Hugonis Grotii De jure belli ac pacis libri tres, cum annotatis auctoris, nec non J.F. Gronovii notis, & J. Barbeyracii animadversionibus; commentariis insuper locupletissimis Henr. L.B. De Cocceii ... sub titulo Grotii Illustrati antea editis, nunc

발행: 1759년

분량: 746페이지

출처: archive.org

분류:

621쪽

De Defensione Iurium per Represalias. 6os DCXC IX. Tertio examinabimus, quidnam juris sit ratione eorum , & ex hostium potestate elapsi postliminio re

deunt. Cop. III. I. DCC. Quarto agemus de belli sociis, & quid in eos liceat Z Cap. IV. Quinto exponemus , quid juris siti circa medios. Cap. V. &f. DCCI. Sexto sequetur celebris materia de fide hosti data : ubi I. remissiue de pace, speciatim autem de induciis, ponsionibus, commeatu, & Ialva guaria utivocari solet ) ς a. de fide hosti a primato data ς 3. de his , qui fidei hosti datae accedunt; & denique 4. de Guarantis, & ob idibus age

mus . Cap. VI f. DCCII. Septimo explicabimus modos finiendi bellum , speciatim per pacem. Cap. VII. )f. DCCIII. Omis de conciliatoribus pacis agemus, nimirum, de legatis, & mediatoribus. Cap. VIII. 2 M. )

CAPUT I.

De Iuris Repressaliarum origine, oe ratione.

DCCIV. DRIMUS modus deis L sendendi iura cuique

hominum naturali jure quaesita , iunt repressaliae.

cuntur ab Italica voce Presa.. Vocari quoque solent Litterae marcae , seu let- tres de morque p - . Sunt autem repressalia , quando civitas pro iniuria ab alia civitate illata, quam reparare recusat , hujus h na , aut subditos capit, donec latissa-ciat ' . DCCXI. Primo igitur requiritur , ut inter duas eisitates quaestio sit, ubi superior non est, qui litem dirimat. Unde sequitur, privatos propria auctoritate alienae civitatis cives, aut res eorum pro suo, vel civitatis debito , capere non posse.

DCCVII. Secundo requiritur , ut civitas , cujus cives injuriam intulerunt , implorata ius deneget r quod fit si vicinae civitatis subditus nosti ae civitati, vel nostrae civitatis lubditis, sive ex civili, sive ex criminali causa obligatur, dc civitas vicina impi lata judicium denegat : vel plane non iudicando vel contra jus pronun

tiando .

622쪽

His reqursitis potitis propitio jure reparationem nesat, reliqui cives nox personae, & res illius civitatis inju. tenentur ob injuriam concivis, sed obriam inserentis capiuntur, donec satis. injuriam civitatis, quae jus denegat factum sit . quam injuriam, uti ante demonstra. q. DCCVII I. Ratio hujus juris non ex vim , subditi desendunt, 'desende

jure aliquoGentium voluntario oritur , , sed ex ipso jure naturae. Cum enim inter duas civitates litigantes superior Mismo sit, qui litem dirimat, civitas laesa omnia media ad reparationem injuriae necessaria adhibere licite potest e non autem aliud medium datur, praeter repressalias & bellum. Quando igitur mediantibus repressa liis jus nostrum plenarie consequi possumus, merito praeserri hoc medium de bet; quia bellum , utpote modus reparandi violentior, nondum est medium neces .irium reparandi iuris. D IX. Neque obsat, iure naturali res, & personas subditorum non obligari pro injuria civitatis, nedum pro injuria concivium . . Resp. obli. 8antur omnino . si ipsa civitas injuriam inseri, uti inseri , si nostris civibus jus denegat. Subditi enim coeuntes in civitatem omnia iura sua arbitrio civitatis submittunt quidquid igitur civitas agit, cives pro jure habent,

vel saltem habore debent, eum omni suo arbitrio renunciaverint, ac civi. taris iacta probare, quin ope, & opibus suis desendere teneantur.' subditi igitur injuriam a civitate illatam probant, eam defendunt, eoque reparati Ο-

ni iuris nostri resistunt .. Atque ex hac ratione & bello conveniri, & repressaliae in eos statui possim l . Si proinde eives alterius civitatis nostrae civitati, vel noltrae civitatis subditis, injuriam inserunt, & civitas ejus

DCCX. Repressaliis tantum uti possunt sumnae potestates eontra alias civitates, quae itidem superiorem non

q. DCCx I. Objectum juris represalia.

rum sunt I. incolae ejus civitatis, quae juris reparationem negat u , etiam feminae , insantes, sene γ, mercatores η ,&c: quin & legati, qui non ad nos, sed ad eos mittuntur, qui nobis medii

sunt . .' 2. res sive mobiles, sive immobiles, corporales, & incorporales, civitati jus deneganti propriae R : non 3. personae, vel res advenarum , seu

transeuntium AE .

DCCXI l. Essectus iuris repressalia sum est . ut res, vel personae captae, cautionis loco sint, donee injuria ab illa civitate reparetur, i. e. justitia laesis administretur. Si civitas cunctatur, vendi res captae possunt, & residuum

restitui civitati debet. Sed quid deper. bonis captis statuendum λ quomodo illae pro debitis civitatis obligantur Resp. si causa est civilis, operibus ad inhiberi possunt usque ad quantitatem debiti ; non vero fiunt servi . quia non justo bello eapti sunt ι . Si causa est criminalis, talio in captos statui,& idem eis infligi malum potest, quod nostris civibus illatum est e . Apud Athenienses androlepsa tantum in homicidio permissa fuit d . DCCXII. Finitur jus repressaliarum, I. si ei vitas satisfactionem OL

fert , r. et d. e. a. s. a. aὶ d. c. t. f. 7. n. a. ι Dissent. Grol. d. c. a. f. 3. e Dissent. Gror. L. 3. c. a. f. o. σ)

d. e. a. s. ῖ. n. r.

623쪽

De Defensione Iurium per Bellum. 6o

fert, Sc praestat. Satisfacit autem , li 3. morte eius , qui erimen commi in civilibus judicium constituit , cauis si ρ negatur, si civitas in mora suillam cognoscit, ac sententum exequiis dedendi tur ' vel si in criminibus reum aut DCCXIT. Differunt repressaliae punit , aut dedit e r 2. si ex rebus a bello, quod belliam statum pacis mu- .captis creditori satisfactum , vel lan. tet: cum e contrario per repress atlax guine capti crimen est expiatum : an pax salva maneat.

CAPUT II. De Bella in genere , ejusque definirione L ae Aisi M. DCCXV. D ELLUM dicitur qualis si duellum , eaque

voce intelligitur certatio per vim, quae fit inter duos faDCCXVI. Belium definitur sa- cultas jus nostrum armis persequendi; eodem modo uti actio definitur, faculistas persequendi ius nostrum in iudicio. DCCXVII. Dividitur bellum in privatum , vel publicum : ulud est, quod privatus cum privato; hoc, quod summae potestates inter se gerunt g . DCCXVIII. Alibi probavimus, naturali jure singulis ius non esse vi agendi, i. e. jus suum privata auctoritate vindicandi ι sed ordinem n turae postulare, ut id fiat vel per patresfamilias , vel institutis civitatibus per civitatem ipsiun . . Aliud dicendum fi judicia cessant ,& superior non est, qui jura singulorum defendat h . Hoc enim casu unus- qui de bello privato jura sua defendere potest ' idque ex medii necessitate, quia alia ratione juribus a Creatore

to d. e. a. g. 3. n. 3. 4. L. 2. e. z I. g.

eoncessis uti nequit . Atque hoe MI.lum privatum hodie voeatur ius re cessariae A fensoris. n. I. Cessant autem judicia OH in

totum, '-ι in tantum , ' vel, quod idem est, aut eominise , aut moment nee . In eorum cessant, T. s v. g. su

diti naufragium passi in insulam d serram deseruntur m : a. si subditi judicem non audiunt: si iudex aperte jus denegat ν : . si probatio deficit o .

In tantum, seu momentanee cessat, si

exspectari judex non potest fine certo periculo, aut damno p . n. 2. Neeessaria haec defensio locum habet, L s corpus impetitur in praesenti , , etsi vis illa citra dolum, vel culpam inseratur, aut persona aggressoris multis si utilis r , aut aggressus fugere possit . Non ergo necessaria est defensio , i. si periculum non est praesens , sed remotum, Sc nondum in aliquem actum externum deductum ; adeoque a. solus metus futurae injuriae nullum

3. d. e. I. g. 2. u d. e. 3. s. a. nuar. o Grol. L a. c. 7. q. a. n. a. tρ Grot L. i. e. 3. g. a. Ac g. 35. Lib. 2. e. T. f. a. n. a. H Gro . Lib. 2. cap.

I. g. y. o d. e. I. g. 8. 0 d. c. I.

g. I . n. s.

624쪽

6o8 Dissertatio Prerm. XII. Lib. VII. Cap. II.

ius dat is I sed incc 3. locus est neces- quando puenam persequimur, id est sariae oesen soni , si interpoliti inno. quando reus, qui plus suo non ha. celites fugam impediunt: hos enim bet, adeoque ex deliato suo locuple- ideo occidere non licet x . tior factus non est , aliquid praestare n. 3. II. Si periculum est mutila. tenetur i . tionis membri ν I vel III. violationis pudicitiae et i IV. si periculum imminet accipiendae alapae, aut mali simi. lis a d V. si de defensione rerum nostrarum agitur ι . etiam si si res minima e o VI. si lege publica ob deis sectum probationis duellum permittitur d . n. 4. Ius necessariae defensionis obii net contra omnese , excepto Principe f. n. s. Jure Romano, & moribus. haec licentia merito restricta est, inis

primis quoties de vita hominis agitur. Si proinde sugere agaressus tuto potest, si alio modo a ficui ius salvum

esse potuisset, propter excessum moderaminis inculpatae tutelae extra ordiis

nem poena infligi solet a . . DCCXIX. BELLUM PUBLICUM est , quod auctoritate publica

inter duas summas potestates geritur ἰ de eulus justitia Sectione sequenti agetur.

Dividitur I. in ensivum , quando is , qui laesus est , bellum. laedenti insert & defensivum , quando is qui laesus est , vim vi repellit: a. in

et persecutorium . Sc 'paenale I Ulud

est, quando persequimur id , quod ex patrimonio populi abest . ; hoc ,

t d. e. r. f. s. μ) Gror. L. a. e. s. n.

Quidam negant, dari bella pun tiova, quia existimant, poenam supponere superiorem : at verius est , poenam inter duas summas potestates

etiam a pari infligi posse . Diximus enim, paenam esse quoties reus nihil de suo debet e si proinde Prineeps injuriam sibi illa tam , unde laedens non est factus locupletior . vindicat , adeoque tantundem mali laedenti infert, haec vera poena est: & bellum, quod ideo geritur , recte punisi mdicitur. GROTIUS ait, bella punitiva non saltem geri posse propter injurias nobis, sed&ob in urias aliis illatas , si nimirum in ius naturae . & gentium , aliquid committitur, etsi id nos in specie non tangat k : uti si I. in humanam societatem peccatur , etiam per in directum. v. g. per Sodomiam, autocheiis

riam i p a. si quis parentibus resistit :3. si quidam sunt, qui humana Veis

scuntur carne, qui piraticam exercent, vel alias in naturam delinquunt m ,&C. Atque ex hoc quoque capite q. ait ,

bellum geri posse in Atheos qui prin

cipia , & notiones religionis uni versales negant οῦ nimirum , Deum esse , eumque curare negotia humana n , &c.

625쪽

De Defensione Iurium per Bellum. 6os

non vero si quis unitatem Dei, Hi- Dantur ergo bella justa ; idquestoriam de ereatione mundi, aliaque, GROTI Us p ex veteri, & nova te. quae sola fide historica nituntur , in ge, ex consensu primae eeclesiae. &dubium vocat, nedum si de articulo exemplis gentium probat, ubi simul fidei dubitat . . In quibus omnibus dubia, quae ab Anabaptistis moveri

multa notanda sunt, quae Commentario solent, resolvit. reservamus. DCCXXI. Ut autem bellum p

blicum, & justum sit, requiritur, Luts ECTIO I. f. bella publiea re naturae Iis tasnt 'Ubi d. Requisiis belli publiei

q. DCCLX. BELL A publiea licita,& justa esse, si juris nostri tuendi eau.

se geruntur, extra omne dubium p stum est.

Diximus enim in praecedentibus , cuique hominum naturali ratione jura quaedam quaesita, eique propria esse. Ex medii necessitate igitur sequitur , Creatorem, qui jura illa euique con. Cessit, facultatem quoque concessisse jura illa tuendi. omniaque ea agendi. sine quibus juribus illis uti non pos

sumus.

Diximus porro, ius illud tuendi se, suaque jura, in primaevo hominum statu patribus familiarum competiisse, adeoque solos patres familias, non singula familiae membra , jus belli habuisse. Diximus, haec ipsa familiarum eapita coeundo in civitates, juri suo bellandi renuntiasse, omneque suum arbiis trium judicio totius civitatis subjeeisse: adeoque institutis civitatibus soli ei vi. tali jus belli eompetere: eamque solam jura tum civitatis , tum singulorum tueri & posse, & debere.

m. de Coeerit Intr. ad Grol. a summa utrinque potestate geratur. Non

ergo publicum bellum est, I. quod a Principe, vel magistratu inseriore , in subditos rebelles; nee a. quod ab

inferiori magistratu, absque mand ἀto, contra extraneos geritur οῦ neque 3. quod summa potestas contra piratas gerit e . Quae autem sit summa potestas, Ia- te examinavimus libro praecedentio Ist.

II. Ut iussa adst beui caussa. Cum enim bellum sit medium ad reparati nem juris nostri necessarium , & ex eo solo capite licitum ; sponte sequitur, in bello justo supponi, jus nostrum issum esse alias enim frustra

de reparatione quaeritur. Cum autem in genere ius noserum esse dicatur , quod vel ex satis bomianum , vel in res, vel ex obligatione personae competit; facile apparet, t ties esse iussam belli e fam , quoties jus ex sis eausis nobis quaesitum ab aliis laeditur , & de ejus reparatione armis agitur. Atque hae causae iussi ae vocantur, ae bene distinguendae sunt a causia suasoriis, quae movere ad bellum solent ' at justum bellum non eff-

eiunt.

Si proinde jus nostrum laesum non est, adeoque iusta belli causa defieit, Ηhhh hel.

626쪽

6 1 o Dissere. Prooem. XII. Lib. VII. Cap. II. S LI.

bellum dicitur injustum , & latroci- quia asserere non potest , jus ipsum

rium p cujus vindictam Deus tanquam laetum esse , neque de eo constat. bellorum arbiter, olim a nobis sum. Hinc merito Grotius ait. a tali belloturus est: et si inter homines , qui de

justitia causae non judicant . judicem

non habeamus.

DCCXXII. Iustae causae belli

non sunt r. metus Vicinae potentiae r ra. sola utilitas 3 r 3. negatio matri.

monil , nisi injuria coniuncta sit : necessitas mutandi sedem , e s. ilupiditas : o. inventio incognitarum terrarum, & populorum aut impiorum , aut hebetioris ingenii ν ἐρ'. imperium orbis, quod Imperatori tribui si Iet et : 8. donatio Papae, & Ecclesiae Romanae . : 9. vaticinia . : Io. im. perfectiones gentium, v. g. avaritia , arrogantia, &ce II. delicta in natu ram humanam ς, vel Ιχ. in huma. Nam societatem commissa d quia societas humana non existit e e I 3. necessitas f : I . delicta in Deum comis missa , ut irreverentia erga Deum , blasphemia, atheismus e , nedum hae.

re Ii s . : is . violatio juris gentium voluntarii quale non datur L JeI6.1olus conatus laedendi . nisi ia actum deductus sit t 1 17. s subditi vicini injussu Principis injuriam iaciunt ' in hos enim praedones solum jus neces.sariae de sensionis locum habet: si e gniti sunt, dedi debent m .

DCCXXIII. Quid si is, qui bel

lum gerit , causam dubiam credit Res p. tunc causa belli justa non est ,

f) Vid. supra g. gi . Diss. Grol. v a. e. zo. g. 4s. seq. ζεὶ Vid. supri abstinendum esse, & suadet , ut vel arbitrio tertii, vel sorti res commita

Non autem sume it, ut bellum iu

stum sit, si quis persuasum sibi ha

bet, se jure agere ; quia peritiores .& prudentiores consulere debet φ . h. DCCXXIV. Hinc jam sequitur, jure naturae bellum utrinque justum non dari: alter enim necessario jure agit , alter injuria r idque verum est etiam quoad belli processum. At . ais, interim. & dum de iure

coBtrovertitur, utrumque omnia sacere posse, quae ad eruendam veritatem pertinent, adeoque utrumque jure agere λ Resp. inde non sequitur . utrumque jure agere. Cum enim in te e

homines nemini judicium in bellum

gerentes competat , adeoque durante

bello de justitia causae eonflare ex rei natura non possit , respectu hominum , & in foro soli , plane nuti quaestio esse potest , quis jure agat, quis injuria: at in foro poli is , qui

sciens, causam esse vel injustam , vel dubiam . bellum movet , quidquid agit, injuria agit, adeo ut processus quoque vitiosus sit c & Deus , qui arbiter est bellorum , regulariter, & visuae persectionis, non potest non vi Eloriam decernere et , qui justam defendit causam. Idem g. si . & sso. ,0 Dissent. Grot. Lib.

3. c. 19. f. M. & Ir. L. e. e. o. f. a. g. 7. n t. e 7. g. 6. n. I. a. & g. T.

627쪽

De Defensione Iurium per Bellum. 61r

Idem ergo hie obtinet, quod in pri- Res p. 3. Bellum injustum aliquandovatorum processu contingit οῦ durante fieri justum , v. g. s laesus satisfactio.

enim lite non constat, quis jure, quis nem, quam laedens plenarie offert, injuria agit, adeoque suspenditur juis acceptare nolit e .

dieium de jure, & injuria agentium, Resp. 4. In bello ipso aliquando novae donee causa per sententiam judicis deis subnascuntur belli causae, quae a parte cidatur p . ejus, qui hactenus iure egit, injustae Instas, si Deus est bellorum arbiter , esse possunt, uti si jura, quae inter si justitia bellorum ab eventu depen. hostes obtinent, laedit, & v. g. legadet, necessario ex persectione divina se. tos ab altero missos violat u . queretur, victoriam sequi debere eum, Egregia monita GROTII, ne bel- qui justam caula in fovet ς quod ta- tum sulcipiatur , etiam ex justa caumen saepissime fallere , exempla docent, is , & ut laesi praeserant amicabilem victoria igitur non semper est indicium compositionem, merito suo commen. justae causae. Resp. t. Regulariter est dantur π . indicium justae causae s , at aliquando DCCXXV. Notanter autem ad

Deus jure dominii, quod ei in homi- id, ut bellum iustum dicatur, requines, eorumque bona , & jura com- svi mus , ut jus nosertim laesum sit . petit, vel in poenam, vel ex alia ju- Non ergo iniuriam atii illatam vindie I sta causa, victoriam ei quoque eripit, re nostro jure possumus, frustra enim cujus causa justa est . . Hoc casu ve. ageremus ad reparandam injuriam ,rum est, victoriam non esse justae causae quae nobis illata non est. indicium interim victo non fit inju- Exc. 2. Si requirente eo, qui laesus ria, Deus enim victoris , ut ut inju- est, causam ejus tamquam socii defen-sti, ope utitur ad puniendum victum, dimus ; serre enim auxilium aliis, non qui etsi justam nunc habeat caqsam, tantum licitum, sed & laudabile est. ex alia sorte causa reus est: At hic non enim suo jure tune bellum ge- ipse di. inae vindictae minister injuriae runt socii, sed jure alterius , cujus suae poenas non evitabit, sed gravissi. causae accedunt tanquam instrumen ἀrnas olim daturus est. tum ν . a. Subditi injuriam Principi Sed & 2. saepius concurrit culpa suo illatam non tantum defendere posis ejus, cujus causa justa est, forte quod sunt, sed & tenentur et , at hoc casu non amore justitiae . sed ex animi non tam alienam , quam propriam rancore, Sc vindicta, jus suum per- injuriam vindicant . 3. Privati quo- sequatur ; quod debitam non adhi- que extranei operam locare bellumbeat diligentiam ; quod temere . & gerentibus possunt et quo pertinent mi- ob levissimam iniuriam bellum susci- lites conductu ii a . piat: si propriis viribus nimis confi- DCCXXVI. Ad bellum iustum dit. aut non sub auspiciis divinis bel. III. requiritur, ut CLARIGATUM , tum suscipit ν . vel INDICTUM sit. Cum enim bel.

628쪽

6t et Dissertatio Prooem. XII

Ium justum non sit , nisi quatenus ad reparationem juris nostri est nicessarium, non videri potest necessarium quamdiu reparatio non est petita . Praecedere igitur debet eurigatio. CCXXVII. Obi gatio est smlennis , & publica rerum , aut cuis jusque juris clara voce iacta repetutio . . Clarigatum autem quoque dicitur bellum quando invi ictum est :nam indictioni tacite inest conditio . nisi is, cui indicitur bellum, reparare injuriam velit; quae ipsa est clarigatio. q. DCCXXVII. Hinc apparet , quomodo differant eurigatio belli, &ejus indictio : per clarigationem enim jus nostrum verbis repetimus ; per rudictionem autem insinuamus bellum. Hine etiam ritus , ct sormulae clarigandi, & indicendi differunt e . Omni tamen et seationi inest indictio eventualis, si scilicet elarigatus nolit reparare injuriam : uti e contrario omni iudictioni inest conditio , nisi satisfecerit laedens. f. DCCXXIX. Curigare , & bel. tum indicere, possunt solae summae potestates, quarum jus laesum est . . f. DCCXXX Clariganiuν non nisi summae potestates, utpote cum quibus solis jus belli obtinet. Non ergo subditi rebelles, nec praedones o , dcc. 3. DCCXXXI. Non opus est, ut utrinque bellum indicatur f sed sufficit si is, qui primus vim inseri, illud declaret: alter enim, qui jure necessariae defensionis utitur , non opus habet indictione R .sbJ Grol. L. t. e. r. f. 7. ibique plin. L. 8. fri Grol. L. i. e. 3 g. 7. 8. d l

DCCXXII. Bellum indictum Principi , eo ipso subditis quoque in

dictum videtur , nec non sociis . radeoque devicto principali non opus est nova indictione, si arma in socios

moventur . .

DCCXXXIII. Suffcit ad indictionem si ad proximum praesidium

iactum est v . Si bellum non clarigatum, sed indictum est , tempus aliquod exspectari debet , intra quod ex natura negotii satisfactio offerri potest i . . DCCXXXIV. Cessat necessitas e larigandi seu bellum indicendi , I. in bello defensi vo : quia jure naturali vim vi repellere licet ; sed & seustra interrogaretur , num satisfacere

velit qui actu vim mihi insert m ra. Si reparatio petita, & negata est; hoc enim casu quovis tempore ius nostrum vindicare absque indictione possumus: g. si dominus rei suae m num injicit, vel possessionem rei suae recuperare vult ; is enim, qui rem meam vi occupat, eo ipso declarat , se nolle eam restituere; sed & evitare bellum potest rem eum omni causa restituendo : vi si elarigatio tuto

fieri non potest; uti si alter legatos admittere non solet: s. si cum subdutis rebellibus , vel cum praedonibus , armis disceptatur: 6. jure talionis, si

d. e. g. g. T. n. 2. sit d. e. . I. I. III mi Grol. d. c. g. g. 6. n. r. Et si jur Gentium ia bello solenni aliud obtinere putet g. 32. lnJ d. cap. 3. f. 6. nu. I. in finis

629쪽

De Defensione Iurium per Bellum

Bellum gerere liceat.

illi, qui superiorem non habent; ade Τ ue sum m e petestates, etiam infantes , uriosi , capti ab hoste , inaequali sce dere alii populo juncti , Reges injuria

ejecti: immo dc usurpatores, quamdiu possident imperium. h. DCCXXXVI. Non ergo bellum gerere possunt I. magistratus inse. riores , nisi consensu summae potestatis lassicit autem tacitus o ) :nec 2. singuli subditi p nisi L a Jbellum publice indictum, nec speciali lege subditis arma in hoste gere

re prohibitum sit; aut L b J jure ne

cessariae defensionis vim vi repellant q : nec 3. praedones , &c. nec 4. subditi rebelle .

q. DCCXXXVII. Assistere alii ,& operam laeso locare licet, non habita religionis ratione ; adeoque etiam atheo , hi retico , apostatae , regi ejecto, usurpatori, si jus civitatis suae de. sendit, &c. n. I. An vero civitas media utrique partium permittere conscriptionem militis in suo territorio possit λ Assit. matur : milites enim illi iam desinunt esse subditi , & fiunt subditi eorum , qui bellum gerunt. n. 2. An ei vitas utrique litigantium integras cohortes pro pecunia concedere possit λ Negatur : quia unus illi. gantium necessario injuria agit ; inj riam autem civitas sciens defendere nequit : praeprimis eum hoc fasto civi in

concivem gradandi licentia detur a suis

periore.

CxxXVIII. Hinc inserri non potest bellum faJ inferioribus magis tibus: neque fbJ subditis alienis , sed

si injuriam secere , reparatio ab e rum magistratu postulari debet : ne

re imperii coerceri debent : nec NI praedonibus etsi praepotentibus ; in hos enim arma non jure belli, sed jure necessariae defensionis adhibentur . Denique fel poena ab eis sumi nequit , qui injuriam committere nequeunt , ut reges infantes , suriosi , &c. Si tamen locupletiores facti sunt, id bello repeti potest. SECTIO III. sit id liceat in m levi λβ. DCCXXXIX. PRAEMITTEM DUM hic est , hostem ex judicio civitatis nostrae causam bello dedisse , eoque omnia injuria agere . Si Pr inde hostis vim nobis inseri, si cives nostros occidit, sanguinemque lubditorum nostrorum effundit, si res nostras, liberos, uxores, &c. servituti subjicit, urbes , pagos , dcc. destruit , totidem haec crimina sunt morte digna , quavisque poena. DCCXL. His ita suppositis ceris tum , & naturali ratione conveniens est, in talem hostem omnia statui posse, quae ad reparationem injuriae sunt necessaria. Cum enim summum N men cuique hominum jura quaedam propria esse voluerit , simul eis conis cessit facultatem jura illa tuendi contra quoscumque, adeoque non tantum

630쪽

614 Dissertatio Prooem. XII.

restitutionem damni, sed & talionem, seu poenam ob injuriam illatam exi. gendi. DCCXLI. Si proinde hostis ea. pius, 3c victus in nostra constituitur potestate, omnia in hunc licent, quae in hostem. Cum enim capti, ex quo in potestatem nostram pervenerunt , eum effectu iudicio civitatis nostrae subjiciantur, nihil obstat, quo minus in hos reos animadvertere . 8c talionem ipsis infligere, id est capite eos

plectere, vel bonis eos privare , aeres eorum destruere in poenam liceat. Sane, cum privatus etiam ex crimine teneatur, si consilium dedit ' mulisto magis tenentur subditi hostis, qui fastiim civitatis operis, di opibus de-

sendunt

Ex iis, quae Grotius supra I. Σ. c. II. late tractavit, in apri eo est, eum , qui opem seri delinquenti . qui consilium ei dat, qui probat fa tum it. lieitum , &c. causam esse damni, e que ad reparationem teneri. Idque jure Romano quoque statutum esse, probavimus ibia m. Atque hoc principio nititur omne ius, quod in captos competit. GROTIUS ait, bines ae e victos νeos μνὶ ε & aliis hi , victoriam vietam nocentem facere ν ac bossem mori meruisse M . Apud Romanos duces hostium eapti in eo loco nee bantur, ubi mos erat supplicium sumere de damnatis ob noxas capita inles ae . Germanos servos suos occidere solere ut inimieos, ait TACITUS 3 . Ius victoris explicat Caesar Octavius , L. Antonium. qui se deditum venerat, alloquens: sadfoedera paciscenda veni F

3J de motib. Germ. fel apud Appi D

juria assectum e nunc cum te, σπ amiacos , exercitum arbitrio nos ro submittis, demis mibi iram , demis CV eam potesatem , quam in faedere eoactus esses

concedere. Nam cum, eo, quod vos dia

gnum es pati, suaui jam ω' alterum spectandum es quid me facere par si

atque hoc praeferam et .

DCCXLII. His principiis positis

PRIMO diei mus, hostem reparationi juris nostri resistentem intersei jure posse e adeoque non tantum interfici potest I. Princeps hostis, qui iniuriam intulit a I sed& a. subditi, sive masculi, sive seminae, sive senes, sive juvenes, sive militent actu, sive arat res, & mercatores snt . : quia nocitantum sequuntur, ac sequi tenentur eivitatis judicium , eoque injuriam pro bant , ac consequenter ejusdem criminis rei sunt; sed 3e suis eonsiliis , opibus, & operis injuriam illam defendunt, ac reparationi juris nostri re. sistunt, eamque impediunt. n. I. Quaeritur, 3. an infantes quoque occidi possint ' Videtur assirmandum , quia sunt pars civitatis, quae injuriam feeit, & quae rea est criminis. Accedit, quod poena sit intuitu parentum, ca lamitas autem in liberis. Atque haec licentia jure Gentium probari videtur ;cujus rei exempla referuntur a G RΟ-TIO e . At verius est, infantes bello captos occidi non posse. Nam I. injuriam ipsi nec actu committunt, nec commitere possunt, ob desectum judicii, de malitiae. Multo minus 2. de iis asseri potest, quod iactum civita tis probent, ac defendant; non enim

pro num , quem allegat Grol. l. r. e. 2o.so. n. I sal Cuius rei exempla videa pu d Grol. L. c. II. g. 7. nu. E. I.

SEARCH

MENU NAVIGATION