장음표시 사용
21쪽
Rem bene gerendi si quisquis horam prorogat, Bonis, quibus eget mminae , merito caret
S ν κ e IE s resulgens tot variis 3 coloribus Irim superbam secerat: sed postmodum . Facta ex superba cum fuisset insolens, Contemnere illa prae se Phoebum coeperat, Cui color inesset, quamlibet nitido, unicus. Sentit, & inanem ut reprimat superbiam, Respicere Phoebus illam desinit; & simul Uanescit ejus omnis & color, & decor. Hos qui vituperant, quorum beneficio suos Debent honores, hac monentur sabula.
IN litoro maris Cervus iter cum carperet: Nullum, ait, opinor, est periculum mihi Ab aquis timendum; verum ab agris non item.
6 Horatius L. I. Epith. 8. V. T. Celso gaudere, & bene rem gerere Albinovano, Musa rogAra, refer. comiti scribae iue Neronis.' Richer. Lib. Xll. Fab. Ill. 8 Seneca, quaest. nat. L. I. c. 3 de Aren caelesti: Seu milie diversi nitennt eum mille colorUs Traia: itus lyle tamen spectAntia lumina saliit . . . MIemus in εο ali nia flamniei. aliquia liat et , aliquiae caeru- ει P alia, in t latirae moremn . iustilibus lineis aucta. η Hiclier. I.ib. XIl. Fab. XAl. .EIoptas. Fab. LXIII.
22쪽
AIT HUC ergo tantum respicit, malum sibi Insigat ne quis sorte venator, CaVens. Piscator autem cymbula vectus levi Sensim propinquat, oram & extremam legit, Jactoque telo male cautum sternit Ferum. Undique cavendum est: e loco minune omnium Suspicioso 3 calamitas saepe advenit.
Mug inconsultus huc, illuc dum cursitat, .. Pascentem in ipso cavi aditu Talpam videt: Compellat ultro: respondetur: invicem Confabulantur. Hunc Oculis captum a serunt; At cautus est, & facile quemlibet sonum, Paratus, aure semper arrecta, excipit. Murem fic admonere coepit: Heul miser, Cur tam sollicitos, tamque tibi parum utiles amas iterare cursus y Quid tantum juvat Ferri, referri, & inquietum pertrahi, Utcumque ' prava curiositas jubet Τ
4 cicero, de fin. Et bon. di mal. L. 5. c. q. quibus est et mo ram
23쪽
3ΥΣQuietus, & beatus in tuo potes Latibulo vivere: illud, an te ipsum fugis 5 Ibino solum invisus occurris tibi δAn vero nestis, te, simul erumpis foras, Multisque, gravibusque objici periculis INiliit unquam audisti perniciosa selium De gente, quam sit agilis, astuta, & rapax, Τ uumque quantis cladibus assiciat genus y . . . At, at, mihi aures perculit aliquis sonus: Latibulum subeo: tu vale, & suge. si sapis. Nihil est, Mus inquit; te ciet inanis metus: Manedum. Sed ille jam cavo latet suo. Simulque selis nam ipsa furtim repserat, Praedam secuta ) prosilit, & Murem capit. Vivit beatus, qui, sibi vivens, latet.
CHAMAE LEONTIs quis color proprius laret, Duo Viatores disputabant: Viridis est,
Ait unus: immo violaceus, alter refert.
um . utcumque res rosularM. Pimitus. Amph. Ast. T. Se. T. V. I87. Utcim que animo erit libitum est meo. Horatius. L. T. Od. 35. V. 23. ad Fortunam: Utcum lite inutata imiente Veste domos inlintea linquis. 3 Lueretius, L. 3. V. I 82Hoc se quisque modo fugit; at . quem scilicet. ut fit. Effugere haud poris est, ingratis haeret. & angit,
Horatius. L..Sat. 7. U. Ilet. Ninn horsm tDelim esse imi es . non otia recto Ponere : teque ipsum vit is fugitivus erro.
24쪽
Delitigantes cum viam ' procederent, En se ipse, causa jurgii, Chamaeleon Objicit, aperto in heliotropio 8 sedens; Flavusque totus visus est. Stupentibus: Color omnis, praeter candidum 9 & rubrum, mihi Rerum, inquit, omni specie ab objecta venit. Turpis Adulator hoc sibi scriptum putet: Namque ille, niveam praeter innocentiam, Pudoremque verecindum, imitatur omnia.
CLAusAΜ in cubiculo Villicus Felem inscius, Expositumque simul caseum reliquerat. Ergo illa praedam tam parabilem videns, Nil dubitat ilicet & capessere, & frui. Herus domum reversus, vacuum Caseo Reperit catinum, tersumque: dolet: respicit: Residentem in clunes aspicit selem, & suor cicero, ad Attic L. 6. Eoist. 5. Ειε aliquantum viae processero. De Divin. L. I. C. 15. Cum 1am progrelsus esset multortius ateriam viam. caesar, Beli. Gall. L. . c. 4. viam progressi. Virgilius, si rom. l.. 3. V. 77. Primus de ire viam. Aen. V. I22. lique reditque viam. Heliotropitim galliceo de quo Plinius , Hist. L. a. c. 4I. 22. C. et t. & aliis pluribus in loris. ς Plinius, Hist. Ub. Vili. cap. XXXIlI.- colorem cham leon rei utique fem er quemcumque yroximὰ altingiι, ν arare rubrMm ,
I Riciter. Lib. IX. Fab. V. a Plinius, Hist. L. 8. c. 37. de muribus Λlpinis & Aeolitiacis: Re-
25쪽
Vultu modesto, leniterque perfido, Ma: irum exhibentem specimen innocentiae: At illa species, inquit, non me decipit, Scelerata bestia: nam meum pinguem mihi Te surpuisse caseum, certo scio. Immo hunc comedi, Felis ait; nec poenitet: Τuaeque pignus largitatis 3 credidi: Namque tua sinere non potuit prudentia, Custodiendum Feli caseum ut dares.
ALIQUI sin alta camera pictam Imaginem Niratus: illa quanto, dixit, suavius Teneret oculos, si prope adstaret mihi, Quae tam procul remota tam valde placeti Secretiores ergo per scalas levi Ascensu ad ipsam pervenit testudinem: Sed omnia vasta lineamentis videns Crassisque, diductisque in enormem modum: Stupet, & agnoscit denique errDrem suum. . Quam multi in alto collocati culmine oculos hiantes infimorum detinent
fidem in elunes. 9 binis gra fiuntur, yrioribustriae. tit in. uibris , utuntur.3 Terentius, Hearit. A'. 3. St. I. V. - . Vehemens in utri unque v.titem, Menedeme, es nimis, Aut largitate nimia , aut iiursinnonia.
Λdelph. ΛR. 5. Sc. 9. V. 28. Quae isthaee subita est largitas
26쪽
Errore blando, quos propius si inspexeris, Grandes patescent turpitudinis notae l
IN eonfragosum se aliquis abdiderat nemus Vitam obstinatus 5 agere solitariam. At solitudo cum tamen grave taedium Asserret, arcto societatis vinculo Sibi junxit Ursum nemoris ejusdem incolam ui. singularis stimulo amoris percitus, Utilibus, agreste ingenium quantum sinit, Juvare socium curis, & laboribus, . Et genere quovis ossiciorum nititur: Modo nemus omne lustrat ipsi, diligens Venator, & praedam assere qua potitus est: Modo sidus ipsi janitor servat casam: Etiamque muscas, si per aestivos dies Molestas esse dormienti viderit, Abigere didicit: una sed Hominis genas Cum instaret olim pungere contuma iuS. Et saepe abacta, semper huc reverteret;
Fontaine, Lib. VIII. Eab. X. Pilpay, pag. 366.
C. 6ς. Nee cujusquam aes deditio cum ex os erato , jam obstinatis
27쪽
Arripuit lapidem, robore quem magno vibrans Impegit, muscamque, & Hominem leto dedit. Stultus Inimico saepe Amicus plus si nocet.
VULTURI Us olim invenerat grandem Ostream 3:At testa praedam durior cum clauderet, Suam ille frustra explere conatur famem: Idoneum ergo a Vulpe consilium petit. Quae delicatae pariter appetens dapis: Operam, inquit, Omnem misere perdideris tuam, Si frangere velis corneam 9 rostro domum: Sed alte in auras evola, quantum poteS; Hinc rupem in istam mitte durum corticem: Facile statigetur, & apertam dapem Offeret.
6 cieero, de laegil . L. I. c. 2. Alius alio plus habet viritim. De Orat. L. I. C. I. Neque auctoritate ριι isquam. me plus vasere te otes. et Richer. Lib. l. Pab. XIV. Le Noble. Fab. CXXXIII. camerarius. Fab. CXC, l. l.e Iay, Biblioth. Rhetor. Tom. l. νης. 7 0. cujus Etiam verba quaedam. ut & in tabula proximo sequenti, retinuimus. P. Targa . Fab. II4.3 Servius , ad Virgil. Georg. L. T. V. 2o7. Secum iam ortem. hareostrea, 9ha ostreae, uicimur. Putat que ille Horatium de Iuvens lem, qui Osrea plurali numero dixerunt, graece locutos : led errat. nam ab aliis quoque latinis scriptoribus antiquis os rea mem ranear. Plinius tamen . Hist. L. 0. C. 3I. de Pinnothere : Huic Sol r-εia est inanium ostrearum μθ condere. Et apud Nonium , C. 3. n. Ibet. Lucilius, Sat. L. 3. Ostrea nulla fuit. non Purpura. nulla Pes loris. Ciceroque. Hortensio: solertia posset vel in tegulis pro- feminare ostreas. Phaedrus, L. u. Fab. 6. V. s. de Testudine: Quae eum abdidisset cornea corpus domo.
28쪽
His ille monitis stultus ultro paruit. At liberatam carcere Ostream suo Postquam videt dolosa Vulpis, hanc vorat, Conchasque δ' tantum Vulturio linquens, fugit. Hos tabula docet imprudenter consuli, Ad quos redire consilii fructus potest.
Ases de creando Rege deliberantes. 'REGΕΜ creare cum sibi vellent Aves, Dicto adsuit gens omnis & die & loco: ΙbIque scissae a studiis dum partes strepunt,
Et fluctuantur animis alternantibus , Comitia Pavo lustrat interea, rotat s Superbus, omnes caudae gemmas explicati
Tam nitidus oculos vulgi praestringit decor; Nomenque Regis ac decus Junonio Quin deseratur Aliti, jam nil morae est.
1 Ovidius, Fast. L. 6. V. I 4. Ostreaque in eonchis tuta fuere suis. et Richer, I ib. V l. Fab. X. Beriserade, Fab. LXXXV. .Fsopiis. Fab. Llll. Faernus. Fab. XXlli. Le Jay, Biblioth. Rhetor. TOm. I. vel di Zotti, Pag. 2I3. a Virgilius, Aet . L. 2. V, 39- - . Scinditur incertum stunia in contraria Vulgus. Statius. Theh. L. 2. V. 173. Conti ivili discors vario sententia motu Scinditur. . virgilius, Aen. L. q. V. 287 . .. --Ηaec, alternanti, Potior sententia visa eir. I collimel. de re rusti Lib. Vlu. cap. Xl. sub med. Semeti fiam Pavo veluti mirantem cauda Renιι tantibiis ristitis vrotegit ri ue rima facit, rotare uicitur. De eodem tunc quoque dicitur
29쪽
At Pica renuit; consiliunaque reprobans Male auspicatum: Pulcher, & comptus quidem Rex, inquit, ille ost, quem placet nobis dari; Sed bella si excitentur, si hostes ingruant, An sortis ultor vindicabit impetum ΤΙnertia sorte redimitur 7 prudentia. Ipsius at mens Caeca tam esse dicitur, Quam caeci, quotquot oculos in cauda gerit. Assentit omnis coetus, & plausu dato Picae sagaci, damnat errorem suum. Species inanis imperitos decipit: Peritus in re nil, nisi ipsam rem , videti
SATIs quidem capacis alvi, at gutturis
Paulo arctioris vitreum vas Saccharo 9 Circumlitas tenaci servabat Nuces:
si Phaedrus, L. 4. Fab. 6. U. m. de t raedonum impetu vindicator Iulti que vindicavit e Muniplo ilia et uiri. et cicero, ad sηnii l. L. io. E ist. 8. A u enim prater irain cuIram vi- aeri volo rei emisse. Ovidius. Pler aul. H iit. l . V. 9. illa bene erravit, vitium aue auctore redentit. Plinius sun. Paneg. c. 28. Nulla in alimentis largitate erra Iitatem redemilii. Tacitus, Agric. C. 6. qua utalibet facilitata redem uras ellet mutuam ut imulationem mali. x De la Minte, L. il. Fab. lli. 9 Plinius, L. ia. c. g. Saccharum Arabia fere , seu lavinatius Inata: es autem mel in arunainibus cοIuatim. Lucutius, L. 3. V. 237. usque bibunt tener1 dulces ab arundine sit eos. Ignotum antiquis friit saccitarum ii striim candidum & ii ellucidum: Sed videtur cou sentim 2 succo ejusdem illius arundinis, quam Λuctores graeci perinde ac latiui cotactae brarunt.
30쪽
Quarum albicantis 3 illecebras corticis Pellucida claustra cum foras transmitterent; Tantam bonorum copiam simul aspicit, Simul frueiadi cupidus accedit Puer. Facile, quo properat, vacua descendit manus; Evadere autem plena nimis jam non potest: Amittere ille, quam tenet, praedam negat ';
Et pugnat obstinatus, & nil prosicit:
Flere ergo coepit. Stultam pervicaciam Miseratus aliquis: Tot simul, ait, si velis Capessere, nullam habere fas erit tibi; Sed habebis omnes, singulas si sumpseris. Jam monui, rursus id monere juverit: Sibi ipsa semper nimia cupis itas nocet.
CAPTIVA totos muta peragebat dies philomela: tantum, nox ubi multa Venerat,
Canere solebat, luctus ad solatium: Causam cum peteret quidam Vespertilio;
I Horatius, L. I. Od. a. U. 4. Nec prata canis albicant pruinis. a Terentius. Andr. Are. 2. Sc. 3. V. 4. Sed ii tu i legaris ducere, mi culpam in te transseret Virgilius. Georg. l.. 3. V. 2 T. Ingentes tollent nitimos, prensique negabunt. Verbera lenta pati & duris parere lupatis. Αen. L. q. V. M. cur mea dicta negat duras demittere in aures Ovidius , Heroid Epist. 3. V. 4O. uuae dare debueras, accipere illa negas