De origine nervi sympathici ranarum ex nervorum dissectorum mutationibus dijudicata : dissertatio inauguralis quam consensu et auctoritate gratiosi medicorum ordinis in Universitate Literarum Caesarea Dorpatensi ad gradum doctoris medicinae rite adip

발행: 1854년

분량: 64페이지

출처: archive.org

분류: 해부학

21쪽

19 gangliis tum Sympathicis tum SpinalibuS sibi arum nervearum tenuium centra ineSSe perSuasissimum habeo. Hoc loco disquisitionum DT Axinania, quaS in opu- Sculo seBei trage gur mihi OSkopiSchen Anatomie und Physiologie des Ganglien- und ΝervenSystems des Menschen undder Wirbelthiere. Berlin, 1355 inscripto in medium protulit, lectorum admonere liceat. A Xmania quoque praeters bras tenues e nervo Sympathico proficiScentes alteras excentro Secundo, nempe e ganglio Spinali, originem ducere ratus, ut discrimen faciat, illas gangli0Sympathicas, huS gangli OSpinales nominat, quarum utrasque a libris nervet S cerebros pinalibus, Sive latis, diametro duplo vel triplo minore disseri e contendit. ζ 5). Porro omnes sunctiones vegetativaSpartim uni partim alteri sibi arum tenuium Speciei adtribuit, nervoS gangli 0Spinales nutritioni praeeSSe, ganglioSympathicos contractilitati a voluntate non pendenti inservire arbitratus. A X mann in commentatione Sua ganglia Spinalia Solarum fibrarum tenuium centra esse affirmat, Simulque et

globulorum et ramulorum inde prodeuntium, quos ipse fibras gangliospinales dicit, partim ad medullam Spinalem, partim ad nervum Sympathicum, partim peripheriam vel Sus tendentium, imaginem Schematicam adjungit. ζ 15).

Ad sibi arum gangliospinalium nomen, quo fibras tenues appellat, quod attinet, id equidem nullo modo aptum esse duXerim, quippe quod sacile nos inducat, ut fibras latas in

radicum poSteriorum gangliis exsi Stere non poSSe opinemur. Quam ob rem ita tantum nomen illud Servare potuerimuS, Si, n0mine paululum mutato, si bras gangli 0SpinaleS tenueS

dixerimus, has scilicet a fibris ganglio spinalibuS latis, quaS et ipsas in globulis bipolaribus oriri videmus, di Stincturi.

22쪽

Ingenue confitendum eSt, me prorsuS intelligere non posse, quomodo observatorem tam graVeS disserentiae, quae tum iu globulorum natura, tum in sibi is nerveis, inde eXeuntibus, animadvertuntur, sugerint, quam ob cauSam perSpicere omnino nequeo, qua rati0ne Axinania commotus sit, ut non Solum sibi as tenues in gangliis spinalibus ortum habere contendat, verum etiam e gangliiS SpinalibuS Solas sibi as tenues, quas

ipse gangli 0SpinaleS Vocat, proficiSci Statuat. Me judice,

ejus opini0nes sundamento idoneo, eX anatomia petito, destitutae Sunt, quum praeSertim maxima ex parte in experimentis animalibus vivis adhibitis nitantur, ex quibus concluSioneS anatomicae maxime contrariae facile effici pos-Sunt. Etenim, quod ob Servator, de quo dicimus, ad inveStigationes a clis. Didder et Volli mann factas provocat et computationibus illorum inter Se comparatis certum atque exploratum esse dicit, fibraS tenues in ganglia spinalia intrantes sibi is indidem prodeuntibus ducenties numero Superari, tantum abest, ut illi Scrutatores praevalentem sibi arum tenuium multitudinem in radicum posteriorum gangliis formari censuerint, ut contra talibus verbis utantur: is Es i si nichtim ens serutesten daran gu denhen, dass sicli die liberaus galli rei clien sympallii scit en Fas erit der Spin alnei ven voti denauSSei St wenigen Faserii glei cher Art in den IV urget nabluiten ii essen λ). Accedit, quod Biddor et Vollim annia usquam n fibris sympathicis a radicibus in haec ganglia

intrantibus poSteaque exeuntibuS mentionem faciunt, quam quidem explicationem viris doctis nervum sympathicum ex medulla non pendere arguentibus aperium eSi ne in montem quidem venire potuisse. Eo mirabilius autem milii vide

23쪽

tur, quod Axinaun, quamviS ejusmodi fibras tenues e medulla spinali in ganglia Spinalia intrantes Statuerit, tamen nervum Sympathicum Suae poteStatis eSSe arbitratur.

De nervorum atrophia, qualem post eorum a centro disjunctionem Sese exhibet.

Non dubito, fore pleroSque, qui, quum de origine atque

decursu fibrarum nervi Sympathici Scribam, necessarium esse judicent, me praecipue eaS commutationeS respicere atque exponere, quaS sibi arum tenuium atrophia sibi proprias vindicet. - Verumtamen, Si reputaVeriS, quam exiguae sint harum fibrarum tenuium dimenSioneS, quae, Si id agatur, ut Singula coagulationiS atque Subsequentium inde commutationum stadia dignoScamuS, Summas difficultates objiciant, Si inde reSpexeriS, quemviS nervum Sympathicum aeque ac cerebroSpinaleS e tribuS partibuS primariis, nempe e vagina primitiva, Substantia medullari et axis cylindro, consiStere, quarum partium elementa chemica verisimile est eadem esse, atque in sibriS idtiS, Sane negare non potueriS,

Satis cauSarum adsutSSe, quibus adducerer, ut in hoc capite Solis sibrarum latarum commutationibus illustrandi S me continerem. Ex mutationibus autem, in fibris tenuibus observatis, tantummodo eaS exi Stimavi memorandaS QSke, quas tali tempore deprehendissem, quo Signa re vera manifesta

atque peculiaria in conspectum se darent. Quae quum

24쪽

dicam, verba in ea non ita intelligi velim, quasi fibras tenues commutationibus conSpicuiS etiam eo tempore, quo jam inlatis apparere Soleant, prorSuS carere contendam. Attamen, ut aperte confitear, dubium non eSt, quin eaS animadversurus non fuerim, nisi indicia commutationum in ubi is latis, quas Semper comparaVi atque contendi, evidentius apparentia animum meum ad illas convertissent. Permutationes in duobus his fibrarum generibus obServatae pareS Sunt; quas tamen, quales diverSiS post nervos diSSectos spatiis sese praebeant, describere Superfluum videtur. Namque non solum in diversis animalibus, in diversis nervis ac diversis anni temporibus nonnullae diversitates observantur, Verum etiam permutationes illae tali modo altera in alteram transeunt, ut meliuS ViSum Sit, breviter Substantiarum metamorphoses senSim ac paulatim factas enarrare. PermutationeS primae, quae sere, duabus p0Si nerv0s dissocios hebdomadibus elapSiS, osseruntur, Summam cum eis mutationibus Similitudinem praebent, quas in nervis omnino normalibuS, ad perveStigationeS microscopicas praeparatis, poSt Solitam, quae dicitur, coagulationem paene in conspectu noStro oriri novimus. Vid. tab. II fg. 1 et 2.)Etenim hic quoque medulla continua eSSe desinit atque Sulcata tum vaginae nervi primitivae tum axis cylindro speciem taeniolae lucidae induit. Pariter medullae constructio hic quoque initio Segmenta majora, paulatim deminuta, inter

se conjuncta praebet. Quae loca con Stricta eo uSque numero accrescunt, quoad tota medulla, vagina primitiva certius certiuSque apparente svid. tab. II sig. 1 et 2 a), in

portioneS SeparataS, id quod a nervis normalibus Simpliciter coagulatis dissert, per transversum dividatur. Eodem tem pore, quo sibrarum primitivarum vagina medullaris, quam

25쪽

23 vocant, talem in modum permutatur, axis cylindrus magis magiSque e conSpectu recedit, qui quidem nisi in portionibus majoribus, in quibus sili lucidi ad instar cernitur, non

potest cognosci. Vid. iab. II fg. 1 et 2 c.) Quae pomtiones paulatim Speciem acerVorum parvulorum, Omnino disjunctorum, prae Se serunt, qui acervi in dies comminuti ea, quae nervo contineantur, eVaneScere indicant. Sic in substantiis, quas nervuS c0ntinet, lacunae eXSiStunt, quae, distinctius distinctiuSque apparenteS, denique adeo praevalent, ut in nervo paene vacuo Solummodo guttulaS majores minoresve, certis limitibus circumScriptaS, quae mediam nervi partem obtinent, reperiamuS. Mensibus sere tribus exactis, qua in re tamen admonendum eSt, ejuSmodi commutationes certis temporibus ad StrictaS non eSSe, ne Vestigium quidem medullae nervi animadvertere licet, quo facto, in nervorum

vaginis primitiviS, jam omnino manifeStiS atque conspicuis, nihil, nisi multitudinem globulorum adipis, lineis extremis coloris nigri limitatorum, obSemamus, qui, SubStantiis

clienticis tractati, re vera ex adipe conSiStere cognoScuntur.

Ceterum harum partium atrophia, quamViS ea, quae hucusque explicui, Signa et aperti S Sima Sint et ad quaestionem, de qua agitur, S0lvendam plurimum valeant, tamen ad sinem nondum pervenit. Namque, eVaneScentibuS e vagina nervi primitiva etiam guttuliS adipiS, ad postremum loco normalis sibi ac nerveae nihil aliud relinquitur, nisi solidus telae coim junctivae suniculus, qui Specie Sua per longitudinem Striata praesentiam primitivae nervi vaginae indicat. Quemadmodum jam Supra admonuimuS, mutationeS, insibris tenuibus observatae, eis, quaS modo deScripSimuS, omnino reSpondent, hoc tamen diScrimine intercedente, quod et adipiS guttulae minores cernuntur et metamorphoSis i Sta

26쪽

fortasse celerius efficitur, quae disserentia tamen non videtur talia magni momenti eSSe.Τoto hoc capite non disseruimus niSi de mutationibus, quales in parte peripherica, id eSt infra locum, quo nervi persecti erant, iii conSpectum VeniSSent; qua ipSa re, si quidem sinis nervi centralis statu normali maneat, agendi ratio, quam ineundam cen SuimuS, ad centra quorundam nervi

elementorum exquirenda maxime accommodata eSSe credatur. Partem aliquam cum centro conjunctam a Statu normali non discedere, perquam cSt consentaneum; id quod hoD quoque in caSu confirmatum Videmus. Nam Solum in proxima incisionis Vicinia phaenomenon atrophiae modo descriptae, infra inciSionem inventae, admodum Simile videmuS, substantiis, quae nervo jam aperto insunt, exStillantibus; quost, ut, primitivis nervi vagini S propiuS inter Se admotis, ad postremum funiculus brevis consorinetur, ei, de quo diximus, simillimus, nervo tamen Supra eum laniculum integro manente.

De adipis sorinatione, praesertim in nervis atrophicis.

Quamquam in disquisitionibus meis minus id Spectavi, ut conditiones ac procesSum sorinationis adipis in organis atrophicis cogn0Scerem, quam ut commutationeS conSpicuaS, quas in elementis nervi monstrare liceret, reSpicerem, tamen n0n potui, quin pauca quaedam, ad illum proceSSum perti

27쪽

nentia, quae observandi mihi oblata eSt occasio, hoc loco exponerem. Nervi, quoS diSSecando e conjunctione, quacum partibus centralibuS continentur, eXemeriS, commutationes subeunt; qua in re cuiviS haS nervorum mutationes consideranti Omnium prima haec in mentem venit quaestio, nuna re vera consorinationis adipis Sint indicia. Ad quam quaeStionem antequam reSpondeam, de investigationibus quibusdam cli R. Wagneri), quae ad eandem rem spectant, admonere liceat. Qui Vir doctissimus, ranarum testibus in cavum abdominale avium ingestiS, nonnullo temporis spatio exacto, adipiS copiam duplo vel triplo adauctam vidit. Majorem etiam mirationem eae viri clarissimidisquisitiones commovent, in quibuS lenteS, quae corpora inter omnes convenit sere adipiS OX pertia eSSe, in caporum gallinarumque cavum abdominale invexerat, quo facto, nonnullo tempore elapSo, magnam adipiS quantitatem in lentibus

animadvertit. Ex quibus obServationibuS R. Wagner corpora albumen continentia in adipem mutari colligit. Viri eruditissimi commentatione perlecta, animum meum eo inclinasse, ut adipem nerviS diSSectis inventum simili corporum album en continentium metamorphoSi attribuerem, non mirandum eSt. Verumtamen paulo poSt perpulSuS Sum, ut in alium sententiam diScederem, qua quidem, ad casum ante observatum quod attinet, phaenomenon, de quo dicimus, verius interpretari atque explicare poSSe videbar.

Omnium primum eruatur Oportet, num reVera guttulae,

quas viderim, adipis suerint. Qua in re etiamSi Signa, quae illis tam peculiaria sub micro Scopio apparent, a propria ei S

28쪽

luminis refractione pendentia, minori S gravitatis esse judicem, quoniam microscopium tum modo certae QSt auctoritatis, si sormae, non si mixtioneS di Squirendae Sunt, tamen, quae harum guttularum natura Sit, eXperimenta Sub Stantiis clie-micis, quae ad adipem Solvendum Valent, uti aethere, spiritu vitii rectificatissimo etc., in Stituta omni dubitatione eximunt. Haec experimenta adipiS guttulaS esse edocent, quod cum observationibus, quibuS adipiS copia in musculis paralysi correptis depoSita cernitur omnino congruit. Quamquam vero in peripherica nervorum dissectorum parte adipem inveniri certum eSt, eam tamen adipis consorinationem, qualem R. Wagner statuit, adesse haud consentio. Etenim non adipem illum albuminis in nervis contenti permutatione exortum eSSe censeo, Sed tantum albumine ab adipe disjuncto essectum arbitror. Quamvis igitur in experimentis a cl' Wagner institutis, praesertim adhibita lente, rem ita se habere posse, ut vir doctuS contendat, haud negaverim, tamen, quod ad adipem in nervis atrophicis repertum attinet, Sub StantiaS, quo facilior resorptio fiat, inter se disjungi eXistimo. Quam conclusionem ut veram putemuS, eo magiS adducimur, quod, Si trium elementorum quamvis fibram nerveam primitivam constituentium naturam chemicam reSpexerimus, in telis maxime adipusis celerrime mutationeS exSiStere videmus. Omnium primum Side primitiva nervi vagina quaeraS, ea quidem e tela conjunctiva conSiSiit, in qua ne minima quidem adipis vestigia deprehendere poSSiS. Deinde axis cylindri, auctore Leh- mann Τ), qui Sententiae a Mulder et Donders prolatae

29쪽

repugnat, nequaquam ex adipe Sunt compositi. Qua de re vir doctus hisce verbis utitur: sedetin kbianen unii mogenwir aucti nichi beweisen, dasS der Λxencylinder eine durchaias fetisreie Substang Sei, So scheinen viis docti die obi-

adipe constat; cum quibus diverSiS adipiS copiis etiam commutationes in atrophia Solitae intimo connexu junctae Sunt. Primas enim permutationes in Substantia medullari conspicimus, quam quidem omnium primam aliquo temporis spatio post nervos diSSectoS tranSacto si tari atque in particulas minores minoresque dilabi animadvertimuS, vagina nervi et axis cylindro magis magiSque in conSpectum prodeuntibus. In substantia medullari hae commutationeS quaSi initia quaedam deponendi adipis poStea tam mani seSto apparentis Oriuntur, axis cylindro diu his deStructionibu S resistente, vaginaque nervi primitiva intacta manente. Et quidnam aliud est ista, quam diximuS, dilapsio. nisi adipis a Saponibus SedecomponentibuS SubStantii Sque album in0SiS Separatio, quae Substantiae utraeque, inter Se conjunctae, parteS medullae

nervi constituunt. Nonne etiam in nerviS omnino normalibus poSt coagulationem, quae dicitur, si quidem nondum magnoS progreSSuS fecit, adipis guttulas distinctaS conspi

0uaS commutationes Si gradatim in nerviS atrophia correptiS perSequimur, certiSSime cognoScere poSSumuS.

30쪽

I empore primo, quo adepS et albumen aequabiliter mixta atque distributa sunt, id, quod sibra primitiva continetur, in satis magnas portioneS diremptum videmuS. Paulatim tamen, substantiis illis, quas diximuS, magi S magiSque di unctis,

culae formas globulorum adipis peculiares limitibus distinctis circumdatas induunt. Simul autem lacunae, in quibus hae adipis guttulae apparent, magis magiSque accrescunt, haud dubie substantiam evaneScere indicantes. Denique toto decursu sibrae jam Solis parietibus extremiS, id est vagina primitiva, compoSitae non niSi adipiS guttae, altera alteria unctae, cernuntur. Hoc loco quaeStio offertur, nunt sorte, si omnes nervi SubStantiae albumen continentes in adipem transmutentur, adipiS copia aliquanto major exsistat Τ Etiamsi axis cylindruS evaneScat eamque, quam ipSe c0ntinet, copiam ad adipem paulatim jam liberatum addat, tamen, ut

mea est opinio, eatenuS Solum ad adipis quantitatem augendam valet, quod parteS 'adi poSae in ipso jam insunt, corporaque album inales continentia, ab adipe Sejuncta, eodem modo resorberi exiStimo, quo materias albuminosas sub Stantiae medullaris. ΤeSte Vircho IV, adeps, Substantiae extractivae et corpora albumen continentia tres Sunt materiae notae, quae reSorbeantur, aptiSSimae; qua de causa totum illum processum nil aliud eSSe judico nisi singularum Substantiarum disjunctionem, ut ad reSorbendum idoneae reddantur. Quae reSorptio non Solum ad albumen pertinet, verum etiam adepS, in globulos adipoSos alterum alteri aggregatoS permutatuS, reSorbetur. Qui adeps tamen divisus, in emulsione in redactuS, quo modo reSorbeatur, quum neque adhaesione ulla ad parietes circumjectOS praedituS Sit, neque immidam membranam animalem penetrare valeat, num

SEARCH

MENU NAVIGATION