장음표시 사용
441쪽
558 TIBULLI L I B. II. E L. I V.
Si modo mo placido Μisse alias herbas
BA sJ Recentiores Critici, ut Valaonarius ad Ammon. D. 222. Bumannus Secundus et Heynius cer
go etiam Parenthesis abiiciendi sunt cancelli, quibus V. 5ῖ. circumscripsit Brouisusius, alios fortasse secutus editores, et locus continuo legendus: Si modo me placido M deae Nemesia mea Oultu,
Mille alias herbas mia aceat illa, bibam.
442쪽
Phoebe, favet novus ingreditur tua templa sacer IOS..Huc, age, Cum cithara carminibusquo Veni.
E L E G I A V. Huius carminis compositioiieni paullo dissolutio-
teres Editores, in duas illi par es discerpuntes, quod
unum est ot Contilauum opus. sed propter argu monti sublimitatem et insolentiam ad lyricam PIG-Pemodum assurgens auda-
Ciam. Igitur prima Paraab iDitio ad v. M. in Ed.
νυο alio Phoebi; quibus verbis eiusdem urini Ed. minor addit, et eius lauderi altera, etsistisium S bllae de Aenea et Roma Urbe, in min. Sibiliae paticinium de Aenea. Similes inscriptiones lxa It Edd.
pto Cyllenii, cuius egregiam observatiouem ut PQ- sui V. . I9. in eo lamera ab illo discreparates, quod Et stam continuo logendam iii duas item partes divisam exhibent, d licut Codd. Paris. Lips. alii. Initium huius carminis non lepo nitebit contulisse cum Ritera parte carminis Pindarici, cuius Priores VCI SI Ssupra descripsimus ad I.
443쪽
Νunc to vocales impellere pollice chordas, Nunc precor ad laudis flecterct verba
et Reg. Lep. conchas. Chordae Docales et. qui infra occurrunt V. 78. b ea calea, valde discrepant. Tamen utrumque eodem sei o modo gerulani e Con-Versum Video. Horatius Α. Ρ. 2Φ6.
LAUDE s - MEA AJ Sic cod. Lips. Edd. a. 147 2. Vicent. Reg. Lep. etc. Unus liber Nunc opus. Ostendit librarium coIratructio vexbi precor cum infinitivo. Sod ut P ecor passim apud Ovia dium, ita eiusdem generis
saepe apud alios scriptores cum infinitivo construi, βa mus constat. UOrutius H. Epp. I. 166. Nec Pretos factis decoxari Oersibus opin.
Ovidius Ep. VI. 144. Hiscere meo e libiterra roganda foret. Claudianus XX. a 2. festis illae lusisso diebus
orant, et positis aequae Mas Viηere pensis. Porro pro ad laudes meas Cou. Paris. cum Per paucis aliis habet ad lauiaea - ιum. Quae lectio orta e t e disticultate. quam
perba ad Muiles vinaa H-ret idem quod Uerba redigere in numeras ad Ia dandum me, quod absu dum; - ω es tuas, ad laudandum te, nunc nihil ad man. Hoc Precuti P Poeta, ut Ρhoebus carmen in Messalinum praceat citha- TR RC Voce, uis uelis illi,
quae suae ipsius porteaεunt, eXemplo Homeri alio-
444쪽
4L I B E R II. EME G. V. rumque Poetarum, in primis Horatii, qui locum suppeditat simillimitin III.
Descende caelo et dio age tibin Aegina longum Calliope
niHOS, Voce nunc ma pia acuta,
Seu fidibus citharaque Phoebi. Iam ab hac sententia proxime abest lectio, quan exhibent libri Mait. Mo- Ilach. et Gueis. S. Nunc precor ad laudis sectere νerba
Modos etiam babent Exo. Lips. et Voss. 4. in margine. Νec tamen haec lectio satisfecit Homo, qui, si modos reponerctus, Te-Poneliduni ultro pro lara dis censebat laetos vel simile quid . nec placuit ea Vossio, qui e coniectura substituit, ad laudes sectersi erba modis. Sed haec Iocutio caret nR-ctoritate et exemplo. ΝOVimus quidem, qui dixerit Docea insectere cantu i qui se tera Derba nodia Vel numeria dixerit, neminem Movimus. Usitatum est iu hac formula verbuun ne- Mactera, non 'ctera. Ovidius IV. ex ΡOnt. 2. 29. Paroaque, ne dicam, scribendi nulla Molupta3
Est mihi r nec numeris nectere Verba iuvat.
Iuvenalis VII. 17. Nemo tamen studiis indignum ferre labo
Cogetur poathac, neolit quicunque canoris Eloquium vocale modis
dit. Horatius II. Episti. 2. 86.
scripsit, πνευματος Gυραν καλαμοις, loco iniserct co ut to, quem Pa
nabor, versibus descriptis ad normam Santenti, quam
445쪽
ε πινευματος εἴπιερον αυ- ρανυμφιπλέγμον καλαμοις.
Vulgo αυδονος ἡροσε - -- ιοαωον ὀρφναι. Erunt igitur fortasse, qui Tibullo hanc lectionem substituet evolintr no precor ad laudes nectere Derba modis: id est, citharas modis aptare, ut scribit Hora tius ΙΙ. Carm. 12. 4. Vel sociare, ut ΙU. 9. 4. Verba loquor socianda choi dis. I. Episti. 5. 12.
Ut sales Z ut meminit nostri p sidibus11e Latinis
Thebanos aptarct modos studet, ausPice
Musa pSed languent illa, ad laudes, tam nudo posita, nec eiiciendum temere est Ver
bum sectere, quod paene solum hoc loco inviolatum evasit. Nam pro Nunc
Lips. habet muc, Pro Merba Complures libri He-Ctζα, pro cauteris alii alia. Retinendum igitur esis etere, quum proba sit et Latina locutiosectere νε ba ad aliquid. Etiamne ad laudis modos ' Hanc lectiorum, bonis libris confirmatam, in contextum intuli , fretus auctoritate Propertii, qui hoc sensu posuit laudis carmen H.
Sic nos nunc inmes. Iaudis conscendore
Pauperibus sacris vilia tura damus. Suspicor tamen sore, qui laudis modos et laiauis carmen magis inter Se conciliare et pro modos legere malint melos, quae VOS similitudine attingit ulvamque scripturam meas et modos, et huius variet tis tamquam parens haberi possit. Certo dubitari
nequit, quin vox melos argumenti, quod tractat Ructor, gravitati neque Conveniat ac Carmini Ilo- Tatiano , cuius initium suis
lixa descripsimus. Sed ta-ia in margine ponere 1 eot, in conloxtum inferre, nisi boni libri auctoritas
accedat, non licet. - Telestis caussa adscripsi lo
P. 558. ed. v Ouv. πι--nia fuit. υι fanao ciccepimus, Marsyae tibici-nrs Pater et magister, rudibus adhuc Musicae
saeculi3, solers ante alios Cantus canere, nondum
quidem tam infixo animosorio, Nec tam pluriformi modo, nec tam multifo
446쪽
Ipse, triumphali devinctus tempora Iauro,
Dum cumulant aras, ad tua Sacra Veni.
Sed nitidus pulcherque Veni; nunc indue
Sepositam; Iongas Hunc bene pecto
sorrigendus este nondum quidem tam innexo anima oono, nec tam pluriformi est. Anima enim, id est, quod Telestes dicit, πνευμα, insectit sonum, Hononimus. Haec emendatio roxime abest ab altera ectione, infessa animas amo, Prolata a Taubmanno ad Plauti Mercat. Ι.
tere : nimius nihili tibicen siem. Sic vicissim ex Appuleii loco in versibus, quOS PO- sui , graecis adiectivum αιολομορφος ita possis inflectero, ut Vel ad νομον reseratur vel ad aliam in vicinia positam VoCem. Mihi illud magis place-hat. - Ρindarus apud Allienaeum XIV. p. 655. B. de barbitor T- ρα Tερπανδρος ποθ' ὁ Αεσβιος ευρε προυτος ἐν δεἰπνοι- Ai διον vel Λυδον) ψαλμον αοἱ-
RA LAUROJ Ed. min. a. 147 2. deuictus. Hoc hemistichium leviter variatum recurrit III. 4. 23. item de Poebor ne tuoenis casta T dimitus tempora IauTO. 6. AD TUA SACRA VENII Ldd. mai. a. 147 2. Venet. 1475.) Vicent. et Reg. Lep. ad tua templa. Coth. apud Brouklius. ad mea sacra. Hunc locum imitatur Ovidius IV. Fast. 451. At chorus aequalis, cu mutatis fore canistris, . PorsePhons, clamant, ad tua dona veni.
8. SEPosITAMJ Ita legitur, ut scribit Heynius, iude ab Ald. sec. Immo ita iam legitur in Ed. min.
a. 147 2. et Veneti. 149 I. S. etiam in cod. Ρaris.
447쪽
qualem tu memorant, Saturno rege fugato, Victori Iaudes concinuisso Uyi.
Tu procul eventura vides; tibi deditus Scit bene, quid
aepositam intellige cata-Cuatam. quam dicit Ap
augur fati provida cantetaVis;
bitua. Nempe scaligeri, qui hanc lectionem primus in libros editos intulit, laudato Horatio m. 27. SO. Debitae Nymphis via
Qui Iocus quomodo illam lection m firmare possit, equidem non video. Exstat illa quidem etiam in duobus Voss. Paris. Vi dob. Goin. Ashew. H. a. vel simpliciter vel debὐ- tua, ut satis appareat, dubitasse librarios, utra sit lectio praeserenda. Mihi diima unico Probatur. Auctor orationis pro D mo sua c. 49. Discute oro tionem, Pontifices, et Mori Flamines; etiam tu, Be disce a gentili tuo ι ςMαmquam illa gentem latam reliquit: εω tamen disca ab homdue religionibus dedito, iusto, tum Omulum
448쪽
15--18 . LIBER II. E L E G. V. 365
Tuque regis sortes; per te praesentit ha
Lubrica signavit quum Deus exta notis; Te duce Romanos nunquam frustaeata Si. 3Πbylla est, Abdita quae senis fata canit pedibus.
Phoebe, sacras Μessalinum sine tangere chartas
Vatis: et ipse, precor, quid canat illa,
V. 15. Omiittit γ est. 13. quot.
religionum perito. Plinius, Pariegyr. c. 74. Civitas religionibus dedita, gemperque deorum indulgentiam pietate merita, nihil felicitati suae putat strui posΝe, nisi tit illi
Caeaarem imitentur. 12. FATI PROVIDA
r Dida. Cicero II. Div. 5 . Quia tam utamum cutem, quam assi tus ex
terra, mentem istam Men3, Ne eam providam rerum
divinarum ebiciat. Idem liber v. 16. facta habet pro fata.
15. NUN QUAM FRUSTRATA SIBYLLA EST J Cod. Lips. nonunquam omisso Verbo est, quod omittitutetiam caeteri libri, Paris. Edd. a. 14τ2. Vicerit. et Reg. Lep. Habent lamen Complures, quos citat Brouknusius. 7. 8INR TANGERE CHARTAsJ Ashew. sic rPhoebe, sacras Messalianum sine dicere chartas. Quod quorsum speetet, Hon Rsse tuor. Videtur librarius aliam lectionem ob oculos habuisse, quRm explicare vellet verbo esiacere , quod ipsum est mendosum. Nam scripsit. nisi fallor, illis ere, cui IaeSPUrim deret, quod sequitur, cloee
449쪽
substituit, ' ipse, precor . quid canat illa, doce. consi manshras id sex libris , Oss. Erior Ortus Oste Componilio Scriptura oqd. Cur Heynius mali ρο- it, quese canat illa, cquidem ignor . Hoc scio,
illud quoi auctori suo I linquendum osse. In Omui Oraculo Primo loco quaOritur, ut Est apud Platonem Apol. Socrat. 6. P. 34. ed. Fisch. τί ποτε νει ὀ θεος; καὶ τί ποτε
ctor orationis pro Domo sua C. 4 I. I Itidena sic accepi, Pontifices, in xs-ligionibus suscipiendis Cα-Fut .se , tuterpret ivi quae voluntas deorum immortalium osse videntur; nec se uilla erga deos pietas, nisi honeAta cie numitio
quum expeti nihil ab iis, quod ait iniustum atque in
honestum, arbitrere. Hiue Sibyllinus sacerdos int-pros Sibyllae oraCHIorum
. OstEtitabcle quispiam grammiaticae rei scitioraclualia qDaedam n esia, de generibus et Casibus ν cabulorum disgerens, cum arduis superciliis Moes que et Multua grainlata composita, tamquam interpres et arbiter Siris
terpretationem a Ρhoebo ipso Nuno Precatur Pro Messaliuo Tibullus. Lucanus I. 631.
doce: quid tela manusquct Romanae miscent arieti
Curitur, ut Tiresias apud Ovidium III. Metam. 522. et Cu11uenta I. Fast. 699.
450쪽
Haec dedit Aeneae sortes, postquam ille
Parentem Dicitur et raptos sustinuisse Lares: 'Nec fore credebat Romam, quum moeStias
Ilion ardentes respiceretque De OS. Romulus aeternae nondum fima averat
urbis Μoenia, consorti non habitanda Remo.
stus ab alto - .,et sequitur ipsum Sibyl-Ιao vatici tum mox iutra, cuius initium, Impiger Aenea. et paullo ante, quideanat illa, doce. ε22. ILIONJ Paris. Ylion.
RAT URBIA MOENIAJ Iliciterum agnoscere licet diversas Editionum sectas, o diversis Rutibus Prosectas. Nam Ed. min. R. 14 u. habet formaυerat, minor, si moerat. Illud
1. 5. Viccnt. Reg. Lep. Brix. hoc Veneti. 149 I. 95. Ald. 15O2. ct quMUhanc ubique persequitur Editio sitie I. et a. Ald. 1511.) Neutra lectioiro Contentus Miuetus edidit funda Merat, sequente Puta manno in Eu. Planitin. 1569. Sed tuiti ' Statius, ego, inquit, legendum suspicabar Amaseerat, nou, formaperat. Hic igitur coniectura assecutus est, quod tum libri scripti oster baiat tum prius edisi. P vis. nundum Frmaυerat. Lips. nondum formaνerat. Ρauci sunt Merat. Eadom scxiptura vario