장음표시 사용
141쪽
I22 CAROLI SCRIBANI imb,nec oborta tempestas quantumuis sieua,pari atrocitate saeuiit in omnes: quosdam namq; Vexit mollius,rapuit quosdam vehementitis; alios prope littus deposuit tamquam in tutelae subsidium, multos in altum vectos depressit. ita hoc anim rum grofundum, paribus licet fluctibus, impari tame successu saeuiit in vari hos totis obruit umdis; alios destituit fluctibus,quos aut irrespirabilipbst demergeret vado ut inextricabili impactos
illideret arenae, aut inenates ili committeret Neptuno , quosdam etiam leui, nec ultra, exciperet aspergine ; tamquam rore tinctos uberiore. quorum pars longe maxima, lucente sidere prinsperiore, positisque ventis fluctibusque, rediit adsentara , ad portum aliquando secundiore cursu deducenda per secunda latia periclitaturae fidei a Domino posita; inter seopulos & sinus, inter
vada & haereseos freta velificata, eo nunc tutior quo cautior, securior quo se senserat nimis infido concreditam elemento, & quo propius viderat omnem hunc nouitium cursum de incerta statione esse. Ita omnis nupera structura minus firma, ventisque iniuriisque obnoxia, non raro ingenti Vn quo ruina, dominum familiamque sepeliuit. Contra, nullo incursit loco mouetur, quam aetas roborauit, dc mora ipsa durauit in saxum: incurrant Venti, admurmuret, in se plus quam in illam laeuient, valido repeicustu irritum conatum d
142쪽
A N T V E R P I A. I 23 docti. qui si in mollem cedentemque materiam incidissent, damna dedissent. De materia ergo
143쪽
I22 CARO LI sCRIBANI imo,nec oborta tempestas quintumuis laua,pari atrocitate saeuiit in omneS: quosdam namq; Vexit
144쪽
ANT VER PIA. 123 docti. qui si in mollem cedentemque materiam incidissent, damna dedissent. De materia ergo habet profundum hoc omne, tempestasque indiuiduo illi nexu iuncta, siquid potest. hoc dico:
De infirmitatibus omnis haeresis habet quod v, lea . nihil valitura, si in bene valentem fidem incurrerit. Quid ergo miramur de quibusdam ab haeresi captis 3 leuis fidei,palea leuis est, quocumque assiatu raptatur: dc tenuis scintilla depascitur
quantumuis ingentem strUem. . . . .
Vertim ante eadem nobiscum tenuerunt. ita
arbitror. Sed quid mirum,probatum ante, postea excidisse: 'Saul bonus, Ieroboam, pluresque alij, liuore & am bitione postea euersi. & quam multi iam inde ab Apostolorum temporibus, in haer sim fidem demutarunt: neque ideo fides non bona. alioqui & vites damnabis, & terra, mariaque, di quidquid fecundo utrumque sinu mortalibus profudit; cum innumeri perierint, maligne iis UtenteS, qua poterant esse non & debebantῖ)in medelam, in salutem. Et quis prudens aedificab tur in ruinam ob degeneres quosdam veritatis
animos 3 Quod si quis fuerit, qui nouitia haec
recensque nata sequi maluerit, quam nostra tot aetatum praerogatiua firmata; num hoc mdem labefambit, tantis compretiationibuS t satam' quin adeo purior eo frumenti massa in horrea Domini reponetur, quo tentationis 4 2 huius
145쪽
I2 CAROLI SCRIBANI huius vanno plus paleae excussum fuerit. Et licet graue fuerit tot capita a veteri maiorum fide excidisse, maius tamen fuit, post nouercales semitas, redisse ad matrem; post licentiae pabulum,ad restrictiora pascua; post libertatis steriles auenas, ad secundum Domini frumentum, post gustata nouitia mella, ad veterem disciplinam seueriorem; deniq; post viam perditionis floridam, latam, ad Caeli angustam, vepribus sentibusquo
obsitam. Grauis haec videri posset non cogitantim ma , , non Cogitanti hanc vitam nihil osse nisi aeternae stillicidium. at si mentem cogitationesque, ab huius vitae ludicris, ad alterius seria conuerterit;facile semoresque suos,ad veterem reginiam componet, certus non posse labi tot iacu loerum robore stipatam. Eacessat proinde Calunia.nec tam quid factum aliquando, quam quid nunc fiat,serj indagatores circumspiciant;nec probis damnandos misceant, memores etiam Magnum Augustinum a Manichaeis ad nostros transisse. Qijd si porro conubriari pergant,quid reponam ρ nolo contumeliam Contumelia repercutere. quid ergoὶ credat posset sors aliqui nisi videret illos e patibulo spectatores suos conspuentes. 5 inuida probrioris iccessus
aemulatio 1 Nam ut faciles errorem agnoscamus,
quid sperant ρ quid si occinam illud Aristotelis;
Nullu magnum ingenia sine mixtura dementiae: Nam
146쪽
Nam missis nemo Amenaseritur: mimiu illes,
Qui minimis C V-. addamque vix ullum olim sine vitio placuisse ingenium. Da enim mihi quemcumque vis magni
nominis virum; dicam, quid illi aetas sua ignoueri quid in illo stiens dissimulauerit. Iam quς orbe
toto dignitas est, cuius non praeteXtam comitentur mille maculaeρ quod regnum,cui non paratus est suus contemptus, cui non aemula proculcatiost
nullis prope haec interuallis diuisa sunt. horae ispem ometum interest inter triumphos & dedecorationes ; inter candorem & naeuu; ac non raro inter selium & aliena genua. Seianus Vtriusque fortunae exemplum erit: quem quo die frequens Senatus deduxerat, populus in frusta diuisit: & in quem cum,quidquid Congeri potera Imperator conrulisset, nihil super fuit quod Carnifex traheret. madignum alternantis fortunae documentum. Qia huic aliquando,non cuiuis euenire potestῖNemo proinde rideat, cum paribus stibia at . nemo iacentem etiam inimici fortunam Conte Tinat;Cum nullus tam potens fuerit, Cui non in potentiae suae vertice paratus fuerit dominus,& Carnifex: nemo ingenio adeo sublimi, ut no inerrauerit sita labes. Imo quae umquam exultatio fuit etiam in fortunatissimo siccessu, etiam in latissima gaudii materia, tamquam Oceano, Cui non innatauerit ali qua querimoniae, tamquam tauior fluctus, aut 3 reie-
147쪽
I26 CAROLI SCRIBANI reiectitia spumaῖ aut ubi tam purus fortunae risus, cui non subesset morosior rictus 3 domum, quae usquam laetitia,etiam insperata, ut non adhaereret
aliquid moeroris , coniugatione quadam mellis& fellisῖ ubi nimirum uber, ibi tubcr. Quamquam si non perpetuo Veritas silentio inuoluenda; pleraque haereseos Antuersiς Capita,
defluxisse comperiemus e Gallia, Germania , Anglia: aut adnavigasse ex vicinia, tamquam adix centium Prouinciarum vomitu in hunc portum
CXCussa . patim vero raraque hic nata. neC capita
tantum, sed & quae comitata est turba improuida sequcia: Cum non minima parS huiuS,nec quid sequeretur sciret; neque nupera haec dogmata, desola nouitate imperitorum oculos auresque
percutientia, extra nudum nomen nosset: ut non
tam secuta ductores, quam turbine quodam inuoluta, tamquam valido palea Vento, censeri debeat. Huius rei manifestum habes indicium. ut primum enim illuxit sidus certius, &retecta Veritas retexit fucum, discussit nubem,& potentiore radio denubilauit caelum, reddiditque stib-dustum solem , damnata temeraria sequela, fanioque caecoque delectu , ad veterem, iaculo rum robore firmatam, fidam carinis stationem se recepit, Certior iam de salute. Exurgit te tius,& ad retrosiora crimitiationem conuenit: annique sexagesimi sexti urentem tu
148쪽
bitiem obieetat. Habetis hic fatentem reum. at paucorum haec inselentia fuit. Et quid magnum dormientibus Belgis in siimplicitate doctrinae noxia semper nimia securitas fuit fructificasse
auenas Linheranorum Z quibus fecundiore si icia cessu Caluinianae, Mennonianaeque superseminatae, excusserunt latissime semina, etiam in urbe hac. quae cum sperarentur posse suffocati, irritus Conatus omnis recidit: nimis enim dense superis minata, succreuerant cum frumento: parS etiam subdola latebat vivacitate, tamquam Consepulta terrae, Ut postmodum erumperet eo potentiuS, quo mora temporisque ductu plus collegi siet nocituri roboris .. ac erupit tandem , simplicesque plurimum quae maior fere credentium pars es' traxit in ruinam. Neque deerant,licet pauci qua
les fere post spolia racemi) in profundo illo Bel
gico somno, qui ex alto prospicienteS, praemonerent, tempestatem imminere, quae non multopbst, ruptura nubem suam, grauia damna daret. sed cum rari denuntiatores essent, & credula nimis fidensque sui securitas, bona speraret quae amabat, mala non timeret quae auersabatur, nec putaret euenire posse quae nolebat ; secuta . sunt, quae
- animus meminisse horret, luctu nfugit,
siue caedes refuga memoria repetam, Belgicum
que pingue lum sanguine, siue nobilissimae re
149쪽
i 28 CARO LI sCRIBANI Gb Prouinciae vastitatem . Tamen si vetera spectem, nihil est quod merito quis miretur. a primordio namque Religio vina patitur.qui Deo placuerat, ciditur, & quidem a fratre; quo procluuius impietas alienum sanguinem insectaretur, a suo auspicata : Helias fugatur , Ieremias lapidatur, Isaias secatur, ipse Legis clausula, in puellae
saltatricis lucar trucidatur. Eadem reperi omni aetate.quanti Caesariano gladio ceciderunt Z quanti
aggeres campique Christiano fatiscentes finguun flumina retro egerunt Z quam multi dispersi, palabundi, caelique Blique sui extorres, in alias aliscalentes sese terras eiectiῖ ut nihil hic nouum, si aetate nostra, post tot iaculorum altam in Uria Religione pacem, insurrexisse senserimus diabolum,qui Belgas a cultu verae religionis auerteret, inanibus pollicitationibus, libertate praemio. At vero persecutio illius,gloria est nostra. Veniet
tempus, cum omnis hic conatus nullo impellente corruet, cum eradicabuntur omnes superseminatae agro Dominico Zizaniae : si quo minus, die suo colligentur omnes adulterae frugeS , &Cum ceteris scandalis igni inextinguibili cremabuntur,
Non addam plura, si Deum precatuS fuero, ut irretitos his aduersarij fallaciis, insidiisque circumuentos, requirat per montes& saltus, & humeris reportet ad ovile vcrum, ovile suum. Et
150쪽
quidquid error vetuS inquinauerat, quidquid
domum surruenturo Spiritui sancto ret, quo si illa
cumcal fibus donis libens inserat. Haec est enim vim tus illa, quae ista flues ibus merses vitae reddet, &in portum diuinae Clementiae protelabit: ut quicumq; ante no nisi sine vita truncus,arbor exinde
fiat, qua pones aquasserituris in foliis terennat, μνα oreseo sectum sit; qua non ignem, non securim
abis. Haec vota mea: dc illis fusa qui etiamnufluctibus colluctantur . Scio non multOS inter haec moenia reperiri: &, si uniuersam Rempublicam spectem , unguem esse, ac ne 'nguem quidem; crinem esse,ac vix bene comati, & de capiti litio luxuriantis capitis crinem. quidquid est, requantulacumque haec res est, detersb omni venerario amatu,relicta adulterante semita, spurioque Vbere,in viam redeant, ad germana matris ubera; nihil aliud sitientia quam leuari in salutem, quam laetare in medelam. Haec vota mea.& Vt hoc naufragio semel erepti, exinde repudium fluctibus dicant: & Dei beneficium, salutem stilicet suam, periculi memoria honorent. Hic namque animis opus,cum nusquam,numquam uiat hostis m,gis, quam cum praedam sentit faucibus suis er piam:accenditur namque plurimumdum eXtim guttur, dum tot in homine mortis opera diruta, R tot