장음표시 사용
651쪽
Ex his apparet, quam caute in sceis deribus pangendis procedere debeant illi, qui ad latus principis sunt. Dimitia autem supra est, socium nudum esse instrumentum causae principalis ' ejusque effectum inter alios hunc esse, ut socius quidquid capit , causae principali adquirat: adeo ut si Principali victo, & in potestate hostis constituto , socius recuperet provincias , hae pristino domino jure postliminii restitui debeant . - secus si bello finito , & finita societate , olim socius alio bello provincias recuperat: tunc enim sibi adquirit, nec ei , qui olim socius
suit eas restituere tenetur o .
Praeterea eflectus est , quod socius suis sumtibus bellum gerere non teneatur f r varie autem sumtus determinari solent g DCCLXXXIII. Intu tu foeti essectus est, ut hic teneatur auxilia , quae promisit, praestare; & si indetermina. te promist, ea mittere tenetur , etsi iustam causam non subesse arbitretur . . Ex c. I. si per socium non stat, quominus praestet: 2. si ipse auxiliis illis indiget ι : g. si duobus promisit, nec utrique praestari possint, soli antiquio-
asserit, adversario negat ε : atque ham Q Vi L. Grol. I. a. e. p. p.&Ia. Ib.
ri debentur' posterior autem ad id et quod interest , agere potest . Addit Grotius sed sine ulla ratione in si
nulla sit spes boni exitus h . DCCLX XXIV Intuitu bosis esse. chus est, ut huic omnia in auxilia liceant, quae in ipsum hostem ι . Hi ne occidi , capi, ac res sociorum devasta. ri possunt; capti servi fiunt, postliminii jus in iis locum habet, &c. Prae terea hostis ipse propter auxilia hara praestita bello petere socium , & ad re- parsimnem damni, vel ad poenam agere potest m , nec nova indictione opus est ; quod exemplo Manlii apparet u .
Caeterum , ex praecedeatibus repetendum est, socium esse instrumentum
eauis principalis οῦ adeoque pace cum Principali inita socio bellum propter praestita auxilia inferri non posse, n ilide soccis in pace nihil dictum sit O . q. DCCLXXXV. Finitur societas bellica . I mutuo consensu ' Σ. finito bello, vel per pacem , vel per ultimam victoriam p ; 3. . si alter societatis leges non implet , & ipse recedere vult g . Quando foedus renovatum censeatur, Gmtius explicat e .
mutua assertio , eum iudex superior non sit, armis disceptatur. Vicini populi vel aecedunt alte trius
652쪽
De Defensione orium per Bellum. 64I
trius iudieio, eiusque partis causam ne se in portum recipiat, quem alteri defendunt, illique socii dicuntur, & permisit: quia uni parti magis saveis aeque sunt hostes ν ' vel neutrius pata ret, quam alteri ν .lis judicium sequuntur, indeque MD II. Quod pacatus utrique bellum g DII dicuntur . & vulgo neutrales, rentium pleni fimam securitatem in suo quia neutri partium addicti sunt. Hi ergo medii nihil decidunt, sed iudicium ius pendunt ἰ quidquid utrimisque in bello fit pro jure habent, nihilque, quod ab utraque parte geritur, pro injuria M . Cum vero periculosa admodum ressi medium sedere inter duos bellantes η , atque ita se gerere , ut utri inue partium, finitimis inprimis satisat. hinc operae pretium. erit, jura,& officia tum mediorum in bello, tum bellantium in medios, paucis explicare. DCCLXXXVII. Praemittendum autem est, I. in cujusque populi a bitrio naturaliter esse . medium se gerere inter utramque partem οῦ & summam injuriam esse, ii hellum gerentes necessitatem imponere alicui velis lent, ut pro alterutra parte se declaret, eoque medius esse desinat: χ, saepius contingere, ut certae provinciae
uni bellum gerentium propriae . pacto a jure belli eximantur, & mediae deis clarentur ; quod passim factum legimus. Atque in his terris tune idem jus obtinet. quod in aliis pacatorum terris.
DCCLXXXVIII. OFFICIUM MEDIORUM erga bellum gerentes in quatuor praecipue regulis confiis stit, L quia uni prae altero favere non debeant. Non ergo pacatus transitum
uni denegare potest; quem alteri conis cessit I non potest impedire alterum , territorio praesare debeat. Sane illi, qui bellum invicem gerunt, & in territo. rio paeati conveniunt, ejus imperio,& judieio subsunt. Si proinde alter jure hostis agere vellet, injuria fieret pacato , qui alterum defendere jure imis
perii debet. Atque ex hac ratione nais vis, quae hostem persequentem me tuens se in portum pacatum recepit , ibi tuta esse debet, & pacatus receptam tueri tenetur e .
Neque est quod alter queri possit ,
cum ea securitas euique hominum praestari etiam jure naturae debeat. & utri inque aequo modo praestetur. Hinc meis dius transitum innoxium utrique permittere, commeatum praebere , commercia cum utrisque habere potest a .
III. Quod paeati exfquantur praesentem possessionem b d ex quo principio di miscillimae quaedam quaestiones decidi de
Diximus, medios inter duas partes bellum serentes nullum sibi iudieium de justitia causae arrogare posse. nisi causam , & partes alterutrius sequi, eoque hostes ipsi devenire velint. Cum igitur utriusque iactum pro jure habeant, suspendendo scilicet iudicium et dubium videtur, cum quonam agere debeant, si causa, & necessitas civitatis requirit, ut eum alterutro
agant ; Alibi distinximus inter possis. nem , seu administrationem, & inter ius imperii r
neae sect. t. g. 4. Par. Vol. I. Dissert. p. I. Grrat. L. I. c. s. l. l. num. 2.
653쪽
64r Dissertatio Proaem. XII. Lib. VII. Cap. V.
imperi id vicini, & medii sequuntur possessionem. quia cum judicandi facul
tas circa jus eis non competat, naturali ratione factum possessionis respiciunt. & cum eo, qui civitatem adminiis strat, agunt; frustra enim cum altero agerent, qui non possulet, ademque rem , de qua agitur, per rei naturam praestare non potest. Si proin
de faJ possessor, qui vi sorte imperium
Occupavit, a gente pacata id , quod civitati vi occupatae debet, exigit, debi.
sessor talis id , quod a gente pacata debetur, civitati vi occupatae acceptum ferre potest ; nec succen or ejecto pol- sessore condicere illud debitum poterit, quia semel exstinctum est debitum voluntate praesentis possessoris, quem medii sequuntur. Exemplum Thebanorum, qui restituti a Cassandro petierunt debitum a Thessalis, quod Alexander M. Thebanorum victor his remisit , alibi e examinavimus. feJ Captus .& post. liminio reversus, recipit omnia pristina jura, etiam quae apud pacatos habuit; quia in praesenti statu liber est e nisi de . bitum victor ante jam solutum, vel
alio modo exstinctum sit a . fdJ Si gens
pacata civem nostru in ab hoste captum
emit , isque posteaiad pristinos Lares revertitur, civis jure postliminii gau. det ς adeoque vindicari a pacato nequit, quia etsi tamquam servus intra fines
pacatos venerit, conditio tamen huic servo iuncta fuit, quamdiu non reversus fuerit postliminis r existente igitur illa conditione desinit esse servus, quem pacatus cum ea qualitate emit, adesisque in praesenti statu liber est e . IV. Quod personae , O res eorum, qui bellum gerunt, s intra 'nes pacatos
inveniuntur, eam retineant condisionem , o qualitatem , quam habent eo momen
to , quo intrasnes vestriunt. Cum enim pacati de jure cognoicere non possint, iactum saltem praesentis posses.sionis sequuntur.
Hinc a J is, qui ab hoste captus, &
ad pacatum deductus est, non habe.tur pro servo si nondum intra fines hostiles pervenit, quia non est in hostium potestate, sed manet liber; ea enim ejus qualitas, & conditio fuit,
cum fines pacatos intraret. E contra
rio fbJ captus, qui ab hoste aufugit.
& ad fines pacatorum pervenit, seruus manet ; quia servus non esse desinit , nisi ad fines suae civitatis pervenerit Pintrat ergo territorium pacatorum tam
quam servus , & qua talis domino vindicanti restitui debet f . DCCLXXXIX. OFFICIUM BELLUM GERENTIUM erga meridios in eo consistit , quod nihil in
eos occasione, vel praetextu belli statui possit, quo jus eorum laedatur, vel turbetur. Hic I. res, & perionas pacatorum in territorio hostis inventas capere . vel has occidere A , neuter potest . II. Neuter prohibere, vel turbare potest commercia pacati cum altero hostium : id. que verum est, etsi hostium vires in. de augeantur ἔ uti si serrum , arma, frumenta, aliaque, quae in bello usum habent
e Vid. Grol. L. 3. e. g. g. 4. n. a. cap. s. g. s. n. I. Quintil. Instit. Orat. L s. c. Io. p. m. aῖε. Rrod. Rer. iudiear. L. z. ῖ. c. a. I. Par. Diff. de iur. victor.
d. g. 6. n. a. f dict. Diff. ses. a. s. 4. sect. 3. f. 7. Cons. eiusd. Diss da justitia bellor. quae eontinetur in Vol. I. pag. aor u) Dissent. Grol. L. 3 6. g. 26. ubi iure gentium demum id prohibitum esse, It.
654쪽
De Defensione jurium per Bellum.
habent, afferuntur ε . At impedire pacatum possumus, si v. gr. in urbem obsessam frumenta , arma, &c. inferre velit; idque jure necessiriae defensi nis , nec commercium impeditur ε γIII. Arces, & civitates pacatorum occupare bellum serentes non possunt, nec juris sui defendendi causa , nisi hostis loca illa occupaturus esset ἡ . Hinc IV. si milites alterutrius bel- Ium serentium occasione belli damnum dederunt pacato, ipsi id reparare t nentur ι . q. DCCXC. Regula ergo firma manet, medios taedi a bellum gerentibus non
posse. Exc. I. si medii esse desinunt, i. e. si plus favent uni parti , quam alteri ni : fa J denegando uni , quod alteri permiserunt u : fbJ mittendo auxilia alteri bellum gerentium ; non si privati, i. e. subditi pacatorum alterutri partium militent . . Ex c. a. si hosti jus aliquod , v. g. praesidii, in castro pacati competit ρ ; tunc propugnaculum occupari potest si inde hostis resstat ε .. Exc. si hostis meus occupare u bem mediam intendit, praevenire eum jure necessariae defensionis, & occupare fortalitia pacati licet ν : sub lege tamen restituendi rem, vel ejus pretium , cessante necessitate ν .
CAPUT VI. D. Fide Hosti data. DCCxCI. U ICTUM est, omnia in hostem I
cere : at regula haec exceptionem patitur, iis fides ei, ut bini, data μή tunc enim fides data servari necessario hosti debet. Agemus autem I. de obligatione in genere , quae ex fide hosti data oritur ε , GH. I. 2. de fide hosti data a summa potestate is ' ubi de pace , de induciis, de commeatu οῦ & de redemtione captivorum agetur, Sect. II.
g. de fide hosti data ab inferioribus potestatibus ; ubi de sponsionibus η ,
. Grol. L r. eap. II. I. I. seq. s. I seq. Par. Dissi de iure belli in amie. 3.g- Τ. usque ad g. ao. Par. Diss. 3.16. x . Uid. insti g. fin. sv De quo vid. Par. Dissi de iure belli .in amicos .
Se dy. III. 4. de fide hosti data a priva tis ν , MAE IV. s. de his , qui fidei
ab hoste datae accedunt: ubi de guarantis, & oblidibus: s. de fide tacita α .sECTIO I. De Fide Hossi data is genere, in deque sequenti Obligatione. q. DCCXCII. CELEBRIS quaestio est , an hosti fides data servandast λ GROTIUS in genere ait , jure
655쪽
servanda ine cuique hosti o . Ratio. nem addit I. quia promittens fidem dat ut hosti l & hactenus efficarem esse obligationem , ait r. Probat id 2.ex societate humani generis , quae eX communione rationis , & sermonis oritur . : 3. ex consensu gentium, qum jura quoque cum hoste manere o , commercia eum ipsis esse s , eosque
diligendos λ ae beneficia ipsis exhibenda esse ε . communiore statuunt
Si tamen metus injustus est uti si hostis ex injusta causa bellum gerit ), hostem 4. injuria agere, ait i ' inde. que jure naturali teneri ad alterum in integrum xestituendum . , i. e. ad liberandum promissorem vel si fidem alter implevit, ad restituendum: si nolit restituere , bello ad id adigi
Addit , s. gentes postquam bello
publico certas solemnitates tribuerunt, eisque solemnitatibus effectus quosdam peculiares adscripserunt, simul constitui sti, ut is, qui metu injusto aliquid
promisit, non ad restitutionem agere, nedum ea negata bello jus suum repetere possit η . Rationem huius constitutionis gentium 6. hane reddit, quia ni id placuisset, ut promi ssa ex cauissa metus injuste illati firma essent, bellis talibus, quae valde frequentia sunt, nec modus, nee finis potuisset imponi quod tamen interesse, ait, humani generis φ e modo ipsum jus gentium meis
L. a. c. I T. g. I s. e. II. g. 7. num. I.
tum illatum non improbet ; uti si in tu stupri promictat p . Cum vero 7. hoc jus gentium ex hypothesi Grotii non verum jus tribuat , sed salsem impunitatem, & es.sectus dominii externos; inde concluis
dit, hostem salva pietate ita prominiam exigere non posse , quin & s lutum restituere teneri q : at hane obligationem non ad forum soli, sed ad forum poli pertinere r . Denique Grotius ait , etiam eum , qui ex iusta causa promittit, duplici casu liberari non implendo fidem et I. si conditio deficit: a. si eum alio de 4bito compensat s .
DCCXCIII. Ratio Grosii, quod ideo fides hosti data valeat, quia ut ho- si datur, vera esto qui enim hosti , qua hosti, aliquid promittit, i. e. sua
voluntate jus in eum transfert, quoad hune actum desinit esse hostis, &ita disposuere partes, ne quoad hunc actum jus belli inter eos obtineret. Neque allegari potest, fidem illam
vi , metuque , adeoque injuria esse extortam: nam inter duas summas po-Lestates, quarum utraque justitiam causae sibi asserit, non potest de injuria quaestio esse, cum judicem non habeant, qui de injuria cognoscat . &decidat. Hostis igitur, qui adversarii potentiam meruens pacem init , jura quaedam cedit: &c. injuriam allegare nequit ' quia alter jure se petere asserit. g. II. n. 2. ἡ L. a. e. I D
g. II. Cons L R. c. I. g. 7. n. m.
656쪽
De Defensione jurium per Bellum. 64
rit: quod is, qui jura cessit, affirma- fuisset, noluissem tamen coactus volu .
re videtur. Sane. u Vim transa tio.
nibus hostium opponere liceret, perpetua forent bella , & nullus litium inter summas potestates suturus esset in is r quae sententia communi gentium consensu confirmatur. n. I. Hinc apparet, fidem servan- a m esse hosti, etsi injustam causam defendat quia de justitia causae per rei naturam inter homines, qui superiorem non habent , constare nequit Padeoque res vel judicio divino relinquendam , vel per transactionem utriusque consensu decidenda est . Admitti igitur non potest figmentum G ROTII , quasi jure gentium demum in bello solemni sta utum sit, ut etiam is, qui non ex justa causa bellum gerit , promissa hosti servare debeat. n. a. Sed & porro notandum est, non ideo hosti fidem servari debere ,
quod Deletas humani generis etiam cum hoste maneat . nam talem societatem non agnoscimus : adeoque etsi nulla societas cum hoste sit, certum tamen est, jus in eum transferri voluntate
adversarii posse. n. 3. Recte igitur Grotius asserit, hostem , qui aliquid promisit, aῖere non posse, ut is, cui promisit, se liberet a promissione μ : nam nec conistra praedonem talis actio datur, nedum
contra hostem, qui nec ad id, quod
4. Neque obstat , quod jure Romano asseratur, nihil consensui tam conistrarium esse, quam vim, metum η . Resp. I. regulam in contrarium refert
PAULUS , , & diserte tradit, comesam υoluntatem etiam esse voluntatem Iadditurque ratio, quia etsi, si liberum
s. 4. I. H Lib. Ii6. D. de Ire jur. Excepere autem I Cti negotia bonae fidei nam speciatim de his loquitur al. legatus textus: quia essentia horum ne gotiorum non in solo consensu , sed&in bona fide consistit, eum qua violentia pugnat. Haec igitur exeeptio, uti
ipsa distinctio in contractu bonae fidei,& stricti iuris ex jure civili est. Resp. a. JCti Romani loquuntur de vi iniusta; haec tollit consensum in ne3 tiis bonae fidei: non autem est vis inis justa, quae ab hoste insertur, & per
n. s. Denique non obseat, quod omnia in hostem liceant: quod interfici, capi, Sc. possit; quod bona ipsi auferre itisceat , dcce multo magis igitur videtur permissum auferre ei jus, quod ex pacto nostro hosti quaesitum est . Nam bene respondet Grotius, fidem ei da. tam esse ut hosti; adeoque quoad hunc actum juri belli renunciatum esse et .
n. 6. Servanda autem non tantum
est fides data definiendo bello, sed&quaevis alia , etiam quae durante bello datur: eadem enim subsistit ratio, quia hosti , ut hosti, fides datur. f. DCCXCIV. Quaeritur, an promissio hosti servari debeat, si dolo elicita sit λ Resp. servari omnino debet, quia consensus adest : at si inde decet M , α jus alterius laesum est, novate subnascetur belli causa. n. I. Hinc jam apparet ratio , cur promissio Gabaonitis facta , ab ipso sumismo Numine valida declarata fuerit. Nam I. dolus sua natura, & per se non impedit consensum. Sane, in casa Gabaonitarum in re, & substantia negotii erratum non fuit: illi enim vitae securitatem poscebant ; hanc pro-
657쪽
646 Dissereatio Pronem. XII. Lib. VIL Cap. VIS LL
mittebant Israelitae: adeoque saltem in erat prohibitum, ne securitati suae proia qualitate populi erratum est; quali se spicerent. ror negotium non vitiat. Negotium Ponamus, Principem subditis luis te hoe a. eo magis subsistebat, quia Israe- gem sub gravissima poena publicasse, ne litae dubitaverunt de qualitate , & ta- cum vicina gente commercium ineant men in genere, & absque uilla condi, subditi posthabita hae lege cum vi etiatione, fidem dederunt . Accedit , 3. nis contrahunt, & merces pro certo quod hic non fuerit dolus malus, quo jus pretio accipiunt: hoc negotium eum alterius laesum sui te Gabaonitae enim vicinis gestum consistit, adeo ut his. simulabant, ut vitam salvam haberent; quo casu ex sententia JCtorum Romanorum nec actio de dolo locum habet a . Adeoque 4. solis Israelitis hic succen. seri debet, quod temere nimis fidem dederint , cum interrogando Numensacile de rei veritate certio rari potuissent. Accedit, 3. quod ipse Deus modum praescripserit Israelitis, quo cum hoste agere deberente nimirum, ut si pacem hostis quaereret, eam non deis negarent. Denique, & 6. comperto dolo rati habuere Israelitae pactum , fidemque datam renovarunt , adeoque ex hac quoque ratione plenissime obligabantur ν . Caeterum , propter calliditatem poenas ab ipsis sumserunt, dum eos perpetuis destinaverunt servitiis . n. 2. Neque obsat, Deum prohi- huisse, ne foedus cum damnatis populis ineant , adeoqne nullam suisse talem promissionem. Resp. haec prohibitio saltem publicata fuit Israelitis, ne fidem darent, & in eorum savorem, ne per hujusmodi laederatos ad idolo-datriam incitarentur: si proinde suo sa-vori renunciant, & contra illam prohibitionem divinam fidem dant , in
Deum peccant; at negotium ipsum non redditur nullum. Ius enim Gabaonitis ex fide illa quaesitum auferre eis non
potuerunt, utpote quibus a Deo non a L. r. D. de dol. mal. οὶ Ios. IV. Q r. o L. 4. g. r. D. de condia ob inrp. pretium petentibus , auxilium praestare magistratus teneatur,' at subditi pu
niri possunt , quod lege prohibente
n. 3. Aliud exemplum suppeditant Cti Romani. Deus prohibuli scortationem; adeoque sactum hoc illicitum
esto si vero scortum contra prohibiti nem legis usum corporis sui alii prae. bet pro certa mercede , promissio va. let, & meretrix agere ad mercedem potest φ . Addunt rationem , quod meretrix turpiter faciat, quod ut mere trix, sed non turpiter accipiat, cum sit meretrix: merces enim haec debe.
q. DCCXCV. Fides hosti datur veItacite , vel expresse. Expressie datur vetabis ; sub verbis autem continentur etiam ea, quae ex fine agentium , & ex medii necessitate sequuntura adeoque si promittentes ad certum finem fidem dederunt, simul omnia ea promissa viis
dentur, sine quibus finis ille obtineri nequit. Hinc qui paciscitur colloquium. illud promittit innoxium 4 - qui se ita fidem dat civitati, hoc ipso promittit, se nihil in eam moliturum . : se qui certo loco solvere promisit, hoc ipso obtinet libertatem eundi, vel redeundis . eite fides data videtur per sigria
inter homines ad declarandam voluriis
658쪽
De Defensione Iurium per Bessum.
ratem recepta. Si proinde hostis velaeandida exponit, eoque animum couIoquendi exponit , laedi non possunt qui colloquii causa mittuntur . Alia exempla pactorum tacitorum proposuimus supra δ . n. r. Si pactum dubium est , varias regulas interpretationis GROT IUS tradit ε : led regulas has tamquam vagas, & nulla ratione fundatas, rejecimus supra Si ferba dubia sunt, I. regula generalis est, quod is sensus verborum vatia ν , quem promittens sit alterum inteia ligere. Hi ne sallaciam commisi re Romani, qui Carthaginem liberam fore promiserunt, S urbem destruxerunt, causati, per Carthaginem civium mulis litudinem intelligi ι: sci vere enim, Carthaginenses urbem quoque intellexisse. II. Si verba vere dubia sunt ea inis
terpretationem recipere debent ex comis muni usu P verba enim valent usu uti nu-
mi. Hi ne vitam pactus libertatem pexere nequit . . Qui deditionem promisit non veniente auxilio, liberatur si auxilium venit, etsi id non suificiat i Qui pactus est, se rediturum, non liberatur si clam redit in . Dedita urbe etiam praesidium deditum censetur, inindeque dimitti a civitate nequit u : ca.
sus, redire non tantum tenetur, sed&nihil agere potest quo hosti noceatur ;hine si hostis praedatum it s Pil va entarii ) , non potest ita dimissus latebras indicare suae civitati. Si usus ille loquendi dubius est. Scalter se aliter sensisse ait, nihil actum est, ae bello res decidi debetia
Quando ex faetis appareat voluntas paciscentium , & quaenam regulae interis pretandi ibi obtineant, supra o expli-
datae est, I. ut promittens obligetur id fidem hosti datam implendam. Neisque quaeri amplius potest . an iure , an jniuria bellum geratur, quia hanc ipsam injuriam promittentes in hoc sctu remittere censentur p . Adeoque injuria agit qui praetextu vis, ac metus injusti, fidem hosti datam non implet, vel pacis articulos rumpit . Si proinde privatus est qui fidem datam instinis sit, adigi a suo magistratu debet adimplendum: si summa potestas, nova haec causa est belli: &tunc mirari non debemus, Deum arbitrum, & judicem bellorum, ob supervenientes ejusmodi in bello iniurias ei, qui ab initio justam causam habuit, sepius eripere victoriam. DCCxCVII. Fides hosti data pra stari non debet, I. s deficit conditio, sub qua holli fides data est g d a. si post isdem datam nova suboritur belli hausta; uti si hostis legatos mens, vel indutias pactas violavit,' tunc enim jure belli jura hosti quaesta auferri polia sunt jure praedae: non vero 3. si promitistens compensare vult debitum cum alio debito, quod is, cui promittitur. ante fidem datam debuit ν οῦ hoc enim jam belli jure exstinctum erat. Mm in m χ
659쪽
648 Dissertatio Pronem. XII. Lib. VII. Cap. VI. Sect. III.
quae ad belli administrationem pers-SEC ΤΙΟ II. nem ε ; adeo ut Princeps ex tacito
Dὸ fri bini data ab ipsa summa β. DCCCIII. Notanter diximus , lPotesate. Duces fidem dare polle de negotiis , quae ad adminis rationem belli pertinent. DCCXCVIII. CUM hellum non Non ergo transigere possunt de belli nisi a summa potestate geratur, facile causis, & consequentibus M . Unde sa- apparet , neminem circa belli negotia tis apparet, sponsones Ducum non obli- fidem hosti dare posse, nisi ipsam sum. gare civitatem, seu Principem. Inam potestater γ. DCCCIV. Sponsones dicuntur ἡβ. DCCXCIX. Pacem igitur sola quando Ducos belli pacis conditiones summa potestas inire potest, quia de cum hoste ineunt, 3e premittunt , ci- finiendo bello agitur . de quo nemo itatem consentaram x . transigere potest, nisi is, ad quem ne- DCCCX. Exempla ejusmodi spon-gotium belli pertinet . De hac pace sonum varia occurrunt in historia Ro-
insta 83 I. seq. ex professo agemus. mana. Omnium celeberrima est sponsio . DCCC. Indueias facere , comis Caudisa, quae cum Samnitibus inita mearum dare , itidem summae potesta- est. Posthumius consul dolo Samnitum ti proprium est . Sed cum haec facul- ad surculas Caudinas allectus, nec evatas etiam Ducibus, quibus administra. dere, nec retro viam repetere potuit; tio belli committitur, concessa videa- spe evadendi peremta , & perditis retur, haec jura ad Sectionem sequentem bus, victusque necessitate , pacem peremittimus . tebat. Pacis condi riones Samnites Duce
DCCC s. Summam potestatem ex Pontio has praescripsere: I. ut singuli fide hosti data obligari, nec exceptio. sub jugum iesitterentur, a. agro Samnem Vis, metusque, immo nec doli , nitum disce prent Romani, p. coloni Mei opponi posse , in praecedentibus vi- abducerentur, 4. suis legibus uterque imuS . Vid 3 793.σ7ρὶ . populus aequo foedere viveret. Posthumius consul signavit has conditiones ; . SECTIO III. eoque potestati victorum sese subjece. re consules, legati, quaestores, & tri- De sis bosi data a Ducibus belli. buni militum , nomenque suum dederunt & primi consules, &c. deinde r
ρ. DCCCII. DIXIMUS , sum- liqui sub jugum missi , exercitusquemam potestatem aliquando aliis conis dimisitis est , . Romani indignati pacem cedere facultatem paciscendi cum hoste , ignominiosam , noluerunt eam ratam eique fidem dandi. Factam hoc vide- habere, sed decreverunt , ut sponso-tur quoties administrationem belli Du- res dederentur hosti veste detrae a, &ci committit . Cum enim in genere vincti: quod cum per Feciales fieret, haec administratio Duci committitur , noluit Pontius deditionem accipere , Omnia quoque ea commissa censentur, causatus, populum Romanum, si sponsionis Q Gror. L. e. aa. g. 2. seq. ιὶ υὶ Vid. L. s. D. de pact. I Liv. L.
. d- ς- 22. g. a. r. μγ d. cap. 22. g. 7. s. c. z. 3. 4. S. 6
660쪽
De Defensione Iurium; per Bessum . 64
sonis ad lare uias Caudinas saetae poe- iniit, ac 2oooo. civium haud dubie niteret, legiones intra saltum rei titue re debere et . Concludit LIVIUS , spon. fores forsitan m publica , siua certe fida liberatos ab Caudio in easra Romana inviolatos redisse AE . n. I. M. Clodius cum Corsis turpem pacem iniit, ideo a Senatu Corsis deditus , at non acceptus est. Reversum Senatus tamquam laesae- majestatis reum
in custodia publica necari jussit; & addit VALERIUS MAXIMUS . , eum
Senatus animadversionem meruisse. u. 2. Iugurιba . fulum Romanorum
Ducem spe pactionis perpulit ut in abditas regiones sese veluti cedentem insequeretur, tandem variis ulus artibus de improviso exercitu suo castra Auli circumvenit. Iugurtha et li Aulum cum exercitu fame, serroque clauium Ie-neret, tamen pacem cum eo iniit, ut
incolumis quisque sub jugum mitteretur, & diebus decem Numidia decederet: at Senatus decrevit, suo, atque
opuli injussu nullum potuisse foedus eri ; indeque bellum redintegravit
salvo exercitu q . n. Manciatis victus noe u relietis castris discedere conatus suerat.' Nuis
mantini eum id sensissent, castra statim ceperunt, di fugientes adorti postremos trucidarunt, totumque agmen
Circumvenerunt, inque loca difficilia, Fc fugae interclusa compulerunt. Unde cum ui se evadere posse Mancinus desperasset, missoque ptaecone pacem , ac fcedus poposcisset, per Tiberium Grae. chum partim persuadendo iis , partim oblatas conditiones accipiendo foedus
a Ti. Geli. L. 7. c. I 8. Flor. L. a. c. 18.
servavit. Romani totam illam pacificationem ut indignam , & Romanis dedecus asserentem culpati sunt, turpitudinem facti Mancino imputantes. Quidam opinabantur . exemplo Post-humii , omnes, qui Redus pepigeri ut, ut quaestores, & tribuni militum, nudos hosti dedendos esse , ut periurium in eos, & conventorum violatio deri. vetur d/at solus Consul nudus. Sevinctus Numantinis decreto Senatus deditus fuit, reliquis ignovit e r Alii succensebant Scipioni , quod Mancinum non servasset , neque effecisset , ut foedus cum Numantinis factum raἀtum haberetur f v. q. Cum Henricus XII. infeliciter contra Anglos in Morinis pugnasset,& Helvetii, auro Anglorum incitati, Divionem oppidum Heduorum obsiderent, praesectus praesidii Tremolius p cem cum Helvetiis, quibuscumque V luere conditionibus, inivit, inprimis ut Gallia omni transalpina in posterum Galli abstinerent, & Helvetiis qO OO . aureorum pro impensa susceptae expediti ε exsolverent. Eis vero saluti totius Galliae hoc pacto consultum fuerit, tamen rex eas conditiones, tam inquam luminae iniquitatis plenas, improbavit, atque reiecit g . DCCCVI. Quaeritur, an civitas ex rati sponsione Ducis obligetur, ρο an pacis conditiones implere teneatur ρ Merito id negamus h . quia pax, 3c soedus, in jussu civitatis contrahi nequit rDuci enim belli sola administratio belli commissa est: non autem administrat s I Plui. d. I. fJ Plut. d. l. υὶ Mas-
sun. L. 4. Annal. p. m. s l. Guicci ard. His . Gall. L. ia. sεὶ Gror. L. a. e. ID 9. 15. n. I. L. D c, 22. g. 7.