Ioannis MeursI Exercitationum criticarum partes 2. Quarum prima curarum Plautinarum commentarium. Secunda Animaduersionum Miscellarum libros quatuor complectitur

발행: 1599년

분량: 262페이지

출처: archive.org

분류: 로마

101쪽

iox IO AN Ni s MavRsICap. XVI I. Praecinere.Tibulli vetus lectio adserta. Magi inter medicos habiti. Ter lustrare mos. Atemons.Virgilius correctus.

Tibulli elegans locus est lib. I .eleg. V. Ille ego, quum tristi morbo defes jaceres, Te dicor votis eripui sse meis. ipses ter circum lustrarisuburepuro,

firmine cum magico praecinuisset anus. Reponit vir maximus ultimo versia , procubuisset anus verum ego non temere hanc lectione rejiciendam arbitror, utpote quae genuina Tibulli sit. Scie- dum autem est veteribus Praecinere d ictos,qui qgrotantibus remedia daret. Macrobius ad Somn.Scip. lib. I. cap. I lr. orporum quoque morbis , Musica medetur nam hinc essit, quod agris remedia praestantes PRAE CINERE dicuntur. Eoque rectitis Poeta helcusurpavit cit de incantatrice agat, quae carminibus magicis morbum pellere nitebatur. Olim enim &magos magasque vicem medicorum accedebant.

Sith ha apud Theocritum Idyll. a.

102쪽

Ex Enc. CRIT, PARS II. Io si velut altiorem anctioremque quam Jodicinam:

ita blandissimis desideratissimi ue promissis addidis

se vires religionis,ad quas maxime etiamnum caligat genus humanum. Mox sub finem capitis. cyallivi utique possedit, or quidem ad nostram memoriam. Namque Tiberii Callaris principatus sustulit Pruidas eois rum,or hoc genuι vatum medicorumque. Redeo ad Tibullum. Vult praeterea tertio versu legendu sententia suadente. Illaue te circum. sed male: nam Telam κοινου ex praecedenti repeti debet. Deinde dixit id ex antiquo ritu, nam ter lustrare solebant. Vir

gilius.

Idem ter socios pura circumtulit unda,

spargens rore levi. -- Propertius i ib. I v. eleg. V m I.

Terque meum tetigit sulphuris igne caput. Ovidius Metamorph. lib.VII. Terquesenem lamma,ter aqua ,re ut ure lustrat. Haec pro loco isto Tibulliano dicta susticlut ad pristinae lectionis assertione. Ad Virgilii Culice abeo, in quo duo versus hi leguntur. Ipsa magis namque pia potens feritatis, s ips Actasseres altrix cupidis praebebat alumnis. Ex veteribus excusis ita reposuit Scaliger. Ego a gerim, a m 'cis. Nam a te erat collis in quo si ta Troia Apollodorus βιβλιοθλης lib. iii. δ'

103쪽

Ad quem locum vide quae notamus,si lauti est.

ANI MADVERSIONUMMI SC ELLARUM .

LIBER III. Cap. I. , Cerus. Ianus Cerus manus in Saliari evmi-

ne dictus. Saliarium carminum duo genera. Festus emendatus. Ianus Genius. serus majus. Ianus Geniorum praestes. Proceres unde dicti.

Festu exponens quaenam in ter Matuta sit,

dicit in carmine Saliari appellari Ceru manum creatorem bonum. Vir Rragnus hapret,& modo Cerum ex Festi interpretatione creatorem designare credit,modo Mutilum,atque inde dictam Orimoniam. Sed profecto Cervi non alius est quam Genim ; ut enim Canimen, Carmenra , Venimen, Gemmenta, ita & Geniusserub, & C pro G posito, Crevi. Non autem potest a Cereo aptiquo verbo derivari, nam secundum analogiam tum esset Ceris , Ri a Doleo Soliumnde Solium cer Plauto, ut restitue- dum

104쪽

dum monui. Ergo Cerin manud vetustissima lingui ad verbum est Genim boniu, veteribus enim bonum & malum esse siemum existimatum est, quod notum. Iam si de Iano accipimus, ut Scaligero placet, Poterit ita appellatus credi in carmine Ianu liouiquidem Saliarium carminu duo genera, haec in homines composita, illa in deos : In Deos quae erant, ea ab ipsorum nominibus vocabantur: ut , Saturno Saturnium, quod Varro bis citat lib.vi. a Minerva Minervium, a Iano ianualium, & porro ,

caeteris caetera. At quae in homines erant, ea Axamenta dicta. Festus. Axamenta dicebantur carmina

Sabaria, qua a Saliis sacerdotibu componebantur in universu homines: nam in deos singulos versus Scti,. nominibus eorum appellabantur, ut ianuaui, funonii, Minervis. Aliae editiones habent ianum, Iuno-mi: sed extra controversiam ianuam legendum est: quomodo mensis ejusdem Dei honori dicatus im nolim. Utrumque efferebant & per L, dc per R. Sicut Pratiaris, Prabalis. Latiaris, Latialis. talia. v autem Ianii Cerum manum indigitari credamus, faciunt Messalla auguris verba haec apud Macrobium Sat. lib. I. cap. t x. quibus de eo ita ait. JQui cuncta fuit eademque regit, aqu4 terraquι vino ac naturam gravem atque pronam inrrofundum dilabentem gnis atque anima levem immensum insibit

me fugientem copulavit circumdato coelo:qua vis coeli maxima duas vis di fares colligavit. Iuvatq; hoeco jecturam nostram non leviter, quod Ianus eii in

Genius cognominatus suit 1 vetustissimis, ob illam ipsam videlicet causam in superioribus Messali ver bis memoratam. Tradidit hoc Cato in aureis isti

105쪽

xos IOANNis MgvRs Ioriginu libris ut est cognoscere ex Excerptis 1 Ioa ne Annio Viterbiensi editis, in quibus haec invenio. Pon Tiberina ostia Fheragena, primum Hetruria oppidum ivi vicino littore, di tum a Venio iano, qui primus ibi colonias posuit. Nec est quod quisquam

existimet Ianum ibi Genium vocari propter tutelam regionis sui solebant unicuique regioni suum Genium attribuere) cum dii illi tutelares ἀνωνυ-

μως colerentur, nec certi essent. Venit praetere, in mentem etsi temere pronuntiare quidquam nolim) corrupta fortasse jam tum Festi Pompeii aevo carmina suisse Saliorum, sui facile potuit tam longo temporis intervallo)ipsesque scripsiste potius.

Ceres majus, id est Genim magnus, nam Matus veteribus magnus, ut ad Plauti Truculentum ostendi ad differentiam reliquorum Geniorum,qui tantum hominibus praeerant,cum ipse toti mundo I se . creato praeesset. Erit ergo Ianus summus Geniorii, ut Laium Mars, Manium Pluto, Iupiter deorum. Nam quod Macrobius tradit eum in iisdem carminibus appellari deorum deum,nihil nobis id repu-

Enat hoc enim significare voluerunt,eum antiquis timuin Sc primum deorum elle,non summum, unde & Pater cognominatus, quod cum genii nomimine valde congruit, & συν- ρον est. Ergo qui in Pontificum Indigitamentis ianus Pater, idem C rud manus in Carminibus Saliorum. Ut autem finia,hoc etiam monendum, remansisse priscae hujus vocis vestigium in Proceres: namque illo nomine appellabant optimates & opulentiores, quod tanquam ceri sive genii existerent infimatibus pauperioribusque, qui selebant illos Genios suos nominare,

106쪽

minare , ut ex aliquot Plauti locis supr, abunde

docui. Cap. I I.

Vlpiani ineptia explost. uerites. Metel

li. Pestinas. Thrasitas. GPetitum. Petilii. Cin gul;. runcud. Spiritium. Susso. Subrio. Catulli SUnusquis. Taminium. Taminum. pulla lex. pulum. Castipulum. V en is antiquissimae quadratae. Θωκος. Festus semel iterumque emendatus.

FEsti illae reliquiae quantum me capiant, Vix diis

xero:& utinam . sed teprimo, ανεμωλιον enim e G

set.Eς ips tame,quales tandem sunt, priscar doctrinae mihi thesauri, legitur: Militem Elius a mollitia Gy αντ- ρα οπν dictum putati,eo quod nihil molle, sed potiis asperum quid

gerata.

Sed haec etymologia valde inepta; melius Eutropius lib. i.Hist. Rom. de Romulo loquens. ε mille pugnatores delegit, quos a numero milites appellavit. Ergo. Milites quasi Mistites, χίλιοι de insilitia, pro Mistitia proprie υιλιας , nam veteres consonantes non geminabant. Haec quoque inter alias multd ineptissimas sentetia sere est Ulpiani. L. Militibuου liberam, s. D. De Mil. stam. Miles autem appellatur,vel a malitia,id in duritia, quam pro nobi uctinet: aut a multitudine, aut li malo, quod amrare milites solent: aut a graeco verbo 'χλιοι, unde χιαλιαςἰς tractum eu. Nam ita Graeci mαγμω, ct milis hominum numerum appellant, quast mille um queque

107쪽

dabis' At i det me harum ineptiarum: Milites autem primitus Merites nuncupati, a merendo, postea Melites,& CMilites. Nam E & I. item inter se commutabant. Inde etiam concIso nomine . Metelli tanquam Merite sit. Penas inter alia qua inter precationes cita recte emendavat magnus Scaliger dicunt, cumβndus lustratur, significare videtur pestilentiam,ut intelligi ex caeteras post cum dicitur. 4 vertas morbiου, mortem abeminebulam, petiginem.

Puto Psectas legendum : sic Tempestu ii ipsi veteres pro Tempus dicebant. Efferebant etiam Pestitin, ut Thiotas pro Thi M. Petilamseram , siccam ct siubstrictam vulgo in-

. terpretantur. Scaevola ait ungulano.

Nonius. Petilum,tenue, ct exile. Plautus Plocion a.

coloratam frontem habet petilis labris. Lucilius. D- signis varis cruribus 2 petilis. Non sollicitandus iste Versus, cum in petitum media brevis sit.Ergo Petilaturae recte siccς de substrictae, id est tenues, exiles. Est autem Petilum nihil aliud quam solium,detortum ex Grςco ut Trutina, Bυ 1-νη. Buccina .Μ-, Machina & talia. Quia autem folia tenuia sunt dc exilia,inde transatὸ omnia ejusmodi Petila vacabrat. lnde etiam Petilii dicti ,quod corpore essent gracili ; quod genus homines etiam

Cingulos nominitatOS invenimu4.

Spirilia vocari ait Opilius Aurelius capra barba.

Etiam Aruncus appellabatur. Plinius lib. V m I .cap. Io.ubi de capris. Dependet omnium λ mentis vιD , quem

108쪽

ΕxERC. CRIT. PARI II. Iosquem aruncum vocant.Nemo porro nescit spiras diacias stines nauticos squamvis proprie convolutos tantum) omnes abusivE. Hinc Virabum sic enim legentium arbitror, non Spirillum quod spirae nimirum inde fierent: supra enim docui eos factita ros fili Te ex pilis caprinis, qui in barba longissimi. ideoque ei usui aptissimi. isti Tusce tibicenta. dicitur. Depravatum videtur ex Sub lo. Substines ut ciniflones. Tusci ita vocabant tibicines, ut Romani Hato-rra, nam illi proprie Flare dicebatur. Arnobius lib. tr. uuid pantomimos,1uid mimulos,histriones a rores,tuba, tibia, calamoque famntes ' Dixerunt autem postea Suhlo ut Servim pro Sersei. Ovuntia pro m. &alia ad eam faciem. 4 es dictus Poenorum magistraim, ut Oscorum. N edia Eutichus. Hinc SUnu Catulli, quasi eo genere prognatus. Talis ergo ille Veronensis poetis Sufenus qualis Iuvenalis Ponticus,qui stemma & maiores suos jactabat, ipse nil nisi Cecropides, truncoque simillimus

Hermae.

Taminia uvastis Dis generis videtur Verrio dicta, qaod tam mirasit quam minium. Errat mani libin e ymo Verrius. Veteres Taminia vocabant Omnia maculata & foedata, nam Taminum sive tamina sutroque modo efferebant,ut RG- , enaum,dc talia) erat macula, & labes.Underaminare, & composita Attaminare, Contaminare, intaminare. Ergo Taminia uva est quasi maculis variegata , quae Helvola, Uariana, O mariola nunc pata, ut ea Plinio Macrobioque in cognoscere.

109쪽

Do Io A NN Is MEVR si inpuliam legem convivalem ficto nomine conscripsitjocoso carmine Valerius Valentinu , cujuου -- iminis Lucilius hoc modo.Tapulum ridenta legem

concera opimi.

Legendum est Tapuliam id ad verbum est tabcenis

Flem nam veteribus Tapulum erat mensa,unde co- .positum Castipulum, ut is Stabulum, Naustibulum, , Vibulum. Postea hoc in Cartibulum detortum est, ut supra ostendi: erratque,ut non semel,Varro,qui quasi Vertibulum a geredo dictum arbitratur, cum potius tanquam Cascum tapulum sit, quippe quod genus mensie antiquissimu cflet. Firmat conjecturam meam,quia forma quadrata. Isidorus. Castipulum,mens quadrata. Varro . e uens vinaria, rotunda nominabatur Cilibantum, ut etiamnum in ca stris. Id videtur declinatum a Vraco, Aro του Altera vinaria menoa erat lapidea, quadrata,oblonga,una columella ; vocabatur Cartibulum. Et tales omnino vetustissimorum mensis. Etymologici Auctor. Α'ὶ- παλαιων Τραπεζου τετράγωνοι ἔσαν. Ad

Taputa quod attinet, servavimus nos antiquq istius dictionis vestigium in nostro idomare, qui per digamma aeolicum pronuntiamus Tasti. V insuper in E mutato,ut pro Tempulum, silve nemplum. Erit yel.Simulum. Si tum, labiti lyel. Fericulum. Prarijsbel. Speculum,& pluria talia. Thracumgenm sella, habetur apud CPlautum.

110쪽

ΕxERC. CRIT. PARs II. II 1NArare, patienter frre. Attius in Neoptolemo. Haut quisquam potu est tolerare acritudinem. Tolerare pro Tulerare, a Tulere, quod veteres pro Ferre usurpabant: ad eandem faciem Statere Pla-rerare. Lambere. Lamberare. Fulgere, Fulgerare. Addam corollarium de simpuvio. Dixi id in Curis Plautinis pag.i6o. appellatu tanquam Symbuvium. quam meam conjectura non leviter stabilit Arnobius in. in quo bubia legitur lib.v. nosum'νω. Cap. LII. Exercio. Libo . Fixula. Fefinum. Fasinum. or. Pompeius restitutus,atem Propertius. T Terum mihi Festus in manu , dc potiorem hujus capitis partem implebit.

Exercitionem exerciti dicebant, antiqui: exercita rionem exercitati.

Ita legit magnus Turnebus lib. III .cap.v.Sed male,ideoque peccarunt, qui temerὸ in ipsum textum receperunt, tanquam recte emendatum esset. Optia me in veti libb. est, ercionem. Sic contumeo v teres verbaliter Cortumio e Contumo efferebant. Eodem modo etiam Conspicionem, Suscipionem. Ferocis apud Catonem, ferociter agit , Fixere item

prasigere. Mendose V pro B scriptum est, nam Fibo olim pro Figo dicebant, hinc Fibula, ut Fixula Figo. quod

ex alio hujus Diti fragmento cognoscimus. Fixulas, Fibulas. Fesnoe vocabatur qui depellerobscissi credebatur. Scaliger Fascinoe legit: Ego Apnoe rectum censeo,

SEARCH

MENU NAVIGATION