장음표시 사용
461쪽
Passis crinibus Vultum texerit. Sensum ille quasi Per transennam vidit. Scaliger, descripto versu, sicut accπerat, Iacta pii fuans et caput ante comas; ita commentatur: -INCΡto. quasi potuerit alterum siue altero. Sed legendum: Iactapit susa set caput rante coma.
Set pro Sed dedit ansam Errori. Haec, inquit, di- Nit abreptilia illa sed non prius invocato Plioebi numine, quam effusa coma caput iactaret. Nam sanaticorum hic erat mos, ut capillum funderent. Plautus:
promittam. Recte; fanaticorum hic mos est. Sed illi non, quasi ad praescriptam regulam, Prιrnum caput iactanteisusa coma, deinde invocant deum; sed uti O et eOdem tempore et deum invocant et caput iactant otcomam essundunt, Vel potius prosundunt. Huc animum advertere debebat Scaligor. Νuuc particulam ante sumen8 Pro ad- Verbio, non, quod debebat , Pro praepositione,
verba et sententiam corrupit Tibulli, Do dicam Plauti. Plautus Rud. ΙΙ. S. 66. Capillum promittam,
optumumst, Occipiamque ariolari. AScaligeri auctoritato dis- codero nefas Visum PDSterioris aevi criticis, donec
tandem Hernius ad pristitiam lectionem et Statii constructionem rediret,a em tamen ipsam non Satis illustrans. Primum iaci e comas vel simpliciter, vel adiecto nomine dei, cui iactantur, formula est fanaticis propria. Varro apud Nonium p. 67o. 23. Gothola. tibi nunc semi-
tem iactant Galli. , Gallus in epigrammate Antipatri Sidou. Ana1. T. II. P. IS. Θμβηrους δονεων λυσ
ticis proprium Drat, dere comas ante caPut .elaute frontem, vel crines pendulos rotare in Circulum, quod scribit Appuleius VIII. P. 172. ita, ut
faciem, quod idem scribit IX. p. 193. ed. Prio. Ad quem modum Cornelia in-
462쪽
ducitur, occiso Pompeio, a Lucano IX. 17 I. ut Oisa si lacrimis exhausta, solutas In vultus flilsa Comu' Cornelia. ΙΙoc Euripictos simpliciter dicit Irooσεἱειν πλοκαμον Baccli. 918. tibi, Postquam uacesius Potitii eo obiecit: Hr σοι πλοκαμος
Huc pertinet locus Ovidii, laudatus ab Hoynio, LFast. 5OS. de Carmonia: Usque erat, immissis pureim stetit anta capitiis. Magis tamen liuc pertinet locus quidam Lucilii, unde simul discimus, comas ante caput 1 usas propria voce a Latinis vocari capronas. Nonius C. I. P. 435. Gottios P. GPronae
te frontem sunt, quasi a Capito prouue. Lucilius Satirar. libr. VII. Aptari caput atque comas suilare c3ΡΓο-
Alias, frontibus immis- Sas, ut mos fuit illis. Quo loco si sorte quaeras, quibusnaan mos ille fuerit, de quo loquitur Lucilius, Ilaud equidem dubitavcrim respondore, esse fanaticos vel fatidicas easdum, doquibus uos cummaXime loquimur. dam, quod primo loco dicere debebam, fanaticis mos fuit, comam alere, capillum promittere, ad memplum Apollitiis. 'uem Marsyas, coma relicinus, apud Appuleium Florid. P. 559. eu. VOuU. culpabat, quod esset coma intonsus. Iam Primum, inquit, crines eitia Praemulsis antiis et promulsis capronis aut ventuli et propenduli - lingua satidica. Sic item Bacchae dicuntur sacrum deo suo Pa-εcere crinem, duce Euri
quo deum. Tantum igitur abest, ut locus Tibulli emendari poscat, ad modum praesertim Uossianum, ut locus
Lucilii emendari debeat o Ioco Tibulli. Quid enim est, astari capu/8 Qu modo hoc convenit iis, quav
463쪽
Quidquid Amalthea, quidquid Μermerua
dixit, Herophile Phoebo grataque quod monuit ;
Alias, frontibus immis-εas, ut mos fuit illis. 67 - 68. QUIDQUID Α-
Use, precor, quid canat tira, coce. Ut hoc dicat Tibullus: non tantum doco Messa linum, quid caunt Sil)ylla Cumana, Verum etiam, quid suid
Amalitica cacteraeque di-NCrunt, Et quus sortes Tiburtiua pDP 1luuiina Portarit. Quam rationem speΓ-neus Iicynius, manifesta, inquit, res est, excidissollic uoti nulla, quibus aditus parat alui' ad ea, quae Sequim tu P. Sed liaco restiora magis mBmsesta est, quum ratio illa Murcii, quae mihi ci iam contorta videtur et olumbis, nec Carminis argumento CDu- veniens. Oriam Ueynius, ut erat versutilis vir iuge- Dii, altorum statim expro
leni uigrossionem 1 dimussuPra V. 25 - 58. nec dissimilem indicabimus inii a V. 91 - 94. Haec igitur potior milii videtur solitentia Ileyiiii, quamvis non doceritis, unde Pen Dalit eo iunctivi portarit, Perill-leritque. Nempe I thulli fabulam de Sibylla Tiburte, qtano Sortos Pornuvium sicco sinu portarit et Pertulerit, l1oc ipso modo, id est, ambigue et dubitanter, tamquam Nem fictam, Commemovat t designat. Quod genus scribendi frequCUS UAt U. C. apud Ciceronem II. Div. 6o. Sed haec quoque in Wbmptu sue-
ius loci lectio dubia est et lucerta. I lli ut apparet, Ne ro iten hoc lOCO aioli bene dici Phoebo grHtam,
464쪽
LIBER II. E L L G. V. invocet poeta. Turri ne illud quidem certo SCimUS, scripseritii e Til, ullus Mer-yned Sia, quod BPOuklin-Sius, auCloi e Salmasio ad Solitium P. 78. PrimuS Te-3Osui L, uri Marpesia, quod iubent libri sero omneS, etiam Paris. Edd. R. 1672. Vicent. Rug. LEP. etc. Cod. Lips. A qui Heroplatile se ipsa RIam PeSiam . vel Ma pessiam venditat in carmino apud PausaIlium, ut credibitu sit, coniuncti in h. l. legendum esso, quiuqtitu Marpesia dixit Her plute, quod V D-Sius .etiam suspiCatur, legens tamen Mermessia, et nomini Phoebo substituens Domo, quod est ii omeli Sibyllae Cumanae. Sed propius a Phoelo abesset Phyro, Sibylla Samia. Suidas r
Samiam, de qua scripsit Erato, henes in antiquis annalibus Samiorum re- Perias' ae scriptum. Au-Ctor 'lilaestioliis, Quo uerint Sibyllae. apud MOH-tes leon. Biblioth. Cois lin.
Herophilo quidem eximio dici potuit Phoebo grata,
ut patet ex iis, quao narrat Pausanias X. 12. At etiam
Plino simpliciter dici potes grata, scit. tibi, O Phoebe, Vel universu, ut Sibyl-Ia Ciutinua apud Ovidium . XIV. Motum. I 2 o. Seu dea tu PraesenS, Seu di, gratissima, dixit Numinis instar erialem
Per mihi. Sed nolo diutius cum Sibylla digitis micaro. Pro Nerophile Paris. Heriphi
465쪽
Quasque Aniena sacras Tiburs per Rimmina sortes
e Portarit, sicco pertuleritque sinu:
Vicetit. Quodque Albana. Cod. Lips. Ed. min. a. 147 2. Velieti 1475. Brix. Veneti. 149 I. 9S. Aldd. Quasque amana. Pro Tiburs libri sculpti, modo citati, cum Eu. min. tiberia Lips. tibris). Caeteri I 'r-bris. Pauci Tybiara Cum Aldd. - Excerpt. Lips. Quasque Aviena sacras
Huic lectioni susIogantur omnia. Ham , quam
commendat, tumquam uulce veram, Heymus, PTRU- eunte VOssio, in Contextum inserre non dubitavi. . Etsi enim Excerpit. Lips. non Aniena sed Aniana habere videntur, tamUriali, libri, qui Auleua CX-hilaeni, satis constrinant Aniena. Varro apud Lactantium Ι. 6. Decimana Tiburtem, nomine Albuneam, quae Tiburi colitur, vi dea, iuxta ripas amnis Anienis, cuius ingurgite simulacrum eius in Dentum esse dicitur, t nens in manu librum. UOdo corrigi facile possunt verba Photii - is enim auctor est Quaestionis, nisi O cit alae - apud Montei alconium: ἐπὶ πασι δε- καrη, ἡ Τιγουρς ἰα μν --
quae 1ideliter latine convertit Editor. Sed Scali ger edidit, Quodque Ala Ita - Tiberia: scribem, -Liber noster, Quodque Albana. quodque retinebis. Illud Quod creberrimum in ea significationa Plauto. Quod ille diesypriissi.' Haec Scaligeri annotatio paene est Sibyllino carmine obscurior. Qua de re queritur Vosissilis. Sed Scaliger duo hie confudit loca, unum Plauti, alterum Terentii. Plautus Mil. II. 2. 7.
columbam se sectari aut simiam Dicat, disperistis, ni usque ad mortem -- L mulcoasilia.
466쪽
38169 - 7o L I B E R I I. E L E G. V. Terentius Eun. V. 5έ. - - quod dicas milii, Alium quaerebam, iter hac habui, periisti.
Num c clavum est, quac sue rit Scaligori sententia. Ce
ea lΗ testate, quam Supra illustravimus ad I. 5. 47.
Sed hoc aeque falsum, a que scriptura Albiana pro Albunea. Ilius Statii Ouot-qrte, quod placebat Helusio. Enim v ro hic non quaeritur, quot sortes Por- lavorii Sibylla Tibuis, scd qtias. Nisi sorte legendum ait: Quaequo Aniena sacras
id est, Quidquid Amaruthea , quidquid Herophile - quidquid dixit Ti
burs, quae sacras per numina sortes -. Elegans haeo structura, qua Pronomen praeponitur subiecto, ad quod De i tur, fraudi esse potuit librariis, ut rescribererat Ouasque pro Quaeque. UOratius 1Ι. Serm. a. 58. Ac, nisi mutatum. Parcit defundere Minum, et Cuius odorem olet nequeoo Perferre. Rid. ΙΙ. 6. Io. nil eum modum, quem illustraut viri docti ad Eiuip. Hec. 1O58. O si urnam argenti fors
Thesauro in Dento qui moreet avius aptim Ilium Ostim mercatua ara Mil. Q. PORTARIT AICCO PERTULERITQUE sire u JLibri scripti editique penes me perlueritque. LIps. Portaret - perluerisque. Equidem, quo modo Perluere librum ai co ainuesse Bosait i. q. gestare Iibrum sinu per fluvium ita,
gis assequor quam Heynius. Alii praelialeritque. Hoc melius. Coib. Witia duo Stati. unus Heius. Pertuleritque. optimo. Nam quod Vossius tu contextum intulit Praeluetvtque,
Verbum est in tota Latinitate inauditum, sensuque cassum. Proba est animadversio Heyuii, non idem esse portari perferriaque; isnam non omnia. quae portaritur gestanturque, etiam Persemntur. ς Itaque exemplo eius pertuleritque reposui. Virgilius L Aen. 67.
467쪽
Hae soro dixerunt, bclli mala signa, Co
Μultus ut in terras deplueretque Iapis. Atque tubas, atque arma serunt crepi tantia coelo Audita, ct lucos praecinuisse fugam.
Inlaeta Tuscis aequoribus Ra asNatosque maturoaque patres Pertulit Ausonias ad urbeS.
ΜΕTEM J Sic Ed. min. a. 14 2. et Aldd. Caeteri
PLUERETQUE In uno Statii Plurimus M. Caetori Nullus et dePlueritque. Guarii. depuleritque. L,iΡs. Multis et. Florent. i/ι ιρrris. Duo in serra. Scadiger, deplueretque, ut liabent Vii1dob. Monach. Gotii. Et
Atque a os atque astra vocat crudelia ma--
Quod Brou kliusius o Iibris reposuit crepitantia Pro εtrepitantia, iam pri-dUm CXΡΓΡssum 1 eperio iuEdd. a. 147 2. et Rog. LOP. quno, ut princeps, liabet crepitancta. Haec et alibi conliuiduntur. Supinad I. 2. 4'. Pro cre μίμdissono aeris, quod legitur apud Pliniuia1, rescripsi strepitu uiasono. Forsitan vecte. ido uotam ad I. 8. 22. At otiam Livius XXVI. 5. disposita inmuris Campanorum imbellia multitu lantiam cram aeris crepitu, qualis in de fectu lunae silenti nocte cieri solet, e fidit clamorem, ut aMerteret etiam pugnantirim animos. Pr 1 ortius ΙΙΙ. 13. 6.
468쪽
Ipsiuri etiam Solem desectum lumine vi. 7s
Iungere pallentes nubilus annus equos;
LUMINE ViDiΤ J IIamb. Phoebum. Cod. Heius. As-kow. et Collati. Colot. defessum. Sic dicitur luna in deli luto laborare, languescere ς nec tamen defossa lumine. Voss. 5. lumina, quod e Mattii v lere libro iserperam reposuit Brou khusius. Defectum Solem lumiane dicit, ut ILucretius V. 7o5. Corpus, quod cassum la
ne, sicut vicissuri lumen Lunao PTO Ocula ponitur
Quo loco consulatur Mumtus, negans, Latine diei caecos oculos ad Seuecum III. de Beness. I. ot Voro etiam Marklandus ad verba orationis de HarusPP. Responsas C. 18. 58. Antibi luminis obesset Caecitas plus quam libidinis
Huic tamen egregio doctorum pari nemo erit, qui obiicere audeat
147 2. et Re . Lop. aninis. Possis intelligere, ait Huynius, Tiberim. Credi xim, qui ita scripsere, iu-
μον. Sed iam Ed. min. u. 147 2. Vicent. Venetu
469쪽
Et simulacra Deum Iacrimas fudisse to-
perites, Fataque Vocales praemonuisse bo-
Haec suerint olim l Sed tu iam mitis,
Prodigia indomitis merge sub aequoribus:
xhibent aliorum librorum lectionem annua, quam miro acumine Mitscher- Iicli. mutat in Ortus. Sunt etiam, qui nubibus habeant pro nubilus. nec male peram Seneca Oed. 44. obseurα coelo labitur Phoebi soror, Tristisque mundus nubilo pallet nOMO. 77. TEPENTES J Unus Heius. et Guam. r emes. 78. FATAQUE VOCALEA
cantu aliquo, aut sermotio humano vocales. Appuleius ΙΙ. 2O. Iam atα- fuas et imagines incessur , Parietes locuturos,
boves et id genus Pscua dictura praesagium. Ergo
Proportius ΙΙ. 54. 57. Qualia et Adrasti fuerit vocalis Arisu. 79. HAEC FUERIΝT orari lLiber Heius. Voss. 6. et Ed. Scalig. f runt. Unde Brousinusius seminit fuerint. quod confirmant Μο11ach. et Voss. 5. Caeteri fuerant. Fuerint nurio
non Eo sensu sumendum videtur, quo supra ,. 7G.
portarit cepimus, sed optative, ut apud Virgilium VI. 62. Hac Troiana tenus sue
tingue sub equoreis. Alti. 15O2. mergere. quod, nisi sallit Collatio mea, CStetiam in Ed. min. u. 2472.
470쪽
Et succensa sacris crepitet bene laurea flammis; Omine quo felix et sacer annus exit, Laurus ubi bona signa dedit, gaudete, coloni; Distendet spicis horrea pleria Ceres.
V. 82. eat. 83. Laurus uti - dediti G. 8 I. ET-CREPITAT reposuit o libris, post Mi retum et Statium, Broukhusius. MEYN. Sero Venerunt Μuretus, Statius et BrouUiusius. Νam Eeiam exstat in Edd. mai. R. 147 2. Venet. 1475. Vicent. Reg. Lep. Brix. Codd. Paris. et Lo 's. cum paucis aliis G. Ed. min. a. 147 2. Ut in crepitent. Veneti. 1691. 93. quod habet etiam M. ROm. apud Heyuium. Beue Brouis fias, Haec pendent a saperioribus. Procura, o
Ιaurus tua fac erepet cum bono omine in igne sacro.
Ex interpolatione venit, quod huic lectioni adscriaptum habet Gueli. 2.
Homine. Reg. Lep. N mine. Pro erit aliquot I1bri habent eat, non mei. Editi item omnes a te e-neti. 1491. 95. erit. , Est, inquit Broes,usius, certa pollicitatio, et maius aliquid quam optatum aut votuin. Sio Ρropertius IV. 8. 14. Si fuarint colae, re eunt in colla Pa
Clamantque agricolae. Fertilis annus erit. 85. LAURUA UBIα--
Edd. autiquiores. Brix. et Veneti. 1491. 95. Ut laurus. Ald. 15O2. et 151 I. At laurus; quod solam Colinaeanam 1529. habero Brouisusius scribit. Idem Laurus is in contextum intulit e coniectura Heiii
sit, qui procul dubio L-rus uti praetulisset, si Latini uti pro ut in exclamatione, Praesertim Ι-