Dissertatio medica inauguralis de peritonitide in genere, et praecipue de acuta

발행: 1823년

분량: 48페이지

출처: archive.org

분류: 생리 & 의학

11쪽

Animai et Siones generales in Membranas

IEMBRANAE illae a fluido, quod continuo Secernunt , SeYOSM VOCatae Et in statu physiologico considerantu P, attentionem medici Utique me- Tenturi quum organa sistant cum partibus vitae imprimis necessariis nimirum , cerebro , corde , pulmonibus , intestinis , Ventriculo con gruentia , functiones notabiliores, usus multifarios praestantia. Nec minor existit illarum pathologico sub respectu dignitas , si quidem turbas Varias , morbos multiplices referant qui, vel per se, Vel Organorum quae involvunt , graViSsimu laeSione, Spem laboremque medentium Saepe eludunt, et mortem nunc brevissimo , nunc lentissimo temporis spatio Producunt. Sunt autem membranae serosae texta tenuia, levia, splendida, pellucida , albida , eXtensibilia atque contractilia ; e tela cellulari pro

maxima parte, cui ingens accedit capillarium SerΟSOLum numeYUS , constituta. Cavitates majores Splanchnicas interne Obvestiunt, orga norum in hisce contentorum superficiem externam Obvelant et Sic externum illis tegumentum praebent. Borem vel halitum continuo serSpirant, qui, dum colligitur, humorem offert translucidum, in Colorem, leviter viscosum et albuminosum , sero sanguinis similem iin Statu Vero sano eadem qua exhalatur ratione resorbendum. ordini huic membranarum, alios singulatim sumptos etatensione superanti,

12쪽

in cranio arachnois, in thorace Pleurae, in abdomine peritonaeum, in scroto tunica vaginalis , in peri cardio membrana ejus interna annumerantur. Illarum quaeque ita est disposita , ut saccum undique inapertum eXhibeat, in semetipsum replicatum, organa Supra quae eXplicatur mutua involventem , quae lamen e cavitate sua excluduntur : Ces fac, inquit Bichatus, offire foras ce rvpora Ia meme diwο- sitioni que ces boraneis reploes fur eux-memes, doni Ia te te est en

Delones pendant Ia rivis; comparaison friuiale, mala qui ctonne uneidees exacte de la conformatio a de ces membra nes sy). Quibus praemissis, facile intelligitur membranas serosas nequaquum patefieri orificiis quibus vasa vel nervi organa mutua adeant vel illa Telinquant , sed illa, vagina circumdata, ita involvere et concomitari,

ut in cavo suo non contineantur. Nec minus liquet quomodo omnes

ferm6 partibus duabus distinctis, licet continuis, constituantur : qua aeum prior superficiem internam cavitatis , ubi obviae fiunt, posterior organa in hac comprehensa , amplectitur 2). Cui libet membranae serosae dupleX est superficies, quarum una libera, ubicumque sibi contigua, levore suo et splendore insignitur; altera organis vicinis adhaeret. Prior vaporis halituosi, serum dieti, sedes est, quod per vasorum exhalantium orificia ultima perspiratum , bibulis vasorum absorbentium Osculis continuo refugitur. Usus varios in oeconomia animali praestant membranae serosae. Et quidem, quum saccos undique clausos , infinito vasorum lymphaticorum i) Bielial, Anal. gen ., tom. IV, pag. 498. α) Idem , opus citatum.

13쪽

numero perreptatos, repraesentent, illas cum Bichato considerare licet tamquam magna receptacula systema eXhalans inter et absorbens in termedia ; in quibus lympha eX altero egressa aliquandiu moratur an tequam in alterum transit, in quibus absque dubio mulationes di versas subit homini numquam cognoscendas , ubi denique variis usibus Pro organorum diversitate, quod sic atmosphaera cingit humida , in servit si). In cavitatibus ubi explicantur , plicas et appendices formantes atque organis laxe quandoque adhaerentes , illorum motibus et ampliationi favent, necnon limites sistunt, quibus alia ab aliis separantur. Tela collulari , vasis eXhalantibus atque absorbentibus illarum structuram conflari dictum est. Praeterea Vasa accipiunt Sanguinea, pauciora tamen quam id primum crederetur, ratione habita ad numeriam canalium sanguiferorum, quibus frequens superficies illarum externa perreptatur. Vasa ea in Statu Sario, oculo etiam armato, ViX visibilia , in morbosa conditione lucide in conspectum prodeunt. In statu quo functiones secundum rhythmum normamque naturalem

ProrSUS peraguntur, superficies serosae Sensibilitate animali nulla pollent, dum animalis atque organica sensibilis contractilitas plane desciunt. Sensibilitas vero organica , necnon contractilitas insensibilisexdrcitio permanenti Vigent, id quod eXhalatio et absorptio continuae earumque nutritio probant. Etiamsi membranae serosae , uti mucosae, in variis corporis partihus diversae sint aliquatenus Structurae , tamen, processu inflammatorio oborto quod saepe accidit) characterem prae se ferunt communem il- i) Biehat, opus ei latum, t0m. IV, pag. 52Ι.

14쪽

larum phlegmasiae. Sensibilitate etenim organica in animalem conversus doloribus acutissimis, pungentibus, lancinantibus, plus minus extensis, oculae earum inflammationes stipantur. Qui per aliquot dies ingra vescentes et levissima etiam causu, positionis mutatione, pressione, tactu, nisu quocumque eXasperantes , nunc in unum , nunc in alterum locum migrant, alias si xi quod plerumque accidit) partem arcte tenent, Sedem non mutaturi. Et quod praecipue notandum Venit , quodque inflammationibus serosis Phaenomenon singulare observatur , est illarum ter minatio in collectiones hydropicas , adhaesiones, formationem pseudo- membranarum, nusquam nisi in synovialibus quibuscum maximam colunt analogiam , reperienda.

Dissectis integumentis communibus stratisque muscularibus , quae ad formandos parietes abdominis anteriorem et laterales concurrunt, in conspectum prodit ampla et notatu digna membrana, hujus cavitatis viscera pleraque obVestiens, Peritonaei nomine insignita ; de qua jam

breviter Sumus acturi. Peritonaeum omnium membranarum Serosarum maxima est, valdis

elastica, tenuis, translucida, quae internam parietum abdominalium superficiem operit, Organa ferme cuncta hac cavitate inclusa ob volvit , septa , duplicaturas et ligamenta enormat , quibus illa in situ mutuo retinentur firmiterque stabiliuntur , atque illorum ampliationi et expansioni favetur. Uti caeterae membranae Serosae, ita peritonaeum saccum format nullo aditu in homine patentem, in femina angusto orificio tubas Fallo

15쪽

manas versus hiantem , quo communicatio inter membranas SeYOSas et mucosas largitur. Quae unica dispositio in peritonaeo solum cori spicienda est. Sacci itaque ad instar supra viscera abdominalia imprimis chylopoetica sese extendit, illa obvelat atque amplexatur, huc etiam ratione ut nulla in cavitate coerceat. Superficiem quoque duplicem habet peritonaeum , alteram eXtern rim, internam alteram , in eo a se invicem discrepantes , quod prior sit inaequalis , plus minus aspera a tela cellulari cujus ope vicinis partibus adnectitur ; interna sit glabra , polita, mollis , ubique sibi respondens, madida fluido halituoso, hujus membranae cum pro Ximis partibus concretionem impediente, et usus alios in oeconomia ad

ministrante. Peritonaeum duabus gaudere lamellis fere omnes antiqui autuma runt anatomici unam eX tertiam , alteram internam ponebant. Diligentiori autem hujus membranae examine CompeΓtum ebi, Una tantum lamella peritonaeum cotistitui, eamque esse internam levem

et politam; alteram externam laminam ab antiquis habitam , cujus Ope cum musculis nectitur, esse telam cellularem docuerunt prae clari viri qui structuram hujus membranae investigarunt. Expositis supra et dilucidatis, quae ad membranarum Serosarum fabricam generalem pertinent, ulteriori eXamine structuram membranae peritonaealis indagare SuperVacuum sere arbitramur. Peritonaei functiones etiamsi hactenus non Omnes Apprime innotescant, in eo tamen Versari Videntur, ut plerisque visceribus abdominis involucrum, quo haec confirmentur, suppeditet, Plicas duplicaturas et vincula praebeat, quibus in situ respectivo contineantur ,

16쪽

ac eorumdem Vasa fulciantur, molestae secus exponenda tractioni. Fluido perspiratorio continuo humidum, morbosas praecavet adhaesiones , mutuas organorum lenit fricationes, motuumque moderatur effectus ;aliis praeterea muneribus fungi perit 3nseum Verosimile videtur.

17쪽

De nitio et Historia.

Incerti numero , diversaeque admodum naturae sunt morbi, qui iri Peritonaeo eXistere possunt, acuti etenim et chronici in eo deprehensi 1uerunt. Inter multifarios morbos hanc membratiam ΠΟΠΠUm illam

corripientes, imprimis recenseri debet ejus inflammatio, tum quae ΡeΓ Se Periculosa, tum Vario exitu Varia mala produceΓe Solet. Peritonitidem simplicem dicimus peritonaei inflammationem , quaeli Gne Solam membranam, Vel eX parte, vel eX toto, assiicit. Nullus iam quam morbus per tot annorum , Seculorum inquam, curriculum densiori caligine fuit obductus. De hoc nihil nobis reli quere Veteres , etsi Videatur eos cognovisse tis ectionem iussam malo Viam Peril Onaei processuum , puta Mesenterii et Omenti. Peritonitis abhinc viginti annis solum prorsus perspecta planeque cognita eSi. Λ rite illud tempus, notiones obscuras auctores habebant, nec SeorSim illam , intGetis organis vicinis, considerabant. Attamen Cl. Virorum ΗΟΠ et Morg'gni, Lieutaud opera pervolventi observata ΠΟΠΠUil OCCUΓΓUnt,

18쪽

eXistentiam peritonaei inflammationis perspicue testantia. Exoletis d0ctrinis nimium indulgens Portat, egrogius caetera auctor , Perito Mitidem per se seu separatim ab alia assectione eXistentem conceptis verbis negare haud dubitat. Νosologi quidam, inter quos Sata Vagius, Vogelius, Cullenus merito recensentur, de peritoniti de aliqua Protulere. Hic imprimis morbum in abdominis phlegmasiarum 1 umero habuit, sub titulo peritonitidis non modo parte peritonaei abdomen ob vestiente, sed et portionibus, omentum et mesenterium ConStituentibus , comprehensis. Verum fatetur rem haud ita facilem esse symplomata enumerare, quibus inflammationes istae probe dignosci valeant, et, illis cognitis, non aliis remediis utendum esse , nisi quibus inflammatio qualiscumque cedit Vol profligatur. Sequentem tradit peritonaei Phlegmasiae notionem : si Adsunt pyrexia, abdominis dolor , qui statu COVPOVis erecto augetur, neque ullum apparet signum coeteris in ammationibus proprium n. D praemisso peritonitidis charactere patet multa id temporis desiderari, quin imo essentialia symptomata abdite deli , lescere. Quoad divisionem istius phlegmasiae , illam in species tres dis pescit. Prima sive peritonitis Stricte dicta, inflammatio peritonaei audit, quod abdomen circumdat; sub secunda Venit phlegmasia partis ejusdem membratiae, quae Omentum magnum constituit; tertiae denique adscribitur quum portio illa , mesenlerium efflarmans , inflamma tur si). Nec praeterire licet traductoris Bosquillon opinionem , sententiam amplectentis illorum , qui credunt nullam Per se ConStare posse peritonitidem , Visceraque circumjacentia Phlogo si semper debere col

labora Ti.

19쪽

Itaque inteP opiniones adeo discrepantes fluctuari peritonitidis notio; nil certi , nil veri habere; alii existentiam omnino negare; Si it NeΓe alii assici non posse peritonaeum sol 1, illaesis visceribus vicinis ; limites phlegmasiae determinatos esse putare nonnulli. Interea inflamma tionem Peritonaei persenserat in puerperis dolin ston, anno 1779 , IleCnon ad observatorum attentionem anno i 785 a Waltero , celebri an atomico BOrussico, dein a celeberrimo nosographo Pinelio revocata est si), qui, licet in editione prima Nosographim philosophicrae errores illi tempori

communes commiserit , caeteroquin m Aguus in re medica eXstitit auc

tor ; quippe qui scientiam accuratu morborum descriptione exornaverit, fines illius propagaverit, membranarumque diaphanarum phlogosibus uno ordine collectis, Viam Sira Verit Bichato. Hunc praeclarum, aeternae memoriae dignum virum, gloria quoque manebat accuratam de peri toniti de idaeam tradendi. Nam ante illustrem illum an atomicum et physiologum, perperam inflammatio membranae peritonaealis cum illa organorum subjacentium confundebatur , atque Specialis sermo habe batur de ventriculi , intestinorum , vesicae uterique affectioni hus inflammatoriis , ac si morbOS COI1Stituerent Continuo Singulares, nulla ratione habita ad inflammationem peritonari quod et in hisce mali sedes plerumque haberi debet : adeo persuasum erat omnibus phlegmasiam in universa Organorum praedictorum compagine resideret In eumdein, ut jam antea insinuavimus , errorem delapsus fuerat professor Pirae

lius , quem dein deposuit. Ab illo igitur tempore peritonitis in morborum familiam intro

20쪽

ducta , ac non ita pridem observationibus quam plurimis praeclaro rum virorum Gasc, Bayle, Laennec, BOyer dilucidata , demum studiis, laboribusque celebris Broussais prorsus inclaruit. Jam ante quidem probaverat Cl. Bichatus phlogosim membranae periton 2dalis, organorum subjacentium nulla ratione habita, existere posse, quia Singulae membranae propria , ut sic dicam, vita gaudent

ita inflammatio membranam mucosam tantummodo assectam tenet, caeteris membranis , quibus subjacet, functiones suas rite peragenti bus; et eadem ratione membrana serosa phlogosis sedes erit, dum

caeterae illaesae perstabunt. Quod morborum discrimen in singulis membranis obvium deducit immortalis Bichatus a virium Vitalium qua dam modificatione, quemadmodum apparet e sequentibus : si Puisqne es maladies rict Sorat que des alterations des Proserietes Mitales , et queschaquo fissu est re erent des auires Ssus D rvpori de ces Proserietes, it ouel euident qulii doli en d erer par ses maladies. Donc , dansioul orkane compose des dii rens tissus, Pura peut eire malade , tesciuiros restant inlacis 1) s. Uti num dicta illa utique omnis veritatis medici quam plurimi mente saepius Volvant : in systemate capillari et lymphatico non SempeΓ residere moΓbOS neque semper ejusdem esse naturae, ut hodie fit, inde sane colligerent lueoc non ita multo post eamdem ferme sententiam in Germanili

protulit illustris nosographus et physiologus Curtius Spreng0L N amitti peritonitide loquens ait : si Neque tamen Semper cum Misceribus aut intestinis in ammationem commuΠiCat, Cum membranariam Serosarum i) Bicli., Anat. geri. c0usid. gen. , V0l. Ι , pag. 85.

SEARCH

MENU NAVIGATION