장음표시 사용
431쪽
At mihi per caedem et facinus sunt dona
Ne iaceam clausam flebilis ante do
Atii rapiam susponsa sacris insignia fariis: Sed Venus ante alios ost violauda mihi. ς Illa malum facinus suadet, dotali namque
Dat mihi; sacrilegas sentiat illa manus. O pereat, quicunque Iegit viridesquo
Et niveam Tyrio mu ce tinguit ovem l
PANIS Edit. Veteres Phania. Velaeti. QS. fanis. ut est in Codd. P vis. et Lips. Unus ΙΙeius. ct Hanab. donis. Quidam libri, ut AsLew. aliique apud Brouklius. lectionem ex libent, quam probavit Scaliger: Aut rapiam suspensa λ- cis insignia sacris. Sed recte Heynius: ins gnia li. e. doliaria TEPO-nebant e in sanis. Non in locis privatis. Heinsius, tholis. 2l. ANTE ALIOS EsTJSic Edd. a. 147 2. ViC. Reg. Lep. In Voncit. 149I- ante alias. quod fuit etiam in Cod. Paris. sed
tum est in alios. Duo Anglicc. pro est habent sit. Col. Pro mihi habet Deos. Hoc librarius liuo transtulit o IV. 15. 16. Quae sola BDict alios est mihi mogna
432쪽
Haec dat avaritiae caussas et Coa puellis Vestis et e rubro Iacida concha mari.
omnes, nullus amaragdol. 29. HIC DAT AVARITIAE
CAUSSAs ET COAJ Libri scripti hoc loco varia ut,
si quod principes a 147 2. Venet. Reg. L .
et Veneti. 1401 - habent Causas: et Choa; Vicent. causas et caea. Duo Angli C. Hinc dat noaritiae causas hinc Coa puellis. Mino: ab initio item exhibent duo Voss. IIIIus Hac, alter Me, tertius Hic et. Ex qua lectionis diversitate satis patet, latore aliquod in hoc versu men Ilim, idque quaerendum osse in pronomine Hic, quod in si istima Versatur varietate, non in copula et, quam de mendo suspeciam habens BDOukhusius lectionem intulit, exiliversis libris concinu
Nio dat asea ritiae stimulos: hinc Coa puellis Dousa malobat Hinc dat. IIo iusius Sic dat, Uey-11ius nc uat, ita ut
duae subiiciantuΓ maritiae Caussae et Coa vestis
puellis dat Coa Mestis, alterum con Cha, ita tertia latere debet in verbis modat. Ea autem est, qua' Proxime commemorata fuit, niDea ODia, id est, ut Cflenti erbis utar, VPΙ-lus Ovis album, murico tinctum, sive Pur Purea Mestis. Nam quod V. 27. otiam Mirides smarasdi
pedire poetam non poterat, quo minus orationem ita colatinuaret: Haec daeaoaritiae caussas et Erunt tamen, qui pronomen ad rem, os. 27 - 28. Commemoratam, universe
reserendum et, quod fieri item possit, legendum ess existiment: Hoc dat asaritiae caussas et Coa puellis Vestis et e rubro lucida concha mari: Haec fecere malaS. So. E RUBRO LUcIDA
433쪽
Haec succre malas; Iitiac clavii ianua sensit, Et coopit custos Iimitiis esse Cariis. Sed, pretium si grande seras, custodia victa ESLNec prohibent claves, et canis ipso
editiones a rubro habent.1ino V KH. Ex huC am1Otatione colligebam, sic legi in Venet. I 47O. et Brix. 1486. Sed excipieiadam esse Venetan . Persuadet accuratissimi Santenti 11o- ta ad Balbum p. 1354. EXEInplaribus ab IIeynio recensitis, quae ct, non a, exhibent, addo tres meos codices, Velaetam 1475. et
Rhegiensem; 'iod firmat Statius IV . Silv. VI 6. Addo etiam avtiquiores Edd. a. 147 2. item Lips.sino loci et anui indicio,
bro; cui Iectioni Aldus ite-Tum substituit e rubro.
Sic IegituP et iam in Codd. Paris. Lips. et septena libris apud Vossiuiu. M variant libri in simili versu Propei iii III. 15. 5.
Et Oenit e rubra COU-cha Erycinα Salo. Pro concha Cod. Lips. habet vocem inexplicabilem, nisi 1allor, tunica. SI. CLAV1M IANUA SEN-sir J Libri etiam Hosties, Cla Dem - sensit. Ald. IIIo. sentit. Charisius p. 1OI. CLO . Tibullus, hinc claDim ianua sensit. 33. CUSTODIA VICTA' Est J Cod. Guar a. incerta. B PII. Uincta est. Ρα- is. ab omnibus libris discedens habet:
434쪽
Heu, quiculaque dedit formam coelestis as
Qualo bonum multis addidit illo malis l
V. 36. abdidit. 56. QUAI E BONUM ADDIDIT ILLA NALis JCodd. Paris. Lips. Edd. R. 147 2. Vie. Reg. Cum aliis tittulit ipse. Veneti. 1491- attulit ille. Non malo. Unus Broukli. Coiberi. Voss. I. u. abdidit. Excerpti Italic. Heiris. addiatat, ut est etiam in Dresd.
eem altera lectione abdidit. -quod Probat em, iu-quit Heynius, nisi do sorma, quae latere nequit,ngeretur. Praeclara Ob- aer atio, qUam miror suctra
non secisse Vossium. qui Contra, Vera, ait, lei: lioribdidit hunc reconditiam sensum habet: pulchritudinis bonum tot malis aVa-
vitiae quasi abditur; pulchritudinis splendor aVu-xitia obscuratur. Talem ego sententiam non poeta
sed pliilosopho dignam Iia-LUETim, V. c. Seneca. Sed
Eeneca poeta Hipp. 918. O sita fallax, abditos
λωιisque pissctu'am turpibus faciem in tuis. Quo uno loco defungi potui am. Sed quoniam dis-Puto contra tam subacti ingenii poetam, addam Io- cum Sol,lioclis de Oed. Reg. qui aedes Paternus ita alloquitur V. 1595.
Hoc non intellexit Eustathius. Recte quidem inter pretatur Μusgravius exterue Pulchrum, interne
morbis late ibus plenum, sed poterat latinius Vertere formam Vel speciem intercutibus vitiis madentem, ut scribit Gellius XIII. 3. Forma igitur domina tur hic et illic. At enim- Cro VDrbum addidit languet, pracsCrtim post dedit. Mihi vel propterea placet. Vide I. 1. 5o. Nec poterat Tibullus melius repraesentare deum bona cum malia commiacentem. Hom. n. co. 554.
435쪽
Hinc fletus rixaeque sonant; haec deni
Fecit, ut infamis hic deus esset Amox
Limo coactus Particulam undique Dese tam et insani leonis Vim stomacho ud-
Seneca Agam. 589. Heu quam dulce malum mortalibus additum
Vitae Effrua amor. 57. HiΝC FLETUS RI- .XLEQUE SONA. NT J Hunc structuram exhibent Codd. Paris. Pt Lips. Ed. min. R. 14; . Aldd. - Hinc rixae fletusque Ed. mni. R. 147 2.
1479. icent. Reg. Lep. Brix. Veneti. Proprie vi Nae εοuant, non fletus, id est, lacrimae. Iuve s.. 51. Hinc ieiunum ossium rseu iurgia primo
Incipiunt animiis arde Iibus, haec tuba ri
53. UΤ INFAMIS HIC DEUs ESSET AMORJ Lectio haec vulgata est, si Hemio CP dis, ab Aldo. Nempe inani i quis Edd. quas issct consulere potuit, ut Vicent.1Ieg. Lep. Veneti. 1491. et tuas consuluit Broukhusius V euet. 1475. et Brix. quibus adde Ed. mRi. a. 14 2. legitur hinc deus. At hie detis habet iam Ed. uiu. R. 147 2. e libris sc tis Codd. Paris. et Lies. unus Gel, h. cum aliis, nisi fallor. Heliasias adscripsit. Forte, sic deus. Satis dubitanter. Nec lioc di-
436쪽
At tibi, quae pretio victos excludis aman-
Diripiant partas ventus et ignis opes. ωσ
mun habuit, quod commemorarUt, Broukliusius, qui aliacoluthou in hoc distictu, deprehendisse sibi visus, ipse emendabat: 'it, ut infamis Inim
Hein silini haud dubie metrum adduxit, ut sic maruiet quam hic, quemadm dum supra I. 4. 44. nimbifer substituit pro eo, quod vulgo legitur, Venturam admittat
1dem tamen non ossendit in hoc vel su Ovidii IU. Trist. 5. 68.
a itiosa auia. Constantior Bentleius ad Horatium III. 5. 17. Si non periret inmiserabicis. Nam quum paullo ante III. I. I. docuisset, brevem syllabam in hac caesura non admisisse Horatium,
bari intelligens, derelinquendas illas esse haud o scure prodit, nisi sorte legendum sit, partim cum Glareano: Si non perirent inmiserabiles Captioa proles. Quod uenucio excidisse miraberis. Vide otiam.
ad III. u5.18. Ego, qui S a fra Coniecturam attuli ad I. 1 o. 49. CRtullum scri psisse loco satis VeXato, Iuppiter, ut pereat Omne genua cha --bum; nunc, quum etiam in subsidium veniat littera si, de cuius vi dixi ad I. g. 61. II. 1. 58. minime dubito, quin scribi potuerit a Tibullo, Fecit, ut infamis hie
An ita scripserit, disputat Heynius. Potest, inquit. in hic deus latere aliquod Amoris epitheton, quod
Quidni potius nominis Cuiusdam ablativus, pendens
Praestat, nihil mutare. B ne Wundet lichius comparavit Proportium Ι. 7. 15. Tu quoque si certo Puer hic concuaserit arcu.
437쪽
Quin tua tunc 3uvenes spectent incendia laeti, Nec quisquam flammae sedulus addat
Seu veniet tibi mors et neque erit, qui Ii,geat, ulluS, Nec qui det moestas murius in exse
V. 4 I. tum. 45. veniat - nec.
Vide annotationem ad III. 6. 25. Supra u. I. 79. Ah miseri, quos hic graviter deus urget sat ille Felix, cui placidus leniter a Fat Amor.
cit. etiam Vicent. et Reg. Lep. Illa tamen alibi lianc diphthoiigum mutat tu e Simplex. - Waarderiburgius corrigit, nec deua. 4o. DIRIPIΑΝΤJ Cod. Ρaris. Erristians. Lips. Eriapiat. Edd. meae Eripiant. 4 I. QUIN TUA TUNC Cod. Lips. Quam tua turio -- func hoc loco et scripti
insuavem atque hiulcum pronuntians Broukhusius reposuit Seu tibi mora νε-niat. Perperam, quum nounus quidem libet licio structurae faveat, pauci etiam Meniat exhibeant pro Meniet, quod habet omnis antiqui Εditio, Codd. etiam Paris. Liys. alii. Nec huic lectioni obstat, luod sequiatur , eril. Nam haec legitima est consuuctio, Si Oeniat - non erit; cui item Brou k iusius e Dougae vel Scaligeri coniectura substituit sit. Vido I. 4. 65. I. 5. SI. et locum simillimum ΙΙ. 6. S. Et seu Io a virum te
latus ire volet ΤΡorro libri variant, aliis nec erit, aliis neque erit
438쪽
45 - 44 LIBER II. 355 praeserentibus. Ego neque
perio in Ed. Ρlantin. 1569. non dubitans, quin Praeiverit Muretus. Accedunt 4 ibri Uoss. nisi salior, Sex. Caeteri editores tacent. Mihi nunc Tibullas scri- Psisso videtur neque erit, sequente Nec qui det
Nam nequo tum plumae, uec stragula picta sOPOrem,
Nec sonitus placidae ducere posεit aquae. Ubi unus liber offert ne-GMe stragula, quod apud Tibullum ne per metrum quidem admitti potestariario structuram frequentat etiam Propertius, V. C. I. 14. 13. II. 15. 45. IV. 11.41. ubi Lachmannus P
Ne neque censurae legem mollisse, neque ulla Ego contra I. 12. I9. reposuissem e Borrichiano:
alti neque amare aliam, nec ab hac discede-- re fas est; Pro neque ab hac, idque
Ieii ad Horatium ΙΙΙ. II.6S. ad quam unimum advertisse non Videtur vir doctissimus, Inte de hac rodisputans ad I U. 5. 5o. E L E G. IV. Nescio tamen an cautio adhibenda sit ut l1oc ipso loco, cui comparabis I. 12.5 - 6. i ta altero, quem l tactum ille reliquit, II. 27.
neque hic Boreae sa-bra neque arma timet.
Quam cautioncm sudiet Benticius ipso. Νam P TCarmina, quae dicuntur, et Epodon librum satis illo Constatis fuit, Disi quod
manum cohibuit u corrigendo II. IO. 1 - 2. Ubi vero ad Sormones perV nit, sibi ipse repugnans diruit, aedificat, semel adcolatam rem abiecisse videtur. Nam I. Semn. 6. 68. in commentario locum IU Carm. 12. I. ita describit litteris distinctioribus t Miserarum est, neque amori dare ludum
neque dulci Atqui illic ediderat nectamori. Ergo hic idem accidit viro summo, quod ei
nis Alcaici modo diximus ad v. 58.
et Lips. Obsequias. Exc. Lips. et Ρocch. unus Heius. Nec qui det mosatasmauibus exsequias.
439쪽
ur At bona quae, nec aVara fuit, cenium Hiscet annos Vixerit, ardentem flebitur ante rogum. Atque aliquis senior, Veteres veneratus
Annua constructo sexta dabit tumulo,
Et, bene, discedens dicet, Placideque
quiescas, Terraque securae sit super ossa Iovisi
Vera quidem moneo; sed prosunt quid mihi vera λIIllius est nobis Iege colendus' amor. Quin etiam sedes jubeat si vendere avitas, Ite sub imperium, sub titulumque, La
I. 6. 77. At quae Ma 5. 61. placidaequa Ed.
NiouJ Idem hemistichium 53. sEDRs IUBEAT sIJ habet Iuvenalis M. 587. Prorsus mendose Cod. Atque aliquis senior, LiΡ3. εede 3 . iubeas sit. qui publica fulgura Proacriptione aedium Condit. --titulum ira idem est quod proscribi 69. DIACEDENs DICET Vide in primis Ciceronem PLACIDEQuEJ Cod. Lips. IIL de Onic. 15. 7. seq.
440쪽
quidquid habet Circe, quidquid Μedea
quidquid et herbarum Thessala terra gerit,
Et quod, ubi indomitis gregibus Venus
Hippomanes cupidas stillat ab inguine
55 - 6o. QUIDQUID HABET CIRCE - BIBAMJ Heynio haec abrupta et hiuI- Ca, neque satis inter soraexa et coniuncta videbantur. Ego lubens a eclo sententiae eorum, qui
tria haec disticha loco suo Posita nec aliunde illata existimant. Apponam similem Platonis locum Euthyd. p. 344. ed. Heind. di υμῖς οἱ νεοιωςπερ ἐν Καρὶ ἐν δειοὶ ε ω o
niat id, quod ibi narratur. Non igitur erat, avare dubitaret Heynius de sententia Tibulli, cuius vim ipse his verbis bene explanavit,
Non modo bona mea Vesedere et disperdere puellae caussa in animum inducam, sed etiam extrema quaeque mala perferre 3 hoc scilicet proverbialiter ut exprimat, se Vol latex
rum, si modo Nemesis etc. 56. THESSALA TERRA GERITJ Hanc lectionem tuentur Codd. Paris. et Lips. - Ed. mai. a. 1472.
Veneti. dedit. Sed gerie Ed. min. a. 1472. Alta. Scaliger genit. 57. ET QUOD - VENUS AFFLATI Cod. Lips. Et quidquid. absurde adeo moX uetus, id est, Mintuo amat amores. Tum V. 58. by Gooste