Gymnasii Ticinensis historia, et vindiciæ a sæculo 5. ad finem 15. et plura de ejusdem urbis antiqua nobilitate. Authore Antonio Gatto ..

발행: 1704년

분량: 211페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

4 GYMNAsii TI cINENs Istrarca Iaudata epistola I. . Praeterea neque omnibus certum est certatum fuisse prope Ticinum, quum etiam Cornelius Nepos in Vita Annibalis tradat inter Scipionem dimicarum fuisse de Clastidio apud Padum. inamobrem ex eo, quod Ticinensis Urbis mentionem nullam secerint Authorcs secundum bellum Punicum describentes , satis non probatur hanc Urbem illo tempore conditam non fuisse . Regnante tamen Ati-gusto illam fuisse Urbem probat Strabo Geographiae lib. V. 3 Qiun immo ipse Augustiis

aliquando in ea commoratus est, ut legitur apud Valerium Maximum lib. V. de Pietate erga Fratres cap. s. ubi tradit, Tiberium illuc venisse, ut Caesarem inviseret ; & hoc etiam innuit Petrarca supra memorato loco , qui ad Joannem Boccacium ita scribit. Vidisses, o quem, ut arbitror non vidisti Ticini ripae amnis, Ticini Vrbem impositam , Papiam Iuniores vocant , quasi admirabilem , ut Grammaricis placet , ct famosam dici Longobardorum Regiam et abi prιus horum ante aetatem , sub Germanici motum belli , Augustum Caesarem fuisse comperio. Verum ante Augustum in ea fuisse Germanicum, constat ex Tacito lib. 3.

Annal. Imam quive, inquit, asperrimo De

42쪽

netis Ticinum usquepregresum, neque absceden tem a corpore simul urbem intravis, ut etiam lib. I. Histor. bis Ticinum venisse Valentem tradit. Neque parva Urbs erat , sed magna, ut apparet ex Itinerario Antonini, ubi sigmim C. cidem adponitur, quod magnarum urbium Notam fuisse testatur Philippus Clu- verius Italiae Antiquar eodem cap. 27. 3 Non tamen tunc dicta Ticinam, sed Ticenum, ut in eodem Itinerario Antonini, & in Itinerario Hierosolymitano conspicitur; quod etiam servatum esse inveni tempore Theoderici. Papia inde vocata est, quod nomen recentius vidimus agnovisse Petrarcam : at quando huic Urbi Papiae nomen impositum suerit hucus' que incertum . Pavera etiam aliquando dicta, ex quo fortassis orta vox Italica Pavia r Sie Annales Francorum sub ann. 77 . , & 787. scripti in Monasterio Sancti Nazarii ad Rhenum , & a Marquardo Frehero editi apud Andream Duchesnium tom. 2. pag. q. , & I.

Dbi: Tarolus Rex Francoram de Roma reveristens ad Paveia civitatem Longobardos congregavit. Romano autem labente Imperio omnino deleta est Urbs ista sub Odoacre ; verum cura Epiphanii ejusdem Episcopi, non solii in in pristinam gloriam restituta est, ed

43쪽

s GYMNAs II TICINENSI sillustrius alicta atque a Theoderico regalibus aedificiis ornata, & amplificata. Hinc ita crevit sub Gotthis Regibus, & Langobardis ip-

sitis fama, & splendor , ut Secunda Roma meruerit appellari. Quam rem nobis testatur Epigramma leoninum, marmore incisum in ingressu pontis ad deXteram .

rauisquis in hae intrat deflexopoplite , dicat

Dic prope, qui transis , yoi Porta limina tangis , Roma Secunda viae, Mundi eaput imperiale. Ta bello Thebas, tu θη vineis Athe as, Te meraunt Gentes, tibi sectuot colla potenres . Quod Coritis Historiae Mediolanensis parte I. male trans seri ad laudes Mediolani, & temere autumat lapidem illum fuisse Papiam delatum a Joanne Galeatio Vicecomite; nam Papiam appellatam suisse Romam Secundam ante Joannem Galeatium constat ex Epitaphio Mansredi de Beccaria , & Fratrum sanni r 322. quod erat in aede Cathedrali Papiae, & resertur a Laurentio Schradero in is

Monumentis Italiae pag. 3 3 3. cujus epitaphii initium hoc est. Tres successive cives genuisse refertur Roma se uda sibi claros, quos prρtulit orbi. Immo etiam sub Karolo Magno hoc titulo decoratam fuisse testis nobis est Alculnus in

44쪽

Ηrs Tovi Α Carmine ad Karolii in Magnum , quod ex Canisio resert laudatus Ducheseius eoden

Rex Xarolus caput Orbis,amstr populi 3 decusque,

Europa venerandas apex, Pater optImus Heros

Augustus,sed, o Vrbepotens bi Roma fecunda. non parum quippe augebatur Karoli Magnipotentia ipso dominatu Papiae , quae caput erat Regni Italici r Unde quanti eam secerit probat ejusdem Epistola ad Ossam Regem Merciorum apud BaluZium tom. I. Capitular. Francor. sub anno 77 . quam hic

integram reserre placet. Rarolus gratia Dei Rex Francoram , se Longobardorum , Pa tricius Romanus Viro Venerando , Fratri

carisimo Ossano Merciorum Regi salutem, honorem , ct amorem . Cum deceat Reges potentes , o famosos amicitia foedere devinciri , o mutuis gaudiis ad invicem gratulari , ut in vinculo charitatis Christus in omnibus , ct ab omnibus glorificetur Vena Serenitati hoe eulogium duximus destinandum . Cum No.hil,smam Longobardorum Civitatem, eum suis civibus omnibus nossro Dominatui subiugave. ribus, dr Italiam rotam nostro Imperio Deliciter subiugaverιmus Christi adiutorio cui D. mulari desideramas , Rex Desiderius Longo-

45쪽

8 GYM NAsI ITIC IN ENSIS bardorum, Ducesque Saxonia, quos nossνis nutibus inclinavimus , Vvithmundus, o Albion cum fere omnibus incolis Saxoniae Baptismi susceperunt Sacramentum Domino Jesu Christode catero famuiaturi. Hoc igitur salubri mandato ego Xarolus Regum Christianorum Orientalium Potenti us : Vos o Ossane Regum Occidentalium Christianorum Potenti me cupiolat eare, o Te in Ziectione amptim sincerius. Quod, ut vulgo etiam pateret hoc numisma cudendum curavit.

46쪽

ΗISTORIA. Quem nummum refert. Fri de Mezeray Ηistoriae Francori tom. I. pag. 6 F. editionis I 68y. eiqite signatus annus DCCLXXIV. ex quo refellitur eorum opinio, qui volunt anno 78o. Desideritim debellatum a Karolo Magno s & probatur ante annum 8o I. vulga tum sui se usum signandi annos AEra Christiana , quod contra P. Berretiam in Lychnog. I. nil. II., & I 2. probavit P. Bellinus in Responsione Apologetica ad eundem cap. 2.,& alia profert Joannes Baptista Ricciolius in Chronologia Resormata tom. I. lib. 8.cap I. in fine. Quae res quidem satis aperte ostenditur , quum nihil magis com-nrime, & facile videatur ad inducenindum morem, quam usus monetarum t praesertim occasione tam

insignis laetitiae, qualis exti-xit ob Desideritim subactum, & Papiam

receptam.

47쪽

C A P. II. 3ννhi Ligoνii sententia de Colonia Papia

tobonianis sub lit. P. verbo Papia hanc Urbem fuisse illam. Papiam Romano rum Coloniam, de qua mentio in lapide in dedicationis , ut ipse ait, factae a Papienis, effoso e ruinis sori Trajani, quam hujusmodi fuisse testatur. IMP. CAES. DIUI. T. AELI. HADRIANI ANTONINI. AUG. PII. FILIO. DIVIAELI. HADRIANI. AUG. NEPOTI . DIUIΤRMAN l. GERMANICI. DACICIPARTHICI. PRONEPOTI DIVI. NERUIE. AUG. ABN EPOTI . MAURELIO. ANTONINO. GERMANICO SARMATICO. PARTHICOPON

48쪽

D. N. MSed hanc inscriptionem reserendam non esse ad nostram hanc Urbein censent aliqui, cum aliae inscriptiones , in quibus de Papienis mentio est, ad aliam Urbem spe stare d ccant Historiae . Joannes Tristantis in suis Commentariis Tom. r. pag. 63 r. loquens de numismate M. Aurelii , cujus epigraphem refert Comes Franciscus Mediobarbus Papiensis in occone pag a 29.

M. AURELIUS. ANTONINUS . AUG.

P.M. IMP. II. TRIB. P. XIIII. COS. II.

COL. PAPI RI . Caput Serapidis eum morio. Putat Coloniam Papiam filisse in Mauritania Caesariensi, ad quod Ptolemaei testinionium affert in Geographia lib. q. cap. 3 s& Tristano subscribit Mediobarbus. Trista. ni tamen opinio infirma esis nam illam Coi, Papiae epigraphem a Tristano relatam, adulterinam esse docet Ioannes Valliantius in Numismatis Imperatorum in Coloniis Cusis pag. 1 D. prim. edit. to m. I.,& spectare, ait, ad Coloniam .ssiliam Capitolinam dein-

49쪽

ii GYMNAsir TICINENSI de in Ptolemaeo nullum verbum de Papia incitato cap. 3. , sed solum cap. a. mentio ethde Paepia , & graece Palpia , quod idem sonat: nec ista Vrbs Colonia inscribitur.sed deseribitur sub Colonia Sitipha. Qirin non suis se Coloniam Papiam in Aphrica recte probat Joannes Harduinus in Nummis Populorum , & Urbium pag. 38 o. addens in Aphrica solum suisse Puppiam Urbem Proconsularem, non observato, quod de Paepia scripserat Ptolemaeus . Hinc Coloniam istam re .serendam vult ad Papienos; de qua Papienorum Colonia vetus est inscripti' apud Gruterum pag. 8. φ, sed ubinam fuerit illaec Colonia non docet Harduinus. Hoc nobisse indicasse putavit Camillus Peregrinus in Apparatu Antiquitatis Capilae disc. a. n.X., tibi,ait,Papiam fuisse quoddam Castrum ultra Sinuessam , ut ex citata Gruteri inscriptione , qtiae legitur etiam apud Lipsium In scription. Antiquari Ord nu. t q. fol. I 6 .Pag. a. in qua pro Papicnis corrigendum cst PAPIEIS. Ut patet ex marmore, quod nunc in Campanili Ecclesiae Episcopalis Carinolae esse scribit Peregrinus, qui nobis it lud restituit. Ligorius vero ad sententia in

suam confirmandam ait, plures hac de re ex- tare

50쪽

ΗIsTORIA. Irtare Papiae reliquias storii in veterum incolarum , injuria temporum devastatas , & licet mihi perquirenti omnia non patuerint, tamen inter alia monumenta extitisse ille inquit in Odoeo veteri Ecclesiae Cathedriais inscriptionem hanc DO UITIUS. M. F. PRISCUI A. IIII. VI R. A. Ρ. AUGUR. D. DGRATUITUS. PODIUM CUM . LORIACA. ET ADITUS. UIUOS EFFECIT quam sic explicat Domitius Marci filius Priscus , qui anno quatuorvirati a Papiensium Auguribus decreιum , datas gratuitus , Po-Hum cum Loriea , aditus Divos effecit. Vtrum vero ista inscriptio vera sit , an apocrypha dubitare licet ex his , quae de Ligorii

inscriptioniblis tradit Clariis mus Cardinalis Norιsius , quem citat Raphaci Fabretius Inscriptionum cap T. pag So7. praesertim cum Urbem hanc solum V. saeculo Papiam vocatam fuisse scripserit Bernardus Saccus in Historia Ticinenti lib. 7. cap. IX. relata quadam historia , quam fabulam esse praedicant Vlti Eruditi, cum de hoc novo Urbis nomine non alii Plistorici veteres meminerint, praeterluam Anonymus Ravennas lib. q.

SEARCH

MENU NAVIGATION