장음표시 사용
251쪽
At mihi servandam credas, non Saon
Verbera, detrecto non ego Vincla pe
Tunc proculi absitis, quisquis colit isto capillos, Emuit effuso cui toga laxa sinu.
U. 59. Tumr isProcul hinc absit - Sio reliqua metus au Fnem M. uncinata. Et fluit. Τ erenti Eun. Ι. 2. 112. Cum milite isto Pr--δEns, assens ut sies, Noctes dieaque - α--a , mo desideres etc.
varia. detracto. 59. TUNC PROCUL ABSITIS, QUISQUIA COLIT JAdlluc non nisi unus repertus est liber scriptus,
qui Gunti emendationem colis pro colit exhiberet, quam cupide arripuerunt editores posteriores Broukhusius, V ulpius, Heynius, tamquam sermoni latino
unice convenientem. Et hoc propter insolontiam struCturae aliquam habet Cusationem. V erum in . alia omni R discEssit no-Visatam editor. Qui etsi reipsa consentit cum Guy to, tamen tot syllabarum in is desinenuum sibilo offensus in contextum invexit lectionem ab omni probabilitate remotam, e ternorum adeo quorumdam signorum, ut inte
lisi possit, adminiculo indi uiom. Hic primum duobus punctis, Particulae
Tum adpositis, Indicatur, supplendum esse aliquid, v. c. dic vel crumabo p inde ut appareat, sequi Verba ianitoris futuri, hami iis adpicii sunt, orationem ianitoris ipsam mel tentes. Sed sinullis hamis aut uncis idolarum aut elegans euicietur, quod vel sino illis nativaan perspicuitatem nitoremqlio non haboat, ut scribit Benueius ad Horatium II. Serm. 4. 6 a. disputans contra Torren
252쪽
L I B GR I. E L Ε σ. V I. thun, qui, ut comtructio apertior feret, quaedam
Verba parcutheseos lia sincluserat. Clara autem et perspicua est vetus Iectio: procul αMiιμ, quis- quia colit. quam constructionem nego rationi linguae Latinae repugnare vel hanc ob causam, quod non repugnat rationi lin-uae Graccae. Luculentauius structurae exempla reperiuntur apud I O-- Tum V. C. B. ρ. 268. ω φίλοι, υργείων ἡγητ ρες μέδοντες, οι τε παρ' Ἀτρείδ, ς Ἀγαμέμνονι Maὶ Μενε- αγμια πένουσιν καὶ πη- μα ινουσιν εκα υς λαοις ' ἐκ δε Λιος τιμῆκαὶ κυδος ο 'δει. Huic loco convenit eius
scio cuius poetae Latini, apud Scaligerum ad Catullum carin. LXVIII. 6. Danai, qui parent Atridis, quam Primum arma sumito.
2 c procul absilis, quisquis colit arta capillos pAddo Homeri L. π. 2OD. et Piudari Nem. VI1. 1 OS.
πεμψε. refertque Pronomen ad Sogeriem, non ad ἄκοντα, scribens: ἀπῖ του προοῦαυτον λογον εἰς τον περὶ υ1ου μετεστη. Aliter hunc Iocum eXpedire conati sunt viri doctissimi, Ue mannus et BO Lhius. .
Euripides Fragm. LXλ XI. apud StobaeumTiLCXXII.
In qua scriptura non invenit, quod reprehenderet Veschenarius, Diau. P. Qu. Ilusgravius, nisi sallar, substituit ποθειτ. Vide Euripidis Suppl. Iota. III4. ed. Herm.) Aristophanis Av. II 15 - 17. Huic constructioni similis est ca, qua Graeci inv rso ordine nominativum provocativo eum secunda Ve Duiligoo by Cooste
253쪽
inulae, Neus forae exita huc aliquis, Plautus Epid. III. 5. 17. Aperite aliquis
iactutum ostium, Terentius Adelph. IU. 4. 26. Priscianus p. 12o8. Pulach. -Attici. τίνα ποθεν ἔλεγες, καὶ ποθεν ἔλεγες. Simile Terentius in Adelphis, Aperite aliquis actutum Ostium. Graeca illa Vorba unde assumpserit Put- schiiis, ignoro. Locus ita legitur in Ρ1 isclaui Ed. Venet. a. 1435. isAtticioresυεrε τις υμῶν, λαβέτεπης τιὰ τουτο. Teren. in adel. Aperite aliquis actu
tum hostium Similiter Virgilius IV. Aen. 625.
Coib. lapsa. quod Aldus edidit. Alii libri, ut Cod.
. Paris., habent sin. Eandem varietatem notavimus supra ad V. 13. ubi casu omissus ost locus Horatii II. Sem. S. 172. Ferreainu saxo. Caeterum quaerit novissimus editor, qsu tandem fieri potuerit, ut admitteretur ab aliis editoribus scriptum, 'suissum, quum obtulerintus libri quidam lectionem, multo scilicet meliorem,m suu Z ohanc ex suis
quinque numero habure, eamque etiam praesereo Burinannum Secundum. Equidem, si centum Codices , centumquo B-- manni consentirent in I
11on modo grammatica Victus ratione, sed etiamsi avi illo sullabarum in tialium adductus Concentu. Ad quos Sirenum scopulos saepe offendit vir d Ctissimus, V.C. IV. 2. S. 22.
Deidat in a Mas diripienda feras. ubi e duobus libris reposuit , Incidat et saeυia feris; usus inter alia a gumento ab eiusdem sy labae repetitione ducia. Rectius de hac re eristimabat Broukhusius ad Propertium I. I. 56. Sed Vossio non solum eiusdem εyllabae, sed etiam eiusdem littorae repetitio molesta accidit v. c. II. 1.78. Explorat caecas cui
Quo loco, ne ter deinceps repetatur littera c,
254쪽
ouisqvu et occurret, Me possit crimen habere, Stet procul, aut alia stet Procul ante via.
V. 42. procul ante monuimus ad I. 4. 5. dum Iiro cui. Diud bove maeve Abnet, nunc non disputo. Hoc video, Iociunsimillimitin esse illi, de quo cum maxime antur, alterumque alterius indigere adiumenis. . Νempe numqua1n in tali sententiae alicuius continuatione pronomini cui assiicitur copula, ut demonstrant exempla, quae laudavimus ad Ι. 5. 51. Hoc
fraudi etiam stat Heynio ad Vir lium IV. Aen.
156. qui locus ita inter- Putigeridus est: Tandem progreditur,
Sidoniam picto cMamyclem circumda ea lim , Cui pharaim ex auro, Crinea nodamur in
Aurea purpuream Subnectit fbula Mealem. Ibi Heynius oΙngratiun, inquit, τυ e M. Iutino gratissimum est, ut hoc loco, ita XII. Aen. 65. Vide quae annotavimus
ad II. 5. 45. Virgilii lo eum adhibet Salma.ius ad
corrigendum Trebellium Pollionem Histor. Aug. Script. T. II. p. 328. - Eequidem Peregrrna , --ns Zenobia - quae as do Cleopatra um Ptolema in rumque gente iactaret. post omnultim maritumam riali sngino 1wrfuso per humeros habitu, donas ornata, diademate etiam accePlo, nominesti rum - impera Mit. uio
igitur Sahuasius ingeniose corrigit: Militia Didonis ornata. Quod Vem δμulum perfusum idem esso ait ac βαπτὴ insigniter errat. Sagulum per usum per humeros e Xensu dixit Pollio, quo Ti-hulius logum laxam σα-as sinu effluere dixit Doquo dicetidi modo scidere clus vis Gronorius Η. Ob-Do. 7. Sophocles de Ibaocoonte Fragm. III. p. 65o.
255쪽
Sio fieri iubet ipse Deus; sic magna sar
Est mihi divino vaticinata sono. Haec ubi Bellonae motu est agitata, Iam
Flaminam non amens Verbera torta timet.
Ipsa bipenne suos caedit violenta lacertos, Sanguineque effuso spargit inulta Deam. Statque latus praefixa vem; stat saucia Et canit OVentus, pectus; quos Dea magna. monet: Quisquia et occurret, nacrimen posset ha
CUL ANTE VIAJ Statius emendat, in quod IIeynius etiam incidit, Met
cui ante, alia. Broukusius edidit, atque alia - ut est in Excerpt. Pocchi, aliisque libris paucis. Mitscuorlichius lacum a misello Versifica re profectum censet. Adverbium procul eodem modo repetitur II. 1. 32.
Et procul ardentes hinc procul abde fas . 45. ΜοτυJ Cod. Paris.
66. NON AMENfJ Ita Ald. 1515. quod confirmant libri scripti. Μulti
habent non et amana, ut Cod. Pa14s., volet amens, ut Ed. a. 1472. , vel nec et amens. Cod. Ursin. nec demens.
47. VIOLENTAJ Edd. veteres ouin principe, ut libri quidam scripti cum
256쪽
Parcite, quam custodit Amor, . vioIam Puellam; Ne pigeat magno post didicisse malo: Attigeris, Iabentur opes, ut Vulnere HOStro Sanguis, ut hic ventis diripiturque cinis. Et tibi nescio quas dixit, mea Delia,
Si tamen admittas, sit, precor, illa Iovis l
Ed. a. 1472. Me hinc uentias 56. SIT, PRECOR, ILLA
LnvisJ Cyllenius inteo Pretatur, mitis sit in ta
execrando. Hanc vocis huius significationem duobus exemplis confirmat Gmnovius Diau. I. P. IOI. . Lips. altero Horatii I. Carm. 18. 9. altero Val.
Flacci II. 525, Ne pigeat magno post
- volens dat temptara iungi. Ubi Bumannus Ies rem deum interpretatur mut bilem. Sed satis docet Venus Mesens, id est, be--la, benigna, Veram es- sh Gronorii explicati nem. Plautus Trin. III. 2. 58. Numquam erit alienis Maris, qui suis asconcinnat levem.
Plane ita Acontius apud Arista erietum, Callimachi imitatorem, optat, ut Diana lenis sit in Cydippen,
257쪽
Non ego te pro ex parco tibi: sed tua
Μe movet, atquo iras aurea vincit anus. Haec milute adducit tenebris, multoque timore Coniungit nostras clam taciturna manus.
ait, Drecor, illa le- OisI Sin nroii usius, praeeuaite Scaligem, i cum Tibulli ita capiti opto ut potius antistita sit vaniloqua ac mendax. Nec hoc ab usu loquendi a horret. Nepos Attic. 15. Quidquid rogabatur, religiose promittebat e quod non liberalis sed levis arbitrabatur polliceri. quod praestura tion posset. Gellius I. 15. Uui sunt laves et satiles et in portuni locutores, quitque nullo rerum pondere innixi Merbis humiliis et lapsantiatim disinuunt, eorum μα-tionem bene existimatum est in ore nasci, non in Pectore. Mem de significatione leritalis dispu
. 9. . 69.mo deducit. Tu levis es, muti iactivis Ventosior atia, Gaudiaque ambiguailasque negGδqtae sidea
Vossius, qui neutram interpretationem probat,' de sua coniectura edidit, sit, Precor, ulla Imia, scilicet poena. Equidem, uua Poena qui dixerit, scio; qui tuba imis poena, nectesOa Hoxativa II. Carm. 8. I. Idem in Notis peius etia cori igit, εit. Precor, ulta AOL id est, uiciscatur seri Poena. Vera procul dubio est lectio recepta. 59. HAEC MIHI TE AD-mICIT TENEBRIAJ Hanc lectionem tuentur libri haud patini, eamque bene interpretatur Heyniust, uus eum ad fores praestolatuae et, ubi venit,
Puellam e cubiculo furtim ita eum adducit. Eadem res agitur apud Plautum
258쪽
Haec soribusque manet noctu me adfixa, Proculque Cognoscit strepitus, me VenientU, Pe
dum. Curo. I. Sc. II. Nam, accedente ibi Phaedromo ad ianuam puellae, quam amabat, anus, de odore vini adesso illum scicus, Progreditur per tenebras
quam ingurgitassit in se merium ανariter, V. 55. Phaedrome mi, inquit v. 67., ne Plora, amabor tu
rato ne sitiam, ego tibi, quod amus, iam huc adducam: υτη δ αυθ υξ ενην κα- λεουs D. Livius XXVI. 5o. Captiνα deinde a militibus adducitur ad eum si ulta Oirgo. Alii libri liabent: Haec mihi te a iuvit, unus abducat vel abduat, multi, ut Cod. Paris. et Ed. a. 147 2., mecme deducit, quod placuit Broukhusio. Ferri hOC PO-test. Vide Ciceroncm Ρlii-lipp. II. 51. Sed inutiles sunt coniectura Ρricaei
et Vossit, meo tibi me adducit, et Haec mihi te sociae res placat. Vide, quae dicentur infra ad I. El. 9. 45. Saepe insperanti venit
κταπος π. quod Scliae- serus Praeseri non modo propterea, quod V. 1 O. Te- petitur ποδων δ' υπὸ δουπονακουos, Verum etiam quod περιερχεσθαι, circumSOnare , recte dicatur de citharae sono Od. ρ. 261.3aon item de Pedum str pitu. Argutius fortass quam Verius. Um etiam ot g ιβαλλειν de pedum stre-
DUM J Hamb. Agnoscit. Dresd. atrepitum. Plautus I. c. Versu 69. sentio a nitum. Tibusus supra I. u. 55. Neu strepitu terrete pedum. Cognosciestrepitum, ut apud Home-Tum Od. π. 5. veniente Tolemachor
259쪽
Vive diu milii, descis anus: proprios ego
Sit modo fas, ara nos contribuisse Velim. Te SemPCr, Datamque tuam te Propter,
Quidquid agit, sanguis est tamen ilia
pitu posuit Homerus Il.M. 555. quod, ut belle monet Ueyilius, do Ηγmno dieit Pindarus Ol. Ι. 14.
prios ego Vitne PtC. ad ductus verbo contribuisse,
tecum requirere videtur. Sed locutionem, tecum contribuisse, notandam ESSE, non mutanda HI, TeCte censet Hlyiuiis. Caesar I. Beli. Civ. 6o. Calagurritani, qui erant Cum os Onsibus contributi. Broukhusius admisit Holi1sii emendationem conteruiκεε. quasi Tibullus cum anu ConsuesCere et Ditam conterere voluerit l-Sit modo 66. agat.
fas. Ashew. Sit mihi fas. Humb. Sed modo fas. Duo Voss. Si modo fias. Hoc
fortasse reponcia dum. Pleno infra 11. S. 74. ia fas est. Gracci εἰ θερος, εἰ χρεώἰν, Omisso plerumque verbo substantivo. Couseratur in primis Pindarus Pyth. Jh. I - 4. 66. QUIDQUID AGIT JIta Edd. vetores ot libri Complures, ut Paris. eta quo
Haec modorum conlusio DCqueus est, sive quidquid cum verbo aliquo Cous iuuatur, sive quodcunque Vel quaecunqias.
optio interdum di illo ilis est. Seu malo in sua II. 2.9. Guyetus rescripsit rogaris, ubi omnes libri lia heiat: Auntiat et, Cerinthe, tibi, quodcunque rogabis. Rocte Benueius reddidit Horatio I. Serm. IO. 38.
260쪽
Sit modo casta, doce, quamvis non villa ligatOS Impediat crines, nec stola longa pedes. Et mihi sint durae leges, laudare nec ullam Possim ego, quin oculos appetat illamCOS. V. 69. sunt. complures alios, doctos ego quos et amicos Prudens praetereor quibus haec, sunt qua liacunque Adridere velim. Nec tamen dubium, quin idem recte reposuerit 11. Semn. 8. 75. tibi Dc quaecunque Proceris, Commoda dent; ila Dir
Omnes libri coiisentiunt apud Ciceronem I. OT. 25. Omnino qui rei publicae Praefuturi sunt, Euo Platonis praecepta teneant tunum. ut utilitatem cloium εic tueantur, ut, qliae-Cunque agunt, ad eam re ferant , obliti commodorum suorum: alterum, ut lotum corpus rei publicasCMVent. ne, dum Partem aliquam tuentur, reliquas 7 O. Possum.
deserant. Sunt quidem libri, qui pro quaCCμuque agunt habeant, quid quid agunt. In nullo tamen agant reperitis, quamvis proni sint librarii ad mu- laudimi in liac formula modum, ut fecerunt, nisi
lassor, apud Tibullium. Quidquid agit et iam Heynio probatur in observatioDe. IV. 2. 7.
quoquo vestigia movit, Componit firtim subsequiturque Decor, 69. ET MIHI SINT DURAE LEGESJ Ita Cod. Pa vis. Haec ita cum Caeteris ultro citroque dictis Cohaerere videntur. sit modo casta Voces Πa conditione et ego vel duxissimas castimoniae leges