Disputationum Pindaricarum pars altera [microform], Schmidtiana continens

1쪽

a partis the Foundations ossestem Civiligation Preservation ProjectV

Funded by the

Reproductions may noti made without permission hom

Columbia Universi ty Library

2쪽

States Cod concems memining of photocopies nother reproductions of copyrighted materiai. . . Columbia Universit Librar reserves the right to refuse toaccepi a copy orde is, in iis udgement futtiliment of the orderwould involve violation of the copyright law.

3쪽

AUI HOR

4쪽

COLUMBI UNIVEIGIT LIBRARlES PRESERVATION DEPARTMENT

BIBLIO GRAPHIC MICRO FORA TARGET

5쪽

Contimeter

6쪽

ADDICTO

A. D. VIII Id. SEX Τ. MDCCCLXXIII

INDICIT

INEST DISPUTATIONUM PINDARICARUM PARS ALTERA SCHMIDTIANA CONTINENS.

MDCCCLXXIII.

7쪽

Disputa iiiiiiiiiii indaricarum pars altera, elimiditana sistinens.

Abhinc undecim annos Leopolitus elimiditus amplum et copiosum librum do Pindari ita et carminibus conscripsit, ' quo novam interpretandi poetae viam institit ad

lyricorum enim poetarum carmina maximam vim habere et vitae aetatem et rerum statum atque conditionem, quibu animus poetae de moveatur atque Ommutetur, ut interdum

difficile sit sibi persuadere varia cujus tu carmina ab uno eodemque auctore rofectu ASe. Id in sethium nostrum cadere neminem non concedere, de Pindaro dubitari. Neque tamen verisimile esse, poetas lyricos Graecos illa lege, quae totum genus lyricum teneat atque regat, exemtos fuisse. tque reliquorum quidem pauciora carmina Superesse, quam ut plane dignoscere possis, quomodo ars eorum paulatim aucta, sentiendi cogitandique ratio mutata sit Pindari vero carminum tantam copiam X Omnibus vitae aetatibus usque ad nostra tempora fortunae favore conservatam esse, ut qui attento ea animo legat facile intelligere possit, a quibus initiis ad quantam praestantiam poeta progreSSus sit. Multum enim inter se singula carmina differre. Id omnes usque adhuc interprete Pindari fugisso mirum non SSe, quippe quum perversa quadum et ObSolet historiae tractandae rations ducti et decepti in judicandis singulis rebus a rerum scriptoribus traditis aetatum modo et gentium rationem habere consueverint, non singulorum hominum, ingeniis et studiis usquequaque diversorum Aliam igitur interpretativis rationem adhibendam esse.

QuamobreIII i Elimidiius narrata poetae Vita singula carmina Servat temporum quo tiodque Scriptum est Ordine ita pertractat, ut Oceat, prima carmina vitiis terroribus tironis inexercitati libera non esse, paulatim crescere artem poetae, qui ab alano aetatis quadragesimo iis su ad sexagesimum praestantissima illa eam in Reerit . sint iuspri DNUt Hii Ur lyriCOS Oeu in liti nupi'it postrema ver carmina, lua Olympiadi LXXX et II XX iit tribuenda sini languescente vi poetica senectutis indicia prodere, ab interliret il)us intrari hiu, Dini satis defeeta. re iuntur aetate distinguendas esse adoleseenti S. florentis, Senescenti poetae Atque rauita cuique aetati propria esse . nam et ii et rorunt m Su et

8쪽

orationis genere et cogitandi sentiendi ilue ratis ite Iuliunt m Inter Se differri'. t 'istulinu

. . .

quentissimus testis atque interpres. In hoc uno haerebam tot tamque eruditos et eos sagacissimos homines, qui ante Selimidiium vati Thebano operam dederant, nihil eorum

in Venis Se eo omne operam atque Oleum perdidisse. Jam cupidus ejus rei ausam indagandi quaerebam, selibu Suam fundamentis haec nova interpretati niteretur. luibu e fontibus novi S simus interpres Sapientiam suam hausisset. heu quam gravem malae euriositatis poenani dedi ix enim extremis di iritis attigeram artifidiosum illud aedificium vix

per Serutandi causa unum lapidem de suo Oe moveram quum ab Omnia Oeperunt labi et corruere. Inui evanuerunt subito speciosa illa simulacra somnii instar somnia S ille et poetae, jucunda illa quidem vi Sit at illi auditu, irine veri similitudinem quandam prae Seferrent. Sed re Vera nati in ut ni Vana, quae firmo fundamento carerent. Et mittam i muginem PD Sis lum mi OCO Traiimadverti, interpretem Bonnensem ut difficultates tolleret,

ab Optimis illis et fit, dignissimis veteribus interpretibus ad mera commenta et in Venta coniugere jam aliis seu upie locis diffidere coepi ut nihil pro certo haberem, nisi seu id aut testium de dignorum uetoritate firmatum esset aut verba poeta ipsa lauit arent. Quo suetum est ut libro Ne timidii an iterum uti ni iterum perlecto et Xamiuat neque arajanopos Sin asSentiri Ne timidii ii : indem cur tiSSὶ mi interpretis tribuenti seque aySer suadenti

iis omnibus i ii in interio reni cuni magno poeta familiaritatem intrare velint ut ad Selimidii lueu brationes suam Inaxime animos advertant. Imo quicunque Pindarum lualis eSt cognOSeere Volunt, eos non OSA uni non monere ut Schmi ilium caveant isti Et si plurima Sagacissime indagavit multa melius luam priores intellexit nonnulli earminibus explie undis eximia eum laudo operam navavit, tamen saepissimo incerta pro certi l Osuit. Nam et ingenio sit nimium fidens Oetae potius quam interpretis munere fungitur et D Egle et O inXim et temporum et morum discrimine, quod inter nostrates et Vetere interest, Pindarum noli aliter interpretatur, ae si Oethium aut nostrorum poetarum aliquen1

expliearet. Ut rem paueis absolvam, OS Triclinium nemo in Pindaro interpretando neque audaciu neque infeliciu versatus est ita in Leosoldus Schmidtius. Ne vero mendacia jactare videar, jam maximos Sehmidii errores enarrabo et ita refellitara, ut simul perspiei possit, quam perΓfrS et incerta interpretandi ratione jSe utatur.

Atqtie primum selidem errat. Ilium veteres poeta lyricos ad normam O Stratium revocat;

errat deinde, quum negat, omnia Pindari epinicia a primo usque ad ultimum eadem artis praecepta sequi et eandem sentiendi Ogitandique rationem referre: errat deni pie quum tres statuit artis iudarieae aetates. Schmidii non adversaremur, si isto libro nihil aliud docere vellet quam ne Veteresipiidem poetiis inde ab incuruibulis qua Si divino quodan spiritu afflatos summani artis suae praestantiam possedisse. Imo, nostrorum hominum Similes ignorabant discebant, conabantur, errabant errores emendabant, ab inferioribus gradibus artis et sapientiae ad superiores escendebant. Sed hoc humanum est, non indaricum. Noque Schmidi ius hoc dicere vult: putat potius. 4ὶ quae SuperSunt carminibus, quae usque adhue ad unum Onmia, et Si non

9쪽

singula quaeque omnibus vitiis libera sunt hontinum doctorum laude florebant, satis dilucido

patefieri, quibus vitiis et erroribus adolescentulus Pindarus laboraverit, quani vi mi artis

excolendae ingressus sit, quomodo Hilatim a Summa virilis aetatis praesin nil l Senee- tutis infirmitatem delapsus sit. Atque sunt rinia nimirum nil in Primo omni in Curni in P, quod 'iii hirus vicenarius fecit, Pythio decimo dico detexisse sibi lili tui'. in quo earn ilus', licet nonnulla invenia visti in juventutis, tamen jani militia in Pini puriri Eeti P pruestu ut in apparet quae ili OSterioribus ear Diluiliu R. On en Hii ilis ei initi uni Sta rudinient a sed artificia magistri Spectata, quae diebus deorum festis errat nivium ille apparuit in irati i l l irracorona civium celebrarentur et canerentur. Si vero ad Olpseon lalli iuras in Ni DPin ultuS, alios viri adulti, Si aliam de illi S Opinion om utiliit 'i' liuini Ud illi inini triini in Consili Um,

non minus erras, Leopolde. Mitte Oethului mitte Sellille ruin nrit te DPt irini novi nostri in euiosorum errores juvenile S; OH Ste quidem veterum mos erat. Audi H illic iman In uni nostrum, haud levem rerum irraeearum X istimatorem cujus haec sunt vert)a: Si e Siri emen

genafri ivirb. ' Pueri enim imbuti deorum patriorum pietate, patriae umore, O Ium re Verentia mores patrum referebant. X empla imitabatitur. Quorum educatio suum ita institueretur ut boni cives evaderent, multo maturius luam nos solemus idonei facti sunt i sui l cunpublicam accederent et legum institutorumque rei publieae vindices et tutores fieroni. Nihil

senim magis abhorrebat a consuetudine Veterum Graecor uni. Mum in illa effrenata Singultirlini licentia. pia quis communi Sahit De Ite et mores a majoribus traditos contem l . res et instituta rei publieae inlat suo geni indulget Pindari illi idem et AeSehyli Saeculii ni ilitis

Aeschyli quidem trago odiis chori tanta est auctoritas atque potestas, ut actionem ipsam

reprimat actores vero adeo non sui juri sint, ut quaeeunque dicunt redoleant chori mores et Sentiendi rationem, et tum eum repugnare et alienata a choro OnSilia equi videntur. Quamobrem Singulae personae quamquam et Origine et conditione vitae in genti spatio disjuncti videntur esse a civium humilitate, tamen re vera eodem eum illis Statu retinentur, Miltiadis in illa tat,ulla picta similes, qui etsi ut clarissimus u lirimo Oe ponitur, inmenii illi est nisi civis inter cives Sophocles vero cui Pindarus aetato paullo anteibat dissoluta trito ia et repres S choro suavem Singularum partium concentum instituit ita tamen ut singulorum virtutes et proprietate emineant quidem. Sed comumni rei Serviant quum Euripides ira oedia ipsa si dicere licet, dissoluta et chori auctoritate abde et Summa Iurerum uigulis aetoribus tribuat, quorum in libidine et arbitrio tota fabula versatur. Quam tragoedia mutationem Si attent animo adspicis, an habe rerum Atheniensium Saeculo quinto ante Christum progressu et ruinam. Ut enin Marathonia aut at pra rei publicae auctoritate singulorum civium virtute plane Vanescebant, Periclea aetate reseratis carceribus singuli inter Se aemulabantur, quis rem Communem maXime augere et iiij uvare posset ita

exorto donique bello Peloponnesiaco postposita rei publicae Salute id quisque appetebat, quod cuique utilissimum et jucundissimum videbatur. Sed redeamus ad Pindarum Aeschyliaequalem cujus adolescentia in ea incidit temp0ra, quibus vel Athenis, qua in urbe ingens

multorum hominum concursus et mobilis onum turba novandis rebus favebat mores majoribus traditi tantam vim exercebant, ut nem impune audere poSSet a publiea Onsuetudin discedere uuanto rogis id in orienses cadere putandum est, quorum Ili mi adeo moribus institutisque majorum nequiescebant ut ne Vetusta luiden et Ob Solet celeriter mutarent et emendarent Quod quum ita Sit, nonne idem de Pindaro statuendum erit quem eo majore patrii Oris amore a pueritia incen Sum atque inflammatum fuisse verisimile est, tuo se illustri egidarum genti cognatus erat, et Apollinis Delplii ei, quo eum

universi Graeci tun Dorionses gubernatore et rectore civitatium uti Solebant, sacerdos et vates Erras igitur, sagacissime interpres, vehementer erras, quod affirmas luietarum nostratium more indarum, quum prima carmina, quae in Publi e canere litur pungeret, in Prto illim sed vae illas εἰ idi in pria se imper et cecinisse. Ablitu ret ista sententia mirum fluantum illi iliti fluor ulli more. Imo ubi priniunt in Ubii eum prodiit Vi CE irarius poeta et artem spinti lirofitebatur tot in tenebat et de deorum vi atque natura et de se publica administranda et de vita instituenda jam idem Sentiebat. luod eXagenariu Sene X. Semper idem erat, Semper Pindarus neque Sue eumben temporum graViSSimorum impetui. Ite iliae negligen eursum rerum laudabiliter gestarum.

Id te fugisse vir doctissime e magis miror, quod ipse identidem docuisti. tu; istsit itid: iri sententia de hominum indole atque natura Solet enim si quem l reportata victoriae praenii laudibus effert, non tam vietorem p Sum praedicare fluam umiliam, gentem urbem ejus in suibus antiqui tu illa Summarum virtutum indoles et facultas quasi insita latuerit, donec victorem laudatum gigneret jucundissimum stirpis generosae florem.

10쪽

llii lint nim gemas humanum aliquam agro Itini rugilet Ortia H linulli ulli nΡm. VI Interdum

meliora. Om11 in UXUel Siora et auguStiora ridupli B t. alii alii it lui ut ill inta Suo spiritu. Fuitenui ipse stirpis generOSae generosissimus flos simul illicans tolliri Ni Druse id niluingenti suae innatam. Rimul D ans gentem, uni prianiani dii ira ulu liliu lii ita ulu li nil usnaeta X panili lita litur. Id ero evenit, quum poetae rara tiri e lunta et urnian tu ut lie et

diebus festis alti ii ita fite ere coepit. Ab illo tempore teri Potuit . us OV altillul Oliola ni flore ipso usque eo ne tu Sa Surgeri ni alia lare escerent fini deciderent, Sed lo ipse idem

sentiendi et eo rit altili rationem eandius ilenique praestantiam Stendunt. vii O felimidi iusne it te uamobrem quoniam Offilium eum ritu Punili su SeepimuS, Opera et labore supersedere non Dossumus quin carni Uniali u in rutis dili rentius luripi et i doceamus. tu illi li' loctissi

persequamur, Satis sit EP tantuni litui Selim illi tu Iir Huni raritur ut in il lis rit in liri vit sertractasse, quod et numerus sirim Susit ma Ilus St. Ut ratili , est tantillia Tullii ill rtiri tundi cognosci possit, et ejus divisio trium aetatu in talia EUirru ut ECUS SE Urit 1 inlita lira ille mi

Drnhiare, ea quae in limi illiu ad olses sentuli l 'raul Ata Hirti pri e S Se contendit, cum Solit poetae

transi En in s.

Unde hausit hoc interpres Unum usque eo Aeginotam praedicaverat poeta, I vtheam dico

cartiline Nemeaeo Hunto, quod ad aetatis poetae annum tricesimum quintum referendum est illa enim tempore carmina . VIII et IV cantata sint, non lisei et Alia vero deuid turii Pilii hir eum Aeginetis, quibuscum postea saepissime versabatur. Commeret tradita nou diunt. Non Diauia incerta sunt, quae a rodit de Agesidam Loerens victore lympico. Atque hoc tu idem loco consuli praetereo, quod Sehmidii us affirmat, Pindarum rogatum, ut ly Dipte; ian victoriam laudaret, singulari luodam gaudio fleetum esse, quam qua ut id Sca munia bus i. X et X elicer mihi non contigit. At quo sonte hausit Seh. poetam ilia Unis lympiae adfui S Set a Viet Oa e invitatum esse, ut se domum suam in Italiam Omitaretur Adfui S se eum concedo; Oe enim docet Ol. X. U0 invitatum ess se nego. Nam l. XI. tilio probari non potest; similis res est, atque l. VII, 13 VI 22 etc. Quod denique Sch. I ii univerSum de animo poetae victoribus propitio dicit, non primae modo aetatis carminibus Proprium St, Sed omnibus dis. Traii se ad religiones. Atque haec duo indicia adoles sentia dicuntur esse iselaid

ε nos μόχθω βραχυ τι τερπνόν; et virtuti innata Summa laus tribuitur non solum N Sq. sed etiani P. X, 2 sib Ab altera autem parte eorun au Xilium in posterioribus tuoque carminibus tot et tantis laudibus effertur ut Singula ejus rei testimonia asserr Opus non it. Neque minus abhorret a pro quod elimidi ius illa aetate vietori: imrion ut unita liquem deum, sed universe ad lumen divinum il)sum revoeari dieit. Hud Fnonne Apollini lippo eleiis victoriam debet 8 P. 10. 10 nonii Minervae ope Perseus adllypserboreos venit: si'. X. 45. nonne eadem virum fortem ex perieulis eripuit P. XII. 8, is uid dicis de Neptune P. VI, 50). de Aliolline P. VII. Ul Quin etiani qua Vestigia

adolescentiae Schmidi ius eum priore ni libri sui partem seriberet indagasse sibi videli: itur. Ea ipse p. 42U Sil. Ohliterare Ogitur. uantituam libenter concedo saepe ita de eoruni ope dioi ut nomen dei adjuvantis taeeatur Sed idem saepissime ii omnibus carmini liii 1it. f. e. r. l . . l. si T. d. li Sil. O. 8, 4 13, 104.

Aliud indidium adolescentia Selim id tius ex iis hausit, quae Pindarus de re publica

administranda variis locis dicit Adolescentulos enim quum ad rem publieam ipsa In aecedendi et in nil verem fori deseendendi occasione destituti sint solere illorum sententias et dictu recoquere, quibuscum vivant. atque tantam vim in eos exercere consilia et Opiniones