Hugonis Grotii De jure belli ac pacis libri tres, cum annotatis auctoris, nec non J.F. Gronovii notis, & J. Barbeyracii animadversionibus; commentariis insuper locupletissimis Henr. L.B. De Cocceii ... sub titulo Grotii Illustrati antea editis, nunc

발행: 1759년

분량: 746페이지

출처: archive.org

분류:

661쪽

6so Dissertatio Prooem. XII.

strat , qui pace finem bello imp

nit. Idque consules Samnitibust disse te declaraverunt ν ' quod Posthumius postea in Senatu rationibus illustra.

vit k - & Senatus. Romanus ea ratio ne contra Numantinos usus est ι :sed & ex eadem ratione Senatus sponissionem Numantinam ratam habere noluit in .

Neque obstat , laedus verum hic subestri. Sane, Claudius , aliique existimarunt, pacem Caudinam non suis. se sponsonem , sed foedus : at recte contrarium probat LIVIUS ui , quia expresse dixerat, se injussu populi sce-dus contrahere non posse ἔ idque ex differentia sponsionum , & foederum

illustrat : sponsorem enim I. promittere saltem , ait secuturum consenis sum, & rati habitionem populi Romani; foedus autem non opus habere ta. li sponsore : a. quia imprecatio foederibus in perjuros addi solet ; quae hic adjecta non fuit: 3. quia omnes sponsores nominatim expressi fuere ; cum in sordere duorum saltem Fecialium

nomen exprimi soleat . ..

Si populus vel tacite, vel expresseratthabuerit sponsionem, is tenetur ex suo consensu ρ n. I. Sed an ne Romani totum

exercitum, sub fide hujus sponsionis dimissum . in pristinum statum , & l cum restituere debuissent Acriter hoc disceptatum fuit inter Samnites , &Romanos , & immo inter Romanos ipsos: Nam Tribuni plebis negabant, exsolvi religione populorum deditione sponsorum , nisi omnia Samnitibus ,

sit Liv. L p. e. 8. pr. ΓΦJ Ibid. e. g. p. 6 Ibid. e. io sint Sallust Beli. Iugurth

qualia apud Caudium suisset , resim tuerentur g , &e. Sane, pro a maliva videbatur militare , quod negotium Romanorum utiliter ex sporitone gestum, ac inde locupletiores facti sint: quia per sponsionem Caudinam ν aeisque, ac per sponsionem Numidiam sal

sionem Numantinam 2 oo. civium

salvi fuere t & per Tremolli sponsionem totius Galliae saluti consultum fuit μ . Hi ne Samnitum Dux perfidiae accusavit Romanos, ac restitutionem exercitus in eumdem statum e flagitavit iaEx quibus concludendum vid tur , ex aequitate naturali populum Romanum obligatum fuisse quatenus locupletior factus est , adeoque &ad restituendum exercitum , quem sne illa sponsone salvum nou habuisset π . Verum, plane hic non est negotiorum gestio, nec intuitu Ducis , nec intuitu Samnitum . Dux enim belli rnandatum expressum habebat ad bellum gerendum, non ad illud finiendum , nedum ad illud finiendum modo adeo ignominioso : tantum igitur abest ut Dux pro negotiorum gestore haberi possit, ut potius ex mandato male im. pleto oblisatus fuerit Romanis ia Sed

neo Samnites eo nomine contra RO-manos agere potuerunt, quia non Romanorum , sed suum negotium gessere , in propria sua commoda laborarunt, & pacis conditiones sbi vim riosas , Romanis vero ignominiosas ex torserunt Neque asseri potest, Roma

rios Liv. L. o. e. 8. in fin. H d. C. S. v.

Id. n. a

662쪽

De Defensione Iurium per Bellum.

nos locupletiores factos esse : nam exercitus jam eorum fuit, adeoque jus suum integrum servarunt, non autem novum jus quaesivere . Conservarunt igitur exercitum per imprudentiam Samnitum , hostium Romanorum , qui cum Romam legatos mittere, de pace cum senatu agere, interim vero exerincitum obsessum retinere potuerint, ubtro eum dimisere, contenti soo. o

Mibus , quos eautionis loco sibi re

servarunt ν .

Non ergo perfidi fuere Romani quod injuria Samnites ires imputarunt ) ;

nam Senatus nullam fidem dedit E dimissum ab hoste exeret tum jure suo recepit, & tamquam hostis ex imprudentia hostium lucratus est . Omnis igitur . & solus regressus Samnitibus competebat tum in obsides , qui in tionis loco in eorum potestate remans erunt, tum in sponsores, qui jus alienum spoponderunt ; & ideo , quia fidem tuam liberare non poterant, S mnitibus publico decreto dediti sunt Ipse Posthumius tribunorum opinionem oppugnans ait : quod deditione no sera negant exsolvi religione populum , M isos magis ne dedantur, quam quia ita se res Habeat, dicere ι . Si ipse exercitus reditum promissset, inde obligatus suisset e. n. 3. Quis ergo est effectus hujus sponsionis i Resp. sponsores implere t nentur id, quod promisere ἔ i. e. efiicere , ut populus Romanus rati habeat pacis conditiones a Duce initas: idque Tiberium Gracchum procurasse in prima sponsione cum Numantinis inita, Iegimus d . Si civitas sponsionem ratitabere n e , γ Li V L. s. c. s. t) Ibid. H Vid.

lit, tenentur sponsores ad id, quod interest promissum impletum non esse ratque hinc dedi solent sponsores, qui fidem hosti dedere e . Ipse Posthum ius consilium hoc dedit Senatui: nee qui

quam ex ea sponsone praeterquam corpora sera debentur Samnitibus a dedamur per metales nudi, vinctique I exsu-mus religione populum, se qua obligaviamus , ne quid divini, humanique obsiet, quo minus jussum,piumque de integro mea arur bellum. Et mox: Samnitibus,aitispo

fores nos sumus y rei satis locupletes in id , quod noserum es , in id, quod 'aesare possumus, corpora, animos in bos iant, in haec ferrum , m haec iras acuant f . Atque ideo Posthumius ,& omnes, qui foederi intervenerunt , ut Quaestores, & Tribuni militum, d diti per secialem Samnitibus , at non recepti sunt a . Similiter in sponsione

Numantina prudentiores opinati sunt, cum Mancino omnes, qui interfuerunt

paci , dedi hosti debere : at populus favore Gracchi solum Μancinum deis dendum judicavit: quod apud Sen tum quoque obtinuit . . In sponsone Corsica itidem solus Consul deditus est 3 . Atque hae rati ne fidem publicam, & privatam liberatam suisse, Romani crediderunt . Quaeri solet, an sponsores ita dedistoeeidi possint λ AArmatur r nam jam ante capti, & in potestate hostis su

re, ac nunc ex deditione suae civit

tis ejusdem hostis potestati subjicium

tur: omnia igitur in eos tamquam

hostes licent; eo magis autem in sponsores , quia fidem hosti dederunt , quam implere non possunt.

663쪽

1 Dissertatio Proa . XII.

Si sponsores ab hoste non recipiuntur' uti Corsi non recepere M. CI dium , nec Numantini Mancinum , nec Samnites Posthumium , reliquosque spontores, porro quaeritur, an cives maneant λ Disceptatum id fuit inter I Ctos Romanos ; & alibi probavi.

mus, eos civitatem non amisisse.

Obiter hic notandum est, ipsam civitatem in tales sponsores ob negligentiam animadvertere posse: ita enim in sponsione Corsica M. Clodius, cum receptus non esset a Corsis, tamquam laesae majestatis reus in custodia publica necatus suit ι . n. q. Denique effectus sponsionum insignis est intuitu obsidum : hi enim, deficiente rati habitione civitatis . manent hostes. in quos omnia licent. DCCCVII. Hactenus egimus de pariis Ducum, quae de finiendo bello agunt, & quae non valent, nisi civitas approbet , vel consentiat : at alia pacta sunt, quae ad administrationem belli pertinent atque huc reseruntur

INDUCI fles sunt conventio , per quam bello manente ad tempus belli. cis actibus abstinendum est . Induciarum nomen non est ab inde uti jam, nec ab endoisti, sed quod ab

inde, i. e. a certo tempore, otium sit u .

Induciae sunt vel universales , ubi omnis vis ubique inter bellantes suspenditur; Vel partimures, ubi vis saltem suspenditur quoad certos actus φ .

Fieri plerumque induciae solent in

Lib. VII. Cap. PI. Sin. m.

tractarum in IoO. annos induciarum passim exstant ρ . h. DCCCVIII. Inducias contrahere non tantum possunt summae potestates bellum invicem gerentes ' sed & Duces belli, quatenus pars est adminia strationis belli ipsis commissi s . Hae induciae cum effectu incipiunt ex momento, quo partes consensere οῦ subditi autem inde non obligantur , nisi ex publicationis tempore. Si quid interim post pactas inducias occupatum est, restitui id debet, at induciae non sunt violatae 3 . Dies autem hic intelliguntur naturales , i. e. spatium

DCCC IX. Objectum indutiarum sunt actus bellici, utpote qui per hanc

conventionem vel generaliter, vel qu ad quosdam actus suspenduntur μ .ε. DCCCX. Effectus est,ut pacisc tes durantibus induciis omnem vim , Omnesque actus hostiles , suspendere debeant, tum in personas , tum in res hostium x , etsi bellum maneat . Hinc I. ire, & redire in terras hostiles I , a. interius recedere cum exe citu η , 3. auxilia, & commeatum adducere a , ψ. moenia reficere . , s. derelicta ab hoste non vero relicta saltem j oceupare licet. E contrario durantibus induciis non licet I. transfugau recipere . , 2. h stium praesidiis corruptis loca eorum occupare ε , 3. nec ab hoste capta

postliminio recipere s . t. Quaedam sunt illicita ob specialem conventionis naturam: quos Camsus in commentario examinavimus A .

DCCCXI.

664쪽

De Defensione Iurium per Bellum.

DCCCXI. Finiuntur induciae I. fi- TIUS m : nisi poenanito tempore adjecto , quod vel con- tionis adjecta suerit, & ea solvatur . . tinuum est, vel cum designatione te n. 2. Non Vero 3. finiuntur indu mini ε . Continuum tempus dicitur, si ciae, si privati aliquid pacto contrarium centum dierum induciae contrahuntur , agunt et nisi paciscens approbet . Ap. non designato termino , nec a quo , probare autem videtur si nocentes nec ad quem: tempus eum defignatione nec punit, nec dedit ' : quod itidem termini est, si v. g. usque ad Calendas exemplis probat Grotius p .

Maraias induciae pastae sunt- β. DCCCXII. Fidem quoque ho-Priori ιasti computari debet tempus sti dare possunt belli duces conee.

de momento in momentum , ita ut dendo litteras commeatus, vulgo Passe. induciae incipiant ea hora, eoque mo- porrF s mento, quo contractae sunt , & desi- VOX comme rus est a eum, & memnant elapso centies spatio 24. horarum, re ς quod significat ultro , citroque eadem hora, eodemque momento. ire: unde commeare Germanis ausi riseriori easu quaeri solet, an termi- heu, auswandem , r ς & sumitur via

nus ad quem quoque sub induciis con- pro litteris dimitariis eblia in .

tineatur λ i. e. an Calendae Martii , vel pro alimonia exercitus Proviand). ad quas usque induciae concessae sunt , vel pro securitate , & fide publica in tutos reddant hostes λ quod merito ne. itineribus f .gamus . . Atque hoc ultimo sensu hic accipi.

Si vero terminus certus desgnatus tur Vox commeatur . Unde synonyma

est , a ius incipere debeat, certum est, sunt, fides publica, securitas , litterae eum diem intra mensuram temporis de conductu, salvus conductus , Ett contineri h . rae salvi passus, litterae tuti itineris . Not. Finitis induciis nova indictione certificatio sein Pass) litterae immuni- belli opus non est, quia bellum fusi latis, epistola assertoria, &c. rpensum saltem non finitum suit; adeo ε. DCCCXIII. Litterae igitur eo ut personae , quae durantibus indiciis meatus sunt , quibus extra inducias ad nos pervenerunt, Sc vi majori im- s nam pactis induciis commeatus neces-pediuntur quo minus ante finitas in- sario continetur u ) hostis hosti iacuit ducias recederent i , tamquam hostes tem concedit eundi , & publicam se- capi possint. curitatem promittit. Inepte ergo ad litis n. I. II. Finiuntur induciae si h teras commeatus refertur signum impu.stis, cum quo induciae pactae sunt , nitatis Caino a Deo impressum ae . induciis contrarium aliquid fecerit ; h. DCCCXIV. Causa hujus juris quod exemplo Brasidae probat GRO- est consensus utriusque partis, qui in

665쪽

eo contistit, quod alter fidem dat, alter accipit: adeoque obligatio hic non demum oritur ex jure gentium volup tario, sed ex ipso jure natura . 3DCCC. x U. Conceduntur hae litaterae ab hoste, qui summam potestatem habet, vel cui concessa est belli admi nistratio generalis; aliquando etiam ab inferioribus potestatibus , ad certum actum, qui sub mandato eorum continetur, ut in obsidione, Scc. Dantur I. persenis inprimis hostilibus ς etiam pari dignitate , & Ω-

periori et : immo ipsi summae quoque potestati. Legatis hostis non dantur necessario , quia i esse jure naturae tuti sunt , sed ex superfluo . Militibus in genere datae , etiam Duciis bus , & mari militantibus , concessae

videntur a .

2. Rebus mobilibus f nam immobilibus dantur salvae guardiae . in , ut nimirum tuto per terras alterius, inprimis hostiles, transvehi possint.

DCCCXVI. Personae autem con

cessa securitas etiam pertinet ad ejus famulos, etsi nihil de iis dictum sit c item ad res, quas quis in itinere secum derre solet d s non ad familiam , i. e. uxores, & liberos e , neque ad comites , nisi nominati in litteris snt f ).DCCCXVII. Si in genere comi-ribus commeatus concessus est, quaeritur, I. an valeat etsi nomen comitum,

eorumque conditio non fuerit exprel- 3 Dissent. Textor. d. dissi g. e. d. x

ia λ quod merito affirmamus g . Unde cavillatorie Laurentius Medicaeus securitatem capitaneo cuidam , & ejus comiti datam violavit, sub praetextu, quod nomen comitis, & quod ille comes sit subditus Papae , & hostia secretis , non fuerit expressum . z. An prosit etiam eis, qui post concessas litteras in itinere comites fiunt Affirmatur b . An 3. etiam Iudaei .& haeretici voce comitum veniant λAffirmatur . . An prodest criminis reis, ut transfugis, proditoribus 8 N gatur nisi hostis sciens tales esse commeatum dederit ι . . h DCCCXVIIL u. r. Facultate eundi concessa etiam reditus concessus videtur m : secus si tantum facultas abeundi permissa fuit . .

n. a. A, qui impetravit comme tum , non obstante commeatu ,

debito apud hostes postea contracto . vet. ex Gelicto libi commisso , conve viri potest o . n. 3. An is, qui falsis litteris eommeatus usus, Sciis productis ab hoste dimissas est, postea vindicari tamquam jure belli captus possit 8 In nupero bello nova publica retulerunt, Ducem

Mariborughium s qui commeatu fratri

concesso usus , atque hac falsa ratione

ab hoste dimissis suit j jure belli a Gaulis vindicatum suisse . SCHOEPF RUS p negat, id jure fieri potuisse :

r. quia hostem occidere , nedum d lo

p. n. I o Textor d. c. 6. n. - ρ Diss an eommeatu falso uti liceat contra hostem

666쪽

De Defensisne Iurium per Bellum. 6ss

io in eum uti licet : a. quia captus a. Si tempus adjectum non est , quoque dolo se liberare , eoque ad tantum tempus concessum videtur , suos redire potuisset . Equidem jure intra quod negotium , propter quod belli ejus deditio postulari non potuit' venit, commode expedire potest . Unis sed si hostis ejus notitiam habuisset o de abitu concesso , tutus intelligen- retineri potuisset, quia alius pro alio dus usque dum eo pervenerit, ubi tuis commeare nequit g . to si . Sola abitu coneesso redire DCCXIX. Effectus litterarum non potest ε ,- 3. Finito negotio , ob commeatus est , ut personae securitas quod securitatem accepit . . 4. Poe- inde plenissima competat eundi , & nitentia, & revocatione eoncedentis ,redeundi , & ut res ti to ad locum destinatum transvehi possint ν . San. ctae igitur , atque inviolabiles sunt ejusmodi litterae adeo ut si hostis ipse eas violat , hinc nova suboriatur

belli causa , ac jure talionis idem in hostes statui possit: si subditi securita

tem concessam turbant , morte puniri solent e sq. DCCCXX. An is , qui litteras commeatus hosti dedit damnum huica subditis datum resarcire tenetur λAmrmat TEXTOR M : ejusque rei exempla recenset WIRE FORT u : at idem obtinere hoc casu puto , quod in praedonibus , qui absque jussu publico excursiones in vicina territoria faciunt. DCCCXXI. Finitur commeatus I. elapso tempore litteris expresso I ;

hinc is, qui semel venit , & rediit ,

fide earumdem litterarum denuo Venire, & revenire nequit M . Quom do autem computari tempus debeat , vidimus alibi u . si res integra est , & alteri rite denuntietur e . s. Renunciatione ejus , cui concessa est securitas f . o. Si is, cui commeatus concessus est , verba S conditiones commeatus transgreditur e ς uti si extra viam publicam , si in ea sola securitas data est , inveniatur b . 7. Mortuo eo , cui securitas data est . . 8. Non morte concedentis . quia vi imperii datae sunt litterae ' ex quibus actibus etiam succes,sor obligatur u .

DCCCXXII. Fides quoque &a Principe, & a Duce belli dari potest per salvam Atia iam: quae datur

pro rerum immobilium se ritate i , ne nimirum terrae nostrae, & quae ibi continentur , ab hoste laedantur , aut violentve in . Si vero a vi majore , V. g. per praedones, non obstante salva guardia vis inseratur , ideo conce

667쪽

616 Dissen. Preaem. XII. Lib. VII. Cap. VL. Sest. IV.

Iuniri potest subditus , qui lege pro-

ibente contraxit ν .

De M. hosti a Privatis data. q. DCCCXXIII. DUΟ hie quaeri

possunt: I. an subditi, qui non sunt in potestate hostium, pacisci cum hoste de rebus , & juribus suis privatis nam de re publica pactum nullam est η ) possint, & an pacta talia valeant λ a. An capti quaedam promittere hosti possint ' & an promistentes inde obligentur λDCCCXXIV. Quod primam quaestionem attinet , certum est , subdi. tum nostrum , si fidem dedit hosti ,

inde teneri . Sane , eum pacta cum praedone inita obligationem producant,

nedum pacta eum hoste inita o ς adeo ut si jusjurandum tali pacto ae- cesserit , jurans illud absque periurii

nota violare non possit p .

q. DCCCXXV. At alia quaestio est, an hostis possit implorare incium

magistratus , in cujus potestate est promittens , ut eum compellat promissionem implere 3 Resp. tantum abest , in magistratus promittentem compellere teneatur ad implendum ,

ut potius debitum illud belli, & praedae , jure exigere, ac fisco suo addicere possit. Cum enim omnia in hostem liceant, etiam jura eis ex pactis subditorum nostrorum quaesita , auferre licet g Si lege prohibitum est ne pacisti cum hoste liceat , valet pactum , quia lux illa hostem non obligat; sed

DCCCXXV . Itera quaestio itidem assirmanda est; & plenissima obligatio inter contrahentes inde oritur δ : subditus enim . qui in hostis potestate constitutus est , desinit esse subditus t , servus fit, & alieno domino tum quoad vitam , tum quoad bona subjicitur. Si proinde dominus ille sub eerta lege iuri suo renunciat, Meapto vitam, vel libertatem sub ce tis conditionibus permittit , captus ,rui leges illas acceptat, ex suo coriisensu obligatur ; de fidem datam eo

magis implere tenetur , quia Vitam ac libertatem , quae in arbitrio viactoris ipso, jure natumT sunt, redimit, . adeoque summam utilitatem ex tali pacto capit. DCCCXXVII. Hinc valat I.P

ctum capti de redeundo ur cam rem ae ; 2. ne ita certum locum redeat π r 3. de non fugiendo 3 ; 4. de non militaudo adversus eum , qui ipsum in potastate habet et . Quae gentium exemplis Gmtius confirmat. DCCCXXVIII. Neque obsat ,. I. quod subditi semel fidem suae civi tati dederint , eamque sanguine , &bonis defendere teneantur . adeoque

hosti nihil promittere possint, quod f- dei illi repugnat . Videtur igitur illicitum pactum de redeundo in carc rem , de non militando contra hostem &c. GROTIUS varie responi. dethr. pacta, quae majus malum , aut certius evitant, magis utilia, etiam publieo, censieri debere ; talia autem lim. revers. u Grol. L. g. e. πῖ. g. 6. x d. c. as. f. 7. I d. c. 23. g. αδ d. c. 23. g. 7. d. c. λ3. S. S-

668쪽

set ν

De Defensione Iurium per Bellum. 637

sem pacta esse, quae eum hoste fiunt numquam tollunt consensum ; in priopro conservanda vita, ae libertate: mis a. si metus justus est, qualis est a. subditos per fidem civitati datam is, qui ab hoste infertur. potestatem ipsam sui, & suarum re- Φ. DCCCXXX. Caeterum , sponterum non abdicasse: 3- solam utiliis sua sequitur. pacta talia etiamsi a mitatem publicam sine auctoritate legis noribus inita sint, valere , quia i non emere posse . ut quod factum ter hostes jus gentium obtinet d . est, etsi contra ossicium factum esse Non autem valent si erratum est indetur, irritum si e 4- legem non pos- corpore, vel substantia negotii e &αle adimere potestatem talia paciscendi, nec si privati de re publica paciscum quia a ratione, & natura aliena esset; tur f . Ieges autem vim obligandi demum ha- DCCCXXXI. De Interpretatis. here, si latae sunt ad humanum mo- num regulis supra egimus a ς ex quia dum, alias pro legibus non haberi r bus GROTIUS concludit ε , I. vi I. generales leges semper continere tam pactum non etiam ad libertatem exceptionem summae necessitatis. At jus haberi i: ao rediisse ad hostem 6. verior ratio est, quod subditus ille non dici, qui elam rediit ut statim in hostis potestate constitutus desinat exiret k : 3. deditionem promissa subesse subditus. quamdiu in hostis po- conditione si auxilia non venerint , testate esto non autem desinit esse in intelligi debere talia, quae periculum hostis potestate qui fidem dedit de ro cessare faciant i : si diectum est , deundo: qui vitam, & libertatem re- certo loco solvi . non posse differri cepit sub certa lege, & sub ea lege solutionem , etsi locus postea domi dimissus est. num mutaverit m . Neque ita reversus postliminio tui a recipit, quia non jure belli, invito sΕCΥro Whoste, revertitur, sed consensu hostis,& sub certa lege capto maxime utili: De Ls, qui fidei hostἰ datae accedunt Ineque deterior ni patriae conditio, eui ubi do Guarantis, de Obsidibus is, qui captus est, ni si liberetur jam periisse eensendus est ι . f. DCCCXXXII. UTI inter priva DCCCXXIX. Diximus, adeo va- tos ad securitatem promissionis , dclida ejusmodi pacia censeri , ut ea- pactorum, cautiones quaedam adhibe.ptus, & dimissus, si fidem datam im- ri possunt; ita & in pactis, quae in. plere nolit, a magistratu suo compel- ter hostes ineuntur. li debeat ut eam impleat; quod GRO- Cautio autem illa consistit vel in TIUS exemplis probat o . assertione quadam religiosa, seu iure-Neque obstat , II. quod ejusmodi jurando, υel in datione rei, quod fit

pacta vi, & metu extorta consensum per pignora, GH in interventione perimpediant, adeoque obligationem non lonae extraneae. Personae autem acceω Producantia Resp. I. vis, & metus dere possunt vel tantuam principales seUel M Grol. L s. c. H. I. r. n. a. e, d. e. 23. pra g. sos. & seq. I d. e. α I. g. cI. seq. g. I n- ἶ- d) d.c. χῖ. g. g. el d c, as. i d. c. ra. g. ia. vj d. c. ig. si, S. Ad Uὶ d. c. H. g. s. n. i. si Vid. su- a. e. 23. g. I 4. m ' d. ci 2I. f. is.

669쪽

6s 8 Dissertatio Pream. XII. Lib. VIL Cap. IV. GAE Q.

vel tanquam accessio: tanquam prinis ei pales accedunt corret I tanquam accessiones, Mejussores, mandatores, obin fides, de guaramae. De omnibus actum est in praecede nis

ceptis obsidibus, deguarantis de quibus

nune plenius agemus.

q. DCCCXXXIII. Gaarantia, seu

Varantiae, vox Germanica est, a verisbo inebr, i. e. securitas ; unde die GeweM Iesm est se euram possessionem praestare : eine inebre dicitur locus , qui tutum aliquem reddit. Hinc voces Gemebν, i. e. leso peta, &c. Scwebren, se desendere, &c. ortae sunt u . DCCCXXXIV. Guarantae sunt personae publicae, quae uro securitate pacis inter alios contractae interveniunt, dc promittunt, quod in casum violavae paeis vindicare armis injuriam velint φ . Non ergo sua rantae sunt qui mediatoris ossicium suscepere, eis pacem subscripserint p , nisi in speeteguarantiam quoque receperint.

i. DCCCXXXV. Guarant ae saltem esse possunt summae potestates ' quia cum bello se violatam fidem vindicaturos promittunt , jus belli habere necessario debent q . q. DCCCXXXVI. Guarantia pro

mittitur reaulariter contra eum , qui pacem rumpit ν : contra extraneos igitur paci illi eontrarium aliquid laeten.

tes non tenentur ut guarantae s . ni

si id promissum sitis DCCCXXXVII. Objectum gua-rantiae est pax contracta, ejusque accessiones, i. e. pacta in continenti ad, jecta quae articulis tecretis continen ture secus si ex intervallo adjectae sint conditiones; tunc enim in specie quoque guarantia promitti debet e . Guarantia ergo non ad aliam pacem extendi debet, nee potest μ , nis prior pax rupta alia deinde pace iterum coaluerit π : modo non novi articuli in. serti snt; ad hos enim evincendos guarantae non tenentur ν . Sed nee ad novos socios jus guarantiae Propagatur et .

g. DCCCXXX UIIT Effectus est

ut guarantae securitatem praestare de. heant e adeoque r. ossicia inter partes litigantexinterponere a , 2. si alter satisraeere nolit, armis laesum defende-re tenentur . ς adeo ut si non assi-stane, ad omne id, quod interest, te-neantur, & in eos justa belli causa si ς Guaranta non potest de sendere lae sum nisi requisitus a - Se elarigatio praecedere debet e . Quaeri solet, an illi, qui iure gua. rantiae laesis assissunt, iussam belli eau-sam praebeant alteri ρ Equidem si alter negat, se pacem violasse , vel adver-sarium prius a pace recessisse docet , adeoque injuria sua rantiam aut postu-lari, aut praestari . &c. omnino hic justa belli eausa est . adeoque omnia in guarantam, tanquam in socium hΟ-stis lieent f t judex enim inter duas summas potestates non est. . DCCCXXXIX. Cum guarantia si instar advocatiae armatae, ii Uem, .ae illa, sere modis tollitur I quos mo

670쪽

De Defensione Ii

dos compendio exhibet PARENS e ,& late M AGER US ε .

Quaer. an finiatur morte λ Nega. tur. Cum enim guarantia promittatura rege , adeoque a persona publica , haec numquam moritur, indeque ad inccessores quoque transit. Vid. svr. I. a. c. I s. β ι5DCCCXL. Qu. an guarantia ab usurpatore promissa obliget legitimum regem λ Negat PARENS . , nisi a

rege restituto approbetur: quamdiu autem usurpator possidet imperium , i l. ludque administrat, is omnino inde obligatur. Vid. supra I. I. c. q. h. su. Caeterum, guaranta interpretari pacem , si dubia est, nequit.

s. DCCCXLI. OBSIDES sunt . qui pro fide hosti data potestati ejus

ita traduntur , ut si dator obsidis a fide recedat, hosti jus sit in corpus,& vitam ejus k a unde ob es dicuntur quasi eodes ι . Differunt a planare, quod in rebus

constituitur : oblides autem tantum clari possunt homines. Differunt a deis

Atiis, quod hi statim pro hostibus h.

beantur, adeoque statim, ac recepti

sunt, servi fiant, id est jus vitae, &necis in eos competat.

DCCCXLII. Dantur obsides, vel sua voluntate; vel etiam inviti , au.ctoritate, & jussu civitat s m dii loca. intervenire eos, ait GROTI Us , tanquam aeque principales; hoc veroeam tanquam accessorios . Quod me rito negamus; nam utroque casu sunt accessiones alterius obligationis. - dict. sect. s. f. t 6. H De advocalia

rium per Bellum. 6 eos. DCCCXLIII. Causa obsidii est a

jure naturae. Primo enim certum est, civem sua voluntate se obside m pro reis

publica dare posse s quidquid dissen

tiat Grotius . J. Cum enim subditi pro obtinenda salute civitatis vitam , &opes impendere teneantur , nihil obstat. quo minus vitam cautionis loco obligare possint; & regula , quod nemost

dominus membrorum suorum , exceptionem patitur, quoties de defensione patriae, & salute reipublicae agitur.

DCCCXLIV. At alia quaestio est. an civitas invitum e tem obsidem hosti dare possitὶ Grotius id itidem negat p , addita ratione, quia privati jugin vitam, quod ipsi non habent , in

civitatem trafferre non potuerunt

Sed verius est, obsidem talem etiam invitum a civitate dari posse : nam eum illi, qui in civitatem coeunt ἰpromittant, se communi ope civitatem etiam eum dispendio vitae defensuros , inde sequitur, ad obtinendam pacem ,& pro ejus securitate, singulos cives cautionis loco, etiam invitos , tradi posse. Neque allegari potest , unum prae altero ad de sentionem patriae non teneri λ Nam eum omnes cives pr cautione esse non possint , necessariosequitur, arbitrium civitatis esse, uti de salute publiea eonsulere, ita &Obsides ex civibus eligere : quia alias exitum res habere non posset. Si omnium ei vium conditio par est. Grotius su det, ut sorti res committatur .

DCCCXLV. Dari obsides poniant subditi ei vitatis . etiam pueri.

SEARCH

MENU NAVIGATION