Observationes in quinque epistolas quæ circumferuntur nomine Universitatis Salmanticensis, ac preterim in quintam. Scriptæ ad illos à quibus legitur prima subscripta D.P.C.V.B.M.A.L. Licentiatus theologus

발행: 1717년

분량: 47페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

11쪽

x obstematiiones me prae se serunt, easdem rapostoli cae Sedis esse, ac obsequendi necessariam legem omnibus praescribere. Quaeso vos, Viri Clarissimi, eane avita, antiqua, primaeva Hispaniae consuetudo sit, an recens aliunde adducta praescripta adeo ut summam illius autoritatem censeri oportere nemo Catholicus , nemo His. panus inficias verit. Atqui si Canones Toletanos quibus constituta Hispanico Ecclesiae politia, si mores ad hanc usque diem apud vos religiose servatos attenderitis fateamini necesse est, iovitiam prorsus esse quae uni Inquisitori generali supremas promulgandarum Constitutionum partes assignat, aut assignatas supponita quorum alterum non ferendae juris Episcopalis usu Pationi, alterum supinae rerum Ecclesiiasticarum ignorantis referendum utrumque a Salmanticensium Theologorum celebratissima ubi vis terrarum eruditionein redigione, perinde ac a veritate alienissi

mum.

Nam cum fidei commoda defensio 4 regulae QCausa omnes Communes sint omnibus, sapientissime Constitutum est hi Patribua Toletanis a), ut illae non unius

is A nobis universaliter definitum est . . . ut si causa fidei est, aut quaelibet alia Ecclesiae communis, generalis totius Hispaniae dc Galli: Synodus convocetur si vero nec de fide, nec de communi utilitate tractabitur speciale erit Concilium uniuὰ usuu Provinciae. - Tosit.

12쪽

is Epistolas Salmanticensium

hominis sollicitudini, non unius provinciae Iudicio permitterentur, sed omnibus Episcopis convocandis ad Concilium generale quod ex omnibus amplissimae Monarchiaetationibus ageretur. Quare cum de ac ceptatione sancito in sexta Synodo oecu- munica regulae fidei deliberatum est , Ag thone, Leone II. Benedicto item II vehementer expetentibus, religiositis mi ac jurium Ecclesiasticorum tenacillimi Praesules negotium hoc sibi universis incumbere a), hujus occasione in Conc, lium Generale coeundum ex Canone Toletano sentiebant b). Verum quod obstarent regni publicae rationes, tempestatis inclementia, sollicitudo Ecclesiarum qui-b

suscipiendae fidei regulae editae in VI. Syi generali generale Concilium fieri oportebat. Cone Toletan IV A BU. - a Gratioso epistolae tractu ad hoc omnes praesules Hispaniae invitati sumus , ut praedicta Synodalia instituta VI. Synodi meumenicaeo

quae miserat, nostri etiam vigoris nunerent autoritate Iiffulta, omnibusque per nos sub regno Hispaniae consistentibus patescerent divulgauinta. XVI. C. 2.

Idipsum legere est in epistolis Leonis II ad Εrvigium Regem ad universes Epistopos Hispaniae, ad Simplicium Comitem i b Nunc nobis id operis restat, utjuxta canonum paciale decretum, quo Concilium M

nerale pro fidei causis aggregari praecipitur, utraque operum gesta CConcilii Liseneralis di Synodico dirigantur examine, de discreta Co

ciliorum fulciantur autoritate uidi c. 4.

13쪽

Iq. Observationes hus vix dum redditi erant ab altera Synodo recens habita . visum est celebrandas esse per singulas provincia ea ratine, citae a Toletanae legis scopo non omnino abluderet Nimirum ut cum Episcopis provinciae Carthaginensis Legati a caeteris Metropolibus Toletum convenirent, ocfacto Concilio definitionem c ei nuper

Constantinopoli etiam una cum acclamam tionibus, quas exin universi praesules a Leone II acceperant, mature consarent cum Decretis Synodorum Hispanicie Ecclesiae acceptarum , ac probatas sua quoque fulcirent autoritare quod autem T

leti factitatum fuisset, Legati referrent ad suas provincias , eodem quoque suo jure usuras ac probaturas si luberet. Nec vero sine praevia diuturnaque deliberatione res Toleti consecta est, sed exi mium Ecclesiasticae disciplinae Hibertatis editum est decretum, quod posteri similibus in causis sequerentur nempe frequenti Synodo, quas gestorum a Co illo a Coi, stantinopolitano partes Leo miserat , dili igenter Spenderunt cum Conciliis quae probabat Ecclesia Hispanica contulerunt; quod his consonarent b admiserunt Sy-

a suo praedicta Synodi VI. gesta vel n

serae partis responsa, di digno probitatis demum decoquantur judicio, Synodico laudabili ille- strentur stylo. b.

b Ideo supradicti acta Concilii VI. in

tantum a nobis veneranda sunt in Quantum a

praemissis Conciliis Chalcedon Ephesino, Con-

14쪽

la Epistotis Salmanticensium et

nodum Constantinopolitanam quatuor primis generalibus e accensuerunt ouod autem nondum quintum admisissent, Chalcedonensi proximis adjunxerunt mox scri Io mandaverunt relationem ad S. Pontificem faciendam una cum rerum a se gestarum monumentis denique quod a se constitutum erat , in singulas Ecclesias promulgandum statuerunt, quo ad omne,

ditionis Hispanicae cleros plebes perveniret . In quo quidem id a vobis, Viri Clarissimi, observatum imprimis velim quam in causa illa religiosissimi praesules

non coecosin morigeros mecutores agirent Conciliarium aut Pontificiorum de- Cretorum , sed genuinos ex Episcopatus potestate & Ecclesiae vestrae, imo universae, consuetudine ac leges, judices, de argumento in quo Synodus Conltantinopo stan versata fuerat ab iis de de ipsa diligenter conquisitum is suae consensionis accessu comprobatum adeo ut liquido pateat ab ipsis adhibitas, .maturitatem examinis, Judicii auctoritatem. Quam optata summis Pontificibus, quam accepta Epilaoporum vestrorum conspiratio in fidei normam a sexto Concilio Cecum enico propositam testantur, &Pontificis ad ip-sbs Epistota, divestri Annales. Hunc

stantinopolitanora Nicaeno non discedunt. imo in quantum cum illis concordare videntur. Ibid. c. 6.

e Post Chalcedonense igitur Concilium haec debito honore, loco dc ordiae collocanda sunt. Ei. c. a

15쪽

c Uervationes

Hunc vero Majores vestri morem cum aliis numero plurimis mutuati ab Africanis uerant, apud quos ex Canone quoque aequabili usu ille viguerat, ut quas a Conciliis vel a summis Pontificibus de doctri na disciplina regulas accepissent, frequentissimis ex omni Africa Synodis prohatas promulgarent, ea semper iis liberi te, ne quas admitterent dissidente a m

jorum placitis aut Ecclesiarum juribus; quod in causis Celestii, Appiarii, Trium Capitulorum4 aliis observatum est. Hunc itidem morem in Italia quoque viguisse didicimus ex Epistolam Ambrosii, comprovincialium Episcoporum ex Synodo scripta ad Siricium , qua latam ab ipQ in

Jovinianum sententiam suo calculo confr-mantra hunc a Gallis Cisalpinis Transalpinis hausimus qui efflagitantibus per E- pistolas S. Leone m. Martino primo, Epistolam ad Flavianum , secundi in Mo-

nothelitas judicium laudavere ac confii ma-Vere, quod sic rogaverat litteris scriptis ad Sigibertum & Dagobertum Reges, nec nona S. Amandum 'unc morem secutasne simus omnium per Orientis imperitim Pr vinciarum Synodos, quae Leonis Imperatoris cura celebratae ad recognoscendam autoritatem Concilii Chalcedonensis: hunco nostrates Galli, cum antea , tum abis

hinc semper secuti apud Francolarium octi de causis Felicis lipandi, necnon Sacrarum Imaginum , in Conciliis quinque, quorum duo plenaria , habitis occasione asserendi dogmatis de duplici Christi Domini voluntate , di operatione o da re

16쪽

in Epistolas Salinamicensem 7 Trecas praesente Ioanne VIII. Pontigonum , OZumum , Biturigas , Blesas, omnes fere Metropoles, ubi de Diplomatis Pontificiis, de Synodorum quoque generalium sanctionibus deliberatum est. Cum autem ea semper Conditio promes-gationis ineundae a primis Ecclesiae temporibus ubiquein 'iuabiliter adhibita fuerit, ut per Episcopos in Synodis res illa confi-

Ceretur 9 neque hujus moris primum inducendi nova lex , nova occasio abhinc facta natave deprehendatur, illa necessario retinenda est pro lege quae Apostolos pis authores habeat quod saepissune adductum a

S. Augustino adversus Dona istas ita L. .eonLenim, inquit, univerba tenet Ecclesia, nec Con Donatissicilus institutum , ste semper retentum est, non nisi autoritate Apostolica traditum , rectissimὰ creditur. Quo argumenti genere S. Doctor causam iterati baptismatis adversus Donat,stas invictissime confecit. Sane nec Toletanae Synodi XV. Patres arbitrati sunt, aut ad se non pertinere ridicognitionem censurarum Pontificiarum, aut non nisi obedientiam citra examen omne

his deberi , aut sibi de illis extra Synodum agi decere. Sed cum comperissent libruma S Juliano juris publici factum graviter a Benedicto II notatum fuisses eam vero quam praesert fidem concineri cum fide&sententiis SS. Athanasii, Augustini, Ambrosii, Hilarii, Cyrilli , Fulgenti ejus patrocinium in se suscipiendum frequenti Concilio censuerunt, ac scriptam a Juliano de.

17쪽

Yg Observationes defensionem confirmarunt. a Porro quos illi spiritus , quos animos gererent, ex ad ductis hoc loco eorum dictis, vos ipsa, quaeso , colligite denique ferunt historiae vestrae gratissimam accidisse Sergio, Benedicti II successiori, erudite ac libere prolatam hvestratibus Episcopis Pontificis censurae reprehensionem.

Jam vero, quoniam judicii dicendi de

causis fidei, cum priusquam Pontiὶ maximus Conciliumve proserant , tum postquam tulerint, praerogativa ad Episcopatum jurae divino pertinet, uti ex constanti omnium retrti saeculorum usu perpetuo SS. Patrum

a Jam vero si quis contra haeci prolata ex libris

momenta SS. Patrum Iulterius non instruendum

sed contrarium se huae redditae rationi praebuerit, damnationem praefati Concilii Chalcedonensiαὶ sustinebit . . quos SS. Patres invia celebres in

toto orbe doctores se lata Ecclesiarum Dei vota percenseant, non illis est succensendum, sed tius succumbendum , quia omne quod contra illos sapitur , a rectae fidei regulis abhorrere sentitur . . . Jam vero si post haecin ab ipsis dogmatibus Patrum quibus haec prolata sunt, in quocunque distentiant , non jam cum illis est amplius conteniendum , sed majorum directo calle inherentes vestigiis , erit per divinum judicium amatoribus veritatis responsio nostra sublimis , etiamsi ab ignorantibus aemulis censeatur indocilis. Con. Tolet. XV . c. 2 46. Hanc Controversia mi inquit Cardin de Aguirinre in notis ad Conc. Oletan XU. l. 3. p. 73o. tqm a collect Concit. His n. edit. Rom. his verbis describit Rodericus oletanus Archie

piscopus lib. a. c. 13. In tempore liber detri

18쪽

in Epistolas Salmanticens ans Istrum Gynodorum sensu manifest constat rogo vos , an interverti, aboleri,

praescribive usquam potest contraria aliqua consuetudine , vel lege humana, aut tota ab Episcopis ad novitios agili ratus tran ferri an vero possis est ratum ac legitimum quod priete dominicam illam dispositionem committeretur

Sedin cum latus IV. Romae frequenti Consistorio Moncilio , plurimos errores Petri ce Olma Apostolico mucrone Confodisset ix habita per Toletanum Archiepiscopum in partibus multiplici inquisiuione Diploma Pontificium non ad Inquisiito. rem generalem , sed ad ArchiepiscoposiEpiscopos Ormis Hispaniae uexit , a quibus suis Ecclesiis innotesteret

Apud nos autem auditaniae nondum suerat conliantissimam Hispaniarum Ecclesiam ab avita illa caeterarum Ecclesiarum con a sue-hus substantiis , quem dudum Romann miserat Primas sanctissimus Julianus , minus auth tractando Benedictus Papa Romanus indixeris . reprobandum , ob id quod voluntas genuit voluntatem. Sed S. Julianus veridicis testimoniis in hoc Concilio ad exactionem praefati principis

Flavii per oracula eorum quos Romam trantur QAt verum esse firmavit, pologeticum feeit Romam misit per suos LegMO . . . .

quod Romanus Pontifex digne d pie recipiens, cunctis 'egendum indixit , atque aeclamando Laus tua mus usque in fines terra , lectum λpius notum fecit, qui restriptum Domino

Juliino. . . . cum gratiarum actionein honore remisit omnia quaecunqta scripsi cuilati pia esse deprompu t,

19쪽

α Observationes suetudine descivisse , sed ne nunc quidem descivisse nobis verisimile est. Legimus enim ac prope memoria retinemus , ad lo-gitimam Concilii Tridentini promulgationem, non suffecisse Inquisitoris operam qui sacro-sancta de fides, de moribus , de disciplina , decreta proponeret; sed eam

in rem Philippi II religiosissimi perinde ac

potentissimi regis nutu habitas ex consilio Episcoporum frequentes Synodos in Am rica , in Hispania , m Sicilia in Longobardia, raelgio, dum labebantur in Germania, & in Gallia Poloniaque paraba tur quam solemnitatem postulabat non tam concilii conditio , quod pro ecumenico Iam a principio in Hispania audiebat, quam primaeva constans Ecclesiae vest

consuetudo, nec non Canonum horum Ecclesiasticorum ratio , atque etiam Eccle iste utilitas adversus haereses infinitas, a qui

hus undique concutiebatur.

Cum autem absoluto Concilio Tridenti- Pius IV edidisset novam fide, formulam ab omnibus praestandae , eamque Synodus

Cameracensis anno I 86. Tu. I. C. I. emit-

-ti jussisset ab omnibus Ludi magistris, Ppographim, Bibliopolis supplicassetis

giae majestati, ut ejus nutu eandem emittearent Magistratus omnes, Philippus disrus. sis Synodi decretis , non paucas modificationes adhibuit, fidei vero prosessionem ab his emitti jussit, non juxta formulam a Pio IV. propositam. sed juxta breviorem edi to suo expressam , Utque recentiore utar

exemplo a Belgi quidem provincia petito sed a Regibus Catholicis probato; expost,

20쪽

is Distolas Salmoticensium. Iatione instituta anno i6s7. apud suprem

Brabantiae Concilium , declaratum subinde

anno I 66o secundum more antiquos , nullas

Bullas Apostolicas quas tamquam dogmaticas, qui publicare vellet, nis eaedem Bullae in praedicto Concilio miselae ibidem pro dogmaticis fuerint recognitae , quodque publicationes aliter

factae Iubiectae erunt cassationi Actum die 17. Martii I 66o. Equidem nullus capio' in dici possit unius

Inquisitoris Generalis autoritatem apud vos eo adhiberi oportere , in quo Regum vestrorum summa pro suo modo ex antiqua Ecclesiarum , Hispanicae praesertim , institutione , adest autoritas , atque illa quid om quae vel temperet decreta , tranquillitati publicae alioqui non satis accommodata; vel proponenda ditarat, vel etiam interdum obstet quominus proponantur aquam Vestrates quoque Theologi, utriusque juris perit , ac Senatus tuentur a cornis mendant ii forte comminiscamur praepostere rogatos exoratos Augustos Erincipes , qui in tam praeclaro facinore

partes praestarent suas , aut sacrilegos fessi

et se

a Hieron de Cevallos tract de cognitio. per viam violen in cause Eccles. Coloniae Agrip. an. x62 p. 89. Si Bulla Aposto 'lea expiatan tur e trajus re Canones is Concilia generalia, ct in manifestum damnum re . oc, Rod rigueZ I. t m. reg. quaest 6 art. 8. Salgado de Somoza tract. de stipplicatione ad Sanctissimum, de litteris, apostolicis nequama importune impetratis in perniciem rete regni aut regis, bc de earum re

SEARCH

MENU NAVIGATION