Historia principum Langobardorum quae continet antiqua aliquot opuscula de rebus Langobardorum Beneventanae olim provinciae quae modo regnum fere est Neapolitanum. Camillus Peregrinius ... recensuit atque carptim illustravit

발행: 1751년

분량: 368페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

LIBELLUS IUDICIIS IUL

De elasam aquae deeursu, pro uiae, es eivibus

πN nomine Domini nostri Jesu Christi. Anno ab Inca al. natione ejus MCLXXI. Regni Domini nostri Secundi, ullielmi Dei gratia Magnifici Regis Siciliae . Ducatus Apuliae , & Principatus Capuae anno VI. mense Iunii indict. IV. In praesentia Domini Comitis Roberti Case itae , Apuliae , S Terrae laboris Magni Comestabili , di magni Iustitiarii , qui apud Magdalonum Curiam tenebat. Nobis Alexandro, joanne, &Bartholomeo civitatis Capuae ludicibus. & Va errino Aversanae civitatis Iudi dice, di Joanne, &Donato iudicibus Magdaloni in Iudicio restidentibus: praesentibus Joanne Caccavicario , qui mandato Domini Comitis, ut Iudex , in Curia sed Bat , Atenolso de Patricio , Petro Fratre , Pandultu cles arcZano , Disolis filio ejus , Riccardo de Citro Regio Comestabile : Astatino, Riccardo Notario , di aliis quamia pluribus e Petrus venerabilis Teanensis Episcopus cum Judicibus , ab Militibus, ct civibus Teani proclamaverum adversus cives Suessae, qui in Curia aderant, quod ipsi furtive quandam aquam invaserant, & eam ad civitatem Suessae derivabant; quam aquam tam longo tempore posisederant, quod hominum memoriam excedebat. Herisus vero venerabflis Suessae Episcopus , Iudices , Milites, di alii quam plures cives Suessae, qui pro parte civium Suesirim. IN. M m sae

292쪽

a 4 LIBELLUS JuDICII

De ad respondendum venerant, aquam illorum se surtive non invasis st; se aquam, quam 2. quasi possiderα dicebant , ex dono , & concessione, & ordinatione Domini Regis Rogerii beatae memoriis se possedisse dixerunt . Super quo produxerunt testes Anneum de Rivomatricio, di Landonem Burrellum; quos stinatiorii , contemoni, di ordinationi Domini Regis Rogerii interfuisse dicebant . Item istud aliud allegabant e tempore Simiolus Senescalchi de hoc fuisse ortam controversiam inter ciUes Teani, ct cives Suessae, & testificatum suit in praesentia Simionis Senestalchi per I Mulum de Mallam, Anneum de Rivo matricio , ct per eundem Simionem Mnestalchum, quod praedictus Dominus Rex hujusmodi aquam civitati Sues.sae concessit . Item dicebant ; quod ex praecepto ipsius

Comitis Roberti, quidam ex civibus suessae , di quidam ex civibus Teani cum ipso Petro Teani Episcopo super

ipsa aqua convenerant. & ex utriuque partis conventi

ne sic statutum est: ut ex materie supra liceret Suessanis aquam habere , s a macerie infra Teanenses aquam haberent . Et de his omnibus Suessani se testes habere

dicebant . Pars vero Teanensium ordinationem , ct c cessionem Domini Regis in dubium revocabat. Item nocmandato Teanensium, nec pro aqua controversia finie

da , ante praedictum Senescalchum venerant , di ipsam conventionem, etsi scit, ut asserebatur , mandato , vel voluntate Teanensium factam fuisse, negabat . Pars itaque Suessanorum ad probandum, quod dixerat , in primis produxit.coram nobis Anneum de Rivomatritio , &Landonem Burretium , qui unus post alium sunt nobis testificati, dicentes, se intersuilla , vidisse , di audito , quando praedictus Dominus noster Rex Rogerius, praesente Evulo de Mallano, in Palatio Castri Suessae stans ad se. ne stram ordinavit, concessit, & donavit Suessanis, ut a partibus Roccae Monfini, &ab eis pertinentiis aquae caperent Suessant, & ad civitatem suam aquam ducerent; di praerepit Evulo de Mallam , ut illud eis a stignaret ;& dixerunt , quod ex tempore praedictae concestionis

ipsam

293쪽

ipsam aquam Suessani usque nunc ad civitatem suam duxerunt . Item produxit Suessanorum pars Risbnem Iudicem Suessae, & Philippum Notarium Graecum , qui unus post alium nobis testificati sunt, dicentes, se vidisse, &audivisse praeuictum Evulum de Mallano, & Anneum de Rivoma tritio in praesentia praedicti Senescalchi , praesentibus Teanensibus,& praedicto Teanense Episcopo, te.

stificatos fuisse concestionem ipsius aquae a memorato Domino nostro Rege Rogerio factam , & ipsum Senescalchum id ipsum sito testimonio confirmasse, & petro de Ravel- Io injunxisse, ut concestionem Domini Regis Rogerit Sue sinis adimplere faceret . Demum pars Suessanorum produxit coram nobis praefatum Suessanum Episcopum , &jam dictum Anneum, & Boemundum Suessae, qui unus

post alium nobis testificati sunt, se vidisse , & audivisse

eo tempore, quando Episcopus non Episcopatus honorem fuerat adeptus , ex mandato praedicti Comitis Roberti Suessanos cum Teanensibus de aqua ad praedictam conventionem venisse , ut a macerie sit pra aqua esset Sues.sanorum et a macerie infra Τeanensium . A nobis autem

praefatis Iudicibus iam dictorum testium verbis propalatis, pars Tea 'e' sium praefatum Anneum de Rivomatri. tio , ct Landonem Burrellum falsium testificatos fuisse per pugnam se probare velle dicebant. Nos vero praefati Judices ex praecepto Domini Comitis cum Joanne Cacca- vicario , di . . Joanne Bello, Riccardo Citri Regio Caismestabulo, At olso de Patricio, Petro Fratre, Panduliam de MarcZano, Ascit ino, Riccardo Notario , in partem ivimus; & habito consilio, reversi sudicavimus, pugnam in hoc casu locum non habere ; tum quia inter Lanao-hardos erat quaestio, b tum quia de his, quae non M a vid

O suspectua mihi locus t certe qui discrepantes testes Monomachia.

obscurus . An antiquata lex suerat decertare constituerunt Lib. II. tit 41. it. ss. Lib II. Leg. Lang. Quam I degeri. Admiserunt tamen, poslex L . tit. s. Lib. I. propter consue- se imbecilles, vel aetate , vel moris 3udinem istare non poνuιι ρ bo , vel sexu , Campionem pro se

θ Et quidem ex iure Langob. subrogare Lib. II. &seq.

294쪽

DE CHRONICO

SARACENIC GC ALABRO

FRANCISCI MARIAE PRAΤILLI AD LECTOREM

Admonitio . Aracenos pluries provincias hasce n liras Regni Neap. incursionibus, populationibusque replevissh, di penitus in- fessasse apud omnes exploratissimum . Africa enim ab iis, perinde atque Hispania , Sardinia , Creta , aliisque ad

maritimam oram occupatis locis , Insulisque praeterea Tyrrheno mari finitiis mis, tum demum Sicilisi ineunte seculo IX. potiti, non Graecarum modo. sed di Langobardicarum classium auxilio invadendarum nostrarum regionum rationem rati , cuncta suo imperio subiuganda animum induxerant . Ac lsrolacto inter aemularum Gentium contentiones. quodps machinabantur , consecissent , nisi Luclovici Pii Au-pusti primum , ct eorum deinceps , qui i psi in imperio

successe iunt, ad Othones usque impp. studium , ac sollicitudo ad cellisset; qui, Deo Opt. Max. annuente, nemdum illorum audaciam fregerunt , sed omnino debellatos profligarunt. At scuti barbaros hoste Christiani nominis hostes sith Principatuum Beneventi, ac Salerni divisone huc evocati s esse certo stimus. nempe a Radelchi Benev. Princ pe primum A. circ. CMXL. transmarinos ut eos udpellat Ignot. Cass. scit. Sicilia . Creta , aut aliunde invitatos; a Siconulfo perinde Salernitano ex Hispania atros, ad auxilium sibi praestandum abducios , itaut Saracenosii S Diqitigod by Corale

295쪽

α g FRANCISCI M. PRAΤILLI

ii Saratenis obiicerent , quod Ostienc Erchem p. aliique

testati sunt: ita omnim incertum. an ante hanc temporis epochem huc aliquando Saraceni adventarint . Εquiisdem A. circ. DCLXVI. aut DCLXVHI. ut alii putant

Saraceni primum in Siciliam irruperunt post mortem Constantis Imp. ac Syracusas subegere , qua in urbe Au qu-sus idem occisus fuerat , ibi praecam maximam , es omne id quod Imperator Roma obtulerat, in Hexandrium asinsportarunt. Neque usque ad A. DCCCXX. posteriorem

Siciliae invasionem legimus, qua Panormum, Syracusas, aliasque a Graeco Imperio ereptas urbes recepere : ac proinde multo post subiugandam Calabriam eos excogitasse fatendum est . Scriptores omnes synchroni, quos habemus , cum de Saracenorum in nostium Regnum irruptione loquuntur, anno circiter DCCCXL. eam accidi si se ad seiunt; & cum Calabriam ab iis captam memorant, confusim narrant, cumque aliis Provinciarum nostrarum, Brutiorum nempe, & Apuliae irruptionibus confundunt. Apud Ostiens. Ignotum, & Anon. Cass. Chronographi S, Erchemp. aliosque, passim Saracenorum excursiones naris rantur ; paucaque de Calabriae damnis ab isdem inlatis verba secit Lupus Protospata, ct Barens, Anon. Chroniis con desiderabatur, quo hujus Regionis monumentum aliis quod peculiare innotesceret, loca nempe quae Saracenis subjecta aliquando fuerint , quaeve ab eorum iugo ere pia, aut, restituta ; quaenam Calabrorum virtus , cum iis

pugnando, fuerit, ut quae ad hanc Historiam pertinent,

omnino cognosceremus,

Quod vero in votis omnino erat, assecuti sumus ex Chro. nico Saracenito c bubro. quod in calce operis sui de Scriptoribus Regni Neap. Tom. lI. duobus abhinc annis prelo subdiderat V.. Cl. Johannes Bernardinus Tasurius Patric. Neritonensis , pluries hocce in opeie laudatus ; sed mendis aliquot, ac mutilationi hus scatens ex Typographi incuria , qu cl non ab suci tantummodo autostrapho, sed ab alio a P. Carolo Borrellio Cler. Reg. Min. viro olim exis

cultissimo exscriptum multis in locis vel auctum , vel e-

men.

296쪽

27'mendatum recudere curavi, adnotationibus quibusdam illi adjunctis. Eius Auctor Arnu hus censetur , monachus quidem aut Casinensis, aut Balilianus, quorum permulta in Calabria, & Brutiis Coenobia suere, ac in illorum seculorum barbarie ab iis tum literaria aliqua ex parte colebantur nudia. De ipsius patria nec etiam dubita dum . quin Calabria fuerit. Hoc ipse Chronologus testatur

fuerit, penitus imoratur . Res, quas ipse stilo pro seculi harbarie rudi, inculto, nimisque contracto desci ibit, praeoculis profecto habere debuit , qui Chronicon suum forta ab ejus aetatis exordio usque ad obitum suum est perseeutum. Nam nec quae ortum suum Saracenorum Pra

cesserant in Calabriam irruptiones . nec quaς illorum postmodum sequutae ruinae , ac damna a Langobardorum , & Graecorum exercitibus illata , ipse descri-hit. Nec illorum expulsionem meminit , ut qui in Siciliam Insulam sie recipere tandem coacti , ut sociis irent suppetias quod ab Graecis ipsis oppugnari Provinciam illam sentiebant. ae omnia distinctim habentur in Cl.VJo:Bapt. Carulii Bibl. Sicul. Tum. I. in Rer. Saracia Epit. Aetas itaque , qua Vixit Arnulphus , ex ip. dictis colligitur,

seculo nempe Chr. X. eumque Obiisse vel eodem anno

C MLXV. ad quem Chronicon suum produxit, vel paulo post; ac ulterius quidem illud fuisset persecutus, si longius vixisset. Neqne mutilum prosccto Chronicon hoc adppret,

aut interruptum , quum is ea duntaxat omnia , quae vivens viderat, vel noverat, plane breviterque despribat. Is enim s ea aetate e vivis non excessisset, sub Othone Magno quidem G: secorum cum Saracenis acerrimos conflictus ab Ann. circiter C MLXVIII. coeptos minime praeteriisset ς qucs vero tradunt Lia P. Prol. e nostratibus Scriptoribus, Chrono raphus Saxo , & Albericus monachus a p. Leibnit.

in Rer. Germ. Script. aliique quam plurimi r ca a quihus

a inho I. Augustus, quum se ditumaue sensisset , quod a finem palusum a Nicephoro Phoca , pr suam Theophaniam coniugem Ot o

297쪽

tito FRANCISCI M. PRAT ILLI

hus Saraceni e Calabria eliminati penitus adfirmantur ἰNeque ibi quidem sedem fixissent suam iterum Barba.ri , nisi impio quidem foedere a Graecis evocati, usi que adiuneii Ann. CM LXXXII. quo Othonis Iunioris,& Langobardorum Principum in Calabria copiae protritae . Cur ergo haee tam praeclara historiae suae , memorandaque gesta silentio praetereunda Arnulphus Pu tasset, cum ad suam Provinciam illustrandam quam maxime contalissent, di posterorum memoriae necellario tra denda 8 Utinam vixisseti Ex ipsius enim narratione , cer eum locum, in quo pugna illa accidit , plane sciremus; ex quo vel militarem pugnantium virtutem , vel indum Briam artis singularem profecto admiraremur. Ut facem tamen huic Chronico praeseram , brevisisime de aliis Saracenorum incursionibus , quae Arnu phiaetatem praecessere, aliqua degustemus, quas ex Scripto. ribus aliis tam Latinis , quam Graecis collegimus. Ill rum quidem primas adgressiones , maritimosque insultus

an Calabrorum litora contigim Ann. D AEIR Hetirae

XCIII. ad se iit Chronia. Arab. ap. Carusium I m. I. pag. I 3. cui tamen chronotaxi neque Carusius ipse adsentitur, hec ego libenter adstipulor ; ex ejus enim ver-

his multa sequuntur incommoda . yharithius Asius Sari

ni Caesari filio tuo sponte Obtulerat , moxque patriciis sui , eq. piisque in Calabria ad illam excipiendam obviam progressis dire tr cidatis , indignatia . novis cop satim eollectis, i fi Calabriam vεnit, Graecosque . ac Saracenos ex ' illa penitus expulit , luoque subdidit imperio Vilichind. Lib. III. Sigon.

Lidi. VII. aliique passim Sed ab

Imperii succeIIore Iohanne ramiscio Theophania Othoni II in matrim nium dat , paxfirmata suit; quae ramea vix biennium perduravit. Graε-ci enim Saracenis laederati Calais heiam denuo vindicare tentantes ,

Othonem illuc ad Rarum urbium

defensionem revocarunt, ubi horri.

CΜLXXXIII. Theuton corum. at que Langobardorum copiae excisae, ac prostigatae sunt , Othone Augusto vix incolumi ad suos, vario 'post caliis , rellitulo . Quo factum est, ut Saraceni in Langobardos primum, in Graecos postmodum arma verterent; nee nis tuorte iis ali. 'quando arridente , quandoque Graecis, aut Langobardis propitia γ sub Northmannorqm Apuliae Comitum Dynalliae exordio ex ea Proin vincia , proximaque pollea Sicilia

prorrus pulsi fuere seo. I. ut νlilo aptius,

298쪽

ADMONITIO. ag Iper fretum Messanens in Calabriam appulit, tibi pos fa

ctiones plurimas, s eruentor confictus fortiter tandem M. iam Provinciam subegit. Sed haec ad Ann. DCCCXXXI.

vel insequentem reponenda potius videntur et quippe eo anno Messanensi urbe potiti Saraceni , atque Liparensi Insula, ab iisdem locis in Rhegium classem expedire comis mode poterant, Calabriamque invadere, ut autumo . Ne-- que tunc primum ea regio armis impetita ab Saracenis fuerat, si Cedreno cad Ann. DCCCXVII. in Basil. credamus et ipse enim hoc anno non Siciliam tantum, sed di Calabriam, & plerasque Italiae regiones excursionibus infestasse testatur . Quae nisi eo anno revera contigerint, certe Ann. DCCCXL. circ. quo ab Mnev. Principe , ut dixi in ejus auxilium evocati) contingere debuere inferventibus illis aemulorum Benev. & Salerni Principum contentionibus, de quibus pluries sum meminimus. Hinc permultis in Apulia , Calabriaque locis potiti , universas hasce regiones Lucaniae , Campaniae , Apuliae , Calabriae , Brutiorumque vexare perpetuo coeperunt usque ad CMI. quo adfirmat Protosp. in Chron. Defendit Abra-Bam scit. Ebraimus ex Chron. Sarac. Rex Saracenorum

in Gubriam, es ivit in C entiam, o per sus es inustisturis. In Cod. Ducis Andriae additur: cum pervenisses ad Eetusam S. Pancratii. Scriptor Abul seda ap. G- rusum loc. cit. ad sierit Graimum menteria moritium , quod etiam credidit Pagius ad Ann.CMII. n. I s. Verum isthaec non Anno CMI. contigisse, ut ait Lupus; sed A. C MIX. testatur Arnulphus, cui revera magis adstipulandum esse arbitror, quippe qui rerum Provinciae suae magis expertus , dc fort. etiam vidit . Lupus quidem hallucinatus est , Εbraimi expeditionem in Constntiam cum illa A, sta elis A. CMIII. confundens contra Scillatium , scutidistinctim habet Arnulphus; qui utique ab hac in Calabriam expeditione Chronicon suum incoepit, quae prima fuerat ad Provinciam illam debellandam , quum praecein denti seculo eamdem , proximasque Apuliam , ac Lucaniam Provincias excursionibus , praedationibusque invasissent, Tom. III. Nn cunis

299쪽

euneta circum quaque vastantes, quod a Chronologis synis

chronis apertissime evincitur.

Ab A. itaque C MuI. Chronicon istud Saracemio Cala. bruω uti recte Τasurio adpellari placuit ad A. usqueCM LXV. productum destripsit Arnulphus, qui eodem,

vel insequenti anno decumbere fort. debuit . At quae vel brevi admodum stilo , aut confusim aliquando ipse notavit, vel ea quae proinde evenere suppleamus, nota tiunculis meis aptius innuam , ut legentium curiositati consulam , ct fastidium desiderii aliqua ex parte rem veam . Ceterum Historiola isthae nimis utilis mea senten vat ad res nostras dignoscendas cgnsetur et ut quae res Calabras Saracenorum tempore obscuras , im alasque detegit, quibus prostela maxime egebamus: quandoquidem nobis Eichem p. Ignot. α Anon. Cad' Falco Bene ν. Anon. Salern. aliique res Principatuum Beneventi , Salerni Caamae: nec non Provinciarum Apuliae , & Lucaniae satis descripserint Lupus Prol. & Anon. Baiensis, quos omnes hocce in opere collectos habebis , Lector humanissime. Diligentiae saltem meae interim adsenteris , precor .

Vale a

300쪽

CHRONI CONSARACENIC CALABRUM

CMIII. Q Araceni C: cum eorum classe venerunt in Ca. labriam a , devastaverunt multa loca, mulistos captivos secere , multosque interfecere, di praecipue praesidium Graecorum. CMIV. Absta et caput Saracenorum obsedit 3 Scillatium, S comprehendit eum, & omnes cives occidi jussit, kc alios captivos ad Africam misit, di ipse cum suis coepit habitare in Sciliatio. CMV. Magna turba Saracenorum de Cie illa venit, Runionem fecit cum gente Abstaelis in Scillatio. CMVΙ. Absiael cum exercitu suo praelium fecit cum Draecis ), & multi Saraceni occisi sunt. CMVII. Saraceni nocturno tempore intraverunt in Cais tanZanum , habitatores partim occisios , di partim capti. vos duxeiunt in Scillatium ; aurum, & argentum , di premosa mobilia depraedaverunt. C, VIII. Venit terraemotus magnus , di multa loca Calabriae aequavit min

sὶ Huia terraemotus etiam alli

6 Abraham Saracen. Rex mi imus at dictuς in Chron. Arab. boe anno in entiam obsedis . Lup. Protov. haec contigisse, ait, A.CMI. sed falso , ut advertit P. Ant. Gracciolus in Not. ad Lup. his ive his: Id are diι iuxta Latinorum ea culum AmCMIX. Vid. Iohann. Diae.

in fictis Translat. S. Semini Abb,

SEARCH

MENU NAVIGATION