Observationes in monetam Graecam

5쪽

INAUGURALIS ΡΗILOLOGICA

QUAM

CONSENSU ET AUCTORITATE

ΑΜΡLISSIMI PHILOSOΡHORUM ORDINIS

ALMA LITTERARUM UNIVERSIΤΑΤΕ

DIE XVII. M. JULII A. MDCCCLXXXIV

H. L. Q. S.

PUBLICE DEFENDET

AUCTOR

7쪽

Quae a GraeciS cte iPSOrum moneta tractita Sint.

Λ. Vocabula numn Pin. In nullo ali0 genere Graeci magis sui fuerunt suum queingenium c0mpr0baVerunt quam in re numaria. Quamquam enim gravissimis testibus Her0d0t0 et Xen0phane Lyd0s nu-m0rum studend0rum iuVentores fuisse constat ) publicus m0netae usus in civitatibus Graecis primum institutus est, et voeabula

ipsa, quibus Graeci in hoc genere utuntur, quid ab antiquioribus gentibus acceperint quid ipsi primum instituerint et

110Vaverint, luculenter Signis eant. να. Omnia enim Graecae originiS Sunt, un0 eXempt0, quod B00 khi0 auct0re Chaldaicum esse putamus: μυδ. Ad nume-

Orientalibus imbut0s esse. Nee quisquam mirabitur, illos peregrinam hanc V0ssem, eX qua R0mani minam Suam traXerunt, ServaVisse nec Suam in linguam Vertisse, quum id numorum genus, cui h00 nomen inditum erat, usum cotidianum parum attingeret. τάλαντον. rizPa. στα P. Sed utilitatem multo mai0rem asserunt ad illam rem intellegendam Vocabula τειαν υ, χόνας, δραχμῆς, quippe quae ex appendend0 metiend0que petita vestigia sint pri0rum temp0rum, quibus metallum nec formatum nec signatum trutina pensabatur, Si quiS merceS Soluturus erat,

mt χαρακτῆρα επιβαλοντες Ba ἀπολυσύ τῆς μετρησεcoc αὐτούς. Clarissima h0rum verb0rum d0cumenta illa sunt numismata

8쪽

Summae Vetustatis. quae nihil nisi later0s nud0 130tati typum fasciatum vel rudem feriendi Drmam insignium l000 perhibent. )Ρostea demum Sigua impreSSn Sunt. Αc antiqu0s iam script0res 110n fugit, Homeri τύλαντου aliud ac p0steriorum esse, qu0d ex illis Iliadis versibus

viri eruditi reputaverunt, id tantem valuisse, quanti Asiatici. Shel el', quod dicitur, duxissent. δ)Αdisse quod etiam it 'a et στατ P eiusdem fere notionis sunt: illius proprietas manifesta est, si libra Latini sermonis ad comparandum arcessitur; hie sicut σωθη et σταθύζ ex metiend0 assumptus ad pendendum translatus eSt. Quapr0pter Gua', 'M, itγα, στατ P Semper ad genuS qu0ddam p0nderis et pecuniae appellandum usurpata Sunt et metaph0rice ei, qui feneranteS aurum argentumVe penSitant, σωτῆρες dicuntur.

9쪽

Enimvero in Epicharmeo illo versu, quem auct0r Elym0l0gici Magni ServaVit, alius sensus ineSSe non Videtur, etsi explicati0ne illa στατ γες οι νεωσrat paullisper obScuratur: Hotivii σωτῆρες, d δοτῆρες ol δὲ εἷς, E χαρμος Ilo ηδε ), i. e. creditorum multi, debit0rum 110n unus. Ac Phoenicum haec Verba n0S 1110nent, qui primi notissimique antiquitatis argentarii lucri causa feruntur

ad Graec0s pr0pagatis eSt. δραχμζ. V0cabulum autem videtur indicium esse inventi cuiusdam Grae00rum: ut facilius citiusque pateret,

num massa metalli iusta esset, tantummodo manu enm 00mprehendebant, trutina non usi. itaque m0netam magiS ad mercaturam faciendam acc0mm0dabant. Nam hanc vim 110minieSSe' , DOR S0lum aliae V0ces eiuSdem etymi ut δράσασθαι et

si sed etiam Plutarchus plane c0ufirmat Lys. c. 17):

τοσουτων τυ η χεὶρ περιεδράττετομ). Sed nuperrime S0utg0ius acute pr0bavit. Lyd0s rem0tis iam temp0ribus στατῆρας SU0Saeque dimidiasse num0sque edidisse, qui drachmis Graecorum omnino respondissentq). Itaque dubitari vix p0test, quin etiam h 00 V0cabulum Sicut τάλαντον στα P, iis a principi 0 eX c0nsuetudine quadam Asiatigorum pr0seetum sit. Ac si quis ac Brate rem eXaminat, c0ncedet opinor, h0mines primitiis rei Dumariae aliquantulum Superatis ad res min0ris pretii bilancem ut ita dicam, paullatim ab0levisse, metallum ad modum pugilli mens08. SimplicisSimum est genus mensurae Simulque p0nderi S, hodieque usurpatumq), ut tarda pendendi 0pera liberet, quum ex prioribus experimentis c0nstet, quanti p0nderis massa quaedam eiusdem materiae eiuSdemque mensurae sit. FortaSSeetiam Arist0teles hanc rem illo l000 iam en0tat0 VerbiS Ῥὶσαντες μετεδει καὶ σταθφ Significat. νύμος P0 t a. Sed quantumvis Graeci ab aliis gentibus didicerint, semper id si108 ad 1110r08 adaptaverunt peregrinamque

formam Vernacula c0mmutaverunt. Μ0neta, quae apud ASia

10쪽

ticos regis iussu feriebatur, apud Graecos singularum civitatium erat, quarum pr0pter multitutinem, n0n uni imperio Subiectam, tamquam legitimum institutum habebatur; ne cuilibet liceret vilitatem ei facere. Huius rei testeS Sunt νομος et Mostra, quorum alter ad legem pertinet vel ad ea, de quibus ciVeS 0011Venerunt, alterum ad ea, quae legibuS Sancita Sunt. Nam Arist0teles ea sic definivit Rhet. I 10 2J νομος δ'εστὶν Ο μευ ἴδεος, ο δε κοινος ' λεyco δε ἴδιον μεν καν ῖν τελ α μενον etmitras ras miυον δε, osa Papa m a Matu Dolopεῖ at δoni; - Ethic. V 8): bπῶλαημα τῆς νεόας το νομισμα ζSζονεν κατα

ipsam adhibebatur; velut Soph00les Aiacem, qui EurySacem filium sociis mandat. haee facit loquentem Aiax 548 sq.):

μίαν εἶναι, et paull0 p08t: vrs toν μευ νομιν εἶναι των ἰδίων Maiiax άτων ενεκα τοῖς ἐδώταις εὐρημενον, τοὐς δε νομους ητοῖ νομινα τῆς πολεως εἶναt. optime haec cum eis c0ngruunt quae eX 110minibus ipSis Sequuntur: quemadm0dum numi legitimi sunt nec adulterari debent, ita leges m0netae loco habendas privati comm0di cauSa 110Vare non licet. R0manis denique quibus a Graecis non 80lum numi Sed etiam talenti, librae, drachmae, numismatiS n0mina obVenerunt,