장음표시 사용
671쪽
66o Dissertatio Proethh. XII. Lib. VII. Cap. VI.
& seminae , ; non vero qui vasalli Occidi possint Obs es, s fides ab eo, γἰ
tantum sunt, nec transeuntes . dedit obsides, violatur' Negat GRO
f. DCCCXLVI. Dare obsides po- TIUS e , quia nemo est vitae suae ariaeest et . sola civitas, se a summa pote- biter,' unde concludit, non posse ta stas; quia extra eam nemo jus in te ius in civitatem, & a ei vitate invitam, & libertatem civium habeto hostem transferri d : dc moratiores gema. inferior potestas intra fines admi- tes abstinuisse, ait, a caede obsidum . . nistrationis: uti dux belli pro securi. jure gentium autem aliud introductum tale colloquii, induciarum, &c. esse in bello publico solemnio id avi At queritur, an dux belIi pro feci tritate sponsionis obsides dare possit λ Uidetur negandum , quia pacem promittere nequit, adeoque extra fines administrationis agit. Res p. supponimus, ducem , ejusque exercitum victum , adeoque vere in potestate hostium esse at per sponsionem pacis dimitti exercitum , eoque salvum servari . Hoc posito omnino pars administrationis est, omnia sacere, sine quibus servari exeris citus nequite non potest autem seris
vari, nisi sponsione iacta, & obsidi.
hus datis. Sed δc eo minus injuria fit obsidibus, quia aeque jam in potestate hostium , adeoque aeque capti, ac servi sunt; per hoc medium autem spes libertatis, & salutis ipsis permittitur π . Ita Post humius in sponsione Caudi. na 6oo. equites obsides dedit , qui capite luerent si pacto non staretur κ . q. DCCCXLVII. Obsides instar ca.
ptivorum habentur ν . Hinc testamenta facere non possunt , nisi permittente civitate x : & fiscus eorum bona, si tamquam obsides moriuntur, occu.
pat a . Quod in Gallia tunc demum loeum habet, si cognati non adsunt b . DCCCXLVIII. Quaeritur, iasn
iigios. Q Vid. Gothois d. ad d. L. 3I.tem lus externum esse, quod impuni. tatem saltem, non verum jus produ.cat. Nos statuimus, occidi posse: cum enim eo momento, quo is , qui ob
sides dedit, fidem datam violat . hostis fiat, Scius belli eum eo obtineat; necessario sequitur , omnes, qui j udicium hostis sequuntur . vel sequi de bent, hostes esse, & in hos omnia, tamquam in hostem, licere: obses autem est subditus hosti, ejus partes sequitur, & iudicium illius defendere tenetur ; adeoque jure pro hoste haberi potest: & cum is, qui fato in
hostili territorio invenitur, ingruente bello servus fit, δc qua talis occidi potest multo magῖs in obsidem omnia licita erunt. Sane, eum Volsci sisdem Romanis datam sesellerunt , hi trecentos obsides securi percusserunt f ;& a Thessalis occisos olim a Io. Obis fides, refert Grotius e , E contrario Samnites a soo. equitibus oblidio da. tis manus abstinuerunt . etsi fides a ducibus, qui dedere obsides, liberata non fuerit , . Sed & praeterea oeeidi obsides ponsunt, I. si obsides contra fidem datam aufugiunt; Tarentinorum obsides fugientes retracti, ae virgis caesi de
Grol. d. f. I 8. L. a. c. 2I. g. II. n. a. L. 3. e. zo. g. fin. 9 d. e. I i. g. 38.
672쪽
De Defensione Iurium per Bellum 661
Tarpejo monte dejecti sunt i ; post- causam datus io aliam retineri non quam Cloelia per fugam te subripuit possu ε δ non quia odiosa est interpreis obsidio , Romani eam reddentes a Pota latio, uti putat Grotius, sed quia deis senna obtinuerunt ut vita ejus salva ficit conseiisus. Quod adeo verum est, esset g. si scelus committunt; tunc enim ut eriminis rci vi sun datae in teristitorio jurisdictionis puniri possunt ι . DCCCXLIX. .uaeritur, an s gere obsides possint λ Negatur ; quia
ei vitatis suae voluntate dediti sunt , adeoque non injuria sunt apud hostem m .' adeo ut nec reeipi a sua ei vitate possint, sed recepti remittendi sint exemplo Cloeliae . . Sane, Samnites Romanos increpabant, quod obsides Por. sennae datos furto subduxerint o . DCCCL. Finitur obsidium I. sub lata oblisatione principali, uti si mortuus est is . pro quo obses datus est ρ rvel negotio finito, adeo ut in unam ut si nova superveniat belli causa, non retineri possit tanquam obses, sed uti alius, qui sato in hostis ter. ritario repentine oriente bello inveni. tur e . 1. Finitur obsidium morte o fidis nisi dictum sit, ut tune alius substituatur: 3. renunciatione ejus. qui obsides accepit: ita Porsenna Claruliae libertatem concessit . donata simul parte obsidum, quos ipsa legeret δ Inon Φ. mortuo rege, qui obfidem deis dit , si foedus est reale ε : nec ga obsidum; adeo ut nec postliminium hoc casu obtineat.' neque o. obses te netur ex alterius obsidis delicto M .
De modis finiendi Bellum. DCCCLI. T TTI inter priva- . I tos i ites finiun.
tur vel per sententiam, vel per transactionem ita lites publicae quoque duobus modis finiuntur: I. per ultimam victo. riam, vel, quae instar ultimae victoriae est, per deditionem non conditionatam: a. per transactionem. DCCCLII. Finitur igitur bellum I. per ultimam victoriam: i. e. quanis do populus vi armorum ita in potestatem nostram redigitur , ut nulla amplius resistendi facultas supersit.
h. DCCCLIII. Si proinde socii cau.
iam devicti populi adhue defendunt, nondum finitum est bellum; nedum si pars saltem populi subjuaata est: atque hi ne si ope sociorum civitas i iis restituitur, jure postliminii omnia pristina iura recipit. DCCCLIV. De iure, quod victori in populum devictum acquiritur,
latius egimus supra γ I. CCLV. Instar ultimae via riae II. est deditis non eonditionata ,
quando quis se, suaque jura . arbitrio victoris subjicit. Nam per talem deditionem victi sponte permittunt quod
673쪽
661 Dissertatio Pisaem. XII. Lib. VII. Cap. VII.
vis ereptura e sset . . adeoque si tota natione imperiorum egimus, explica.e Uias se hosti dedit . finitur bellum vimus g . adeo ut nec socii amplius deditorum eausam defendere possint. Secus si pars
populi se victoris arbitrio subjicit ;tunc enim bellum durat , quamdiu reliqua pars civitatis, ejusque socii, resistunt . De deditis late egimus β. 48. DCCCLVI. Bellum finitur III.
per transactionem , nimirum, per pacem .' IV. sorte I cujus species V. est duellum, & VI. arbitrium. De singuis
DCCCLVII. Pax a pactione diiscitur ν , quia bellum gerentes paciscuntur de controversa publica.DCCCLVIII. Definitur pax, pa.ctum inter duas summas potestates iniis tum de finiendo bello: β. DCCCLIX. Pacem contrahere possunt solae summae potestates et adeoque populus in statu populari, rex in statu regio, &c: idque verum est et si rex ille sit infans, furiosus, captivus AE, regno ejectus b , vel usurpator . q. DCCCLX. Non ergo pax contrahitur cum praedone . , nec cum subis ditis rebellibus . , nec cum ducibus belli, nee eum gubernatoribns provinetarum s .
controversiae de reeublica inter summas potestates armis disceptatae.
imperium, vel ejus partem alienare , vel etiam bona , aut reditus e ronae
alii cedere possit, alibi, cum de alie- q. DCCCLVIII. Ηoe saltem hieobser Uamus, I. res, & jura privata subditorum . , sive jure naturae, sive jure civili eis quaesita , pace eis auferri posse i si publica utilitas id requirat s quo principio nituntur seculari satio. nes in Instrumento Pacis admissae ) quia aliter pax obtineri non potuit :privatis tamen ex publico damnum resarciri debet cujus exempla itidem
in Instrumento Patis occurrunt.
2. Principem subditis suis non leoneri ad reparandum damnum , quod durante bello privatis datum est; qui ab hoste, adeoque casu, damnum da tum est ι .3. Re per parem hosti promissa e iam venire fructus , sed tantum a die concessionis non vero si ante prucem vel percepti, vel debiti suerint m . . Regionum nomina per pacem alteri relieta accipienda esse ex usu praesentis imperii u . Male igitur Gallia. rum rex cesso Landgraviatu Allatiae, quod nudum nomen judicis est , ociscupavit imperium Alfatiae a d male quoque cesso solo trium episcopatuum territorio, dioecesn quoque sibi ara rogavit p . DCCCL XIV. Effectus pacis contractae est, ut omnis vis tollatur: adeo ut si post stipulatam pacem ab ignorantibus aliquid captum, vel occupatum sit, vi paeis id restitui debeat g -Αt maxime disceptari solet, an injuriae, o damna, ante bellum data,
H Gror. L. 3. e. 7. g. 4. e. s. g. q. n. I. νγ L. i. g. r. D. de pact. ibique Gothose. αὶ Gror. L. 7. e. 2.. g. a. seq.
674쪽
De Defensione Iurium per Bellum.
per pacem rem Ua snt 8 Nos quatuor casus distinguimus: vel enim paci adisjieitur clausula, quod omnia res tui
debeant i in satum , quo fuere ante hellum ν e vel pactum est, ut omnia maneant in satu , quo nunc sunt f : -I
plane nihil dictum es de damnis, injuriis, o debitis i r vel paci clausula generalis amnesiae adjicitur u . DCCCLX V. Primo casu , si pauctum es, ut res tuatur cuique quod ante bellum inchoatum habuit, restitui debet res eum fructibus, jura rei, &personae cohaerentia , adeoque & deis bita ante bellum, nec non damna durante bello data. In tali autem resti. tutione respicitur ultima , quae ante bellum fuit, possessio x . Aliquando certus restitutionis teris minus exprimi solet.' ita in Paee OLNabrugenti terminus restitutionis decretorius in Palatinatu suit dies I. Ianuar. anni I si S. &in reliquis Germaniae provinciis dies I. Ianuar. anni I 624. t. Hoc pacto non continentur
civitates sui juris, quae sponte se alis teri belligerantium stabjecere 3 ; hae enim non restituuntur, nisi id specia.
tim pactum sit. DCCCLX VL Secundo casu , spactum est, ut se et quisque quod bello cepit, victoris manet quidquid ille cepit, id est quidquid in illius potesta. te, & custodia est ; quod bene explicat GROTIUS e . Idem Grotius existimat, in dubio tale pactum praesumi ; quia facilius est,
di nullam inducit mutationem r quod in sequenti casu plenius examinabimus . DCCCLXVII. Tertio casu, sepa- νγ Ibid. g. ix. n. I. ι Ibid- d. c.
ee plane nibu dictum es de injuriis, mdamnis ante bellum, vel durante bello datis, recte GROTIUS asserit, eo. rum nomine nullam esse actionem . Cum enim pace omnis vis, adeoque
omne jus exigendi sublatum sit, idem
est, ae si expresse cautum sit, omnia in statu, quo nunc sunt, manere deis
bere , , salvo iure postliminii e . f. DOCCLXVIII. Quarto casu itiisdem omnes injuriae , & damna data remissa censentur: remittit enim injuriam qui se eam obliturum promittis adeoque hactenus quoque omnia in sta tu, quo nune sunt, manent d .
DCCCLXIX. Dissicilior quaestio est, quid de debitis vel ante bellum
inchoatum, vel durante bello contra ctis, judicandum.' an nimirum, illaruoque pace contracta remissa cenistrantur λIn debitis ante inchoatum bellum contractis Grotius e distinguit, I. an debitum sit eisiti, an poenaler a. an privatis debeatur , an civitati. In ei vilibus deditis, si privatis debetur, re dintegrari actionem, ait; in debitis reis gis condonata censeri : nisi verba aut conjecturae non improbabiles adissint, quae condonationem, etiam civilium debitorum, inserunt. In poenalibus tunc quoque remissum debitum censeri, ait, si jus ad poenam populis competit; quia inde nova belli causa orire. tur e quod per pacem cavere voluere partes; non si inter privatos versatur. n. I. Equidem civilia debita redintegrari, verum est , sive civitas hosti lis debeat civitati , sive civitas privato, sive privati inter se. Nam I. paceo oci ci a saltem
675쪽
664 Dissertatis Pisaem. XII. Lib. VII Cap. Vu
saltem transactum est de injuria, pro- Neque obstat, quod hac ratione parcpter quam bellum gestum est, eaque non satis pax videatur, si veteres ad bel- sola remissa est ; quod autem nobis debi- tum causas relinquat. Resp. I. haec ra. tum fuit, non est iniuria, sed jure, & tio aeque ad caulas civiles pertinet utriusque eonsensu debitum : a. Ius exi. nam Ii hostis antiqua debita solveregendi nobis quaesitum fuit ante bellum ' recusat , itidem pax veteres ad bellum soc ius non desinit nostrum esse exi. eausas relinqueret. Res p. 2. pax satis stetite bello, utpote quo non jus tol- pax manet, quoad causam, quae in liis
litur: sed juris exeeutio f . te fuit . di jam sopita est: & si pax
Excipe fi id. quod ante bellum sve relinquit veteres ad bellum eausas, id ei vitati hostili, sive privatis debitum ex injuria alterius civitatis oritur, fuit, oceu patum, & jure praedae fisco quae dum jus miri non tribuit, cau- regio addictum est.' tune enim, uti de sam dat bello. omni injuria, ira de hac quoque pace Quaeritur , an debita durante M latrantactum videtur. Secus ergo si ho- eon irrcta remissa censeantur, s in pacessis, ignorans debitum, illud actu non nihil do illis dictun, es 8 Equidem si de-
oecupavit ' nam hostis occupatione bitum ex paena oritur, omnino remiuPanium adquirit, quatenus tenet. sum censetur. Cum enim hae injuriae
n. a. Quoad debita paenalia certum occasione besti illatae sint . sive apria est, salvam esse actionem non obsta me Natis, sive a civitate hostili , de his in. pace, si privatis poena debetur r nam iuriis paee transactum videtur. Side. hic quoque valet ratio, quod debita bitum est e vile, non centetur condoia
illa non sint belli jure quas ta , sed be Ilo natum: quia id, quod hoiti qua hostitantum exigi velita. Adeoque s civis promittitur, exigi etiam stante lite ρ
hostium ante coeptum bellum in nostro test, nedum ea finita. territorio adulterium commilit . vel ho. Quaeritur , an pax cum populo inisa,
micidium perpetravit, finito bello ideo eiecto possea rege, subsi ui ρ Assirm conveniri, di puniri potest. Si inaeia tur; vicini enim sequuntur possessio-
visas poenam debet, uti si hostis . cum nem: adeoque cum usurpatore qu quo pax inita est, extra praesentis bel, que eatium pacis conditiones servarili causam, olim ei ves nostros violavit, debent. At pax eum usurpatore ini- eos occidit , vel res eorum rapuit, ta non obligat re3em eiectum. &p necdum satisfecit quaeritur, an ad- stea restitutum, nisi quatenus civitas
huc satisfactio pera possit 8 Merito id locupletior facta est. affirmamus. Tot enim sunt ac iones, 6. DCCCLXX. Caeterum , quatenus quot debita; & qui ex una causa belis pina publica successores obligent, la-lum gerit, ac de ea transigit, ideo re. te explicavimus supra h. 49o, 33. S. seq. liquis debendi eausis non renunciat h. DCCCLXXI. Frequens quaestio haec enim belli causa neque suit disce- est, quando pax rupta reusicatur g Z in s plata, ideoque nec pace sopita videri po- nere dicendum est rumpi pacem quoties test adeoque salvum jus, salvaque actio aliquid ei eontrarium admittitur. i. e manet exigendi poenam ab ipsa civitate, quoties paeiscentes id. quod pace promi iasi illa reos vel dedere , vel punire nolit. sum est, non implent, sive aliquid con
676쪽
De Defensione Iurium per Bellum. 66s
tra eam saeἰendo, sive omittendo . . Nec si contra leges amicitiae peccais DCCCLXXII. Non ergo rumpi - tur . Non ergo violat sedus amicitiae tur pax I. si nova injuria post pacem
contractam vel ipsi paciscenti, vel ejus subditis , , vel prioribus sociis insertur u . Et si enim facultas vi agendi per pacem sublata sit, id tamen intelligitur saltem de vi, quae ex praecedenti causa in serri posset. De hae sola causa transactum , & ne ex illa causa in
posterum vis inseratur, cautum est. Si proinde vis insertur ex nova causa , nihil sit contra pacem , quae de nova hae causa non loquitur .
f. DCGCLXXII '. Neque 2. rumpitur pax si locius paciscentis i , vel ejus subditi , aliquid paci contrarium adis mittunt priori enim casu solius scietica usa est, & ille solus pacem rumpere dicitur ,, i posejiori casu vel dede. Te violatores pacis . . vel judicium in
eos dare, paciscens tenetur p . Si id Tecusat, approbat sactum subditorum, adeoque rumpit pacem q a modo possit iudicium dare, i. e. modo ei innotescant praedones ν . DCCCLXXIV. Porro non rumpi
tur pax 3. si subditi ejus cum quo pax
d. c. 2 . l. 29. Ο L. a. e. s. g. I 6. n. q. L. I. e. ἶ. f. i. g. 23. n. 4. st L a. e. zi. g. q. n. 3. l. 6. L 3. c. m.
Biblioth. pag. 449. Suid. v . Thimocles. qui exsules, vel cives migrantes recipit, secus si integros coetus suscipiat μ .
Nec s. si injuria insertur personae conis junctae ipsi, quocum pax inita est : nisi aperte ad ejus lugillationem illata sit ia . q. DCCCLXXV. Finitur bellum M. SORTE: si bellum gerentes rem sorti committunt I quod tunc demum licitum est, si media de sensionis defi. Ciunt, & populus, ac agnati s si de alienatione imperii , vel partis agitar consentiunt ' . DCt c LXXXVI. speetes sortis V.
quando, nimirum, certo pugnantium numero eventus belli committitur .
Quod non nisi positis iisdem limitibus illicitum est et Varia exempla, ubi vel ipsi princi
pes, vel duces belli, vel certus numeruS, certarunt, & in certamine illo finem bello posueru ut , refert GROTIUS AE . His adde exemplum Thimo elis Atheniensium, di Melanthi Thebanorum ducis , qui pro orta inter
hos. & illos, de Celaenis, vel Melanis, lite pugnarunt b . 'Esse
Athenaeus se exempla plurima ex antiqua historia collegisse, ait L. 4. c. 13. NOTA E DI T o R I s.
. T. - . .a nullus fuit Athis ensium d ix . nee Maisiana,M Thehanotum a di apud Iu dam unus qui in dem . Ac alter occultέt Tmaeia, Athen entia sed uterque poe a Coin eus Res autem de qua ser mo est . se se habet. T 3-ae ιιι Athenatam re provocatus ad certam. n singulare a xan ho Es eorum tu componenda i ei fi causa Athenienses inter . Ee Iloe,t a. cum id tormidaret, regisque se eessurum tolliae tetur et q. eum adversario dim eat et . - a1M essentvs p. a nandi eondiationem aecepit . xanthumqti dos interseeit .
677쪽
D Jertatio Prooem. XII. Lib. VII. Cap. PIII.
TI us est . ut pa ta certaminis ser- hil innovare possint e 2. ut stare tenean vari, & victori ea, quae in casum victoriar promissa sunt, praestari debeant modo de victoria certo constet; uti si hostis vel occisus, vel captus, vel f gatus est. In dubio res manet in eo lo. eo, quo ante praelium fuit, & aut bellum continuandum y aut ad novas pactiones veniendum est. Exempla dis.ceptatae victoriae refer: GROTIUS c . DCCCLXXVII. Porro II . speetes quoque sortis est ARBITRIUM.
De his arbitris egimus supra. rbitri sunt certar personae volentes a litigantibus et esse, ut de belli causa decidant. n. I. Arbitros ad finiendum bellum eligere possunt solae summae potestates, quibus jus belli competit. n. r. Eligi possunt omnes, qui pacisci possunt, etiam privati. Requirutur autem non tantum utriusque, sed& arbitri consensus. n. 3. Finis arbitrii est, ut bellum finiatur. Hinc apparet, male hue reo ferri deditionem puram; aliud enim est dominio alieno se subjicere, aliud, a bitrum ad decidendam litem eligerer priori modo finitur bellum; posteriori modo agitur de finiendo bello. m. q. Effectus arbitrii intuitu paci.
scentium est, I. ut stante arbitrio nitur arbitrio eorum, quos elegerunts nam quod a laudo provocare liceat,
id juris civilis est . i , etsi male aris
bitratum sit; nam ita partes convenere, ut id bene judicatum videatur, quod arbiter arbitraturus est. Si is, contra quem arbitrium fertur,
nolit satisfacere judicatis, nova inju.ria est , novaque causa belli: ademque & prior, & nova injuria bello vindicari potest.
n. s. Effectus intuitu arbitrorum est, ut teneantur decidere causam juxta leges arbitrii. Si proinde tota causa arbitrio judicum relicta est, etiam de accessoriis, nimirum, de usuris. impensis, & expensis, judicare possunt. non vero de sola possessone , nisi es ea sela lis fuerit e . n. 6. Ab arbitris differunt arbitrato res, seu mediatores, qui allatis in medium honestatis rationibus persuadendo interveniunt f , de quibus infra agemus.
n. 7. Finitur aνbitrium I. morte arbiistri; quia personae industria est electa
2. morte paciscentium: quia pactum est personale, nisi haeredes consentiant: 3. si arbiter arbitratus sest q. unius renunciatione re integra I quo calajus belli succedit. CAPUT VIII.
DCCCLXXVII I. TNTER hostes test, nisi adhibitis Iegatis, inprimis L fidem dari pos- ubi de pace eoncilianda, id est de bello
se, & datam servandam esse, vidimus. finiendo agitur . Iura igitur legatorum Vix autem hae fides interponi po- paullo euratius examinanda sunt.
678쪽
De Defensiione Iurium per Bellum . 66
q. DCCCLXx IX. LEGATI alii debet a quod late exposuit PARENS
sunt, qui belli tempore mittuntur ad in Dissertat. de legato sancto non im- hostem; alii, qui tempore pacis mit- puni g. tuntur ad amicos. n. I. Privilegium igitur legatorum jure naturali tantum in legatis ab hos
SECTIO L missis obtinet nam in pace missi jure communi omnium hominum tuti De Legatis, qui ad bosem mittuntur. sunt, uti mox demonstrabimus ) : hae enim personae hostium exemtae sunt DCCCLXXX. SUPRA dictum naturali ratione omne vi, quae alias
est , hostem ab hoste jure belli Oeei. in hostem licet; & in his solis privi.
di, capi, ac res ejus pro lubitu avi legium illud, ne violari possint, ne- ferri posse. cessarium est. Iure naturae autem excipiuntur IN Idque apud omnes gentes , etiam gati, i. e. illi, qui mittuntur ad hostem maxime barbaras, ita observatur.' de nepotii alicujus gerendi causa. Cum legati sancti passim vocantur ε . enim I. jura quaedam etiam inter n. 2. GROTIUS hoc privilegium hostes communia sint, quae hostis ho- legatorum non ex iure natura oriri,sti quoque tribuere debet, ex medii ait, sed ex iure gentium voluntario ε rnecessitate sequitur, legatos, qui ho- jure enim naturali quemvis in alierum jurium causa mittuntur, securos no territorio existentem ejus loei qui- esse debere: quia jura illa eum esse. dem imperio subjici . statuit I anctu obtinere non possent, si omne gentibus placuisse, ait, ut mos ille
commercium cum hoste sublatum esset. communis exceptionem pateretur in
a. Hostis , qui legatus ad hostem mit- legatis , qui sicut fictione quadam halitur, non animo laedendi ad eum ae- bentur pro personis mittentium . ita cedit I adeoque quoad hune actum misis simili fictione constituuntur quasi exissonis legatus non est hostis : hine ira territorium atque hanc rationem nee hostis jure haberi potest. a. esse, cur civili jure populi , apud Sine legatis bellum finiri, id est sa- quem vivunt, non teneantur. Quam tisiactio obtineri nequit: omnis enim sententiam in ipso commentario res iustitia belli in eo consistit , quod vi tabimus. compellere hostem possim ut jus meum DCCCLXXXI. Quaeritur autem , mihi tribuat: qua ratione vero h in quonam eon Hat illud privilegium segmilis jus meum mihi tribuere, id est re- torum ρ GROTIUS ait , ex volu parationem injuriae offerre potest, ni- tate gentium id dijudicari debere. si admittatur legatus satissamonem tu quia hoc jus non ut jus naturae exlum offerens J Adeoque ratione natuis certis rationibus oritur 4 ; indeque reorali talis legatus apud hostem tutus esse currendum esse, ait, tum ad judicia sapienae
ι e. I. g. s. ε d. Diss eap. I. g. Io. a. υiolationem omnis Fumani iuris . Add. Gror. L. a. c. I R. s. i. g. 6. Teis r. ad Cic. in Uerr. I. 3t. Ioseph. L. I s. c. 8. d. c. I 8. f. I. liti. a. L. Iet. D. de Ie- L. 7. D. de vi publ. o L. I. c. 18. g. salionis App. Pun. 2p. violare legatos -- 4. n. s. th L a. c. 18. 3. 4. num. 3.
679쪽
668 Dissere. Prorem. XII. Lib. VII. Cap. VIII. Sest. I.
pientum tum ad conjecturas i , placuisse autem gentibus , ut legati per fictionem juris extra territorium conis sit uantur, indeque imperio loci, ubi degunt, non sub sint m ; idque exemplis gentium probat η , & solum casum necessariae de sentionis eximit o rsi alia necessitas adsit, facultatem detinendi , interrogandi, dcc: legatum , concedit ρ n. I. Diximus, legatorum sanctitatem ex ipso jure naturae ortum habere: non ergo ex Voluntate gentium
dijudicari debent eorum privilegia, &immunitates: neque verum est, quod
GR OTIUS fingit, eos per fictionem
iuris extra territorium constitui; omnium
minime autem admitti potest . quod imperis loci, ubi degunt, non Iubsint. Tota sanctitatis ratio in eo consistit, quod licet hostes sint, tamen hostium
loco haberi , adeoque jura hostis in
eos exerceri, possint. n. 2. At haec lanctimonia non impedit, quo minus imperio loci, ubi degunt , subfint, & jus in eos statui pol
sit, si in alieno territorio vel delim quunt, Vel contrahunt. De delictis id indubium est: nam I. tota ratio securitatis, quae naturali ratione legato hostium competit, in eo consistit, ne
pro hoste haberi , & qua talis laedi
possit. Haec ratio 2. salva manet, et si ex delicto suo conveniatur.' quia 3. pri vilegium it Iud non impedit, quo minus jus in eum statui debeat . Nam 4. in alieno delinquit territorio . cujus imperium landatum est in omnes , qui in illo territorio degunt. 6. Summa iniquitas foret, si legatus contra vim , 3c insidias ejus, ad quem mittitur, tutus esset: hic autem vindicare vim, δc injuriam sibi a legato it. latam non posset. Sane, 6. Deus ensillud persectissimum, dc austor hujus privilegii , numquam impunita tem conis cedit delinquendi . Idque confirmant exempla legatorum a Tarquinio misissorum ἰ qui proditionem Romae concitaverunt hi enim deprehens, Sescripta eorum ablata suere , consulta. tumque suit, an hostium loco haberi debeant: dc ait LIVIUS g : quamquam vis sunt eommisse ut binium Ioraesent , tamen jus gentium valuis i. e. etsi jure naturae occidi potuerint tamquam hostes, tamen privilegium juris gentium ipsis. ut ut immeritis, inciunium fuisse. Quod prudentiae consilium fuit, non necessitatis. n. 3. Equidem GROTIUS in eon. trarium affert exemplum Bomilcaris, qui cum Iugurtha fide publiea Romam venit ; at quia occiderat Massivam Iugurthae nepotem , quaesitum suit .an reus fieri potuerit Romae λ SAL. LUSTIUS ait r , eum potuisse reum feri magis ex aequo, bono , quam ex iure gentium. At r. hic plane non de legato agi tur οῦ sed 1. de delinquente, qui nde publica Romam venerat. Hic igitur 3. ex aequo, Ze bono, si nimi. rum pactum non intercessisset , reus fieri potuit: at quia g. pacto Publico securitas data fuit, jure gentium, i. e. jure naturae, quod pacta servare jubet, ad judicium rapi non potuit . .
η. q. Sed δc porro hoc privilegium
680쪽
De Defensione Iurium per pellum. 669
extendi non potest ad contractus e nec ctio offerri nequit, nisi securitate leis ulla ratio dari potes . cur legatus gatis concessa. eompelli non possit adimplendam fi- Excipe, si justa sit rejiciendi causa: dem datam. Nam I. legatus jure na- quae vel esse potest a parte ejus, quiturae tenetur stare promissis; adeoque mittitur, vela parte ejus, qui mittit, iniuria ei non fit, s remediis ju- vel a parte negotii, ob quod mittiturris ad id compellitur e & cum 2. ob delicta puniri possit. multo magis adimplendam fidem compelli potest. Sane. 3. ratio lecuritatis, & eaula privi. legii salva manet, etsi ex contractusoo legatus conveniatur ; securitas enim illa conceditur hosti , ne jure belli
violetur, non vero ne jus contra eum
statuatur. Sane, Principis imperium in territorio fundatum pertinet ad omnes, qui in territorio illo degunt 'illudque tamdiu subsistit. d nec exemtio naturalis probetur, quae in leato non et . Idque pluribus rationius demonstravit ΡAR. in Dig rilegat. fans . non m uni e . OCCCLXXXII. Mittunt legatos , qui jus belli habent. adeoque lolae lumismae potestates e quales etiam sunt quando cognati de eodem imperio deeeristant μ : vel qui inaequali foedere iuncti π ά- & illi, qui certo rei pectu saltem subditi sunt 3 .
Non ergo I. provinciae media tae, aut civitates municipales et nedum
a. subditi in bello civili is nec 3. praedones: nisi mittendi facultas datast b . DCCCLXXXIII. Missus ad mitisti necessario debet, quia, uti dictum
s n. c d. c. 18. S. 3. s. ω L. a. c. quae late explicat GROTIUS e .
omnes, quos mittens capaces judicat, etiam athei. & cujulque conditionis, ac religionis.
privilegii legatorum est, i. ut tamquam hostes violari non possint: a. ut haec securitas ad comites, vasa , ac res eorum pertineat d : 3. ut violatici legatorum novam belli causam praebeat, ac priori addat o : q. ut privati legatum violantes ideo puniri. vel hosti dedi debeant f. ae omnia e magis vera sunt, si se inel admissi fuere . DCCCLXXXVI. Non autem privilegio hoc gaudent I. legati , qui non ad hollem mittuntur , sed ad alios, etsi medios o adeoque hi si in hostili , vel foetorum hostilium te ritorio deprehenduntur. hostium loco haberi possunt . . r. Iure talionis in eos statui potest quod hostis in nostros legatos statuit ν . 3. Neqse impunitatem hoc privilegium dare legatis, mo. do dictum est . . h. DCCCLXx XUII. Quaeritur, an
legatorum domus aselum praebere possi eo confugientibus e quod merito negamus, imo rimis si criminis rei sint. Ratio in aprico est, quia securitas legatis da. tur, ne tamquam hostes violari possis ni I non autem violantur si sub4iti,