D. Felicis Nerinii abbatis Hieronymiani De templo et coenobio sanctorum Bonifacii et Alexii historica monumenta

171쪽

Ἀ8 DE TEMPLO ET COENOBIO ,, tae sanctitatis & virtutis , ut mortuum discipulum se precibus suis a morte excitaverit ,,. Haec Alexia isnorum quasi colonia Monachorum ab Adalberto inta. Bohemiam deducta est,qui monasterium Sancti Μartini Breunoviense fundarunt, cujus monasterii Abbas suit Anastasius . Hujus magna auctoritas apud Omnes , nobile nomen , laus innocentiae & disciplinae monasticae maxima r quinimmo perhibent , multis clarum prodigiis floruisse , atque eo praesertim, quod demortuus discipulus,summis a Deo precibus, ut in vitam revocaretur, impetravit. Eadem sere pietas , eadem monastica disciplina viguit in reliquis Alexianis Μonachis , quos ibi adduxerat Adalbertus , quorumque consortio summopere ipse uti consueverat, ut ibidem subjicit Dubravius r ,, Saepius in hoc contuber ,, nio Adalbertum , quam in domo sua Pontificali reis perisses et adeo moribus & natura cum sanetis illisis Patribua c nempe Monachis Aurianis congrue-- bar ,, ; quos etiam respiciens , atque admiratus Boleslaus invisere,eorumque mensis Misere quum non dedignaretur, majorem hinc voluptatis fructum capiebat , quam ex ipsius Regni gloria . M Nec Bolesaus,, a consuetudine illorum abhorrebat, sponte veniens,,, ut bonis mos est, ad bonorum convivia, quae a

,, precibus illi incipiebant, & cum precibus finiebant, ,, magna cum modestia & disciplina, atque abstinen

Sed non diutina hujusmodi Μonachorum tran quillitas fuit; nam impii di conscelerati homines in Boleslaum Principem , quem maximopere Christi arae Religioni deditum asserebant, simul di in Adal-

172쪽

ss. BONIFACII ΕΤ ALEXII CAP. IX. l. VIII. rhybertum , quod frequenter eorum vitia reprehenderet, conjurationem inierunt . Quare invidiae cedendum ratus Adalbertus e Bohemia secessit; ac demum ad Prussos se contulit, ubi Μartyr occubuit, ut supra ostendimus tr. IV. cujus exemplum sequutus paullo post Anastasius , in Hungariam cum 1uis Discipulis perrexit, ubi a Beato Stephano tunc Duce benignee ceptus , alterum coenobium condidit, ut refert a Chartuitius Episcopus in Historia Vitae S. Stephani Hungarorum Regis . Anastasii autem Comites quorum nomina mox recitabimus ex eodem Dubravio &Cosma Pragensi) , mortuo Adalberto, ad Gauden tium ejus fratrem divertisse dicuntur . Hos quum re tinere secum ipse non posset, in solitarium locum, longeque ab hominum 1ocietate semotum deduxit . ubi tuguriolum cum sacello ex lignis confecerunt , atque in summa rerum abstinentia vixerunt. Dicitur Poloniae Princeps , Μesicho nomine , eos ad invisendum ventile , eisdemque vel invitis pecuniae summam reliquisse, quam illi velut exitialem ad ipsum

per Barnabam eorum contubernalem referri juriis runt. Interea vero latrones in tugurium nocte ingressi , ubi quaesitam non invenerunt pecuniam , i romin caedem innocentium vertisse traduntur, & ad unum

omnes occidisse , solo incolumi relicto Barnaba, qui post mortem pariter cum Sociis Gnesnae sepultus suit. Sed Historiam hanc audire praestat ejusdem Dubravii

verbis: is Praeter Anastasium autem & Gaudentium , ,, alios insuper sex contubernales Breunovia habuit.

Illi igitur desiderio solitudinis , quum mi

ca) Chartuitius decimotertio saeculo vixit.

173쪽

rao DE TEMPLO ΕΤ COENOBIois grandi ex Bohemia in Poloniam consilium coepissent,

is occiso Adalberto , ad Gaudentium diverterunt . . .

A Nacti illi quem optabant secessum, in eo tuguriolum, ,, & juxta sacellum ex lignis coagmentatum sibi conis stituunt . Nomina contubernalium: Μatthaeus , ,, Benedictus , Joannes , Isaac , Christinus , Barnabas. Frugalitatis omnium istorum, innocentiaeque, is & continentiae , atque vigiliarum indicium hoc fue-M rit, quod famem saepius pane solo, raro olere adjun- ,, eto , quod sua sibi manu 1everant, legerantque , CX- ,, plebant; sitim autem aqua semper sedabant; quod ,, a pecunia possidenda ita temperaverint, ut ne ter- ,, uncium quidem in zonis suis , aut marsupiis suisis possidere vellent; quod denique stratis sumi in malinis ta scirpea corporibus cilicio vestitis , somnum anteis mediam noctem interruptum habuerint . . . Quo ,, niam autem rumor jam pridem de bona istorum vi- M tae consuetadine ad Μesichonem Principem Poloniae M pervenerat; invasit eumdem Mesichonem cupido vi- ,, dendi, & alloquendi viros ex rumore sibi laudatos . ,, Ubi igitur ad latebras eorum pervenit, summotaque is assectantium turba , ipse cum paucissimis sacellum , ,, in quo sac ros psallebant hymnos , introiit . . . Ve- ,, lut praesentia Numina veneratus est; tractavitque se liberaliter a pecunia , quam abiens illis etiam inviis tis reliquit, praesidium futurum inopiae, quam sumin ,, mam adesse cernebat. Sed illi . . . accersito Baris,, naba, quem panis & olerum dispensationi praefe- ,, Cerant, tollere eum exitialem pecuniam , di ad Μe,, sichonem continuo referre jubent. Absente Barnaba,

,, superveniunt latrunculi quidam , di in tugurium

174쪽

ss. BONIFACII ET ALEXII CAP. IX. g.VIII. Iaris nocte irrumpunt; quaesitaque inibi, & non inventari Principis pecunia, iram & furorem in caedem inson

,, tium virorum convertunt: Occisi ad unum Omnes, ac

se solus Barnabas per absentiam incolumis est servatus, is cum magno animi sui dolore, quod praesens eamdem se cum interfectis Μartyrii palmam assequutus non fue- ,, rit. Nihilominus sui similis permanens, vitam quam ,, coepit colere, puram inculpatamque ad fatalem us- ,, que exitum non desiit: post quem in tumba Gnes nae, ,, in quam ante se interneti Sodales elati sunt, condi- ,, tus est ,,. Hactenus Dubravius lib. σ. Ηist. Bohemicae; ex quo satis superque intelligimus , quale Μonachorum gonus e Μonasterio SS. BONIFACII &ΑLEXII sibi Socios adsciverit Adalbertus , quum Roma dis dens unacum Gaudentio & Anastasio, in Bohemiam iterum & ultimo reversus est. Celebris est eorum memoria apud Polonos & Ηunis

saros ; sed observante Μabillonio 3 , nihil rerum ab illis gestarum scriptum habent praeter ea, quae eX Du- bravio laudata sunt; quaeque resert Cosmas Pragensis in Chronico lib. primo, ubi sic habet: ,, Temporibus se Henrici Imperatoris, qui post Ottonem III. rexitis Romanum Imperium , in partibus Poloniae quinqueri Fratres Μonachi & Eremitae,viri Israelitae r Benedi- Ius,Matthaeus,Voannesasae, Crispinus calii legunt, M GriRinus , & 1extus Barnabas , quorum non est in

,, ventus in Ore dolus, nec in manibus pravum opus. Erat tamen eorum conversatio laudabilis, Deo,, acceptabilis, hominibus admirabilis , & eam sectari

Mabillon. In Indice Sanctorum saeculi VI. Bened. pag. xxxi. praetermistbrum in prima parte

175쪽

volentibus imitabilis . Passi sunt autem hi Fratres,, quinque Anno Dominicae Incarnationis Μillesimo ,, quarto, secundo Idus Novembris ,, . Sed de quinque Sociis, e Μonasterio S. ALEXII in Poloniam deductis, ibique Μartyrio coronatis , haec dista lassiciant: jam ad Anastasium revertamur , qui Christianae Religionis

tum primum in Hungariae Regno exortae seminator , educator , altor, & parens fuit. Hic ex Alexiano Coenobio una cum B. Adalberto digreuus, Breunoviensis monasterii, antea ut dicebamus , Abbas constitutus , ac demum in Hunga-i iam prosectus , a Beato Stephano Hungarorum Duce benigne exceptus fuerat; qui nascentem Hungarorum

Ecclesiam sine Pastoribus diu subsistere non posse animadvertens , Provinciam totam in decem Episcopatus distribuit; atque Colocensi Ecclesiae , uni ex illis, AuAricum , quem doctrina o moribus praectantem esse

noverat, praefecit; eumque po I initum Pontifcatum Anactasiam appellavit, ut refert Antonius Bonfinius Rerum Hungaricarum lib. I. decade secunda . Uerum quum haec omnia non satis tuto egisse sibi videretur Beatus Stephanus, nisi accederet S. Sedis ostolicae Auctoritas , Anastasium Legatum Romam misit, cum ut bonam Pontificis Romani veniam , &optima nascentis Ecclesiae auspicia, tum etiam ut Regium sibi Diadema impetraret. Quanta cum prudentiae & felicitatis laude , Legatione illa fungeretur Anastasius , quam ad A. D. Io oo. refert Μabillonius

) , ipsius rei exitus declaravit, qui Stephani spem

expectationemque superavit. Non enim Regiae tan

tum M Mabillon. Annal. Bened. lib.I I. p. IapDiuilirco by Coosl

176쪽

ss. BONIFACII ET ALEXII CAP. IX. f. VIII. Iastum Insigne dignitatis Diadema , sed Apostolici titulam sane gloriosum accepit, multaque praeterea Ornamenta honoris , quae eidem Apostolici nomini convenirent . se Praesul Austricus Chartuitii mersa ipsa is asserimus ad Pontificem venit ; de mandatum- ,, que officium sibi prudenter exsequens , sanctiqueri Dacis res gestas ordine referens , a Sede Apostoli- ,, Ca Regni Coronam petiit, ostendens, dignum esse, , Ducem & honore & dignitate . . . . quippe quiis divina fretus ope , multos sibi populos sub)ugasset, is multosque Infideles sua potentia ad Christum coninis Vertisset ,, &c. qua rerum a Stephano gestarum, narratione mire exhilaratus Pontifex , ipsi modo ut diximus Regis Apostolici nomen tribuit ; & ut eum Crux Apostolatus Signum praecederet, Pontificia Auctoritate permittit. Reverso itaque Anastasio iStephanus Rex coronatur, atque Ecclesias Dei una cum populis Apostolica vice ordinandas suscepit. Quum autem interea Sebastianus , qui ex Μonacho Archiepiscopus Strigoniensis fastus fuerat, oculis captus estet , Stephano Regi optimum fastu visum est, si Anastasium a Colocensi ad Strigoniensem Episcopatum evocaret: quod quidem non abnuente Romano

Pontifice contigit. Sed accidit, ut post annos tres Sebastianus amissum lumen recuperaret: qua re intellecta, Mastasius nihil dubitandum existimavit , quin pristinam Sebastiano Dignitatem restitueret, seseque ad suam reciperet Colocensem Ecclesiam . Hic autem nemini mirum videri debet, si Anastasius vel consequenti tempore Archiehiscopi Hungarorum titulo condecoratus legatur, di lubscriptus Di

177쪽

r34 DE TEMPLO ET COENOBIoplomati Joannis Papae XVII. in Concilio Franco-

fordiensi; nam Pallii , ut vocant, usum & nomen , aliaque Archiepiscopalis Insignia Dignitatis, quae acceperat, retinuit: quod est in more positum , ne quae Ornamenta . quisque deposuit, iis turpiter spoliatus esse videatur . Concilium illud Francosordiense , quod ex Greis ero Labbeus edidit tom. IX. Conciliorum, ad A. D. resertur Ioo7. quo anno S. Anastasii obitum contigiste putat Mabillonius ; propterea quod deinceps nulla ejus mentio occurrat; di quidem die II. Novembris , quo scilicet in Martyrologio Benedietino memoratur his verbis : Strigoniae in liungaria depositio S. Ana-LIasii Episcopi o Confessoris , magnae sandiitatis viri . Haec ea sunt, quae dicenda duximus de Sancto Anastasio aliisque Sociis , quos di Romae Alexiani Coenobii contubcrnales vixisse , & in Polonia Gloriosos Christi Martyres occubuisse accepimus a Mabillonio aliisque , qui haec monumentis litterarum prodiderunt. F. I X. De Voanne Canapario o Francone, Alexianis Monachir ,

TΑnta est virtutis excellentis vis , splendor, dignitas , ut etsi a celebritate remota, quasique in tenebras solitudinis abdita, luceat tamen , atque in animis hominum mirificos excitet amores sui . Hoc maxime intellectum est in Voanne Canapario , de quo sermonem instituimus , qui Μonachorum Alexianorum sanctissimam vivendi rationem admiratus, tan-ro eoa imitandi studio exarsit, ut laeto & gaudenti

Di iti so

178쪽

ss. BONIFACII ΕΤ ALEXII CAP.IX. l. . Issanimo prorsus abjudicatis, rejectisque omnibus , Μonachorum jamjam humilem contemptamque vestem induere non dubitaverit ; tantumque in eo vivendi genere prosecerit , ut deinceps dignus habitus sit, qui ceterorum dux , magister, & Abbas eligeretur . Quae res , quod vir fuerat in Urbe primarius , di nobilitate opibusque maxime florens , permagnam Ne xiano Μonasterio famam & laudem religionis & sanctitatis conciliavit. Accedebat, quod Joannes idem ut homines quemadmodum in se , sic in amicos animati esse solent cognatos pridem, assines, at8ue

amicos suos monere , hortari, obsecrare non desistebat, ut mentem a curis vilissimis fluxarum rerum ad divinas & aeternas contemplandas converterent, &quod ipse amplexus fuerat, vitae institutum sequerentur : ibi qui clam & tranquillam vitam agi, quam non aeterna mors , sed caelestis immortalitas consequatur . Haec ille inculcare omnibus, haec denunciare quum saepe coepisset, quidam illius amnis, Franco nomine , cognomine autem Μaringus , ibidem Μonachus non une permira quadam ratione factus est . Nam dum ante SS. Cosmae & Damiani templum via, quae Sacra r dicebatur, pergeret, re

pente morbo anginae teterrimo correptus qui morbus eo tempore late manans totam fere Urbem occupaverat , mortem sibi instare, & jam appropinquare videbat . Ergo, ut propinquae aeternitatis metus plerumque homines in saniorem rerum cognitionem adducit,

quod certis sacris S caeremoniis foe- de Donatum de urbe Roma lib. II. dus inter se in ea fecerint Tatius Rex cap. ra. & Nardinum Rom.ant. lib.III. Sabinorum & Romulus, ut testatur cap. II.

179쪽

statim data cuidam, qui sibi aderat, dextera ad Μο-nasterium Alexianum se duci rogat; quo quum pervenisset, licet jacentem vox viresque deficerent, tamen quam potuit Vehementer a Joanne petit, se ut

in Alexianorum Μonachorum consortium admittendum curet . Hanc unam sibi viam esse intelligere sero quidem , at intelligere tamen , ut & SS. ALEXII&BONIFACII intercessione sese a daemonum laqueis expediat, & divinae misericordiae opem praesidiumque assequatur . His flexus Canaparius adit Leonem Abbatem & Fratres reliquos ; quibus facile annuentibus , Franco monasticam vestem induit; & paullo post sacramento sese obstrinxit, ab illo disciplinae monasticae Instituto nunquam discessurum, si vita suppetat . Sed quod divini Numinis praesentiam declarasse videtur , hoc fuit, quod vix eam vocem emiserat, extinctus est . Hanc Historiam reserunt Baronius , Bollan

sto m s. codice Cassinensi descriptam, quam hic iterum subnectere nemini ingratum fore existimamus tri Non solum qui assiduitate Romam plus solius Petriis potestate, quam Regum judicio urbium dominam ,, incolunt, verum etiam qui a diversis mundi partio,, bus eam expetunt, pretiosissimum sciunt Templumis Corporibus SS. Christi Μartyris BONIFACII &,, Confessoris ALEXII decoratum di in quo dum fama

,, sacrae religionis cresceret , quidam nobilitate

180쪽

ss. BONIFACII ΕΤ ALEXII CAP. IX. s. IX. r 3 carnis pollens, & divitiis affluens, monachicum habitum, abrenuntians quae saeculi sunt, susce pit nomine Joannes Canaparius et qui dum in saecu- lo esset, multos si1bi amicos, propinquos, & fide-

les sincera caritate devinxerat , eumdem locumo,, secum petere , eumdemque habitum suscipere . ,, Sed ut est hominum mutabilitas , Omnes pene de- , , clinaverunt retrorsum , & quem Colentem munis dum diligebant, tollentem crucem suam , & Ω- is quentem Jesum, sequi neglexerunt: e quorum is numero exstitit c de quo dicere volo convic

, , neus di compater ejus Franco, cognomento Μa- ,, ringus, homo non ignobilis, nec adeo pauper, &ri saeculari scientia plus justo refertus . Hic autem ea ,, tempestate , qua Joannes Papa praesulabat, residens,, ante ecclesiam Venerabilium Μar Urum Cosmae &,, Damiani via Sacra , turgente gutture , vicina morte se se premi omnino suspicatus est; nam innumera se multitudo hominum illa clade Romae perierat . ,

,, quae sibi vivendi spem penitus abstulerat. Μox ita- ,, que data dextera cuidam astanti, ad Μonasterium se praedictorum SS. BONIFACII & ALEXII citissi- me deduci se petiit, immemor parentum & horum, is quae paullo antea se praepedierant; ubi illuc adve- niens , deficientibus viribus & anhelitu , compatriis suo velle loqui significavit: qui, ubi ex more nuntia- ,, tum est, data licentia ab ABBATE LEONE , quiri tunc eidem Μonasterio praeerat, introductus est, ,, & induetus est ad Ecclesiam Sanctorum , ubi praeis stolabatur eum praenominatus Joannes Canaparius, k, Volvens animo , ad hoc illum venire vespertino - S is tem-