Carmina

발행: 1819년

분량: 506페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

Dum mihi venturam fingo, quodcvliquo

movetur,

Illius credo tunc sonuiSse pedem. Desistas lacrimare, puer: Hori Dangitur illa, Et tua iam fletu lumina sessa lumenti Oderunt, Pholoe, moneo, fastidia Divii ' Nec prodest sanctis iura dedisse socis Hic Μarathus quondam miseros ludebat

Νescius ultorem post caput esse Deum.

RA TUMENT J Duo Ait i- cani tepent. Sed oculi tument ex fletu, ut bene monet Hemius, abutens tamen hoc loco ad Commendandam lectionem, uam Ayimannus Atruebat Propertio I. 5. 16. Et tumor informem ducet in ora notam.

Nam ibi timor ducit in

Ora notam, sicut apud Horatium EP. VII. 15. quem locum supra laudavimus ad v. 52. - Ora passor albus inficit; et aliud cundem IV. Carmas. 56. vitulus dicitur, Qua notam duxit, ni Meus Mideri, Caetera fulMus. 72. ULTOREM P6set cΛ-PUT Essς DRUM J Ita Iupiter apudAeschylum Eus.

editur sex emendatiotio

312쪽

Saepe etiam Iacrimas fertur risisse dotalentiS, Et oupidum ficta detinuissct mora. Nunc omnes odit fastus, nunc displicet

illi

quaecunque adposita est ianua dura

At te poena manet, ni desinis esse superba. quam cupies votis hunc revocare diem l

V. 76. opposita ab3gus eat. 77. manet. Ni - superba, Quani - hanc. 76. ADPOSITA EST IA

NUA DURA SERAJ Brouh-husius e duobus libris pro ore ita, quod Vulgo legitur, edidit adposita, imitatus Heinsium, qui hoc Passim substituit Ovidio,

V. C. II. Art. Am. 244. Utra lectio praeserenda it, non definio. Quam tamen Latini, mouente Vossio, dicant obserars fores, obdere forιbus pes-aulum, videntur etiam dixisse opponere aeram. Cons. Proveritam IV. 5.63. De simili locutione προςθεῖναι τὰς θυρας agens Vnlckenarius ad Herod tum III. 78. item dubitanter scribit: ,,Adducere ostium Graoce diccbatur συναγαγεῖν τὴν θυέγαν ' Ῥ-POnere ianuam vel a nere si tamen hoc Romanis fuit in usu ὶ προς-

Adde επιθεινον V. C. apud Homerum II.

169. - omnes libri habent est, pauci Arma Pro

Postmodo quae votis irrita facta Velit, ita scribit, si Motis velle,

ut supra, Motis cupere. Perperam. Coniungenda Diuiti roo by Cooste

313쪽

ut apud Propertium I. IO. S. quem locum simul opponimus novae oditionis interpolatae distinctioni: O noetem meminisse mihi tueunda --

luptas lo quoties votis illa vocanda meiat serto illi distinctioni, qua

nunc iterum depravatus est locus elegans, si rectuinterpungatur H. 1. 85. Vos celebrem cantate deum, Pecoriqua

Vocater

V e palam Pecori, clam sibi quisqua

s ocet. Diuiti rod by Cooste

314쪽

Quid milhi, si fueras teneros Iaesurus

Foedera per Divos, clam Violanda, dabas pnti miser, etsi quis primo periuria celat, Sera tamen tacitis Ρoena Venit pedibus.

V. I. miseros. 3. et M. ELEGI A LX. tores. Neque vero in men

tem iis venit, e locis ci-Caret haec Elegia in- tatis huc transforre lusu- scriptione in Ed. a. 1672. rus, quod Heinsius post Novi tamen carminis ini- Fruterium substituit, non sitian interposito Vacuo intelligens , laedere amo- spatio satis indicatur. res et foedera per Disos Diolare Homerico inter so . SI FUERAS TEΝEROS Vinculo contineri, et Io- LAESUnus AMORESJ Sic cutionem reserre illam, L. Ed. a. 1472. Vulgo mise- r. 1O7. ros amorea Vel amante3. τις υπερβασίη Αιυς quorum illud Supra El. 2. δηλησέτω. O9. hoc El. 8. 71. legitur. Sed teneros amores huic S. ΑΠ MIsERJ Nonnulli loco unico convenire bene libri Πα miser, quod imI- perspexerunt pristini edi- tatur Balbus C. IO. P. 156.

315쪽

s Parcite, coelestes; aequum est, impurio licerci Numina formosis laedere Vestra semel. Lucra petens habili tauros adiungit ar tro Et durum terrae rusticus urget opus. Lucra petituras freta per parentia ventis ιν Ducunt instabiles sidera certa ratos.

ad quem locum re te monet Saliten ius, ., se Nunquam dolentis est iii te lectio: Ah mi ver exclara alio est palliolica. Sed ut gracca formula u Mia

Nunc est miserantis DX-

clamatio Hom. I l. e. 2DI. , nunc indignantis vel increpantis Od. s. 588. , ita etiam in miser. Νammioer, praesertim in convicio, pro SCOlesto RC perdito dicitur, ut δύστηνος et κακοδαίμων. de qua vocis

cero et Lucretias in exem-

Ilia, a Broukhusio ad hunc

Ocum Congestis, scribunt O miser. Vide annotationem ad II. 5. 19. et 74. Ed. a. 147 2. Caelat. 9. FRETA PER PARENTIA VE ΝTISJ In Floreulino apud Statium no nullisque aliis libris, Parentia Per freta Mentis. quod eXPressum est in Ed.

a. I 472. Sunt etiam, qui exhibeant: per vela P tentia Dentis. Sod Statius CoIN parat LucauuinV. 6O2. Et dubium pendet, vento cui parent, ae

Quam lectionem etiam Broukhusius h. l. defendit operose. Alii legulat, vento cui concidat aequor. Ita apud Horatium Ι. Carm. 12. 5o. Dioscuris apparentibus, Concidunt venti, fugiarantque nubes; Et minax - sic DI

Constructione simili Virgilius IV. Georg. 48 i. Atque Ixionii vento rata constitu orbis.

316쪽

Muneribus meus est captus puer; at Deus

illa

Di cinerem et Iiquidas munera vertat .

Iam mihi persolvet poenas, pulvisque de-

, Detrahet et ventis horrida facta coma. Uretur facies, urentUr sole capilli, Is Deteret invalidos et via longa pedes. Admonui quoties, auro ne Pollue som

Saepe soIent multa subesse mali.

FORMAMJ verba transla- to relucebat seu polia sunt ab artium operi- luebatur, quum incesti sus, quBe quum proprio Principia statuis permix- nilore splendere debeant, ta deorum almulacra, mr- adventi io colore vel or- derent. Iuvenalis XI. D6. namonio inducto pollia Fictilis et nullo viola- dicuntur Ot νωDΓι, nuno Iuppiter atiro.

Praeςunte Homero Il. δ. Hinc patet, Tibullum do 14 I. de quo loco vide Ρor- Puero loqui tamquam dosonum ad Euripidis or. Pulchra statua, quam Ruroso'. Plinius Paneg. 52. polluere Sit nefas, eriein-ytaque tuam atauuam in Plo Graec0nim, qui sor-

317쪽

Divitiis captus si quis violavit amorem; Asperaque est illi diiticilisque Venus. Ure meum potius flamma caput, et pete

ferro Corpus, et intorto Verbere terga Seca.

Noe tibi celandi spes sit peccare paranti. Est Deus, occultos qui votat esse dolos.

pertinet forma, qua V Cieero reddit graecum μγαλμα apud Ruhithenium ad Tim. p. 6. Ad illud autem Tibulli praeceptum, tauro ne Pollue formam

n e , quod consequeus est, Miola Α-Tem V. 19.

nillil propius accodit, quam pracclarum illud , istophanis dictum, quod Gratia o ipsae dictasse videntur ingenioso poeine Nub. 937.

Quam lectionem poterantemtores corasirmare hoc in

primis Virgilii Ioco IV.

Aen. aέ - 27. Sed mihi sel tellus optem priua ima hiscat νel pater omnipotens adigat me fiam ead umbraa Ante, Pudor, quam toriolo, aut tua iura

R. V. 4. Quae tant m a cendes it ignem, Catissa latet: auri magno sed amore a lor 3

Polluto, notumque, furens quia femina possit, Triste per α urium

318쪽

π1J Ita primus omnium

hunC Versum constituit Scaliger, secutus Eclogaria sive Excerpta illa, quibus et votustatem et auctoritatem tribuebat m Nimam. In qua lectione mea ista acleo offendit Ia-auim Gebhardum, ut PTO- si teri non rubosceret, SCR-ligerum ea confinxisse quae nusquam exstiterint, Dilectoris credulitate abusum sua ipsius somnia Pro sensu Tibulliano Venditasse. Sed Brouisusius rem Comprobavit ex Adversariis Scaligeri, quae tum erant penes Tib. Hom- stertiustum, et salis illa lectio nunc firmatur quatuor libris, recens comparatis , tribus Voss. et Hamb. Nec credibile est,

Tibullum ab usu loquendi

Tecessisse in sententia Sollemni. Nimirum ubique improbi sperare dicuntur Pro, sibi Persuadere, OPinari, fore ut facta ipsorum celentur, idque Gra COTum, quibus semper in his rebus testimonii dictio est, eXemplo. Νam ut illi verare, ita hi ελπεσθαι

hoc sensu ponere solent, vel, quod idem est, δοκεtis. Eustathius ad Hom. u. 3. 192- 199. P. 676. II. το ει ελπομαι ταυτον ἔστε

τω δοκέω. Igitur Euripides Rhes. 94ο, μη

Horatius I. Ep. 16. M. Sit spes fallendi, misce-bio εacra Profania. Cicero III. Oss. 8. 8. --que etiam ex omni deliaberatione celandi et occultandi spes ininioquierem enda est a caetera non discrepant a sente

tia Peregritu apud Geralium XII. I i. quod caput ita inscribituri Errare talos, qui spe et Aduriouae Epeoeent, quum I

tebra peccat emetua nu M ait. Iam Peregrinua, Omnes tunc Pecorare Pr elisius existimabat, quum latere posse id peccatum puta rent, impunitatemque ex ea latebra sperarentiat si sciant, inqiat, homines nihil omnium rerum diruiua posse Celari, Γ

319쪽

arma,

si sperate deos memores fandi atque ne

fandi.

Eat nunc aliquis et lecti nem Nec tibi - fao sit, quam multi sano libri habent, nobiliorem dichi et

Accommodatiorem altera, Nec tibi - spes sit, hanC-que adeo, ut Gebhardus, a Scaligero confictam esse

priminetur. Illud dubium videri possit, scripseritne Tibullus celandi, quod -Praeter EXC. Scaligeri servant omnes Gebh. libri, Hamb. Goth. Bern., an potius celari, quod legitur in Guels. 5. Monach. V oss. quarto. Verum qui lectionem Noc tibi Fes sit Probaverit, probet etiam nocesse est lectionem celandi, quum praesertim vectum

celari ariolute positum significet potius buin quam fallere alteruim Vel, quod parum profuerit improbo,

se alscondere: Contra vero celare respondeat Home- vico ἐπικευθειν. Quamquam etiam adsint potest peccatum E UE O PEC-care. At tum aures of

nias ad Lolichium p. 69S.

nec tamen similes versus coudonat ΡPOPertio, V. C. I. 8. II. I. 17. 5. - Edd. veteres iisque ad Scaligera naui, etiam Cod. Paris. ita:

Neo tibi celanti fas sit

Peccare; parsit -.2έ. EST DEUSJ Veleros editorea, qu1, quod modo diximus, Versu Superiore luterpunctionem adposuerulit Verbq Pec- Care, caeter ita copulare conati sunt: paranti Sit deus, occultos qui vetat esse dolos, Vel et i im Detet, ut est iu Codd. Ashew. MonaCh. R-lii . Quod Muretus ita ex- . Plicat: si clam peccare Pa-TOS, Praesto sit aeus ille qui dolos occultos τsse non

patitur. Sed iunge ma- Orem es aciunt illud b

320쪽

Ipse Deus tacito perini sit Ieria ministro'Εderet ut multo libera Verba mero.

bet, Est derta, qui Mettit - non vetet, quod Ηeynius praeserendum censet)quandoquidem sepraestantissimi scriptores, ut innumeris aliis locis, ita quan

do Uni qui, vel est qui

praecedit, rei simpliciter ac sine vita dubitatione enuntiandae indicativum Rptare solent , ut scribit Iuc. Frid. Heusingerus ad Ciceronis Ι. Off. 24. 12. E contrario recte setet

Iegebant qiii paranti Steiaeus Construebant, adsu mentes Cogitando verbum

relare, quod per se seri potest. Ovidius III. Ain.

NII ' Ridoni inquiram

nec, quae celare

parabis,' Insequar, et fatii oriaminis instar erit. 25. PERMISIT LENA MI-9IsTROJ Cod. Paris. et Edd. Venetae lene. Alii libri Iese, lene, lena, εawe, seMa, nucis. S. Meνα. Ed. a. 147 2. Dua. Quod quum in suo quoque invenisset libro S aliger, emendavit, De Pni- ait vela ministro. Qua de re ita seribit in Castigationibus t -Ρroverbia liter permittere Mela, traderct Ibidini ac voluntati. Quod sane blegantissimum est; Dεios permisit ministro,

Dd. 665. quem locum sine dubio spectabat Scaliger:

Sω hic locus nidium sca aligeti coniecturae seri phais sidium, nec quo modo permittere νεla alicui idem esse possit quam ἀνιεναε, ulla ratione apparot. Er go Broukhusius, qui emeri dationem istam in conteX-

tum admisit, Ego, inquit, tacitum Dei ministrum capio de doloso vini liquore, cuius liquovis va-

SEARCH

MENU NAVIGATION