장음표시 사용
21쪽
professione neminem iam latebat diu. Hoc quia non egerant , quia Spitamio nullus iudex dixerat diem Romae ; quia tunc primum episcopis Gallicanis intcntata de fide Catholica est Romae iis, cum de Nauarraeo regno proscribendo, ceteraque praeterea per Gallias ditione tollenda a Ioanna regina primum agi posse videbatur secundum mortem Antonij coniugis viri dc fortissimi, M e regio sanguine Francorum primi , nemo tam caecus est , qui non videat non episcoporum fidei sinceritatem curatam , sed eius nomine odia nescio quorum homin9m in Galliam exercita, Scloannae Nauarraeorum reginae excidium postulatum. Quod ubi perficere se non pos e vidissent contra ni-itcnte Carolo, SI omnia extrema Pio pontifici minitante, sicuti a Ioannae reginae ditionum proscriptione
instituenda, ita a perficiendo loannis episcopi iudicioe 18 ecflatum omnino est Romae: Sed quod per religionis speciem pontificio iudicio confici non potuerat super
Nauarraeo regno, per fiammam sacerrimi facinoris importunitatem postea notio ausu in Hi1pania tentatum est. Ioanna regina & Castilionaeus cardinalis, quandoquidem caluinis mum publice profitebantur, pulsi Ecclesia, utque vulgo dicitur excommunicatisimi: nihil aduersas caeteros praesules decretum, nihil
aduersus matrimonium Joannae Cum Antonio noumultum ante defuncto. Abiit ergo Parisiis quo pem fugerat regina iam omni metu soluta , dc e cetera Gallia excedens se reddidit suo Bearno. Quid vero tum Z audi Buten gerum l. 2. historiarum: Id temporis
22쪽
prodita coniuratio, qua in exitum Ioanna Nauama sfliorum eius ibatur. Ea Podio in Team pago cum Henrico m Catama filiis agebat. Thilippus Hispania rex Barcinone per flectem belli Africani delectum militum habebat.. consitium unde ceperit ignotum , sed tamen 1 tam est de tribus illis capitibus, in quibus quantio regni
Nauarra vertebatur i, His ania regι prodenris, et i ad
Inquisitionis tribunalssinterentur. Hacten us B ullen geru s. Et dubitabis illos fecisse , ut ad suum iudicium reginam Vocaret pontifex Romanus, qui eo gradu deiecti
Gogitauerunt ad comparandum Nauarraeum regnum
captam sistere Hispanis de fide Catholica quaesitoriobus Z nolo ego rem fusius edisserere: tu ex superioribus. intelligis falsimi omnino esse quod Gabutius Catena porro asserunt de Pio quinto; curasse ut Monlucij per Pium quartum damnatio , quam nullam filisse pluribus demonstraui, promulgaretur in Gallia. Ex eo autem hoc praeterea reiicitur,qubdin Christianissimo regno & regiae & pontificiae literae non ante in populos dimanant; quam in regiam Curiam delatae fuerint, dc amplissimis probatae senatoribus. . locus non postulat dicere ex quibus initiis cepta sitre S, aut qua. Vel regum nostrorum, vel Romanorum pontificum voluntate perduret ; quod Monlucianae causa effagitat, nunc aio fieri uniuersa Gallia. ita omnis populus : ita viri seu nobiles, seu principes: ita rex ipse ponit in publico vis. quid referam omnem elerum episcopi etiam atque cardinales Galli rescripta Medicta pontificum Romanorum probanda de-' E i. ferunt.
23쪽
ferunt ad senatores: atque id in cardinalium Gallorum iudicio, quos de suo collegio pro haeresi deiicere Romae inconsulta Gallia pontificem posse nemo nescit, postea factum videbimus. Hoc vero ita fit, non quasi regiae Sc pontificiae literae vim de se nou habeat in Gallia ε, aut veluti sapientissimi senatores per sceleratissimum facinus 5c singularem stultitiam sibi aliquid sumant supra pontificem aut regem : sed quia Franci arbitrantur interesse publicae rei videre quid
illa: in communes usus afferant, ante in vulgus quam emittantur. Igitur patria eorum lingua regiae literae vcrificari dicuntur , quandoquidem ad hoc unum leguntur a senatoribus, ut intelligatur Verae sint necne,
SI ab rege ac pontifice sic datae vi publica res postulat, quod sicuti veros populorum patres Vnum spe- o ctare non dubitant. Fieri scilicet aliquando sentiunt, Vt non tam sponte sua, quam agentium precibus fatigati Sc inuitis suppares, priuilegia ferant aut leges. neque putant omnia seu singulorum hominum, seu populorum etiam in sublimi illo venerandae maiesta- statis sacrario videre audire ue posse ; quae si de propinquo nossent , alia profecto omnia constituturos esse non dubitant. Iam si Pius quintus curauit fieri publici in Gallia iuris edictum, quo Monlucitis Romae damnatus fuerat haereseos, dicite homines Itali; dicite cuius curiae senatoribus oblatum est, proba- tumue ignorant Gratianopolitani, s apud eos a
me diu quaesitum est) qui dant iura Valentiae & Diae ciuitatibus Ioannis episcopi: ignorant Parisienses; re
24쪽
accepissent tum volentes probassent ue, Vtpote quos non ita pridem grauissime ostenderat Monlucius: ignorant demum ceteri uniuersa Gallia , ut ex eorum cartulariis intelligitur. Quid vero miraris ignorare senatores edictum pontificis, quod Gallia nunquam vidit, fandove accepit Z ignorabat certe Carolus reX cum scribebat sequentia: Laudabilem zelum diri probantes s iam diu episcopi, s in episcopatusana catholicaque docentis: ignorabat post Carolum Henricus,quando virum appellabat sacrorum apud Deum antistitem,
maxima apud Deum celebritatis , s eximia in seipso integritatis. Neque enim unquam ita locuti fuissent 'sapientissimi piissimique principes, si Apostolico pu- 'blici in Gallia sua iuris edicto ob haeresim confixum accepissent. Sed quibus ista de Gabutio Catenaque exteris hominibus scribit Spondanus in media Gallia
natus is certe mores senatorum ignorare non po-
. terat,qui episcoporum nostrum iudicia extra Galliam, Romae quoque, facta non 'probant. Nobile fuit Pij quarti edictum aduersus Odetum Cardinalem Castilionatu Bellovacensem episcopu. Fidem Catholicam is eiurauerat palam omnibus ; se negabat episcopum, comitemque Bellovacensem appellabat ; itabat ad
Hugonottorum conuetus;Vxorem duxerat, domique
suae habebat. Ita agentem res postulabat pelli ab Ecclesia Bellovacensi, & ceteris sacerdotiis deiici. Sed quia Pius Romae id fecerat dc S.R. E. cardinalis ille erat) Senatores Parisienses de regia maiestato ob manifestam haeresim heia, dc populorum in illa episcopa
25쪽
lis ossicij conculcatione offensionibus cognoscentes, dederunt episcopis Gallicanis de omnibus aduersus fidem Catholicam capitibus iudicandum. Quia vero res maxima contentione gesta est , omninoque ad Monlucianam facit, placet ipsam repetere eX arresto, ut loquuntur , edicti apud Parisienses camerae contra Sebastianum Tridonum sacerdotem lato mensis Augusti die vicesima secunda anno quadragesimo supra millesimum sexcentesimum, qui per vesaniam Castilionaeae supparem, ut in Mariam Bruandetam enube- α ret , professus fuerat caluinismum. In eo Talonus regius aduocatus sic loquitur: sum Cardinalis Lotharin- gus Remis ad concilium prouinciale coegisset episcopo sua prouincia, neque adpuisset episcopus Bellovacensis Oritus cardinalis Castilionaus,communi episcoporum consensu decretum est, quando is pro manifecta harest excommunicatus fuisset Roma a Pio pontifice, monendum esse regem de edicito pontificio. Hsc ubifactum fuisset,causa hominis actas in ista Parisiensi curia,'anno mistesimo quingentem mo sexagesimo nono die undecima mensis Mariij pronuntiatus es reus lasea articulo primo regia maiestatis, somnibus officiis S Agnitatibus etiam Paris Fracta stoliatus. si uod autem ad commune delictum pertinet uo in Ecclesia superiori traditus est iudicandus , cum ea tamen clausula qua in altero arrem diei decima septima eiusdem mensis legitur , quod ut caueatur libertatibus Ecclesia Gallicana,quas reges serristianissimi videntibus Romanis pontificibus semper tutati sunt, Curia nomine Ecclesiastici superioris intelligit archiepiseopum Remensem
26쪽
metropotitanum epissopi Beliouacensis, qui vocatis ad iudicium ceterisse retaneis,aut etiam si ita opus est pro ximis aliena prouincia episcopis, dicat sententiam de Odeto fastilionao secundum canones Ecclesia, absque eo quod ipsepsit extra Galliam damnari iudicaraue. Haec Talonus. Iam tu dic edictum, quod asseris Pium quartum tulisse Romae contra Monlucium, fuisse promulgatum in Gallia, ubi senatores, ut omnino par erat, illud probassent i, quando latum ab eo ipso aduersus cardinalem Castilionarum , quod acceperant ab episcoporum concilio, ne in oratione quidem ponere voluerunt 3 utque cauerent immunitatibus Ecclesiae Gallicanae,prohibuerunt hominem extra Galliam iudicari de haeresi. Hic etiam aliud est,quo videas concidere fabulam 1 3 ex Catena & Gabutio a Transalpinis regionibus per Spondanum ad nos allatam. Audi Gahucium .interim vero Valgi septem episcopi, nempe Uticensis, Valentims, Carnotensis, Oloronensiis ,-Las urensis, alij que praeterea duo occupabant etiamnumstias Ecclesias, etsi Roma iam damnati erant hareseos: sed eam damnationem in Gallia publicandam , ii que de sede deiectis alios Catholicos subrogandos Tim quintus curauit. Iisdem ferme verbis Catena ex Italico sermone: ea si habent. Pius quintus promulgari fecit in Vallia memoratum edictu Piν quarti
inde factu est ut damnati episcopisdibus suis moti fuerint,
ω pro iis conuituti Catholici. Ita ne vero Pius quintus deiecto Monlucio dedit Valentinis Sc Diensibus episcopum catholicum Z vide ut mendacium sibi .non
27쪽
antistitem Valentiae ad annum usque septuagesimum nonum, quo eXtremum diem obiit, neque ea sede pulsum a Pio quinto ut fabulantur Catena & Gabutius peregrini homines ; ac omnino suadent falsae Dse , quae de iisdem affert, non ante apud nos audita, super eius damnatione Romana, S damnationis publicatione Gallicana Spondanus. Habeo etiam unum aliquid ad comprobationem 11eΩrum omnium, quae tum isto libro, tum aliis dixi de veris & castis religionibus Monlucij duos affero testes , alterum haereticum sub nomine Zachariae Furnesteri, catholicum alterum Iacobum Culacium. Ab utroque accipies Ioannem Monlucium anno quarto ic quinto supra millesimum septuagesimum
longe post utriusque Pij tempora habuisse infulas
Valentinas,& iam fuisse diu in maximo haereticorum odio. Homo haereticus, se Zachariam Furne sterum ipse appellabat, existimauit & literis prodidit Monlucium Carolo regi autorem fuisse Sambartolomeanae per uniuersam Galliam Hugonottorum caedis. ACcusationibus eius, dc vehementissimae sunt, respondit Culaeius illeaoto orbe Christiano consultissimus iuris. Cui cum Zacharias reponeret , omnesque in Ioannem calumnias rursum ingereret , passuillum est eius vox) recitauit Romafactum ad contemptum
viri,in quo nihil legitur de ipsius erroribus, nihil de pontificis aduersus eum edicto : contra addidit has voces: Nihil fuisset priuatim nostris, id. Hugonottis optatius, quam id, scilicet professionem haereseos ab
28쪽
a 6 Ioa. Moni. non est damnatus haer
eo Monlucio fieri, qui vel exemplasso posset multorum
sudia, commouere ad cognitionem veritatis habendam,
e 'ue ab errore ad lucem Euangeli' reuocaresed MonM-cius honorum s dignitatum, quas ab plurimis annis posiis sidebat , iacturam facere nolebat. Quid aiebas pulsum Ecclesia Valentina iam ab anno milles o quingentesimo sexagesimo octauo Z quid edicto Pij quarti haereticum , & pro damnato haereseos habitum, ab episcopali sede deiectum ex mandato Pij quinti audis nunquam fuisse haereticum , omnibus suis honoribus ac dignitatibus , atque scilicet episcopatu Valentino nam is,ut puto, in illius honoribus & dignitatibus censebatur) nobilem M clarum floruisse annis etiam quatuor post mortem Pij quinti. At enimuero si ob haeresim deiectus fuerat Ecclesia Valetiva, si uniuersa Gallia pro haeretico habebatur per edictum pontificis Romani,qua fronte Cuiaciux iterum Furne stero respondens scribebat & audire catholicum, Zc episcopum sedere Valentiae λ tibine videtur locutus de homine qui de haereticus esset,lc a Romanis Gallisque pro haeretico haberetur, de quo eXprinbrabat Hugonottis in has voces: Vos abruptis piissimi hominis diis actionibusique inuasistis Valentiam ceteras partes regni huius conturbastis, confudissis, cruore compleuistis: intentantia etiam eidem Monlucio necem.