Apologia illvstrissimi principis Willelmi Dei gratia principis Avraicæ ... Ad proscriptionem ab Hispaniarum rege in eum promulgatam. cui adiuncta est responsio ad qvasdam literas eidem principi falso aÌ€ Parmensi adscriptas. Ad ordines generales

발행: 1581년

분량: 167페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

101쪽

uolentiae sponsiones quae consiliorum ac rerum Omnium communicationes, foedere illo comprehendantur,iuxta mecum licet recordemini. Sed

ipsi illi qui quantum virus pectori inclusum eterent postea satis ostenderunt, cum tamen exco-xu essent numero quicum nostris, Hollandiae de Zelaiidiae Delegatis, in contractum venerant iam tum cum illa tractabantur quascunque poterant remoras obliquis modis iniecerunt,quo subnascentem concordiam in ipsa herba quod iiii opprimerent quod citra controuersiam perfeci C. sent nisi capiti luo metuissent, ac non omnis populiis & prouincia qui in foedere hoc versiri cardinem recuperandae libertatis ac priuilegiorum suoruti prospiciebant, uno ore facere eos coegisset.

Et quoniam in illa sua proscriptione, atquein aliis plerisq; putidulis ac famosis libellis & clan destinis literis, foederis huius violationem crebr5 nobis obiiciunt videamus quam sanct ipscillud seruarint. Vix iuratu foedus illud fuerat, cis Dominus de Maus decreto vestro, scpius in et landiam ad me prosciscitur,rogitans militu auxilia totinenta, puluerem Malia belli instrumenta

quae ad oppugnandam arcem Gandauensem, Hispanicae tyrannidis acropolim, fuerant neces aria: quodvi impetrauit. Sed homo quidam, & genere dc patria sua indignus, qui sibi temperare non posset, iam tu virus suum coepit evomere,&cOnuiciis suis nobile illum proscindere, cui pro meritis gratia magna debebatur ea enim res libertatis aditum aperitit,cum uniuerso Belgio,tum Comitatui

102쪽

8 APOLOGIAtatu Flandriae,& maxime ciuitati Gandaues,cuius ceruices arx illa tam longo tempore presserat.

Nec per Zweuiganum si etit, nec per Comitem de Reux, nec per Mocqueronum alios nonnullos quin Hispani adhuc cruenti caedes graues prςda Antuerpiana eandem cladem ad Gandaue se adferrent quod profecto fecissent viliterat Rhodae&aliorum quorunda testantur ea nisi auxilia illa in tepore a nobis summissa auertissent. Hinc igitur patet, quemadmodum boni illi viri dum ad huc praeconis voce, concordia publica promulgatur, eandem turbare atq; infruagere sint aggressi. Dum haec geruntur, Austriacus in Belgium venit. Et quamlibet hi dissimulare& fucii veritati ducere conetur aduersarius nonne literas apud me habeo, regis manu et secretariseius suscriptas,&sigillo ipsius consignatas, quae testantur quid

Austriacus in mandatis habuerit: Nonne passim orbe toto sunt publicatae et num quis Hispanus inuentus est qui eas in controuersiam vocare fuerit

ausus 3Illis e literis didicimus hanc inter Austra acum, Albanum,& Ludovicii des equescias fuisse differentiam quod ille utroque hoc iunior siet,& stultiori, nec potuisse virus suum diu caelare, ni a lata dissimulare, cohibere manus prurientes desiderio fundendi nostrum sanguinem Nihil opus est,uiri Belgae, persequendis singulis epistola huius capitibus; aures vestras morari cum

Vulgo iactentur ac ne pueris quidem sint ignotae:&tamen quamuis haec in lucem edita omnium Oculis exponebantur, quamuis confoederati cognoscebant, sciebant; inueteratum tamen eorum odium

103쪽

,nrue Ir Is AVR. rodium erga miserum populum tantum erat in eamque consuetudinem venerant auxiliandi iis qui priuilegia vestra opprimerent; seruire tyrannidi adeo ipsis in naturam trasierat, ut instar furore spumantis apri, in venabula sanguinari spectoris Austriaci sponte sua ruerent. Pacta cum eo factur, contra sententiam meam Mordinum Hollandiae Zelandiae, contia iusiurandum a se praestitum in foedere Gandaue si Et nobis isti obiectare foedus Miusiurandum audent qui mihi, Hollandis Zelandis haec vincula ideo parasse videntur, ut nos tanquam indagine clausbs atque irretitos tenerent, intercidum boni illia fidi foederatores,

effractis omnibus fidei ac legum repagulis, quidquid animo libuerit faciut, admittunt, perpetratrRespondebunt se effecisse, Austriacus promit teret discessum Hispanorum quasi caput foederis nostri in eo vertatur. Atqui priusquam cum Austriaco paciscerentur, non oportuit eos me in prς-fecturis meis collocasse, postes iones restituisse, filium qui in captiuis erat reddidisse Quid ergo ausorum quicquam fecerunt tentarianti cogitarui3 Et tamen plerosque eonina sanguinis propinquitate filius tangebat: nihil horum loge enim aliud spectabant quemadmodum argumento esse possint tot consilia ad opprimendam selutem meaminita, ad subiugandam Hollandiam & Zelandia, cum scirent me istum cum ordinibus utriusq; illius prouinciae superesse qui perniciosis eoru conatibus aperte resisterem,quibus nitebatur in locum Hispanorum venire,eandemq; tyranni leni usurpare quam ante Hispani exercuerat;et quem p admo-

104쪽

sa APOLOGIA

admodu sibi videbantur maiore potestate 'uctoritate, quia in sua essent ditione certa etia impunitatis spe Prouoco de his, ad commenta rium legatorum, qui ad me missi fuerant Geer- trudimotem; quem si usus ferat exhibere possim.

Iisdem illis temporibus, legationem ad Reginam Anglia mittebant, quae Principem illam prauis de me opinionibus imbueret,persuaderetq; bellumihi Mordinibus Hollandia .Zelandia inferret sed quia falsa esse ea quae ferebantur cognos ceret, lingulari quadam prudentia Princeps ea esset praedita, multo aliter quam isti sperassent, ii ldecreuit.Vt in pauca conferam, Omnem mouebat

lapidem ut iisde artibus tyrannide qua modo si fuerant Hispani grassarentur. Atque haec est religiosaeotima obseruatio foederis an lavcsis, iam inde ab ipso principio . Iam quod ad Hispanos. quos Austriacus se dixerat dimisisse videbant liquid modo mentis superabat neque enim qui significarent deerant alios Luxenaburgi haerere, a lios in Burgundia, alios in Gallia praetextu belli ciuilis redintegrati ut data tessera, id quod res declarauit, mometo transvolarunt. Nec interim etiaignorabant, quatuordecim millia Germanorum

veteranorum in principibus Belgi ciuitatibus ab Austriam in pnesidiis esse relicta, eundem illum cum Germanis colloquia agitare, haec illis dicere, alia quae vellet vobis obtrudete Antuerpiana arce deducto inde Arsicotio Duce Irincipe Chimato,a resonio in manum tradidisse. Videbant

inquam haec omnia, tamen operas tradebant, fautoresu; rerum Hispanicariim exstiterat,&De ε

105쪽

illis sandauense si Deo placet seruabant. Namqubd dicit aduersarius, Austriacum iuraste; dabo etiam regem ipsum promisisse sed quid hoc eorueausam iuuat,acion laedit potius3nam eode tempore mandabant Austriaco quod testantur eius liter ar)vt foedus rumperet. De Austriaco non diffiteboreum promisisse ac iurasse, sed cum conditione quam etiam prς sentibus quibusdam vestris Commissariis adiiciendam fuisse dicebat nimiruquoad eius non poenituisset quae quidem conditio paulo post accidit. Nam iuuenis ille ratus iri vado sibi rem esse 5 in potestate sua habere principes ciuitates quod Germanos ibidem in praes- diis & plurimos proditores patriae habebat 'arce Namurcensem in quo Reginae Nauarrenae indignam faciebat iniuriam de repete occupat quod eum locum reducendis Hispanis apertu sibi ducebat. Sed mox dedit vobis arce Antuerpiana, de spe sua decidit:quiores multorii animos pro tepo te ab eo alienavit fide cusortuna mutantiit Nec quid ageret perplexis rebus inueniebat, quam ut corruptis quibus da vestris Comissi riis lepus redimeret,& falsa spe, pacis mora traheret. Atq; tina, viri ornatissi a religiosis ipsis pacti obseruatorib', no fuissetis prohibiti costiis nostris aure praebere.

Neque enim dubitari potest quin parua admodumanu profligare Austriacum, Hispanos,& totam illam factionem potuerimus,& declinare tot in laquae postea sunt insequuta Velim igitur xhic mihi dicant, an pactis Austriacus steterit & confoederationem quam rutilli loquuntur tata cum solennitate iurarat Obseruarit:&qua tande fronte

106쪽

APOLOGIA

violationem foederis Gandaues mihi obiiciet, is qui nobis per Dominu de Selles significabat ratione se illius no habituru An ille priuilegio contra me utetur, fruetur, cui ipsemet renunciaueris

quanquam si dicendum est,non cum illo, sed vobiscum ornatisse viri,ego ordinesque Hollandiae kZelandiae depacti sumus. Quod si post toties ktot modis infractum foedus post necatos atq; eiectos falso criminis nomine ex sui dominatus urbibus, optimos atque honestissimos ciues, idq;cotra illud ipsum foedus Gandauense si, inquam, post tot hascevi tam graues iniurias,ad salutem et

securitatem vestram pertinere iudicastis, nonnullos articulos extendere, mutare, atque adeo in uniuersum eos abolere ac rescindere volui sietis; ouis tandem reprehendat vos vestris esse usos quemadmodum e re vestra fore iudicassetis Maiiii forte is qui iuramento suo tanquam laqueis abuti cogitabat,quibus vos implicaret Nam quod ex me mutationem factam criminantur, id videmesse, contendo me quod ad eos qui mecum sunt pacti, foederi non fuisse obstrictum, quando tot nodis illud ante violarant. Et quoniam ex vestra parte consultum iudicastis mutationem fieri,tanta vobis potestas atque auctoritas fuit, hac de renuod velletis statuendi, quantum ius est domino in haereditatem suam: nam foedus illud vestrum erat, pro arbitratu vestro uti eo poteratis.

Sed toties iam verbovi scripto ostesum est, nihil in foedere illo a nobis fuisse violatsi, tactu astam si pluribus illud persequar. Illud non disti mulabo, interdictum fuita Hollandis Zelan

107쪽

PRINCIPIM AVR. sdis ne quid in aliis regionibus innovarent sed reliquos ordines in suis prouinciis, rebus suis quaqua ratione consulere non potuisse, id veronus uam cautum reperietur quod ex undecimoviuodecimo articulo manifeste patet. Et quidem in ipso foedere facilii Go, cum nostrarum partium uida, alterius partis principe virum monuisset, eri posse ut huiusmodi tempora inciderent, ac proinde satius esse, libertatem aliquam permittere prouinciis, quarum causa in contractum venerant responsum tulit non esse quod ea de re enset solicitus: neque enim Brabantiam,Flandriam, atque alias prouincias religionis mutationem via-

qua postulaturas. Quod si eos sua fefellit opinio; quia cauta est cur in nos furiose incursenti Idem ego illis quoque responsum assero, in causa naut tionis factae in quibusda ciuitatibus nostrae praefecturae etenim Deum testari possum, nec suasu nec consensu meo esse factam, iteraque mihi valde displicuisIe,quemadmodum & in Flandria. Sed hoc defendo, si qua fuit militaris insolentia, hi dum iocumque prae illorum intolerabili tyrannide fuisse: tamen abfuit perfidia absilit proditio abfuerunt clandestina cum Hispano coli quia; quae omnia apud inimicos nostros est inusnire Etenim nonne armata manu bellum in nos contra fidem ac promissiim mouerunt, confoederatos suos inuaserunt, biduum ante quam constitutum fuerat cum hoste collatis signis confligerer Nbnne coniurationem suam aduersus confoederatos factam exequuti simi quo tepore Tra

iectum ad Mosam ab hoste obsidebatur in1' Ω-

108쪽

cinore quid dici potest magis detestandum Quo

tempore a confoederatis obsesse ab hoste urbi auxilium maxime expectabatis,'rbi cui fidem iurauerant, a qua nec re nec Verbo unquam fuerat laesi;ea inquam rerum vestraru dissicultate Dion tan- tim scelerate vos deserunt, crumetiam summa vi oppugnant. Memoratur ussetiu*quadrigis

discerptus, udd sociis Rumanis cum hoste pu-onantibus se loco non mouisitat sed pugnae spectatorem praebuisset. Quae crux igitur,quod lupplicium hac tanta nostrorum hominum perbilia ac perduellione satis dignum excogitari potest' At quorum perfidiae 3 eorum qui Comiti Mani feldio,qui Vigilo, qui Foctio Asson uiligo, Beri o

aliis consiliariis Status, manus tum iniecerant, cum tam arcto nondum vincula inter nos essemus obstricti quam postea fuimus; cumq; non dum venissem in drabantiam eorum qua qui a consili apprehensione testatum mi relinqilebant quid de actionibus regis, deque eius consilio senisrent. Vestris iudiciis considerandum relinquo, viri grauisse quid pensi aut quid omnino cogitationis habeant tales,qui non vident ipsum nobis bellum faciunt eorum cultros acuere quos in vincula coniecerunt quibus postea iugulentur. Dicent fortasse, quod non constituerim me mimicum eorum qui ex nostris exorbitarunt. Equi dem nullius unquam proaui insolentiam 'eruadeb me esse imprudentem arbitratur. Vt quoipsis placeam, viam ad interitum patriae sternam Τat-Que ex Escouedo vatem faciam3 An unquam tando audier ni,prudentem patrem, filios perditum

109쪽

luisse,quo inimicorum libidini satisfaceretrac,5

potius eius partes sunt, errores corrigere,iisdenaq; correctis familiam conseruare Quid Boutieus, Montigneus, talij plures nonne mihi conscij sunt,quo studio, qua diligentia, conatus sim omnia in bonum ordinem atq; υταξια redigeret Ancapita petitionum suarum , ab ipsis contra iusiurandum postea violata, quemadmodum ipsi metvoluerant, concessa ac condonata fuisse sunt obli ti8fuit igitur furor merus,stultitia, ambitio &odium religionis, de dominandi libido , quae ipsos transuersos egerunt; quae cum eos primit in illud facinus impulissent,prς texere postea foedus Gandauens coeperunt. Scio enim viri ornatisse quantum sudauerint, dum defectioni suae causam saltε non ineptam quaerunt, quemadmodum quidae plebe Centurio, ipsis costium suggesserit, quod statim sunt sequuti. Credo ego,inultis mim videri posse,viros bono

loco natos,talibus ortos parentibus,ade,sui oblitos,ut tot probris onerare genus suu non resormi- darint sed nec credibile visum iri, tantam eorum animis sedisse inconstantiam nec certh possiim, quin pro mea parte eoru vice dolea, tum propter

amicitiam quimihi cum parentibus ipsorii quos honoris causi nomino aliquando intercessit;tum quod eorum virtutibus, existimationi ac dignitati impedi semper savii cui profecto melii, consuluissent, si vel ad breue tempus ferre parte aliquam calamitatum patriae sustinuissent: ac optarim adhuc eam ipsis mentem dari. ut prudenti respiscentia praeteritum errorem corrigeret. ed ne

nimis

110쪽

88 APOLOGIA

nimis multa de eorum factis seorsum loquar, quae pinnium oculis exposita non sunt,& tamen plena sunt leuitatis: si ea tant sim considerada sumamus quae vulgatissima sunt, lippis quod aiunt & tonsoribus nota quis non admiretur consili,eorum

xationumque vel inconstantiam vel vanitatem' Seruiunt Albano S Ludovico Command adori, ut mancipia;me summa vi atque ope Oppugnant. Paulo post paciscuntur mecum,reconciliatur;eccum inimicos Hispanoru factos. Redit Austriacus hunc sequuntur huic seruiunt, imili interitu machinantur. Frustratur Austriacus spe potiundet arcis Antuerpianae illum deserunt, me accersunt. Commodum veni cum illi iureiurando suo, tere iusta re nec mihi, nec vobis communicata, Archi lucem Matthiam aduocant. Venerat: videt hac parum succedere, relinquunt eum; nec negotio saltem ipsi indicato, Ducem Andegauentem

accersunt, adducunt, aureos montes pollicentur.

Vident se non posse ei persuadere, ut se belli ducε

aduersus vos Sc euangelicos profiteatur hunc etiam deserunt,& ad Principem Parmensem confugiunt. Quod fretum,quem Euripum, tot motus, tantas, tam varias habere creditis agitationes, quantas commutationes, perturbationes, aestus,

istorum habet ratio consiliorum' Quis tam excelso loco positos eo gradu collocatos, iis praesidiis munitos putat, ut tutu sibi esse credant, talos ac tales Principes ludificari ' Quare si talia secerunt,quemadmodum fecisse omnibus costat, nihil tam vanum aut leue putare debetis quod non

aggressuri videantur. Na quid fieri potest ab om

SEARCH

MENU NAVIGATION