장음표시 사용
41쪽
EX TiNCTI fulvo decessi Ant. Quid clarius Non minus constat it Italicis de suo facinore, auersiis scilicet legitimi Principis oculis conficiendo, qu inde animo Principis ius suum minime neglecturo. Venimus nunc ad illatena pora , quae designauit blon Zus, ad Lotharium Henrici V successorem, quem statim probrose notat,in Pontificiscarnacia magna scilicet auctoritatis in propria caussa longe deterius, quam ipsi fere unquam voluerunt Itali, intellcctu praescribit. Est autem instignis impudentia, cum ab omni imperatorio iure excludere in talia, qui in secunda expeditione Italicatus Imperatorium exercuit
tanta auctoritate tanto, ite accestia. Idoneum testem iterum citabimus citra ambage memoran
cn wr, consecutus dici potest Z Qua ut caudi diu &peri-Sigonitu iudicat Τ cuius ipsa verba arguent Germanici nominis obtrectatorem Ponen is aliquari Ad lacum Benacum rografusii Ctharius c. sirum Gando ad Padum VI 36
Var astasium recepit atque EORVM TRVMQVE HENRICO CENERO BZNEFICII Loc ATTRIBUIT. - Dalici tites, qua inoris dirimere certamin bus instituerant, continuo A DILLIVS IVDIClVM REvOCARUNT. Subiicitur Mediolanen sium Cr monensium controuersia, ubi Cremonenses
hostes iudicati sunt. Cremensis a Cremonensibus accusati, quod , cum ex comitatu dioecessissa ua essent, adMediolanen
42쪽
THARII SENTENTIA ONDEMNATr. sonitur inde ex in conuentu Ron caliensi lata, cuius hoc procum tum est Cum apud Isson alia: SEC 'ND 'M AN Ti QUORUM IMPERATORUM ONsvETx Di NEM pro tu stitia pace regni com
in cauti Rinaldi Ῥo.Nilicia: nnoccnti rius Heis VII Idus Lo ad c russam cognscenae. - θ fi luto a que UITIA qu sparti, parronos In conssilio ad istam diem a esse prae cetit. in hoc iudicio, priuilegeta Imperatorum Caroli, alioriam, tritam O:Iduum , quatuor Henricorum, o uim Conra , quum ixit Letharius, et I ab Inuocemio rua renturi a sequentibus nota, quod Legati Pontificis ac cusarunt monachos Castinates, ut qui cum Eogeret Siculo aduersu Ecclesiam atque IMPERIVM coniurauerint. Ecce
aequiores Blondello Pontificio lcgato , qui auctoritatem Imperii Ac Imperatoris in Italia agnoscunt. Et Lotha rius respondit se id monachu condonare. quod scilicet contra se peccassent,in in Imperium & Imperatoris auctoritatem coniurassent. In Ducatu quidem Apuliae conferendo in Ranulfum lis aliqua inter Imperatorem Pontificem exorta est, de qua Othonis ingens in dando p Iucatu inter ipsium Lotharium hes Romanum Ponit cem paene eontrouersia orta uit, utroque Ducatum Apuliaesumore iuris affirmante: qua lis consilio tandem hoc modo decisa dicitur, ut in dando Duci vexilla trique manum adbiberent. Hinc utique constat, Imperatorem, licet Pontificem pro . .. ia sit , eu facilitate: reuerentia,m socictatem inuestiturae hin admiserit, suu initis nequaquam abdicasse, aut credidisse, Imperio&Imperatori nihil hic iuris esse. Et, ut iterum appareat, quanto aequiores sint nobis Itali , quorum
43쪽
S ROM. IMP. 23L rharium lege anxisse, ut ex uno iure ciuili Romano l. x de regi . hac iudicia sirerent : eique legi in Italia obtemperatum esse, ' cum Italici ante alii Longobardico, alii Salico, alii Romano inre et terentur. Non dico de historia, me, ut crii diti de morat rarunt, tabula: sed quod illi, qui ita credideriant, eadem opera ius Lotharii inita asinae potestatem legislatoriam agnouerunt. De Conrado, qui Lothario Saxoni successit, codem fastu Sc elato supercilio Blonde s decernit, nao G rem agere quicquam Dominii Imperiis Roma retinere, sero noluerit. Allata biistoria Othonis Frasimensis id non euin-:b d e cit. Non enim sequitur, Conradus Romanis aduersus Pontificem tumultuantibus noluit suam auctoritatem accommodare ergo Omne imperium in urbem Romam
abdicauit. Certe hoc non sensiit Fras en sis , qui paulo post disertis verbis, Eugenio, inquit in urbe Romasedente, i, ILII
CONRAD IN ALIENs, Ludovico in Occidentali Francia REGNANTIBUS. Π anto rursus meliori fide&candore Suonius, excusat magno studio Conradum, quod in D l. i. detis liam scut destinauerat, venirect coronam accipere non po-k iuerit, o animum indicandi iussuum recuperandirque arebezbus occupata, nunquam omisierit, nec an Ioritate Caesaris ac smine in Italia caruerit Plura sunt, quam quae huc
transcribi debeant testimonia Apud eundem Historiculegas Anno III Genuenses conrado Regepecuniae signanda ius impetrauerunt itaque in hunc que diem accepti bene cis monumento nummos aureos ipsius Conrad Regis nomine Ignant. Placentini etiam ius, and pecuniae a Con rari obtinuere . Non factum esset hoc, si nulla Conrad, ut imperatoris Romani, in Italia auctoritas fuisset aut si regni Italici solam coronam titulumque , re vacuum, quod
F ndelia criminatur , tenuisset Conradus. Et quand quidem
44쪽
S o M. IM P. quidem pontificibus omne ius Imperatorium per haec rem pora tanto con .ltu Viii dic Γ Eos, valere utique debet contra eius sententiam id arguiuentandi genus, quo ipse utitur. Si enim, Obnotrarum rerum molitores, e rcbsiliun desectionem, imperatori ius sitim periit quomodo ergo Pontificibiis aluum si dicet, ex Ciuo, .. . , QR ςHNO LQm Jnor 'm ad Ucisti Innocentium institu texu. i. p. ta, omos esepcra Po ibices et que ad Gimtruem ieri nis
In iiderico , cum non posset Andes, de imperio in taliam negare impcrium . Urbem Romam rim inam' imm importune abiud xat operae pretium est audi re, quibus argumentis, I . Navrbe, inquit, exclusus sc quibus scilicet abus, qui sua confestJone rebestes, cum ante Imperatoris nomen cius Verbis agnouident, non eXVoto accepti, mox ammtam mutarunt. An rebellium usurpatorum facto, quisquam suo iure caecidit Veliad annon Pontifex quoque Hadrianus Vrbe tum exclusus est, alias alii quibus tamen ius in urbem tam fimum certumque esse vult Elondens non laudabili' naate itemina grauissimam orationem riderici, de iure
i s f Eji orai H 'sipiemuis Moulo summatim descriptam lib. ita do.D. Quae tamen quod notatu num liabita est Pomapud Imperatorem tum agente, sciente qui contradicere certe debuit tanta asseverationi, si soliis sibi in Urbem Imperium vindicaret Festiuus vero est MondeLas; cum ex Pontificis de ingredienda urbe ad den gandam ditionem progressus, Imperatori nihil nisi aduenae conditionem reliquit quod nec Sigomus, neque m cemorii hominumquisquam ut faceret, ulla re adductus
en ram argumenti nouam: inauditam Mi ab Ho
45쪽
S ROM. IM . saliqua seditione ciuium excluditur, commeatum non impetrat, ab alio praesidium inparte rbi habente, consilium accipi: immittendi in tempore is loco sum exercitum unu um ius in urbe habet, sed υι aduena ab eo, qui consilium dedit, se munitionem aliquam eiu urbis insedit, introducitur, ei que m in urbem agnoscit. Tale quid nec Pontifex ipse ausus esset tum allectare. Et, cum post haec insolescens, imperatoria comitatem dc Ofiicia reuerentiae, male affectato iuri velietinetendere, acerrimum habuit con tradictorem Frideri cum , cuius responsa' liter apud H oricos: Goldasium in obuio sunti Debuisset addere v. igoo JH. Eunde in ut constaret ipsi ratio horribilis philosophiae: ιν. ii,, qui ab obsidione urbis tumustuantis pse in exercitum grassante reuocatus eis,quo minus posset eam in ordinem redigere, isse ius in idam rhem non habuit, aut amisit. Ad integrandam enim historiam pertinebat ita argumentari. Nonne autem Fesiderii asin utrimθnio Petri,MOd vocant,fodrum exegit nonne Magistratus S. Petri in urbe nihil derogare respondit iuri Imperatoris Romani, cuius, um nomen confessionem imperii in urbem signi care, Et sane pontifices
coronando: vocando Imperatorem Romanum, idonei sunt de iure in urbem Romam testes neque tam facile probatur, qui in dicitur, Ma Sonrisio, quasi certum sumitur inane nomen, nudam coronam esse. Nulla corona indotata capiti Principum imponitur. Non est dissimilis iis, quae praecessere, clausula ita enim, satis violente. EundeLus: Si caruit Fridericus Imperio Romano proprie dicto, qui in alium transmittere potuit si caruit. Atqui non caret iure, qui usu iuris, facto iniusto alterius prolii. betur. Aut si id carere vocat, crassius loquitur,o malo
obiicit Imperatoribus rebellem Cunth. Ligur.
Udamqueseu longo iam tempore Romam, Τ D Saltem
46쪽
S ROM. IM baltem aduersus Pontificem, cui tamen Bondesius, quasi per monstru doctrinae in gentea formatora, tam firmum
ius tribuit, nihilominus valeret ratio, de Romanorum
is. prsm decor in ratiqua libertat memores. me thuntnatura turbidi atquefero ι sacerdotum imperia, quod plerique eorum parum moderat auareque imperirem, aequo emere Bonifacium Octauum, hominem quamqua factio. sum morum tamen ac literarum dignitate venerabilem. nuino Eugenium, eximiae virtutu Ponti cem,sed atque urbe
immaniter exuulere alto alam expugna re radu, alios unefacta, acob Usu itinerii ci maxs ebis aeuia Dή an pericula conieceret Rectius iudi t i. ius cant, quibus in conuentu Roncaliensi probata est latio horum decessorum incuria obliterata atque ab Italicis 6rpatasunt, repetere, ac nou institutis bilire . Quod demoria decessorum dicitur, vel ad quaedam pertine: non ad omnia, cum de dirae necessitatis impedimentis supra
dictum sit vel significet nihil aliud, quam nonis Ca
tum vis, quantum ad euentum actumques vel ne Venim omnino negari potest reuera non tam strenue se
adhibuerunt in suo iure vindicando Loihaisu,&S,
dus, sicut facere debebant. Iterum enim repetit am
' Nuro Conra ι acrioresse promitor in Italia coercenda ferocia praebuisem, haudquaquam i bi tantum adeam retinen in labor fuisse acpericuloru exhaur/endum. Quana sit porro falsum, quod BondeLu de Friderici secun ad
o μου non redierit: iterum ves Sigonii foriaci e
47쪽
s. ROM. IMP. 'unde discimus Triaericum apta si sciuibuspacedaia, obstris accepisse, Paschalem restituis, Alexandroprofugientes postmodum, flesie in exercita oborta, Paschali Romae cum praestato relicto urbe iscessi se . An hoc est frustra obsidere
urbem' Mirum, quod non etiam attulit fabulam de collo Imperatoris a 'Ontifice calcato Sc hinc felix Logicusatagumentum nexuit Legenda hic omnino& Blo et fotititer opponenda sunt ver basgonii ex principio libri X V de regno Datia 'urn etiam Fridericus Imperator cum multa ex ditione Ecclesia oppida in Marchia Vmbria Etruria,
Romaniola occupata teneret, an mori non ea restituebar,
se proxima quoque assectare se ostendebat. Extat etiam grauis totius distidii inter hunc Imperatorem &Pontifices, ac impotentibus studiis partium libera consignatio apud Petrum de Marca Archiepiscopum hodie Tholosanum, virum doctissimum, in opere de concordia Sacerdotii Imperi; . De Henrico VI itidem mira ratione argumentandistitur Eundedus αι Henricus naconditrone coronam nomenque Imperatorispromeruit, ut sculum sibi dum Romanisque infestum, nequid Romanipericuli ab eo,quodianquam seruitui sua instrumentum exhorrebant, deinceps expertarentur, diruendum tradere coactis eis; qui sibi potestatis uacoercerentur reiinuerit, aut quidvrbu subiictaeque di. rionu niuerso dominio excussus a Papa Romanisque praeter nudum nomenct insignere sua vacuum obtinuerιὰ Valde rhetoricandi se peritum ostendit, qui verba God ridi Monachi, tam horribili glosis extendit Scilicet, si imperator coronandus Pontifici petenti aliquid conccd t, quod saepe factum est, inde a primo ortu Pontificiae coronatio.
nisa ea ratione coronam nomenque Imperatoris meretur:
mm optimo iure debitam sibi, neque nisi per nefas ab a ullo
48쪽
sa S ROM. IMP. vllo Pontifice denegandam , aut in dubium vocandam. Analiter loqueretur, qui omne Caesaro fastigii arbitrium Vel conferendi vel adimendi Pontifici in solidum vindicatum cuperet quod praeter adulatores cirriae Romanae nemo unquam fecit ' Quona Od autem x e , quod
Tusculum Romanis tradidit, id est, compedem urbis refractariae, eo ipso omni se in urbem iure abdicauit Anqui fidem urbis alicuius sequitur, neque vim adhibet, siue vim remittit, ideo ius suun in urbem an .ittit Qua iii bene ac prudenter, facilitate illa usus iit Henricus, non exquirimus sed iuris sui adeo post haec immemor non fuit, ut querantur, qui iuris Imperatori vindicias, iniuriam Romanae Ecclesia vocant,quod Henricus Wresfrix Rom. Messiam, cui antecesseres eius iri Chronico geDuo Magno quibus hoc verbo nihil aliud exprobratur, quam quod ruri imperii in Romanam urbemin dition tiri memores se retinentesque praebuerunt. Sed quod tanto Polyhistori ignotum esse, alit etiam dissimulari non debuit, male non integrci God indoMonacho illa historia
resertur, quae ex Monti accuratioribus monumentis om- nino peti debuerat. Inde constat : de reb dione Roman rum, aqua seiuncta fuit causa Caelestini Pontificu in cuius manus Henricus tradidit Tusculum, aduersus Romanorum odia atrocinio fendeniam Eam rcm charia Romani proba ent, ct v legem concordiae accepisent, digrcssis Imper torcis de rupta' isci Aer vim admotam Tinculum exto seerunt. Quam hinc alia rerum facies, &a Blondellianis glossiis diuersa emergit 3 Ex eodem Dyonio discas licet Henricum Poni ci multam ditionem ademisse, di imperio vindicasse Duces Tuscia ac terrae Mathil , Rauenna An
49쪽
S ROM. IMν. α' Sequitur de Philippo Henrici fratre, itione IV, quo
tempore interregnum decem annorum ab alii Sponitur stton.is. longe diuersa a Bland P scilicet sentientibus. In qua autem Pontificis Odra in Ononnisiit argutere' 'ergensis ex quo tiam illia crater notabis contra londellum ista, quando de reconciliando Pontifici Philippo actum est A legatis Princi um inducitur Papia, ut elit permittere, quatenm regnet hippu . A, propter hoc retulerunt nobo vir veridici promittitur Papae , quod Pia Regis dare
Marchia AOconae perans, quod in potestatem nepotis iperpr/icta nuptias kssent deuentre. Antea auteniaanquam
BONA EccLESi ciniuste obtinentem, communione sacro.
rum excluserat, vicit apud Sigonium. Haec Vr ergensis verba neque Philippum patiuntur in illo Aruri σμῖ consistere, quo detrusum cupit Bundesius, cum de iure Imperii Romani in ditioncm, quae Pontifici habetur, quaestio incidit.
Otto IV. quomodo terras, qnas S. P tri vocant, IN rio vindicauerat, atque adeo ditioni Romanae compos fuerit.
nemo Historicorum tacuit. Et quamquam violatum in coe se iusiurandum, quod Pontifici praestitisset, conquerantur, inter ipsas querelas non dicunt nihil pro Ottone. Godesti , ille, qui Bion dello fundus est ait: factum esse iusiurandum ab homine nouo se rei nescio deinde ou consecrationem, a magistratibu es potestatibin reuocatum cstprohibitum quominus restitueret AtDgonii lucru Lb. xvi trulenta est narratio illo urbe egressu in urbibu Etruri con- ς'
edit, ac de more summu adhibitu ηrisconsultu , iura regni
50쪽
diligeηte inquirere tanquam ea constitutum, incepi mautem quaeaeam viri in Etruria a Ponti sce alia vero in
Campania a Frideri modo acante Imperio, occupata comperiret, quae ac pertinum siue regnum pertinere putarer. Ea Pontisicis ae sacramenti sui habita ratione, militibin protinu immissis recepit. Addantur sequentia, viri nominatim recensentur plura spergens narratio. Habere hic locum quodammodo potuit, quod postea a Friderico II usurpatum est; qui dixit esse exprimoseuo crumento Imperii iura κeri, o diglem congregare debere . Quid ad haec Blande in Per haec, inquit, ossium Pontonis incurrit,oab eo excommunicatis ect ergo nihil veri in Romanos o
Romanam ditionem domini consecutus,Romanorum Imperator nonsiecundum esse, sed cundum dici erit. Quid pro
teruius loqueretur enatus mincipatusque curiae Romanae vernula Itane de Pontificiis illis brutis fulminibus,quae nullo iure, nullo more in sacrosancta Principum capita vibrabantur consuetudine eius temporis, iudicat Theologus Reformatus Non est leue profecto bona caussie documen tu ex parte Imperatorum,quod excommunicare eos imo Imperio deiicere illi ausi sunt, quibus nullum eius rei ius esse aut fuisse unquam, ncmo bene sanusnegauerit ne de ipsa scrie rerum vitio gestarum aliquid dicam. Quanto aequius est nominari Ottonis fulmen, qui omnespopulos, qui se disciverant,proscripsit.Non enim possunt defendi, qui excommunicationem pontificiam, caussam desectionis habuerunt. dericum secundum non Augustalia tantum ornamenta Romae accepisse sed Patrimon/um, quod appellitant sua dietione tenuisse, Iura Imperii Oprouincias ei Ab ea exsummostulo vindicasse,consensuHistoricorii incon