장음표시 사용
91쪽
in exsecrationem hanc est usum Poetam Mihi secus videtur idque ob hanc rationem. Extrema aetate Cato miras istas effudit. Probo ex versu primo:
Ogveas voces esse, quas effundimus instante jam vi termino, de quo in senio potissimum cogitamus,
nemo nescit Tellatur autem Suetonius Catonem exuremam senectam in summa paupertate trans gisse , postqtiam Tusculana villa creditoribus cesserat. Facit
tu etiam versus secundus Catonis: D osas iterum sedes , rura canamni. Ergo amante sedes, hagelli ejus fuere clivi nempe inter milites , durante Siliana tempescate. Nunc autem a creditoribus erant occupati. Si enim prim cesserint creditoribus , profecto stat cndum est, uni
postea redemisi illos, atque progressu temporis inses sos a militibus Syllanis suisse. Sed pugnat et cum
verbis Ei baculi quae ex Suetonio pag. rar in testimo nium vocamus. Dicitur ubi exutum Catonem agellis suis ad summam prope senectam in summa retro pia vixist h. Dicitur Tusculanum creditoribus venditum suis se. Quid, quod disertim testetur Suetonius, prima pUcritias aut adolescentia a Syllanis Catonem exultam patrimonio fuisse Verba ejus sunt Ipse libello cui esse:- in iis indignati, ira remium se natum ait e, si et limrelictum, eoque facilius Syllani temporis licentia exi tum patrimonio trae ultima verba neminem dubitare sinunt, quin an tu ignatione , de Syllanas Cato egerit, non in Diris. Ut ergo paucis me hic expcdiam, eX- trema senecta poema hoc Cato scripsit, ut tersus primus, inuetonius liquido si endunt, de creditoribus omnia accipienda sunt, non de militibus Syllanis ae enim creditores vendiderant, Cato cum illa bonae mentis sorore paupertate colluctatus, postea non redemit, quod Bibaculi versiculi satis probant Senem quippe cir-
venerunt creditores, cita circumvenere ut denuo,
92쪽
non posset eluctari Syllani ergo primo invaserim tagellos Catonis, non creditores. Si enim post creditores Syllani invaserint, invaserunt non quidem agros Catonis, sed aut creditorum , in quorum Venerant potestatem , aut illorum , quibus vendiderant creditores. Primo ergo prima aetate scripta et natio in Syli nos. Postremo extrema senecta Diraei creditores Vides sententiam Scaligeri stare non posse , cum nostra solidae rationi innitatur. Nec contra me sacere video illa Catonis, Exsul ego, indemnatus, egens mea ratra reliqui, Miles ut accipiat funes praemia belu. Loquitur enim ibi de tempore jam elapso,quo exarserat tempestas Syllanorum Jam vero cum creditoributeolluctabatur. In praesentibus autem malis, ut plurimum de praeteritis cogitamus. Caeteras conjecturas tu quod spectat, mihi satis arrident, praesertim illa, Muta prius fuerit, quam non mea Abera avena. hia pro multa. versum autem illum quod attinet; dimus S multum nostris cantata libellis. In quo legi vis, Ila iacte e multuin nostris cantata libellis. Optime mihi constituisse Scaliger videtur, ' nemns e nostris multum cantata libellis. Esset enim praeter decorim Odiam, quam pastin tanquam virginem tamatani inducit , optimam is, varum nominare, ut omittam, quod parum vero simile videatur, per Lydiam frondosam hamoenam arborem denotari Venerea enim , quae passim hic praesedi tim sub tinem , occurrunt aliud vincunt Lydia aut virgo fuit, quam Cato amavit, aut Cato fingit aliquam quasi amaret. Quorum hoc non infrequens Poetis,quibus solis aliquid creare licet quod non est Unde re Poetae nominati Vules quam candide tecum agam, vir
doctissime sua amiculae icnorat, qui ereptam ipsi vult
93쪽
I ranc libertatem. Testor interea nihil mihi gratius liti eris tuis accidisse , in quibus genius tuus elucet supra seculum,' aevi melioris. Non possum non nisi magna inania de te mihi persuadere. Quippe peculiari quodamnstinctu ferri mihi videris ad vindicandam litterarum ostrarum maiestatem Vellem te hic loci praesentem omplecti. Nunquam te frequentatae Academiae no-trae poenitebit truum hete sedes fata quietas ostendimi. acile hic vivitur . si quis abdicata nepotulorum fami- iaritate , sibi tantum Musis suis vivat. Me certe il- una experiere, qui excitata quaevis ingenia , hinteret uum, didicerit aestumare. Vale, Vir Clarissime, .i- nosce, quod haec ad te scripserim aliena amanuensis
Ain futurum existimaveram, eruditissime Gro nova, ut non per interpretes litteras amplius, sed praesens invicem hic loci amplecteremur. Ita quidem statu-im apud te erat, nihil aeque votum meum atat ex--,eetatio ferebat Testor tuam meamque fidem , aegre ieri conspectu tuo: colloquio divulsum , cum a no-is abires, nihil autem male adeo habuissse,quam quod tuo intra paticos dies ad nos reditu vanas spes meat se viderem. Impense mihi placent illae amicorum , u inter eos potissimum tuae sive seriae , sive jocosae der teris nostris confabulationes. Quibus nuper tantum. ,ud me obii nuisti, ut serio artim meo persuaserim, tam , quam sine te hac ago , plane mihi est invenu- am. Interea tamen solatium aliquod a litteris tuis, ni illic accepi E quibus facile etiam colligere mi licuit, qua de causa Groningae adhuc tibi sit subsi-rendum. Heinsium nostrum heri, ut soleo compel-
vi, de te, coatira tua sermo fuit. LXriscari sedulo
94쪽
conatus sum num quid displiceret. Crede mihi, suavissime Gro novi, lectione libelli tui impense se obiee a-rum , cum in eo praeclara Omnia , accurata supra saeculum videret, candide testatus cst. Nolo tibi adulari. Causa eii im non est quam qui non habet non adulatur. Interea tanto viro, inin his castris Veterano placuisse, non infimam laudem debes existimaremibellum tuum Scri veri nostro jam tradidi nec aliud ab ipso judicium debes exspectare. Vale, suavissime rerum. Let Tat. An aero II XXXI v. Ium XXI.
Jul stylo vestrate, dedisti, recte accepi In quia bus , quod de pytismate mones gratissimum mihi fuit. Alisim nihil omnino esse in litteris nostri Ud a i ret erit Sc superiore saeculo nostra rempestate, ingenia eruditorum. Conj cctura plera qui omnes sunt, quae mihi nodum expedire non videntUr Forsan nobis hic aliquid saeculum debebit. N romi ere tamen ausim , quia nondum satis cogita I. gligentiam dicam, an impudentiam miratus sum. Injuria certe facta est optimo, doctis sim Politiani , qui in epistolas vineta sua , hoc citi quae in miscellantis stolide erat commentus , ipse cucidit. Nec opus erat alio monitore
l . . . . . i. . . . Apud Cessim in eo sere ver
satur, Ut doceat, quid nomen hoc designet, adversu, se inentias aliorum , additis ex antiquitate, de illustratis iis omnibus , quae acu apud veteres aut consuebantur , aut Ornali tui . Unde de opus hoc suum rech rum nominavit. id locius Celsi de acta sibi velit,hn lari libello in ope etiam ostendet: e conatus est
95쪽
hi siletius, quem nescio an videris. Vale suavi in inie k me ama. Raptim, cro II XXAI et xx.
Itterae tuae, eruditissime Fabrici, duplici no- mine gratissimae mihi accidere. Et quod osmitem ad tuos venis quod nemoriam mei on deposuisse te ex iis intelligerem. Utrumque olo meo respondit Nobis adhuc bene valere hiccet, rejam per caniculae aestum a lectionibus seriari uium hoc ad Iuvenalem meum recensendum porro lustrandumque applicavi, in quo multa adhuc ali- en: . nostrae reliqua tot eruditi, luperioris i - es saeculi, interpretes fecere. Conabimur certe de scri ore illo bene mereri, qui non sine causa tanti semper omnibus habitus suit. Nemo vina saeculi sui altius enetravit, nemo gravius,incum majore indignatione jrs frinxit. Quod nullus dictitera potest, qui diligenters cum judicio legit Sc quid tu moliris' Nam illis agere vix credam Vracilem illam adfundendos ves venam sis ere apud amicos, quibusciim jam agis, In potes. Noli aut haec, aut te diutius nobis denegare, Hem avide omnes ex spe sitamus. Vantum jam licet tum interpono, ut salvum te ad nos vehant Dii via- s queanadmodum abeunti faventes fuere. Vale sua si me rerum, ab Helusio, acri verio salutatus quarta
96쪽
M. T. BOXHORNIUS, S. D. L.FActum est: quod voluisti, eruditissime GronovuHeinsio Scri verio nostris tuas ipse tradidi, utrique gratissimae acciderunt. Alter eorum amre spondet, ut vides, alter post dies pauculos Amstelodamum cogitat, ubi Satyram tuam ipse tibi tradet, querim admodum quidem serio promisit it ad te scriberem, voluit. In aedibus fratris sui cui Sopio nomen , diversari solet, quas ossius facile indicabit. Quod libelli tui editionem spectat, promovere eam non desistam: Dignus enim ille est videre lucem, qui tot antiquis scriptoribus illam dedit. Ita ego quidem judicos ita
qui apud nos statores harum litterarum , quorum suis tragiis quantum hac in parte deserendum sit non ignoras Sola votis nostras jam obstat chartae inopia, cum qua typographi omnes colluctantur. Compellabis tamen si placet, dicesque me auctore editionem ipsi te offerre Vir est Whumanissimus, qui me amat, commendationem meam sic satis magni facit. Rescribes quid acceperiarcsponsi, hego tunc litteris de te atque opere hoc tuo eum ipso agam. Vale, suavisime amico rima Salveata me Rijckwartius noster , cujus ingenium heruditionem singularem multorum fama mihi commendavit Littera ejus , quas ad me datas scripsisti, nec redditae mihi sunt, nec in hospitio Straten latent. Avide eas desidero, metuo tamen, ne perierint. Iterum
vale. Raptim Lugdun. Zatav. CID IDCXXXIT.
97쪽
M. . OXHORNIUS, S. D. ERuditissime Cronovi, facile crediderim , quod
scribis, exspectatione Scri veri nostri, icheda ruria tuarum, quae penes ipsum sunt, te consumi fieri non potest, quin de Martiali, editore lentulo aliquid sinaudieris. Mihi crede idem adhuc ille cunctator est Qui annos jam non animum mutavit. Experiendo non simul didici, nihil aeque Heroem nostrum ex in stitutis Mathematicorum odisse , quam temporis, quo subinde adiuturum se dicit, intercalationem. Haec ti bi Gronovi, ut non sit in hac ei us mora quod mireris. Interea post ferias Falcoburgenses , equestres illas, in quibus tamen Hippiae Iuvenalis mei potissimum dominantur, hoc est post octiduum, Amstelodam futua rum se serio mihi afirmavit. Vita institutum , quod jam iniisti, impense probo, donec melius hie dioenius offeratur. Praesenti hoc Catone contentum te est oportet, minterea ad majora adspirare Nondum pra, tenere, ut ille inquit, omnium dierum soles, hQrsan die crastini vesper promovendae magis fortunae tuae Interea vales suavissime Salveat a me eruditissimus RajckWartius noster, cujus elegantissimas, plenas amoris litteras heri demum accepi Prox ia mi diebus respondebo.
M. . OXHORNIUS, S. D. PL. CCto desiderio tuo a me non satisfactum,Suavissime
' ' Lx occupationes, quas, quia assiduae idiit ric tacta vocare soleo, a morbur, qui nuper me
98쪽
invaserat, nunc autem deseruit, in causas acre feri vertuna quia dies plusculos jam insteiodam fuit haud dubie convenisti Jansti,nium superioribus diebus Fran- cofurto reversum esse intelligo D eduione libri tui proxima hebdomade per literas cum ipso agana. Quod Silianas tuas emendationes spectat, mirifice me cep runt , nec me tantum, sed meliasium nostrum , qui eum tuae traderentur, mihi assidebat Litteras ejus ad te Scri veri nostro discedenti tradidi, innullus dubito, cu acceperis Vellem plura, sed ecce ptilsant fores, per quos mihi meo esse non licet Proxime uberius tecum gam. Vale
DOXHORNIUS, S. D. O J ali P ut i emper delectatus.
mnium gratissimas fecit ille, cui eas ad me perierendas committere voluisti : Tobiam Andreae dico, cu)us sim-xularis humanitas eruditi, comis acundia mirum in moduni mihi placuere. Erant saepem ted ab aliis laudatae ejus apud me virtutes , quarum nunc ipset cepi experimentum. Quo nomine Mihi gratulor, tibi inultum debeo. Quod in illis versiculis sitianis; Parda obtrectante suorum Invidia redocare animos, agitare negatac 'gebatur ope, senio tua escere,crnm. Pro oriture legendum mones, ac lare, statim si mihi probavit .sane emenda ione nihil mihi unquam vis tu miri ei tatis Ex ubi praeter ob nectationem , invidiam , commata, ec, Ut vel
99쪽
ir. Stare tamen ut plurimum de eo, qui in procinctu taut pugnae separat, vel jam pugnat, usurpatur. pud Senecam de Troade: Sta ad astra victor es lentum Lim metitur occisis. natis meus Satyr III. Si rixa es, si usti as, ego'. m. tantam: Stat contra, sarique jubet, parere ccci est.
Conclamat ab agmim Volcens State diri. deo aut gro, aut nunquam stare surpliciter posiam propugnam si nare usitatum est. Tu videris Iri io Silia ex libro XII. Sabat Cannarra Graja admirauimina ductoramen quam. Nihil est quod sententiam tuam probat. Nec enim inpliciter dictum Stabat, sed ad linim, nequicquam. erum sudicio tuo haec relinqκo Vellem critic tuae
'ercitationes lucem viderent. Nam merentur.
pro ima hebdomade huc venturum sedi xit a culum tuum commendabo , quantum quidem per ub: o quin typis sitis sit des craptu- , , -sii Q i arguiment: scriptis alieni sta lent hoc saeculo, quo omnia ad iastum comparata, , itane d ab Heliasio nostro salve.
100쪽
ab Harvita c. Fil. M. T. BOXHORNIUS, . . . CV m primum in litterariam nostrarum arcana penetrare coepi, generos Domines, duo haec potis u-mum in antiquis mirifice me ceperunt, sapientia ipsa, quam docebant, modus quo eam inculcabant. Et in
hoc in illa est , cujus inopia saeculo nostro labor mus, quod ineptiis ubique occupatum prisca illa de
tantopere a sapientibus laudata iustituta, ignorat contemnit. Nam ad caetera bona mentis mi pcdimenta etiam ambitio accedit, quae , quia sua tantum didicit admirari, caetera capere aut non vult , aut non potetit. Caeterum ut ignorasse veniam habuerit, ita non tantum non sequi, sed odisse quod non ignotatur, quot vetcres illi ad posteros in exemplum transmisere, quouomnis aevi um sust i agno probatum , quod tot virtutum pi olim dedit, quod supra caeteros nos attollit, quod denique cum Deo proxime nos conjunxit, hoc vero detestandum mihi videtur. Illird enim simplicitate sua se absolvit, hoc autem cum malignatate coniunctum est. In sapientia olim usum spectabant Qui non alius crat, ouam quod bonum malum cire. Bonum divinum, et humanum erat. DIVIDUmq dem ipsum Deum humanum vero unionem mentis nostrae cum Deo vocabant, quam scientiad virtus a solvit Propius enim sapiens a Deo abest, qua de pix bo ita est,. nihil ignorat. Unitis quippe omnia e se inomnia unum curariis, ut omnium causi C; mimul omnia ianuis caussae se nientia est veterum Philosophorum. Et sicut heliotropium ad solis motum, ita c- eundum divinos coelestesque impetus animiam sapien- iis componi existimabant. Nec obstat, quod tam longe a coelo absimus. Tanis enim mel ui eo penetramus