장음표시 사용
31쪽
enam juxta Hadrianopolim tanquam solo genitali potiti, coeperiant incolere. sed posteaquam populus ille initio saeculi quinti sedes suas in Galliam meridianam et
Hispaniam transtulerat, in ejus regno recens condito agros inter Gotho et Romanos certo quodain ordine divisos esse, exploratum habemus. Primus haud dubie locus inier documenia his iis rei debetur Legi Visi illorum, etialiis Lex Hiirgundiolium eam copia rertim multo antecedat, eaque quae ad argunteiitiani nostriini in Lee Vi Nicolhoraim Spectani, inopia quadam et tenuitate laborenti ritisquam vero ipsos locos qui diviesionein agromim reΝpiciunt in mediui proferam, nonni illa in universum molienda Sunt, quae qui resti eam rem a limare velit, tenere oportet. I. Oiniices leges codici Visignitiorum in tres Ordines dis biguendae sunt. ut Qui in sunt constitutione regiae aut nil litae appellantur, aut tali originis suae praescriptione carent. CoitStitutione reαiae maXirnarii partem Septimo demum saeculo emisNae sunt, quo tempore Visigothis Gallica regni pars sere omnis jam dudum a Francia erepta crat duae Aniiqita dicialitur mea quidem Mentensa vel Ex regis Eiarici velere codice, qui paulatim niiciu eSSe videtur, Sed quod magnopere dolendum est, periit vel ex Breviario Iariciano in eum, qui nunc est codieem translatae sunt ' . Denique leges, quibus neutrius generis est inscriptio, quam originem habueritit, in dubium vocari potest; sed ipsa eariam tam sorma quam argumenta demonstrare videntur, hisce quoque vel saltem plerisque ex iis nomen Antiquarum deberi. Iam earum legum, ilibus de divisione agrorem inter Visigothos et Romanos agitiir, nulla omnino nomen regis alicujus prae se fert, sed
omnes sere una sorinesse, quae inter Antiqua locum tenet, excepta, ex numero Munt earuin quae inScriptione earent.
2. Vix dubitari potest, quin vetus codex regi Eurici longe pharibus atque accuratius quam nostra collectio de divisione illa agrorum egerit, quum per Se pateat, tempore Curici divisionem eam non sesum recenti memoria haesisAe, sed in
x litii in Lege nostra Visigothorum vetustissimum ahemtis exemplum juris territorialis, ex iure Romana et jura Germanie eompositi. Da eodie Turiel et Isidori Hispale . Chron. Aer Hispan. a. M. Dionys. 466 . sub ho rege Euneo Gothi ter unis in a seriptis habere oeperunt antea innium morin
32쪽
omnibus vitae publicae ac privatae partibu summi tum momenti fuisse. Deiride autem quae huc spectabant, magis magisque vetustate obliterata sunt, et in s cium est, ut eariam legum, quae in codice Eurici non solum frequentiores, sed etiam copioAiores ea de re suemni, perpaucae tantum in nostram codicem Visigothicum receptae sint.
a. Ex jam diciis sequi videtur, eges eas, quae in collectione nostra de sortibus loquuntur, vetustioris originis et quidem saeculo quinto compositas esse, quo Vis osti sedem principalem regni nondum in Hispania, sed in Gallia meridiana habebant. Exinde autem intelligi debet, eges Visigothicas de sortibus aptius ad Galliam quam ad Hispaniam referri, licet credendum sit, easdemis gulaes, ecundum quas divisio agrorum in Gallia sebat, etiam in uispania ab iis
4. Constat tam ea paries agroriim, qua Romani retinebant, quam e , quae Germanis arisimabantur, Sori , ipsos autem, Romanum et Germanuan quisundum aliquem ita parsi erant, in omnibus regnis Germanicis consortes sive hospites dictos esse Attamen cavendum est, ne inues leges codicis Visigothici. qui de consortibus loquuntur, peculiariter initium ad Gothum et Romanum hospitalitatis jure inter se conjunctos, reseras; etenim nomen con Aortium pluribus locis ad condominos iu universum, maxime ad coheredes spectati et similiter etiam divisionis vocabulo haudquaquam semper ea vis tribui potest, ut divisionem inter Gothum et Romaniun signiscet ' . Jam vero Ioeos gravioris momenti, rem nostram respicientes, qui vel apud antiquos remm scriptores vel in codice Visigothico Ieguntur, sub certis titulis digesturi Num IS. I. Ad empationem novarum aedium et conditiones pacis inter Gothos et Romanos firmatae pertinent in universum
Paul. Oros. His t. VII. 43. se Aiaulphus cum esset animo, viribus ingenioque nimius, referre solitus est, se in primis ardenter inhiasse ut obliteratonomauo nomine, Romanum omne solum, Gothoriam imperium et Mere et vo-
Cl. L. Visigoth. VIII 5, e .X. I, α I. 2 3. 4. 1. 6. I.
33쪽
caret essetque, ut vulgariter loquar, Gothia, quod Romania fuisset, fieretque nunc Ataulphus, quod quondam Caesar Augustus. Olympiodor imisi ad a. 413. Bouque I p. 600 . Λdaulphus cum Placidia repeteretur, frumentum vicissim ipse promissum ponit Cujus conserendi etsi qui promiserani, copiam nullam haberent, nihilo tamen secius se illud si Placidiam reciperent, praebituros profitentur. Epitomo Philosior gii consecta a Pholio lib. XII. Boiique l.
p. 601. Exinde Barbari cum Honorio foedus percusserunt, et Placidiam sororem et Attalum ei tradiderunt, cum prius ipsi annonas ab Imperatore, et quandam Galliae partem ad agros excolendos accepiSSent. Prosper Aquit ad a. I9. Roes Ier I. I. p. 237. Constantius Patricius pacem firmat cum Wallia, data eidem ad inhabitandum secunda Aquitania ei quihusdam civitatibus confiisitim provinciarum. Idat Chron ad a. Is noester I. I. OGothii intermisso cerrimino quod agebant, per Constantium ad Gallias revocas, Sedes in Λquitanica a Tolosa usque
inde per Constantium Romanum patricium ad Gallias revocatur, data ab eo Gothi- ob meritum victoriae ad habitandum secunda Aquitania usque ad Oceanum eum qiubnsdam civitatibus consilium provinciarum.
2. Ipsa divisio agrorum et gilvarum. Exaria.
Lex Visigoth. X. I, c. 8. De divisione terrarum acta inter Gothum et Romanum. Divisio inter Gothum et Romanum saeta de portione terrarum Sive silvarum, nulla ratione luctetur, si amen probatur celebrata rivisio. Neo de duabus partibus Gollii aliquid sibi Romanus praesumat aut vindicet aut de tertia Romani Gothus sibi aliquid audeat usurpare aut vindicare, nisi quod de nostra forsitan ei fuerit largitate donatum. Sed quod a parentibus vel vicini divisum est, poSieritas immutare non tentet. X. I, c. . De silvis inier Gothum et Romanum indivisis reliciis. De silvis quae indivisae forsitan resederunt se Gothus seu Romanus
34쪽
t, et sortasse secerit culturas statuimus ut
unde paris meriti terra ejus cui debetur portioni debeat compensari, per non recuset. Si autem paries meriti quae compensetur, strua non fuerit, quod ad culturam scissum t dividatur. X. 3, c. 5. Ut si aliqua pars de aliquo loco tempore Romanorum remota est, ita per Sistat. Si quodcunque ante adventum Gothorum de alicujus landi jure remotum est ei ad aliquam possessionem aut venditione, an donatione, aut diviaione, aut aliqua transactione transIatum est id in ejus undi. 'nem a Romanis antiquitus approba iur adjunctum, jure proprietas fundi nullis certissimis signis aut limitibus probatur, quid vari, eligat inspectio judicum, quos partium consensus elegerit: ita ut judex qu aut Sine inspectore constituis ' .
a Consortibus vel hospitibus usus herbarum non tonclusarum ommunis est.
VIII 5, c. 5. ntiqua. Si quorumcunque animalium grex in pascua intraverit aliena. Si in pascua grex alienus intraverit, sive ovium sive vaccarum hoc quod de porcis constitutum est, praecipimus custodiri est a c. I J. Consortes vero vel hospite ' nulli calumniae subjaceani quia
illis usuin herbariun quae conclusae non fuerant, constat esse communem. Qui vero Noriem suam totam sorte concluserit, et aliena pascua absente domino invadit. pascuario ' non praesumat, nisi sorte dominus pascuae voluerit.
I F. hisee loeia hoe apparet Agetorum arabilium eorum fundori , qui lividebantur, duablis tertii Gothoassienatis, Romanus unam tentam retinehat. In ipsa divisione is tantum madus fundorum, quem tempore divisae, itaque eommunes mali se videntur quodsi autem dividebantur, Romano, sicut apud Burgundio nes, dimidium ompetebat, similiterque exartis aut ulturis i silva indivisa ah uno eo orte laetis, alteri eo orti portionem paria meriti tribui, aut silva non superesset, existum inter eonsor ea equi parti- sta Nox hospitesino pertinere. 23 Paseuarium est ensus pro u uisa ea alieni solvendua CL Leg. Bajuv. Tlt. I. e. I4. l. I.
35쪽
4. magistratus loeorum Romanis tertias a Gottii eis ereptas reglituere tenentur. Sed praeseriptio quinquaginta annorum unumquemque possessorem contra repetitionem oritum tuetur. Romania in regno Visigothleo solutio iunctionis publicae, h. e. tribuit Grundsteuer), lneumbiti in Gothis quoque, in dubium vocari pote
X. I, c. 16. Ut si Gothi de Romanorum tertia quippiam tuleri iit, judico insistente Romanis cuncta reforment. Iudice Singularum civitatum, villici atque praepositi, tertia Romanorum ab illis qui Occupata tene iit, auserant, et Romanis sua exactione sine aliqua dilatione restituatit ut nihil siseo debeat deperire ' Si tamen eo quilaquaginta annorum numeru aut tempus iuuiexcluserit.
X. 2, c. I. Sortes Gothicae et Romanae, quae intra quinquaginta anno non fuerint revocatae, nullo modo repetantur. X. I, c. 15. Qui ad colendam terram accepit, sicut ille qui terram dedit, ita et iste censum exsolvat. Qui accolam in terram suam susceperit, et postmodum conlingat, ut illi qui Si ceperat, cuicunque tertiam reddat, similiter ceusiant, et illi qui Suscepit Sunt, Sicut et patroni eorum, qualiter unumquemque contigerit.
I Vis Whi onsortibua suis Romanis tertias haud raro eripuisse videntur uno vero ex dieii, inde Meo assiquid deperire, meo iudicio de tributo Grundsteuer intelligendum est, Qua solutio non Vini ouiis, ne Romania lectima inentinia se videtur. Ilia erte illam neeensitatem impositam es e doeel etiam eap. l . ut 4. lib. V. Lex Vt ad th. At ex eapite IS. tit. I. lib. X. Propo olli quihusdam eonditionibun ainm a Iulionem ii maxime olli tenebanturat, qui Romanorum tertia occupavisae , quamula ex vestia silia M. I seu nihil se debeat cleperira intelligi possit, hos quoque Gomoa in unitate ati omni tribat ne tueri ovato eas eua ille obseurisalmua cap. I5 eerto ad eum Gothum expie reauseeperit, denique autem Romano tertiam reddiderit. Praeeipit vero lex, tributum uae a omnibus xii mal olvendum esse, a Mevia suaeeota e ab ejus atronis Gotho et Romana, qualiter unamque metu eoaugerit. ait autem a tali re vibo quoque olneium illud imponeretur, hoe in causa videtur fulane. sors pro solvendo tributo obligata erat dubium vero res alto eu etiam Meola quandam tributi partem noluere teneat , qua tributi portione unusquisque oneratas xit.
36쪽
5. Ad Ities inter Gothum et ornanum de finibus regundis spectare videtur
X. I. c. 14. Si inter elim qui dat et accipit terram aut silvam conteiitio oriatur. Si inter cum qui accipit terras vel silvas, et qui praesti- si de spatio unde praestiterit, uerit orta conientio tunc si superest ipse qui
praestitit, aut si certe mortuus fuerit, Hu heredes praebeant sacramenta, quod non amplius auctor eorum dederit, quam ii Si designanter ostendunt et sic posteaquain juraverint, praesentibus testibus quae observentur signa constituant ut proca re nulla deinceps accedat caussatio. Si vero consortes ejus non dignentur jurare aut sorte noluerint vel aliquam dubietatem habuerint, quanti im vel ipsi dede-iqui vel antecessores oriam ipsi ut animais sua non condempneni, nec aera-
metitum praestent Sed ad tota araira, quantum ipsi vel parentes omini in sua Nori Susceperant, per Singula aratra quinquagenos aripennes dare debent. Eataineri Conditioile, ut quantum esupatum habuerint vel cultum juxta quinqilaginia aris elui es concludant nec plus quam in eisdem mensuratum fuerit aut Stensiim. nisi terrarum dominu sorio praestiterit, audeant usurpare. Quod vero ampliuμiisurpaverint, in duplum reddant invasa
6 Varia testimonis de consortio Romanorum et Gothorum.
Plura de ea ratione, qua Gothi cum Romanis egerint, Paulini Pellaei perperati Petrocorii dicti, L Joh. Chr. Fel Bahr, Geseli de Rom. Literatur.
I oxare lolim, hane legem ad alias quoque personas praeter Gothum et Romanum hospitalitati jure interae oriunetos pertinere posse, sed maxim lamen ad Gothum et Romanum poetara videtur ad hane autem uententiam hae poti μimum ratio, d durit, quod cla ea divisione, qua alter eripit tantum .is Hierprae4lat tantum terras vel silvas, hie agitur. Exinde enim sequi videtur, rem divisam inter eos, qui dividunt, antea non ommunem, veluti inter eoheredes, sed Hiis, qui praestat, propriam fuisse quod de Romano grorum partem Gotho tradpnte optimo intelligi pote t. ratrum haud dubia est modus agri, et quidem id, quod alias iupum, lii rerum appellatur, unius diei opus aratoria, vel quantum iuueti bove uno die arare possunt. Cl. Da ange Glossar. . . ram an inguin, trierum Arepennis, rapennis, ari- pennis Mundo ament ex semiiunerum Colum. V. 1, 6. .semiiugerum quoque LGalliJ repennem oeant ;et u ango lassar. . . arapennis. Freundo δrterhue de Latein Apraehe . . repennin Vult igitur lex, ut in tal eontroversia a qui terras prae titit, vel ejus heredea nis jurare velint, alteri quiaeeepit erras, vel eius heredibus, pro uioquoque aratro, quod in pna divinione retinuerunt, unam semiiugerum, sed nunquam plus quam quinquaginta semiiugera tradant. Fortasse autem hae quoque praeeeptum favore quodam in Romano initur.
37쪽
Supplement-B d, bili. I. g. 34 poeunate quo vitam Su que res enarrat, et cui est nomen Eucharisiici, continetitur. Paulinus tempore adventus Gothorum Burdigalae degebat ejusque domus, per aliquod tempus ab hospite Gothico immunis,
s v. M. 4Hospite tune et Iam Gothico quae sola carere k
blandis desiciis cunctisque bolias reserta erat.
v. 286 inuo post eventu cessit nou sero alnistro, ullo ut quippe domum speciali jure tuente Cederet in praedam populo permissa abeunti. Nam quosdam se imus summa humanitate Gothorum Hospitibus studuisse suis prodesse tuendi 1. Sed mihi ad sortem praefatae conditionis Addita majoris nova est quoque ausa laboris etα
Postea autem Burdigala relicta se nunc a filiis quoque relictum esse dolebat, qui
τ. 500 selibertati amore, quam sibi majorem contingere posse putabant Burdigalae, ouile quamquam tonsorte colono,
ibi restare maluerant. Ei huc etiam pertinet, quod apud Paulum Orosium Histor. lib. VII. c. I legitur: Barbari insecrati gladios moes, ad aratra conversi sunt, reesiduosque no-aeanos ut socios modo et amicos lavent, ut inveniantur jam inter eos quidam Romani, qui malint inter barbaros pauperem libertatem, quam inter Romanos tributariam sollicitudinem sustinere .
De divisione quadam agro m nomanorum, quam Franci in Gallia secerint,ueque in legibus Francorum, neque apud Veteres rerum scriptores aliquid legitur. Attamen me quidem judicio dubium non est, quin Franci quoque agros cum R
I in Benediet Paulini Petroeorii poemata ed. Daum Lips. I 6 p. I6I IM.1 me laeus indieare videtur, etiam Gothos aeque a Burgundiones non illi eo post adventum suum in Galliam agros eum Romanis partitos, ne potius Romano coactos esse, Gothos velut milite ininquartierunx ina Transit hie loeus in uiatoriam Miseellam in n. libri III. Murator rer Ital Seripti T. L p. 2.
38쪽
matii certo quodam ordine parthi sint, et plures sunt rationes, quae ad eant seliis ientiam me deducant. Primum uini iam leges quam erui Scriptores confirmant, Francos proprietatem multorum Retrorum habuisse, quos Romanis ademtos Esse per se patet. Deinde autem Lex Salica docet, Romano non omnibus suis agris sed parie tantum eorum a Francis exutos esse distinguuntur enim lit. 43 Emend. 44 Herold. et Epitox tres ordines Romanorum, id est coiivivarum regi sive Romai inmitia in riarite, possessoriun et triblitariorum 'li neque seri potuisse videtur si iii Miaium tam bene orditiatum et compositu in egitima quaedain et accurata divisi aeromini antecesserit. Ηue accedi urius vocis alodiri ' , quae mea sententia nono a se Od. sed ex a et Iod composita ty , et sortem ieiuniam ipsa signis cai. Denique etiam ne praeteriviliain, quod dignissimum memoria, in lege Ripuario ritu vocabula conμortis et Moriis repurilitatur ita quidem ut voce sorii standus ah aliquo posses,u Νignificetur et Iioc quoque divisionem quandam Mirum inter rauco et Romano faciam iudicare videtur. Pii. LX. 62 c. . . Si quis coiiΝoriemisuum quatitulumculique superpri-- erit J, cum quindecun solidi restituat. c. 5. 0nodsi extra marcham in soriem alteriuri sucri ingrcs,uμ judicium comprelienesum compellatur adimplere.
39쪽
Iam vero opus esse videtur, ut ad nostrum munus penSumque o ro euius, et ad id progrediamur, quo nobis copia haec in medium proserendi data est. M istratu enim, quem per hunc annum gessimus, ad finem sere feliciter perdueis, solemuis instat dies, quo successori nostro fasces academicos tradituri unius. Quem diem rite iudicentes gaudio complemur, quod talem nobis nancisci contigit successorem, de quo et Academiae et nobis quam maxime gratulari liceat. UectuMeuim collegarum suffragiis et a Suprem Senatu, quo Rex noster clemetitissimilestio potentissimus in rebus academicis utitur, confrinatus est vir clarissimus, deliteris pariter ac de Academia nostra egregie promeritus nobisque amicissimi M.
luatigurabitur hic novus nector Magniscus secundum quod statutis nostris prae-μeripium erit, die XXV. Octobr. h. XI. in Aula Leopoldiua, ubi jurejurando egitimo praesuto simul cum Decanis specia-hilthus et Senatoribus gravissimis in elitidem annum electis pnblice a nobis renunciabitur et sceptris academicis ceteriesque summi magistratus insignibus ac prae--idiis a nobi susceptis, ipse munus suum rite ingreSSurues orationem pro civium m adenticorii in concione habebit. Hanc rem ut Deus omnipotens salisiam fortunatam lite esse jubeat. incera, sacimus preces, denique soletiuitiatem a nobi indiciam, ut praeie Collegas δε- eiiμsimos holioratissimos et Commilitones humanissimos dilectissimos, nobis uinoelehrare atque praesentia sua Ornare velint, Viriam perillustrem, Extraordini Hii in Resti Commissaritin eundemque Academiae Curatorem Proceres atriusque i italis excellentiNStinos spectatissimori, oinnes denique literarum fautores et amico ea qua paris, ObServantia rogamus et invitantias.