장음표시 사용
101쪽
σου. αλλ' - τουτους ἴτε αλλον ουδεν αδικῶ.μάρτυς δὲ της ἐκ του δικαίου μοι καὶ τότε δοθείσης καὶ νυν ὐπαρχούσης ἐξουσίας Οχρόνος, ἐνέτετταρα 5κονταετεῖ γεγονότι Ῥωμαίων ουδεὶς γήσατό με πω ποτε ἀδικεόν, οὐδ' ἐκβαλειν με της αρχῆς ἐπεχείρησεν ουτε ὁ δῆμος ουτ η βουλη
χωρήσω τοῖς σοι λόγοις, εἴ σε παρακαταθήκην παπ- 10πωαν ἀπεστέρουν, καὶ παρα πάντα τα ἐν ἀνθρώποις δίκαια την σὴν βασιλείαν κατεῖχον, ἐχρῆν σε παραγενόμενον ἐπὶ τους δεδωκότας μοι την ἐξουσίαν ἀγανακτεῖν και κατηγορεῖν ἐμοὐ τε, τι τα μη προσήκοντα κατέχω, καὶ τῶν δεδωκότων οτι αλλότρια 15 ἐχαρίσαντό μοι Ἀαδίως γαρ αν ἔπεισας αυτοὐς, εἴ τι δίκαιον εἶχες λέγειν. εἰ δὲ τούτω μὲν ου επίστευες τω λόγω, ου δικαίως ο ἄρχεσθαι την πόλιν ἐνόμιζες ὐπ' εμο και σεαυτον ἐπιτηδειότερον εἶναι την ἐπιμέλειαν τῶν κοινῶν παραλαβειν, ἐκεῖνα ποιεῖν 20 σοι προσῆκεν ἐξέτασιν τῶν ἐμῶν ποιησάμενον αμαρτημάτων καὶ τὰς σαυτο πράξεις ἐξαριθμησάμενον καλειν με εἰς διαδικασίαν - οὐδέτερον ἐποίησας, αλλὰ τοσούτοις χρόνοις στερον σπερ ἐκ μακρῆς ἀνανήψας μέθης νυν κεις μου κατηγορῶν, καὶ ουδε ε νυν που δε ου γαρ ἐνθάδε σοι ταῶτα προσήκει λέγειν καὶ μηδεν ἀχθεσθητέ μοι ταῶτα λέγοντι, βουλή - γαρ υμῶν φαιρούμενος την διάγνωσιν, ἀλλα την τούτου συκοφαντιαν ἐπιδεύξαι βουλόμε- νος ταῶτα λέγω προειπόντα δέ μοι το δῆμον εἰς 30 ἐκκλησίαν συναγαγεῖν καὶ ἐκεῖ μου κατηγορειν πλην
ἐπεὶ σωτοίτο πέφευγας, ἐγὼ περὶ σοί ποιησω, καὶ
102쪽
συγκαλέσας τον δῆμον παρέξομαι σοι δικαστὴν ωναν μου κατηγορησης, καὶ ἀποδώσω πάλιν αυτ' λα- γνῶναι, πότερος ημῶν ἐπιτηδειότερός ἐστιν ἔχειν τὴν
ἀρχήν καὶ ο τι αν παντες -τοι γνῶσι πράττειν με ποιήσω. καὶ προς μὲν σε αὐε κανά εν σφγάρ ἐστι τά τε πολλα δίκαια προς τους γνώμονας αντιδίκους λεγειν, και τὰ ολίγα ' το γὰρ πεῖσον --τους εἶναι χρηστους ου πεφυκασι φέρεινὰ λόγοι.
XXXVI. 'Pμῶν δε τεθαυμακα, ω βουλὴ, εἴ τι i10 νές εἰσι της ἀρχῆς με ἀπαλλάξαι βουλόμενοι, καὶ μετὰ τούτου συνεστηκότες ἐπ ἐμέ ἡδέως δ' αsis θοίμην παρ' υτῶν τίνος αδικήματος νεκα πολε μοὐσί μοι καὶ ἐπὶ τίνι τῶν μῶν ἔργων ἀχθόμενοι Ἀπότερον - πολλοὐς ἴσασιν ἐπὶ της ἐμῆς ἀρχης ἀκρί- 15 τους ἀπολωλότας η της πατρίδος στερουμένους η τος ουσίας ἀπολωλεκότας η ἄλλη τινὶ συμφορὰ κεχρη μένους ἀδίκως η τούτων μὲν τῶν τυραννικῶν αδικημάτων ουδεν ἔχουσιν εἰπεῖν π μου γεγονος, υβρεις δε μοι τινας συνοιδασιν εἰς γυναῖκας γαμε
20 τὰς η προπηλακισμους εἰς θυγατέρας παρθένους ἐύλλην τινὰ περ σῶμα ἐλευθερον ἀκολασίαν δικαίως μέν αν, εἴ τί μοι τοιουτον ἡμάρτηται, της ἀρχῆς τε lis καὶ της ψυχῆς ἀποστερηθείην φέρε λλειν ἀλλ' περήφανος εἰμι καὶ διὰ βαρύτητα ἐπαχθὴς, 25 καὶ τηλαυθάδειαν η κέχρημαι περὶ την ἀρχὴν ουδεὶς
φέρειν δύναταί μου; τίς μέντοι τῶν προ μολβασιλέων ουτω μέτριος ἐν ἐξουσία διετέλεσε καὶ φιλάν lθρωπος ἄπασι τοῖς πολίταις ως πατὴρ πραος υἱοῖς αυτου χρώμενος ο γε καὶ την ἐξουσίαν, ην ἡμεῖς 30 ἐδώκατέ μοι πατέρων φυλάττοντες παραδοχὰς ovχαπασαν ἐβουλήθην ἔχειν, ἀλλα νόμους εἰπὲ των
κυριωτάτων καταστησάμενος, ους ἄπαντες ἐπεκυρωρο
103쪽
σατε, κατὰ τούτους υμῖν ἀπέδωκα διδόναι τὰ δίκαια καὶ λαμβάνειν, καὶ αυτος ἐξηταζόμην πρῶτος οἷς ωρισα κατα τῶν αλλων δικαίοις σπερ ἰδιώτης πειθόμενος τῶν τε δικημάτων υ απάντων αυτος ἐγενόμην δικαστης, ἀλλα τὰς ἰδιωτικὰς δίκας μῖν ἀπέδωκα διαγινώσκειν, ο τῶν ἔμπροσθεν ουδεὶς ἐποίησε βασιλέων ἀλλ' ἔοικεν ἀδίκημα μὲν ουδεν εἶναι, δι' δυσχεραίνουσί μοί τινες, αἱ δ' εἰς τοδημοτικον πληθος ευεργεσίαι λυπειν μῆς δίκως, περὶ πολλάκις ἀπολελόγημαι προ υμῆς. αλλ' 10-δεν δεῖ τουτων νυνὶ τῶν λόγων εἰ δοκεῖ κρειτ- τον ἐπιμελησεσθαι τῶν κοινῶν αρκυνιος ουτοσὶ τὰ
πράγματα παραλαβὼν, ου φθονῶ τη πόλει βελτίονος ἡγεμόνος ἀποδους δε την ἀρχην τω δεδωκότι μοι δημω καὶ γενόμενος ἰδιώτης πειράσομαι ποιησαι πῆσι 15
φανερον, τι καὶ ρχειν ἐπίσταμαι καλῶς καὶ ἄρχεσθαι δυναμαι σωφρόνως. XXXVII. Πιαῶτα διαλεχθεὶς καὶ εἰς πολλην αἰδῶ καταστήσας τους συνισταμένους ἐπ αυτῶ, διέλυσε τον συλλογον καὶ μετὰ τοίτο τους κηρυκας 20 ἀνακαλεσάμενος ἐκέλευσε διὰ πάντων τῶν στενωπῶν διεξιόντας τον δημον εἰς ἐκκλησίαν συγκαλειν συν-
δραμόντος δ' εἰς την ἀγορὰν του κατὰ την πόλινοχλου, προελθὼν ἐπὶ το βημα μακρὰν καὶ συμπαθῆ διεξῆλθε δημηγορίαν, τάς τε πολεμικὰς εαυτου πρά- 25ξεις ἐξαριθμουμενος, ας αρκυνίου τε ζῶντος διεπράξατο καὶ μετὰ την ἐκείνου τελευτην. καὶ τῶν πολιτευμάτων καF λ εκαστον ἐπιλεγόμενος, ἐξων πολλὰς καὶ μεγάλας ἔδοξεν ἐσχηκέναι το κοινον φελείας πολλοωδὲ ἐφ' κάστω τῶν λεγομένων ἀπαν 80τῶντος ἐπαίνου, καὶ πάντων σπουδην ἐχόντων μαθεῖν τινων νεκα ταῶτα λέγει, τελευτῶν ἔφησεν, τι
104쪽
Tαρκύνιος αυτὸν αἰτιῶται την βασιλείαν ου δικαίως κατεχειν ἐαυτῶ προσηκουσαν καταλιπεῖν γαρ αυτῶτον πάππον ἀποθνησκοντα σὐν τοι χρημασι καὶ τροαρχην, τον δὲ δημον - εἶναι κύριον τἀλλότρια ετέρω διδόναι κραυγης δὲ καὶ ἀγανακτήσεως dαπάντων ἐπὶ τούτω γενομενης, σιωπησαι κελευσος
τοὐς ηξίου μηδεν ἄχθεσθαι μηδὲ ἀγανακτεῖν προς
τον λόγον, αλλ' εἴ τι δίκαιον εἰπεῖν ἔχει Ταρκύνιος, καλεῖν αυτον καὶ διδαχθέντας, ἐάν τε ἀδικούμενον I επιρωσιν, ἐάν τε ἐπιτηδειότερον αρχειν, ἐκείνω παρα- δουναι την της πόλεως προστασίαν --ὁ δε της αρ-
χης ἔφησεν ἀφίστασθαι καὶ ἀποδιδόναι τοῖς κυρίοι Ἀ
παρ ων αυτην ἔλαβεν ταυτα λεξαντος αυτου καταβαίνειν τε ἀπὸ του βηματος βουλομένου, κραυγη 15. ἐξ απάντων ἐγίνετο καὶ δεήσεις πολλα σὐν ψω γαῖς υπὲρ του μηδενὶ παραχωρεῖν της αρχης τινὲς δ' ἐξ αυτῶν κδ βάλλειν τον Ἀρκύνιον ἐβόων ἐκεῖ νος μεν οὐ δείσας την ἐκ χειρος δίκην ορμης δη γινομένης των οχλων ἐπ αυτον, ωχετο φεύγων ἄμα 20 τοῖς λαίροις τον δε Τύλλιον η πλημ απασα μετὰ χαρας καὶ κροτου καὶ πολλης ευφημίας παραπέμπουσα μέχρι της οἰκίας, ἐπ αυτης κατέστησεν. XXXVIII. τὸ δὲ καὶ ταύτης διημαρτε της πείρας ὁ Ἀρκύνιος, ἀδημονῶν ἐπι τω μηδεμίαν αὐτω βοηθ25 θειαν παρὰ της βουλης si μάλιστα ἐπεποίθει, γερονέσθαι, χρόνον μέν τινα διέτριβε κα οἰκίαν τοις ἔταίροις μόνοις διαλεγόμενος ἔπειτα γνώμην ἀποδειξαμένης της γυναικὸς μηδεν δε μαλακίζεσθαι at μηδὲ κατοκνεῖν, ἀλλα καταβαλόντα του λόγους ad 30 τα ἔργα χωρεῖν διαλλαγας πρῶτον εὐρόμενον δια φ
λων προς τον Τύλλιον, να πιστεύσας ς φίλω γερογονότι ηττον αυτον φυλάττοιτο, δόξας δὲ αυτην a
105쪽
των ἐσκήπτετο καὶ πολλὰ διὰ φίλων λιπαρῶν τον Ἀλλιον ὴξίου συγγνώμονα γενέσθαι. αστα δε πείσας το ανδρα φύσει τ' εὐδιάλλακτον ὁντα καὶ οὐκ ἀξιουντα πόλεμον ἄσπειστον θυγατρὶ καὶ γαμβρῶ 5 πολεμεῖν, ἐπειδὴ τον οἰκεῖον καιρον ἔλαβε διεσκε δασμένου του δημου κατὰ τους γροῖς ἐπὶ την των καρπῶν συγκομιδὴν ἐξῆλθε μετὰ τῶν εταίρων ἐχόν- των ὐπὸ ταῖς περιβολαῖς ξίφη, τους τε πελέκεις πηρέταις τισὶν ἀναδοῖς και αὐτος την βασιλικην ἐσθῆτα 10αναλαβὼν και ταλλα παράσημα της αρχῆς ἐπαγόμενος ἐλθὼν δ' εἰς την ἀγορὰν και προ του βουλευτηρίου στὰς ἐκέλευσε τω κηρυκι τοὐς βουλευτὰς καλεῖν εἰς το συνέδριον ησαν δ' ἐκ παρασκευῆς τοιμοι περὶ την ἀγορὰν οἱ συνειδότες αὐτῶ την πραξιν καὶ 15
παρορμῶντες ἐκ τῶν πατρικίων συχνοί. οι με δοσυνηεσαν τωδε Τυλλίω λεγε τις ἐλθὼν οντι κατοἰκίαν, τι αρκυνιος ἐν ἐσθητι βασιλικῆ προεληλυθε καὶ καλει οὐ βουλευτὰς εἰς το συνέδριον. ὁ δε θαυμάσας την τόλμαν αὐτου τάχιον η φρονιμώ- 20 τερον προῆλθεν ἐκ της οἰκίας οὐ πολλοὐ περὶ ἔαυτον ἔχων. ἐλθὼν δε εἰς το συνέδριον καὶ τον αρκυνιον ἰδὼν ἐπι της βασιλικῆς καθημενον δρας καιτον ἄλλον τῶν βασιλέων ἔχοντα κόσμον TQ εἶπεν, ω μιαρώτατε ἀνθρώπων, τουτό σοι το σχῆμα συνεχω 25ρησε λαβεῖν καὶ ς πολαβὼν - σὴ τόλμα καὶ αναίδεια, εἶπεν, ἁ υλλιε, ο οὐδε ἐλευθερος ων, αλλὰ οὐλος ἐκ δούλης, ν ουμος ἐκτήσατο πάππος ἐκ τῶν αἰχμαλώτων, ἐτόλμησας βασιλέα ' μαίων σεαυτον ἀναδεῖξαι - δε αυτ κουσεν ὁ Τυλλιος, 30 ἐκπικρανθεὶς ἐπὶ τ λόγω παρὰ το συμφέρον ἄρμησεν ἐπ' αὐτον, ἐξαναστήσων τῆς δρας και
106쪽
Ταρκύνιος ασμενος ἡτο ἰδὼν αναπηδῶ τε ἀπο - a δίφρου, καὶ συναρπάσας τον γεροντα κεκραγότα καὶ τους πηρέτας ἐπικαλουμενον ἐφερε γενόμενος δ' ἐξω του βουλευτηρίου, μετέωρον ἐξαρπάσας αυτον, ακμάζων το σῶμα καὶ ρωμαλέος ἀνηρ ριπτεῖ καπατων κρηπίδων του βουλευτηρίου των εἰς το ἐκκλησιαστηριον φερουσῶν μόγις δὲ ἐκ του πτωματος
ἀναστὰς ὁ πρεσβύτης, ς εἶδε μεστὰ τὰ πέριξ απαντα
της περὶ τον Ἀρκυνιον ταιρίας, των δε αυτ 10 φίλων πολλην ἐρημίαν, ἀπIει στένων, κρατούντων καὶ παραπεμποντων αυτον λίγων, ψατι πολλ' ρεόμενος καὶ κακῶς λον αυτον ἐκ του πτώματος
XXXVIIII. Tὰ μετα ταὐτα δεινὰ μὲν ἀκουσθη- 16 ναι, θαυμαστὰ δὲ καὶ ἄπιστα πραχθηναι, της ἀνοσίας αυτου θυγατρὸς ἐργα παραδίδοται πεπυσμένη γαρ την εἰς το βουλευτηριον του πατρος εἴσοδον, καὶ σπουδὴν ἔχουσα μαθειν οἷον τι λήψεται τὰ πράγματα τέλος, ἐπὶ της πηνης καθεζομένη παρην εἰς 20 την ἀγοράν μαθοῖσα δε τὰ γενόμενα καὶ τον αρκυνιον ἐπὶ της κρηπιδος στῶτα προ του βουλευτηρίου θεασαμένη, βασιλέα τε αυτον σπάσατο πρωτημεγάλη τ φωνη, καὶ τοι θεοῖς ευξατο ἐπὶ τω συμφέροντι της πόλεως της Ῥωμαίων την ἀρχην αυτον 26 κατασχεῖν ἀσπασαμένων δε καὶ των ἄλλων αυτονώς βασιλέα των συγκατασκευασάντων την ἀρχην, λαβοῶσα μόνον αυτόν Ta μὲν πρῶτα, ἔφη, ω αρκυνιε, πέπρακταί σοι κατὰ το δέον βεβαίως δε την βασιλείαν ἔχειν Τυλλίου περιόντος ου ενεστί σοι. 30 ἐκδημαγωγησε γὰρ αυθις ἐπὶ σοὶ τονἈχλον, ἐὰν καὶοποσονοῶν ταύτης της μέρας περιγένηται χρόνον ἐπίστασαι δ' ς εἴνου ἐστὶν αὐτω το δημοτικον
107쪽
57απαν ἀλλα καὶ πρὶν εἰς την οἰκίαν αὐτον εἰσελθεῖν, ἀποστείλας τους διαχρησομένους ἐκποδῶν ποίησον. -- ελῶσα καὶ καθεζομένη πάλιν ἐπὶ της ἀπήνης χετο αρκύνιος δε καὶ ταυτα ορθῶς δόξας την ἀνοσιωτάτην γυναῖκα ποτίθεσθαι, πέμπει τι 5 νὰ των θεραπόντων ἐπ αυτον χοντας ξίφη οῖ τάχει πολλῶ την μεταξ διανύσαντες δον ἐγγὐς οντα της οἰκίας δη τον Τύλλιον καταλαβόντες κατέσφαξαν. ἔτι δε νεοσφαγοῶς ἐρριμμένου του σώματος καὶ σπαίροντος η θυγάτηρ παρην. στενονδε οντος 10 πάνυ του στενωποs, δι - την ἀπηνην ἔδει διε θειν, αἱ μίονοι το πτῶμα ἰδοῶσαι διεταράχθησαν, καὶ ὁ προηγούμενος αὐτῶν ορεοκόμος παθών τι προς το της ὀψεως ἐλεεινὸν ἐπέστη καὶ προς την δέσποι- ναν ἀπέβλεψε πυνθανομένης δ' ἐκείνης, τί παθὼν 15 - ἄγει το ζεὐγος Ῥυχ ορῆς, εἶπεν, ω Τυλλία, τον
πατέρα σου νεκρον κείμενον, και πάροδον συκ ουσαν
ἄλλην ταῖς μιόνοις, εἰ, δια του πτώματος η δ' ἐκπικρανθεῖσα καὶ ἀπο των ποδῶν το βάθρον ἀρπάσασα βάλλει τον ρεοκόμον καί φησιν Ου ἄξεις 20, ἀλιτήριε, καὶ δια του νεκροῶ κἀκεῖνος ἐπὶ τ πάθει
μῶλλον η τη πληγη στενάξας ἄγει βία τὰς μιόνους
κατὰ os πτώματος - ος ὁ στενωπὸς ορβιος -- λούμενος πρότερον, ἐξ κείνου οὐ δεινολκαὶ μυσα- ροῶ πάθους ἀσεβης ὐπο Ῥωμαίων κατὰ την πάτριον 25
XXXX. οιαύτης τελευτης ἔτυχε Τύλλιος ἔτη τετταράκοντα καὶ τέτταρα την βασιλείαν κατασχών. ἡ- τον τον ἄνδρα λέγουσι Ῥωμαῖοι πρειον τα πατρια ἔθη
καὶ νόμιμα κινησαι, την ἀρχην λαβόντα ου παρὰ της 30βουλης καὶ τοὐ δημου, καθάπερ οἱ προ απιτο παντες, ἀλλα παρὰ μόνου οὐ δημου, δεκασμοῖς τε καὶ
108쪽
58 - δωροδοκίαις και ἄλλαις πολλαῖς κολακείαις ἐκθεραπεύσαντα τους πόρους καὶ ἔχει τἀληθες ἴτως. ἐν γαρ τοῖς πρότερον χρόνοις, πότε βασιλεὐ αποθάνοι, την μεν ἐξουσίαν ο δημος ἐδίδου τω συνεδρίω της βουλης, οῖα προέλοιτο καταστησασθαι oti- τείαν η δὲ βουλη μεσοβασιλεῖς ἀπεδείκνυεν ἐκεῖνοιδε τον ἄριστον ανδρα, εἴ ἐκ των ἐπιχωρίων, εἴτε ἐκ των πολιτῶνd εἴ ἐκ των ξένων, βασιλέα καθίστωσαν. εἰ μὲν ουν η τε βουλη τον αἱρεθέντα, αυ- 10 των ἐδοκίμασε, καὶ ὁ δημος ἐπεψήφισε, καὶ τα μαν Τιτεύματα ἐπεκύρωσε, παρελάμβανεν ουτος την ἀρχν ἐλλείποντος δε τινος τουτων τερον νόμαζον, καὶ
τρίτον, εἰ μη συμβαίη μηδε τω δευτέρω τά τε παρ ἀνθρώπων καὶ τὰ παρὰ των θεῶν ἀνεπίληπτα ὁ δὲ 15 Τύλλιος ἐπιτρόπου βασιλικοί σχημα κατ αρχὰς λαβὼν, ως εχηταί μοι πρότερον, ἔπειτα φιλανθρωπία ς τισὶ τον δημον οἰκειωσάμενος, υπ' ἐκείνου βασιλευς απεδείχθη μόνου ἐπιεικης δὲ και μέτριος ἀνηρ γενόμενος, ἔλυσε τὰς ἐπὶ τήμη πάντα κατὰ τους -- 20 μους πρῆξαι διαβολὰς τοῖς μετὰ ταῶτα ἔργοις, παρέσχε τε πολλοις υπόληψιν ως, εἰ μη θῆττον ἀνρρέθη,
μεταστησων το σχημα της πολιτείας εἰς δημοκρατίαν. καὶ ἐπὶ ταύτη μάλιστα τη αἰτία λέγεται των πατρικίων αυτῶ τινας συνεπιβουλείσαι Ἀδυνάτους δὲ ο-25 α δ ετέρου τρόπου την ἐξουσίαν αυτολκαταλυσαι
και IJαρκύνιον ἐπὶ τὰ πράγματα παραλαβεῖν καὶ συγκατασκευάσαι την ἀρχην ἐκείνω, κακῶσαί τε βουλομένους το δημοτικὸν ἰσχύος ου μικρῶς ἐπειλημμέ- νον ἐκ της Τυλλίου πολιτείας, καὶ την ἰδίαν ἀξίωσιν,3 ην πρότερον εἶχον, ἀναλαβεῖν θορύβου δε γενομένου πολλο κατα την πόλιν ολην καὶ οἰμωγης ἐπὶ τ' Τυλλίου θανάτω, δείσας ὁ αρκύνιος εἰ διὰ της
109쪽
αγορῆς ο νεκρος φεροιτο, ς ἔστι Ῥωμαίοις ἔθος, τον τε βασίλειον κόσμον ἔχων κα ταλλ' οσα νόμος ἐπὶ ταφαῖς βασιλικαῖς, μη τις ἐφ ἐαυτὸν ορμὴ γένηται του δημοτικου, πρὶν η βεβαίως κρατυνασθαι την αρ- - ου εἴασε των νομίμων ουδεν αυτ γενέσθαι' αλλ' ἡ γυνὴ του Τυλλίου συν λίγοις τισὶ των Gλων, Ἀρκυνίου θυγάτηρ υσα του προτέρου βασιλέως, νυοος ἐκκομίζει το σῶμα της πόλεως, των ἐπιτυχόντων τινός καὶ πολλὰ μὲν το μυτῆς καὶ ἐκείνου δαίμονα κατοδυρομένη, μυρίας δὲ κατάρας 10τω τε γαμβρω καὶ τη θυγατρὶ καταρασαμένη κρύπτει γῆ το σῶμα απελθῶσα δὲ απὸ του σήματος οἴκαδε
καὶ μίαν ἡμέραν ἐπιβιώσασα μετὰ τὴν ταφὴν τῆ
κατόπιν νυκτὶ αποθνήσκει του θανάτρου δου ὁ τρόπος οστις ην ἡγνοεῖτο τοι πολλοῖς ' ἔλεγον δὲ οἱ μεν 15υπὸ λύπης αυτοχειρία το ζην προεμένην αυτὴν ἀποθανεῖν οἱ δε υπὸ του γαμβρου καὶ της θυγατρὸς ἀναιρεθῆναι της εἰς το ανδρα συμπαθείας τε καὶευνοίας νεκα. ταφῆς μὲν ου βασιλικῆς καὶ μνήματος ἐπιφανους διὰ ταύτας τὰς αἰτίας ου ἐξεγένετο 20 τυχεῖν τω υλλίου σώματι, μνήμης δὲ αἰωνίου τοῖς ἔργοις αυτου παρὰ πάντα τον χρόνον παρχει τυγχα- νειν. ἐδήλωσε δε τι καὶ ἄλλο δαιμόνιον ἔργον, ὁτι
θεοφιλὴς ν ἀνὴρ ἐξ υ καὶ ἡ περὶ τῆς γενέσεως
-του μυθικὴ καὶ ἄπιστος πόληψις, σπερ εἴρητα 25 μοι πρότερον, ληθὴς εἶναι υπὸ πολλῶν ἐπιστεύθη εν γὰρ τω ναῶ τῆς ύχης, ον αυτὸς κατεσκεύασεν, εἰκὼν αυτου κειμενη ξυλίνη κατάχρυσος ἐμπρήσεως γενομένης καὶ των ἄλλων απάντων διαφθαρέντων, μόνη διέμεινεν ουδεν λωβηθεῖσα υπὸ του πυρός. και 30 ετ νυν ὁ με νεὼς καὶ τὰ ἐν αυτω πάντα ὁσα μετὰ τὴν ἐμπρησιν εἰς τον ἀρχαιον κόσμον ἐπετελέσθη
110쪽
60 - φανερα τι τῆς καινῆς στι τέχνης, - εἰκὼν πρότερον η αρχαικὴ την κατασκευήν διαμένει, ἔτι σεβασμού τυγχάνουσα πο Ῥωμαίων. καὶ περὶ μὲν Τυλλίου τοσαὐτα παρελάβομεν. XXXXI. Μετὰ δε τουτον παραλαμβάνει Λεύκιος
Ταρκύνιος τὴν Ῥωμαίων δυναστείαν ου κατα νομους, αλλὰ δια τῶν πλων κατασχών, κατὰ τον τέταρτον
ἐνιαυτὸν τῆς ξηκοστῆς καὶ πρώτης λυμπιάδος, νἐνίκα στάδιον Ἀγάθαρχος Κερκυραῖος ἄρχοντος 10 νησι Θηρικλέους. υτος περιδὼν μὲν τοὐ δημοτικουπληθους, περιδὼν δε τῶν πατρικίων φ ων ἐπὶ τὴν δυναστείαν προήχθη, ἔθη τε καὶ νόμους καὶ πάντα τον ἐπιχώριον κόσμον, τὴν πόλιν ἐκόσμησαν οἱ πρότεροι βασιλεῖς συγχέας καὶ διαφθείρας, εἰς 1 ομολογουμένην τυραννίδα μετέστησε τὴν ἀρχην καὶ πρῶτον μὲν φυλακὴν κατεστήσατο περ εαυτον - θρώπων θρασυτάτων ξίφη καὶ λόγχας φερόντων ἐπιχωρίων τε καὶ αλλοδαπῶν, οῖ νυκτός τε περὶ τὴν
βασίλειον αὐλιζόμενοι αὐλὴν καὶ μεθ ἡμέραν ἐξιόντι
20 παρακολουθυυντες πη πορευοιτο πολλὴν τὴν ἀποτῶν ἐπιβουλευσόντων ἀσφάλειαν παρείχοντο ἔπειτα τὰς ἐξόδους ἴτε συνεχεις υτ τεταγμένας, ἀλλα σπανίους καὶ ἀπροσδοκήτους ἐποιειτο, ἐχρημάτιζέ τε περὶ τῶν κοινῶν κατ' οἶκον μεν τα πολλὰ καὶ αυ- 25 τῶν τῶν ἀναγκαιοτάτων συμπαρόντων , λίγα δ' ἐν ἀγορα προσελθεῖν δὲ οὐδενὶ τῶν βουλομένων ἐπώτρεπεν, εἰ μη τινα καλέσειεν αυτός -τε τοῖς προσιουσιν ευμενὴς οὐτε πραος ην, αλλ' οἷ δὴ τύραννος, βαρύς τε καὶ χαλεπος οργὴν καὶ φοβερος μαλλον η ia φαιδρος ὀφθῆναι καὶ τὰς τῶν ἀμφισβητημάτων περὶ τῶν συμβολαίων κρίσεις ου ἐπὶ τὰ δίκαια καὶ