장음표시 사용
181쪽
1 C. S. SCHu REFLEIS CHIIEo minus de Germania superiori Gubitandum est , quin Galli arbitria et leges sequatur. Nam ille perstat in sententia vindicandi accessiones , siue, ut Vocant dependentias, quas, ait, sibi competere ex capita sacerdotiorum, Vulgo dioecesium, Metensis,Tullen sis et Virodunensis, pariter propter Alsatiam , unde multos nec ignobiles terrarum tractus repetit, ac iuri Mitionique suae adscribit. Longi equident temporis possessio inter gentes Valet, atque huic ambitioni
obsistit , sed regi ius in armis ferenti non
potest obtendi, Cui fortuna temporum et occasio sane dant repetendi titulum ac robur. Quae res Deo Committenda est, qui saepe, non Cogitantibus nobis,expedit,quae non sperabamus posse fieri, ac in tempore adest,et oppressis affert auXilium, et miseros laborantesque seruat, neque eo secius imperia ruentia sistit, ac principatus per se ii ualidos defendit et firmat, fiuXamque et fra- .gilem potentiam sua vi et consilio tuetur. At enim tu patriae consule,Domine,et Commoda publica diligenter procura, ConamS-que Principis optimos adiuva, ac de nobis omnibus DC merere, ut inter multas alias laudes hanc certe maximam posteris recolendam, pariterque imitandam relinquas.
Vitembergae XVI Calend. Octobr. A. cla la
182쪽
AD AMO CHRISTOPHORO IACOBII me . QVod hucusque intermisi nunc breuiter
eXpediam munus, et quid in Gallia acciderit, 1ummatim ac velut per extremas lineas indicabo. Adultus erat mensis Augustiis, quum nauem Conscendere cogitauimus, sed Anglorum erga Gallos inuidia eam, quam Conduxeramus, nestio quid suspicata, detinuit, quo fiebat, Vt quarto die Septembris ex portu Londinensi solueremus. Lentum ac dissicile iter nos merito so licitos anxi osque habuit, ac saepe etiam nauis nostra in Periculum Venit, parumque abfuit, quin apud littora Picardiae puluinis illideretur. Vicesimus erat dies Septembris cum ad fanum S. Ualarici exponeremur in terram, et, obliti molestias, certa iam visendae Lutetiae spe duceremur. Igitur, conspecto
Abbatis fano ad oppidum, quod Abbatis Villa dicitur, recta contendimus, et, adito Mariae templo, in patr*S non admodum doctos incidimus, atque hinc in Ambianos mouimus, et urbem Ambianensem intrauimus, ibique Ecclesiam Petro, Apostolorum Principi, dicatam, et splendore et cultu egregiam, Perlustrauimus Res urbis et
originem Ecclesiae ex instituto descripsit
183쪽
r 6 C. s. sCHu REFLEI SCIIII Mortierius, Vir minime spernendus. E scopi munere fungebatur Franciscus Uaur, ubi Picardiae moris et linguae imaginem
velut in compendio videbamus. Canon cos. MOS vocant,humanitas magis, quam do- , ctrina commendabat. Urbi arx adiacet,
quae cum praesidio tenebatur. Exinde Bellovacum , ubi Picardia incipit esse culistior, profecti , Ecclesiae monumenta et in . scriptiones pariter atque Ambiani Contemplati sumus. Episcopus eo tempore legati partes obibat erapud Polonos versabatur, ut gentis eius animos in amicitiam necessitudinemque Gallicam inclinaret. Dici non potest, quantopere conspectu illius terrae laetatus fuerim, in qua Caius Caesar castra habuit, et arma Virosque exercuit, atque per eam oram ad Belgas descendit. Nam apud Bellomontium veteris Romanorum militiae operumque non pauca, nec fallentia extant vestigia et signa. Cumque hic aliquandiu constitissem, Cepit me amor/ visendi S. Dionysii fani, cuius origo multo est antiquissima , et magno Dagoberto, Franciae regi, accepta fertur. Monumenta, tumuli, gaza Ecclesiae et cimeliorum apparatus, tanta ibi cernuntur, quanta, qui non viderit, certe non credat. Dionysii nomen a Dionysio Areopagita tulit, quia Gemente, huius nominis primo, eodemque
184쪽
EPISTOLAT. 337que Romae Episcopo, in Galliam missus, laeto animo has 1uscepit partes, nullumque, Dei causa, periculum refugiens , coelestia oracula promulgauit, ac tandem, praefecto Galliae Fescennio Sisinio, Mari r ad poste ritatis famam insignis decessit. Commodum aderam, Cum memoriae et honori Ludovici XIII. sacrum anniuersarium institueretur, rituque solemni perageretur. Postea me in viam dedi, et Parisiorum Urbem, Omni nitore et cultu, ac nihilo secius maximis ingeniis florentem, accessi, et, Vix ingreL
sis, de Emmerici Bigotii praesentia audiui,
quem adii, et merito Veneratus sum, ac pleraque eius Chrysostomi MSS. vidi et legi,
quem Vnum apud Gallos aestimabat Vind-sorii Vossius, ac post Valesios seruare Vςt rem eruditionis gloriam affrmabat. In e tremo tibi commendo, Patrone Magnifice, Christophorum Adolphum Durerum, Lie- nVverda Saxonem, qui, quantis potest precibus , stipendium petit, ac profecto meretur. Vitembergae XII. Calend. Octo
DEditio Argentorati fidae Imperio Vrbis,
omnes Germaniae rationes conturbauit, aditumque ad regiones Rheno Moeno. que
185쪽
que adiacentes patefecit, tire qua una urbe plurium sane urbium, imo et prouinciarum, Iacturam fecimus. Rex,cum adhuc in Gaialia esset, occupationi diem dixit, ut seri nam non modo. habere benignam ac prosperam, sed etiam regere arbitrio suo videatur. Post voti compos, arcem, qua ciues in officio contineat,aedificare constituit tore menta iam eripuit et auexit, templum Germaniae maXimum augustissimumque ritu
Pontificio inaugurandum curauit, in quo omnia Alsatiae templa, et praedia possessio. nesque sacerdotiorum, amisimus. Iam Lotharingia non limes, sed Galliae pars est, Rhenusque victoris imperio ac ditione Continetur, et munitissimus Bresaci mons, huius accessione castri auctus, maiorem finitimis metum infert, Regisque potentiam exquisitius firmat. Iam fere circumseptisunt Helvetii, ante hac socii, ac deinceps aut clientes, aut serui, Gallorum futuri. Rex siue serio, siue simulato, per Rebenac cium deditionis inuidiam iuris praetextu purgauit rogauitque Brandelaburgicum, Vt
1uas, aequasque et iustas rationes Caesari opprobaret, ad Moenum nolle tendere, aut
quicquam ultra turbare, de Philippoburgo lCUpere, Ut solo aequetur. Ita Rex illa illudit inobis, et arbitratu suo agit cum Germanis, set pacem Vel rumpit impune, vel utili-
186쪽
tate sua interpretatur. Iura,leges, omnibus scribit, alios cogit, alios terret, plurimis minatur. Iam ducit in Hispanicos Belgas, et urbes OCcupat, iam ItaliS metum incutit, armaque ostendit, iam Rheni oram subigit, vicinosque frenat. Accepi, Brandelaburgicum suturi prouidum et cautum perlato deditionis Argentoratensis nuncio, aliquot noctes prope insomnes duxisse. Vitem
ΡArisiis varios magnarumque rerum scientes viros passim salutaui, et bibliothecas prorsus egregias codicesque manustriaptos vidi et perquisiui. BaluZium in aedibus Coibertianis litteris et bibliothecae pulvere abditum deprehendi, sed ingenio acri sane et prompto, qui plerasque Carolinae antiquitatis membranas mihi ostendit, et de multis atque incidentibus rebus Verum accuratumque iudicium tulit. De Bigotio, Menagio, Bullialdo, et perpluribus aliis nihil addo, quorum monimenta , quae reliquerunt , de ubertate ingenii atque iudicii praestantia testari possunt. Reliquum rempus in perlegendas describendasque ii scriptiones, quae in portis columnisque in cisae erant, impendiue eae enim admonere
187쪽
possimi, quid Galli de Germanis, ac seperioribus eorum foederatis eXistiment, quo
rum Reges et Principes fracti, dissipati, et Victi, quasique iam precaria imperia tenentes, non obscuris imaginibus et simulacris ibi adumbrantur. Legato Caesaris, Mans feldio Comiti, illudebant sapientiores, cum priuatim inter se colloquerentur, illum p
tere et obtestari, Regem facere,quae vellet. Absurdam esse austriae pro Lotharingo intercessitonem, qui, cum a Rege Franciae fiduciarium Ducatum recipere noluisset, iam omni sua spe excidisse, quod euentus Comprobauit, cum inter concordiae pacisque meditationes pax Neomagensis rupta , et ianua claustrumque Germaniae Argentoratum , maXimo cum patriae damno, er plum fuit. Vix Campaniam , Verodunum, et Mediomatrices transieram, Cum, Argentoratum delatus , homines nostri ordinis plerosque securos inueni. Obrechius, in prodromo, quem Vocant, Alsatiae, elaborahat, sed eo tempore, quo non rationes, sed arma, sumi oportebat. Hoc est infaustum seruitutis Germanicae initium, nec minus iam libertas, quam roligio, in discrimen Uo-Catur, quando in Una urbe omnes Rheno finitimas regiones, atque in Uno UrbiS temis Plo omnia Altitiae templa Eacra et sacerdo
etia, amisimus, iamque recogito illud, quod
188쪽
Patres subinde mihi dixerunt, adduci se in spem Germaniae in unum Christi ovile colligendae. Illi etiam, qui sodalitati suae nomen Iesu praescribunt, non poterant dissiteri, Regis eam Voluntatem sententiamque esse, ut una lege et religione Europa Christiana, pro cuius arbitro se gerit, deinceps utatur. Austris imminere fatum, impendere orbitatem fatalem, solem ab occidente Venturum, qui haereticos dissipaturus sit, omnia in posterum eo loco fore, ut in
unum Franco-Gallicum nomen constentur. Nam, quod Germani de instaurando Austrasiae regno tradunt, id tale est, ut inepte sibi blandiantur. Sub Franciae nomine copulari vult prouincias, adeo ut quicquid ad Francos quoquomodo Vnquam pertinuit , aut eo vel antiqui, vel noui iuris Becie referri ulla ratione potest, nomine citioneque, Francica coniungere cupiat, quo pacto neque Thuringia et Hassia, neque Vlla Germaniae regio , tuta erit et salua, praesertim, quum patientia Germanorum in iocum Gallorum transierit, et victoria
victoriam hosti pepererit, unoque die A gentoratum Germaniae, et Casalim Italiae,rntrauerit, nec minora in Belgio Hispani , moliatur, ut intelligamus, quid Reipublicao et Ecclesiae magni et formidolosi isti cona tus serant. Ad Vltimum, Patrone maXime, L Barin
189쪽
am c. S. ECHMRΣrLTi Scri II Barthelium, Mariamontanum, tibi commendo, si qua de eo in petendo lacerdotii vel alio muneris honore, bene mereri posi
sis, ut tu Vnus omnium maxime potes. Vi-
tembergae, X l l l. Cal. Nou.cio loCLXXXI. XCIV.
FIxum mihi deliberatum est, gratulari
tibi praemia simmosque honores, quos petiisti, ac merito tuo impetrasti. Res ca omnibus vise est memorabilis, quod pater et filius, eodem tempore, eandem dignitatem, pari et, aequo iure, susceperunt. Ego id, pro eo, ac par est, meoque doctoris historici, muneri sane convenit, in ordinis nostri commentarios referre volui ac debui, Ut posteritas de exemplo tam laudabili nunquam apud nos, quod ego quidem sic am, edito cognosceret, idque secum recogitaret. De impensarum rationibus iam ita mihi sitis factum est, ut gratiae reserendaα
locum occasionemque quaeram. In primis Deum Veneror, Ut res consiliaque. tua se tunet , et Scerdotium tuum laboresque in via iuersum felices esse iubeat, Vt hoc tempore, quo Gallicus Hannibal nihil non ad perdendam polluendamque secram pariter. et ciuilem rem molitur , dissicili λrtunae
190쪽
sistas,et pietate atque constantia partes tu- obeas, teneasque hoc multo sanctissimum institutum,quod hostibus placere non pot- w.Sed dimicent illi de vita et fortunis, eri-Mant templa et urbes, lacessant nos et perseantur, pietate, Velut scuto , nos armabi. S, et hanc unam vincendi rationem pu-imus , fore, Vt Deus, fallendi nescius,n destituat peculium ab se dilectum, exique rei ferme conclamatae eXpediat, cIesiam tueatur et propugnet. Se , Cur iec scribo , qui honores tuos gaudio etatulatione celebrandos suscepi Z Itaquo ita nuncupo, Deumque obtestor, Ut pa-iae, familiae ac tibi, annuat, et plura ma- iraque incrementa, cum nouis, iiSque re
te partis honori β tribuat ac perpetuor atur. Vitemb. apud Saxones XII. Cal. Ou. A. C. cla la XXXI.
On opinor, seres grauiter, quod filium tuum, modestia in primis ac dilia gentia mihi conciliatum ad capiendos Ma- sistri honores inuitaui , vel eo non contemnendo persuasionis argumento,quod minori, ac alias , impensa conficero rationes posset. Me enim annitente, aditus ipsi ad - Deneficium patuit, quod, ob frequentem