Disputatio geographica De vero Californiae situ et conditione, : quam auspiciis serenissimi principis ac domini Dn. Friderici, Hassiae Landgravii Reliq. Academiae rectoris magnificentissimi,

31쪽

CHESES RESPONDENTIS.

Hunitio certa existentiae nostrae funda- γε mentum est omnis certitudinis cogniatiouum nostrarum.

Ideoque, qui de certitudine cogniti nis, qua se i - coguosiit exsere, co victus non est, ct de aliis rebus sibi r praesentatis potest dubitare. certam existentiae fuae habet comitionem , is certitudinis Bussus causas attente inquirit, ct formatas ex hac inquisitione regulas ad alias cogitiones fuas applicat , scepticus in rebus Pari modo curiitis esse non potest. t adeo veteres sceptici aut de s exissentia dubitare debuerint, aut, si se

certo existere cognoverint , certitudinis hujus causas neglexerint, auit easidem ad reliquas cognitiones suas non applicarint quacunque vero ex occasione scepticismum

induerint, merito fuerint ab ollis philosophis reprehensi

32쪽

Hoc ipse tamen prudentem de rebus, nondum certo cognitis, dubitationem n quaquam eliminatam, sed omnibus potius commendatam, cupimus.

Quod vero cause hae certitudinis hujus de nostra ipsorum existentia abso vantur ratiocinio, regulis Logicae conformi, ct praemisis, de quarum veritate dubitare nequaquam licet, utpote judiciis intuitivis, propositionibus identicis , axiomatibus , aut propositionibus jam alibi demonstratis perstim te ratiocinium etiam , s milibus constans praemisis , de ipsa

Dei existentia certi seremus. VII. Dum vero certi fumus existere ens a se, ab omui eute alio in essentia st exissentis independens , certi etiam humi s in ipsio hoc cute a see omnes se perfectiones ps

biles, easque citra omnem graduum quo rumcuuque limitationem.

VIII. Certi proinde fumus, Ens o se , quo

Deum dicimus , se infinitum , immensum , xternum,. humme potens, hummo

33쪽

intellectu θ optima voluntate PMditum, summe bouum, misericors, aliisque per fectionibus veris ornatu um. IX. Orit etiam humus, mnmo cuia

tu Deum esse digni mum, Verbum fusomnem fidem meritum, dipromisa mulserim indubitata debere apprehendi fiducia, ipsumque infinitas ob perfectiones suas summo esse digni simum amore.

o certi fumus, solam Dei gloriam omnium agonum vostrarum esse finem ultimum laudati mumque. XI. Omnis enim is, in se spectatus, ut est bonum aliquod 'XII. Ita, cum Deus si hummum bonum, finis actionum nostrarum bonum est veri

bonum istud, quod intenditur, apparcnssit tantummias.

XIV. Unde st paret ratio, cur ultimus a-

34쪽

ctionum nostr rum finis , Deus scilicet e ejusque glorio, suom semper moven-2 υim obtineat, adeoque is sit in se t-pis immutabilis.

E- ra naturales ab homine sibi propositi tantis vicissitudianibus varietatique tantaeflut obnoxii , tu voluimus, nunc nolimus.

scilicet ea, nunc m-

utur, mala deinde nobis facile possint

'Pare et Cum vero haec ipsa Iudicii de bonitate rei mutatio ex defectu veritatis , quae coguitionibus noseris inesse pote t , ortumhuum ducat, veritati sudendum esse nemini non facillime elucescit.

XVIII.

Veritatibus auuumera HVS , quod iu- ter voces, quibus no traS de rebus cogui tiones aliis significamus , ct notiones rerum auit res etiam i as uultus detur nexus urcelarius,

x IX. Potius Voces sunt signa ct cognitio

35쪽

XX. Unde etiam totam Agnificandi vim

nanciscuntur a voluntate voces iustitue lium, aut iisdem etiam utentium

rectroco, saltem impicito. Sunt vero pacto quam accuratistae obseruaud XXII. Ideoque re vocibus tantum urendum, ut, ad cognitiones nostras ct res i assignificandas institutae hum, ais mutuo p

cto recepta

de mendacia, di quas dicum, re strictiones mentales, r icis a Moli unci

nunciamus.

Nullam etiam linguam, quocunquς demum nomine appellatur, homini maturalem existimamus

XXV. Contra tamen pactum utad communem AEq-m peccant ii, qui inito interferaxo, ut stibi invicem suas cogitationes Agnificent , novos commiscuntur sonos, Minnis ac crmi με ad unt An caui

36쪽

nes, sonis iis rurer se tantum usuri Ii a diis collocuturi receptas tu tingua genuS voces iu determinato huic linguaer jigui cato adhibeant.

Cum vero varix Nou tautum sint res,

quas di thse coguose re re atiis possemus significare, si, ct v mi sint rerum, imo

ct cognitionum nostrarum modi, variis in lingua opus est Du S, qui omuem hanc diversitatem quam μι curatissime alteri fl-x XVII. Unde ct linguam eam censiemus et gantiorem, quae diversis his sonis diversa, quae in uobis di rebus accidunt, quam perspicue determinateque alteri potest fl-

. XXVIII.

uod tamen nimia rerum multitudo confusonem facite par c possit, eam praeferendam existimamu, b uam, quαρο- cis, sed oppido determinatis , vocibus ea ipsa obtinere, quae in alia uouuis ni rea cum costia re ubertate possunt obtineri.

quod si ea ipsa lingua eam habeat v

37쪽

cum θllabarumque juπcturam, quae loquentem removet ab inutili GT frustraneo linguae aliorumque loqucudi organorum motu, en tuo grata auribus accidit. Eandem alteri etiam existimsmus er XXX. Arque Re i e dotes linguam Romanam compluribus aliis linguis merito a teposuerunt, inprimis ubi a culti Aunis Romanorum iugetis, hoc imo fundamento exculta fuit 'udiosius. XXXI. Ut ex Aureae aetatis Scriptoriabus abunde liquet, habet Lingua Romana eom vocum, ru retus ct cognitionibus significandis, derermiuatio ueram ct ters citatem, cum summa brevitate copulatam , in v miatis aliis frustro inquia

x XXII.

Brevitatem ut obliveat, vocum g uera ita determinata suut, tu copios a ticulorum pronominumque repetitione ea

iudicari non sit necesse. I x verborum personae sic determisarae fluui, ut absque addito presionae agentis erim ecundaeque

38쪽

Participiorumque, ope frequentata r lativorum repetitio sic pote4t evitari, ut brevitas cum summa perspicacia ea in tim a valeat copulari.

Ipsa vocum s onimarum copia ut ad insignem eum confert ornatum, qui ex junkura petitur, ita hac ratioue pariter comparata est, ut varias rei significatae circumstantias ct modificatioues eadem simul ver adsignificent, id quod cum ex derivatione, tum vero ex compostr ne perfacile licet discernere.

Et , cum a loquerete Uectus aliquis , in audiente excitandus, frequent/ me intendatur, ra vero flue confos rerum notionibus excitari nequeat, i s hcc v cum Synouimsrum copia, stisque, Linguae Rom ux propria, diversi mi ornatus genera, Od eundem commovendum permultum sane contribuum. π Δ M T V M.