De stirpibus aliquot, epistolae V : Melchioris Guilandini Borussi R. IIII. Conradi Gesneri Tigurini I. Eiusdem Guilandini ad illustrem Comitem Nicolaum a Salmo &c. Manuco diattae, hoc est Auiculae Dei descriptio. Adiecta est Andreae Patricii ad Gabri

발행: 1558년

분량: 95페이지

출처: archive.org

분류: 식물학

21쪽

toriae pyreidis, aeque atque priora mirandum, euiu

extremum perpendiculum temperati Magnete fer

ri in incredibili distantia ad eas semper partes sese c5tiertit, quae ad polos spectant. Verum quanta haec semper eminentissimis Plillosophis difficultatem in gesserunt,tantam Medicis omnibus, Herbariiscii, &iis qui literis addicti sunt elegantioribus tres adsummam herbae contentionem pepererunt, sententiis nominus hic, quam illic variantibus. Qtiae opinionum diuersitas ubicunque incidat, maδnas solet rebus circumfundere tenebras. Itaque tantae dissensionis her hartim, bellio adeo atrocis inter herbarios,medicos,

reliquoso homines literatos primus omnium memi nit Homerus eminentissimus ille totius Graecis Va tes, que eis prouectum auctoritatis nouimus , ut etiaIiterarum parens &doctrinarum fons, atque omni irliberalium disciplinarum tropaeophoros,antesigna nusq; a celeberrimis pronuncietur auctoribus. Es Vero sunt,Nepenthes: Moly: & Lotus . Qtiibus uti 'quaternarium numerum, qui cum solidissimus est , tum fundamentum ac radiX omnium aliorum numerorum,constituam, adiiciendum censeo famigerati

simum illud Ionae Prophetae Κiliaton, quod quaIefit, aequὸ obscurum atque nominatorum quodlibet arbitror, neque posse citra controuersiam indicare quenquam eXploratum mihi est. Proinde ego quo que quanquam mihi in eius rei comprehensiorie ab fit arrogantia dicto non nihil tribuo,tamen ad dissi nitionem timidὰ accedo : nee quam ipse serio persuasus sum, tam animose polisceri audeo demonstra turum me tibi ad oculum, squalem Propheta ille Nini uitanus RiKai nomine plantam significauerit: quanquam sand rantum abest ut ignotam Europae

stirpem putem, Ve eius quoque insignem in Polonia

22쪽

AD PATRICIUM. eti

vis haberi credam. Sed video te ian ludum arrectis auribus , ficienter , auide*auscultare , quo denique oratione sim euasurus. Ne igitur Iongius eNtra cho rum saltem, atque Ut illud tande in quo non parum mihi ipst applaudo tua gratia exequar etenim TU dius me aliquando ea de re disterentem, auidissimὰ pro lingulari humanitate tua audire videbaris ageeXcutiam ex quatuor illis auctorum dissidio & con tentione nobilibus p Iantis postremo loco commemoratum celebre illud I iΚaion,omnibus Vtique mor talibus Ionae Proph. note venerandum. Augustinus& Hieronymus viri celeberrimi, de ut doctis etiam videtur eruditis fimi, Ionam Prophetam verterunt

in litinum. Sed ubi in quarto capite legimus,sondi disse Deum opt. MaX.c, Cucurbitam, quemadmo dum LXXII. interpretati sunt,quos Augi istinus sequiitus est: vel Hederam, uti Hieronymus reddidit. Aquilam imitatus,qus planta Ionam in latissima planicie eretra Niniuitartim urbem constitutum , & dea mandata perficientem a feruentissimis imminentis deris radiis trieretur defenderet , in eo manifest iuS

utique ni fallor insignius ii extitit utriusq; interpi iis, tum Aquilae quoque & LXXII. erratum , quam ut excusari iam dis fimularaue posR . Nam cum illic exemplaria hebraica habeant KiKaion, nequaquam

vel Hederam,vel Cucurbitam vertere oportebat,VLVt acriter inter se atque pertinaciter digladiari videantiir Augustinus re Hieronymus, multis stiper care epistolis conscriptis. Sed praestat Hieronymum ipsum loquentem audire,illo quidem in loco ubi ΚiKa on ipsum & suas circunstatias depigit. Ex eius enim verbis planum, ni erro,stet cuiuis, cui iismodi planta

sit ΚiKaion, quo nulli in posterum dubitare aequii msit, iros verum ipsum in tam me; rorat ili frauissimo

23쪽

rum auctorum dissidio, ex ipsbrum illorum verbissNon prorsus eruisse, at eruere certo conatos fuisse, is merito de interpretibus omnibus poenas sumpsister quod totum tui esse iudicii faci Id patiar. iΚaion igitUr,inquit Hieronymus , LXX. interpretes Cucurbitam, Aquila cum reliquis Hederam, id est Riσσον trastulerunt. In hebrs o volumine Rihaton scriptum hahetur, quam vulgo Syri ElKeroa vocant. Est au tem K1Kalon genus virgulti lata hahens solia in modum pampini,ctim platatum fuerit, cito consurgit in arhusculam, absque ullis calamorum & hastilium adminicu Iis, quibus & Cucurbiis & Heders indi

gerit, suo trunco se fustinens. Hoc ego verbum de verbo edisserens, si ΚiKalon transferre volui siem , nullus intelligeret: fi eucurbitam , id dicerem quod in hehraeo non habetur: hederam posui,Vt caeteris interpreti hus consentirem. Hactenus Hieronymus, ve

iacet: quae verba in libro Epistofarum Augustini, EpistolχχΙ. qua Augustino respondet, immerito 'se ab illo reprehendi, quod RiKaiori vocem hebraea in latinam linguam verterit,leges ritu r. Caeterum Augustitius eodem lihro quem 1am nominaui Epistola XIX. ad Hieronymi literas rescribens, sic habet. Vnde illud apud Ionam virgultum, si in liebraeo nec hedera est, nec cucurbita, sed nescio quid aliud quod tr unco suo innititi m nullis sustentandum adminiculis erigatur,mallem iam in omnibus latinis Cucurbitam legi. Non enim isti stra hoc puto LXπ- posui se nisi quia et huic simile sciebIt. Hse ille . Ex quibus

iam facile te colligere arbitror, fateri Vtrunque,Κi Kaiore neque Cucurbitam neque Hederam esse potase,interim tamen Hedera & Cucurbitam alterum ad Uersus alterum pugnaciter interpretari voluisse, ne nihil non quod usquam in sacra pagina emtat mone Iaper

24쪽

ta percuteretur latina. Equidem probare me eπqui sitam utriusque scriptoris eruditionem conriteor,iri eius vero etiam platae appellatione anκietatem tan tam nequaquam improbo: somnum tantiam & osci tantiam quandam demiror , quomodo illis, in re de qua tantopere inter se decertarunt, obrepere potiae

rit: quando Κihaton Ricinum esse , tum Hieronymi Verba comprobant,tum Syriaca dictio ElKeroa,qus ΚiΚaion significat,id in primis coargUit. Etenim arbusti magnitudine consurgere propriis caulibus instniti nullis adminiculis fgere,folia ferreVitis seu Cucurbitae,repentd in altitudine etacrescere, de EI Keroa a Syris appellari, nulli plantae praeterquam RiciDO.

conuenit. Haec siquidem caul thus attollitur rectis,se rutaceis, arundinu modo cocauis, mira celeritate magnum incrementum capessentibus, paruae ficus ma

gnitudine, foliis Platani quae vitis sunt, δc ab omni bus Arabibus, Syris item, ac Mauritanis Kerua se tiKeroa,vel cii articulo Et autAl, ElΚeroa se ii Algerti anticii patur. Auctores habeo Ebebithar, AuicEna, Serapione,Rasin, Isahac, caeteros. Adstipulat nostraesententiae ex Hebrsis interpretibus R . Samuel, ci tante Pagnino in linguae sanctae Thesauro, KiKaio Arabice AI Keroam vocari perhibens. Proinde non temerὰ opinionem R. Ahrahae reiicio, qui in Commentariis suis affirmare ausus est, cuiusmodi plantast Κi Laton,sciri nulla ratione posse . Verum enim Mero ΚiKaion,quam eruam de AlKeroam Arabes nominat, Grsci κροτυνα appellat ,δοὶ τὴν προς ' μιν

- ψίμαν τρι-vtDioscorides inui, hoe est a Rieini aialis similitudine,qua ferὰ forma seme spectatur. Aegyptiis κικι dicit auctore Herodoto in Euter Pe. Idem historiae parens,at fabulator insignis , si vel M. Tullio Latinorum e Ioquentissimo libro de legidus primo credimus , iri ι πριον nuncia Pat, Dio

25쪽

dosum esse necesse sit, quod tamε tibi,eruditioribus, caeteris aestimandu relinquo , ne quid ambitioni de diste vita iudicetur. Illud libens notauero a Plinio &Latinis omnihus Ricinum vocari consuesse eode ar gumento quo a Graecis Go vat dici ostendi. Offici narum seplassarii,& Medicorum plebecula in nullis

non,ut ferὰ assolent barbarizantes, Cataput iam naaiorem appellant.V ulgus Italicum MirasoIe, ah esse ctu, quod folia cum sole circumagit, quo argumen

to haud omnino ineptὸ ἡλιοτρο*nes, verbum Verho

reddentes, appellabimus, quado η Λιοτροπα Graeci vocat pIantas sese cum sole circumagentes, qualis est Malua, Cichorium, Lottis, Scorpiuron. Hare ferὰ sunt eruditisstme Patrici, qus ego de Hebraeorum ΚiKaio contra omnium ut uides interpretum sententiam magna constantia dcassetieratione tueor atque

defendo, quibus si tuum calculum accessisse cogno uero,flocci pendam iam nunc imagines umbras Iaruarum, quibus natura esse dicitur ut sancti viri ver his Vtar terrere paruulos, &in angulis garrire renehrofis . Gabriel profecto ille Falloppius Patauinae Academiae columen, euius cum iudi tium illud cir cumspectissimum, & naturalem quandam mentis aititudinem,mataime quique in actu medendi, Vel fgri experiuntur, vel sani, tum eundem in literis & hu manitatis &sapientiae studiis, ii denique non admi

rantur, qui non penitus ut ipsi,qui non introrsus in spexerunt, in nullis non sententiam de Κi aio no stram obuio ore eNosculatur, atque ambahus u Inis amplexatur.Tu si imminente nauicurs meae tepesta tem a longe prospitis, fac mature rescribas, quo me commode ex imminenti naufragio subducere que

am . Vale Patavio, Anno a Virginis partu se

26쪽

ptimo supra millesimum quingentesimum quinis quagesimum,die qua pascha nostrum immolatus est Claristus .

27쪽

MELCHIOR GUILANDINVS BORVSSVS R. CAROLO LANGIO

FLANDRO S. P. D.

Diluuntur argumenta tria, quibus vulgarem Italorum Brocam 'urbinam antiquis . Mathudi i euertebatu L Interim M , ratio expensa e tΘουἱ , .fertilae unius stirpis nomina. Baccho qui uiue Iant vi a ra.Thyrso cur globus pom solitus. Inibi multi

notata Item locus eiusdem auctoris amendo contra 2 gat-

ibaeoli opinionem defensis. κε ἔγκλου Tbevbraso quid. Virgilii versus secretiore sensu expositus. Topiarium opus quid.Inibi Plinii verba declarata: Achathi nomine multas plantas Mncupari.Stirpium aliquot hodie ignotarum nomina.Velleio Paterculo lux illata. Λgatthaeoli sententia damnata. AP alathum nome in Graeciayeruare. Virgilius ab errore sertus. Item Hellanici Athenaiue lapsus.

quadam , quae nullius unquam mentem origine a mundi exordioq repetita tam parc Obsedit, tam benignem labefactatiit, quin in suisquisque decretis aestimandis qua dam animi propensione corruptus magnificὰ crepet atque cristas tumido fastu non sine insigni ostentatione erigat & eπpandat, quando Vt

28쪽

Aristoteles libro Rhetoriorum secundo scripsse. σιν

σιν, σιον ἐγγα fallendi inuentis meis indu ctus: vel pulchra virdine rei ipsius ad hoc allectus in Lammatusco videri possum, quum κινδυνευρον, Vt Plaeto in Lyside inquit, is γατο-ταροιμίαν βλὸν ωιρι, decorum haud sit, ut quaestio

nem de famigeratissimo illo veterum monumentis celebrato Acantho,& neotericorum Branca Ursina, ad te non rogatus admonitus ue, repente praeter spe& opinionem tuam perscriberem: hac praefatione , qualiterarum mearum existimationem aduersus ii lius culpae inittriam defenderem ac tuerer, utentum

esse iudicaui. Quod equidem eo libentius faciendum putaui,quod ad alium neminem iustius disceptatio nis huius summa pertinere Videbatur, quam ad te ipsum, qui eam solicitudinem animo meo in familiari superioribus proκimis diebus colloquio iniecisti, ac

mox velut infixo iaculo discessisti. Simul etiam ut iacta haud ita dudum amicitiae nostrae fundamenta fulcirem atque stabiliora redderem, ne leui aura quassata,quod recenter posita scirem,nec firma adhuc compage ferruminata, fatiscerent collaberentur . Ete nim praeclara illa tua optimarum disciplinarum Mutriusque Iinguae cognitio,incredibile it Iud ingenii tui ac suditis acumen ,mira viis integritas,& morum suauitas tam iucunda, tam lenis , Vt nihil unquam ,

etiamsi nestorios tecum annos agerem inuenturum

me putem vel asperi, vel acerbi, Vel quod vi Iame prorsus e N parte Ostendere & a te amarido colendo auertere queat,quodq; non minori lau de quam admiratione dignum eκistimo, te hominem iuris&iusti tis consultissimum , plantarum esse scientissimum ,

quod uti rarum est, ita propὸ inauditum, insolubile

29쪽

Emoris in te mei nexum , non poNaceis λliis noda tum,sed Gordiano nodo reuinctum , flagitant atque exposcunt. Sed quid tam longo te circuitu traho eQia id interest enumerare aculeum Guilandino impactume Qii id Iurisconsultum rei herbaris peritissimumc Sic natura nempe comparat LIm est, ut eum quem lata es, ames etiam : porro quem χmes, laudari

ab illo velis. Atque ego me dilectorem tu tim profiteor, nulla tibi privarim , sed tantum virtutiam tua rum gratia obstrictus. Nihil quippe a re impetraui , quia nec post ulaui. Verum nunc tandem Mothonea remo sublato , εις χοραν έ uta Θα tempus est. ve tere in opinionem esse & fermὰ omnium eruditorum

concordem Sc unanimem sententiam animad Uerto,

plantam quam VHlgus Italorum Brancam ursinam vocat, haud quaquam ab antiquorum Acantho di strepare : a quorum equidem decretis nee te ipsum

Iongius recessii rum ais, si quid per ρυρσοδι in κε Σαλην apud Dioscoridem intelligendum esset, docerent. Thyrsus enia, uti antiquissima qus Romς passim eae tam marmora luce meridiana clarius conuincunt, di tersa planὸ figura quam est Brancs vrsins caulis spectatur , siquidε ille summo suo cacumine globosum quiddam pilae instar gestar, floribus huius in spicata seriem conlarmatis nec ullum in globum colle. tis. Caeterum Dioscoridem ΘυρGRAς pro σφωροεικύ s posui Te , euidentis argumenti ioco accipi de

here putas appositam mox τλς κεφαλι di Rionem, qua rotundum & circulare corpus significari,nemi nem ire infitias arbitraris. Accedit ad gratiam quod Mantuanus Vares Latinorum Poetarum coryphaeus Acan hum flexum cecinit Vimenc, ei reddidit, cum Branca Vrfina omni prorsus vimine careat,nec ita stexa flexili,ue quo topiarium opus commode consti

30쪽

tuere queat, hodie deprehendatur, Acantho alioqui nomine isto a Plinio libro naturalis historiae XXII. eiusdem numeri capite concelebrato.Versus Maro nis extat libro Georg.IIII. Tortiis , per herbam

Cresceret in ventrem cucumis, nec sera comatem Narcissium,aut flexi laeuissent vimen Acanthi. Ad extremum idem poeta libro Georg. sectando, Acanthum inter hacciferas plantas aeterna frondevirentes reposuisse legitur, quum Brancs vrsinae folia singulis annis emori & renasci constet, atque caulem ipsum nulla baccarum productione exornari com pertum exploratumc, habeamus.Haec feia sunt,quae 6e te, sc me,diu multum* solicitos, anxios atque su spe os tenuerunt,quo minus constanti oratione cordatorum more Virorum decernere auderemus, quod superiorum & horum item temporum eruditissimi quique magno consensu calculis suis in eundem ea dum coniectis ratum ac indubitatum haberi volue

runt,Brancam ursinam Italorum, recte & citra con trotiersiam Acanthi veterum nomine condecorari.

dam. Enimuero non recuso, quin sub cerasuram,sub aleam4 Veniat qualecunque hoc erit, quibus argu menta ista confodiam, dum ne sint in hoc atho duae mihi maxime suspectς literaris pestes, inscitia, inuidia j, dum ne quis mihi αμουσοτερος , ut verbo Urar quo Symachus, dum ne quis opicus, dum ne quis diruus,& contumaκ, D in hominis Uerba , qUam in Ueri fidem iuratus, contingat itideπ. Scruptam eqta idem quem tu mel ii Rus Acanthi magno ingenii tui acumine iniecisti, ex recta Thyi Renitione ad hunc modum excutiendum eliminaU dumt, reor . Etenim , definitore Elastalli 1 ocommentariis in Dionysii Alexandrini desitu orhis

SEARCH

MENU NAVIGATION