장음표시 사용
11쪽
prorsus destructas, nervi Sympathici omnino integras ob-
Servavit, - qua eX re, hunc uervum ex cerebro vel medulla non pendere, merito atque Optimo jure conclusit. Ceterum Schiss, qui eandem quaeStionem explanaturus eandem perscrutandi viam iniit, eo adductuS suit, ut nervum sympa- . thicum non sui juris Sed cerebroSpinalem esse judicaret: -Schiss konnte noch einige Κaninchen, nach der Heraus-nali me voti 2-5 Spinalganglien, di ei bis uter Wochen undoinen Hund vier Monate be0bachten; die entsprecheliden Rami communicantes deS SympathikuS Waren bei nachirag- licher Unterfuehung desorganiSiri gelanden. Itaque, quoniam una disquisitio uno eodem lite modo instituta eventum praebuit prorsuS contrarium, perpulSuS Sum, ut mirabile hoc nervorum physiologiae caput quam certiSSime cognoscendi consilium caperem. Quam ob rem, nerviS ranarum vivarum dissectis, Omne id tempuS, quod neceSSarium erat, ut Signa, ex quibus idonea argumenta peterem, in nerviS apparerent, in hac ner-Vorum anatomiae et physiologiae parte quam diligentissime cognoscenda consum Si. Quum autem in dissertationis meae decui Su complurium controverSiarum atque dissensionum inserenda Sit mentio, nunc, ne Saepius a materia propoSita avertar, meam de nervi Sympathici structura et textura Sententiam, eX meis ipSius Scrutationibus deductam, breviter asserre liceat.
12쪽
Νervi sympathici structura fibrarumque
Descriptio, quam propoSituruS Sum, ad Solam ranam refertur. In hac enim hujus nervi rationes evidentissime apparent, in hac, tela conjunctiva sere omnino deficiente, praeparata microscopica facillime obtinentur, in hac fibrae Romahianae, quae Vocantur, quum haec telae conjunctivaesta rarissime inveniantur, Observanti minime sunt impedimento. Ceterum, Si quiS mihi Vitio Verterit, quod, quum experimenta mea sere Omnia ad Solas pertineant ranas, nihil attulerim, quo edoceamur, uirum nervi illius rationes in Superiorum ordinum animalibuS eaedem Sint an aliae, id opprobrium non Videtur dignum, qu0d pluribus refutemus. Etenim, etiamsi largiamur, ranam longe diverSam atque SuperioreS animant PS Structuram Osferre, tamen in ea Sum sententia, ut ejuSmodi momenta primaria in animalium Organismo obvia, de quibuS nunc quaeratur, toto animantium vertebratorum ordine in univei Sum non mutata cerni exiStimem. Accedit, quod haec ipsa animalia, quae vulgo in inseriore evolutionis gradu poSita eSSe creduntur, et in quibuS SyStema vegetativum maXime praevalet ac certiSSime expreSSum eSt, illa Sunt, quae nos de multis rebus in eodem Superiorum animalium Systemate obScuris certiores sacere queant.
Λd nervi Sympathici decui Sum ejusque Structuram quod attinet, quum metuam, ne longum Sit, Si multa jam ad liqui-
13쪽
dum perducta atque ab Omni parte explorata nunc asseram, satis habeo lectores ad librum Ernesti H. Web er et ad commentationem cli. Vothmann ' relegasse. Ceterum hoc loco mihi liceat quaedam, quae partim a Scrutatoribus
silentio praetermisSa Sunt, partim cum meis observationibus parum congruunt, commemorare, quae quidem ad inferiorem
nervi sympathici partem, in pelVi poSitam, Spectant. Web er, ut exemplum asseram, hiS Verbis utitur: si Quod finem nervi sympathici attinet, is a sne in mammatibus et avibus diversus esse videtur. Ultimum ganglion nimirum
satis magnum, duplici ramo communicante cum Secunda radice nervi ischi adici conjunctum, nullum ramum edit, quocum nervo Sympathico oppositi lateri S uniatur, et ganglion impar componat. At, quamViS raro, tamen in ranis etiam ganglion ultimum prope aortae abdominalis bifurcationem situm invenitur, quod duoS ramulos, arteriarum iliacarum comites, dimittit. Sed non solum hoc loco, verum etiam in parte Superiore utriuSque nerVorum Sympathicorum trunci connexum invenimuS. Praecipue hos nervi Sympathici laseiculos ab unius paritS ganglio tranS columnam vertebralem
ad partis alteriuS ganglion porrectoS Saepe in gangliis inserioribuS cernimuS. PlurimiS in caSibus utrimque Singula ganglia ultima reperimuS, biniS ramuliS nerveis inStructa, quorum extremi iidemque insimi aeque ac ramuli ex dicto jam ganglio ultimo oriundi arteriae iliacae comites se adjungunt, SuperioreS cum omnibuS sibi iS aut in nervum Spinalem nonum inSeruntur, decimo omiSSo, aut cum decimo conjun-
14쪽
gunti ir; quod si sit, nervo Spinali nono jam ganglion nervi sympathici superius sibi as nerveas Suppeditavit. Jam ad nervi sympathici anatonitam micro scopicam tranSeamus, qua in re, ab aliquo inferiori ganglio in ejus trunco posito exorsi, gradatim illiuS radios persequemur.
NervuS, de quo dicimuS, e globuli S gangliosis sibi isque nervuis consistit, qui globuli solis nervi Sympathici in
tumescentiis continentur, nuSquam verbi cauSa in ramo communicante reperti. Solum cor in exceptione videtur e SSe, in cujuS atriorum Septo nervorum sympathicorum tractus
magis minusve globulis intermixti deprehenduntur. Opinio autem, qua ganglia iSta in omnium nervorum Sympathicorum decursu reperiri credebantur, ex illa repetenda suerit causa, quod pei Saepe gangliorum nervoruinque diScrimina statuere difficillimum est, id quod in multis piscibus et Superiorum ordinum animalibus observatur, in quibuS nunquam ganglia
nervique tam Stricte, quam in rana animadvertere Solemus,
distingui possunt. Globuli Sympathici ab aliis gangliorum
globulis in nervorum cerebrospinalium decursu inventis praecipue magnitudine ac ratione, quae ipsiS cum ramulis dimissis intercedit, nec non cetera Sua natura discrepant.
Etenim globuli illi in universum minores apparent 0, 30056- 0,00032 , dum gangliorum ad poSlicas nervorum Spinalium radices poSitorum globuli magnitudine inter 0,00070et 0, 12 variant. Etiamsi re vera in utroque Ordine ejusdem magnitudinis globulos reperiamus. tamen nunquam contingit, ut inter SympathicoS quosdam invenias, qui magnitudinem maximorum globulorum cerebrospinalium 0,-l2 attingant, neque magi S inter cerebroSpinales, qui magnitudinem 0, 056 osserant. Lineae globulorum Sympathicorum extremae licet tam lucidae Sint atque tenerae, ut, nisi lu-
15쪽
mine maxime favente, cognoSci nequeant, tamen, quum nuclei perquam conspicui Sint, animus observatoris facile ad globulos illos convertitur. Vid. tab. I. sig. 4) Qui nuclei colore
maxime languido admodum subflavo circumdati cernuntur. Globulus cerebrospinalis, lineis extremis valde distinctis instructus, intuenti manifesto patet, nucleo Sub Stantiis, quae globulo inSunt, obScurato et quaSi e con Spectu evanescente. Porro tenuissima illa coloris subflavi vestigia, quae iii globulo Sympathico deprehendimu S, in globulo cerebrospinali guttularum adipis consertarum SatiS certo eXpreS-Sarum sormam ostendunt. Vide tab. I. sig. 9.) Sed certius etiam signum, quo discrimen illud nititur, ea praebet ratio, qua cellulae cum sibi is eXeuntibus continentur. Quemadmodum enim gangliorum Spinalium globuli bipolares eos ostendunt ramuloS, qui, Statim sibi arum latarum Speciem prae Se serentes, aut ambo decui Sum periphericum vel centralem aut alter periphericum, alter centralem ine aut Videtab. Ι. fg. B ut 9), ita in globulis sympathicis aliam
omnino rationem observamus. Hic enim globulii S lagenae ad inStar unam partem Vel Sus eXtenuatuS ramulum format, in
quo ne minimum quidem sibrae Sympathicae, qualis in ulteriore decursu deprehenditur, iudicium osseratur. Vide sab. I. fg. 5 et 6. b.) Lineae extremaeue mirum in modum lucidae ac ViX conSpicuae, magnam praebent Similitudinem cum limitibus globulum ipsum cingentibus, ut Sub Stantia fibrae medullaris ad hanc partem versus non extendi Videatur. Vide ivb. I. fg. 4. b.) Decursu per brevius longiuSve Spatium continuato, ramus in duas partes diffuditur, qui ramuli demum sibi au sympathicae exsi Stunt, Semper, quantumni illi persequi licebat, ad candem directionem tendenteS.
Vide tub. l. fg. 5 et 6. c.) IIaec ratio, ubicunque n0-
16쪽
14 bis contigerit, ut globulum ganglioSum a ut 0re globulorum
multitudine sejungamus, luculentiSSime apparet, unde Sequitur, re Vera tum propter ramum illum unum, tum ob ramulorum duorum decurSum, Si quidem vocabulo poli directionem Significaverimus, globuloS UnipolareS eSSe. - Cl. Kolli cher cellulas cerebroSpinale S uno ramo praeditaS animadvertit, de quibus Remachin) haec censet: hwalii Scheinlichilistili sicli dei selbe nacti Lurgem Verlause in Zivei Faseria. Quod quum ita Sit, quamquam in ambobus gangliorum generibus eadem invenitur ratio, tamen, me judico, concluSio, quam Remach inde deduxit, praepropera juStoque audacior videatur. Namque lacile seri potuerit, ut secunda fibra nerve a Vel ramuluS SecunduS, ne VeStigio quidem prioris insertionis relicto, abscisSus Sit. Adde quod, Si in disjun- gendo neceSsariam diligentiam omiSeriS, Saepe globulum
ganglioSum ramuliS omnino carentem reperiaS, extremis
tamen globuli lineis nihilominus distinctis atque conspicuis. Hoc est contendere, globulos, nullis ramulis inStructos, iuganglii substantia inesse. Praeterea nunquam mihi SucceS- Sit, ut in ranis globulos, quales Rem acti in piscibus maxime ob Servavit, ramulis tribus adeoque duodecim praeditos reperirem. Namque, Sive plexum Solorem Sive aliquod nervi Sympathici ganglion perscrutatus, Semper, eadem rei ratione ii Venta, unum ramulum, qui, poStquam per breve Spatium decurrit, in duas sit, raS nervosas, eadem directione porrectaS, dilaberetur, animadverti. Ceterum in selium canumque
nerviS Sympathicis globulos illos multipolares deprehendi, tu quibuS animalibus tamen globuli ipsi aliam omnino sor-
17쪽
mam praebent. Nempe duo latera magis minusve inter se opposita ad lagenae retortae Similitudinem Sensim attenuantur, quo facto, quum ramuli diffindantur, nonnunquam contigit, ut quattuor sibi aS nerv0SaS, quin etiam Semel Sex, oriri cernerem. - Εtiam Si, id quod SatiS crebro evenit, tales reperias globuloS, qui ne minimum quidem ramulorum illorum vestigium osserant, tamen reputemuS Oportet, quam rudiS nostra agendi ratio Sit, tenerrimis his telis adhibita. Quod- Si Structuram utriusque globulorum Speciei ramuliS propriam consideramus, licet globulum cerebrospinalem, ramulis integris instructum, aliquanto facilius, quam Sympathicum, obtineri posse credideris, tamen, dum in hoc eximia ramuli tenuitas dissicultatem assert, in illo magna telae conjunctivae copia, quam in omnibuS gangliiS cerebroSpinalibuS invenimus, impedimento eSt. Fibrae nervosae in sympathico etiam non Sunt, ni Si globulorum ramuli; eaque opinio, qua sibi ae globulum tantummodo circumplecti creduntur, ut mea seri Sententia, Solum ex primo rei ad Spectu repetita eSt. Quae sibi ae, aeque ac globuli sympathici a cerebrosi inalibus discrepant, ab altero sibi arum genere tum latitudine Sila, tum colore eiSque, quaS continent, SubStantiiS disserunt. Latitudo duobus trientibus deminuta, col0rque, quo indutae Sunt, einereus ab ipSasbrarum tenuium textura, neque vero aut a sbris Rem alii aliis, quae in rana quidem omnino deSunt, aut, quae opinio eSteli. Valent in , a globulis dependet, quoniam etiam illis in locis, in quibus nulli reperiuntur globuli, idem color cineret S cernitur. Natura varicosa, quamviS arte producta Sit, tamen ad sibraS Sympathicas cognoscendas plurimum Valet. Fibra enim recens e corpore exempta, Si microScopio Subjecta fuerit, fili Omnino lucidi per totum decursum lineis
18쪽
parallelis limitati formam praebet, quae fibra Si ex . c. ab aliis separata in aqua deponatur, brevi temporiS Spatio interjecto, Speciem margaritarum lineae Similem, quam ipse oriri cernas, ossert. Μ ore sibrarum multitudine conserta, etiamsi longiore opus e St tempore, ut illud phaenomenon exsistat, tamen hic quoque non ita multo poSt natura varicoSa apparet. Ut oque in casu fibrae, ut aliaS commutationes Subeant, brevi Speciem Varicosam exuunt. QuaS Varicositates si in latis etiam observaveris sibi is, in his tamen neque tam frequenter nec tam regulari modo dispoSitae iuveniuntur. Quae Bidder et Vothmanni) de ramorum c0mmunicantium rati0ne iis in locis, ubi in nervos cerebroSpinales inseruntur, atque de diverSa sibrarum ad centrum et peripheriam emiSSione expoSuerunt, ea omnia disqui Sitionibus meiS omnino Vera eSSe cognovi, quae reS Vel ipSa noS eo adducat, ut fibras tenueS e nervo Sympathico originem ducere Statuamus. Omnium primum Si quattuor Superiores nervos Spinales locumque, quo ramu S communicanS inSeritur, consideremuS, nerVUS craSSior ante inSertionem pro ramo Communicante cum nervo cerebrospinali conjuncto haberi
potuerit. Nervum igitur primitus crassiorem in duoS ramulos diffissum esse credere liceret, nisi contraria omnino rei ratio in quattuor inferioribus nervis Spinalibus obSerVaretur. Namque, etiamSi nervorum quattuor Superiorum parSSupra rami communicantis insertionem Sita vel eam ob cau-Sam in OriS, quam infra, ambitus eSse putetur, quod sibras tenueS dimittat, unde, quaeSο, eVeniat, ut quattuor nerVorum Spinalium in seriorum parS, infra insertionem poSita, craSSitudine augeatur 8 Inde, Si sibras nerveas tenueS per de
19쪽
cui Sum centralem perSequimur, quem ut quam certis SimecognoscamuS, magni intereSt, earum numerum usque ad ganglion spinale fasciculo e ramo communicante ad centrum converSo omnino reSpondere videmuS. Denique ad nervorum spinalium radiceS pervenimuS. Bidder et Vol kmania, quorum Sententiam plerique obServatores amplexi sunt, inter centenas sibi as latas bina S tenueS Se reperisse riunt. Otia in rc tamen viros doctissimos errore ductos eSSe arbitror. Omnes Sane difficultates, quae in sejungendis sibris nerveis et in judicio de sibrarum nervearum genere faciendo
objiciuntur, intra canalem spinalem aliquanto accreScunt, quippe in quo SubStantiae longe mollioreS, quam DXtra, nobis offerantur. Equidem, etsi opinione praeSumpta captu S, ine in nervorum Spinalium radicibus si bras tenues in- Venturum eSSe, perscrutationem SuScepi, tamen eas hic nunquam Ine reperisSe aperte profiteor. Etenim, quamviSinterdum milii viderer sibi am tenuem deprehendi SSe, tamen, postquam eam per aliquod Spatium pei SecuiuS eram, apparebat, me tantum suem sibi ae latae preSSando evacuatae, vel ipsam sibi am datam tendendo extenuatam pro sibi a tenui
habuisse. I id. tab. I fg. il). Oua in re quamquam
non multum refert, utrum fibrae tenues in radicibus illis in- Sint necne, quum praeSertim, ex paucis hisce sibi is tenuis-Simis totum nervum Sympathicum originem trahere non poSSe, Secundum men Siones a Bidder et Voth in ann in-Stituta S apertum Sit, tamen hanc obServationem non credidi 0mittendam eSS , quum, Si Vera cSSe cognoScatur, ad Serumi at0rum, qu0S dixi, Sententiam, qua nervum Syni pathicum Suae potestati S esse Statuebant, magiS etiam confirmandam plurimum valere p0SSit.
20쪽
Spinale progreSSiS, sal, quae in nervorum Spinalium radicibus non reperiuntur, et, etiamSi quae ads0rent, neutiquam fibris nerveis infra ganglion positiS numero reSponderent ΤΕquidem, animi attentione ad nervoS dorsaleS posticos, de quibus jam Bidder et Volli manii mentionem injecerunt,
conVerSa, POS perScrutatuS, quamquam sibi arum ad centrum decurrentium multitudo in diversis nervis spinalibus diversaeSSet, tamen rationem, quae sibi is tenuibus cum latis intercederet, unam eandemque manere inveni. Νam Sive nervi SpinaliS quarti, cujuS ramus communicans decurSum sere omnino centralem init, Sive nervi Septimi, Octavi vel noni, quorum rami communicantes paene omnes ad peripheriam tendunt, ramos dorsales investigavi, semper fibrarum tenuium multitudinem latarum numero serme parem reperi. Quin etiam majorem movit mirationem, quod nervi d0i SaleS, nervi S Spinalibus Septimo, octavo et nono reSpondenteS, longe majorem sibi arum tenuium multitudinem ostenderunt. Quaeritur, unde hae sibi ae oriantur Τ Unum tantummodo Sumere poSSumuS, eaS, e ganglio Spinati VenienteS, eum rami communicantis sibi is sympathicis ad centrum conver- Sis conjungi. Quodsi globulorum in utroque nervorum genere inventorum sormam, magnitudinem et speciem diver-
Sa S, Supra commemorataS, reSpexerimus, Satis causae sui SSe
apparebit, cur etiam in ganglio spinali globulos sympathicos
mihi quaerendos esse cenSerem. QuoS quamviS non repererim, id quod nescio an inde factum sit, quoniam te lauconjunctivae copia atque Soliditas, quominus haec elementa tenerrima non laeSa dispanderemus, impediverit, tamen sacere non p0SSum, quin in Sententia priore permaneam, qua in