Tobiae leucomata

21쪽

que fel g. i .) ipsam quidem crassam & insensilem quasi

maculam molesto dolore non multum affecit, sed tunicam tamen oculi & palpebrarum conjunctivam, & tarsos paupebrarum δί carunculam lachrymalem, notabili commo nove stimulavit, aegrumque ad frictionem invitavit, ut fieri solet in omni irritatione, ab illapsis oculo. Protexit idem stimulus copiosiorem seri lachrymalis affluxum, quo fellis quidem acrimonia nonnihil temperata de diluta fuit, attamen satis adhuc valida perstitit ad incidendum, attenuan dum , separandum maculae hujus pelliculosum crassianaei

tum, seu cortices ex humore crasso concretoS. Juvit egregie fellis energiam juncta frictio, siti rictio, ad secessum

cogens humectatas arrosaSque pelliculas; quae ergo tUm Versus oculi angulos, majores probabiliter, si internos, quorsum aliae quisquiliae oculo exiturientes concedunt, dolapta ac divergentes, palpebris diductis, apertis oculis sive deciderunt, sive extractae sunt, an ab ipse patre, an filio, dubium t quod vero nihil importat.

Majoris vero momenti est, de ritioris indaginis non modo subitanea quasi, vel pauciS certe minutis accidisse praetensades amatio , sed etiam visus resistio, eaque, ut Videtur, in integrum. De intervallo fellis appliciti, & curationi absolutae supra diximus g. 1s. Conspirant verba Vulgatae: C. XI. V. IS. Statimque visum recepit. Visus restitutionem testantur Tob. CXI. V. 13. ubi τον υιὸν, videnS, coectis antea Tobias praedicatur, & v. I . praemissa humili piaque panegyri exclamat: - βίαντὶ, υ- μου. Ecce Video filium meum. C. XII. v. Ubi Tobias filius inter beneficia ab angelo profecta, refert, quod patrem sanaverit, ut graecus in genere loquitur textus, vulgata vero: lumen

22쪽

rec isse, repetitur, imo, juxta Vulgatam C. H. V. q. missum se a Deo profitetur angeldus, Ut curaret Tobiam, zmirum a coecitate. Quamvis autem ad videndum lumenc di, & adspiciendum hominem visus etiam non omni perfectus,facile tamen largimur, plenam, radicalem perfectamque fuisse curam ex angeli consilio Praestitam. Sed liceat, absque contradicendi studio, vel impietatisonorobrio, scepticum tantiSper agere nicaicNm. NU

ε' 6. iam pr libavimus quaedam. Supponimus au m

cum tantum non UniVerso commentatorum: mi , me-gum, modumque curationis naturales tuisse, physicomedicos, quamvis singulari Deicia fuerit. Iam vero aut macula. s. leVcoma, 1. admittas fuisse, adboit tenaciter ammit non obstruxit, non condensavit s Si mec tacite,'tamque cito separari, nec ita secedere &potuit, quin excoriationem, I c Vero novam aes qmaculam. Unde labor curationis in Orbena rediisset. Nulli i mentio fit ulterius adhibiti post desquamationemrrai sed visus statim restituti, & diu procul dubio usque ad mortem perstantis integri eucoma nec paralampsis ; nec, quodcunque sipponatur tot annis jugiter inhaerere potuit. Min Pollus motu bulborum oculi &mali solvende, diluente, abstergi debuit, dc QScuti- ,

id ii Rellaionem Medicorum suspectam reddiderunt aliqui. Sed lenitit hi dissertationem Beat. Illustris J. J. Baleri

23쪽

Ad terum miraculum recurrere voluerit, grave habet Onias probandi, & tollendi tot relicuos lapides offensonis, Anorale. , geogr ω OS, chro

non L, a sero medico aliena vel excutere vel repetere potius, a tot aliis pro S scit, nos ostendisse, quae sint rationes medicae, Tobiae historiam illustrantes, ne quid diffiteamur, dubiam reddentes Z Caetera vero debite venerari, quibus abundat, moraleS, rhicas politicas, theologicas, quae aliunde etiam ro

suum habent, veritates. unde vel tanderia totam epicrisin his includi verssiculis seeo posse reputaverit nonnemo. Cornea Tobiae pateat moralibus, ipsi Hi oriae toti sed porta patescat eburna .

uuisis Cultor, Venerans Parentum,

In Ducem gratus fuerat Tobiae Filius coeci, Modicusque, Felix denique Sponsius. Sis pari in summum pietate NUMEN, Sis pari in fidos studio Parentes. Sis pari in doctos quoque Raphaelesr CAROLE, cultu. Sic eris fausto similis Tobiae, Sic erit felix studii Coronis, sic viis praxique tuae patebit

porta. aurea J V En pizmi fili, monita, & pia Vota Parentis M. S. D. BRECHTII, Past. Gom.

Ullusio rud ingeniosium Virgilii commentum de duplicvs porta: cornea qua meum V δ: Lburna; quae falsis emittit. Oeneid. L. VI. p. m. 7s ,