Carmina

발행: 1819년

분량: 506페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

9 TIBULLI

Primus aratra manu sollerti socii Osiris, Et teneram sBrro sol licitavit Itumum. Primus taexpertae commisit semina ter

rae s

Pomaque nori nolis legit ab arboribus. Hic docuit teneram Palis adiungere Vi

Hie viridem dura caodere falce comam.

storem dicat anacta-

invito I alcyonario ad CR-tulli Elsegiam Callimach.

61. vestres libri Antiabim tuenti P. Pertinet imo e iam observatio Benticii ad Horatium ΙΙΙ. 17. 7. .,Lirim non Lirin edidimus,

cum oditiones Vestros Secuti, tum et codices scriptos. Νam in Laticia no-,mitIilms amant potius te minationem Latiuam, ut Virgilius. Uide, qua annotavimus ad El. 1. 56. 28. MEMPHITENJ Cod. Paris. et M. a. 1473. me hilem. σ

BORInusJ CHpurnius Ecl. Mirantur frondea et poma Lyaei.

Tum Deus, o Satyri maturos carPite fru-

Dixit, et ignotos, Pue

Pindarus Fragm. XXXIII.

54. DURA FALCEJ Emendavit, nescio quis, C Γνα falce. Quod recte reiiciens Brouklvisius durrem dici falcem ait propior serririgorem. Sed praestat sequi Vossimu, qui ameram vel immitem interpretatur, dura imperia, ut scribit Virgilius II. Georg. 369., exercentem. Quam inωterpretationem confirmat uomerus Od. 418.

282쪽

Illi iucundos primum matura Sa res Expressa incestis uva dedit pedibus.1llo liquor docuit voces inflectere caritu,

Μovit si ad certos nescia membra mo

ως ωρα φωκησας κεασε Hoc sensu Horatius scri-

Simili tex alucinantur Critici nil similem Voraum P pcxl ii II. 19. 12. Et Ditem docta ponoro

ε lat. Suitius malobat iu- Iistis vel inlotis. Parum snc tot Sod in ultos pedes nolim quid uri Sumero Pro rudibus vel indoctis. Quae Draim cogitavi potest iii calcandis uvis pedum ciu- uva vel docta ina 3 Hanc

interpretationem non aeque ac si Periorem Com

ἐπισταμένοισι πυδ εσσε.

sicut Tibullus V. 58. Nooit et ad certos

Quos sibi iustis ingenii indulserint epigramma i ut i5cril tores, V. C. Q. 'MuOcius cp. XI. Agathias DP. XXIV. alii, nemiti m fmgit. Sed nunc in Tibullo' ersamur. Vugilitis II. Coorg. 7 Luc, pater o Lenace , Meni, nudataque

musto Tingue novo mecum δε- reptis Crura CD- thurnis.

Recte igitiu Heynius incultos pedes sumit Pro aqualidis musto. Ovidius Ep. VIII. 66. numentincesta onte

283쪽

TIBULLI

Bacchus et agricolae magno consecta Iabore

Pectora tristitiac dissoluonda dedit.

4o. TRIATITIAR Mallem et quae disputat Schae laetitiae, si alicti tua au- xus ad Sophoclis Ai. 674

liqui codicis accoderet au- Sed nunc amoto quae-ctoritas. NURET. Iu hanc ramus aeria ludo. Nain Mureti sontcntiam magno assumenda est altera -- consensu discusseruntΡRS- que haud dubio vera ra- a ratius, Guyetus, Heiu- tio, qua fristitiae sumisius, alii. Nec nitrum. tur Pro Cnsu Secundo,

Nam vulgata lectio dissi- p mdorato a Verbo disso, cilli ma ea ad tutelligeu- tuenda. Do qua Brouk- dii in , neque adlicic ab ullo husii inte1pretatione ad iiii orprete probabiliter eA- primam huius Elegiae ediplicata. Ego Dullum ullum tionem praetereundum pu- construendi huius loci ra- taVi, ut, quoniam ab au-tioncm vi loci, nisi hanc τ ctore argumontis firmata Bacchus pectora agricob', est nullis, viderem. quid magno consecta labore, λε- pro ea dicturi ossent illi, soloenia dedit solet, quorum sententiam ut extristitiae; ut agricolae 8it Plora PDm, caussam inse- easus secundus, tristitiae Pio aeuusiaperiorem riddere tertius, pendens R Vert O conatus sum argumentis dedit. Quae ipsa colastru- iusirmis illis quidom sed etiO postulare Videtur e- tamen speciosis. Cuius gemenuationem Laetitiae - neris aulicitationem memi- 'nisi sorte Tristitia ipsa ni me proserre ad El. I. hoc loco dissolvit pectora, 5 - 4. minime sperans, sicut apud SophocIem In- sore. ut id mihi vitio versania Ai. 7o5. teretur, quod, nisi fallor,nυσε ναρ αι,ον δεος απ-Quot Ben

.et D a tibi erimi vel repre- scribendi m hendendae, si hanc paene vide obsere ationem dixerim sophisticam inivi ad Homerum u- η 9'' terpretandi rationem viro καιιατον αDηκ-ες Cuti εSimo non coucesseris,

καί ' υπνος qua nillil excogitari potest

284쪽

ad eruendam veritatem accommodatius. Nunc Pro imperio quosdam agere Videns Stillenos, sua in v uta unice OXosculantos, et quae ira transCursu urripuerunt, pro indubitato veris Ven- litautes, caetern Rrgumentorum , quibus hoc Vorum, illud falsunt crin Citii Γ, Ρarum cuΓiosos. Volui nocIoco unusquisquo videt, sententirem esse linuo: Ba chus etiam efecit, ut pectora agricolae, magno

confectα colore, a tristitia liberarentur. Sed quam- quum ex iis, quae collegit laudatus a Brouisusio Vochnerus Hossenes. I. P. II. c. 24.) exemplis plenissime e1sicitur, probam osse locutiouem dissoloi tristiιiae, tamen nec Vulpius nec Π nius persuaderi sibi passi sunt, loculuvitii immutiem esse, Ni

quidem ille vel sic legore malobat laetitiae, hic tri- alitia. Nempe omnis dissiciatas latet in verbo δε-dit, quod duplici sensu sumi potest VH activo vel

Passivo. Si activo sensu. BumSeris, agricolae erit casus tertius: Bacchus segricolae conces&it, ut CtC. quemadmodum apud Horati vin I. Ep. I 6. 6O. Labra moνet mesuens

audiri Pulchra

Da milii fallere, da

vcl, ut alii legunt: Da miud fallere, da iusto

sanctoque Mideri. Homerus Od. n. 148. τοῖσιν θεοὶ Ολβια δοιεν

Sin passivo sensu ceperis verbum dedit, agricolae erit casus secundus: Bacchus secit, ut pectora agricolae - tristitiae dis

dum scribit Ovidius M.

Metam. 174. Neo Delius aures Humanam stolidas Pa

Sed trahit in spatium, Oillisque albentibus implet,

disitabilesqus imo facie

lius Hoc. V. 4. 29.

285쪽

Bacchus et adflictis requiora mortalibus aclseri, Crura licet dura compedo Pivisa SO-

lius credas, dabo. Iam huic loco et ratio Constat ot oratio. Disso Mere Pectoro tristitiae pla- io ita dicituP, ut apud Livium XXI. 62. levarunt animum religionis; apud Pilidariun Pylli. XI. 51.

tari uullo modo potest in Melitiae ob ipsam hanc CauSSam, quam attulit Uul- pius, huic lecti otii savcus, , Metitia dissolvit, tristilia Coiistringit. Atqui Vel prolaterea, quod tria stilia constringit, clicitur aliquis, ab ea liberari Coeptus, tristitiae dissol-νi: quo laudem modo laetitiae dissoloi 3 quod λ- rct in tristitiam confici;

quamquam recto dicas, aetitia dissolvit tristitiae. Nam, si iusto ost immo deratior, homiuem adeo soloit eo sensu, quo quia dicitur mero sol 'L, dio soloi, luxu solpi, in mimiam felicitatem resOIDi.

Ovidius Her. XIII. λι 5.

Quando ego, se reducena cupidis a mplexa lacertis, laetitia solvar ula ipsa mea

Quem locum pulchre illustriivit Uciusius, Pessime tractarit Bur nauHUS, qui tristitia legere mallet. quod salsum esse vel adiectivum Languida domo strat. Sod tristitias proprio dissolountur pecto PR , Inagito confecta, quod tu constricta curri

ΙΙeinsio mutare nihil opus dolore. Lucretius III. 916.

Virgilius II. Aou. 26. Ergo omnia longo solvit se Teucria luCtu. Horatius Ep. IX. 57.

286쪽

Νon tibi sunt tristes curae nec luctus, Osiri, Sed chorus et cantus et levis aptus amor; Sed varii flores et frons redimita CorymbiSi Fusa sed ad lonexos Iutea palla pedes: Et Tyriae vestes, et dulcis tibia cantu, Et levis occultis conscia cista Sacris. Huc ades et centum Iudis Geniumque choreis Concelebra et multo itempora fundo

moro. V. 47. dulci. έ9. sanctum Iudo Geniumque. 45. NRC LUCTUAJ Cod. Paris. non Iuctu3. Hinc ubi praesonuit so- Iomui tibia cantu. 46. FUsΛ SED AD TENEROSI Ed. R. λέ72. Erraci quoque ad teneros lutea milia pedum. 67. DULCIA TIBIA CΑΝ-TUJ Ed. a. 1472. dulcia. Fruterius emendavit dia . Ci - cantu. Accedit codex Goth. Heinsius, Lege dux eis saltu, Maraua PTR Cesserat. Vide an tot tionem ad I. I. 69. Ovid. III. Am. 15. 21. 69. CV ΝTUM LUDISJ Ludis est e coniectura Statii, Cum Omnes ad unum Codices et oditiora es anti 'uae, et Raphotengia etiam, habeant ludos ; undo 'Versum sic rosii it IIcynius et mc ades et Genium ludo, Geniumque choreis Qua palmaria coniectura nillil praeclarius aut Verius reperiri posse credi-

287쪽

TIBULLI

mus. Nec litatis inventi laudi quid tuam detrallitur, quod idem eodem sere tem Poro tu mentem vovit eximio Critico, Iur. MAPkIando, Animadversionibus Anglico scriptis in Cice- Toni m p. 63. ΝΑΝΤΕΜ. Bihi. Crit. Vol. I. P. III. p. 6έ. Statii coniecturam luciis qua tuor confirniant libri scripti, in liis Ashew. quitum nondum in manibus erat Saulenti. Edd. Vc- Netae I 49 I. 95. I5oo.

Iudes. Guypti inventum: Huc ades et sanctum ludo - nemo adsension comprobavit, nedum ut in contextum admiserit, Praeter Vossium, cui vox Centum superlata videtur et inanis, Hoc loco suo osita. Hoc quidem recte.

caliger nihil aliud nisi locum adscripsit Virgilii

gitabo ad flumina

Ubi etiam Heynius Tibulli sui memor est, laudans praeterea Gratii Cyneget. 52o. Addere in primis debebat Catullum LXIV. 588. Saepe pater Disum templo in fulgente re-

Pertinet ros ad illud P in

ωos avi ici Sospitis centum, et νμgiles lucem Perfer tu titicem, P eul omnis esto Clamor et ira. Ubi notandum, quodAcron

ua Os. - Bene igitur habet etiam apud Tibullium scriptura centum. EniD1- vero Genius in hoo Versu minime obtinet locum su-Mm, quum ei potius cGnveniat is, quem obtinctinisa II. 2. 5. Ipse a s Genius adsit Oisurus honores vel etiam paullo inferior, ut apud Horatium 11. Ep. 1. 145. Floribus et Dino Genium memorem Deris

Noli igitur dubitare, quin

librarii duarum Vocum simillimarum centura LaoGeniumque i inter se Permutarint sedes, et, nisi

288쪽

Illius o nitido stillent unguenta capillo, Et capile et collo mollia serta gerat.

malis r Huc ades et ludis

Genium - mccvin lege :Huc ades et Genium India centumque choreis Concelebra et mtitio tempora funde mero. Hoc ego certe praeferrem. Sed nillil impedio,

quo minus receptam tuearis Verborum filmCturam, si forte credas, in voce centum, quod ex mea

ipsius interiri elatione COH- sequi videtur, aliquid inesso ponderis. Satis habeo, Tibullo suam restituisse scripturam. 51. ILI.IUS E NITIDO JCodex Ρaris. , Datianus, tertiusque recentior habent, Illius ei. Ashewianus Illius e , teste Santonio ad Balbum C. 2O. P. I 825. Interrea positis stillent unguenta corollis. Eldikius cin hoc Veraucomparat Callimactsi F1'agmentum XII. apud Val-

Tibullus II. u. 7. Illius puro destillent

te ora nardo.

Ubi eodem modo libri va-Pi9nt, aliis e luserentibus, aliis et. III. 4. 23. Stillabae ΘΥio myr

Hic Vossius reposuit Spirabat , Veritus, ne εο-mnians poeta non potuerit dignoscero Syrium Torem,

quo delibutam fuisse pollitiis comam Migilans fingit) nisi odore. Sed agitur ibi de nitore, non

de odore; et nitidae comae fuere unguento et stillare dicuntur, etiamsi unguento uota sint delibutae, ex usu loquendi Homerico. Certe nemo Cogitat de unguentis, ubi Ho

Vido Heynium ad Π. ιν. 596. Hinc fortasse explicandus est, qui in transferendis Verbi8 saepe Pendet ab Homero, Pindarusii 1 dithyrambo apud Dionysium Halic. de Compis Verb. p. 5o5. Od. Schaos. P. 67. ed. Hem. ubi Dii

289쪽

brandum Bacchum, sicut a Tibullo Bacchus vel Osiris invitatur ad cora cle brati dum Geuii sustum diem: δευτ ἐν χορον, 'Oλυμπιοι,

diamus Sohaeserum, Vivum graece doctissimum: seMiram phrasin, Rrεφάνων λοιβῶν, excusabit cliuiyxambicae poeseos licentia. Nisi hic usus proprius stat Priscae Graecorum linguae , unde in Latinam videtur transiisse, quac libare omnino pro sacris

diderim , sed verterim PO-

candoro recenti.

Coronati igitur dii adesso iubentur apud Pindarum, ut hoc loco et II. u. 5. Genius; item Apollo II. 5. 5. Ipse triumphali deosnctus tempora latiro, Dum cumulant araa, ad tua sacra Meni.

Sed nitidus Pulcherq&EMenit nunc indua Mestem

Sepositam, longas

nunc bene Pecte Co-

pite et collo et seriam Pendebant e collo. unde fusae Per colla coronae Ovid. II. Fast. 53. EPPOP Singularis. Ovidius itur Ecce nurum Regis sa- sis per colla COTO-tiis Meniunt posito Per-pigilare mero. Hoc signum est obrietatis vri ctiam amoris in-Diuitiroo by Cooste

290쪽

Sic venias hodierno: tibi dem turis ho-

Liba et Mopsopio dulcia melle seram

V. 53. venias, hodiernet Tibi - . 54. Libaque. crescentis, ut apud Propertium II. 53. 57. Quum tua praependerit demissae in Pocula

sertae.

ERNEt Ed. a. 147 2. Sic uenies hodierne. Home-xus Od. g. 262. κλυει μοι. O χ θ' ιζος δευρ ἡ-ημε - τερον δῶ. Tibulli loco utitur Gro- iovius ad confutandum Cruceum, statuentem Antidiatr. p.'41. lias locutiones Mix risini pari nisi tu Casu nominandi; quod ΙΙaudius, ut ratio intelligatrar, ita inplicat ad Elorich. Antidia tr. p. 185. nil lectivum nunquanῖ pro adverbio poni nisi casu absoluto. Gronorii α Pla nu omnia ad Poni pertineant, alia quaestio est. Sed Gronoviana doctrina nihil verius esse, dθmOustrabimus incorruptis Hi- quot Graecorum, ad quos isse PrOVocat, eXemplis. Culliitinctius Dian. 26.

stiae hic locus exilibuerit Ruhnhenio, Primum COT- rigenti Ep. Criti a d Ernestium p. 26. απαλας χειροέγας, deinde πολλα, m παιδναρ Ep. I V. P. I l. ed. Titimauit. Sed mutavit Amitonlium Vir praestantissimus, postquηm vidit, Callim uolnini e ressiAS

Euripidem Iph. ira Taur.

365. ὁσας γενεχυ χειρας

SEARCH

MENU NAVIGATION