장음표시 사용
21쪽
nestant i in tantummodo Burgundiones, Visigothi et Franci, de quibus
paulo necuratius agendum erit. Inter omnes Lege Barbaromini nulla de re nostra copiosior est, quam L ex Burgutissionum, mea qitidem sententia non Sigismundo, sed Gundobaldo etiam tum
regnante i circa a IIIJ, in eum qui nunc est ordinem redacta ), elisub Gundo-haldi successoribus Sigismundo aut Godmaro additameniis duobus aucta. Iam igitur videamus, quid in Lege Gundobada et scripsis historicis veteris illius aetatis
tum de divisione agroraim inter Burginidiones et Romano facta, tum de sortibus in universum coniti ieatiir. vitium vero ea de re etiam in codice legum paessini acium sit, ipsa rei ratio postulat, ut loci ii, qui ad idem argumentum pertinent, ubcertis quibusdam titulis in ordinem redigantur.
I. Ad tempus dirisionis agrorum spectant
Prosper.Tiro ad a. 443. : Sabaudia Burgundionum reliquiis datur cum indigeuis dividenda.
Robertus dux a sonis aecipiens ei situm nomen imposuit. Rouo autem oeravo die expiationis eiu - Verbia oepit adquisitam terram metiri omitibusque et aeteris fidelibus suis largiri. Porro no hertu Normannorum dux - seeuritatem omnibus gentibus, in sua terra manere eupientibus feeit. Iu mi ream auia delibus tun leuio divisit. Augusti Thiere Geseh. de Erebeon Eulando dureis die ormannen. ua dem Fran da von Bois entha Th. I. p. I06. Ceterum usus lanient in dimetien dia et distribuendi terris, omnibus populia Germanteis proprius et Muliaris fuisse, pertis autem n ea hune finem passim adhibebatur, a Romanis ad Germanos transiisse videtur. Iam eiseriens, ut Vieto Vi tensia histor persee. Vandalieae lib. I. . . aeribit, exercitui Zeugitanam vel Proeonsularem proτinei unleulo hereditatis divisit. etiam hartam Roberti . Burgundiae meis a Ima. beeuei des Historiens ea Gaules et de is ranaee T. I p. 613 uelmold Chron. Si in I. e. m. I. Henrieus Comes de Raeeshurg quae est in terra Polaborum, adduxit multitudinem populorum de estialia, ut iu-eolerent terram Polahorum, et divisit eis terram in an leuio distri ha tionis. I. Grinam . . Alterin p. 184. vlgn etiam in seeunda edulione libri aut praenisnussimi Geseh. de Rom. R. m A. d. l. p. 2 de dvahua praelationiblis .egia Burxundionum loquitur, quamquam quae vi audit a te unda praefatio, lairma ego tit. 8 prima eo nati tutio appellatur. In verbis quidem simu faciles, sed in internia ausis
22쪽
Marii chronic ad a. 456. Bouquet II. 13. - anno Burgundiones partem Galliae occupavemini, terrasque iam Galliis Ieg. Gallicis Senaioribus
2. Totum Burgundionum regnum ora i appellatur.
Tit. I. c. I. Leg. Burg. Si quis fugitivum intra provincias ad noste vitiente corripuerit, pro fugitivo solidum I. accipiat Si extra sortem. duo solidos is qui sigitivum corripuerit, pro fugitivo accipiat ). Tit. XX. c. 2. - Η vero, qui fugitivo corripiunt, domini mandam debent et praeter illum solidum, qui pro fugitivo intra sortem debetur, pro eo quod mitii personam aut ipse nunciat, in euium millibus pro vectione solidum debet accipere M J.
3. Ipsa dirisio agrorum, silvarum domorum, pomariorum et mmcIpiorum, inter Burgundiones et Romanos facia. - Εxaria.
Tit. LIV. De his, qui teri iam mancipiorum, et duas terrarum partes contra iii ier dictum publicum praesumpserint. c. I. Licet eodem tempore, quo popuIus noster mancipiorem tertiam et dii terrarum partes accepit, ejusmodi a nobis fuerit emissa praeceptio, ut quiculique ruin cum mancipiis, Seu paretatum n0Sirorum SiV Iargilate noestra perceperat. nec mancipiorum tertiam, uec duas terrarum parte ex eo loco, in quo ei hospitalita fuerat delegata requireret' iamen quia complures comperimus immemor periculi sui, e quia ea, quae praecepta suerant, XceSSissent, neceSSe est, ut
I lii Burit nil. Additi II. . . ,stuleunque Remum suum aut anetllam de regione nostr in ortem ali 3 4 dinus, qui a sarta vi heri se ad Chilperieum transtulerat M2 CL L. Viaig. m. I, Id. a Ex hisee verbia apparet, rem veredariam alva eurom publieum Romanorum in renno Burgundionum e manisse quod similiter etiam do vem ostrogothomm in Italia, demiapania enatat Caasiod Var. IV. 47. V. 5. M. Da voea evaetio e . Cod Theod. VII 5. M. Iustin. XII. II. B ehinx otitia Dignitatum in partihus Orientis venti expilentio pax. XIV. m. ι Exordium uiua est nati tutionia oeet, eam ab eo rege vi e fortasse iis regibus em saam esse qui tem
23쪽
quidquid hi, qui agris etc. 2. me exarii ' quoque
ptionem illam, de qua mentio hoe loe saeis e t. in eoditem legum non reeeptam esse. Anno 456 Gundeuehuc pater Gundobaldi ejusque frater Chilperieus regnaveranti Anno si aut si nilainor filii Gun-clobaldus Godegistius Chilperieus et Godomarus. Sed Chilperieus et Godomarua brevi post mortui sive interempti sunt Gundohalitus .ugduni Gederisitus Genevae aulam suam habuit. Postquam autem ode-
24쪽
praeeipimus submoveri, ut sicut de silvis, iis et de exariis sive auteacto sive in jam dudum statutum est in medietatem silvarum ad Romanos generaliter praeci
pimus persilere. c. 3. Similiter de curis et pomariis circa saramannos conditione servata, id est, ut medietatem Romatu a timent praesumendam. noua vobis fuerit cum districtione repuIesus, non dubitetis commotionem iramidiae nostrae in vestriam periculum esse veriendam ).
Tit. XIII. De ex artis. Si quis tam Burgundio quam Romanus in silva communi exartum secerit, aliud tantum spatii de Milva hospiti suo consignet, et
exarium, item secit, remota hospitia communione possideat. Tii. LXVII. De silvis. Quicunque agrum aut colonicari tenent, Seeundum terrarum modum vel possessioni suae ratam, sic silvam inter se noverint dividendam Romano tamen de Nilvis medietate ex Juhexars servata ).terum meo iudiei gravi animi est momenti, o Romani pollae aere ramannia l. e. liberia Burgundionibus agro partirentur; hoe loeotam esse videri. I um uti XIII. sive tit. LXVIN vix enim erediderim, eas leges odiei nostri, quae divereia emissae int, emper ita ompositas esse, ut tempore prior euam oeum priorem obtineati ea atram non reeeptam ideoque non servatam, id quod jam dudum laturum dieitur praeeepisse. 2 Haud dubia omites his verhia appellatitur, et constitutio nostra larissae eandenuti LXXXIX. praefixa est: Gundebaldus ex Burgundionum omnibus omitibetis inter Romanum et Barondionem divisi, silva autem inis eosdem ommunia it. oritur Burgutralis et tres aut quatuor aut quoteunque filio relinquit, qui non solum agrum patriata luntli, sed etiam silvam, quatenus ad eum per inebat, dividere volanti iraeeipit igitur lex, silvam inter hos eadem ratione qua hoe tamen semper haemando, ut Romano totiua Uvae Rute eommunis, tune quoquo a maris in ea laeta, quae aiat, dimidium assignetur Quod vero de plurihas via ethua alii tonsortibus
25쪽
Tit. XXXI. De plantandis vineis c. I. Inter Burgundione et Ro- id censuimus observandum, ut quicunque in communi campo nullo contradia vineam lariasse plantaverit, similem campum illi restituat, in cujus campo posuit I. Additam. II. c. II. De Romanis vero hoc ordinavimus, ut non amplius a Biargundionibus, qui infra venerunt ), requiratur, quam ad praesens necessi-
limitati exaequationem inter eonsorie nullo tempore denegandam. e. 6. Si Ivarum, montium et pas
in Legem Burgundionum ex Lege Romana Burgundionum Papiano Tu. I translata esse, ubi eap. 6 paueta mutati si habet: Silvarum, montium et paseulcius, ut unieulque pro ala possessionis nuppetitis' et inde vides, regulam luris Roman iisdem eontineri. Deindo autem ex pxoqui videtur, in eam partem quam dixi, Meipi ea non posse. Utuis stuppetit, ita ilvarum, montium et paseuerum ius commune esse debet id vero hane habet sentenistiam si ui rundi ommunia dimidia sive tertia pars competat, eandem etiam partem ilvarum, monti timet aaeuomun quae ad fundum illum ommunem pertinent, habeat. Hoe pnum autem a divisione inter Romano et Burnundione saeta omnino diserepat, Romano quamvis grorum unam mod tertiam, aruennilvarum et paseuorum dimidium retinente. Igitur Vir Cl. Frid. Barho adsentiri non possum, qui in editione Legis Rom. Burg. p. 59. loe illo Add. I. I. 6. silvarum, iontium et pascuorum, quae inis Burgundione et om nos ommunia restiterant, divisionem, antea lieitam Titi 67 , prohibitam esse eenset neque auetoriisto Viri Celeb. de Savign Ges. a. R. R. ni MA II. p. 34. d. , qui illam interpreistionem prohat, moveor, ut oeem onsorte in Ioeo adlato ad Romanum et Burgundioiae jure hospitalitatis oriuneis reseram, quum sontes nostri, veluti ipsa Lex Romana Burgundionum ut 47, nee loeia voeo illa latiori etiam enau, maxime pro eo redi hua utantur.
I Iaud dubie lex de eo loquitur eam, quo Burgundio nive Romanus omnem ampum huius tine Communem oecupaverat et prima divisio agrorum jam peracta erat. Ex eo autem, quod infra quoque venientibus Burgundionibus agri Romani adsignabantur, perspici poisat, primam illam divisionem non omnes Roma- maxime quidem regno Burgundionum, Romanos ampleetebaninr ex similibus hxa dubio eausis, qui ha prin-eipea Germanaae orientalia medio aevo addueehantur, a Flavo auriecto luerentur , Nam prineipes, seribit Helmolduc Chron. lav. I. e. 56, p. e thii a II. p. 85 , Grundateuer incubuisse eenseamus via autem eredibile est, Burgundionis impositam esse. in de avi an Rom. Sisuervers fungis. 27 sq.
26쪽
tas fuerit, medietas terrae. Alia vero medietas cum integritate mancipiorim a Romanis teneatur nec exinde ulla in violentiam patiantur. Tit. LIII. I o liberiis Burgundio uum, qui viam discedendition liabuerint se Burgundionis liberius, qui domino suo solido XII nou deis derit, ut habeat licentiam, sicut est conesti eludinis, quo voluerit discedendi, nee tertiam a Romanis conSecutus est, necesse est ut hi domitia familia ce eatur.
4. Sortes familiis conservandae sunt.
Tit. I. De Iibertate donandi patribus attributa et muneribu Sregis. c. I. Quia nihil de praescia patribus donandi licetitia vel minii ficentia. ininantium legibus fuerat .constitutum, praeSenti constitutione omnium uno voinc voluntate decrevimus, ut patri etiam antequam dividat, de communi facultate et de labore suo cuilibet donare liceat, absque terra Soriis titulo acquisita, de qua prioris egi ' ordo servabitur. Tii. LXXVIII. De hereditatum successione. De hereditatum Nuccessione adtentius pertractantes Staiuimus, ut Si pater eum sitis sorium suam diviserit, et postea mori filium vivo patre contigerit siue filiis, pater sactiliasum silii integram usu cinario jure vindicet portionem.
tionibu iis, quae ad sortes iure sueeessionis transferendas aperiant, hoe apparoti ulli Burgundioni or-lem suam in detrimentum filiorum alteri uillam donare sive alienare lieuit num vero iam ali initio ius uorit, ut filiis deflete nudus filiabus quoque vel teteris propinquis retes eo ervandae essent easquc lie autem legem raro tantum observatam esse, ex tit. 84 olligi posuit mortuo patre, primo loe filii. tihus pro filiis, filiae in ortem pateritam veredebant eum ea autem filia, quae sanctimonialis erat, ideat Deo ae voverat et in eas itate perinanserat, filii sortem aequi partibus antidere tonebantur ita vero. Non dominium, sed usum ruptum tantum portionis mae apesseret, ideoque eam alienare non posset. Urelinquere fratrihus sive eorum filiis deberet. Quo quidem loco reputandum est vitam sanetimonialem nulierum, iam sareulo quinto in regno Burgundionum rapanarum et insignem in tales femina legum I pater eum vivebat eum filiis adultis sortem divideret filio autem post divisionem vivo patre urne filiis mortuo integra eius pinio in usum metum patris revertebatur et post ejus mortem demum ad fratres filii praemortui transibat.
27쪽
Titi LU. De snccessionibus et sanctimonialibus c. I. II te Burgundiones id volumus custodiri, ut si quis silium non reliquerit, in loco filii filia in patris matrisque hereditate succedat. c. 5. De his vero puellis, quae se Deo voverint, et in castitato permanserint si una duos fratres habuerit, tertiam jubemus ut portionem de hereditate patris accipiat, hoc est, de ea tantum terra, quam pater ejus sortis jure posSidens mortis tempore dereliquit. Simi liter et si quatuor aut qiunque fratres habuerii porito ei debita resemetur. c. 6. Si autem illa unum tantum habuerit fratrem, non medietatem, sed te tiam partem coi equatur, ea scilicet conditione, ut post obitum illius quae semilia et sanctimonialis est, quidquid in jureqvusu ciuario de paternis rebus percepit ad proximiores parentes pertineat, nihil illa exinde alienandi potestatem habitura nisi forsitan quod ex matris bovis, id est in recellulis vel Omamentis, aut ex suo potueri Iabore requirere. c. T. Hoc his tantum ceusuimus esse praestandum, quibus patres sua jam non dederint portioues quod si a patre, ubi Vivere possint, perceperint ex hoc ipso quod voluerint laetendi liberam habeant potestatem.
Tit. XLVII. De condemnatione latronum, uxorum quoque Nun rum etiliorum. Postquam hoc Ioco constitutum est, ipso caballorum aut boum lares mori puniendos eorum uxores autem et filios decimum quartum aetati suae miniuii egressos in Rervitium ejus, cui larium tactum fuerit, tradendos esse, ex
c. 3. Hi vero sceleratorum filii, qui perpetisti criminis tempore intra decimium quaritim aetatis annum inveniuntur, ab liae amittendae libertatis condemnatione habeantur immunes, et sortem parentum vel facultatem filii qui innocentes fuerint, vindicabunt.
5. Burgundione in vendendis sortibus certis quibusdam finibus eircumseribuntur.
Tii. LXXXIV. De venditione terrarum cap. I. Quia cognovimus. Burgundiones sortes sua nimia facilitate distrahere, hoc praesenti lege credi-
28쪽
dimus statuendum, ut nulli vendere terram suam liceat, nisi illi qui alio loco so tem aut possessiones habet. e. 2. Hoc etiam inierdictum, ut quisque habens alibi terram, vendendi, cessitatem habet, in comparando, quam Burgundio venalem habet, nullus exir neu, Romano hospiti praeponatur, nec extraneo per quodlibet argumentum terram
c. 3. Obseramidum tamen, ut de illo ipse hospes suus comparet, quem alibi
s. alie de finibus agrorum, qui inspitalitatis jure a Barbaris possidentur inter hospites Romanos, remoti Barbarorum pereonis gerendae et legibua Romani dijudieandae sunt.
Tit. V. De removendis Barbarorum personis, quotiens inter duos Romanos de agrorum sinibus fuerit exorta contentio. c. I. Aduamlibet ceria sub districtione olim fuerit consiliuium, ut Barbam in causa noniani quam contra alterum Romanum commoverit, quamve exceperit, sese non ausus esse adjungere ' iamen penesiorem habentes de causamin actione traci tum jubemus, sicut actis jam temporibus praecepimus custodiri ' , quotiens de agronim finibus, qui hospitalitati jure a Barbaris possidentur,' inter duos Boniano fuerit mota contentio, hospite eomm non socientur litigio, sed Roman in judicio contendentes expectent, ut cujus Barbari hospes evicerit, cum ipso postmodum de re obtenta habeat rationem. Quod est quis Barbarorum sese ad litiganduin in ejusmodi causationem miscuerit, mox repulsus inserat miliciae nomine pro eo quod interdicta contempsit, olidos XII.
II ae eonstitutio Tit. XXII. eontinetur ..uuieunque Rom nu tausam auam, quam tum alio Romano habe R mo quoquo praee plum periit. 3 Supra vidimus iam eam eoninuetionem inter Romanos et Burgundiones, quae antequam agri dividerentur talem habebat vim et tonditionem, ut singuli Roman singulis Burgundionibus eorumque familii velut mi- pparet, ei quodue exul, qui ex ipsa agrorum divisione inter utrosque prosteiseebatur, hospitalitat lauomen impositum e g . . f. etiam ut M.
29쪽
e. 2. uod η eum Romanus, hoc est hospes ipsius adhibere praesumpserit uiri imqtie XII solidos j libemus exsolvere, et causam Romanis legibus terminari '. Sane si ex ejusdem agri sulibus, quem Barbarias ex integro cum mancipiis publiealargitione perceperit t. fuerit contentio generata, licebit ei Seu pulsatus fuerit. Neu ipse pulsaverit, Romano jure contendere M '.
7. quaeritur, quorsum pertineant Tertiae, quae oecurrunt
Tit. XXIX. 1 e praescriptione temporum. c. I. Licet jam pridem a nobis fuerit Uinaitim, ut si quis in popillo nostro Barbarae nationis per- Monam, ii in re sua conesisteret, invitasset, Misi es terram ad habitandum voluntaritis deputasset, eamque per annosiniiindecim sine tertii habuisset, in pote
state ipsius permaneret, neqtie exinde quidquam sibi ille qui dederit, sciat esse reddendum tamen quod absque ulla permutatione Omni tempore generaliter memorata conditio debeat custodiri, praesenti placuit Iege constitui .
I Per se patet, eam litem, quae me solo Romanos, hospite Burgundione neque ex una neque ex altera parte adhihilo gerebatur, nunquam aliis quam Romania lexidua diatem potuisse. ,Inter dem titulum anteeedit, et perperam a multis seeunda praefatio dieitur. 2 Quas ob ausa quibusdam Burgundionibus integri Romanorum sandi adfiignati uino, quod sa
ius alterius nationi vivere permittehatur, prima vestigia iuria territorialia, in quod paulatim jura diverissorum populorum eoaleseehant, quaerenda sunt. l. Lex Burg. Titi Lx e l. Gutpond. Leg. e. m. I27. Permulta, quae mutationem illam iurium genueorum et uannitum in ius territoriale optime illiintrant, vix ny l l. l. p. IS de origine juria territorialis in Gallia ex juribus euriarum, inprimis ministerialium legitur meo quidem iudicio prohari nequit. 4 Vix dubium esse potest, quin hae lex eo speetet, riuum Barbarua aliquia vi e Burgundieae ive alius tionis a Burgundione quodam agros non jure dominii, sed ea onditione eeepit, ut olonitis uteretur rueretur et domino tirgundion quotannis ensum quendam, tui nomen era Tertiaraim ita sane letum, quod primitus quidem tertiam rutiuum agri eoneesia partem meme solebat, exsolveret Vult iniur lex, ut si ab eo qui agros tali onditione Reeeperit, Tertiae illa ei qui agros dederii, nihil laetum aut nolutum sit, omne tua prioris domin exstinctum niti Inde autem hae sequi videnturia Tertiae illae pro erogio habendae nant, et hue pertinet, quod a Viro madius imo a Cauge
30쪽
Visimilii, ut Iomandes de reb. et c. 25. narrat, Saeculo quarto Daniabium transmeantes, Dacian RipenSem, Moesiam, Thraciasque permi u Valentis Principi insedere. Non Iiquet autem, Verane agrorum divisio inter eo Romanosque jam in hisco regionibus facta sit. liamvis alictoritas Iornandi hanc sententiam
sere tueri videatur. Dicit enim c. 26: Coeperiin Gothi Jam non ut advenae et peregriiii, sed ut cives et domini poSSeSSoribus imperare tot que parte Septentrionales usque ad Danubium Suo jure tenere; et paulo post ibidem: , Quo tempore Vesegothae Thracias Daciamque Ripensem, post tanti gloriam trophaei h. c. pu-
ar. Nil voce stril no. . adnotatum est finis 'dhue tempore in Burcundia et vieini provineti agrario sive eeti pili ex agris pendendo mansisse Tertiarum nomen. Praeterea frequenti nimna riv voeia wnar, prou Iur. Tertiae uni census ive eetigal juris privati, non juria publiei quod lin.dia vernaevia ita istinguere olemus ut illud GrundZ in , hoe vero Grundstetier appellemu . Ceterum nihilo titisse videtur, quominu Tertiae illae ut ue parte onmentiente in certam quandam eoniae summam rarastu utarentur. In duhium autem voeari potest a me pro Orto habendum est. hymum inter Tertias Legis Bur undionum e que Tertiaa, quae in renno tineo strogothorum reperiuntur, a quibua Cassi orun m. I. IL II. I loqvitur, similitudo
Vir Celeberri de Savign quidem L L L p. 33 sq. Mi sententiam vietur,
probabile non videri. Praecelsa magnificentia tua, F a la Praep Milo aerihi Theodoriens nec Cassiost. I. I4ὶ quod a Chathaliensivus inserebatur genua Tertiarum, faciat annis inculi in tributaria numma per-ltha hali na duohu Ueetigalibus onerati essent et primum quidem tributum ordinarium Grand- .ieuer , praeterea autem Tertist illas ex olvere tenerentur vor retria vero id spectabat, ut Tertiam maenuo quaerendum ut Reatare autem ho morum Uidetur ut in aut tributum quoddam extraordinarium au.serordentlicho GrundMeum , uiu originem nomenque corvinionihua anxomm inter Germano et M an . e dili dea stiro h Retines p. 33 aut terra gium, ectigal 3, antum p nolvendum, qui olutione Tertiarum illarum onerati erant. Certe qua apud Da vlodorum I. II do hui interpretationi haud oppugnare videntur, qua de re alio loto diligenua agendum Titi