장음표시 사용
321쪽
am TIBULLIM -- asiore, tamquam Vela quo-am, aciem mentis obnubit subrepens sensim ebrietetas. Et ad talo velum Tespexisse puto Horatium L. I. Sat. 4. v. 89. Condita cum Merax aperit Praecordia Liber. et III. Od. 2I. 15. tu sapientium Curas et circanum iocoso Consilium retegis μαεο. Nimirum reiecto velo, quo contectus subierat, Ba clius aperit et sub divum ripit abstrusa mentis sobriae consilia, saepe et facinora in occulto latentia. - Vereor, nB Broukhusius decipi se passus sit vernaculae linguae ingenio, qua obnubilari dicuntur ebrii. Refragatur νelato huic Baccho tota Antiquitas, quae non nisi eandidum, sincerum, Veracem novit, et potius lin-mini taciturno vel doloso
vens hominem iacit hila Tem, repertum, laquacem. Hoc nemo elegantius Ex pressit Menandro in Fragmento apud Suidam v.
permittere Ueta ministro tαcito, melius intellexit, explicans: flagitii conscio et adiutori, qui sobrius os obsignatum habebat, ebrietatis opera potestatem loquendι jocere. Haeo nota est loquendi forma ac quasi
Cicero Tusc. Disp. IV. 5. qu aerebam igitur, v
trum Panderem vela Ora tiouis statim au eam au-
rum remis Propellerem. Qua motapliora utiturΡl to Parin. p. 2I9. Heind. καγω μοι δοκῶ μεμνημένος μαλα φοβεῖσθαι, πιοῦς χρη
ooe λόγων. Ubi etsi non necessaria, quod suciis lax gimur IIeindoriis, admo dum tamen probabilis est Cornarii coirictio πελαγος λόγων. Properitus ΙΙΙ. 9. 5. Quid me acribendi tam Mastum mittis in aequor pNon sunt via meae grandia Mela rati. Sed haec quam aliena sinta tacito ministro, Per ebrietatem animi operia r cludente, Nemo Non inici
ligit. Falsa igitur est Scaligeri emendatio, Per--εiι ςela. Ab huc multum
322쪽
LIBER I. E L E G. I X. discrepat longeque est pro- habilior Santonii co11iectura permisit lora, sive, quod initii in mentem Venit, frena. Ait quidem
Heynius, Quam longo P mota et abhorrentia sunt a leni elogiae spiritu Otinollitie colaiecturue, per
na I iii Statio te vorsari putes. Sed rectius scripsisset vir praes titutis8imus, in Platone. Nam etsi multi utriusque generi' scriptores hoc usurpuriant, nemo tamen aptius Platone, ut qui codem loco
iungens, quid inter hancillamque intersit, optime demonstrat. Nempe tu ProtuFora T. I. p. 553. A. Hippias Socrati, P plexe loqueriti, multoque contra fluenti Protagorae
ραντα γῆν. ΝOu igitur dubium est, quin Permittere frena, homini iacito per Ebrietatem sine ullo verborum tumore dici posea sit Bacchus, is qui Αύσιος ἐστι καὶ Aυαῖος, μάλιστα ει
In ista autem lectione, quam Uossius e cod. Guelf. in contextum intulit, Permisit laeva ministro, ego non manum Tibulli agno-SCO, Sed magnam librarii indocti scaevitatem vessinisteritatem. Huic longo i Praeserenda est Mureis Probata lectio , permisisauepe ministro - in qua nemo osset ideret, si libris scriptis sine aberratio
confirmaretur. Verum e nim vero emendationes istae, quas Rdhuc recensuimus, Verendum est, ne Omnes sint inanes et
loco alienae. Quidni enim servetur lenad quam 1ectiOIIem exprimunt libri haud pauci, Stat. unus, Vindob. Monac. Goth. et Exo. Lipsit. Ea cur of fensioni fuerit et mutationi obnoxia, ratio in promptu est. N empe Ioco
Atqui hoc genus hype bati auctores habet gravissimos tum graecos scri-
Plores tum latinos. Vido uac infra dicentur ad ILQur Did erat m
dieae incerat artis amor. Diuitiam by Coos e
323쪽
Ipse Deus somno domitos emittere Voa
Iussit, et invitos facta tegenda loqui
Haec ego dicebam: nunc me flevisse Io quentem, σ Nunc pudet ad teneros procubuisse Pe- des.
1unc mihi iurabas, nullo te divitis auxi' Pondere, non gemmis vendere Vel lo
v. 31. Ta mihi: Nuni, sussiciat lacum ad scribere similem Horatii I. Set m. I. 88. egregie nuper illustratum a Wolfio: At si cognatos nulla natura lassiore Quos tibi dat retinere
3O. NUNC PUDETJ Ed. a. 147 2. Non pudet.
BAsJ Edd. Venet. Tu milia. Ed. Vet. Tunc mihi. Planu. Tum mihi. Hoc melius, quam Tunc mibi, melius etiam quam Tu mihi; quod libri quidem multi habent, sbd librariorum; nisi fallor, culpa, post illa
v. 29. Haec ego dicebam, oppositionis gratia scribentium, Tu mihi ει bas. Vide, quale Supra annotarimus ad EL έ. : Haec ego. tum Bacchi -. Cod: Paris. Tunc mihi iurabas nullo tibi. Ed. a. 147 2.
Tu mihi iurabas nulla tibi diuitiis auri.
VELLE FIDEM J Ed. 1472. - nun g emis frangere uelis Ad em. quod est etiam in Edd. uips. Vicent. et Reg. Lee.
Cyllenius in commentario Diuiij rod by Cooste
324쪽
Non, tibi si pretium Campania terra da
Non, libi si Bacchi cura, Falernus
Illis eriperes verbis mihi, sidera coelo Lucere, et puras fulminis esse vias Quin etiam flebas: at, non ego fallero doctUS, Tergebam humentes credulus usquo
Quid faceres, nisi et ipse fores in amore Puelial PSit, Precor, exemplo sit levis illia tuo
V. 39. legit perdere pro vendere, quod habent in Contextu Edd. VenCt. 55 - 56. ILLIS ERI PERES VERBIA MIHIJ Cod. Paris. eriperet - coeli. Ed. a. 1472.
Illis eriperes uerbis mihi Udera caeli. Sed coelo ex uno Statii Vaticano, cui acceditGOuI., restituit Broukhusius. Porro idem edidit, - et Puras fluminis
Certe ire legitur in Vatic. suminis in muΙtis, ut
in Cod. Paris. Sed confusio orta Pst e loco si mili I. 2. 45. . Hanc ego de coelo ducentem sidera Midi, Fluminis haec rapi-ui carmine De lie
quod confirmat liber Monac. qui habet, sidera caelo Ducere pro Lucers. 59. QUID FACEREA, ΝISI ΕΤ IPAE FORES J Ed. a. 14 2. Ouid facerem. Heynius locum ita capit: Quid faceres, si puellam non amares, illocque adeo α Nemesi metia Macares
325쪽
O quoties, Verbis ne quisquaan constatas
Ipse comes multa Iumina nocte tuli pSaepe insperanti Venit tibi munere nostro, Et latuit clausas post adoperta fores.
Νiliit melius succiauit Edd. euet. Quid si erem. Ed. Vet. ut Ald. prior, Quid faciam. quemadmodum D-tiam libri scripti Variant. Unus Statii, tres Gobh. Quid dicam, quod, ut ψδε fores - . Quod Non intelligo. Terentius Phorm. I.
Quid faceres, si' aliud quia graoius tibi
4O. SIT, PRECOR, EXEMPLO SIT LEVIA ILLA TU JCod. Paris. sic lenis illa tuo. Ab initio praestat legere Sed pro Sit cum Edd. Rom. Lips. quibus
praeivit Ed. a. 147 2. quae ita habet rSed precor exemplo ait lenis illa tuo. 65. AAEPE IΝSPERANTI VENIT T IJ Vide supra ad Ι. 6. 59. Haec mihi te adducit: Phaedromus apud Plautum Cur . I. u. 5 i. ad sores Planesium exspectaus: qui me in terractinue Fortunatus erit, si illa ad me bitet, Palinure pIn prunis comparandus est Trabeae locus apud Ciceronem IV. Tusc. DuΡ.
Lena delinita arVento nutum Obser abit
res patebunt; de δε- Proinoo Chrysis ubi me adspexerit, macris obviam mihi
Veniet, complexum exoptans meum,
Mihi se dedet. 44. AT LATUIT J Cod. Paris. et Ed. a. Sed latuit.
326쪽
Tum miser interii, stulte confisus amari: Nam poteram ad laqueos cautior esSo
texta habet Tum. Sed hoc typouietae acceptum Tescies, non editori, qui in Νotis se Tam rePO-suisse gloriatur, idquo Iu- vitis libris, quod sciam, Onauibus. Hoc, inquit, ad
seriem orationis necessarium, illud otiosum est. Ego contra Tum plane necessarium, Tam PPOrsus otiosum, ne dicam, vitiosum esse aio. S lis frequens est formula perii miser, Perii misera. Quis umquam scripsit, Perii tam miser, inmmI-
scripsit, quo iure ioc loco expellitur particula Tiam,
qua antecedentia et consequentia unice inter se
copularitur 3 o Tum, ait Tibullus, interitum mihi ipse parari, quum iuranti tibi v. 51. fidem tribuebam; tum perii, quum tibi, ad puellam Propexanti V. 42. Ipse comes multa lumina nocte tuli. Tum prosccto studius sui et veCors, qui consederem me a te amari. Sed nolo pluribus Verbis uti, ubi res ipsa loquitur, quum praesertim instent graviora. Νam facere nou POS- sum, quin hoc loco expromam obse utionem, ad univcrsum illud Criticae genus, quo haec Carmina affflixit vir caeteroquin eruditissimus, pertinentem, quod Vocaverim hyperbolicum, res scilicet
ultra modum et Veritatem auFens verbis adventit iis, ad sensus hominum frigidiorum fortius seriendos potissimum adpositis, quales sunt particulae exclamationis. Nec longe quaerendum est exem-
Ilum. Hoc ipso loco Titillus , stultae illius considentiae, qua sibi imponi
PRSSus est, Caussam allaturias, more suo simpliciter scribit: Nam poteram αδ laqueos cautior esse
327쪽
TIBULLI 45 - 46 Ierabilem esse ait particu lam Ναm, eique substituit Ahi verbum esse ultro iuisse transformans: Ahi poteram ad laqueos cautior isso
Quod si forte opponactlocum similem I. 4. op. Solis aeterna est Phoebo Bacchoqiae tu
Nam decet intonsus crinis utrumque de
non illo hoc tulerit. Demonstravit enim Per Cou-iecturam, legCndum esse, Quam decet intonsus crinis utraramgue deum IAt insi a lanieti scripsit Tihullus II. 5. SI. Fistula, cui semper decrescit arundinis
Minime gentium t Scripsit enim TIbulius, ut illo
Urto scit: Et cadamus cera tu gitur usque minor. Enimvero II. 5. IOI.
geret hic potus iupe-nis maledicta Puellae, Postmodo quae Dolis irrita jacta Delier Nam ferus ille εuas plorabit sobrius i-
Albius sca ipsit: Iam ferus ille suae Plorabit sobrius tuom, Et se iuriabit mente, fuisse mala. Νi illo tamen, inquis, mDdo mihi eripiet interpola tof illud Namque, quod legitur III. 4. 56. Ima Didebatur talis illudere palla:
Namque haec in nialido cor Pore pestis
Hic quidem toto coelo ab-EI'rus. Legendum enim Euet, Ptque adeo nunc legitia D: Quae cocco nitido COUOra Vestierat. Quae quum ita sint, valde dolendum est, unum adhuc superesse locum,
hoc vitio laborantem, qui ossugit Editoris sollertiam
Optat idem in Menis, quod nos, oed tectius optat: Nam pudet haec illum dicere Derba
328쪽
45 - 46 LIBER I. E L E G. IX.Σέs Dubium enim esse Non potest, quin hoc etiam loco logi debeat longe maiori cum efficaciat
quemadmodum in hac ipsa Elegia, qua de agimus,
adhuc legobatur V. ψ3. At me nunc nost Ti, Pieridumque pudet y nunc legituri Ut me nunc nostri, Pieridumqus Pu
det IHoc quidem ad modiunillum, quo supra I. 3. 9.
55. Pro eo, quod adhuc legebatuΓ, Vel mrser absenti moestas qZuzm εαγε querelas Coniicit, et lacrimis omnia Pluna madent ιnuue legitur: Veli miser absenti moestas quam 3ave querelas Coniiciti ut lacrimis omnia plena madentiet hoc rursus ad alterum modum, quo statim El. X. 5. Pro Viagata scriptura, At nihil ille miser me- ruit: uos ad mesa
mmo repositum vides o ConieCtura:
Ni nihil ille miser mo- ruit : Nos ad mala
Quid aliis accidat, nes io. Mihi hoc genus scriptu-Tae vernaculo potius poό-tae corivenire Videtur, quam Romano, ad homines scribenti, qui sensum simplicitatis nondum plane deposuissent, quem paullatim exuerunt Ro- Ceuliores, a Natura illi quidem minime recentes, sed, si humanitatis progressum respicias, Veteres ac Senes vel, ut Tibullus alicubi scribit, Deteres Mncs. 66. NAM POTERAMI Pe
pauci libri Mn habent, quod edidit post Scaligerum Brou usius, adposito ad finem versus interrogationis signo. Plurimi Νam, quod recto Vulpius resert ad illa
stulte confatas. Cautus ad laqueO3, ut cautus ad
fraudes apud Claudianum XXI. usi. Horatius L Ep.
329쪽
Quin etiam attonita Iaudes tibi mento
At me nunc nostri, Pieridumque Pudet.
Illa velim rapida Vulcanus carmina flam
Torreat, et liquida deleat amnis aqua. Tu procul hinc absis, cui formam vende-
Et pretium plena grande referre manu. At te, qui puerum donis corrumpeYe es
Rideat assiduis uxor inulta dolis;
V. 43. Ut me. 5 I. formam eui. Caulus enim metuit fo-υeam II Pus acciapitergiae spectos laqueos et opertum miluus ha
i laudes. Versibus insignem te pudet ectae mei . 51. TU PROcUL HINc ABSISJ Exc. Sealig. Sit Procul a nobis, formam cui-quod arripuit Broukliusius. Hey11ius, Fatendum est, inquit, totum disticlion neo sententia uec loco, quem obtinet, satis se probare; resecto Contra egregie procedunt omnia. Assutum arbitreor ex margine. - Cod. Paris. et Ed. a. 147 2. Tu procul Mnc absis,
330쪽
Et, quum furtivo iuvenem lassaverit usu, Tecum interposita languida veste o bet. Semper sint externa tuo vestigia lecto, Et pateat cupidis semper aperta domus. Νec lasciva soror dicatur plura bibisse Pocula, vel plureS Omeruisse Vi TOS.Illam saeps serunt convivia ducere Baccho, Dum rota Luciferi provocet orta diem.
56. INTERPOSITA VA-sTE J Ju la ac veste detestauda modum excedi LPaulus Sticulo ep. 6. apud Rulmkeiatum Ep. Crit. 1. p. 7o. Semiramidis eam muro adsimilans ex prava, non digerim cum Toupio Synesii, sed potius Luciani imitatione, cuius Iocum adscripsit Hoynius, Dial. Mereta'. XI. TLλος διετεθιζες τὰ μεrαξυ η-
το διατεθι 1μα. Propertius ΙΙ. 15. 6. simpliciter: Interdum tunica duxit operta moram. 57. SEMPER SINT EXTERNA TUO J Hunc verborum ordinem servat Ed.
Semper sint eXtrema tuo Mestigia lecto. 6o. VEL PLURES EMERUISSE VIROS J Uuus Scaligeri nec. quod admisit Brouklinsius. Aldinae Mel. ut est in quibusdam libris. Antiquiora eXCmplaria, tu his Ed. o. 1 72. quam plures em ruisse MirOS. 61. FERUNT J Ed. n. 1472. ut Lips. ct Vicent. ferant.