장음표시 사용
61쪽
Rerum Augu an. Vindel. Partis L. Cap. XIX.
mon Cananaeus constituo a quot Disivis debeat ordinari Disi pus, scilicet a duobus, aut tribus Epimpis. Sin vero ab is ab uno Episcopo ordinatus fuerit, tum is qui ordinatus , tum is qui ordina uit, deponatur. Quod si necessitas coegerit ab uno ordinarj, quod
propter persecutionem, aut aliam causam,plures adesse nonpossint, asseratur decretum commissonis plurium Disivorum. Confirmarunt postea Anactetm & Anicetus Pontifices, ut nullatenus
miniis quam a tribus. d Immo Dama qui tamen post haec d Dist. 68. tempora vixit) ait Episcopos non esse, qui minus quam a tria sib0 . epi
bus ordinati sint di prohibitum enim esse a Sanctis Patribus, ut qui ab uno, vel a duobus sunt ordinati Episcopi, non nomianentur Episcopi. Quae N ARCIss V nec ignorare , nec negligere potuit. Quod si exceptionem persecutionis ex Clemente producimus , decretum plurium Episcoporum ostendendum erit, cuius nullum vestigium. Sed multo me magis mouet, quod Diomsius in historia conuersionis S. Ar E disertis verbis presbyter a NAncisso Episcopo ordinatus fuisse dicitur. Neq; est cur presbyteri nomine Episcopum intelligamus, quod Apostolus Paulis nonnumquam ita loquatur, & quod D i NYsius Areopagita Athenarum Episcopus, Timotheum Ephesi.
num Episcopumeompresbyterum compellet; mulio enim a
te NARCIssvM nostrum haec loquendi ratio obsolevit, quae in prima solum Ecclesia loeum inuenit, quantum obseruare potui. Simpliciter ergo, a NAxcisso DIONYs Ius presbyte ordinatus. Non tamen negauerim, eumdem postea canonice rin Episcopum promotum. Nam Ecclesiae Au GVsTANAE tr ditio, quae illum Episcopi nomine veneratur, nequaquam elevanda est. An primus in ea sede sederit, non puto constare; Verum primus dicitur, quod nullius anterioris memoriasiperstes. Certe NARcissi temporibus proprium AVsusTAE Episcopum non fuisse colligimus di siue quod cathedra ob pe secutionem vacaret, siue quavis alia de caussa: Nam per An cleti constitutionem presbyter a proprio Episcopo ordina
dus fuisset. De Memo, siue Sosimo, seu nsimo, siue πια imo unum ruidem nomen varie scribitur in mansum mutato, coni uri tieisu, a
62쪽
a Rerum Augustan. Vindel. Partis L. Cap. XIX. non facile sum aliquid concessiirus, nisi testes videro. Notia sum nescius, barbariem, aut impietatem nominum quandoq; in baptismo eorrectam. Exemplum, praeter alia, apud Eum
Lib .c M. bium, e quinque martyrum, qui pro nominibus idolorum a parentibus impositis, asciuerunt nomina Prophetarum Elia, Hieremia, Esaia, Samuelu, & Danielis: Sed Maebiamum, cuius nomen tum aptam interpretationem haberet tum
apud Christia 1, vstatum esset, nihil tale impellere potuit . 2 ιμιι Graecia UitHis est: Et plerique viri sancti huius nominis extitEre. In primis ille quem D. Polycarpus imitandum pros Ad Phili , ponit, s beatissimis Ignario, dc Rufo coniungens, Quique ex ijs discipulis suit er quosprimitiua Ecclesia in Iudaeis oe Graecis
fundata est. Quare ergo mutandum stralisset NARcissus ξ Aut quid est cur RrRAE, Hi LARIAE, & reliquarum nomina no . mutauerit, S imi mutauerit Ego se sentio, si Sorimus alia
quis Avcvs TAE Episcopus fuit, vel circa haee tempora, vel multis post saeculi sub Hanorum Regibus, vi non Ili scri- pserunt, eum omnino diuersum a Dion sis fuisse; neque causissem est e cur confundamus. Antomnm in Chronico de nomine
mutato nihil prodidit; Vtroque tamen, Dionysiij dc Gyimi
promiscue utitur, quod errore factum opinor. Nimis inepte Romana inscriptio, quae Gabimiprimi meminerit, a quibusdam profertur hoc loco. ni. Dio N Ys ivs igitur ad Episcopatus apicem euectus,exem Dionysij Epi. plo eontinentioris vitae,& multa praedicatione, plures ab Id scopi mariy- iorum cultu ad Ci Risri fidem traxit, atque Episcopalem dia
Τμ ' gnitatem per bienniu cui nonnulli tradidEre optime expleuit diffusa late religione. Praestitisse sanctum virum ad rob randos ubiq; fideles egregiam operam, martyrijdesderio A grasse, & non semes seipsum persecutoribus obiee isse, suadet illius sanctitas, de saeuitia temporum, quibus sedit. Dolemus ex ipsius actis pauca hactenus innotuisse, cum plura maximaque illum gessissse suspicemur, quibus summum apud eeteror odium sibi comparauit, dc innumeris lacessitus iniurijs etiam in vincula coniectus est. Neque tamen hae Martyris animum fregEre, quin acrior in profanos ritus in*eheretur. Eapropter
63쪽
Mrum Augustin. Uindes. Partis L. Cap. XIX. Mamulorum conspiratione, de Praefecti se uitia eapite damnatus, acriori necis genere, quod Oditi e cogitauerat. enecatur. iv. De eiusdem martyrio olim haec prodita legebantu r
noue a plantationis ei beat in NARCIS SPS ordinauit pre- . . Urteru , ct plenius instruxit,quamuis sterialiter scriptis non expriis matur, tamen non es dubitandum, quin ipsius glarissa CHRISTI Marinis A ME exequ3s, tramquam Sacerris ct Pontifex inister fuerit, s pariter eum seraresuaHILAR IA. Hiri, Mart ria obu , per ignem Hyrinis palmam victoria susceperit. Verisimile profecto est S. Di ONYMvM exequi js interfuisse,nam HILARIA venit nocte cum Sacerdotibus Dei sed quid prohibet eum peracto funere abiisse ι Mulieres solas siuelatitantes, siue orationi . vacantes remansisse t Si supplicium una luisset, Credibilene est, auctorem passionis. Sacerdotis nomen tacitum transmi surum fuisse, cum ancillarumexuum tam diligenter retulerit Auctor MS supra laudati haec habet : AFRA itas cumfamuis labuι, ct honestu grauitate discretis mamons ς absumpta, ct eis
.emsepultu, in artes em Dominici gregis ac propugnatorem egregii. DIO NTSI sertitur turbo, coronatur L marinio per c litis detruncationem Utut sit, notafrustra monebo, illos in errore manifesto versari, qui, hune eum Dion o Areopagita eo
fundunt: Quod ab ib fit, qui eum specie Episcopi. abscissum,
eaput manibus gerenti delineantie nostro agitur in Breuiatio AususTANo iv. ΚaL Martii: est die& translationis, con- Dies tranata. cessis ab Alexandro IV . pontis. indulgentiis, celebris. Saeras clom eius reliquias Caroliti m Impet donario argenteoe inaurato cluit, Insculptis versibus. parum elegantibus quos tamen i standae Imperatoriae pietati exscribere placuit.. M. C. TEM NUMERATO. CVM. L. VNo. SIMUL. ANNO.. CAROLUS. EST. QVARTVS. REGNANS. HOC. NOMINE.. DICTvs. ia. -QVI.. DEDiT. ORNATVM SANCTIS. PETIT. HUNC. Fo-RE. GRATUM.
64쪽
CAPUT XX. AI f praeterea Minyres pro Me C HRISTI AyGUSTAE
Eque perseeutionis tempestas intra hune numerum detonuit: sed quod per reliquas item prouinciarcontigit, innumeros praeterea, quorum memoria siue temporum siue aduersariorum iniuria funditus deperdia. ea, abripuit. Id sibi verba initio passaonis A F R AE non dubie volunt; Apud prouinciam Rhaetiam, in ciuitate Am VSTA, , σἰm Christianorum effuse persecutis,ct omnes pro CHR ISTI nomine varidis suppliciys afflicti ad sacrificia traherentur. Viginti quinque, eo quo Hi LARIA die exusta, capite obtruncatos ferunt, nomina duodecim, vel si plurima quindecim superant, varie edita, quae in vetustis eodicibus inuenimus, haec sunt, virorum quidem: QVIRIACVS, LARGlo, CRESCENTIANUS, EUTYCHIANUS, CHARITO, PHILA DELPHUS, P TRVSi Deminarum e NI M M IA, IVLlANA, D lOMEDA . . LEONIDE, AGAPE. addidere quidam, EMBLASIUM. EYRlΑM, FAVSTAM; reliqua X. intercidere. Quod vero int
rierint, nemo Ausus TANAM Ecclesiam incuriae accuset: Cum in Romana, quae Martyrum memoriam omnium accuratissime conseruauit, pleraque desiderentur; Multi solo numero, nullo nomine reliquo noti; Aliquibus ex eventu noua excogitata - sunt. Cum praesertim Diocletianus aeque internecinas inimisi lias ciristianorum scriptis, ae eorum corporibus indixerit. Eb-que horribili naufragio multa Martyrum aeta perierunt. N . que sat scio an idem his nostris contigerit: Quorum saltem tenuem memoriam,& nonnullorum nuda nomina ; tamquam . in tabula enatasse gratulamur
Credidere aliqui, Martyres istos ex HILARIT amicis Ima. similia' , , quos na eum AFRA baptizatos supra vidimus. hiij in
S. Asiae. amulitium etiam ascripiare, Mihi neutri pecuadent : Pe .suasissimum enim habeo,utrumuis fuisset, nequaquam praete ijsset passionis HILARIAE scriptor. Quin ex eius silentis conis ij cio, Amicos quorum in conuersione mentio est , aut natura
65쪽
Iterum Augustan. via L Partὐ I. Cap. XX Hri, 3c sua morte functos; fortassis iam reddita Ecclesjs pace
per CONSTANTINUM: aut si martyrio affecti, ex diuersio , tempore ab AFRAI dc HILARIAE nece contigi. I. A serui . utis opinione vendicat, praeter reliqua, supplicij genus. χο- modo enim credibile, in eodem crimine heras igni traditas, seruos eapite caesos ξ Contrarium est apud Eusebium, a de U-ς x Pamphilo domino securi percusso, Porphyrio famulo flammis exusto.Cui adstipulatur m anus: b Maiores nostrι in omnisv-plicio ,seuerius seruos quam liberas :famosin, quam integra fama homines punierunt. Neque absurde opinamur, iudicem hune morem spectasse in cremanda AFRΛ. Nam idem 'i-- c e Ead. Lsgnificat, liberos non , nisi plebeios , & humiles personas comburi. ciatus ut hoc innueret, in sententia, AFRAM publicam meretricem vocare voluit: Cum exploratum sit, infames.f. haberi meretrices, nisi quae in seruitute quaestum se rς, qua qui n6 4n urSeuerus d nota exemit. infamis in . Atquehaec nos qua si manu ducunt, ut intelligamus xxv. Martyres non extremae irtis homines fuisse, quibus praeses ignium poenam remiserit. Immo IVLIANAM sue Rullaniam secundo inter feminas loco positam ad tantorum claram Aviscus T E familiam pertinuisse, credibile est ι & quod in coloni-js honestissimus quisque vel Decurio, vel Decurionis filius, simile quid de his suspicari nihil vetat. Magis est ut poenarum ista diuersitas confitinet. Nam Ulpianus e Decuriones, & eo- 'rum liberos ignibus nominatim eximit. Sed enim sciendum Libeii ab idies discrimina esse poenarum, neque omer eadem poena affici posse. nibus exem-Nam inprimis Decuriones in metallum damnari non possunt, nee px, in opus metalti, necfurca substri, nec visi exuri. Et post pauca: Parentes quoque, ct liberi Decurionum ,- eadem causia seunt. L heros non tantum silios accipere debemus, verum omnes tiberos. Sed
utrum hi seli qui post morionatumsumpti sunt, his paenis non a Νιantur an vero omnes omnino Meri, etiam in plebeia familia susaepti, videndum est. Et magis puto omnibus prodesse debere. Quod si non omnes ex Decurionibus, fortassis ex veteranis aliqui. Ait Marcianus ς f Veteranis, liberis veteranorum, id m honor ΙςVφ' bctur, qui s Decurionibus. Igitur nec in metallum damna-F s buntur. μ
66쪽
.a Rerum Augustan. Vindes. Parias L C p. XX.
tantur, nec in vin publicum, vel ad bestias, nee fustibus cadunturia Quae ego non certa, indubia , sed verisimilia videri velim. Neque obstat quod antea diximus , in Chrissanorum caussa leges. multis modis contemptui habitas. Est enim tyrannicum inter prima , in maximis sceleribus, quae aduersus humanas, diuinasq; leges, per summam iniuriam designantur, iuris, & κ-quitatis Obseruantiam nihilominus praetendere. Quale Cara calia illud. g Iu sferat in Papinianum gladio animaduertere, Miles securi percussit di Imperator iussionis neglectum aegre t lit, quod Iurisconsultorum h si sententia, s quis damnatur, ut gladio in eum animaduertatur, animaduerti gladio oportere non securi, vel telo, vel fuste, vel laqueo, vel quo alio, modo. chiasi vera nihili tristius in funesto facinore isto uno, neglectu accidisset. Sed nostra videamus. Primus ex Imperatoribus Nero in Christianor immanissime saeuijt, tamen in supplicijs principum Apost olorum , Paului gladio conditiones distiuixit 'Petrum quod humilior persona habe- caesuri retur, crucha Exit; Paulum , ciuem Romanum, gladio percuta sit. Ita in epistola Viennensis & Lugdunensis Ecclesiae, apud Eusebium, i praeses sententiam tulit, ut qui municipes Roman. essent, securi percuterentur: reliqui autem amandarentur ad b sias. Nullus. hunc locum planitis executus est, quam Prude
Iacensim his Asclepiades , iusserat.
Eviscerandum corpus equuleo eminis
Andere, ct uncis, ungulis , cressere. Apparitores se urentis gerunt, Illum vetusta nobilem prospia, Meritis , multis esse primum ciuium
Iubet amoueri noxiale sitem LPlebeia clarum poena ne damnet virum. Tundantur, inquit, terga crebris ictibus, Plumbos ceruix verberata extuberet.
'Persona quaque competenter plectitur , Magni, refert, vilissit, an nobilis r adu reorum forma tormentis datur. g Spart. in Geti. Xiphil:
Cut Petrus. erucifixus, i. Lib. s. ci
67쪽
Rerum Augustan. VindeL Partis. I. Cap. XXI. ιν atque hae quidem perisnarum distinctio, in torquendis damia nandis Chrisianis saepe obseruata, no semper. Et ubi diligentissime obseruata, tamen leges, & omnis aequi ratio in eo pecsum ibant, quod solo nominis odio, nullius criminis conubcii, quouis modo torquebantur, damnabantur.
clameterium Christianorum A VGUSTAE, diu sedem Episcopale uisse, stri v. Maertyrumsepulchru.
Epulti sunt praedicti sancti Martyres in Basilica, quae postea S. ΛFRAE, hodie SS. VDALRICO & AFR AE Sepulturae lo. dicata: cum pleris', alijs illa persecutione proCHRaaro necatis. Quod vero horumumnsu nulla umquam tranΙ- latio facta cuius quidem memoria extet) ideoq; aliunde non illati, sed primitus ibi conditi videantur, satis constat aream .basilicae,iam tuncae oris, Christianorum sepulchris dicatam, ipsis pro eoemeterio fuisse. Conueni 'uod moniorum amiabitunon continebatur antea attigimus. Nam coemeteria extra urbes constituta. Sive quod nefas mortuos in urbe sae-
liri ex xi etia tabustis, dc centi lege Diocleti i & Mμx-- , o. es; quae in Codice a resatar Siue quod christiani extra facilius titum p. sua. Iaterent, cum cunctareligionis officia in illis peragerent. lib. 11. RAE memoriam, quam SIBI SUIS E construxerat, 4n hae ipsa AREA extitisse, supra pro b uimu BR dς ' Efitib=iiij. de diu Epticopis nostris sedes vivis, sepulchrum mortilis fui ι, quod a coemererij conditione nihilo plus abhorret, qui enim vide Panuia. argumentum istud diligenter exequuti, annotarunt Episco. de coemet. Posin coemeterijs Synodos coegisse, mysteria diuisisse, de rebus diuinis sermonem fecisse, omnia quae ad pietatis cultum pertinent,egisse, multos in eis Romano quoque Pontifices habitasse, monumentis locum Iegisse. Demum quod sacrat aedieulam statim ab Ainae morte inaedificatam liber quem sequimur refert, quis nescit eoemeteria Ecclesias habuisse Hate Pro temporum varietate saepe disiecta, saepe restituta, in basilicae denique amplitudinem quam nune oculis conspicimus,
creuit, & urbe,pomtario prolato, recepta est. Neque
68쪽
Victor non fuit Augustae martyrio as. sectus.. Lib. .
a Rerum Augustan. Vind. Partu I. Car. 62.
Neque ego tamen idcirco Christianos eius aeui in hoe omnes coemeterio sepultos contenderim, quin contra suspicori, etiam Martyres intra urbem legibus quantumuis vetantibus, in priuatis pioru aedibus clam conditos, cum hoc genus exempla erebra passim alibi per sacras historias sint obuia . Atque quod certo tu hominii fide ad me perlatum est, ante aliquot annos. cum fundamenta iacerentur domus quae templo D. Io ANNI sadhaeret, inuentu forte cadauer clauo trabali transfixum, cogitabam hominis videri posse, illo supplicio Christiana pietatis
eaussa mactati. Nam nulla est tam immanis crudelitatis spe cies qua impietas in Christianos grassata non sit: ista quidem ut est in Romanu Martyrum fastis, b & Dionis Alexandrini epistola apud Eusebium, e 60rion, preacuta sude per meae viscera transverberatus, interij t. Λecedit quod Christiani instrument Muppliciorum qui item Iudaeoru-mos, uti ex Thaiamuaeculi is obseruatum, nec gentis opinor praeterea alterius vllius P una cum Martyrum corporibus condere seliti, nam . eius rei inprimis illustre documentum Domini nostri IasvCHRisTI Crux cum es auis ab Helena reperiri se Ambrosim dideAgricola Nos legimus Martyris clauos. Masseiuν lanceae cuspidem cum rimis Apost oti corpore inuentam prodidit, & Co nia Agrippina aliquot Britannicarum Virginum capitibus sagi ras adhuc inhaerere audio. Quae uti a me cogitata, prolata sunt, non inscio, nihil temere statuendum: in caussa religi nem ulla ex parte attingente Ne quid autem incuria praeterijsse videamur, monendum, eos: qui VicTOREM inter Martyres Avcvs TANos sub Diocletiano numerant, secutos esse eodicem Reginonis e perperam distinctum, Albanus apud Masiliam: Uictor apud Augustam : Afra eum matre suaviaria in Rhatia. Meliores.libri habent, In Britannia Albanus: apud M aliam Uictor: apud Augusta aeum matre sua Hilaria in Rhatia. Ma ianiris memoria hodieque lebri
69쪽
Nerum Augustan. Visit Parias L Cap. XXII. 43
Co a santisin M. AUGUSTAE fuit. GMartyrum bona Ecclesijs adiudicauit. Cuius Templis
exornauit i'ONsTANTINO Magno A. C. CCCvr. rerum potito, sublata Christianorum persecutione, pax Ecclesiae est reddita. Is anno cccx t r. contra Maxentium mo-riit. Diam exercitum cogit & bellum instruit, Avcvs TAE interdum moratus tradituria
victo Maxentio & Licinio postmodum, leges Reipublieae
salutares in Christianorum eommodum, iam Christianus ipse, multas condidit. De Martyrum bonis aequissimam unam, quae est apud Eusebium: a Sanctorum Dei Martyrum fortunas, qui in ei conse lane supremum dum vita egissent, a cognatis possideri pracepit. Quod si nullus ipsissuperesset sanguinis communione conis iunctus , ut Ecclesia rarum hereditates adiment. Ecclesiae itaq; opibus valde auctae Arstat &UBAL Rici Ecclesia plerarumque circa domorum sola , quae solarii pensionibus nunc obnoxiae habet, hae tune lege adiudicata accepisse sentiendum, cum ArxAM possessiones id loco habuisse fama sit proditum. Hoe item aeuo Coloniae basilica s Xystum, amplamque porticum vocat fama vetus, in qua magistratus ius dicerent,& mercatores maxime per hiemem conuenirent: item ad occidentem in hemicyclo, ubi iam Episcopisolium lapideum,tri bunalis locus in in primarium templum versa creditur, incredibile namque Imperatoris studium in istud pietatis genus e titit. Cisitates item. ait Eusebius, b qua apud reteras gentes via Abantur vel maxime propter sylendorem excellare, templis Ur Ii ι murifici Lexornandis curauit. Quod enim Christianis usibus Ecclesiae in longum porrectae etiam antiquitiis aptae vid rentur, cuius rei testimonium Apostolicae Constitutiones dicunt, o I adu oblonga, ad orientem versm nauisimilis, subinde iaccidit, ut vel basilicae, utpote hac forma, in Ecclesas verterentur, quo fortasse Ausonius d respexit, Basilica olim negoti sillos, Ninc votis: ves Ecclesia dirutarum basilicarum spati G occupa
cap. 4'. e Clemen Apost. constitit. . e π.d Otati ad Gratia
70쪽
Neque ego tamen idcircis Christianos eius aeui in hoe omnes coemeterio sepultos contenderim, quin contra suspicori, etiam Martyres intra urbe, legibus quantumuis vetantibus, in priuatis pioru aedibus clam conditos, cum hoc genus exempla erebra passim alibi per sacras historias sint obuia . Atque quod certorsi hominu fide ad me perlatum est, ante aliquot annos. cum fundamenta iacerentur domus quae templo D. IOANNI sadhaeret, inuentu forte cadauer clauo trabali transfixum, cogitabam hominis videri posse, illo supplicio Christiana pietatis
eaussa mactati. Nam nulla est tam immanis crudelitatis spe .cies qua impietas in Christianos grassata non sit: ista quidem ut est in Romanis Martyrum fastis, b dc Dionyy Alexandris epistola apud Eusebium. ς IF 0rion, preacuta sude per media visiera transverberatus, interij t. Accedit quod Christiam instrumenta4ppliciorum qui item Iudaο-- mos, uti ex Thalia mussicis libris obseruatum, nec gentis opinor praeterea alterius, ullius una cum Martyrum corporibus condere seliti, nar eius rei inprimis illust te documentum Domini nostri I E svCHR I sT I Crux cum clauis ab Helena reperta, se Ambros Lde Agricola: Nos legim-Martyris clauos. Masseiso lanceae cuspidem cum Tamna Apostoli corpore inuentam prodidit, de Col nia Agrippina aliquot Britannicarum Virginum capitibus sagi tas adhuc inhaerere audio. Quae uti a me cogitata, prolata sint, non inscio, nihil temere statuendum in caussa religi nem ulla ex parte attingente Ne quid autem incuria praeterijsse videamur, monendum, eos qui VICTOREM inter Martyres Avcvs TANos sub Diocletiano numerant, secutos esse eo dicem Reginonis e perperam distinctum, Albanus apud Masguiam: victor apud Augustim : Afra eum matre sua Hilaria in Rhatia. Meliores libri habent, I Tritannia Albanus: apud Ma iam Uictre: apud Augustari Apa cum matre sua Hilaria in Rhatia. Masalia Victoris memoria hodie quo lebrita