장음표시 사용
11쪽
que sancitum obest de ratione agendi cum hostibus superatis, quae per se quiplectatur, hoc Ioco hac in resorie hicctoria regulae
12쪽
lo victis actum esse videmus. Iam inde sequitur, id hoc Ioeo maximo quaeri, utrum arbitrio victoris omnia relicta sint, an iis gentium e moribus aetatis cujusque t cito omnium consensu et rebus ipsis actisque comprobatum, etiam victae genti jura quaedam tribuat. Recte autem verba Lupiani et Panti Dig. I. 3. I. 33. 36. hie quoque adhiberi possunt: Diuturna consuetudo pro jure et lege in his, quae itoli ex scripto descendunt, observari solet, et , Magnae auctoritata hoc jus habetur quod in tantum probatum est, ut non fuerit nee se, scripto id comprehendere. Videamus igitur, quid ratione illa inter antiquum jus gentium et recens differat. Nostra aetate inter populos salium Europae moribu receptum est, ut civeμpopuli alicujus devicti, qui nihil hostile egerunt, neque ibertate, neque dominio rorem suorum exuantur. Itaque sive victor provinciam aliquam hostilem armis occupet, sive victus imperio terrae alicujus pacis conditionibus victori cedere coactus sit in jure et dominio privato agrorum nihil immutari uolet quin eo usque
humatiiori hodie jure utimur, ut vel iis incolis hujus regionis, qui dum bello ipsi
contra victorem arma tulerunt, neque libertas neque agri eripiantur, et captivi quoque, quamvis manente bello, nisi redimantur, libertate careani, tamen inter Christianos certe populos, semiui jugo non amplius submittantur. Quodsi autem quaeras, quo ex lanie haec mansuetudo manaverit, primum quidem haud dubium esse potest, quin summi momenti in hac quoquct parte vitae humanae fuerit vis salutaris et auctoritas religionis Christialiae, quae humanitatem etiam in bello se vandat esse docuit, cujusque praeceptis clementius illud jus gentium, quod nunc Requimur, vel maxime nititur. Huc Ruiem aecedit, quod omnes populi Europae sedes sua in ceriis quihusdam finibus jam dudum fixerunt. Quodsi victor ubi vucit eo habitatum ii, ut in pluribus regionibus Americae et hodie etiam meae.
13쪽
fieri non potest, quin divisio quaedam agrortim hostibus ereptorum occupationem bellicam sequatur. t in Europae saltem sinibus occupatione bellicae jam diu siue migratione populi victoris aut partis ejusdem fieri solent, eamque ob causam necessitas viciis agros eripiendi victori non ampIius injungitur. Λevo autem antiquo in more positum erat, ut hostibus victis multo superbius avariusque imperitaretur, Iongeque majores calamitates quam hodie infligerenturi ita quidem, ut victi in universum, nisi occiderentur saepenumero non solum possessionibus Auis omnino exuerentur Sed etiam ipsi in servitutem redigerentum omius enim servitutis origo a bellis et occupationibus derivanda est ' i aut si libertatem totam vel ex parte retinerent, tamen possessionibus sive certa quadam earaim parte victoribus cedere juberentur. Ipsa vero divisio inter victores et vietos in tali re duplici praecipue modo fieri potuit sive enim victor partem quandam contima am totius errae occupatae Velut tertiam aut dimidiam sibi vindicavit veteresque hujus tractu incola inde exire vel colonorum jure ibi residere jussiti sive etiam singuli sun diserrae captae ita divisi sunt, ut vetus possessor dominitim parti agrorum retineret, altera autem pars velut tertia aut dimidia aui duae tertiae, uni e victoribus tribuerentur. Quit mistitem quae de antiquo jure genitii in iucuSque dicta Sunt, pauci illustrare exempli Opia Sit priimui videamites, quam atroci belli jure vetere He-hraei si ini de qua re umer c. 33. v. 49. Hq. liae legunti ir: Castram
lati su ut silii Israel in planioribus loci Moabitarum ubi locutu est Dominus ad Moysen: Praecipe lites Israel et dic ad os Oluaud iransieritis Iordanem,
intrantes errain Chanaan di,perdite cuncto.habitatores terrae illius coiis ringite iii ulos et talua Coni minuite, atque omnia Xeelsa vastate, mundantes terram,
ei habitantes tu ea; ego enim dedi vobis illam in possessionem quam dividetis uobis sorte Pluribus dabiti latiorem et pauci an Stiorem Singulis ui sors
14쪽
ceciderit, ita iri eis haereditas Per tribus et familias posses,io dividetur. Sin auten nolueritis iniersicere habitatores terrae, qui remanserint, emit vobis qua Pelavi in oculis, et lanceae inclateribus, et adversabuntur vobis in turma bitalioni vestrae; et quidquid illis cogitaveram sacere, vobis saeiam. Ceterum multa exempla, quae, Biblites Aacris occurrunt Israelitas cuma tibus victis reverariam crudeliter egisΗe, inprimis autem terram occupatam sorte inter se divisisse confrmant ' Sed Himilia etiam de altis popillis, qui novas bello cepisisent
terras, velut de Lydis, egyptiis, Perela Merod. VI 20 aliisque apud veteres
scriptores relata inveniuntur. Iam quod ad Graeco spectat, poest eam aetatent, quam heroicam dicunt, multos populos, ni h Haloes, Boeotos, orienses. Mia uos, Iones etc. libidine migrandi et mutanda sedis amore aec κομ sese vid
mus, ut relictis antiqui sedibus in aliis regionibus, praecipue in oris maritimis eoi sidereui. Quid sibi volunt, scribit Seneca ad Hel viam si in mediis Barbarorum regionibus Graecae urbeS quid uter Indos Pers que Macedonicus -ermo Scythia et totus ille sera n domitanimque gentium tractus, civitateμΛoli ae Ponticiis impositae litoribus oestentati osteniensis in Λουia turba est: Mileius LXXV. urbium populum in diversa effudis totum Italiae Iaius, quod ii sero mari alluitur, major Graecia fuit. - Graeci se in Galliam immiserunt ei . 'Noxis autem sedibu expii aliis, hoc moris erat, ut victores agros sorte inter se dividerout veteresque terrae incola aut pacto quodam in civitatem acciperent. aut ad emigrandum cogerent, aut servitio vel cololiorum Iegibus Mubderent Hii que rei in ipsa Graecia non deStin exempla amosa, ut ex ii apparet, qui in civitate Spartana Uωτες dicebantur, ipHi quidem ex civiburi quamnidam urbium Achatearum oriundi, ilibus subacti Spartani Dorici tam libertatem quam agros eripuerati Sed relicties, quae de singuli amornm divisionibus inter victores
15쪽
la li non semel reserantur ' jam susscere videtur, Mns rei quae κλη nomN di cebatur, mentionem adhuc inferre, quo nomino occupatio terrae alicujus sortis ii-tulo acqiuesitae et inprimi per coloniam illuc deductam sigi sificabatur Ad Romano transeuntibus similis nobis renim pecie obvereatur. At, diis
lucenties rerum a Romani gestamim, quod Cicero ad Herenninm IV. 2 T. scribit r. Populus Romanu Numantiam delerit Karthaginem sustulit, Corinthum disjecit. Fregellas evertit. Nihil limautitiis vires corporis auxiliatae sunt nihil Kartha olliensibus Metentia rei militaris alumento fuit, nihil Corinthiis erudita calliditas praesidii inlit, nihil Fregellauis morum et sermonis societa opitulata est. ninmani autein de toto sere terrariam Orbe triumphantes, agros bello capio aut locandos retinuerunt, interdum modica parte veteri possessori honoris gratia relieta, aut diΝtraxerunt, aut secerunt vectigales aut colonis asSigilaveriant, quarum rerumi sim in legibus, sistoriis ei agrimensoriam commentariis testi inonia exstant Sed nulla asa res ad orbem debellandum augendumque Romaniim nomen tantam
vim videtur habuisse, quam copia illa coloniarum quae maximo post Romam a Galli captam primum quidem duntaxat in ira Italiae sues, deinde etiam extra Italiam ubique genitum condebantur 3. Coloniae, ut Siculii Maecus de condit agror. sed GoeS. p. 2. Scribit, dictae sunt, quod populi Romani in ea municipia mis rint colonos, Vel ad pHo priores municipiorum populo coercendos, vel ad ho-
Mulier orier II. I90 sq. c. rid. armann Commentationea: Da onditione fitque origine eorum, qui Iomoe apud Laeedaemonios appellati sunt. Narhurgi 832. De ausis turbatae apud Medaemonio agrorum aequalitatis. Narh. ISM. De novi Laeedaemoniorum post Lyeurgum valituus. arb. ISM. Graeeos etiam in dimensione agrorum uni eulum adhibuisse, erod. I. . probare videtur. 2 Wae hsmuthi vi 2 p. 40. Κληoovro agripeis, in ea nati deor. I. 26. Haud alienum a re eu-uemus mythleae illius labulae hoe loe meminisse, quae totam terram inter ipsos deos orte distributam esse fingebat unde partes deorum πληοοι θεῶν dieehantur 'ae hamui l. I. u. 2 p. 505.
16쪽
stium inciarsu repellendos. Et recte quidem coloniae ab Λ. Gellio Noe Aii. X T 13. quasi essi es parvae et simulacra populi Romani appellantiir, nam pri
ribus saeculi hoc erat institutum ut colonia quaevis trecenta familias. tiarum aliaquaeque gens unam dederat, complecteretur ); atque inde etiam sequebatur. ut coloniae, quippe quae non extrinsecus in civitatem venirent, ne sui radicibus niterentiir, sed ex civitate quasi propagatae essent, jura instituisque omnia populi Romani, non uui arbitrii haberent. Quae vero ad rem nostram maxime pertinere videtur, divisio agrorum inter colonos et veteres captae civitatis incolas, vetusto quidem tempore ita seri solebat, ut tertia pars agroruin viciae civitatis caperetur et inier colonos per bina jugera diritribueretur Sed paulatim II maui haec praecepi antiquitati non ampliu curavere, et Neriori aetate muta semper in omnibiis coloniis deducetidi ad arbitrium eorum, pene quo tum maxime erat Summa rerum, facta Suni.
Germani quoque haud dubie jam iude ab antiquisSimi temporibues ain Nere verunt consuetiadiuem, ut novi sedibus bello occupati agros ive partem eoruni viciis eriperent, et secundum certam qualidain regulani inter se distrihilerent. Sed vetusti linum talis divisionis exempluvi, de quo reser Caesar B. G. I. 3I. non hostes victos, sed socios pari agrorim privato Spectat Arverni Sequanique, populi Gallici, postquam ante adventum Caesari multo annos cum Aeduis de priueipatu Galliae contenderant, lacium est, ut ab Arvemi Sequanisque Germani mercede arcesserentur. Horum primo circiter milia XV Rhetium transierunt: posiemi iam agro et cuIitim et copia Gallorum homine seri ac barbari adain
I Cieero adu nullum II. 23. 27 . se Maiores eolonia si idoneis in loel eontra inspieionem perieuli eolis earunt, ut es e non oppida Italiae, ne propuνiaeula imp rii viderentur. 2 Fer d. alter R. R. Geseh. d. I. Cap. I0. p. I. s. praeterea Sigon de antiquo iure Italiae lib. II. e. 2-5. te huli nom. Gesehiehte Th. Il. p. m. te Ausg. Crenae Riim Antiquit.ten I. ID. II. a Dionys. alleam. II. D. M. Liv. VIII. 21. Eodem anno Anxur retenti in oloniam missi sunt hina iugera agri aeeeperunt. si tua laetus de eonditi agror ced. oes p. II . Fere Walter I. l. p. o. q. In finibus arrorum regundia Romani non laniculo, ne perii ea deeempeda usi sunt, Proper IV. I. v. IM; ideoque etiam solum quodeunque oloniae Mimarum in uni ersum perti ea appellabatur. Frontin. de limitibus agror ced. oea. p. a . Pertio deinde etiam apud plures populos Germanteos, ut Mnuarios, Langobardos, in usu mansi L. L. Bajuv. I. Id 2. Du auge Glosa. s. v. pertiea.
17쪽
verant, transducti plures, Aedui autem oriamqno clientes semel atque iterani victi magnam calamitatem acceperimi. , Sed pejuri Victoribus Sequanis quam Aeduis victis accidisse ait Divitiacus Aeduit coram Caesare, propterea quod Ariovistus rex Germanorum in eo in finibus consedisset , eruamque partem agri Sequani, qui esset optimus totius Galliae, occupavisset, ei nunc de altera parte tertia Sequanos decedere juberet, quod paucis mensibus ante Hamidum milia hominum XXIIII ad eum venissent, inbus locus ae sedes pararentur. Ordo hic rei ab Ariovisio gestae demonstrare Videtur, divisionem agrorum non ita saetam esse, ut singuli possessores Sequani primum quidem unam, deinde alteram tertiam pariem landorum suortim singulis Germanis tradere cogerentur, sed ita, ut Sequani primo unam, deinde alteram tertiam partem continuati totius agri Sequani iunino relin-.quere, vel amen ejus dominio cedere juberentur, et uua tertia inter clientes Λriovisti Jam prius distributa, tunc altera tertia novis advenis destinaretiit . Eadem semper deinde cau9a erinanis erat transcendendi in Galliae aliasque provinoias Romanas libido et mniandae sedis amor, ut relictis paludibus et solitudinibus sitisibecundiores illa terra poμesiderent Sed certius aliquid, quod ad nostram qiiaestionem pertinere videatur, in commentariis historicis de rebus a Germani, saeculis sequentibus usque ad magnam genuum migrationem gestis non continetur. Iam igitur ad ea regna transeundiam si, quae inde a saeculo quinio per varias partes occidentalis plagae a Germani condita sunt eoque loco hoc in universitan praemitu oportet. Apud omnes populos Germanicos in regni recens insiliuiis agri ceria quadam ratione divisi ac distribu esse videntur Romani auteni modo durius, modo lettius habiti sunt. Noluit illi enim suisse videntur populi Germanici. qui Romanis possessionum suarum dominio exuties, agros ianium inter se dividereui plerique vero cum Romanis agros partiti simi, non quidem eo modo quo
utraque naso pariem continuati totili terrae acciperet et eorSum ab Hiera coleret
sed ita, ut singuli undi dividerentur unaque pars Germano, altera veteri possessori Romano a signaretiir cui modo agendi multo majorem quam illis inessem siletudinem atque iumanitatem, nemo non videt, quatenus ea ratione unus
18쪽
populus ab altero limi ita sollicite dissociabatur. num vero quae de diviμionibus illis agroriun in sontibus reperiuntur certo quodam ordine digerenda uint, primum de Gallia, deinde de Hispania et frica, porro de Italia, denique de Germania et Britannia disserere states J.
lii Gallia inde a saeculo terito vel quarto complures Germanorum nationes consederunt:
I. Saxones, qui a sedibus sui in agro Bajoc Sin circa urbem Bayeuxipsi Bajocasiani dicuntur. De tempore eorum adventu in Gallia in certi,siquid nni constat conjicere autem licet, eos jam Saeculo terito Sive quarto navibus ad--cio has regione maritima Occupavi e atque a Romani in societatem recepto pariem imperii facio e e. Ceterum vix dubitari potest, quin Saxones. qui cuin alii populis Germanicis sub Aetio contra Attilam regem Hunnonim in ampis Catalatinicies Mauriaeis jugnabant. Bajoca in illi fuerini J.
I in in universum Georat Sartorius tres ommentationes de oeeupatione et divisione agrorum Romano rum per harharos Germantea stirpis inde a saeeulo quinto laeta in Commentat. oeiel. V. eient. Gottingi meent. 6 v. l . V. - de Saul gn Geaeh. ea . n. m A. d. I. te uag. p. m. 300 310 330 MI. 398. - Elehhor D. S. . . Geseh. h. I. te Auga. I. 23. - George Phil- ipa Denisehe Gesehiehia d. I. Ahih. 4. 23.2 Eutrop. IX. I. Sidon. Apollin. arm. 8. Gregor. Turon hiat. Frane. . . ornande de reh. H. e. M. f. etiam Bal . Capit. Reg. Frane T. II. p. 77IAI266. 440. Perta on Germ. Tom. III. Logum . . p. 426.
19쪽
2. I an ii partibus urbis Meneon, quae haud dubie nomeri siminis ii Maccepit et AI aut in regione Valentinae urbis, utrique sec. 5 in Galliam ingressi. Illos quidem . Λlanorum partem traii illime Ligeris coniadentem, ui Jornandes do rebus et c. 43 eos appellat, Atula in suam ditionem redigere voluit lye hisce autem apud Prosperum Tironem ad a. 440 haec leguntur: Paeatis motibus Galliariam Aetius ad Italiam regreditur. Deseria Valentinae urbis Valenee rura lanis, quibiles Sambida praeerat, partienda traduntur; et ad a. 442:-Alani, quibus terrae Galliae ulteriori cui incolis divi udae a Patricio Aelio traditae fuerant, resistentes armis subigunt et expuISi domini terra posese ione vi adipiscunturi 3. Burgundiones, qui itutio aeculi quilii primum veterem Gemianiani pariem Galliae propitiquam Rheno occupavere, qui Sqne a. 443 cum iudigenis dividenda data est 3. 4. Visigothi, qui sub rege Athaulso a. I Galliam ingressi, tenninos sui mox etiam in Hispaniam proferebant numero vero Visigothorum ea quoque suit natio, quae Taifaloruin nomine appellabatur et in pago Pictavo per aliquod tempus deinde Taifalia dicto, conssidebat hodieque etiam oppiduIum Tissauges in provincia Vende nationis illius nomen reserre videtur. 5. Ostrogothorum iam para, quae Patinouia egredien primum qui- erras ubi tunc Glycerius regnabat Imperator 474 , bello petiit, sub rege idemi in Gali iam se vertit. Widetar, tu Iomande de reb. et e. 56. narrat, aeceps muneribus Simulque mandatis a Glycerio Imperatore, Gallias tendit, seseque cum parentibus diu gens Segothiμ, ilium compus efficitur '.
20쪽
6. Franci, qui jam inde ab initio saeculi quinti fines regni sui e septentrionalibi is Galliae Belgicae regislsibus paulatim usque ad Sequanam, deinde ad Ligerim est prolatabant '.
T. lamanni, quirinamvis in pristiuis Sedibus residentes, saeculo quinto. iuprimis post Atidae tempora etiam Veterem Gemaniam primam jam a Burgundionibus reliciam occupaver 'l, mox Vero saltem quatenus tunc in sinistra parte illiei ii considebant, a Chlodoveo Francorum rege subacti sun
S. Normanni, quo in dux nollo, post baptisma noberius dictuου post- quain jam diu toti Galliae maximo terrori fuerat, a. 9I 2 a rege Molo, nem incolae ari sol, i. e. stolidum ironice appellabant, magnam pariem orae maritimae Galliae septentrionali heneficii titulo accepit J.
Quanilim vero nunc ad rem nostram, id est divisionem agrorum vel inter solos victores, vel inter Viciores Gemianos et Romanos attinet de Saxonibus Badocassi-uis de Ostrogothis qui hac in re exemplum Visigothornm secuti esse videntur , et de Alamannis, nihil omnino quod huc specie relauim exstat. Non magis stanus quomodo Alani, iam tirici trans flumen Ligerim considebant, quam ii qui mira deserta Valentinae urbis cum incoli dividenda acceperant, postea autemnoniauos expellebant, agros inier se ipsi partiti sint. Denique eo tempore, quo Norinatiui ad oram maritimam Galliae septentrionalis navibus adpellebant, provincia Romanae in silibus Galliae jam dudum evanueranti ex quo sequitur, ut divisio agrorum a Normannis illis peracia ' ad nostram quaestionem non periiueat.
I Con,iat, eos Franeos, qui Salie dicuntur, veros onditores regni Franeorum fuisse in Leg. Sal. Emend. it. 44. Iero Id. o. 2, elela Gesehiehte der inrahruna de Christenibuniacim ad eatllehen euisoland cmining. 837. p. 16 sq. a Conseretidi sunt Dudo eo Sancto-duintino de moribus et tua Normanniae deum M. Du hos ne listori ormann Serip Gallielmus Calculus Gemetieensia isti ormannorum cap. a Chesne L qui Dudonia materium subtiliter reptieavit et laeetes breviavit cuid. Reeuel de Historiens dea aules et de la Franeo Tom. XI p. 620 . - aulaedi alaterra histor. Sim lib. I. e. 2. cap. Murator serim. rer Ital. T. V. p. 493. 4 Apud Guillelmum Gemeueensem lib. II. QI7-20 ea de r. hae leguntur is Anno igitur inearnationis dominieae II benediei lante in nomino S. Trinitatis ollo a Franeon arehiepiseopo apti tur, qu m