장음표시 사용
51쪽
per quem si 's est viris in Elysium. 1389,16. Ora verbis lauris ela. Verbis iambicis et choriambicis inter se respondentibus
congruentia membrorum et soni quodanimodo adhaeret. Mordeaque pari viaimus ingenio. 960,6. His oribus curae recuban mihi coniugia ossa 1027,2.
Usciantque uis in mea contribuam. Hoc mihi noster erras sacravi in e sepistorum 185,2. uitae etia suae propισ M a icerem.
Τυ plucidus, dum nos orJuciamur vinere victi, 1255,l2. vi εροσαι iis uiuia in Mysiis. tunc iacuere simia isus et uriai . 848,6. hic ea verus honos, haec tua nobisitas. 548B,l0 Purpureu3que ultor, quum i quis, uosnuit. 45i 8. heu quam viι irmis, quum me m/-gium. 1448,5. In iis, quae κtrema attuli, κemplis hemistichia modo rhetorico acriter opposita sunt hi versus non sine elegantia
52쪽
48VL De prioris hemistichli elisione.
Quicumque aliquot Vergili Aeneidos paginas perlegerit, elisiones in huius poetae eκametri non raras esse inveniet. Ovidius a Vergilio ita differt, ut elisionem multo rarius admittat. Hac in parte, quomodo apud Eum prioris hemistichii vocales elidantur, ostendam. Quod ut cognoscas, tabulam librorum, in quos inquisivi facio. thesis II arsiSII thesis Am
Prima thesis et altera arsis eundem κemplorum numerum habent. Tertiam arsim in tabula non posui exempla
talia Sunt duro est, caesa est, pavido est, ingenti est.
Primum numquam syllabam longam deinde Semper fere breve elidi notandum est. Syllabas longas igitur in priore pentametri hemistichio elidere vidius dubitat, in heκametris ceterorum poetarum κemplum Secutus St. Quomodo in hac re carmina epigraphica ab Ovidio recedant, tabula illustrabo.
Ac primum quidem vocales omnino crebrius elidi tabula monstrat. Cum apud Ovidium in versibus circiter 200 elisio occurrat Mist', in eodem carminum epigraphicorum numero occurrit ducenties ter. Deinde non solum breve vocaleS, Sed etiam longae eliduntur, his saepius m in brevibus h tam crebro Dj0jij sol. IOOQIe
53쪽
quam eliditur. Longarum elisio, cum syllabarum quantitas labefactari coepta est, increbrescit. In his omnibus rebus aliter se habent carmina Christiana. Primae arsis κempla cum ad mortem matris. 970,8quo inferrer um cum l054,2
oum ad moriem matris. 15 4,2Haec sempla in carminibus deterioribus insunt Prima thesis, quae apud Ovidium eodem numero quo altera arsi valet, recedit partes eius altera arsis suscipit, in qua elisio multo saepius occurrit quam ceteris locis omnibus; quae res eo κplicatur, quod multa huius elisionis κempla in carminibus deterioribus insunt.
Terilae arsis eκempla qualia Sunt passa est duriri est misi elisiones ante alias voculas adnumeratae sunt vitae et 86β; lapide hoc 1003,2 miseriam ut 1044B, 10 ingenium ut i2762.
Raro plures prioris hemistichii elisiones occurrunt it,atque idem optam μ 1075, 10 antiqui atque Erebi 20,2. Interdum in uno pentametro elisio prioris et alterius hemistichii inest ut
54쪽
VII. De alterius hemistichii elisione.
Romani cum vocales in versu elidere non dubitarent tamen elisionem ab altero pentametri hemistichio paene κ- clusere. Id quidem de pentametri forma perfecta non item de forma nascente dici potest. Quantum intersit inter Catullum et Ovidium, quis est qui nesciat In altero hemistichio apud Catullum primum non una, Sed plures elisiones occurrunt ut a que alia atque alia . Deinde vocales longae eliduntur ut m omnia nata bonu , postremum non raro, sed saepe elisiones versum currentem retardant Aliter quidem apud Tibullum res se habet. Primum elisionum paucitas notanda est, deinde longae vocale se se implicuisse volet Ἀκcepto non eliduntur. Propertius paulo crebrius elisionem admittit, in libro primo ς , in alter 28 ς', in tertio 18i , in quarto 12ies. Cum in altero libro quartam, ut hoc verbo utar moram praeferat in libro tertio res contraria accidit, tertia mora quartam superat, id quo magis etiam in libro quarto apparet. Jam ad Ovidium oculos convertBmuS. Uilbergius' in libro, quem de vidi pentametro confecit, omnes huius poetae elisione congessit; quare iterum ponere Omitto Pauca solum exempla et nonnulla e vocalibus elisis et de locis, quibus elisione Occurrunt, addam. li Vocales reves eliduntur hae
ΗlIherg, die Gesetet de Woristenungram Pentameter de Ovid, Lelpeti 1894.' Cum signa ad vocalium quantitatem significandam usitata desint, his notis utor vocalis longa non significatur brevis hoc accentu '; vocalis vel longa vel brevis ita '; syllaba positione longa hoc accentu
55쪽
- si ergo ceteras vocales longe superat in Arte, in Ponticis in Fastis h' eliditur miφη inest in particula que illes, in infinitivo 4i , in praepositione sine' quinquies, in imperativo ter, in ablativo bis. 2 Vocalis longa eliditur in hoc versu n tu continuo, certe ego salvus ero. Her. I9 20Jl78. Sed quaeritur, num versu recte se habeat. In singulas moras elisiones sic distributae sunt:
III m. IV m. V m. VIII m. 6 55 58 5Eκempla octavae elisionis, quae est rarissima, afferam: Quis scit an es saevus tigrida insula habet. Her. 10,M. Quadriiugos cerne saepe resistere equos. Trist. IV 2,MAd sin Jovianas, nec pudet, addere a M. Ont. I 8,46. Cf. Propertium.
Ad is plausus saepe resistere equos. III 5 4J,i4. Ut olim octo ollere uisere πυε. III 10 11J22 His praepositis ad carmina epigraphica accedo. 1 In carminibus antiquissimis duo κempla insunt praedua amans animo. 959b,10 IV m. igne es aqua ιygia. 960, III m. 2 In carminibus Pompeianis κempla insunt quattuor: taliscuntque animum 954 4 VII m. tradere utri ioeat. 955,2 h IV m. eondere ι licea 955, 12 IV m. da veniam, ut veniam. 55,15 am m5 Carmina epigraphica primi post Chr. n. saeculi usque in tempora Traiana κempla habent 28.
cara Omonoea, libens. suave homine Spurio. sis anima de um. morte aliena alus. μι eademque παιιι. terram optate levem.
56쪽
sei ego amoena sui. funera acerba dedi. nunc tibi ιer minui. arcula Mesrbia tenet. parui in osticiis. parcit et ipse tu . non me amicitiae. ι-Jpora iniqu a nimis. me cinerem Me rogi. tu gemitum adsiduom. mors ipsa eripuit. quod domino eripuit. imposui ip8 pyra. pomi hanc animam. deposui ei animiam. ingenio aequale8. filiolam e manibu3. vina Gente animo. reddidit ipsa animam. tempore rapta abiit. quae loca sancta Erebi.
Ut paucis de huius aetatis elisionibus referam, elisio pro numero pentametrorum crebro admittitur, numerus cum Properti libro altero, qui 28 elisiones habet, consentit. Rationes vocalium hae sunt a vocalis longa eliditur 6iφη, i quater, o bis. bi vocalis brevis eliditur vicies hilus h 0iφη 6 um, em Semel ambis, praeterea I, 6 Semel. Si apud Ovidium in tanta pentametrorum multitudine semel vocalis longa eliditur, quantopere haec carmina ab ovidio recedant, intelleges. De brevibus hoc addendum est Cum Ovidius interra elisiones Mie elidat et a bis in his carminibus h elisum longe superat et eodem fere numero valet
quo ceterae vocale omneS. Elisionum numerum singulis primi saeculi decenniis vel auctum vel eminutum esse carmina epigraphica non docent. Dj0jij sol. IOOQIe
57쪽
- 55 Hoc unum dignum est quod afferam In carminibus lio lim, quae Atremae primi saeculi parti ascribenda esse censeo, eli-Sionis unum inemplum habes quae ca sancia Erebi 1165,2. Num alterum et tertium saeculum in elisionibus deminuendis longius prOC Serint, ea, quae Secuntur, demonstrabunt. 4 Carmina epigraphica alteri a saeculi. vique viιare feras. 175,4 III m. cf. Prop. l,l,l2. ponere es ipsΓsibi.
Elisio occurrit iram, longa vocalis bis eliditur. Meteris e vocalibus eliditur aiφη, hisis, praeterea oem' bis. 5 Carmina epigraphica terili saeculi. te incolumi vigui. 1280 4 cf. Tibull. I 4,ω, Prop. III 6,10. poena hominis miseri. mi uuna aliquando domus. 295,2
58쪽
od vom m et boum . ne subito exuria quod subito cordimuh. quae peperi et perii uoti m animum ori icta. o de plicia inerat. nec enuere animam. eorporis atque animi. quaerue fontem animae.
uitaque morsque itideat. Elisio occurrit trium vocales longae eliduntur ter e semel, i bis; sin ' bis. Ceterarum vocallum elisiones habes li5im ter, o semel hum' bis, em Semel. 6 Carmina a quarto usque ad septimum saeculum unum κemplum habent: quem mihi inesse negas. 892,2 IV m. 7 Carmina e fragmentis collecta. in iis acerva ruunt. 490,2 6 ain cito acerva ruunt i542, 6 fataque acerba lege. 557A, condita ab ossicio. 558 4 morte quoque esse prior. 478,2 constitui ac lacrimans. 3487,2 morte neque utiliva. 495, imirisco ingenio. 557,5 magni o ingenio. 557,2 ludificiae alios. 498 2Elisio occurrit οβ vocales longae eliduntur ter isemel, o bis. Ceterarum vocalium elisiones hae sunt semel, quater, o bis. 4ivm.
59쪽
Elisionis usum ab altero ad quart- --- deminutiun esse dici non potest. Nuninus κemplorum minor minore distichorum numero inplicatur. Vocales longae, ubi semel vetus syllabarum quantitas labefactari coepta est, facilius elidi poteran breve, si totum spectas, ceteras vocales superat. Septimae morae elisio per haec saecula decies occurri Hanc elisionem semper ante clausulas trisyllabas
esse valde memorabile est Elisionem paene obsolevisse arbitrere, si inter quartum et Septimum saeculum unum exemplum videas. Idem de carminibus Christianis dici potest. De
quibus priusquam agam, unum ex horum temporum poetis
Aviani carmina. Hunc poetam in clausulis constituendis diligentissimum fuisse vidimus. Quaeritur, num eadem in alterius hemistichii elisionibus diligentia usus sit. Apud Baehrensium elisio ter occurrit: scite a sere cupit. 14, 12 nam domita esse feram. 2έβη pretium esse docet. 39,8 Sed Baehrensi adnotationes modices alia AEκhibere docent. Baehrensius adnotat
5 se doces esse prius. Adnotat correκi. In Aviani fabullis igitur elisiones non infuere, sed a Baehrensio illatae sunt Sed priusquama verba poetae emendanda aggrediare, praestare iudico verba tradita interpretari. eiudice illi loci recte se habent neque Baehrensi mutationibus opus est imprimis scite ' quia vocalis longa est Aviano tribuere nolo.
8 Carmina Christian . Elisionis usus decrevit, quattuor solum κempla in hac distichorum multitudine insunt. unde era es rediit. 1431,12 III m. hunc tumuli esse lacum. 907, si m. Elysium ingrederis. 1443,1 -- in s mιranstulit hora animas. 3438,10 VII m. Longa Silaba eliditur semel, praeterect , , m.
60쪽
- ω Orienti carmin . Quod supra elisionem decrevisse diκi, idem de orientio dici non potest Ut in clausulis minus diligens est, ita in alterius hemistichii elisionibus. In priore libro elisiones habet
17, in altero l. Semper vocales breves eliduntur, in libro priore MDφη, mi , um semel, in altero mi quater, semel. In ducentis primis prioris libri versibus elisio occurrit 10ie , in quadringentis undeviginti qui secuntur ie , cum liber alter, qui versus habet quadringentos sedecim, si elisiones admittat orienti ergo ars in altera prioris 4ibri parte et in libro altero limatior est. In singulas moras elisiones ita distributae sunt a in libro priore. b in altero.
observa, quoties morae septimae vocales elidantur. Innumero elisionum in talia inempta 16 occurrunt. Haud scio an nullus poeta tam frequenter hanc elisionem admiserit; quin etiam omnia carmina epigraphica orientius superat. Praeterea hanc elisionem semper ante clauSulam trisyllabam videmus in hac re orientius plane cum carminibus epigraphicis consentit.