Nicolai Vernulaei Apologia pro augustissima, serenissima, et potentissima gente austriaca, in qua illius magnitudo, imperium, virtus aduersus eius tempore aemulos asseritur

271쪽

aM APOLOGIA sinceraque Regiae Maiestati obedientia praestetur Hilpanos etiam, alios externos milites e prouincijs Belgicis dimittere paratus, idem 1 Ordinesticerent, pristinae tranauillitati redu- cendae totus incubuit. At vero quarundam prouinciarum ordines praua imbuti suspicio-3 DV 6, lauasi aliud vellet, aliud simularet Austria-isu. cus, aut verius, quia ad Religionem Catholis

ce reuocabantur, bellum, quam pacem maluerunt. Cum enim adnitente Caesare Ro-dolpho Secundo in Guillelmo Cliviae Duce an M. D. LXXVII. Marchiae, quae urbs est Ducatus Luxemburgensis, inita certis legibus M. Au concordia esset, Ut externi omnes, iam Re-' i. .. Ordinibin Amissabant, Belgio excedorent; τι Catholis Religi prsis dignitati restitueretur1 mi Auin iacuspost militum discessum Belgi Regimen a Rege sibi demandatumsusiciperet, quae Concordia Edicti perpe --zz ui nomen sortita fuit Auriacus, unica mora pacis, Hollandorum&Zelandorum nomine illi sese opposuit, di partam tunc Patriae tran-

quillitatem inuidit. gippe iam Rex ratam illam concordiam esse iusserat,ac Austriacus dbmissis

272쪽

GENetis avs Titi Ac v. 6s missis ductore Ernesto Manstadio militibus innis Maxellasingressus manum gubernaculo admouerat. Ac prima eius tum cura fuit, ut Hollandi, Zelandi, auriacus initie toties concordiae acquiescerent, sed eorum hoc responsum fuit, ut satis omnes intelligerent, obstinatos inviistavi Rebellione illi,nim ani nos esse Noui proindenusum tumultus, ad arma reditur Auriacus omnibus animos addebat, Protectoris patriae nomen sibi deserrilibenter admittebat, urbes Regia pompa: sub nopaeo vectus ing ediebatur. Id illi consilium erat, tanti in Regem criminis Belam rem'

.emere, ut veniam desperarent, ex speratione Rebellioni pertinaciter inhaererent Ob firmatis itaque comita Regem animis plurimsacrorum ordinum Religiosi, potissimum D minitani, Franciscant, Eocietatis Ias Ρω

tres, mutare solum iubentur, nonnulli etiam

extremo supplicio mactantur. Religionis i

-tas uniuersis per praeconem publica authoritate conceditur, Dux Almsonius Francia, Palatinus e Germania cum ingentibus exercitibus euocantur, ut in Belgium arma immix-

273쪽

tium Legatos mittunt, qui de pace agant. sed frustra nihil enim persuaderi Seditiosis poterat, ociam suis ipsi tumultibus delectabanturriti, via animosque efferabant. Indixerant bello gerem 'τ η domi Prouincias ilibuta, sed ea praestare in ram. nones Artesiique, qui id temporis nulla adhue Haeresis contagione insecti erant, recusarunt, eumque animum suum vere generosum declararunt , prius se fortunis omnibus vitaque carituros, quam ut in suis prouinciis Catholica Religio detrimentum patiatur, permissuros. Eodem animo ama sumpserunt,in impetu facto quaedam Flandriae loca occuparunt Paulo post cum iam Luiuis Ioannes Austriacus apud Namurcum excessisset, ad Belgi cla- Σὸ ι WV RH a uilio itate Alexander Farnesius bri t., Dux Parmensis admotus esset, indicto Atrebati conuentu cum Rege ingratiam redierunt, quibus se tum Gallo.Flandri iunxerunt. Moueribat eos praesens Religionis Catholicae exitium, in qua mori desiderabant nec Regis Imperium excutere, ut Optimatum quorundam iugum uerent, volebant. terum, num erat principum

274쪽

rum terra

cipum externorum votum, ut eadem pace to a

tum Belgium frueretur. Vnde Pontifex Maxi 'mus, Caesar Dux Cliuiae Electores Treviren sisic Coloniensiis missis Legatis Belgas omnes P x t ad arma ponenda sanciendamque cum Rege suo legitimo concordiam inuitarunt. Conuenerunt illi Coloniae Vbiorum,accum ijs mense Maio anno supra millessimum quingentesimum septuagesimo nono Terrae-nouae Dux Catholici Regis Legatus Deliberatum diutissa me fuit, conssilia in Nouembrem usque ex

tracta sed Auriacus optatum conuentus istius et fructum suis artibus Sc calliditate impedivit. Ordinum enim Legatos suis ipse cossilijs instruxerat. Impedire tamen non potuit quominus e prima Nobilitate nonnulli desertis Ordinum Seditiosorum partibus, Regi suo reconciliarentur. Quis furor armorum postea fuerit, nihil . i. attinet dicere inchoatum nefas tandem absoluitur, dum interea Farnesii armorum cursus feliciter procedit, multisque aut vi aut deditio' ne captis urbibus,in concussis terrore Prouinci j Regiam authoritatem asserit. Qilippe anno millesimo quingentesimo octogesimo primo, die XXVI. Iulij, Foederatorum populorum Or μ' alci dines,

275쪽

' et ' dines, Philippum Regem ob violata Imperii is, a te es Ao Iure Principatu excidisse pronun- -- tiarunt, re seipsos Sacramento iridiato his 'meretum rarunt. Inde sublato Comitis titulo Autrici ziaz Ii tum imilem vocabulo, acceperunt, a m. quo mortuo delata Licestrio Praefectiva est eo. que abdicato Mauritium Auriaci filium mutandia vicinisque Prouincij praesecerunt.

Tum annis aliquot post societatem & foedus cum Galliae Rege Angliae Regina, nonnui lisque Rebuspublicis percusseruntis

secuta sunt bella, et annum geruntur, non commemoro neque enim Historiam scribo. ,-- Enimuero hanc ordinum foederatorum hil'gem suum sententiam examinemus haec

iis nim libertatis, quam sibi vendicant, funda, mentiat si e debet. Atque inprimis Regem Ammia violata Imperis 'cipatu ipso in excidisse ρronuntia unt. Quae obsecro, violatae sunt seges μ' de bat, aliunti Ec ---ψn---- eordinum consen-Ju augere Esto, neque illum auxit, sed ornauit,neque iam plures Abbatiae sunt quam olim extiterunt. Idem numerus est, sed Episcopi aliqui Apostolicaauthoritate sinu facti, qui olim abbates

276쪽

GENTI Avs TRIA CAE. 69 Abbat tantum erant; neque aliam, quam Abbatum sedem in Ordinum conuentu ob tinent. Quanquam usque adeone precarium Regis Imperium, aut, ut verius lociuar, eastruitus Regis erat, ut Patriam nouis dignitatibus ornare Religioni periclitanti prospicere,ad moerum corruptelam auenendam intendere curas suas non posset vilissimus seruus sic regere non vellet, si modo, Christianus. Et quid hoc aliud est, quam membra capiti suo legem ponere, ne rationis lege reganturὶSed nimirum potuerunt Ordines isti Abbatias euertere, Har ticos Ministros instituere, Sacerdotes Catholicos in exilium mittere, Sacerdotiorum vectiga ii . . itliavi bona quaecunque inuadere, Haeresim in patriam inducere; non potuit Rex Abbatias noua dignitate ornare,nouos Episcopos admittere, SacerdotesCatholicos retinere,Ecclesiasticabo. nitueri, haereticam prauitatem a patria arcere

Qgid deinde Religionis libertatem conce- ἴ- dere recusauit Neque id potuit, qui Catholi 'cam Religionem tum unam in patria moribus receptam dea Maioribus cultam seruasurum se,cum Princeps inauguraretur, iurarat Antio,

lare Iursiurandum suum postulantibus sub- Ll iij ditis

277쪽

ditis Auibusdani Seditiosis debebat An ipse Catholicus, alim, quam suam, in Prouinci, suis Religionem pateretur Mnfelix libertast quam multorum salutem in exitium comutasti quanaanae, minis exhalisistir piam ias strages attulisti, ut cum multas Religiones velles, nulliuntelinqueresa Voluit Rex sapiendum in Religione Maiorum more, tum semel illuxissα fidei veritas, in ea subditi viuerent,oc patrum exemplo morerentur Aliquam Patriae lex est, quae Religionis libertatem permittata si milia est, nullam Rex violauit, qui eiusmodi libersatem ne it. m. i. Quid amplius a Inducere distra Patria - Ο sinquisitionem, aedo, voluit. Eam ni mirum, quae nihil aliud est, quam Episcoporum in mores&Religionem inspectio Adeo, ut milies tu essent, Residonisobseruantes, ac vere Christiani voluit Rex, & imperauit. is reprehendat, auxillam in eo culpam tamministatuta Hodie nulla Catholicea ligionis in Batauia libertas est, hodie seuera in Catholicos Inquisitio est; nec Patium more vivere licet, nec receptis totari saeculantibus Religionem&sam colere Exploratores v&

278쪽

GENris avs TRIAC E. II que constitutivi delatores, qui nullis olim nisi Tyrannis, grati fuerunt. Sacerdotibus Cath li is nullus est ibi locus exulare inuenti coguntur , siquis ad init, certa crux aut mulcta aut bononim malum is ea. Res antnlinistrorum Haereticorum vocibus templa, quae a faculo nondum uno solas Catholico . rum voces dosacra admittebant. A Catholicis ea omnia sunt di hodienullum tamen estias. tholicorum. Ita Religionis libertatem postularunt , ut Catholicaminijcerent aut sub iugo tenerent. Imo ita libertas tum petita est, ut nullahodie Romanam profitentibus Religionem sit libertas. Sed reconcilii ridentini decreti bsi m. -- cari Rex mini. Quae lex publicationemitam prohibebat Ea fortassis, quae Synodum Dor-dracenam non ita pridemadmisit.Quis est,e ro, qui iustae intercessionis vel querelae causam xtulit 3 qua iniuriam aut detrimentum est pasessis Prudens Rex Philippus non aliter Tridentiriam Synodum publicari iussit, quam ea lege adscripta. suum aut subditorum suorum luseo deterius esset. Vt erat obedientissimus E

clauaestius, ita subditis suis, quod illi dea

os uerat,

279쪽

uerat, placere voluit,4 in mores venire. Num adhuc aliquid est 3 Philiseum, inquit Grotius, necneces, nec

monita ad mentem saniorem reuocare poterant. Quae sanior, obsecro , mens illi An reseditiosis, quicquid postularent, indulgeret annexcuti suae Maiestatis Imperitim penni tereti an videns Δc intelligens Religionis auitae sacra conculcari, templa spoliaris euerti, urbes ab osedientia iurata auocari, Reipublicae Iura invadi sinereti Quanquam quae preces aut m nita illa fuerunt. Vt Hispanos externos milites Belgio excedere iuberet iussit sed cum non minis seditiosi: ageretur, reuocauit Peti- tumidem postea a Ioanne Austriaco cum aliqua spes pacis assii ciet,&dimisit ipse VeGranuellanum, ut Feriar Comitem, ut alio)nonnullos a gia iraculis auocaret' Au uit. Vt in Bellio pacem esse velleta voluit. Et vero etiam Gandauensem Pacificationem, quam Ordines ipsi constituerant , sua authoritate approbauitac seruari iussit. Aliquoties de lictorum omnium: latis Maiestatis veniam indulsit sed frustra. Multoties cum externin

ium Regum, principum sati de pace in Belgio

280쪽

GENT ID Avs TMACAE. 73Belgis sancienda agerent, paratus' exi mperfuit, nec eam unquam.salua Religione ac Maiestate sua, recus urit. Recusarunt foederatior dines semper, omnesque conditionesrepudiarunt, quibus salua libertasN Ius decieti contra RRempronuntiat, nesset Pi autenimirum Principis benignitas , cum subditorum Pertinacia tum sanae mentisillum iudicasient, si abdicato principatus Iure Seditiosis ces sese ac Prouincias,quas illisumma iniuria eri. Pueram, taras teliquisset. At vero, quod caput est, Inpatria Primo ri. gis Rex impegit'Prouinci eripuit. De ea μ' re iam Capite decimo tertio egi,cum summam Austriacorrum Principum in Rerumpublic

rumi Regnorum suorum administratione moderationem ostendi.Dicant Prouinciae illae,

quae hoc tempore Regem agnoscunt, cillim dium,nunquid suis singulaeΡriuilegi,fruum tui, Nihil sibi detractum Nobilitas inhvrbes suis Iuribus sub Regis Imperio utuntur Ecclesiastico induit sua silia dignitasest,in immunitas, delibertas, nulla cuiuscunque ciuitatis Artificiis Collegia de Vlla Privilegionam suorum imminutione conqueruntur. Idi- 4M num