Nicolai Vernulaei Apologia pro augustissima, serenissima, et potentissima gente austriaca, in qua illius magnitudo, imperium, virtus aduersus eius tempore aemulos asseritur

281쪽

num quoque singulariam prouinciarum 'olamas, cum opus est, exigit , nec ulla sine eo-mni consensi vectigalia imperantur. Qi n- quam nec ipsi hoc ignorant, quia Rege des cerunt, maior est Re orum subditonuit, quam foederatorum istori in populorum libertas. Nequeenim principem non habere libertas est.sed Deo. Religioni, inibus sub Princi-

bono parere Fortassis crudelitatem aliauam ct Drannidem Regi a gent , re iacirco Principatu excidisse dicent Quanquam quis Tyrannidem picari in Rege illo posset, teste Dominico Baudio Scriptore Batavo, In emo ad clementiam propensus erat, minimes humani sanguinis Nidiis 'qui toties, ut retulianas,humma benignitate delicimum omnium venianis i ius Rebellibus obtulis qui id unum in vita sua optauit, ut eos, quia se desecerant, iecipere in gratiam possM3 Sed iam etiam misetum Regem ab hac Tyrannidis suspicione Capite decimo rei tio liberauimus Clamitent se octati populi seuerissimis Albani Ducis decretis in Belgio quam plurimm occubuisse, dum

illatis ultimac Seditiosorum desicta summo

282쪽

GENTis AusTRIAc AE ars Iure ponderabat,& culpae grauitati poenae se conditio necessitasque fortasse postulabat lcnocuisset iaculis ii malis istis Rripublic axes i.

gionisque perturbatoribus pepercisset, qui latam ni ei iam re vi an 'benignitatem aulatis crimini soppugnabant. Vtinam tamen mitius egisset, nec amsummam Iustitium quam Belgarum naniram considerauisset Fatemur etiam nimio illum Iustitiae assessu motimi fortasse in poenis de cernendisexcessisse ulla se ratione autem Osedines tum Seditiosidefendent, qui tot urbesidtemporis crudelitatis suae theatra fecerunta quition humilis ani Iur' in aedes Deo dicatas,in saera i Religiosissimo, homines saeuiendo viola Mix imi laxi

plurimos Ecclesie Romanae Martyres dedisquos Petrus Opmerus Ammodamus posteritati repraesentavio, inaltilbu nulla praetertiuiocentiam di cauaolica Religionis prosese

Gratulandum equidem Batauiae est vicinisque Prouincijs, quod in ijs tales tantoque animo viri extiterint,qui acerbissimorum cruciat na

blis ij experiri

283쪽

sed non deberent Regi suo Tyrannidem ob is te, qui tantam saeuixiam in homines innocentissimos exercuerunt. Scit Galli, scit Betidem Haereticorumcnidelitatini in gere potuisse. Exempla in luce palam sunt, quae haec tempto horrent, posteritas obstupescet. Imodi.riat Gorcomienses funestissimam illorum mor mox, quos in Resione Patres habebam &i uerebantur Eleuerunt alij suos, quorum inno .

Nullis igitur, iustis saltem causis, niti decretum illud potuit, quo Regem suo Princia, patu excidisse pronuntiarunt. At vero quinam tando tinua causae Iudicae extiterunta aios Subditi. Quinam Principem suum accusarunt 3 Subditi. Quinam inamem suum nauaralem dc legitimum peta reticipatus sententiam tulerunta subditi. Qua seruata Iudi- γε Ἀ-ciorum so--Qua autho wa Nubla Quippe nemo nisi solis Dem Iudex Principu esse potest, 's. Marcus Antoninus Philas plius, ipha inu tςst dicebat. Nam, ut Gun

ther in

284쪽

GENTic Ausetai Ac g. 77m ps libro 6 de Maiestate loquens, ait t. licit, excepto calorum Rege potestas, Et Poeta Horatius lib. 3. Ode i. Regum timenaorum inpropriosgreges. Aegesis ipsos Impe mme u. Nec alia mens fuit Marci Aurelij Impera, toris, dum asseruit, Magistratusdepriuatis, Principes de Magistratibin, Deum de Principibus iudicare. Vnde non opus est, ut ingeniose aliqui, sed parum sapienter, ruicipes

populo subene 'aliquando de solio sucidetur

bari possi compamiscantur.Hoc enim estsu, ditis Imperium. Imperantibus subiectionem attribuere,&RNes non η evelle, regi, accum subiectione supremum Imperium a. testatemque miscere. Quaru certissimum illud est&indubitatiun nullam omnibRempublicam seire de Principe suo sententiam posse. si ibiMaiestatem habe in au Albericus Gen est illis, solo Deo dependet, cuius micem obii ι' tu mi in hoc mundo. c refert, quod popul Naiestatem in Principem transtulerit ig*- m, ut ait Minitius de Maiestate , haud a popu- q.

285쪽

pem,seed ipsa apotestac quam populin ab initio habuit, fuit a Deo: neeinde quod a populo

translata fuit, a transferente ortum habuit. Verum quoniana,ipsi Iure,Regem excidisse Principatu suo pronuntiamni, quod est, obsecro, Ius illud Quam legem aut diuinam, aut humanam sunt secutia Diuina lex haec est, x puri quam Apostolorum Princeps publicauit: Subieriti estote omni creatura propter Deum, sue Regi, quasi pracestentiolae Ducibin tanquam ab eo mi ad vim ictam mage actorum, iam dem vero bonorum, quiasice voluntas Dei. Illa iteri diuina lex est, quam Gentium Do- a M. ictor asseruit Omnis anima testatibin ubi,

a Deo, qua autemsunt, a Dest ordinata sunt.

Itaque qui resistit potestati, Dei ordinationi resistit; qui autem resistunt, ipsi sibi damn

tionem acquirunt. Hanc ob causam nulli unquam Christiani pertinere ad se putauerunt, Regibus suis arma opponere; cumque aliquando quidam iuuandae Reipublicae prae--- textu aequis Imperatorious sese ore nerent, nunquam in eorum secietatem venire voluerunt. Suffcere hic praepotentis Dei voluntas

286쪽

luntas &lexdeberet, sed an subditoriam de legitimo Rege suo sententiae suffragari humanum aliquod Ius potest Gemmis pactum s eietatis humana est, inquit ARgustinus, Regi-biis obedire, Non opus estreserre toti asa

ges mortalium omnium consensu latas, tot illas poenas , Curiarum authoritate decretas,

quibus Regum ac Principum Maiestas tanquam sacros meta defenditur. Proseisinsihoc diuinum oraculum est, ut est certissimum, Principi non maledices, nefas est in Principem: z Tmanus armare, plus quam nefas Principatu .suq illum exuere, debitum obsequium in Imperium commutare. Sac mento illidi se ipsos liberare. Quod profecto, si ullo Iure lice xet, miserrim imperantiu 'innium condi . . iatio foret, quorum subditi, quoties alant, ab obedienti illis dedit eipso absoluerent, leges& iussa eorumnonctuarent, & cum illorum Iustitiam propi deli ei si iti me tent, ilico tsupremam in se potestatem qx eo , praestito ureiurando seipsos liberarent Ita in omnem nequitiam aperta viarisci eaqvilarissima, nec ulla vi legum Respublicae tenerentur. pus in plusqnmhumanae potinati hau ori

tate,

287쪽

tale ut illud inter principes&subditos imperandi parendique vinculum soluatur,4 dicto Principibus Sacramento sit it liberentur. Eam ver potestatem in Philippum Regem Principem suum naturalem, nunquam foederati Populi habuerunt, quia subditi illi diuino humanoque Iure fuerunt. Quanquam satis erat sonastis ostendere nullam sententiae a subditis in Rigem latae omnino causam extitisse. Vnum restat, quotueri libertatem&Reip suae Ius abdicato Principe foederatae prouinciae M mi η blentia iisnaum quod anno millesimo senem resimo nono Phili in Teminam,

Principes, Inducias in duodecim annos pacti sint cum ordini foederatis, tanquam cum liberarum nationum aeriuitatum ordinibin, in quo nihil ipsi Iuris trasenderent. Verum leue hoc sane tuendae libertatis istiusest a mmentum Etenim si Rex& Archiduces suo in foederatas nouincias Iure cessissent, non in amno duodecim Induciae, sed perpetua pax fuisset, quam ramen, ut Gotius confitetur, difficultates tum maximae remoratae sunt. Et quae

iste tanta dissicultates, nisi.quod cina Re

288쪽

tum principes suo se abdictae Principatu, legitimo in Pinuinci istas Iure cedere omni h23 2no nollem: Nequeenimodi immidiem

poris necessitas erat, ut breuissimas paucorum annorum Inductas emere tantideberent, citin victoriosissimis tum armis uterentur, Nautitistatunam Spinotae sortitudo sistere qum dammodo videretur. Aoniam vero benignissimi Principes expedire iudicabant, ut BeI-gium tot hactenus unestissimis bellis defes tum ac pene exhaustum paululum quiesceret respiraretque animum ad pacem, si ad omcium obedientiamque foederatae Prouinciae redire vestent, adiecerunt cum nessent, quoniam necessaria populis aliqua quies videbatur, pacisci duodecennales Inducias contenti fuerunt. Et has ne ulla iterum difficultas moraretur, itarasse re parati fuerunt cum ordinibus

foederatis, tanquam illiberi existerent, cinquos nullum Ius ac potestatem haberent, iuemadmodum tales se esse, non Regis ces ione, sed suo Iure dicebant. Quippe ita fiebat, ut omnium animi ea suspicio ne liberarentur, qua plerique fore existimabant, ut certa sanctaque in duodecim annorum pa Nn tanquam

289쪽

tanquam inter Principes oc subditos inita. futura non esset. Quod nimirum facile Primcipes pactium eiusmodi cum subditis rescina ista, dendi occasionem possent inuenire. Atque

..2 2 deitcb decietae illae Induciae sint, non cum

uir liberis populis, sed tanquam cum liberis, ne que pereas supremae suae potestati Principes renuntiarunt, sed eam breuissimo illo tempore quasi deposuerunt. Et sanes renuntiare Iuri suo Rex& principes voluissent, suis Legatis id faciendi potestatem concessissent, quam illi se habere semper negarunt, nec unquam habuerunt. Dimunt vero contentos ordines esse debere, si tantisperdum uestra pax duraret, in fiduciaria libertatis possessione essent. Monuerunt praeterea Regum Franciae angliae Legati foederatos ordines, tapetita supremae potestatis resignatione desisterent, quod Iura Maiestatis communicari per Naturam vel alionari non possent,cum nec aestimationem recipiant, nec in commercio versentur, sed publici sint Iuris, nulla coirirentione, aut temporum lapsu praescribantur,surpenturve. Praeterquam quod alia duris solemnitate pessiciu in perpetuum cessiodebuisset, atque audiri

290쪽

audiri Caesar ipse, tanquam multorum ij in Prouincis studorum Dominus, sicut ita se velle scriptisad Ordines foederatos litteris testatus est. Albus omnibus fidem adscit milliciis Baudius in illo suo trium librorum opere, quod de Inducijs conscripsit. Iam vero quantum est hoc,quod cum Induciarum tempus finitum esset, consulii Franciae angliae Reges responderunt , nunquam se intellea isse pactas ea lege Inducia fuisse, ut Rex Ἀμchiduces iura Maiestatis supremaque potest

iis in foederatas Prouincias transferrent.Vnde fictum aeriam est, ut cum pactarum Induciarum anni expirauissent, utrimque ad armar diretur Moribusquoque Gentium ac sum i so receptum est, ut cum positis armis Induciae fiunt, Ius suum utraque pars retineat, nec inito

Induciarum pacto labefieretur, multo minus

extinguatur. Qilam ob causam tum Rex, tum

Serenitani Archiduces di insignia Mutulos

Hollandiae, Zelandiaeque Comitum, acaliarum insuper Prouinciarum, quae eodem foede re censebantur, retinuerunt. Praeterquam quod sinito Induciarum tempore misso Peck o Bra