장음표시 사용
141쪽
commutasse , ut ex ejusdem inscriptione . temporibus Honorii Papae III. adinventa, inserius Capite XII. explicabimuε. Quia vero anno Iooa. Joannes quidam Abbas Ss. BONIFACII & ALEXII memoratur in Instrum mento, tunc habito coram Silvestro Papa II. quum recognita est Donatio Euphemiani Senatoris cra , itemque Joannis nomine vocatur Abbas S. ALEXII in Aetis Sancti Adalberti,scriptis sub Henrico Imperatore , qui Ottoni III. successerat eodem anno Iooa. hinc, ut fusius dicemus F. IX. suspicari licet,paullo antea ad Superos evolasse celeberrimum Abbatem Leonem, doctrina morumque integritate clarissimum : cujus etsi nulla in Μartyrologiis mentio fit; tamen, si ejus pro Romanae Ecclesiae dignitate , ac Christiana Republica susceptos labores , si vitae disciplinam admodum severam, si mores sanetissimos speetemus , non indignus ipse judicari debet, qui eorum Sanctorum numero adscribatur , quibus caelestes honores adhibentur , ut recte monuit Μabillonius ci3 . Quoniam vero opportune accidit, ut Adiaberintum aci monasticam vitam a Leone institutum fuisse commemoraremus; de eodem S. Adalberto nunc jam
142쪽
ADalbertus inter Alexianae familiae Alumnos
omnium celeberrimus , clarissimo genere natus
est in Bohemiae finibus , ubi Christiana florebat Reli
gio ; nam BOhemiae pars maxima erat Superstitionis erroribus misere implicata . Is quum aetate , ac magis doctrina, morumque sanctitate mirum in modum
prosecisset; dignus fuit, qui anno aetatis suae vigesi- moseptimo in locum Dithmari Pragensis Episcopi, licet reluctans ci) , lassiceretur . Quare Ueronae consecratus est ab Archiepiscopo Μoguntino coram Otione II. Imperatore ipsa die Apostolorum Petri &Pauli A. D. s83. non autem III. Idus Junii A. D. s7s. ut habetur apud Cosmam Pragensem ca) . Vix annos quinque in Episcopatu exegerat Sam
etus Antistes, quum Praga discedens 3 , propterea N a quod
ci si Interea rediens Adalber- aetiim esse dieunt, prima & velut tus . . . Dux Boleslaus Ac elus is principalis caussa, propter plures,, optimates . . . iuvenem nimis re- is uxores unius viri r secunda pr is nitentem rapiunt. . . . dicentes: se pier detestanda e fugia Cleric se nolis velis,noster Episcopus eris,. . se rum t tertia propter eaptivos &Ita Chronographus Saxonicus apud is mancipiaChristianorim,quos meri abillonium Eee.V. Bened. is eator Iudaeus infelici auro em ia) Vide Mabillon. Annal. Bened. ,, rat, emptosque tot Episcopus r tom.'. lib. s. s. 17. is dimere non potuit. Caussas dimittendi Episeopa- Scriptor autem alterius Vitae ins tres enumerat Auctor prioris Vi- S. Adalberti pii tres atras caiissas ad-tae Sancti Adalberti eap. II. num. I a. dit,quas cap. a. num.xt. sic exprimit τ- Quod maxime de tribus caussis ,, Populus autem durae cervicis ,
143쪽
ioo DE TEMPLO EΤ COENOBIO quod esse ratos Bohemorum mores ad Christi Doctrinam
nulla ratione conformare poterat, Romam venit; atque eo consilio venit, ut inde Hierosolymam migraret , incredibili cupiditate incensus ea loca visendi venerandique, ubi plura sunt Iesu Christi monumenta atque vestigia . Quare bona cum veni a Joannis XU. Romani Pontificis , ac Theophania ) Imperatrice ,
quae tum Romae versabatur, commeatum suppeditan
te , ignotus sub peregrini habitu ad montem CasIinum divertit: ubi Abbas Manso & Primores Coenobii a
susceptae peregrinationis proposito illum deterrere studuerunt, ac hortari, ut suum illic domicilium sedemque constitueret; cujus adventus hunc tamen fructum capere arbitrabantur, quod & ipsorum Eccle
sias dedicasset, & Monachos Sacris imbuisset. Sed ille
secum animo reputans minime convenire , ut quod Episcopale munus abjecerat, iterum susciperet, tacitus effugit s , atque ad Beatum Nilum profectus est, qui in vicino vallis Lucii monasterio vitam agebat . Hic optimum illi fidelissimumque consilium dedit , Romam ut rediret , ac si monasticum vivendi
,, tur cum cognatis, di sine legetas obierat die r. Decembris,, cum uxoribus multis et mancipia s Haec ira dictante reddidit iis Christiana perfidis Iudaeis vende- is utrum me hominem an asinum pu- is banti dies festos confusa religione is latis,ut,quum amota filiorum curais observabant i dies vero ieiunio- Episcopus esse desisterem , nunc D rum, voluptatibus vacantes, omni- is sub nomine Episcopi vestras Eccleis no non curabant et ipsi Clerici pa- - sias consecrarem p Nee mora, itis iam uxores ducebant e contradi- is deorsum per montis convexa, &is centem Episcopum iniquo odio si quasi duorum dierum itinere acto, ,, Oderanti . . . Itaque ad sanctim is ad Magnum Virum Nilum perre- ,, civitatem . . . . matrem Marty- ,, xit Sc. ,, ex Vita prima S.Adalberiis rum, Apostolorum domicilium, ii cap.3. num. I s. apud Bolland. Achais auream Romam venit &c. o SS, 23. Aprilis.
144쪽
ss. BONIFACII ΕΤ ALEXII CAP. IX. . IU. I o Igenus amplexari fixum in animo ac statutum haberet,
Leonem adiret Abbatem SS. BONIFACII & ALE-XII , ad quem litteras commendatitias ipse scripsisset r Accipe patris consitium , o unde digressus es,
repete urbem Romam , quo quum Angelo sono te ducente perveneris, Dominum Abbatem Leonem, nobis amicissimum , ex no Ira omniumque persona salutes, atque Dino-lam no Iram feres σ) . Litteris acceptis Romam regressus , ubi ad limina SS. BONIFACII & ALEXII, monHrante populo,
perductus esset, . prece atque obsecratione humili uti coepit, & rogare, ut inter Μonachos reciperetur: sed Leo Abbas, qui magno rerum usu inconstantiam mutabilitatemque mentis hominum cognoverat, primo aperte negare ; deinde , quum instaret ille vehementius , simulate stomachari, eique ob oculos ponere , quae dura & dissicilia perpetienda essent; postremo , quum nihilo secius a proposito deterreri hominem non videret, Romani Pontificis veniam impctrandam esse dixit: qua impetrata , dici non potest, quanta cum animi voluptate & laetitia Adalbertus monasticam vestem a Leone acceperit A. D. yso. semria U. Coena Domini; & Sabbatho Sandio post tres ipsos dies , quibus suam constantiam Leoni aliisque Μonachis probaverat, se ad monasticum illud vitae genus perpetuo addixerit: Assas mero Leo , ubi non δε-lum avertere a suo proposio , sed etiam dura praedicendo elui accendere poterat, accepturum se fore pollicetur : Hatuit etiam Domnum ApoHolicum cum humiliato Anti lite prius convenire , ut quidquid agendum foret, tanti Patris
145쪽
tris sententia , suorumque Cardinalium eonsitia deliserarent . POLI haee rite peractis omnibus , qua die Dominus Discipulorum suorum lavit pedes, monaualem habitum. ΠΛ Episcopus areepit. Sabbatho Sancto , quando baptietati Cathecumeni eriminalisus vinctis foreuntur , soluta eLI, o ibi capite pendens cuculu ; hine secundum Regulae morem Fratrum numero alunctus oe. Hadienus ex Vita
prima S. Ad alberti apud Bolland . in Aetis SS. die 23. Aprilis , quibus similia leguntur ibidem in altera Uita , quarum utraque a duobus Auctoribus coaevis conscripta est; prima scilicet sub Imperio Cttonis III.
altera iubejus successore S. Henrico I eratore,ut pluribus ibidem ostendunt Hen schenius di Papebrochius, quibus se Vitae primae Auctor videtur Romae fuisseis Monachus in Μonasterio SS. BONIFACII & ΑLE- XII, in quo S. Adalbertus , abdicato Episcopatu, vi
is xerat quinquennio pleno dcc. Alterius vero Auetor
,, Romae Μonachus cum Abbate SS. BONIFACII & ALEXII saepius loquutus , qui Uitam priorem se is is quutus , in multis ipsa quandoque verba descripsit. Bollandianis suffragatur Pagius in Critica Hi Ilori-co-Chronologica in Annales Card. Baronii ad Α.D.yso. num. I, ubi inquit: is Hujus Saneti Antistitis Adaruis serit , a Leone Hostiensi Bohemorum ti Prusso. ,, rum Apostoli appellati, Vitam primum scripsit Ano.. D nymus Coenobii Romani Sanetorum BONIFACII
,, atque ALEXII Μonachus, imperante Ottone III. se Hunc Anonymum proxime sequutus est alter Mo- nachus , qui aliam ejusdem Sancti Vitam , regna is te Sancto Henrico , postmodum Imperatore , ericuis braVit is . Sed
146쪽
ss. BONIFACII ET ALEXII CAP. IX. 3. IV. ros Sed ut ad ipsum Adalbertum revertamur , quanta caritatis , obedientiae , modestiae, Virtutumque omnium, di quam praeclara exempla quotidie ederet,
facile ex utroque libro perspici potest, qui ejus Uitam illustrem sanetissimamque describit. Quasi Episcopalis
oblitus Dignitatis, Abbatis monitis praeceptisque diligentissime parebat; nihilque magis optatum habere videbatur, quam si in iis rebus navare operam juberetur , quae res essent humiliores, & ab Episcopi Dignitate abhorrerent. Obliviscitur Episcopum factua parmu-
Ius in medio Fratrum et eoquinas purgat: scutellas lawat: manibus Fratrum aquarum usus mininrat: mane ad elavis Hra,vespere o meridie ad mensam aquam portae . . . ta lem oseatentiam as Absate rogans accepit . . . '. o quum Assas eum vehementissime faepe increparet , occurrit benigna patientia , o semper flexa humitiatio . . . . novstam majorisus , sed etiam minoribus obedire paratus rex Uita secunda cap. III. sy. I . Hanc tantam animi magnitudinem & constantiam aegre tulit humani generis perpetuus hostis , qui nihil intentatum reliquit,auominus ab obeundo suo munere avocaret. Sed ho-iles fraudes atque insidiae irritae fuerunt: qui nimmo mirae quaedam res acciderunt, ex quibus ti victoris Adalberti virtus , & victi daemonis improbitas dignosceretur . Nam , quum testacea Vasa nunc vino ,
nunc aqua plena gestaret, opera daemonis ita prolapsus traditur , ut vasa ipsa confringerentur et quod quum ille ex instituto majorum ad pedes Abbatis prostratus
expiaret, contigit aliquando, ut vas vino plenum ingenti lapsa in pavimentum corrueret, quin tamen mirum in modum neque vas comminui, neque vinum
147쪽
effundi viderent. Nee moratur Interea aemulus hossis ;υ' quum tessea vasa , nune aqua , aliquando vino plena portaret, callido assu lapsus parat; ae ut eo racta in partes frangerentur sciens, Sacri Viri faciem ingenti rusore perfudit . Haec dum muti oties erent, o ipse tot vicisus meniam proLIrato corpore peteret, tandem ultor ejus consu- ponis respexit ad haec negotia Deus ; nam una dierum , quum Fratrum mensae apportaturus foret merum , menso pede corruit ipse super vas , o mas in enti cecidit super marmora lapsu : audiit a longe Pater Mona Ierii, cunctique Fratres per ordinem , quomodo labitur ille Beros , nescientes , quia hunc casum prosperrima adversitas comitaretur a ita enim vas sanum es vini pretium non minutum reperitur , aes nulla facta foret ruina oc. ex Vita prima cap. 3. F. I Z. Jam annos quinque sanctissimam hanc vivendi rationem nostro in Coenobio transegerat Adalbertus Episcopus, quum Pragam civium desiderio revocatus eli a Villigi sio Μoguntino Archiepiscopo , qui Pragen-1es sine Pastore esse graviter ferens , Legatos misit Romam rogatum , ut Adalbertus illuc redire cogeretur . Legatis auditis , Joannes Papa XU. Synodum Episcoporum convocat , In qua grandis controversia Pragenses inter & Monachos SS. BONIFACII .& ALEXII agitata est , his Μonachum jam suum retinere Certantibus , illis Episcopum repetentibus suum e tandem Legatis cessit visioria ex sententia Pontificia eo pacto , ut si denuo Bohemi obtemperare Adalberto detrectarent, is ab eis quantocius absque periculo capitis sui recederet. Itaque Monachis S. ALEXII tanti Viri jacturam deplorantibus, Roma Legati cum Adalberto disceS-
148쪽
sS. BONIFACII ΕΤ ALEXII CAP. lv. q. IV. roue discesserunt A. D. yy . quibus Pragam accedentibus tota civitas in occursum ruit; festivitque plausibus Episcopum suum excepit, data ab universis fide , se illi quam diligentissime obsequuturos , vitamque ad eam Cliristi Disciplinam, quam docuisset, conformaturos . Verum brevi fidem fefellerunt Pragenses; nam paullo posZ coepit eos igniva mollities ; o neglectis Adaia
berti praedicationisus, itum in omne nefas; veterum ΤΠ0pe vitiorum recordationisus praement4i in carnalem lasem
re vers unt , ut fusius legitur in Aetis 8 .Quum igitur suum illius gregem sanari nunquam
posse , non sine maxima doloris acerbitate intelligeret, piissimus Antistes rursus Praga discedit; atque alio Do-etrinam Christi praedicatum ire statuit, ubi frustum capere aliquem posset; & coepit sane maximum. Nam
8 Acta Sancti Adalberti cap. IV. - Apostolicus .... talia responditinum. i8. Vitae prioris haec habent: si reddimus quod iuste quaerunt , ,, Archiep scopus vero Mogunti- is quamvis de bono Patre iam degenus illigisius scilicet, qui Mogun- is nerassent filii i & dabimus eum hac tinae Ecelesiae praefuit ab anno se . si lege i si audierint eum , teneantis tu annum Ioir. ) Beati Praesulis si cum Dei benedictione, faciantque Adalberti ) gregem sine Pastore δε sub ipso fructum centuplum. Si
s, ire conspiciens , misit Legatos is autem a consueta iniquitate sua is , cum litteris, per quos Domnum recedere nolunt, hic noster absque
,, Apostolicum de Sancti Viri reditu is periculo sui capitis malorum conisse interpellat. Facta e it Romae Sy- is sortia declinet. Haec ubi dicta deis nodus pro hac causa ; Sc ori- is dit, finita est Synodus ... absce-- is tur utrinque litigium grande , ex is dunt Legati, Nonachis tristibus...una parte eorum , qui Monachum is quumque emenso itinere Pragam ,, perdere timuerunt, ex alia eorum, is venirent, eunt ei obviam omnisse qui Pastorem suum eum auctori- is aetas ct sexus; & quasi cum in- ,, tale quaesierunt. Qu umque invi- is genti gaudio aeceperunt eum ν- cem pugnantibus sententiis utra- is dant manus , ac promittunt que pars diu decertarent , tam δε mnia sed paullo post coepit si dem dubiam Nuntiorum Primas A eost ignava mollities &c. is
si vix pro ruit victoriam ... .Tum.
149쪽
Io s DE TEMPLO EΤ COENOBIoad Hungaros quum adiisset, Stephanum Regem sacro sonte abluit. Demum ad Romanum S S. BONIFACII& ALEXII Μonas erium iterum sese recepit labente
A. D. 9s s. ut recte supputant Bollandiani, non autem A. D. sso. ut Baronius arbitratus est. Congaudentilis redeunte mona licae plebis sacra coIIegia , ac sanctitatissuae amoνe pariter o utilitate perfruuntur. Dilexerunt
eum omnes , se prae omnibus Assas suus, qui poct serotis cohortibus Fratrum praefecerat itium ; ille autem
omni militate o extremitate contentus, quanto major erat,
ta ito se cunctis inferiorem praesuis. Hactenus Aetorum verba i o) ; cx quibus satis probari arbitror, Adalbertum tunc constitutum suisse veluti Abbatem S S. BONIFACII & ALEXII , qui totis cohortisus Fratrum, nimirum univeriae ΜOnachorum Familiae praeesset. Quum enim eo tempore Roma adhuc abesset Leo Abbas S. ALEXII, qui , ut vidimus , IV. Nonas Junii ejusdem anni sys. quo huc recti it Adalbortus , CGncilium Μo mense convocaverat , & aliud Remis celebrandum indixerat ad Kalendas Julii, cui ipse idem praefuit tanquam Legatus Papae Joannis XU.
jam patet, quod si ille consti tutus est ab Abbate suo , qui post se Monachis praeesset, perinde est, ac si ille eleeius fuerit, qui Abbatis ossicio in ejusdem absentia
Paucos illos menses , quibus Μonasterio praefuit,
in- cy) Baronius in Annalibus ad si iidem annos explevit &c. is Sed A. D.99I. φ.IU. ait: M Hoc ipso anno Pagius in Crit. ad an. 99o. mlm. II. A S. Adalbertus Pragensis Episcopus recte notat, unici quinquennii menis Romam veniens , S. BONIFACII 4ionem fieri in Actis &e. Monasterium , ubi quinquennio cio In Vita prima cap. q. s. ao. manserat, iterum adiit; ibique to- apud Bolland. 23. Aprilis.
150쪽
ss. BONIFACII ET ALEXII CAP. IX. g. IV. io incredibile dictu est, quae studia Adalberti fuerint,
exercitationesque virtutum. Totus ita erat in contemis
platione rerum divinarum, nihil ut prope sentiret humanorum incommodorum , nihil perturbaretur cupiditatibus , nihil doloribus assiceretur . Eminebat autem ex ore ipso mira quies, solidum gaudium , germana felicitas . Quare ad eum conveniebant summa doctrina ac dignitate homines, quasi ad videndum exemplum quodciam in terris divinae tranquillitatis . Et quum per ea tempora I I Otto III. Impcrator Romam venisset, ut Imperii Insignia a Romano Pontifice acciperet, nihil jucundius laabuit, quam ad Adalbertum saepe venire , ut illius consuetudine cla) colloquutionibusque perfrueretur. Sed non diu licuit optimo viro capere suavissimum otii ac solitudinis frustum . Ecce enim Villigisius Λrchiepiscopus Μoguntinus, qui in Urbem cum Imperatore ipso venerat, veterem querimoniam canens , Instat
apud Pontificem Gregorium U. reccns ole tum , ut Adalbertus ad gregem suum mittatur: non esse serendum, ut Pragensis Ecclesiae in tanta perturbatione, iascopus illius otiosam & tranquillam vitam traduca trabstrahendum a portu scientissimum gubernatorem, ut in maximis turbinibus ac fluetibus navem regens, ostendat vim sapientiae ac virtutis suae . Ergo iterum
PQ In Chronico Saxonico Qtto III. Romam venisse dicitur die seno Ascensionis Domini anno 996. III. Kal. Iuniit quae sententia a Nabillonio probatur ex pluribus In
strumentis Annal. Bened. tO. . Iib. I. s. I s. licet plerique Resentiores.siter sentiant.
OGA Iter agit Romam Rux Frai ,, corum OttolII cui eirea se Servos Dei maximum studiuo semper & diligens cura fuit: cre-- bro alloquitur S. Adalbertum , &is habebat eum sibi familiarem, au- diens libenter quaecunque sibi di