Alciphronis rhetoris Epistolae

발행: 1853년

분량: 187페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

5쪽

Alii lios triginta antios in nova Menandri Philemonisque editione paranda occupat multa mihi neque iu- iucunda cum Alcipitrone consuetudo uti, cuius exemplaria eum pessime habita multisque scripturae vitiis inquinata viderem, subinde elegantissimi scriptoliis edendi consilium agitabam; postea ab aliis ad alia traducius, et cum sine codicum auxilio nihil quod operae pretium Ssei esse posse intelligerem, abieci illud consilium, sperans non defore, quibus id ipsum contingere liod mihi den gaium dolebam. Neque mea me vini sesellii recensissima enim memoria exorius est vir clarissimus, mesius Εduardus Sellarus Lipsiensis, qui Alciplimius epistolas ad codices manu scriptos conferre ei amplo doctrihaeque pleno commeniari instrucris ederet. Quo libro, pergrato editoris munere, accepi vetus meus Alciphronis amor ita resuscitatus est, ut quae Selleri diligentiam fugisseni, me ipse studio supplere ei compensare conareri u in re vix dici potest quantopere Italicorum codicum copiae, quibus Sellem in ipso textu consormando uti non conces- Sum erat, conatu meo adiuverini. si vero ingens corruptorum locorum numerus quibus nihil e codicibus auxilii assertur in his igitur quid coniectura effici posset

6쪽

m periclitatus sum, quod quo successu secerim eis non meum est iudicare, hoc tamen me consecutum Me existimo, ut viros intelligentes hanc novam Aleiphronis editionem non prorsus superfluam iudicaturo eSSe Sperare liceat De Alciphronis odicibus disputare vel librorum discrepansas maxumas minimas recensere post accuratam Selleri operum inutile existimavi, abutide meo me consi lio satis sedisse arbitratus, si potiores lectionis varietates iudiearem e quibus quaeque auctoribus contra codicum fidem in oratione eripioris novata essent, diligenter ad

notarem.

Scribebam Berotini nonis Maiis a MDCCCLIII

9쪽

ἐστορεσεν ως γαρ τρίτην ταυτην εἶχεν ο χε φων ἡμέραν, καὶ λάλως κοπήτου πελαγους ἐπέπνεον ἐκ των κρωτηρίων οἱ ρεῖς, καὶ ἐπεφρίκει ι ὰ ποντος, λαι μνος, τολυδατος αφρος ἐξηνθiiκει, πανταχου τῆς θαλάσσης ἐπαλληλων ἐπικλωμνων τῶν κυμάτων τὰ μὲν γαρ ταῖς πέτρα- προσηρά σετο, τα δὲ εωλανοιδουντα ἐρρήγνυτο ψργία παντελῆ,2 καὶ τα ἐπὶ ταῖς γοσι καταλαβοντες καλυβια, λιγα ξυλισάμενοι κομματια σα οἱ ναυπηγοὶ πρώην ἐκ των δρυων, ἐξε- τερμγω πέλιασν, ἐκ τουτων - ανάαμ-τε το πικρον του κρυμυ παρεμυθουμεθα τετάρτη δὲ αυτη ἐπιλαβουσα ἐμῆς αλκυονὶς ως οἶμαι ημέρα ἔστι γαρ τουτο τω καθαρω τῆς αἰθρίας τεκμήραοθια πλουτον, - αγαθων ἔδειξεν - γαριλ οέλιος, πρωτη - τὶς εἰς το πέλαγος πέστιλβε, τ πρωην νεωλκηθὲν σκαφίδιον σπουdii κατεσυρμεν ει τ' ἐνθέμνοι τα δίκτυα ἔργων striis . Ωκρον δε ἄπωθεν τῆς σκω χαλασαντες - - - ας -ον ἰχθυον ζειλκυ--σαμεν μικρου καὶ τους φελλους ἐδέησε κατασυραι φάλους το δίκτυον ἐξωγκωμένον ευθυς Ουνχψωνα πλησιον, καὶ τας ἀπίλλας ἐπωμίους ανελομενοι καὶ τας κατέρωθεν σπυ--

10쪽

ἐξαρτήσαντες καὶ περ αυτων καταβαλοντες αργυριον αστυδ' ἐκχωληρωνήπείγοντο πασι δὲ τουτοις ήρκέμμεν ἡμεῖς, 5 προς τουτοις ἀπηνεγκάμεθα γαμεταῖς καὶ σταδίοις ογκον ουκολιγον χειν των λεπτοτερων ἰχθυώον ου εἰς μίαν, ἀλλ' εἰ χειριων ἐπιλάβοιτο σα, εἰς πλείους ἐώρας - ἀλσαι. Μάτηνημῖν πάντα πονεῖται, ἁ κυρτων, δι ημερας μὲν 2 viro b Γλης φλεγο, νοις νυκτωρ υπο λαμποι - βυθον αποξυμ σι, καὶ το λεγομενον δη τουτο εἰς-- των - ναῖδων του ἀμφορέας ἐκχέομεν πίθον ουτως ἄπρακτα καὶ

καὶ τους ἰχθυας καὶ τὰ κερματα. ου ἀποχρη-αυτ το- σαμα ἔχειν παρ' μον. διερευναται καὶ τὸ σκαφίδιον συνεχως καὶ πρωὶν, ου Ae Μουνυχίας ἐπέμψαμεν αυτὐκ Ἀ

γους ημῖν ἐπεταττε καὶ τὰ ἐκ τυ θαλάττης ἔρια ἀ φυεται-ε-- ἐν επιρ--ης et νον, ὁσθ' ὁ Λ -- ταυτα επροσαπητήκει, o δ' ' μων ἀφεὶς το φερνί- αυτοῖς χθυσιν, ἀφεὶς δὲ καὶ ημῆς αυτρσκάφει χετο ἐπὶ λέμβου κωπηρους τανὶ Ῥοδίοις λαττουργοῖς ανα χθείς καὶ ο μὲν δεσποτ οἰκέτην ημεῖς δὲ συνεργὸν ἀγαθὸν ἐπεν σαμεν.

Γλαυκος Γαλατειραμ εμὸν ἡ γῆ καὶ ἡ ωλωμαί--- χαλεπὸν ἡ θα-ρ

λαττα καὶ ἡ ναυτιλία μέλπικίνδυνον. ρθω ἐγω τομο κρίνω πειρα καὶ διδασκαλίε μαθών ποτὲ γαρ φον ἀποδοσθαι βου- 2

SEARCH

MENU NAVIGATION