Tobiae leucomata

2쪽

PRAEFATI

Alcem immittimus in messem non penitus ali . nam, dum senis Tobiae λευκωματα, excutimus, nec audemus aliquid, qtiod alii ex ordine Medicorum plures circa H. e ac medicinae

objectis biblica non aus pasem snt antea. Data id opera egerunt Bartholinus, med i lius, Scheuch rus, Martiatus. Et quidni objecta fori mixti fui et Unicamur quodque faciatati λ Theologum explicare theologica, Medicum medica, ubicunque occurrant, par est Sed is inficias non est eundum, quod ope tam arcto nexum vinculo, tinum, sed ad plures frientias θ' facultates spectans,

objectum, hominem requirat exegetam, pr fundae, variaeque eruditionis, θ' ex titroque caesarem, vel saltim diversarum facultarum doctores, invicem conferentes, deliberantes, decor nentes. No sera non augusta, sed an sa nos ipsos metim Mina. Non omnia hujus telae tu e nobis ducimus sto, instar araneae, nimis enim fortesse tenuia forent sed apes aemula .i mur, quae mel e variis exsugunt flosculis, digerunt, excoquunt, peesciunt: addimus cuim proprias meditationes, critia

3쪽

que rus Dura , atque sic, quae nuperrima in . p. fatis prolixa de maculis corneue , de leocomates albugine dicendasvererant, jam supplemus.

Gamvis autem censeat varia eruditione celeber.

Bari Hotinns a) perpauca superesse, quae de Tobiae morbo is curatione scribi possut, quia omnia fere absolverit Hieron. Bar s in Meae cath. C. q. g. 1. cta.' ante istum Franci .

Vallistus de sacra philo r. i eque ideo Bartholinus nonnisi pauca de psyice, qualis fueriti usque festis virtute

medica commentetur Nos tamen aliqua nec levis ea m

menti, superesse putamus circa i mn Tobiae assectum ocul rium qua gene sis formamque oectus , modum ementum curationis. Sed fabulae, prosopopoeiae, ephemeridibus dome- suis , apocry pho libro nos insudare , ct de lana caprina disputare cau abuntur isti, qui olidis imis tot auctorum b criticis demon rationibus convicti, nec canonicum di the in sum esse Tobiae librum, nec tam antiquum, ac i e Tobias, vel quicunque author libri praetexit, nec veram esse, sed Mitiam hi riam contendunt. Verum enim veros vel maxime non ad julemur communi Ponticiorum persuasionides canonica Tobiae authentia , i timque grave concilii Tria dentini anathema, quo fulminat in eos, qui Tobiam e canone expuriunt, non attendamus Tamen di nobis licebit de phaenomenis e sco- medicis, circa Tobiae leucomata oboris operam impendere , quam alii tot celeber. Gri in eo vel δε-

a) Thom. Bartholin. de morbis biblicis β. i . p. bλ Chemnitius in exam. concit. Tridentini. Francisc. Iunius . . Chami erus. Ra oldus. Spanhemius. Calorius. Diedlim. hius in Theolog. exeget. Herman Vonder Hardi. ioli.

Alberi. Fabricius Lib. Tobiae, Judith &c. graeco & latine, in protegomenis in Tobiam. Reverendissi. Dn. Cancellis.

D. Pstis in bibliis german. in sol.

4쪽

fendendo, vel confutandona martim indesinam. Dubiis contra Tobjam par tim nova e no is reflexionibus accumulabuntur, partim vetera confirmabuntiam, licer ingenue non minus et

dantur horum aliqua , in tempesti- opposita.

Itaque de Leet comatibus Tbbiae , patris, acturi, eum tractationis ordinem servabimus I ) Variantes lectiones conferent , gr.ecmn Drusi exemplar sequemur. χ) Trademus ,

an, is quomodo ab in s an cularum sercoribus Tobiae morbus ocularius oriri potuerit Z g) taualis oculi morbus se L coma inqualis fuerit Tobiae Z q) Λn, θ' quomodo contigerit horum, sc dictorum leucomatum curatio instantanea Z Taxit luminum Pater, ut aliquae etiam sapientiae ac veritatis scintilia Dano de caecisate tractatiunctilam irradienti

ci mas libri Tobiae, si ipsum audiamus Tobiam, metienda est ab illa decem tribuum Israelitica-L A rum abductione in captivitatem sub regno Hoseae Istaelitico sc) per Regem Assyriorum Salmanasarem, γ

id quod accidit An. mundi circiter 3 ao6. atque sic ante Christum natum sex fere seculis, dc brevi ante Romam comditam. Tobiam , Judaeum, hebraice tum scripsisse vero- simillimum videri posset. Ast quamvis aliquot editiones Bebraice prostent, inprimis a Judaeis Constantinopolitanis ei suppeditata, alcme Fagii, nullum tamen eXemplar Tobiae heuraicum esse authenticum, plurimi non sati

o iI. Regum. C. I7. d) Sic vocatur II. Reg. c. I . & in editione hebraear in graeca vero Enemessarus. An duplex nomen habuerit Z aut num corrupta fuerint vulgata exemplaria ξ nihil temere stat endum esse monet Drustas.

5쪽

posuerit latinis, idque unius diei labore perlecerit I

lletiista post Hierosolymam a Romanis eversam, annum

nomena testantur- - - ad Chromat. &

6쪽

quod V M υκροα, qua denotatur ocularius Tobiae morbus,

haud occurrit in Hippocentis Coi nostri, sed F ii tantum, em Sc qui post eum vixerunt Medicorum libris. Magnus vero Hippocrates noster vixit tempore belli Peloponesiaci Annis mundi 3soo. circa medium & finem seculi, ideoque post illam populi Israelitici captivitatem, atque praetensam Tobiae aetatem, tribus fere seculis. Jam nec Cicero noster Medicorum, qui sub initium primi a Christo nato seculi floruit, in suis de re medica VIII. Libris ullam

nec leucomatis nec albuginis facit mentionem, quamvis L. H. C. 6. de reliquis Oculorum affectibus copioSe agat, eorundemque graeca nomina Utplurimum studiose recenseat, vel latinis exprimat vocabulis atque descriptionibus. Ejusdem tamen primi seculi author sub Imperat. Vespasiano celebris, C Plinius Secundus th) disertam plurimis 1n locis facit mentionem albuginis, in consortio nubecularum, claatricum, argematis corneta dum horum affectuum allegat remedia. Graeci v. vocabuli, λευκωμ αἶς, nullum in hoc authore vestigium deprehendimus, quamvis nulli d bitemus, ipsi albuginem esse, quod Graecis λευκωμα. CL dius vero Galenus, Pergapaenus finem secundi, a Christo nato, seculi, Marc. Antonino atque commodo illustrans, passim expressis verbis glaucomata in scenam producit, O inter aflectus oculi & corneae quidem ejusdem tunicae. Plinium atque Galenum secuti postea Graeci, Latini, Ara s, omniumque nationum Medici frequenter meminerunt glaucomatis, seu albuginis, in haec usque nostra tempora.

ob C. Plinius secundus Histor. Mundi passim, in uno autein C. g. L. XXIX. multoties albuginis iniicii mentionem. si Cl. Galenus de simpl. med facult. De medicame*cis era ristis. De compositi med. seri loc.

7쪽

Itaque cum verosimile non sit, Hippocratem, Celsumque glaucomatis oblituros fuisse, si, adeo notabilis affectus, singularis haec appellatio graeca viguisset ; ex hac etiam te

minorum medicorum chronologia arguere fas est, editionem Tobiae graecam, quam tamen authenticam, originalem haberi supra g. a. diximus, tantam non Obtinere aetatem,

quantam ipse textus Tobiae innuit, sed ipsum nati Salvatoris nostri seculum vix attingere, minimum haud superare. Ig rounii pariter, An.rephrat. per Christum salutis nostrae ga 9. demum nati, nec versio Tobiae latina, nec exemplar qU0d allegat chaldaicum, nec hebraeae editiones quicquam P bant ad majorem hujus libri vetustatem, multo miRUS Vulgata latina, sive ab Hieronymo a potiori sit e textu originali reddita, sive ante, sive post illum. Idque tanto magis, qu*d vulgata et hebraea editio nihil de leucomatibus, L. albugianibus, sed nomen genericum saltem, maculas, allegent.

f. q.

Ipse textus , quantum λή- μάλα horumque generationem atque curationem spectat, in graeca Drusana editione, cum Fabricii latina versione sc habet: Tobiae. C. 2. V. 9. & Io. xm is αυδ αν

των , τα

Iπομευθην Muti, auEt in eadem nocte. pomquam sepelissem, redii, dcita pollutus ad parietem atrii obdormivi. Neque mcies mea obtecta erat, neque enim aviculas in muro euesciebam. Et oculis meis apertis aviaculae calidum stercus in oculoS meos excreverunt, &natae sunt albugines io pc lis meis,& Medicos adii, nec me juverunt. C. 6.

8쪽

C. 6. v. a. Το δε παAαριον καὶμ l Tobias autem descendit in β', περικλυ σαῶπι, καὶ ανεπη-- l fluvium scit. Tigrim ) ut ab. σεν di ς απο ποτοι μου, και l lueretur, & piscis de fluvio exiliit, devoraturus Tobi m. Felle vero inunge homi-

θρωπον, ος ἔχει λευκωμιατιι isinem, cui sunt albugines in

oculis, Sc sanabitur. Tu itaque inunge felle isto oculoS ejus, tum ille vellicatus deteret, & abjiciet albugines, & videre te pote

rit.

At filius ejus accurrit ad eum, & prehendit suum P

trem.

Et fel illud in oculos ejus adspersit, dicens: bono antimo esto, Pater.

Cum vero oculi a felle pungerentur, Tobitus suffricuit oculos suos, et de hirquis sive angulis oculorum ejus desquamatae sunt albugineS. Ecce iterum videre possum Tobiam filium mel m. Ubi ab hac lectione graeca recedant, hebraea atque latina, nunc statim indigitabinaus in ipsa, quam subjiciemus, analysi physico- modica,

s. s.

In historia Tobias ubique, in omnibus lectionibus, introducitur tanquam a sepultura conterraneorUm, occisorum,

9쪽

contrectatione hominis mortui, domum, antequam lavoretur, ingredi non ausus: Qui ergo ad parietem atrii, tu Icamno quodam recubans, obdormiverit , dc facie quidem nulti obtecta quale, majoris securitatis ergo, ad illain sum pulveris, insectorum atque similium heterogeneorum praecavendum, illis maxime necessarium videtur, qui conniventibus & hiantibus dormire consueverunt palpebris, in illo affectu, quem lago thalmum , f. oculum leporinUm vocant ideo, quod lepores semiapertis oculis somnum capere soleant. tande & illo ipso historiae phmaomeno, quo Tobias facie non operta somnum inii se, ipsumque stercus apertis incidisse Mus oculis, dicitur, aliqua praebetur ansas picioni, hunc tali laborasse lagophthalmo, aliquibus a nativitate familiari, aliis e mutilatione palpebrae superioris, Vel aliunde. Certe, ni supponatur optimuS seneX tum apertos, palpebris haud clausos habuisse: oculos, nulla plane fuisset illapsi super palpebras stercoris avicularum emcacia, ad producenda seu leucomata, L. maculas in oculo, sive dete minate in ejus tunica cornea, atque sic tota Historia hujus Arumna corrueret Upo ictu: Nisi quidem, sicut aliqua legunt exemplaria , h) Tobtas e/mno expergiscens oculos ad

videndum aperuerit, atque sic avicularum excrementa ipsius oculis tum illapsa fuerint. inium modum. quo stercUS aVicularum se intra oculuminsinuaverit, quamvis oculiS clatsesis dormiverit Tob ira, fimgit Crimet: si) Nempe fimum hunc humeris illapsum setant tombee fur les e paules, fio lassis dicere voluit: sur les paupieres, super palpebras,)defluxisse intra oculos per canthos L anguloS eorum, quum

oculos Ita habet tractatus Talmudicus 1 Joh. Leusdenio in Ata

tus IIltrajecti An. Calmet in commentari ad biblia , lingua gallica editis

splandidissi iii solio.

10쪽

Oculos aperuerit Tobias, atque admota manu , Uti statim solemus, intrusisse intro, quod extus restiterat. Sed quomodo feces hae ab humeris in angulos oculorum deplu rint, non patet nisi error subsit, ut loco, les epaules, Ponendum sit: les paupieres. Neque tamen hoc casu eXcrementum incidisset actu calidum in oculos, cum tamen Caia metus ad majorem illius acrimoniae causticae intensionem supponat simul calorem ejusdem notabilem & exurentem

Sed alii supersunt di cultrium vidi. Garrulas an vere nescivit istas ataculas senex Tobias, non hac demum vespera parietibus atque trabibus atrii propriarum suarum aedium innidulantes praetervidis toties piateriens harum nidum φ Anne67 mus, scamno incubuit φ quod omnino supponendum est; si enim alterutri incubuit lateri, in illum Certe oculum; qui scamno proximus fuit, stercus avicul rum illabi non potuit. Avicularum, in plurali, stercus asi ritur incidisse oculis Tobiae. Experientia quidem docet, &Parentes & pullos podice extra nidum exporrecto alvum

exonerare: asst duaene, pluresve simul, eodem momento

id egerunt 3 quod tamen angustior nidi porta, si hirundines fuisse supponantur illae aviculae, vetat. Si aliam avicularum speciem arguamus, nidumque harum superne totum Patulum, atque sic pluribus aviculis, una alvum evacuaturis, aptum; casum plane singularem fingere oportet, stem Cora nempe exilia, cylindrica utplurimum, in oculos directe, tres pollices ast invicem distantes irruisse: Repetitim namque, per Vices, factam hanc commaculationem nec adstruit textus, nec oculi sensilitas admittit, quae ab illapso primum stercore non potuit non vel profundissime dormientem excitare,& ne ulteriori se exponat incommodo, de discessu,

vel cautelis adhibendis monere.