Conspectus medicinae theoreticae; ad usum academicum. (3rd ed.)

발행: 1788년

분량: 620페이지

출처: archive.org

분류: 생리 & 의학

561쪽

MEDICINAE THEO RETICIE 477

secto magno qui eum adit nervo Neque demum melius intelligitur quo paeto PermerVOS, Otiu quam Per arteriaS, sua

singulis organis materia 8 9. sua singulis

fabrica daretur. 833. Utcunque haec se res habuerit, scire semper juvabit, nutrimentum mUltum affici, et vel promoveri vel impediri, non modo statu et actione arteriarum nervorumque, sed plurimis aliis rebus de quibus melius constat. Obstructo vel imminuto sanguini per arteriam OtU, artUS quem haec adibat, friget, torpet, et simul marcescit, donec motus sanguinis vel per

solitas vias restituatur, vel per OVaS, Orsan Per ramo communicanteS, qua brevi sibi legit aliquando tamen artu S, OR talem obstructionem, nunquam ut antea torosus sit. Plurimo quoque detracto sanguine, totum corpUS marcescit.

834. Saepe quoque a paralysi, Vel generali vel partis cujuslibet, Tartes affectae

marcescunt;

562쪽

4 8 CONSPECTUS Cap. XXII.

marcescunt; quod signum semper malum est, morbumque Vel prorsus insanabilem, vel sanatu dissicillimum, indicat. Talis artus paralytici tabes fieri potest, vel propter

vim arteriarum simul cum vi musculorum pereuntem aut labefactam, quod aliquando accidit vel propter perpetuam artUS quietem,.qVae citra paralysin vel vitium motus sanguinis, vel sane morbum ullum,

cescere facit, non secus ac justu usu eaStorosas reddit vel denique, propter Vim ipsam quae jacturam solidarum partium novis appositis particuli reparat, deficientem et corruptam, si haec in nervis sita est.

-Marcescunt quoque parte quaedam, Ortasse nunquam pristinam recuperaturae molem aut vigorem, a magna sanguinis actura, Ut graVi Vulnere, aut ulcere ea diu infestante. 833. Nutrimentum pendet multum aquantitate, nec minu a qualitate ciborum quo sumimus, nimirum quorum eadem moles

563쪽

MEDICINAE THEOBETICAE 479

moles et pondu Plu minu materie nutrientis continent. Multum quoque pendet a concoctione bona vel imperfecta cibi qui sumptus fuerit. 836. Ut homo qui secunda fruitur valetudine fere bene nutritur, dummodo sat habuerit cibi idonei sic qui adversa valetudine laborant plerumque male nutriuntur, et saepe et subito marcescunt scilicet, quia dum aegrotat quisquam cibum raro bene appetit, rartu adhuc bene concoquit,

et saepe insolito dispendio exhauritur, dissipatis nimirum ultra modum fluidis corpori partibus, et solidis multum detritis vehementiore cui subjiciuntur motu quod in febribus omnibus imprimis notabile est. Neque profecto absurda Videtur opinio, plurimo morbOS, praesertim quos auctus sanguinis impetus comitatur, ipsi nutrimento obitare impedita novarum particularum appositione.

837. Non dubium est maximam partem quod

564쪽

quod amittunt aegroti ponderis adipem esse ios et seqq.), qui facillime consumitur,

et brevi lape reparatur. Quaedam vero exempla ostenderunt, omne partes, solidas pariter ac fluidaS, interdum consumi, deteri nimirum et dissipari citius quam no-Vae particulae apponerentur. 858. Certa aetate accurate nutrimur sine incremento aut imminutione : quotidiana scilicet jactura quotidiano nutrimento reparatur. Prima autem aetate, multum et subito crescimus provectiore non crescimus, sed pinguescimus ultima decrescimus iterum et contrahimur, ipsaque corporum nostrorum ossa diminui videntur. 839. Neque profecto adeo difficilis aut obscura harum rerum ratio, ac nutrimenti ipsius explicatio Existente enim vi seu fa- Culiate quae novam materiam corpori ap-Ponat, vetustamque deterat et ejiciat, astatu corporis variis aetatibus quodammodo

intelligi potest, hoc aliquamdiu auctum iri,

certo

565쪽

certo vero tempore desiturum crescere, tandemque incepturum decrescere, et in dies minutum iri, donec vita ipsa, impeditis prorsus functionibus, deficiat. 86o. Prima scilicet aetate, neque aliter

res se habet dum in utero latet homunculus), corpus mollissimum est et aptum extendi, et magna Vis adest, fere a centro corpori incipiens, quae totum distendat; cor scilicet multo grandiu pro rata parte quam in adulto viro, multo magi irrita-hile, multoque frequentiu micans. Vasa quoque quae sanguinem vehunt adsunt numerosiora, molliora, magisque irritabilia, quam pro cla aetate. 86 i. Hac vi omne arteriae, et quotquot cum iis connectuntur partes, totum scilicet CorpUS, centies et quinquagies millies quotidie aliquantum distenduntur, neque tanta solidis partibus corporis adhuc mollis et teneri vis resiliendi est, ut pristinum situm

et molem statim recuperent: moVa autem

566쪽

48 CONSPECTUS . Cap. XXII.

dum distenduntur apposita materia, non modo extenduntur, sed crescunt usque, Perpetuaque compressione induratae, firmiores et validiores fiunt, et renituntur magis, aegrius in posterum extendendae; praesertim quum vis ipsa quae distendit non aeque augeatur : Praeterea ista vis majori moli impensa, quamvis firmitas ejus eadem fuisset, eo minus Valet, quod frictio omnis, et reniXUS a pondere partium quae debent moveri, augeantur simul cur mole corporiS.

862. Sic corpus aliquamdiu crescit, sed

indies fere lentius. Novem mensibus quos in utero transit homunculus, staturam pedis cum semisse acquirit trium annorum

spatio, quadruplo scilicet istius temporis, infans alium pedem cum semisse adipiscitur; quindecim autem vel viginti annis mox sequentibus, si tamdiu creverit, juVenis plenam staturam jam adeptus vix ultrast pedes habet. 863. Neque

567쪽

MEDICINAE THEO RETICAE 483

863. Neque tamen Omne Parte crescunt pariter quaedam in foetu mature formatae, et magnam, quum ex latebris suis prodit infans, molem jam adeptae, aut lentius in posterum crescunt, aut plane minuuntur dum aliae bene multae, thoraX nimirum, et PulmoneS, et artuS, praesertim inferiores, multum, et subito, et pluS quam aliae parteS, crescunt.

86 . Sic variae trunci corporis et artuum proportione variis aetatibus contingunt; quod pictores et sculptore bene norunt, ita ut colossus Centum pede altu infantem. trimestrem expresserit, et imago dimidium pollicem longa virum adultum et Proce

rum repraesentaverit.

863. Caput imprimis, in crudo foetu

tertia vel fortasse dimidia pars totius homunculi, in infante quinta vel sexta ParS, in puero septima, in viro perfectissimae formae, ViX nona par totius longitudinis erit. Quo citius vero pars quaevis per primam H h et corporis

568쪽

8 CONSPECTUS Cap. XXII.

corporis fabricationem evolvitur, et crescit in justam molem et formam, eo maturius tantam firmitatem et vim resiliendi adipis citur, ut amplius distendi recuset, et sanguinis cursum igitur dirigat alias partes Versu minu renitentes, et aptiores distendi. Hinc aliqua saltem ex parte pubertas utriusque sexus, et mirum aliquando et subitum incrementum, imprimi artuum, eodem tempore quo parte superiores, et caput praesertim fere desinant crescere. 866. Porro corpus non statim quoquo versum crescit. Justam et plenam staturam juvenis forsan adipiscitur decimo octavo vel vigesimo aetatis anno, sed gracilis adhuc, et forma adulto viro dissimilis, et viribus impar. Paulatim vero aliud incrementum, et aliam adipiscitur formam, et quadratus fit et torosus, et thoracem ampliorem, humero latiores, ossa grandiora, juncturasque artuum validiores habet.

867. Verisimile est singulas corporiS par

569쪽

MEDICINAE THEO RETICAE 48s

tes primo in longitudinem crescere, quia vis distendens secundum Xe Vasortunagit maxime, donec haec multum distenta, et firmiora facta, magi magisque ii dies renitantur, neque amplius se patiantur distendi. Tum vero eadem vis distendens quoquoversum diffunditur per ramos magnis trunci ProdeunteS, qui ideo extenduntur ipsi, partesque quibuscum connectuntur extendunt simul. 868. Plurimae aliae re prima aetate Oncurrunt, quae incrementum Orporis multum promoVent. Abundantia quaedam sanguinis subesse videtur, minime profecto morbosa, quae Vasa sanguinem vehentia probe impleat atque distendat, praesertim arteriaS, quoniam hac aetate venae multo

majore vi quam arteriae pollent 448.); quin et haec sanguini abundantia non modo vasa distendit, sed plus quoque nutrimenti suggerit, quam ad corpus sine increment reparandum necessarium fuerit:

neque dubium est plerosque infante ple-H nissimos

570쪽

86 CONSPECTU, Cap. XXII

Dissimos fore, nisi vel huic usu impenderetur sanguini abundantia quam habent, vel plurimum ipsi semet exercerent quippe

qui multo tu pro rata parte quam adulti homines cibi sumant, et optime fere concoquant, et multum dormiant, et laxi et ideo ad plenitudinem proclives, Xistant. 869. Et profecto, quamvis ista plenitudo, dum crescunt pueri, minime noceat, dummodo non ingens fuerit, quamprimum desinunt crescere, manifestissimis signis saepe se prodit, nec raro, si debilioris constitutionis adolescens fuerit, gravissimos morbos inducit. 87O. Finem incremento imponunt aucta moleS, auctaque rigiditas universi corporis, et imprimis arteriarum perpetua a stione et compressione rigescentium, et firmitas ossiuar, et, Ut clari quidam auctore opinantur, ingens renixus cartilaginum fines eorum tegentium jam multum crescentibus

ossibus

SEARCH

MENU NAVIGATION