Nicolai Vernulaei Apologia pro augustissima, serenissima, et potentissima gente austriaca, in qua illius magnitudo, imperium, virtus aduersus eius tempore aemulos asseritur

301쪽

evomant , non desinent Principes Austriaci suarum opum iactura& vitae periculo Religio nem Catholicam ubique terrarum propugnare. Et quoniam qui inuident de vero sinceroque Austriacorum in Religionem affectu, dubitare videntur, duo hic manifessimis signis ostendam , num Gentis Austriacae Principes dem a Maioribus acceptam meque Catholicam sine fuco colere, alterum omnes curassisas, labores,ac potentiam adillius propagationem, proposita sola sibi Diuinae Maiestatis floria popilorumque salute, hactenus continisse. Neque tamen omnes producam, sed eos tantum, qui in odium&inuidiam vocantur neque priuatam eorum pietatem attingam, sed ea duntaxat Religiosissimianimi ossicia, quae in publica buce fulseruiit. Atque inprimis, ut eos praeteream, quorum, ia/mpore huius saeculi Haereses nondum caputii . . I eStulerant, Albertus IV Archidux Austria ita Religioni Christianae deditus fuit , ut publice in sacris aedibus psallere cum Sacerdotibus νυον, summa pietate non erubesceret. Amplius vero ut extam fecit Redemur IIL Imperator Autria.

302쪽

GENτi Auset Ri Ac Aa aque cin, qui non contentus,cum Romam venisset. an. M. CCCC. LII. ad pedum Pontificiorum oscula se at iecisse Diuorum reliquias in urbe asseruatas singulari cului veneratum esse, co-roh mque alis Romani Imperi insignia de Pontificis manu accepisse ultro etiam anno M. CCC LXVIII pridie Natalis Christi, cum ea nocte Ponxifex sacris ops raretur, Eu in- gelium deedicto Augusti, exemplo sigismundi Imperatoris, quiadem aliquando sesesse dicitur, des antauit. Maximilianin autem Primus ex eadem Austriaca Gente Caesar cum ex hac vita sibi mi. : p. grandum esse videret nepotibus suis Carolo T Ferdinando I mandauit, ut Maiorum vini gij insissentes Religionem auitamCatholica que aduersus omnes Religiopis publici sta tus perturbatores constanti animo ac cum vitae etiam periculo vetemur. Et cum id pςmporis Lutherus primum ex tetur, eius in solames ingenium saepe detςstabatur asserebatque, quodsi vivere diutiuseumdiuina Maiestas peti

mitteret, non frustra male sanus homo Germaniam sibi pei turbandam desciperet. De Carolo Q. Casare quis nisi impius male n

303쪽

asis Ap OLOGIA suspicaretur De eo passim in expeditionibus etiam tallicis dicebatur, Vim istum cum Deo, quamcum hominibin loqui. Preces enim Canonicas nunquam in castras omittebat. In Africa cum animaduerteret semel praelium s bito committendum non ex animi voto suo--.. cessurum, receptui cani iussit, quod, ut inquis M. a. bat, mastet Christianum unumseruare, quam miste Mauras, Tumc- Muraenos trucidare. Cum videret pertinacem in erroribus suis Lumerum, vincique si ius, nec se victum fueri, iam illi a Leone X. Pontifice sacris interdictum , eum proscripsit ac libros ipsius flammis adiudicauit. Idem postea in Comitijs-nibusti iti ut ConciliiTridentini decretis toto in Imperio Regnisque suis pareretur. Vbi a tem se Imperio totque Regnis abdicare volvit. nihil ius habuit . quam filio suo Philippo, Germaniae Principibus in Belgij ordinibus

Religionem Catholicam commendare, as a Regnorum salus dependeret. Qilid, quod cum Sectari quidam Dei verbum populo promulgandi, latent eo postularent, animo, raritum. Ieheroico vereque Christiano respondit Aqui Τρ meum est depuritate. uini verbi cognoscere;

304쪽

GEReti, Auset Ri Ac As. 97. mutetuwhoc Episcoporum es, quorum Iudicio etiam lubens meipsum μmitti, atque e

rum Arista ionem in omnibus saluam esse

Phili' um Secundum Hil'ania Regem νι;sinis Catholicae columnam , Bonorum omnium' parentem, Christiani nominis protectorem Catholici omnes appellatum nequenti usur pare sermone soletiit, quod si filiustius, quem tum unicum habebat Hattestos comamne ipficeretur,&ab Ecclesia Romana deficeret, ligna se, quibus concremaretur, daturum. Imo indignum se Catholici Regis nomine iudica bat, nisi Ecclesiam, quibus posset viribus , semper tueretur. Atque idem occupato Sancti

Quintini in Francia Fano publice edixit, nequis sacris aedibus,Sacet tibus. Religiosis, Senibus vini ullam inferret, it Diui Quintini reliquiaesummo in pretio honoreque seruare tur. Cum inter Legatos eiusti Cnristianissimi Remi, orinde primo considendi loco grauissima contentio esset, videreturque propter eam publicum Ecclesiae Concilium aut dirime uum,aut, quod Franci optabant differendum,

305쪽

Philippus Legato suo Claudio Quinnones C miti Lunensi ista rescripssit, Quodsi hae ausὸ occasioneque Concili progreUM, ' Ecclesia Catholica defensis i rementumque pati dam num aliquod de M. malles cuicun3ue bombni e plebe abiectissimo postponi, quam ut Eo cum mel nimum disrime,sbbimet. II,

surus autem e Belgio Hispaniam versus, non semel Proceres Patriaeque ordines, ut Cathblicam Religionem conflantissimὸ colerent retinerentque, a nouis opini ibusabhorrerent, grauiter admonuit. Morti vicinus pro RMi paternaque authoritatemhil maiori afficiet Philippo Tertio filio suo commendauit, Iam ut 0mnibus consilijs suis&armis Caiolicam Religionem propugnaret, incolumemque seruaret. Ac tum vocem illam vitisemata etinue Christianam iam iam moriturus pronuntiauit: num es quod me merito reficit,4 --sta intemptitione morios obo ctor, quod in Catholisa e Maiorumi Religione , quod in orii incessa, quod in supremi Romani Pontifcis obedientia moris re conquiesq. mid agis, o inuidia quod carpas in tam Christi

306쪽

Christianisprincipibus--rqueries,quod la

desvi ea tollas, abunde habebis. In auos nuncti dosdemonios naeres)An inPH pania Regem'Nemo unquam Religioso 'Poli ps fuit, qui in sumnam vitae suaeriam ponebat, si vel ,ni tantum urbi Diuinae Adaiestatis cilli ReligionemqueCatholicam restitueret. An in Albertum Pium Aresiam uis rem es Belgarum Princi mi Ne ipsa de eius Religione vete sincera mentiri fama auderα, unum in pietatis eius theatrum B upivniuersum, quod illi a pietate cognomen ad iunxit Sed frustra hic laboro, dum nec ipsi unquam Austriacorum Principum hostes de eo rum Reygionis integritate dubitarint.

Veniamus nunc ad alterum, quae bella, D r. pro Catholicae Religionis aut construatione. aut pr agatione Gens Austrisca gresserit, ostendamus. Hic primum se Maximilianus L Imperator offert. Anno enim M. CCCC. ClI. cum η' Turcae Carniolam, Carinthiam, Styriam, Ciliensienique ditionem nustulis depopuIarentur. 6 Christianos in seruitutem abducerent, arma in eos suscepit, depulit, incursiones πι-

307쪽

hibuit. a tholiconam ceruicibus Barbaro ruinii uin auertit eoui . Secutus Maximilianum est Carolin neolam Imperator pari animo, sed maiori gloria. Eam gloriam hominum omnium conses ne tuncadeptus est, cum solymantium Turearum Imperatorem Viennam Austriae innum rabili exercitu aggredi infausum vi e urbe,tanis quam Germaniae Arce, expugnata Germaniam

primo, reliquas deinde Christia in prouimcias suo Imperio adiungeret, utraque vice summo cum ipsius dedecore cingenti Barbatorum edita strage ita repulit, dacessere Catoli fortunam sortitudinemque vix unquam am- . Eussit ausiis Quam ob causam Germaniae de totius orbis Christiani Conser tor est appetilatus. Cum autem in Graeciam sese innumerabilis urcarum multitudo emississet, non defuit iterum Caesar, qui per Andream Auriam eiectis summa vi Turcis late per Graeciam

uniuersam suorum armorum metorem immisat. ad Patras, Methonem, Coronem, trophaea gloria immortalis erexit. Ob hanc vi Hctoriam Graeci Carolum incredibili consensa a liberatorem dixere,in passim pro eius

felici

308쪽

GEueris Ausetar Ae a. HI felici Imperio vota secere. An in Caesare his in bellis praetextus tantum, ac non venas Religionis affectus fuit Nihil hisce bellis ad Ima

perium suum adiecit, Christianos duntaxat magna cum siti nominis gloria conseruauit.

Quid dieent inuidi de bella, quod anno M P. XXXIV. cotitia Ambaptistasii 'vestpha lia sustepit et occuparant illi Monasterium pri inam regisnis istius urbem, &in ratam oppres

s Religione Catholica, Regeque esuic tutis tuto dominabantur. Sed adsuit Caesar,& eom. gnata post annalem obsidionem urbe, Religi nem in ea tholicam restituit. iddeLybico seu Tunetano bello3In eo idem Caesar secundis aliouo praelijs usus, occupata seliciter MoeColata, profligatoque in fugam ver Haria denoAEnobarbo,vulisarbarosia,Muleassem Ginetanis Regem dedit Regmaesti rectiga . le,Christianis omnibus amicum fecit, ter septe Christianorum millia e vinculis . durissima seruitute in libertatem asseruiti Hauc ob victo riai Italiae Malia invitates Cam Africanum, post duos Scipiones, appellarunt. Sileo quod, cum ab Arcis Nicenae expugnatim ne norimum per Vastium reiecit, insignem, pii Re u

309쪽

Reipublicae Christiae , non , quam publici bono, operam impendit. Illud vero contra Protestimes in nauania bellum, Principes ac ciuitates Smscaldico foedere con iuncta me in Religionis i paterer I serent, non praetextu aliquo, sed solo conse uandae Religionis assectu est sust litum . In quo victor Caesar nullam deuictorum Princiapum Prouinciam aut Imperio , aut Familiae suae,quini summo potitisset ure, subiecit Cle

mentia usus non veterem Germaniae libertatem sustulit,talvi famicitiae in . H. 1 . Patri Carolo successit Philippus Secundush, Hii,uitatum Regnudi alibi aerdinandus staterin Imperio Atque hic in Pannonia,quam: vim potuit, Religionem Cathesicamini: qille plurima pro eius conseruatione hesia sus . cepiti runm in illo pietatis est argumentum, quod cum Ma nam Henrici OAui Angliae filiam hae. redem sue uxorem dumo iam ut inditis Londini P κα--Comitijs, quibus ipse cum uxore Regina interfuit, Angli a Schismate inerestque liberarentur .

in gntiana cum Ecclesiaasmana redis .

. . , Interim

310쪽

Interim cum fatis' in concessisset, nihil sitam Anglia vendiculit Emesim Catholicae

Religionis amorem testatus est, cum per Garusiam Tolatanum Miliae I regem Equites

Mesitenses ab oppugnatione Solymanui Tur,carum Imperatoris, qui centumsexaginta triremitini classem Insula admouerit, sortuna

tissime liberauiti Quid egit tum Philippus

cum tempore Sesymi Turcarum Imperatoris Piali Bassa Cypro iam occupata Cretam caetς' rasiue in mari Meditemne Christianonam Prouincias insenti spe deuorareta Foedus cum Pio V. Pontilice Venetisque percussit,ic in mucia octoginta triremium vigintique oneras atrem suum sacri huius belli Ducem futurum ex Hispania in Siciliam dimisit ubi cum sibi Venetonvicia n& Pontificis auxilia conium isset, ad Echinades Insulas Tur S g esisus, tam gener auctoriam reportauit, Qua nulla unquam de Turcis maior,nulla adsonem, is memoriam gloriosior Neque aliud tum Regi propositum fuit, quam tamqnam Turcarum idium a Christianis ditioni, bus auerteret. Quid contra Tunetum idem