De stirpibus aliquot, epistolae V : Melchioris Guilandini Borussi R. IIII. Conradi Gesneri Tigurini I. Eiusdem Guilandini ad illustrem Comitem Nicolaum a Salmo &c. Manuco diattae, hoc est Auiculae Dei descriptio. Adiecta est Andreae Patricii ad Gabri

발행: 1558년

분량: 95페이지

출처: archive.org

분류: 식물학

91쪽

- GVI. DE sCRIPTIO

in terraeonspectam esse, sed summo quandoque exuethere examinem in humum decidere,atque tunc casti repertam sanctissimὰ ab incolis asseruari, quippe apud quos tanta sit in veneratione,ut etiam se illa reges 1 pli tutos in hel Io existiment,quamuis suo more in prima acie collocati fuerint. Caeterum a ppellane vernaculo sermone Mantico diatia, hoc est aviculam dei, propterea quod eam in Paradiso tantum, Ioco solius dei,uti arbitrantur,proprio,riasti firmirer persuasum habeant. Auicula est corporis magnitudine& penὸ forma coturnici similis pennarum ambitu discolore sed venusto admodum & decoro,visusq; tu

cundissimo undiq; exornata. Caput quale hirundi nis, maiusculum, pro corporis amplitudine. Pennc superiorem eius partem a prima ceruicis Vertebra ad

rostri usque initium exornantes breues sunt, crassia. durae, spissae,coIoris Iulei insigniter splendentis,& auri purissimi modo, radiorumve solarium instar fui gentis. Caeterae qus mentum contegunt, & mollio tenuioreS,atque ex cyaneo mird equidem vi

rides deprehenduntur, haud planὰ colore iis dissimiles quas in anatum mascii loriam eapitibus, dum Iucidissimo obvertuntur syderi,conspicimias. Rostrum

item quam fit hirundini prolixius. Pedes nulli. Pen ns alarum ardeis forma pares, sed tenuiores Iongio , colore fusco inter rutam & nigrum splendentes. At cum omnes, eum. qu si alas Constituunt, tum Rus caudam efformarit,in orbem eπtendantur, rotae

similitii di ne etenim cuti animantis Ue Iuti infixae hs rent spicu la immobiles plane) mirum videri non de Bet,sponte sustineri,neque unquam in terris, quoad in vitiis est conspici,quando & pedibus usus nulli cis xn aere existentibus, prorsus destitui quanqhi 1idde:

Metis Aristotelis summi Peripateticoru scholi prio

92쪽

espis aduersari nouimus, auem ullam pedibus care re negantis) paulo ante dictum fit. Caeter si ex oviuntur iuxta singulas maiorum pennarum alas corasti tueritium origines, aliae quoq; minores, neque tandpaucae pennu Iae, quae stipra maiorum principia cta tensae,illa obtegunt,dimidio quisquiliatae,rufst, coccineaeue, reliqua parte croceae , & statuo auri colore splendidae, multum equidem gratiae ac venti statis auieulae, ob eximiam illam & singularem colorum disparitatem, concilliantes. Reliqua eorporis mo ies tota pennis futuis inruffum colorem Vergenti

hus obducitur, ita tamen ut aliquid adhue inter eas diseriminis animaduertas. Nam quae in pectore de ventre colloeantur, dc frequentissimae sunt, Ac pari te latissimae, duorum triumue digitorum amplitu dine, colore fuIuo eo quidem nitidissimo, haud sanἡ alio quam iecur ipsum splendetates . Qiis vero dorso infixs sunt, rariores,neque ita frequentes esse apertὸ cognoscimus, i insuper amplis diuisuris hiae

re, Pennarum omnino ardearum rergo adheren intium similitudine, clavd videmus . Neque etiam ad tam infighem latitudinem accedere, aut praestan- em illum hepatis colorem adsequare , quin Pu niceo potius colore, carni aemulo, obstiariore etianitium relucere, Pletiissimὰ perspicimus. Porro Pen nae hae simul omnes , tum qus a ventre suam trahunt originem , tum quae ὀ dorso enascuntuΓ,cati dam, cum sint Iohgissimae, constitiiunt, quia ea cae

terariam avicularum more minimὰ eXornaturit ne

que id magnopere mirum, quando& alae ipst diue lassiat ratione eqncinnatae, quippe quae in arctum contrahi, aut laturi diffiind, pro animantis libitunequeant, sed unorantum ebderi. modo naturali .

iter peipetuo consistini: Prsterea malauli huius aui

93쪽

culae dorsu na omni ex parte M prestum inflexum. eit,adeo ut finiim quendam foueamin efformet. b

φam cauitatem Oua foeminam deponere ratio ipis claro est argumento,quiim& foemina Ventrem cae utim obtinear, ut hoc Pacto ova facilius possit incubare,ac tandem pullos eXcludere. Deniq; adnediuntur maris dorso fila gemina, nigra, cornuum modo utrinq; in rectum extensa, tres tu amplius palmos Ionga, neq; rotrida exa 'd,neq; etiam perfectc angulata, sed figura inter quadratum &rotii dum media.

nec crassa valde,nec summὰ tenuia, verum sutorio filo haud plane dissimilia. Horum usum tale esse cumre Iiquis huius secta It exuditissimis viris existimo , quo nimirum st mina dum Otia incubat,mari firmius

alligetur copuletur4. Cibus eis solidior, Uti arhi. eror, nullus: Qui . n. insti blimi aethere esse possit Adhaec si interiora spei tentur inane nihil reperitur, sed totus venter inferior pinguedine tantiim eπple sus conspicitur . Haec aviculae ipsius integra & eerra historia cui neotericorum peritissimi quiq; ealcula

uno *re omnes adiiciunt, praeter unum Antonium

Pigafetam,qui eam rostro prolixo re pedibus parami unius longitudine fals3 depingit. Etenim rem aliter se habere, ipsemet iam his neq; enim pluries. Videre contigit oculis,manibusqi propriis liquidis i 8 de prshendi. Ac ne comenticia me dicere puteis

testem protinus horum omnium in humanis aiuliue agentem statuo,Virum,cum dosti inadum humani ate praestantem, Caesarem Odonum Apulum,sim. Plicium pharmacorum clari simum indagatorem, atq; eorundem in Bononiensi celeberrimo orbis texrarum gymnasio professorem,in cuius rdibus, postsi Romae in aula Illustrissimi Prineipis octauit Farne

m inclytae Parmensium Ciuitatis Ducis praestantissi

94쪽

AVICULAE DEI. at

nil semel vidissem, iterum intueri concessum est,no tis iisdem omnibus quas retuli . Ne igitur si res vel testibus esset comprobanda illorum penuria laboraxe viderer, viri eius omni Iaude dignissimi testimo nium in medium afferre libuit, quando & honoris

item causa tanti ciominis hominem minimὰ praeter eundum censeo. Verum en imuero cur huie raem admirabili nobili* auieulae nemo hae enus eκ recen tioribus nomen apud veteres scriptores inuenerit,

mirari equidem satis non postum, in tanta erudito rum frequentia . Plutarchus profect5 grauissim uaauctor in Artoxeraeis Persarum Regis potentissimi vita memorat,in Persis partiam quandam auem na sci in qua nihil inuenitur excrementi, sed inteYna o mnia sumine atq; adipe plena: ac proinde Λεre eam, atq; rore solum nutriri cuctos mortales arbitrari,esse vero nomen et Rhyniaci. Diuersa sit a Manue

diatta,nec ne, severioribus rerum harum aestimato

ribus perpendendum relinquo. Ego sand ut non planὰ contendo, ita certὰ propEfissimus sum ut credam, quando tantum abest, mea sentetia, ut Manueo dixeta&Rhyntaees dissideant, ut prorsus eaedem notae

viriq; conueniant, quod & Rhyntaces magna quondam in eNistimatione apud eosde Persas habita sit . Hae Ctesias prodidit cultello altero latere venetis illito Parysatim diitidisse,dimidiam partem venense

inseeisse,& quae veneno intacta atq; incorrMPta eras, ipsam in os conte Ram exedisse, Staryrs autem Venenatam partem porrexisse. Sed Dion abhbcIeuiter dissentiens, ait non Parysatim, verum Melaniani partitum cultello Sta tyrae infectam carnem appo jitisse. Vt non Plutarchum modo,verum etiam ipso multo antiquiores, Ctesiam & Dionem, Rhyniacis,

hoe est Manueo diatiae se Des aviculae meminisse,

95쪽

sn eoniasib fit. Porro eum animantia cuncta,quibus cerebrum suppetit, ex quorum numero & Manuc diatra est, post diuturnas vigilias, longasci, diei execubias, quiescere tandem, ac somnum capessere ne ecesse sit, quando Vt protritus quoque monet Versi

Q iod caret alterna requie durabile non est, itine quaerat aliquis optimo, quum aviculam istam nunquam in teram descendere dictum sic, quis eiu quietis Iocus, quaesie naturae tam admiranda vis aspotentia, quod dormientem aequὸ. atq; vigilantem semper in sublimi aethere consistere voluerit , more tuam aute deorsum ferri,iri humum decidere,haud vetarit. Dissonum siquidem a ratione Planc videtur, somno ira tentam, posse summo in aethere pendulam sustineri. Sed nec insomnem prorsus vitam trahere Putandum, quod id tormentorum omnium summa foret carnificina: quemadmodum nec e contra existimandum alteri rei nulli prsterquam somno Vacare,

quod absurdum omnino esse,nemo sanae mentis itat inficias. Equidem illud praeter alia mira miror maxime, communem rerum naturam uniuersam, prousedam, solertemcia, atq; omnia continentem, auicta Iam

hanc prae caeteris admirabili & prorsum suspicienda dote eNornasse: quippe mas, eminam dormientem dorso exei pit,su stinetΦ, ne in solum prolapsa conei dat sibi interim a somno temperans: fessus,onus eπ- cutit,atq; tune Vice versa scemina se se mari subitest,

somno* labentem & propὰ eadetem fulcit, ac quam fidelissimὸ sustentat.

SEARCH

MENU NAVIGATION