Historia conciliorum generalium, in quatuor libros distributa. Auctore magistro Edmundo richerio... Accessit huic editioni ejusdem auctoris doctissimus liber qui inscribitur, demonstratio libelli de ecclesiastica & politica potestate Parisiis primum

발행: 1681년

분량: 145페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

2쪽

HISTORIA

Conciliorum Generalium.

LIBER II.

CAPUT PRIM M.

I. Ua . ob quae Romam Pontifices manus Bonisaeis VIII. Sedem Romanam rea mi runt Ammmem. II. m carasis schismatis inter Innocentium V L er Clementem VII. pas excessum Gre-gma XI. III. Caralas V. Gallia Rex antea Clementi VII. parere noluit, quam Caia nabr. qad Clementem elegeram, juravissent flum Clementem fosse Canamee delem . IV. O ademia Parisienss, eum mala ct deformitates prae υideret, quae ex Antipapar m hi sinate Ecclesiis imminebant. Clemeneti Dinwquam Canorio electo parere recusavit. V. Regum Francia labores' sumptin pro extinguendo schimate. VI. Eormnaem eiera, ur Ecclesa Ga Maria reduceretur ad suas antiquas liber ater. VIL Soluitu At ad Miarum Europae pro Omare farciendo: O de articulis Parisios,

T posteri seriem integram Conciliorum G neralium , & regiminis Ecclesiae habeant, gestis octo primorum Ego Historiam prioris Synodi Pisanae , Constantiensis , Basileensis, secundae Pisanae, Lateranensis ultimae, atque Tridentinae Synodi subiungam : principiumque faciam ab translatione Sedis Romanae Avinionem: quia hoc Schisnatibus causam aliquam praebuit. Etenim, Benedicto X I Bo laifacit VIII. Succestore vita functo, Collegium Cardinalium in duas

divisum partes undecim circiter menses altercando contrivit, ant quam de Summo Pontifice nominando convenire posset. Ex una par te Matthaeus Ursinus cum Francisco C etano ex Bonifacit VIII. Fratre genito: Ex altera Neapoleo Ursinus, & Pratensis Cardinales studiis partium moderabatio Tandem Cardinalis Pratensis cium Cajetano colloquutus: Magnum, inquit , damnum Ecclesiae creamim , Cayetane, quod de Pontifice nominando non convenimus. eis, infit Caletanus, per me non stat. Ergo, ait Pratentis, vobis optionem damus nominandi tres Archiepiscopos Galliae

3쪽

a Bonifario creatos Pontis tu idoneos, quorum ego cum Sociis meis intra quadraginta deas unum delge s in Romanum Pontificem, quem vos doinceps suoragiis vestris conprmabitis. Conditionem accipit C etanus:

Pratensis vero quamprimum Galliae Regem Philippum pulchrum per

excursores velocissimos facit certiorem conditionis a Caietano accoeptae , petitque quem ex tribus Archiepiscopis memoratis nominari velit Pontificem. Burdegalensis,.unus ex illis tribus Arcsiepiscopis tum valde alieno crat animo a Franciae Rege, eo quod hic bello Aquitanico consanguineos Archiepiscopi Burdegalensis infestasset i Rex autem illum certiorem facit situm e in sua manu cum ad Pontificatum evehere, quo niuacio accepto Burdegalensis Archiepiscopus Cathedrae Romanae desiderio facillime cum Philippo rediit in gratiain. Qui statim Cardinali Pratens rescribit, ut Bertrandum Gothum Bur- degalenium Archiepiscopum deligerciat in Papam. Pratensis, re communicata cum sociis, Caietano Burdegalcnsem Archiepiscopum nominat, quem cum Caietanus Philippo Regi infestum arbitraretur, eundem cum suis aseclis cooptavit Pontificcin anno M CCC V. estque vocatus Clemens V. qui partim ut Galliae Rcgi gratificaretur, partim clitan propter bellum, quo Italiae Reguli tum Ecclesiae Romanae

patrimonium potulabantur, Sedem dcfixit Avmione, ubi LXXIII. a nos, hoc est ad Gregorii XI. tempora, continuavit.

II. Nam Gregorius crebris monitis & suasionibus B. Catharinae senensis cum Romam rediisset: atque paulo post anno M CCC LXXV m. Sexto Kalendas Aprilis excessisset, populus Romanus seditione facta ad Conclave irrupit, atque omnibus Cardinalibus mortem interminatur, nisi vel Romanum, vel saltem Italum natione crcarent Pontificem. Quocirca Cardinales, qui aliter saluti suae consulere non poterant, Bartolomeum Neapolitanum, qui Cardinalis non erat, dei serunt, estque arpellatus Urbanus VI. Caetcruin Cardinales aegre

fercntes vim sibi a populo Romano illatam, aliquanto post simulata

di adictata jocosa peregrinatione Roma exierunt, ac sese Fundos orpidum non procul ae Caieta contulerunt, ubi communibus & liberrimis votis Robertum Gebennensem, qui Clemens VII. indigetari voluit, in Pontiscem Romanum cooptarunt. Ego hic eorundem Cardinalium literas ad Rectorem Universitatis Parisiensis exscribam, quas ex Academiae tabulario prompsi cum permultis aliis monime

tis quae Minceps proponam. Miseratione divina Collegium S. R. E. Ordinalium d lectu filiis.

Recteria.

4쪽

CONCILIORUM GENERALIUM. fractori , 4 Magistris , Doctoribus . cs Scholaribus Unifers taris Ta- ensii , salutem , es post literarum gloriosa certamina aeternae foeticis ratis bravium aipso. Scri nos vobis recolimus per dilectum fi m Ioannem de Gugnicurre in sacra Theologia Bacca inium ea , qua per in um populum miserabitis urbii Roma , 0usque inciales per-μοι , dira tyrannide , AEussuque sacrilego , bessuarum saevientium mare , dum post obitum sucu ta sancta recordationis Domina Gregoris

Papae X L ad futuri electionem Pontificis curaremus , tam in pers nas nostras , quam bona , eorum actuum multipticatione infeliciter patrara sunt, ut per ipsorum effraenaram matitiam atquis in Sede e po- 'lua intruderetur , prout res exitus lucide demonstravit. Hac νtaque

occasione habet Petri sedes sessorem e postaticum , unica dilecta inu

forem , satorem erraneorum dogmatum , ta veritaris totius contemptorem : hunc certe non tradidit Canonica electu : hunc Spiratus Po- minι non vocaveti: hunc non stabitivit consensus : hunc truculenta rabies , G seva timorum incuso in segpsoticam Sedem lxtrusit. igitur intrusius ipse, qui datus in sensum reprobum terreni fastus appetitor factui est , cs propria Ialutis contemptor , per sisam olimatam

mastι- , cs obstinarionem iniquam fideles H quos super prasiora n ratio faceret re; publicationem qu. λαιm procesumus , sicut per dilectum Atium Frerum de Corbua Secretarium Regium praesimrsum portitorem 1 oy bimini plenius , cujus relationibus fidem periamus adhibe ra. Patum e nagniae M CCC LXXIII. e postolua S

de vacante, signatum Febe , & sigillatum cera rubea cum duplici

cauta.

Hinc patet quanto tum esset in pretio Academia Parisiensis: erat nim velut totius Christianitatis seminarium. Porro ego me apud Froisis ardum, & alios auctores legisse memini; Magistrum Joannem de Gui- ecouri, cuius in memoratis literis mentio habetur, habitum fuisse omnium sui seculi doctillimum; & nihil eorum quae homines scire possitnt, ignoravisse. III. Carolus V. qui tum regnabat in Galliis, & anno xl ccc LXXX. diem suprumum obiit, nunquam adduci potuit, ut Clementi VII. Obedientiam sponderet, antequam Cardinales, qui Clcmentem elege rant, sacramento & synoa is firmarent, publicarentque unum& 1 Ium Clementem VII. esse legitimum & Canonice clectum Ponti

scem

IV. Hocque Academia Parisiensis quamquam apprime sciret, ni

5쪽

s His TORI Rhilominus quasi exalta specuIa praevidens mala, quae ex Antipaparum schismate, tum Catholicae, cum privatim Gallicanae Ecclesiae, propter viciniam Sedis Avinionensis, impendebant, Clementi VII. parere detrectabat: quamquam hic sibi Univcrsitatis benevolentiam conciliare tinpensissime studeret, ut ex sequentibus literis patet. Clemens Dissopus servus servorum Dei desinobis, Rectori, ae unia mersi Ma seras facultatis Artium studii Parisiensii salutem V Apostoliacim benedictionem. Ad nostrum , pia dilecti , nuper venit auditum. quod in es seuper electionis negotio de nobis ad apicem sium1m Apostolatus Canonice celebrata, de qua forsan sui agiquorum reculone didicimus θHSquantulum hasitastis , ad chari mi in Christo filii Caroli Regis Frania eorum Idustris instantiam , restonsionem benevolam ,, Orthodoxa fria congruam , rmo Christicola populo necessiriam , pia mente dedistisi super auis is a devotionis eximia puritatem Charitatis viscemus amia Plexores , vobis gratiarum referimus multiplices adtiones : cs quia Ad lem Uistentiam , qua tam moderno , quam anteactis temporibus nobis , ta Romana Ecclesia viriliter otitistis , prout asistitis , recolimus , ras praesenti ad vestrum flubre regimen multipliciter obligamur, tenentes ta credentes firmiter , quod ei ves ceratas de bono in melius sempercrescet , ut antea r nec in animum no rum ascendere pinem quod e

vestrae Universitaris utilitatem ci commodum , ejusque salubre regimen sectemus , alicuνus Histra Fuggestio staudulenta devotionis vestrae constantiam , de qua stabiti mente confidimus , a fide nostra vabat revocare : cs etiam licet egere vos exhortationibus non credamus, quos sine r

qui tione ferientes sancta mure Ecclesia ad sua servitia ste probabiliter est experta , nihilominus tamen quatenus in fide o servitiis nostris , tariusdem Ecclesia propter errorem schisematicum nunc proh dolor fultuantis soboli more fidei soluae vigilantes , ta in constantia tanquam Orthodoxi sita ta duom nominis amarores in vera perseverantias ta benevolen- tua permanentes , nobis Canonice au apicem summi Apostolatus assumptis,

re esim Ecclesiae adhaerere fementer 2 uere studearis Et sicut nostrum V Ecclesia membrasa affectatis honorem, es ab Alti mo praemiorum retra Irones muli atrias expectatis , modos es vias , qui us-.arro

Amei de Peragono ; olim Archiepscopi Barensis , ta sibi adhaerentium

temeratas restanetur, exquirue e quodque e in titerae ta mandata nultam Fraiantur essectum , nec exequi permιttantur , excogitetu e unamimiter

operosi ingenium acuatu , ta cum industria: selicitudine quibus p re iis , et borAre curetis , omnes ta singulos nobis quomodolibet adver-

6쪽

CONCILIORUM GENERALIUM. sisuti ia fidei nostra semita. cs gremium sacrosancta Marris Ecel a r

ducentes. In - , diaetiti situ , cum in vobis snter caeteros Muciam non modicam habeamus , taciter vos gerenter , quod exinde apud Deum me ratis , penes no Iraruι, ta Fud homines cura fama crescatis; vobiser non solum praemium aeremae retributionis obveniat, sed ta favor Apost Mae Sedis accrescat; quem vobis', quantum cum Deo poteramus exhib re proponimus , ac vestra ta versitatis vestra utilitates ta commo-- , Pro quibus au nos recurrere vos contigerit , poteritis favorabiliter promovere. I oiamus autem quod ad nos in occurrentibus ta vobis ben piacitis recursum confidentissimum habeatu ; quia rntendimus vobis ess mone paterea , quantum cum Deo poterimus , ubilibet complacere ; ρο

super praemisis vobis per diactum Mum Hugonem Lenuo e Messerum m Theologia Decanum Rotomagensim e postobcae Seius Nuncium tacapellanum nostrum laruώ explicandis vetitis fidem credulam adhibere. Datum e vinioni VII. Kalendas e ugusti Pontificatus nostra σπη.

uocirca hae literae Ponti sciae scriptae sunt anno M CCCLXXIX. qui' bus Academia Parisiensis nihilo placabilior erga Clementem facta est :laepe enim Magistri, di privatim in suis comitiis. & publice de schis male conquerebantur: eamque ob causam Magister Joannes Rullius AbbaviIIeus alumnus Collegii Cardinalitii & Doctor Theologus conlectus eli in carcerem: quia coram Rege Carolo VI. & Dute Andegavensii, qui tum ob aetatem pupillarem Principis regno moderabatur, liberius de Clementis curia loquutus fuisset. Quicquid enim virtutis N pudoris in disciplina Ecclesiastica supererat, totum & Romae de Avinioni ab Antipapis orostitutum&conculcatum filii. Verum Magister Rillsus paulo post Rectore Academiae totaque Schola postulante solutus est vinculis, & Romam ad Urbanum Antipapam perrexit, ubi honorifice exceptus est. Aliquanto etiam post Magistri Petrus Allia-cen , gidius de Campis, S Joannes Gersenius vocati sunt in periculum, quod liberius contra Romanam curiam loquerentur: qualis varia opuscula Gersonii Cancellarii

- , Libellus Magistri Nicolai de Clamentis Theoloui Parissensis, quem de corrupto Eces a stam inscripsit, cum opuscuto Car-biungemus , plus satis docent. Porro Clcmens VII. cum anno

L. Qbiii 'lax, Petrus de Luna Hispanus, qui & Cardinalis de Luna vocabatur, in Clementis locum surictus, di Benedictus X III.

7쪽

8 HIs TORIA nuncupatus est Minione: quemadmodum anno MCCCLXXXIX. post Urbani VI. excessum Cardinales Romani Bonifacium IX. elegerant Romae. Iagister Joanno Gersonius nomine Academiae Parisiensis Legatus ad Benedictum XIII. anno M CCCC m. die Circumcisonis Dominicae concionem habuit Tarascone coram Pontifice, praesente

D. Principe Aurelianensi, ubi de potentia Papae & Concilii, nec non etianiae statu Ecclesiae, atque abusibus emendandis doctissime dis

ruit, illamque ita clausit: Benedic principio annι benignuinis tua, Pontificem excitans ad Concilii celebrationem pro extinguendo schismate& reformanda Ecclesia. Item quatuor considerationibus de pace reddenda Ecclesiae etiam ibidem disputavit, & ad mensem Novembris in hoc studio Taras conae & Massiliae continuavit primo anno Pontificatus

Benedicti XIII.

V. Sed anno M.CCCC Iv. cum Boni iacius IX. diem supremum peregisset Romae , ejusdem Cardinales Innocentium VII. cooptarunt.

Unde Regii Sanguinis Franciae Principes crebris Academiae Parisiensis suasionibus exstimulati, ubi perspiciunt nulla unquam ratione schisesmata finem habitura,si de jure Pontificatus inter duos Antipapas discoptaretur; constituerunt siccsse cum utroque agendum, ut cis in an mum induceretur mutuam sponsionem faccrc dc Papatu ejurando pro Ecclesiae unione: quam in rem frequentes Nuncios a Romam, & Av

nionem ablegarunt: tumque demum post labores & sumptus infinitos ubi solemnis sponsio, & Antipaparum, & omnium Cardinalium suorum Sacramentis, atque Syngraphis munita fuit, anno M CCCC vi. In noccntius V II. qui Romae sedebat, viam univcrsae carnis ingreditur: illius vero Cardinales ad novum creandum Pontiscem accincti in ipso aditu conclavis sese solemni voto & Sacramento privatim S in commune obstringunt ad Pontificatum ejurandum pro sarciendo khisinsete, si sorte aliquem eorum esectum iri accideret: & ad interpcllandum Papam Avinionensem, ut pollicitationem a se factam de abdicando Pontiscatu impleret. Quibus inter Cardinales Romanos ita constitutis atque in Acta relatis, Angelum de Corrario Venetiis oriundum se Ptuagenarium , anquam ad unionem promovendam magis idoneum deligunt, qui Gregorius XII. indigetari voluit , & Sacramentum, quod ante s uam electionem de durancio Papatu emisserat, post suam i

augurationem non modo iteravit, verum etiam his aliis verbis magnificis & speciosis confirmavit, puta, A LXX. annis naro,s retiqua ad ynionem Ecclesiae procurandam defuerant, nshilominus baculo peiu ου

etiam

8쪽

etiam perreptando quocumque Gentium ad eam complendam profecturum, nec ultis unquam laboribus aut peraculis in hac causa parcitarum. Gersonius Sermone tacto de qua tuor considerat ion ibus pro pace, consideratione II. ait: Se pluries accepise ab ore Benedicti XIII. quod paratuι esset etia- usique ad mortem vel inmolationem proprii corporis.' ita res exigeret, Ecclesiasticam unionem procurare. Verumtamen utrique Sum

mi Imperii Ecclesiastici suavitate allecti, & solemnis sui Sacramenti at rue sponsionis obliti, cunctas opes, consita, & studia sua ad retine una Papatum contulerunt, ac summa cum impietate & Ecclesiae ludi brio inter sese colluserunt. Quod ubi Academia Parisiensis perspexit. privatim & publice graves conseruit expostulationes contra huiusmodi abusiis & Ecclesiasticae disciplinae conturbationem, quam Curia Avisenionensis aut introduxerat aut introductam fovebat & augebat. Vix enim credibile est quantas de rinitates in Ecclesiam invexerit, quae partim Synodo Constantiensi & Basileensi abrogatae suerunt, parti in hodie adhuc continuant Romae, in Fraucia, Hispania, & aliis Provinciis. Vinc eni in Clericorum spolia, hinc beneficiorum scrvationes,

gratia ' expectativae, mandata Pontificia, Commendae, natae, &.similia. Enimvero tum Pontifices per totum Galliae Regnum bona mobilia Clericorum omnium morientium sibi α curiae suae mancipabant, idque Spolia vocabant. Praeterea, in Ecclesiis Cathedralibus, verbi causa, si viginti aut triginta cflent praebendae, mediam partem illarum proxime vacaturarum curiae fovendae rcservabant, unde proventus Avinionein ferebantur :& interea dum qui supererant Canonici, cogebantur onus Officii perferre, sicut solitum crat antea : idque cum tacere non possent, aliquando coacti sunt fiuctus suarum Praebendarum dispartiri aliis Sacerdotibus, qui eos juvarent in celebrando ose scio, ex quo evenit ut in multis Ecclesiis Cathedralibus hodie sint praebendae, quae vix mediam partem proventuum aliarum Praebend. ruin colligunt, ut Ambianis verbi causa. Similiter Pontifex Cardinalibus , aut aliis curialibus gratias largiebatur expectativas super quaecumque Beneficia lubitum crat : caque cum vacabant suis conscicbat. Item alicui Ecclesiae mandatum dabat, ne de hoc aut illo Beneficio disponeret, quippe cum illud sibi reservaret, & caetera: sicque nulla vacabant Beneficia. Item Annatas omnium Benescio rum exigebat; quae N similes Curiae Romanae exactiones Regus ed diu vocantur tyrannides, ut paulo post liquebit. Igitur Galilae Rex&Principes Regii Sanguinis quamquam statu Galliae maxime nertur-

9쪽

io HIs TORI Abato propter Caroli VI. intervalla γ suasionibus Parisiensis Academiae exciti, Bucicautium Franciae Marcscallum cum Exercitu misit in Provinciam, ut Avinionem obsideret, & Benedictum Papam cogeret in orditiem : sed frustra fuit haec obsessio , quoniam Benedictu, sorti de constanti animo obsidionis incommoda pertulit, ejusdem fratre Roderico de Luna Avinionem idemtidem annona recreante. Quo circa aliquanto post , id est , anno M CCCC VI. die XX vi. Februarii sequens Arrestum factum est, quo intolerabiles Curiae Romanae exactiones abdicantur. ta .

o VI. Carolus Dei gratia Francorum Rex universis praesentes o Literas inspecturis salutem. Si dotare vel ditare novas Ecclesias, is & veteres opibus ampliare , opus est perspicuae charitatis r at &- multo praestantius cst relevare depressas , gravatis congrua sum is gia exhibere. Lamentabilem siqv idem querimoniam nostri, ac plu-- rium Principum prosapiae nostrae, Procuratorum, nec non Prael si torum, Capitulorum, Collegiorum, Conventuum, ac Cleri ii ostri Regni, & Delphinatus, ac etiam dilectae filiae nostrae Unive is sitatis Parisiensis recepimus continentiae subsequentis. Videlicet, o quod quamvis secundum Apostolicam doctrinatri Papae potestas ais Christo sit ad Ecclesiae aedilicationem non ad destructionem ordi-- nata , & ad justitiam rectumque ludicium cxercendum , cui necis competit pro libito facultas exactiones , angarias , & tyrannideasi super Ecclesias aut subditos exercendi, cum Dominus docuerit pascere gregem de docere, non terrenis lucris inhiare, aut avaritiis , delectari, sintque fructus Ecclesiarum S Beneficiorum quorum cumque etiam vacantium, tam secundum dispositionem Concilio A rii in Generalium & Jurium , quam secundum piam intentionemo Fundatorum, ordinati ad sustentationem ministrantium in divinis, is ipsiusque divini cultus augmentum , alimentationem pauperum, is redemptionem captivorum , Ecclesiarum suorumque aedificioruinis reparationem , terrarum ac possessionum Ecclcsiae culturam , tu

serium ipsarum conservationem, caeterorumque omnium incumben

,, tium supportationem: adeo ctiam quod bona per Praelatos post e ,, rum obitum dimissa futuris debent Succesbribus reservari in Ec- is clesiae utilitatem convertenda , nisi forte in illis locis Regni , ubi , , de usu de consuetudine notorie observatis, licitum sit Praelatis ip-

sis , & aliis viris Ecclesiasticis secularibus, de eisdem bonis facere , Testamentum, quibus etiam ab intestato in dictis bonis secundum

10쪽

consuetudinem & observantiam supradictas sui succedunt haeredes. o Quodque licet fucrit decretis Sanctorum Patrum initicii tum , ii is Praelati Ecclesias sibi subditas annis singulis visitare deberent, quasi tenus sic docetant. Indoctos, corrigerent cxcessas, mores retorinserent , Ecescitias restaurarent, Λ caetcra Praelatis incumbentia adis Dei honorem exercerent, ac per hoc procurationes in victualibus,, aut pecuniam reciperent ad optionem visitati: nihilominus tamenis aliqui Collectores, & alii Osticiarii Romanorum Pontificum, praeissertim Papae moderni, ab aliquibus annis citra Ecclesiam ex virosis Ecclesiasticos Praefatorum Regni, & Delphinatus nostrorum conis tra praedicta plurimis 3ugibusque de importabilibus servitutibus op- ,, presserunt & afflixcrunt, potissiune bona Praelatorum & Uirorum

si Ecclesiasticorum decedentium, tam regularium, quam secularium, si qnae Spolia defunctorum interdum nuncupantur, rescrvando & usur- ,, pando fructus Ecclesiae tempore vacationis Praelaturarum aut B si nuscioruin Ecclesiasticorum obvenientes, levando de capiendo ar' reragia praetcritorum & incognitorum temporum tanquam debi- ,, ta, per fiat mi irationem censurarum Ecclesiasticarum cxigendo , a i,, beneficiatis quibuscumque prunam Annatam expctendo & extoris quendo , cuius Annatae medietatem , quoad maiores dignitates,

is Collegio Cardinalium consuevcrunt assignare, & Annatam hujus- is modi una cum quadam pecunia suima, quam vocant minuta feris vitia , & quam pro familiaribus esse dicunt, cum exactione iura-- menti, & sub poenis periurii, & aliis diveriis poenis S centuris

hactenus excgerunt. Procurationes vero, quae Praelatis & aliis ra-otione fictae vilitationis tantummodo debentur, capiendo & levanis do in pecunia nutrierata, licct vilitationis ollicio non impcnso. o Ab illis autem, qui ad procurationem nullatenus tenebantur, tan- ,, mmdcm, quod tunc vocant aequivalens , Exigendo , decimas, & se alia subiidia, tractatu non habito cum Praelatas, pro libito volun is talis imponcndo. In his etiam exigendis, sicut nec modus, sic necis sericordia, nec aequalitas scrvatur aut mensura. Et cum Praelatis

is prohibeatur administrare line Bullis, quidquid placet solvere inderi compelluntur . quoniam alias Ballae nequaquam expedirentur, is prout dicunt, ex quo Beneficium Eccletiastic uin obtineri videturis cum pretio vel mcrcede : quod pro bono communi potius debe retur scientia aut virtute. Sicque qui stillicientissimi sunt, si pa is peres fuerint, nullatenus promoventur. Proprer quae dc alia innu-B Σ D mera

SEARCH

MENU NAVIGATION