장음표시 사용
11쪽
ACTA LUDIS EGALENSIBus, M. FULVI ET M. GLABRIONE AEDILIBU CURULIBUS EGERUNT L. AMBIvIUS TURPIO, ET L. ATTILIUS PRAENESTINUS. ODQS FECIT FLACCUS CLAUDII FlLIUS, TIBIIS PARIBUS, DEXTRIS ET SINISTRIS ET EST TOTA GRAECA EDITA, MARCELLO ET CN. SULPICIO COSS.
BYRRHIA, servus Charini. CHARINUS,adolescens, amans Philumenam. CHREΜES, senex, pater Phl-
CRITO, hospes ex Andro. DAVUS, seros Simonis. DROΜo, lorarius. GLYCERIUM quae et A-SIBULA, amica Pamphili, filia Chremetis. LESBIA, obstetria Glyeerit. MYSIS, anesia Glycerii. PAMPHILUS, adolescens,filius Simonis. SIMO, senex, pater Pamphissi SOSIA, libertus Simonis.
ARCHILIS, anetlla adstetrix Glycerii.
12쪽
So Ro REΜ salso creditam meretriculae,
Genere Andriae, Glycerium vitiat Pamphilus: Gravidaque iacta, dat fidem, uxorem sibi Fore hanc; nam aliam pater ei desponderat, Gnatam Chremetis: atque ut amorem comperit, Simulat futura nuptias cupiens su Quid haberet animi filius, cognoscere. Davi suasu non repugnat Pamphilus. Sed ex Glycerio natum M vidit puerulum Chremes, recusat nuptias, generum abdicat. mx filiam Glycerium insperato agnitam Hanc Pamphilo dat, aliam Charino conjugem.
Hremes et Phania fratres Athenienses fuerun Gorum Chremes profecturus in Assam, Pasibulam Iiolam, quam tum unicam habebat, fratris dei credidit. Profecto eo, contigit, ut in Graecia magni belArum motus excitarentur; quos fugiens Phania, quum imposita secum in navimpuriga, adfratrem iter episet, vi tempestatisfacta navi οὐ Andrum infulam effectus est. Ibi applieat soad Andriam quendam, hominem haud magna in reo a que tamen benigne humaniterque exceptus, non ita multomst -- ritur. Hospes Andrius relictae apud se puellae commutat nomen, et pro Pasbala Glycerium nominat quamque per
13쪽
ARGUMENTUM. Hiquot annos eam eum is ora de pari utram aestidis, educa et decedit ipse quoque de vita Chriis, quae se et orbam et inopem videret, abrepta secum ceris, Athenaι navigat ubi quam siquamdiu vitam Iana Disqne uis fiset, ad Astremum, adolefientum blanditiae et pollicitation hus victa, quaestum corpore facere inoepit. Ventitabat ad eam inter caeteros Pamphilus, Simonis Alius probus astu /erali praeditus ingenio adolescens; qui non orbidis illis quidem, sed ipsius Merii mirifico quodam amore pereussus, Primus,solusque cum ea rem habuit, demque jam gravidae taedii, eamsibi uxoremfre. Susceperat et postea Chremeν viliam filiam, Philumenam nomine, eamque jam enim nu- Bilis erat iamphilo, bona adolescentis impulsus fama, αδ Iocare cupiebat suid multae iatro ad Simonem venit, cum eo negotium conficis. Inscio Pamphiis, de communist- num sententia, faciundis nuptiis c situitur dies. Adhuc saec erant, quum ci se moritur. Ibi primum Simo is biumore cognovit nam cum ambo una infunus prodiissent, ac
cidit, ut, posta in ignem Christae, bcertumst, prae doloris
impatientia, eodem conjectura videretur. Adcurrit Pamphilui, eamque mediam amplexus, ita consolari coepit, ut plurima minimeque dubiacutius rei Agnificationes daret itaque venit ad Simonempostridie Chremes, conditionem' nunciat comperisse e Pamphilum peregrinam illam habore
in uxoris loco nescius, exse natam esse eam, quam ita contumeliae causiaperegrinam nominaret Gaudere, ea re inrauecta, Pamphilusu dolere contra ac ringi Simo A venit interea dies, qui nuptiis initio fuerat praestitutus. Simo, veteratoria quadam calliditate,simulandas sibi ad pertentandum Alii animum, nupsias statuit hoc cogitans. Dabnueret Alius vera ibi objurgandi illius caussa ore quao ad eum diem nulta satis justa fuerat si annueret, facile se, quod vellet, a Chremete impetraturum atque ita veras nuptias, Diis adjuvantibus, factum iri Praeteriens igitur
14쪽
4 ARGUMEN Tu M. udiorum, securo jam et nihil tale metuenti Εα --
phile, inquit, abi domanh ac Deos comprecare uxor tibi ducenda hodie es me dicto, velut improviso quodam jacu risauciatur adolescens, quid ageret, an quid consilii caperet, nesciebat quum ad eum Davux, vafro admodum, ac versuro ingenio servas, animadversa senis astutia, accurrit. Erat tum una eum Pamphisi Charinus, qui adolescens miro quodam amore Philumenae incensus,frus saepe tentatis inius nuptiis, adnstremam audito eam eo die nupturam PampM- Io, insummam desperationem adductus, eum orabar,sis uiauum velles, ut vel eam ne duceret, velfluem nuptiis dies at quot produceret Pamphilus eumsua quirim caussa bono esse animo, atque omnia ad imperiendas nuptias moliri jisebat: se, quantum in se esset, effecturum, M ut ne daretur Ui. Adveniens, ut dixi, Davus, Charinum,is pei enum, a ire ad ambiendos senis amicos jubet deinde forsum Pamphilo conjecturas suas aperit, persuadetque, ut patri dicat,
se panatum esse uxorem ducere; nam eo pacto, inquit, et patri omnem jurgandi oco sonem praecideris, et non erit tamen verendum, ne nuptiae flant numquam enim Chremes
tibi, semel repudiata, filiam suam uerum commi rus est.
Rare ita destrui confidis acta, longe aluer cecidere, ac pu-ιabantur exorat enim Chremdum Simo. Ita res in ver rum nuptiarum discrimen adduiatur Forte eo ipso dios cerium, exactis emporibus, uorum peperit eum puerum Davus, quam aliter nuptias disturbare nonposset, praefribus aedium Simonis ab ancilla collicandum curas. In eam
quum incidisset Chremes, o e Pamphilo narem esse cognosset,
rursum abdricit animum a nuptiis Turbae maximae concia
tantur donec advenit C eo Andrisi, qui, quod GD Ag nere proximus fuisset, ad cernendam illius haereditatem thenas venerat. Hus interventu Chremes liam agnoscit. Ita,summa omnium laetitia, Clarim Philumena, Gθαα-um Pamphilo nubis
15쪽
Ueta, quum primum animum ad scribendum adpulit, Id sibi negoti credidit solum dari,
Populo ut placerent, quas secisset sabulua. Verum aliter evenire multo intelligit Nam in prologis scribundis operam abutitur 3 3Non qui amumentum narret, sed qui malevoli Veteris Poetae maledictis respondeat. Nunc, quam rem vitio dent, quaeso animum advortite. Menander fecit Andriam et Perinthiami Qui utramvis recte norit, ambas noverit. ONon ita dissimili sunt argumento, sed tamen Dissinuli oratione sunt factae, ac stilo. Quae convenere in Andriam, exierinthia Fatetur transtulisse, atque usum pro suis. Id isti vituperant factum atque in eo disputant, II Contaminari non decere fabulas. Faciunt, nae, intelligendo, ut nihil intelligant; Qui cum hunc accusant, Naevium, Plautum, Ennium Accusant; quos hic noster auctores habet Quorum aemulari exoptat negligentiam o tius quam istorum obscuram diligentiam.
Dehinc ut quiescant, porro moneo, et desinant Maledicere, malefacta ne noscant sua. Favete, adeste aequo animo, et rem cognoscite,
Ut pernoscatis, et quid spei sit relliquum, asPosthac quas faciet de integro Comoedias,8γAandae, an exigendae sint viatis prius.
16쪽
VO S isthaec intro auferte: abite. Sosia, Adesdum: paucis te volo. o. Dictum puta: Nempe ut curentur recte haec. Immo aliud. M. Quid est, Quod tibi mea ars emere hoc possit amplius tSi. Nihil istae opus est arte ad hanc rem quam paro; sSed iis, quas semper in te intellexi sitas, Fide et taciturnitate. M. Exspecto quid velis. Si. Ego postquam te emi, a parvulo ut semper tibi Apud me justa et clemens fuerit servitus Scis seci e servo ut esses libertus mihi, Io Propterea quod serviebas liberaliter. Quod habui summum pretium, persolvi tibi. So. In memoria habeo. i. Haud muto fiatam M. Gau
Si tibi quid feci, aud facio, quod placeat, Sima, Et id gratum fuisse advorsum te habeo gratiam. is
Sed hoc mihi molestum est: nam isthaec commemoratio, Quasi exprobratio est immemoris beneficii Quin tu uno verbo dic, quid est, quod me velis. St. Ita faciam hoc primum in hac re praedico tibi; Quas credis esse has messunt verae nuptiae a M. Cur simulas igitur tui. Rem omnem a principio audies; Eo pacto et gnati vitam, et consilium meum Cognostea; et quid facere in hac re te velim. Nam is postquam excessit ex ephebis, Sosia, Liberius vivendi fuit potestas nam antea asQui scire posses, aut ingenium noscere,
17쪽
ACTUS I. SCENA I. Dum aetas, metus, magister prohibebant M. Ita est. M. Quod plerique omnes faciunt adolescentuli, Ut animum ad aliquod studium adjungant, aut equos Alere, aut canc ad venandum, aut ad Philosophos: oHorum ille nihil egregie praeter caetera Studebat; et tamen omnia haec mediocriter. Gaudebam M. Non injuria nam id arbitror Adprime in viis esse utile, ut NE SI NIMIS.M. Sic vita erat sicile omneis perferre ae pati asCum quibus erat cumque una, iis sese dedere; Eorum obsequi studiis advorsus nemini: Numquam praeponens se illis. Ita facillume
Sine invidia laudem invenias, et amicos Pares. M. Sapienter vitam instituit: namque hoc tempore
M. Interea mulier quaedam, abhinc triennium, Ex Andro commigravit huc viciniae, Inopia et cognatorum negligentia Coacta, egregia forma, atque aetate integra. 4s M. Hei vereor, ne quid Andria adportet mali. Si Primum haec pudice vitam, parce, ac duriter Agebat, lana ac tela victum quaeritans: Sed postquam amans accessit, pretium pollicens, Unus, et item alter ita ut ingenium est omnium so Hominum ab labore proclive ad lubidinem; Accepit conditionem, dein quaestum occipit.
Qui tum illam amabant, sorte, ita ut fit, filium
Perduxere illuc secum ut una esset, meum. Egomet continuo mecum: Certe captus est 33 Habet observabam mane illorum servulos Venientes aut abeuntes rogitabam, Heus puer,
Dic sodes, qui heri Chrysidem habuiti nam Andriae
Illi id erat nomen M. Teneo. Si Phaedrum, aut Cliniams
18쪽
Amabant. Eho, quid Pamphilus t Quid symbolam
Dedit, coenavit gaudebam. Item alio die Quaerebam comperiebam, nihil ad Pamphilum Quidquam adtinere enimvero spectatum satis Putabam, et magnum exemplum continentiae: sNam qui cum ingeniis conflictatur ejusmodi,
Neque commovetur animus in ea re tamen,
Scias posse habere jam ipsum suae vitae modum. Cum id mihi placebat, tum uno ore omnes omnia Bona dicere, et Iaudare sortunas meas, Io Qui gnatum haberem tali ingenio praeditum. Quid verbis opus est i hac fama impulsus Chremes, Ultro ad me venit, unicam gnatam suam Cum dote summa filio uxorem ut daret. Placuit despondi hic nuptiis dictus est dies. 7s M. Quid obstat, cur non verae fianti Si. Audies. Fere in diebus paucis, quibus haec acta sunt, Chrysis vicina hae moritur M. O factum bene lBeasti metui a Chryside. Labi tum filius Cum illis, qui amabant Chrysidem, una aderat frequensa Curabat una funus tristis interim, x Nonnunquam conlacrumabat Placuit tum id mihi: Sic cogitabam; Hic parvae consuetudinis Causa hujus mortem tam seri familiariter:
Quid, si ipse amasset quid hie mihi faciet, patri is
Haec ego putabam esse omnia humani ingent, Mansuetique animi ossicia. Quid multis morori Egomet quoque ejus causa in funus prodeo, Nihil suspicans etiam mali. M. Hem, quid est M. Scies. Effertur imus. Interea inter mulieres, o Quae ibi aderant, sorte unam adspicio adolescentulam, Forma M. Bona fortasse. i. Et voltu, Sosia,
19쪽
ACTUS I. SCENA I. Adeo modesto, adeo venusto, ut nihil supra. Quia tum mihi lamentari praeter caeteras Visa est; et quia erat sema praeter caeteras sHonesta et liberali accedo ad pedisequas; Quae sit, rogo. sororem esse aiunt Chrysidis. Percussit ilico animum At ac hoc illud est lHinc illae lacrimae haec illa 'st misericordia lG. Quam timeo, quorsum evadas M. Funus interim Procedit sequimur ad sepulcrum venimus: IOIIn ignem imposita st fletur. Interea haec soror, Quam dixi, ad flammam accessit imprudentius, Satis cum periclo ibi tum exanimatus Pamphilus Bene dissimulatum amorem et celatum indicat. IosAdcurrit mediam mulierem complectitur: Mea Glycerium, inquit, quid agis cur te is perditum taeum illa, ut consuetum facile amorem cerneres, Reiecit se in eum, flens, quam familiariter. M. Quid ais M. Redeo inde iratus, atque aegere serens. Nec satis ad objurgandum causae Diceret, III
Quid fecit quid commerui, aut peccavi, pater ZQuae sese in ignem injicere voluit, prohibui; Servavi. Honesta oratio est M. Recte putas: Nam si illum objurges, vitae qui auxilium tulit; iis Quid facias illi, qui dederit damnum aut malum tSi. Venit Chremes postridie ad me, clamitans, Indignum facinus comperisse,iamphilum Pro uxore habere hanc peregrinam. Ego illud sedulo Negare factum ille instat factum Denique Iao Ita tum discedo ab illo, ut qui se filiam Neget daturum. M. Non tu ibi gnatum Si se haec quidem Satis vehemens causa ad objurgandum. M. Qui, cedo tSi. Tute ipse his rebus finem praescripsti pater. Prope adest, quum alieno more vivendum 'st mihi: Ias
20쪽
Sine nunc meo me vivere interea modo.
M. Quis igitur relictus est objurgandi locus lG. Si propter amorem uxorem nolit dueere; Ea primum ab illo animadvertenda injuria 'st. Et nunc id operam do, ut per falsas nuptias 3OVera objurgandi causa sit, si deneget. Simul sceleratus Davus si quid consili Habet, ut consumat nunc, cum nihil obsint desii Quem ego credo manibus pedibusque obnixe omnia Facturum magis id adeo, mihi ut incommodet, I3s Quam ut obsequatur gnato M. Quapropteri M. Rogas Μala mens, malus anima quem quidem ego si senserodSed quid opus est verbis 8 Sin eveniat, quod volo, Inlamphilo ut nihil fit morae, restat Chremes, Qui mihi exorandus est; et spero consore. I4o Nunc tuum est ossicium, has bene ut adsimulea nuptias: Perterrefacias Davum observes filium, Quid agat, quid cum illo consilii captet. M. Sat est. Curabo eamus jam nunc intro. Si. I prae sequar.
NON dubium est quin uxorem nolit filius: Ita Davum modo timere sensi, ubi nuptias Futuras esse audivit sed ipse exit soras. Da. Mirabar, hoc si sic abiret et heri semper lenitas Verebar quorsum evaderet. Qui postquam audierat non datum iri filio uxorem suo, Numum cuiquam nostrum verbum fecit, neque id aegre tulit. M. At uunc seniet; neque, ut opinor, sine tu magno malo. Da. Id voluit, nos sic nec opinantes duci falso gaudio, SperanteRjam, amoto metu interea ostitantea opprimi;