장음표시 사용
171쪽
xo C A p. III. D E P OE N I siduellionis, vel qhas perduellionis bona publicantur, quos refert & sequitur Claudius de Battandier indiet.traeh. de legitima, caP.
9 8 Expeditae jam quaestioni proxima est illa,
an condemnato perduellionis,uel quasi perduellionis filio, pater eius legitimam fisco dare teneaturi Magis autem est, Vt negatae conclusioni calculum nostru addamus,quippe cum vivo patre legitima liberis non debeatur, d. l. I. g. si impubere ai. si de collat.bon. j dc facit argumentum l. si qua poena, 7. st de his, qui sui vel alieni jur. sinit,& l. Etsi co demnatus, T. de noxalib.actionib. Aliis quoque argumentis propositae quaestionis conclusonem munire conatur Hieri Gigas in dict. Trae . de crimine laesae maiest. Rubr. det poenis committ. crimen laesae ma- ies . quaest. Verum illa juris dubii sint, deminime certi, ut vim arguendi nullam habere videantur.' ' Neque obstat quod Paul. Jurisconsaltus ini. In suis, si de liberis,dc postumis, scribit,
quod liberi etiam vivo patre quodammodo domini paternorum bonorum existimatu Ait enim existimantur, dc ait, quodammodo existimantur domini, unde liquet, quod vere domini non sint vivo patre. Ideo autem existimantur quodammodo domini , qui' spes es: eos aliquando fore dominos, mose
172쪽
Sed vitextus jam quaeri hoc loco potest,an roo patre mortuo, ex eius bonis legitimam filii Rei perduellionis exigere fiscus possit Z Speculator dc Martinus Laudensis id recte ne-ggat,quos refert δc sequitur Gigas diatraeh.
Rubric, eadem, quaest. 18. AFumentum ta men quo id probant, hanc sententiam non tuetur. Quod enim aiunt, bona Rei sutura,& post quaesita non confiscari,a veritate alienum est, ut supra eodem hoc capite ostendi. Ratio autem praedictae conclusionis mihi tot
haec est, quod scilicet patre vivo in huius bonis spe tantum quadam legitimam habes,
dict. leg. I. I. si impubere,ff de collat.bon qn es t autem successionis ad extraneum he- ioa redem cuius loco fiscus est, iton transmittitur, i, via. f. in Novissimo, C. de caducis tollendis, l. via. C. de his qui ante apertaS Tabulas , dc l. ventre 8 . se de adquir. vel amittenda hered. Atque hac etiam ratione motus subscribo ibasententiae Nelli, quam resert dc sequitur Gigas dict. Rubric. de poen. com Hiit. crina. maiest. quaest. 8. qua vult hereditatem Reo perduellionis delatam,non aditam ab eo, Vivo, ad si sciam non pertinere. Porro in dubium vocatur, an etiam Reo l. Quasi perduellionis, ante damnatione mo
173쪽
1so C Ap. III. DE POE N I stuo, memoria eius damnetur, hoc est, presententiam bona ipsius jam mortui publicentur, & fisco inserantur λ Arbitror autem. id juris autoritate nulla certo affirmari posvse. Etsi enim de Reo perduellionis id jure cautum sit, ut supra ostendi, attamen in d. l. Quisquis C. ad leg. Iul. maiestati quae OIa extat de quasi perduellionis crimine , nulla litera suadere videtur , idem etiam ad quasi perduellionis Reum porrigi debere. Quapropter cum jura odiosa extensionis interpretatione adjuvanda noli sint, i. cum quida 19. insin .is de liber. &postum. Et in poenalib. benignior facienda sirinterpretatio, Cin pPriSitit. de regjtiri in 6. dc l. pen.ii de poen.certὀquod hac de poena dispositum estinReo pe duellionis , id porrigi ad Reum quasi perduellionis minime debet. Ita sentit etiam post alios quos refert, de sequiturJulius Clarus
libr. s. sententi laesie maiestatis crimen,nurrier. 16. At dissentire videtur Menochius consit. 99. num. D. & 68. Item num. 7O. II. 2. 7 . at nullo certo argumento. Et satis ille resutatus est a Fachinaeo libr. si. controverscap. 'Α,
Nunc dispiciendum,qui pr eripsumReui ob quasi perduellionis crimen obnoxii poenet fans. Hi autem sunt, tum liberi ipsius Rei, tum etiam, qui pro Reis quasi perduellionis qua Imperatorem intervenire audenν Libero
174쪽
REo RuM MAIEsTATI s. III Liberorum poena duplex est: una quod os Praeterquam bonorum patris , qui hoc se crimine polluit, exortes sunt, a materna qu que item avita, & proximorum, quin etiam extraneorum successiorie alieni habenturi Altera,quod paterna infamia eos semper comitatur,&ad nullos prorsus honores,ad nullum jusiurandum admittuntur,d.I. quisquis, 1.3.filii vero, C. adleg.Jul. maiest. Ex t quo i
loco manifeste evincitur communis error eorum, quos refert Sc sequitur Jul. Clari ind. g. laeta maiestatis crimen, numen I . cum volunt , hanc in liberos poenam , in eos in tum converti liberos, quorum parens cru :men maiestatis contraImperatore,vel Rempublicam Romana commisit.Quando enim
Impp. Arcadius δc Honor. Hi, aiunt eius. certe de filiis loquuntur eius,cuius in principio legis illius facta suit metio, uti arguit relativu illud e . Sed in principio legis illius
sermo est non de eo tantum, qui de Imperatoris, sed dc qui de Consiliarii 'Imperatoris, item de Senatoris Romani,thm etia eiuS, qui Imperatori militat,nece cogitavit ;Vt proin- 'de de huius etiam filiis necessario intelligenda sit dispositio proxime sequetis M. filii eius. Etsi autem filiae quoq; Rei quasi perduel- loratonis arceantur a seccessione etiam propinquorum , legitimam tamen in bonis materius salvam habent, diei. leg. Quisquis,1. glad
175쪽
CAp. III. D E P OE N I ssilias vero, C. ad leg. Iul. maiest. Unde patet hoc casu meliorem esse conditionem scemianarum, deteriorem masculorum. t At obstare videtur l. in multis s. si de statu hominum,ubi Papinian. Jurisconsultus in multis, ait, juris nostri articulis, deterior est conditio foeminarum , quam masculorum. Sed quia Jurisconsultus in multis esit,iuris amriculis, evincitur inde in casibus quibusdam foeminarum conditionem meliorem esse; quorum casuum unus hic est, de quo agi
ior Sed quaeri hoc loco potest, an in computatione legitimae etiam filii partem facianc'. hoc est , eorum etiam respectus haberi debeat, ita ut non totus triens, vel totus semis filiabus ex bonis maternis sitassignandus,sed rata tantum portio connumeratis scilicet filiis, licet hi nihil capiant Z Uerius autem est, totum trientem, vel totum semissem fili bus deberi, perinde ac si mortui filii fuerint, per textum in l. i. g. sed δc si patruus, ibi, na a exheredatus pater eorum pro mortuo habetur, g de conjungend. cum emancipat. liberis,dcl. Qui repudiantis i7. in princ. K de ii ossic. testamento. Atq; ita post Graecos sentit etiam Anton. Contius ad d. l. quisquis 3'. s. ad filias. C. ad leg.Jul. maiest. Neque obstati. Papinianus 8. quoniam,
is de inoflic. testam. Est enim de cassi, quo
176쪽
vnus ex filiis exheredatus querela inofficiosi agit, alter vero non agit, asere tamen si velit, adhuc potes t, atque ita suam quoque partem petere. Hic vero traffamus de casa, tuo filii nullum jus petendi legitimam habet,ut proinde partem sacere non possitare. Poena autem eorum, qui apud Imperatorem pro quasi perduellionis Reo intervenire ausi fuerint, est perpetua infamia, di st. lese quisquis s. g. Denique jubemus. C. adlegem Jul maiest. RESTAT poena criminis laeta maiestatis ita specialiter dicti Huius criminis . poena alia similiter corporalis est, alia item quandoque
Corporalis illa poena regulariter etiam capitalis est, de quidem ultimum supplicium, interdum autem deportatio, vel relegatio cum infamia. Deportatione dc infamia afficitur qui hostem fugietitem sciens sescepit, i. Metrodo-rum O. jumstat. eorum aq.is de poenis. Relegationis vero dc infamiae poena ei imponitur , qui hoste na populi Romani quodam occultari loco non ignorans diu dissimulavit, d. l. Metrodorum O. juncta l. eorum a . V d t. Post glossam quoque dc Barci Antonius Capycius decis iso. nu. ao. scribit, quod possit esse quis in crimine i sε maiestatis,& esse in poena tantum relegariotiis.
177쪽
1I . CAP. III. DE P OE NI sCaeteri autem huius criminis Rei ultimo sipplicio assiciuntur, ultore ferro prostrati, Per textum ind.l. quisquis,s. in fin.ibi, utpote maiestatis Reus gladio seriatur,Cadleg. J ul. maiest. Ex quo loco evincitur,Reos mxie si iis sereonities gladio seriri ; quippe cum ibi Impp.Arcad. & Honor. a genere ad speciem argumentari videantur hoc modo: Qui de Imperatoris,vel Consiliarii ImperatorisC5sistoriani,vel Senatoris Romani, aut militis Imperatorii nece cogitat , capite pleistitutitiam Reusest maiestatis: Inde ergo sequitur, maiestatis Reos regulariter gladio seriri. Ide etiam haud obscure probat textus in l. 3. in
yr.ibi,capite puniri, Ude leg. Iul. mala Neq; obsutiquod ibide lex duodecim tab.
EcleκJulia maiestatis invicem opponuntur. Illi autem poena capitis accepta sertur; hac vero huius criminis Reus teneri simpliciter dicitur, nec ulla nominatim poena additur.
Non, inquam, id obstat. Sententia enim J C. Marciani hic est,quod olim quide lex Ia. tab. jusserit Reum hujus criminis puniri ι hodie
vero eundem Reu coerceri lege Iulia mai
statis. Et quia prius dixit JC.quod jussu legis
Ιχ.tab.pimitus fuerit maiestatis Reus, postea autem simpliciter dicat, hodie eum tenerilese Iulia maiestatis,significare videtur,quod eadem illa poena capitis accommodata ut le-
au ulis nruiestatis, siquidem hanc Rei maietatis
178쪽
REo RuM MAIEsTATIM II, sutis poenam esse ex d. l.quisquis s. in sane pro C. adleg. Jul. maiest. abunde constet. Adhaec , quod etiam Reus huius criminis maiestatis ita specialiter dicti, poena mortis assiciatur, scribit quoq: Bl. adi data opera IL C.de his,qui accurare non possItem Bonifim tr.de maleficiis,mb.quib.de causis quis possit ad morte,vel in membro condemnari. Tuisi etiam lyc. ad d. l.quisquis f. in pr. l. Σ.i bi. Nam licet in quolibet casu sit poena capitis, C. adleg.Iul. maiest.& Anton Capycius dies,decisis O. n. 2 o. C terum quod attinet poenam bonorum, in
duo cinis hic distinguedi sunt ; unus quo ipse maiest. Reus sine liberis est. dc parentib.vivis; alter quo liberos,vel paretes sepstites habet. Priori casu bona Res maiestatis publicantur,sive ultimo supplicio, sive deportatione assiciatur, per textum in l. s. g de interdictis dc relegat. 3c in l.q uando quis Io. C. de bonis proscriptor. l. Eorum,s n. deleg. Jul. mai fiat. Titi s6. quae sint regalia, lib. a. seud. MNovell. Isq. cap. vltim. Atque ita etiam se tire videtur Salycet.ad dict.leg. quisquis s. in princip. colum. C. ad leg. Iul. maiest. his verbis ue licet in quolibet casu sit poena capiutis,& publicationis bonoru,dcc Idem quoq; sentit Anton. Capycius die .decis Iso. n. ao. verssit ergo conclusio, quod in secundo ca
pite legis Iuliae maiestatis est poena mortis,&, I pubi,
179쪽
x16 CAP. III. DE POEN I spublicationis bonorum. Senti t idem DL
quos resert& sequit Menochius consit. 09. Hum. I. 62. 43. & 7 . & sequenti numero xehcit eorum opinionem , qui volunt non
publicari bona ex capite a. legisJuliae maiestatiS. Non est hoc loco ignorandum , quod Dd. nostri duo iaciunt capita legisJuliae maiestatis, argumanto scilicet l. 2. E deleg. Jul. naaiestat. ubi Ulpianus Jurisconsultus.Nam,ait,& hoc capite primo , leo maiestatis enume
Non convenit autem inter Dd. nostros, quae facta primum complectatur caput: quae item caput secundum. Cynus & eum secutus Salycetus, ad d. L quisquis s. in princ. C. adlegem Juliam maiessi Duo, aiunt, legis Iuliae capitula sint. Unum est, quando machinatur quis adversusRempub.Et istud non est vere, nec proprie crimen laesae maiestatis. Atqui haec Cyni dc Saliceti sententia serenda non est, tum quia & ille ad primum legis caput pertinet, qui adversiis Rempubl. quid commisit, ut qui in tabulis publicis sciens salsum conscripsit, vel recitavit, ut diserte tradit Ulpianus Jurisconsultus ind. l. a.ff. delegeJulia maiestati tum quia dc ille vere dc proprie maiestatis crimen committit, qui Rempublic. laedit,l. I. g. I. & l. vltim. vers plane, gestiti
180쪽
REo RuM MAIEsTATIS. Alii docenti primum legis Juliae caput eos eomplecti,qui Imperatorem Romanum,uel Romanam Rempublicam offenderunt Secundum vero caput hos continere aiunt,qui laeserunt inferiorem aliquem magistratum, vel inferiorem Rempubl.Veluti Principem, aut Rempublic. recognoscentem superiorem, puta Caesarem, vel Rempublic. Romanam. Ita sentire videtur Decius consit. io. nu. 26. & Ruinus conssi.3.nuam12. lib. s. Huic opinioni proxima est opinio Antonii Capycii in dict. decis I3o. num. 17. vers at meo, ubi eius verba haec extant: Crimen hoc habet tantum duo capita. In primo capite ponendi sunt omnes castis, cause, & c pitula, in quibus molitur quis contrarii cipem, vel Rempublic. In secundo vero capite ponantur aliae cauis, in quibus quis non molitur contra Principem, vel Rempublici principaliter. Et postea num. 18. 19. dcata ostendit, quod Reus maiestatis ex primo capite puniatur capitis poena, publicatione itebonorum, dc damnatione memoriae: α --pite vero secundo, similiter quidem capitis poena, & publicatione bonorum, at non da
Verumenimvero opinioni huic non pee omnia inhaerendum erit: tum quia ad legis Iuliae maiestatis caput primum , quod VO-ctat ex sanctione Arcadu dc Honorii quae-