Guilielmi Becani e Societate Iesu Idyllia et elegiae

31쪽

Quin & auis fieri simplex, & sumere pennas

Optat, & hoc omnes cantando ferre per oras. Vana voves. Potius decorandi cura sacelli,

Theltyli, te teneat. Quid tum si vile, Deique

Indignum genitriceὶ calam non spreuit, & illum In stabulo genuit, quem gestat ad ubera, natum. Quid faciat ξ modo poma suis haerentia ramis Fert, figitque tholo: modo de radice reuulsa Intexit virgulta, & opacat frondibus aram. Adiicit & geminas vario de flore corollas;

Vna tegit puerum , pueri tegit altera matrem. Et, quia, quod donem maius, fortuna negauit, Accipite haec, inquit, manuum monumenta mearum Tuque, puerque tuus, Virgo: nam te quoque dicunt Exegisse humilem nato cum paupere gitam.

Fallor 3 an ille mihi diuinis risit ocellis λEt magis atque magis blandos in imagine vultus Aspicio Z o utinam scirem quo munere possit Osticioque capit non quidquid protulit aestas Formosum in siluis; non vestem,quam mihi Phyllis

Cum daret, urbanis Potes hac certare puellis, Thestyli, ait; non ipsam animam donare recusem. Ardoris nunc iste mei sit cereus index. Ignea vis ceram tenues distoluet in auras; Me consumat amor. Dulce est in amore perire. Thura etiam, & , templis qui succenduntur, odores Vellem ager hic ferret; totas altaria luces Fumarent: sed enim dabit hac opulentior AEgle, Ipsa feram geminos etiamnum implumibus alis Turturis inuentos celsa supeI arbore pullos. Hos meus ut frater nido detraxit Iolas ,

Accepi, & dixi, Puero portabimus illos. Accipes

32쪽

IDYLLIA SACRA.

Accipe, care puer, placido mea munera vultu.

Munera parua quidem pro tempore; sed male nobis Autumnus fetas si non affecerit, agnum Velleris intacti, sic spondet mater, habebis. Agnum Zacharides lolitus tibi ducere, quando Dulcibus e latebris paruus tua tecta petebat, Et tua desertis veniebat ad oscula silvis. O nimium felix, caelestia stringere colla Qui potuit, pueroque puer colluderet felix

Quem toties tecum amplaxa est, gremioque receptum a Conscia vestrorum fouit tua mater amorum iEn erit has etiam puer ut dulcissime nobis Delicias facias, nec iam simulacra, sed ipsum Te spectem, qualis Superis quantusque videris 'Interea sim cura, precor, tibi mutua, quamuis Tu Deus, agricolae quamuis ego filia Mopsi. Sic nutrit flammas, teneroque liquescit amore, Immemor absentisque domus , pecorisque, suique

S aepe greges illi per opacae deuia siluae

Errarent, si non absentis Diva puellae Suppleret curam, custodiretque vagantes. Saepe parens natam sera sub nocte reuersiam Increpuit; sed non ea me, quam rere, morata est

Causa, inquit: lusere aliae, ludantque puellae: Vota Dei Matri pro te tua filia fecit. Illa quidem gemitumque imo de pectore ducens Solvitur in lacrymas) hic iam despecta, situque

Foeda iacet, sed non ego criminis arguar huius. Quin potius stratam me mors illius ad aram occupet, eque suo defunctam luce sacello. Thestylin ad sedes deducat Diua beatas.

33쪽

Sic vovet. Audiuit virgo: taciteque, quod optas i Fiet, ait. Suprema tibi cum venerit hora , Me coram aspicies, interque precantia verba Deficientem animam excipiam, cassoque locabo. Praesidium quis tale mihi, dum fata vocabunt, Spondeat i 5 ego tum quam molli fine quiescam, Te saltem si, sancta Parens, in imagine spectem, Et fractos oculos in te, mea vita, suumque In puerum attollens, nil iam mortale videre Exoptem, sed caelo inhians de corpore soluar.

t Argumentum.

Inter Dei laudes ad caelum allirat. AD IO AN NEM SCHEGA

E so CIETATE IESU, ARCHIDvcI LEO POL DO A CONFESSIONIBVS. 1 Ityre oge pecus: venit Hesperus. Hic ego noto Succedam nemori, laudesque, assuetaq; soluam Vota Deo. Par est votis praeuerteie noctem. Ibo, & Dauidico quae sunt mihi condita versu, Ad responsuras meditabor carmina siluas. M , Intonsi montes,altaeque in montibus Vmbra Vmbrosi nemorum saltus, & pascua, & amnes, Et pluuiae,& rpres, matutinaeque pruinae, Ventorumque leues animae, nimbique sonantes. Cuncta Deum laudate: Dei sunt omnia munus. Rebus ab hoc vigor, atque omnis primordia vitae.

Medibus

34쪽

Messibus hinc ager est, hinc pomis utilis arbos. Hinc oleum, & tristes animo pellentia curas Vina fluunt, laeto florescit germine terra. Terra parens frugum; sed quanto pulchrior illa est Canicolum regio, quam formosissimus ambit Sol, & inexstinctis illustrant itera flammis. O Diuum domus alta, ingentisque aurea caeli

Templa, Dei sedes t O sol, o candida luna,

Et toties oculis mihi visa madentibus astra, Aspectu ut rapitur vestro, ut se iungere vobis Mens ardeti iam nec fontes, nec flumina nobis Ipsa placent: sordent vestiti gramine campi. Iam siluae, praeter latebras plorantibus aptas, Nil, quod amentur, habent. Hic flendo condere soleSs Et totas iuuat in questus absum effe noctes :Hic damnare moras, dc cuntia tempora tarde, Et nimium longos, cacto quibus absumus, annos. Sic olim Isacidae dominae Babylonis ad amnem Sederunt Solymae memores, longum que gementes Exilium ignotas turbarunt fletibus undas. E silicum ramis pendebant barbita, venti Impulsu interdum gemitus imitata suorum. Chaldaei venere, fero gens barbara cultu, Quique Tigrim , quique Euphratem tenet accola, venit, Venere Assirij, Medi venere coloni: Omnes inruitant captis, quaque ante iubebant Vincula ferre manu, nunc plectra resumere madant. Eia agite, & quae olia, dum starent alta Sionis Templa, canebatis, depromite carmina nobis. t Hebraeis Babylon modulis sonet: en silet omnis

Ripa, silet nullis percussa fragoribus unda.

35쪽

Quis modus externis meditari pacita terris Carmina' ut inuisi Babylon sibi Numinis hymnos Audiat Hebneos ut rideat impia cantus Hoc Deus, infensus quamuis nunc , hoc tamen ,

aiunt,

Non sinat Isacidis cultus Deus. Ite profani. Debentur Solrmae, Solymae tanabimus istos , Quos petitis, cantus: gemitus haec terra reposcit.

Ο Solymal 5 arcest o sancti culmina templi iExilii que mei Babylon o tristis imago lEn erit illa dies umquam, quae me quoque reddat Dilectae nimium patriae, regnisque beatis En erit, ut terris excedat liber, & artus Qui regit hos, puro se spiritus aethere condat, Caelicolas ubi cernat, ubi cematur ab illis Ah quid non animo, quid non sum corpore passus Rac ego spe l quoties intactos, fonte reperto, Transiui sitiens latices, & languida traxi Membra fame i quoties Cereris pro munere, curae, Et gemitus alimenta mihi, lacrymaeque fuerunt IErrantem mediis si sol exureret agris , Si ruerent densis hiberni nubibus imbres, Perfundar pluuiis, dicebam, solibus urar: Tempus erit, cum caelestes inuectus in orbes, Altior & pluuiis, & solibus altior ibo. Si sine me in molli celebrarent gramine ludos Pastores, si me tetricum tristemque vocarent: Parcite, dicebam, cieto sperabimus ista,

O pueri: caelum nobis maiora reservat.

Quid,quod nescio qua cum PhyllidaThyrsis amaret Infelix iuuenis, Corydon rideret Alexin, Non nisi diuinis mihi pectus amoribus arsit

36쪽

IDYLLIA SACRA. 37

Num minus idcirco turgent mihi lumina flotu 3 Idcirco nostras non audit silua querelas ZAudiat usque tamen .caelum modo lumina spectent. Vsque fluant lacrymis. Est quaedam flere voluptas :Dulcis amarities lacrymarum, ipsaeque querelae, Ipsi delectant, qui sunt in amore, doloreS. .

Argumentum. . . v

Leone o urso caesiis epinicium.

N ASSON , NABOTH, CHELION.

AD FREDERICUM DE MARSELAER ,

NAS. Icite io Paean, laetasque ad sidera voces Mittite: victore lauro redimite Dauidem Pastores: metuit fieri sibi talia David. . David in aduersum generosior ipse leonem Issit, & ingenti distraxit hiantia nisu Ora premens , lacerumque cruenta extendit arena. NAB. Dauidem agricolae celebrate, & tollite cano. Dicite, cressentesque iubete egiscere lauros: Regnat in urbe Saul; rex nobis Dauid in agris. Beuua laua, ingens, Libani de montibus, ursa Intulerat sese campis, stragemque ferebat: Dauidis consecta manu eL Frustra ore cruento B Infremuit,

37쪽

IS G v I LIEL MI BE CANI

Infremuit, fruitia rigidos surrexit inungues. Nec pugnaturus clypeum tulit ille vel hastam ;Tela fuere manus, inuicti tela lacerti,

Et virtus animi telo violentior omni . CH. Carpite, securi mCdo carpi de gramina tauri, Nec vastatorem timeant armenda L nem, Vt nuper. Iacet Ecce leo, rex ille ferarunt, Siluarumque pavor : tabo per coLa, Per armos Concreuere iubae: laute ater corpora 1anguis.

NAS. Pergite oves campis p ccdere,pcrgite molles Tondere in solis, puero duce, montibuS herbas; Cura tec ad caulas sera sit nocte reuerti. Ursus abest: vrii proprio rubuere cruore Infecti toties agnorum sanguine villi. NAB. Ibimus, & heri eximias, monumenta timoriSPraeteriti, pagos circum villasquc feremus: Excipient pompam, tauris ad aratra relictis,

Agricolae, nec 1e poterunt xxplere tuendo, Mirati rictus, & adhuc a morte timendum Aipectum, de diris affuetos caedibus ungues. CCrnere crii tui bas puerorum, ipsosque sequentes

Cum terroie caves: Ioir latratus ad auraS: .

O mne resultabit strepitii nemus, omne sonabit: Regnat in urbe Saul; rex nobis Dauid in agris. Tum, quae vicina quercu, stat maxima silua, Tale sub am xis spoliis libi carmen habebit: Vidoli capuc hoc urit, caesique leonis Da c, b Dc steritas, piamuS cibi tergora Dyuid. H. bpargite humum foliis , foribus praetexite N

Pomea venit: Dauid princeps & gloria pompae: Quid tum si tener est si primo inore iuueniae

38쪽

r PYLLI A SACRA.

in niuea flavos crispat ceruice capillos λQuanto visus vitulo; quanto leo fori r agno, Dauidi tenero tantum leo cedit & vrsus. Non validus Sampson, non, Primum quos tulit

aeuum

Pastores, quamuis geniti de stirpe gigantum,

Quamuis aerias aequarent corpore cedroS,

Certior infirmo pecori tutela fuere. NAS. O inuicte puer, tibi circumiectus Ephratae Collis, & intonius Carmelus, & arduus HermonDant plausium, pulsae referunt ad sidera valles :Regnat in urbe Saul; rex nobis Dauid in agris. NAB. Arboribus vites decori sunt, collibus vira,

Armento taurus, toruo sua cornua tauro:

Tu decus omne tuis. Te eostquam caede ferarum Perfusum, & geminum siluae videre cadaver. Venit honor siluis, stetit omnis pulchrior arbor. CH. Viribus his alias, et, nunc circumspice pugnas. Nunc limos audire iuuet: nunc fortia bella Aggredere, atque ipses in praelia posce gigantes. NAS. Audeat arma manu qui ais re sumere contra, Nae de se comis dabit ille voracibus escam. 'Atque utinam nobis tantum ex hoc suppetat aeui, Tantum oris, quantum sat erit tua dicere facta i . Non tali Gedeon, non tali carmine dictus . Nunniades fiterit: vincet tua gloria priscos, Ut corylos ilex, myrtos procera cupressas. Iam nunc Allophyli, Madian, Arabesque, Syriqus Responsis horrent Diuum: tremit omnis Idume. NAB. Interea textam de lauro sume coronam, Et palmae ramum pro tempore: quaeque coloni Parva ferunt laeti, tu laetior Accipe dona. B 1 E e

39쪽

Gv ILIEL MIBEC ANIEcce tibi calauiis legerunt lilia plenis

Matres atque nurus: Tysios potura colores Vellera Bethlemiae certant tibi nere puellae. Mittit mella Thabori. Libanus tibi spirat amomor Ducit in Engaddi tibi montibus uua colorem. Sed neque de terra missiam Galaditide munus inspernare, pedum nodi& atquc aere decorum . Quod dedit Obededon, dc tam daret, Hoc manUS, inquit, i . Ista gerat, quae semesam extorquere leoni Non timuit praedam, faucesque inuasit hiantes; Digna manus seeptro. Sed lint sua siceptra Sauli, Et quacumque volet regnet subfimis in urbe: Regnat in urbe Saul; rex nobis Dauid in agris.

MOYSES EXPOSITUS.

. Argumentum. Infans a matre expositus Nilo committitur. AD ΡETRUM VANDER B E K E, ,

IN PROVINCIALI FLANDRIAE SENATU REGI CATHOLICO A CONSILIIS.

OPpida sint aliis; campi mihi ruraque Curae.

Flumina me teneant: tenuerunt haec quoque Moysen, Et vitam & nomen, fluitans in gurgite summo, . Debuit his olim: fluitantem gurgite summo

40쪽

IDYLLIA SACRA. LI

Musa refer Moysen, primus qui pangere carmen 'Institust, tenuique gregem mulcere Cicuta. Iam fetum Rachobeta suum Q b luminis oras Ediderat, iam mater erat, sed poenitet esse: j Et mallet nullum, quam, quem seruare tyranni' Iussa vetant, natum. Quanto formosior infans,l Tanto maiori premitur luctuque, metuque. Ergo perire sinat, vitaeque in limine Primo, Quem peperit, mitti patiatur piscibus esu in t Idcircone decem tulerit fastidia meiPum , Et fuerit duro partus defuncta labore 3 Nil Pharao iubeat crudelius. Vt graue tandem Cesset opus laterum, cessentiminitia lora, Et scuticae, & fustes; instat sors durior illis. Ipse puer quovis magis exactore fatigat . Infaustam nimium matrem. Quodcumque moueri Audit, qui sobolem rapiat,qui mittat in undae, Aduciatare putat: nec quid nigiatque, petatve, Nec quid agat' certum est. Viget rex , regius aedes Lictor obit: prodit sese vagitibus infans. Sic, lupus interdum cum iam feriis ambit ovile, Balatum ignari tollunt sub matribus agni. Quid ficiat piaeter questus, solamen inane , Nil habet in promptu: nec adhuc hos edere tutum. Resiae, rogat tacite, nimij foret illa fauoris,

' O Superi, si, qui seruiles crescat in usus,

i Sitquc miser mecum, puerum scrvare daretis o ubi quem vates nunc expectare iubebant.

Ille sui vindex populi, qui compleat omnem Prodigiis M phim, qui terram dacat in illam, Assertos hinc Hebraeos, ubi fata beatas' i Promittunt sedes, α mella fluentia campis