장음표시 사용
41쪽
o CAP. II. DE INTER c EssIONE CONIUGIsre eodem, ut solide ostendit Magn. Dn. BERGE R. ad Laue. 3. I . licet sint, qui id quociue in dubium vocare conentur; ita & in aliis quaestionibus idem iuris, quod in adulterio obtinet, in bigamia locum habere videmus. Positio LIX. Bigamiam Gravius instare videntur qui gravitatem hujus delicticari is se urgent, quod gravius esse adulterio ex ipsis ordinationis Crimi- adulte Io πηον Verbis putant apparere. Nec abnuerim, gravi hoc de- conceditur lictum esse. Concurrit enim eum adulterio crimen Dis, quo quisse solutum esse in praejudicium prioris conjugis mentitur. concurrit obfirmatas & destinatus animus aduherium sepius iterandiqsub specie matrimonii liberius committendi: concurrit ita- . A ecelsae denique contemtus & abusus copula sacerdotalis concurrit; quae licet divinae non sit originis & auctoritatis, ecclesiasticis tamen legibus approbata est, ca quibus temere& non sine gravissimo scandalo bigamus illudit. Itaque utraque manu & libenter largior, gravius hoc crimen esse
sinplici adulterio b) sed quid inde proficiant, qui id ur-
Sod detin a gent, nondum video. Omnia enim dei Ia, qua cum hoc crν- uduite io m.ne concurrunt , F adusterium deficiat, eapitalem poenam non meis
concuria remur. Non crimen falsi, quod plerumque arbitraria, &runt, in bi- quae fustium ictus non excedat, poena Coercetur: non scan-g- 'R Salum, non laesa ecclesiae auctoritas, non abusus S. COseulae. iiii. Ergo u Ordinaria adulterii Poena ob preces innocentis con jugis remittatur, ea tantum, quam reliqua delicta merentur, poena bigamo infligenda est, quae ultra fustigationem extendi non potest. Convincam dissentientes , si negare audeant, eam solam causam esse, cur bigamia capite puniatur, quod adulterium cum ea concurrat. Quae enim Causa est, cur, quoties bigamia per concubitum non consummata est. poena
ab mἰnus ergo recta ad reliquias Saeramenti refertur ab Odelam. t. c. s. .. b) nullis idoneis rationibus id negat Q. Odelem. I. e. I. 46. qui & in e labitur, quod ex Derb. Ord. o. in Sestali herbeil. C ei rationem, e biPmia capite puniatur, Sacramentum esse inferat g. 4s. ae inde mus recte colligit, ei puruae apud nos locum amplius non inodebere.
42쪽
' , . . IN CRIMINE BiGAMin. ipoena ordinaria deficiat capitale supplicium cesset ρ quae alia quam quod adulterium non concurrat, licet cetera,quae commemoravimus crimina adsint omnia λ Ergo bigamia gravius est crimen adulterio, quia cum adulterio atia conjunguntur ;non reliqua facinora, quae hoc crimen augent, ct ei acceis dunt, adulterio sunt graviora. Dinis L T. Haec communis iuris Ddbus satisfacere possunt, nunc auis
diamus & Saxonicos. At vero ne cum turba nobiS res sit, caenovi. unum eligamus CARPZov1UΜ, in primis cum is omnes, us Rushea quas, qui ante eum argumentum hoc attigerunt rationes a . objicio tulerunt, studiose collegerit & reliqui, qui eius auctoritatem secuti sunt, nihil ad hanc rem asserant, quod non ab eo antea fuerit allatum. Urget is, in duplici adusterio SAEVO 'In dupilei remissonem conjugis non attendi, idque ad bigam iam, quod gra- adulteriovius illa delictum sit, recte extendi censet: sed nec bigami- cessire j.C. am gravius crimen ese duplicato gdulterio evincit CARPZovius, quod non sine causa negat Magn. DN. BER GER. H. in bigamia Crim. p. 137. Cum & apud Saxones hoc demum vicennii illud gravius
quinquennii praescriptione tollatur ; & si id ipsum ei quoque dederimus, nihil tamen inde ille pro sua sententia obiit 3ti,ites
nebit. Nam & adulterium cum pro ria sorore vel noverca commisi I et gravLfum duplicato adulterio & bigam ia etiam gravius delictum esse, ussit, J. Cplane persuasus sum, & ipse tamen CARPZovIUS poenam capitalem in tam nefando adulterio ad preces piae conjugis minui con-Wodit. Itaque quod in uno si mIne ςxtra ordinem consti- Mitym est, ad alia extendi nequit; in primis quando de ca- fixis supplicio agitur & veniae spes denegatur. Prohibet ex nostra in duplicato adulterio judicem precibus & suspiriis innocentis coniugis flecti, in bigamia non prohibet. Hoc nobis satis est : Leges πρn solent in paenis irrogandis Geometrica
43쪽
41 CAp. II. DE INTERCESSIONE CONIuciis pro Nionis subtititates adeo rigide attendere & levitatis ac gravi.
tatis tam solicitam habere rationem. Pusuis LXI. R.sp. ad Non magis coη tutionem sto. P. nobis obstare opinor, P. 4. c. ao. cujus verba: Daii die Strasse des Chebrii s unnad id litexequiret merderi solis, urget & objicit Id. l. e. Vim enim in- fert verbis & alienam legi assingit C An provius sententi am, dum his verbis remissionem conjugis excludi praetendit. Non dicit sine omni spe remissionis poenam capitis irrogari
debere Sanctis Electorati quamvis ne nac quidem ratione imtercessionem coniugis excludi existimaverim: Sine cunctatione, ait, supplicium executioni mandari debere, id intelligen. dum est de casu, quo uxor intercedere recusat, di aliae non concurrunt minuendae pinnae causae. P uio LXIL
obserean Tam exiguis rationibus nititur communis Dd. senten- R R 'ν tia, nisi sorte existimes, observantiam et robur & vim addere μ '' ac auct ritatem conciliare posse. Observantiam enim fori Saxoniti agnoscit Magri. DN. BER GER. Et Iuri Crim. p. IyI. &praejudicia, quae nulla habita intercessionis conjugalis ratione Digamis gladii poenam dictatam esse evincunt apud CARPE. BE cII M. HAH N. aliosque quamplurima extant. . Sed me parum ista ab ea quρm tueor sententia dimovet t. Gavii Amum es, quo haud pauci JCtorum laborant praejuacium; H Ddica, ita enim appellant res judicatas, ius facere, quasi L gum cultorem deceret, non quid judicari debueris attendere, sed quod fuerit fadicatum. Ita ne vel centum sententiae contra solidam iuris rationem latae essicient, ut imposterum quoque
44쪽
IM CRIMINE BIGAMIAE . 'Ique non liceat rectius sentire Nihil puto indignius esse li- hero homine, non dicam Iustitiae sacerdote, quam malle cum majoribus errare, quam sine iis sapere; errorem verita. ti , observantiam iuris rationi, praejudicia legibus praeserre. In primis vero impium re crudele θνet, observantιa Molo humanas immotare victimas. & ubi de hominis sanguine asitur, sine Iese, sine solida iuris ratione capitalem dicere sententiam, quia
alii bona fide dixerunt olim. Lex Saxonica obsere antias Collegiorum Iuridicorum, quas merito ordines provinciales inter gram mina retulerunt, improbat, ac omnem, quam frustra nonnulli iis tribunt vim legis tacitae prorsus adimit v. Res. Graυ. de A. los. Graν. U. Itaque non Gubitavit ab hac communi licet Rusu fori approbata sententia , sed cui praeter auctoritates Ddum& praejudicia solidi nihil inest, recedere DNN. Scabini Visemb. qui iam tum M. Sept. u. extra Sax. El. intercessio- Pisiud. Fani coniugum locum dederunt, & in Sax. Electoratu etiam cult.&Sca- in causa M. M. Dresda M. Aug. ι υ. transmissa, ob remissionem b.D. V xvb.
conjugis bigamo poenam capitali mitiorem irrogare non du-hitarunt. Quorum Iudicium Rex Augustissimas ratum habuit& poenam etiam, quae bigamo dictitata fuerat, clementisitis me immutavit. Ipsa sententia una cum rationibus deciden. di , quas jussu & nomine laudati ciuetii conscripsit Dn. Pra
'Atque haec qua de bigamis diximus, non modo ad eam I. C. loeum speciem, qua unus vir pluribus feminis se iungit, pertinent, st.. sed & ad crimen, qua una femina Hares maritos in torum recipit, ' recte extendamur. Licet enim hanc coniunctionem c a qua F 1 RO
45쪽
Romanorum olim feminae, si vera est fabula, quam AGEL- LIUS Noct. AIt. L. r. 23. Commemorat, Parum abhorruerirunt plerique magis etiam abominabilem quam bigam iam S ipsa lege naturali prohibitam existiment, H PUFFENDad. J. N. σG. L. σ. c. . I. I. BEC MANN. Med. Pol c. I. g. ro. Diguustr. THOMA s. IV. Div. L 3. c. a. q. roo. oeat . quoad poenam tamen, quam humanae leges huic crimini constituerunt, ni ' hil interest, unus ne duas uxores habeat, an una apud duos nu- . . pta sit, ut intercessionem quoque perinde admittere nondu- id bitemus, sive uni dua nupta fuerint, sive duobus una. Quin imo ii. P re in bigamia repetita non aliud obtinere putem , si unus pluribus se sociavit conjugibus. Quod Gallum quendam quatuo
uxorum eodem tempore maritum Regi Carolo ea ratione excusasse B E U S TI Us de Iur. connub. P. a. c.i. p. Ioa. π BULLAE Usia Ord. Crim. art. m. referunt: Primam uxorem quam duxerit, fuisse malam, atieram pejorem, terIiam pessimam, quartam ea causa eis gisse ut bonam aliquando inveniret, sed hanc etiam reteris longe pejorem enisisse. Quamvis si hoc repetitum fuerit facinus fru-ctra aut tertiae aut secundae uXoris intercessionem a bigam tibi tamen allegari putem, quem sobus re unius prima conjugis intercessis '' Ie 1 Matri tiberaνα Nisi post illius demum obitum tertiam aue.. . quartam superinduxerit, sc enim eius, quae illo tempore limitati prima fuit, preces attendi putem. Sed haec ad ea, quae ram contingunt, pertinent, de quibus Lia nihil nominatim
Pussio LXIV. 44. . x Satis itaque capiti coniugis bigami per uxoris primae
eoniux in. intercessionem cautum est. Videamus nunc, quae post intereudit terpositas preces a supplicio capitali liberato poena sit infli- fastigriux uenda. Dixeris fortasse eam susticeret , quae in adulterum 1tituitur, pro quo uxor intercessit, perpetuam nimirum re legationem. Sed Scabinos re Icior mimbergenses fustigatio is
46쪽
ΙΜ Caini NE BIGAMI paruam bigamo hoc casu dictitas ex praejudiciis, quorum ante inieci mentionem, apparet. Recte omnino mea quidem sententia. Namque gravius es bigamia crimin adtiberio simplici ut gravior poena in bigamum quoque non inique statuatur, quandoquidem supra monitum, imercessionem non tollere
poenam, quam merentur crimina , qua cum adulterio concurrunt.
Quis vero ambigat, quin ob crimen Dis, quo quis caeliba- oberimentum mentitur, copulae sacerdotali illudit, sponsam fallit, fi- : 'dem priori conjugi datam violat, fustium poena locum ha-ta desia
here debeat 3 Ut omnino etiam si concubitus non accesserit, teris terio conisgo tamen bigami virgas imminere credam, nisi forte hoc currunt casu ei quoque innocentis uxoris favorem subvenire dixeris; quae tibi concubitus non accest, vix Videtur maritum bigamum licet etibiis nisi sed non adulterum tamen dimittere E e. acccsieritis
pos is LXV. Jam dudum filum abrumpere cogito, quod festinatio Scalia negotia ulterius ducere non permittunt. Quare finem dieendi faciam, ubi id tantum vel duobus verbis addidero, quae de intercessione coniugis in crimine adulterii supra dicta sunt, ad hanc intercessionem pleraque applicari & referri posse. Itaque & alteri, quae non ignara cum bigamo I. Cin Cri. nuytias contraxit, non proderit quae bigamum supplicio subis' ης RS'
trahit intercepto, cx. in bigamIa αροίμι non minus quam in dupiscato Λ;, adulterio preces conjugum Sax. Iure perdent, quam habent in de- prodest: lictis carnis e caciam. A careere autem σ eortura non aeque bi- eadem Ces.
gamus ac adulter liberabituν ope remissionis a coniuge factae, cum hic a poena corporis amictiva, ut vocant, fatis securuS his P i st, non aeque ille, quem, tergo luere perfidiae scelus, antea nee aeae. ostendimus. Cetera facile queunt conferri, ut, in quan-ς rs sur. tum intercessionis ius in utroque crimine conveniat aut
disserat, intelligatur. Nobis id evicisse sufficiat, commμηem quo aeDdum adulterum liberat Disiligod by Corale
47쪽
Ddum h&pothesin, qua bigamorum conjuges ab omni inures ora deis terret, nuda idonea niti ratione. Non infrequens est id in sententiis receptis, ut nihil magis cavendum sit Legum cui rori, quam ne veriores esse eas doctrinas putet, quibus pluro subscripserunt, antequam utriusque partis rationes expenderit. Quis non, ut unum saltem exemplum ex hoc r ipla de bigamite capite subjiciam , quis non interpretum Ord. Crim. una cum ceteris Dd. tradidit, bigamiam jure Imperii eapitali supplicio gladii inquam poena coereeri. Et id ipsum tamen nec Articulus m. evineis, nec idoneis rationibus comprobari potest, ut plane persuasus sim , bigamiam quoque, si conjux innocens intercedere nolit, juxta Ord. Crim. nonnisi iis casibus , quibus adulterium eodem supplicio coercetur , capitali poena puniri debere. Sed satis est. Haec & quae alia plura ad rem praesentem addi poterant, alii servamus occasioni.
le) Seabinos etiam veteres bigamlam non nisi fustium ictu mere se patet ex stntentia quae Melabbildo rubr: Eo tilla ι almssit v. adbecta es.